1
00:00:00,760 --> 00:00:02,376
وقتی شش سالم بود،

2
00:00:02,400 --> 00:00:03,640
هدایایی گرفتم.

3
00:00:04,320 --> 00:00:07,776
معلم کلاس اولم
این ایده بینظیر را داشت.

4
00:00:07,800 --> 00:00:11,136
میخواست که ما هدیه گرفتن را
تجربه کنیم

5
00:00:11,160 --> 00:00:15,160
اما همچنین فضیلت تعریف کردن
از یکدیگر را هم بیاموزیم.

6
00:00:15,640 --> 00:00:18,536
بنابراین همه ما را
جلوی کلاس جمع کرد

7
00:00:18,560 --> 00:00:21,536
و هدیهها را آورد
و در گوشهای چید.

8
00:00:21,560 --> 00:00:22,500
و گفت،

9
00:00:22,530 --> 00:00:25,456
«چرا همین جا نایستیم 
و از هم تعریف نکنیم؟

10
00:00:25,480 --> 00:00:27,056
اگر شنیدید اسمتان را گفتند

11
00:00:27,080 --> 00:00:29,830
بروید و جایزه خود را برداشته و بنشینید.»

12
00:00:30,520 --> 00:00:32,000
چه ایده عالی، نه؟

13
00:00:32,720 --> 00:00:34,306
چه اتفاقی میتونست بیفته؟

14
00:00:34,336 --> 00:00:35,640
(خنده)

15
00:00:36,400 --> 00:00:38,456
خب، در شروع ۴۰ نفر بودیم،

16
00:00:38,480 --> 00:00:40,936
و هر بار که اسمی را میشنیدم،

17
00:00:40,960 --> 00:00:42,760
فریاد شادمانی از ته دل میکشیدم.

18
00:00:43,280 --> 00:00:45,776
و بعد ۲۰ نفر ماندیم،

19
00:00:45,800 --> 00:00:47,576
و بعد ۱۰ نفر،

20
00:00:47,600 --> 00:00:48,960
و ۵ نفر ...

21
00:00:49,560 --> 00:00:50,936
و سه نفر.

22
00:00:50,960 --> 00:00:52,510
و من یکی از آنها.

23
00:00:52,720 --> 00:00:54,320
و تعریفها تمام شد.

24
00:00:55,560 --> 00:00:58,090
خب آن لحظه داشتم گریه میکردم.

25
00:00:58,600 --> 00:01:00,616
و معلم وحشت کرده بود.

26
00:01:00,640 --> 00:01:04,296
گفت: «میشه یکی حرف خوبی
درباره اینها بگه؟»

27
00:01:04,319 --> 00:01:05,320
(خنده)

28
00:01:05,360 --> 00:01:08,290
«هیچ کس؟ خب چرا نمیروید
جایزهتان را بدارید و بنشینید.

29
00:01:08,330 --> 00:01:09,966
پس سال بعد مراقب
رفتارتان باشید --

30
00:01:09,986 --> 00:01:12,366
شاید کسی حرف خوبی 
دربارهتان بزند.»

31
00:01:12,396 --> 00:01:13,720
(خنده)

32
00:01:14,130 --> 00:01:16,136
خب الان که دارم این را
برایتان شرح میدهم

33
00:01:16,160 --> 00:01:18,536
شاید متوجه شدید که چقدر
این ماجرا خوب یادم مانده.

34
00:01:18,560 --> 00:01:20,160
(خنده)

35
00:01:20,800 --> 00:01:22,896
اما نمیدانم که از ما کدام یک
حس بدتری داشت؟

36
00:01:22,920 --> 00:01:25,096
من یا معلم؟

37
00:01:25,120 --> 00:01:28,256
حتما باید فهمیده باشد که رویدادی
با منظور ایجاد روحیه تیمی را

38
00:01:28,280 --> 00:01:31,430
به دست انداختن جمعی سه کودک
شش ساله تبدیل کرده بود.

39
00:01:31,800 --> 00:01:33,056
و از طنز هم خبری نبود.

40
00:01:33,080 --> 00:01:35,676
میدانید وقتی آدمها در تلویویزیون
دست انداخته میشوند

41
00:01:35,676 --> 00:01:36,656
بامزه است.

42
00:01:36,680 --> 00:01:38,738
اما آن روز اصلاً خندهدار نبود.

43
00:01:39,320 --> 00:01:42,336
خب آن یک نسخهای از من بود

44
00:01:42,360 --> 00:01:45,856
و میمیرم اگر دوباره در
آن موقعیت قرار بگیرم --

45
00:01:45,880 --> 00:01:47,760
در انظار رد شدن.

46
00:01:48,440 --> 00:01:49,896
نسخهای بود خودش.

47
00:01:49,920 --> 00:01:52,376
حالا بریم به هشت سال بعد.

48
00:01:52,400 --> 00:01:54,376
بیل گیتس به زادگاهم آمد --

49
00:01:54,400 --> 00:01:55,616
پکن، چین --

50
00:01:55,640 --> 00:01:56,856
برای سخنرانی،

51
00:01:56,880 --> 00:01:58,616
و من پیامش را دیدم.

52
00:01:58,640 --> 00:02:00,936
عاشق این بشر شدم.

53
00:02:00,960 --> 00:02:03,856
فکر کردم آره دیگر میدانم 
که چه خواهم کرد.

54
00:02:03,880 --> 00:02:06,016
آن شب نامهای برای خانوادهام نوشتم

55
00:02:06,040 --> 00:02:08,336
با این مضمون: «تا ۲۵ سالگی،

56
00:02:08,360 --> 00:02:10,976
بزرگترین شرکت جهان را خواهم ساخت،

57
00:02:11,000 --> 00:02:12,936
و آن شرکت مایکروسافت را خواهد خرید.»

58
00:02:12,960 --> 00:02:14,856
(خنده)

59
00:02:14,880 --> 00:02:17,496
من حسابی این ایدهی
فتح جهان را بلعیده بودم --

60
00:02:17,520 --> 00:02:18,720
استیلا، درسته؟

61
00:02:19,160 --> 00:02:21,976
و از خودم درنیاوردم
که همچنین نامهای را نوشتم.

62
00:02:22,000 --> 00:02:23,336
و اینجا آن را دارم --

63
00:02:23,360 --> 00:02:25,336
(خنده)

64
00:02:25,360 --> 00:02:27,176
لازم نیست کل آن را بخوانید --

65
00:02:27,200 --> 00:02:28,976
(خنده)

66
00:02:29,000 --> 00:02:32,240
دست خط بدی هم دارم، 
اما کلید واژهها را برجسته کردم.

67
00:02:33,600 --> 00:02:34,816
ایده را گرفتید.

68
00:02:34,840 --> 00:02:36,616
(خنده)

69
00:02:36,640 --> 00:02:37,840
خب ...

70
00:02:39,280 --> 00:02:41,296
این هم یک روی دیگر من بود:

71
00:02:41,320 --> 00:02:43,530
کسی که جهان را فتح خواهد کرد.

72
00:02:43,880 --> 00:02:45,336
خب، دوسال بعد،

73
00:02:45,360 --> 00:02:49,296
این فرصت به من داده شد
که به آمریکا بیایم.

74
00:02:49,320 --> 00:02:50,896
دو دستی به آن چسبیدم،

75
00:02:50,920 --> 00:02:53,136
چون جایی بود که بیل گیتس
آنجا زندگی میکرد، نه؟

76
00:02:53,160 --> 00:02:54,376
(خنده)

77
00:02:54,400 --> 00:02:57,040
فکر کردم که شروع
سفر کارآفرینی من خواهد بود.

78
00:02:57,680 --> 00:02:59,856
بگذریم، سریع برویم به ۱۴سال بعد.

79
00:02:59,880 --> 00:03:01,296
۳۰ ساله بودم.

80
00:03:01,320 --> 00:03:03,696
نه آن شرکت را نساختم.

81
00:03:03,720 --> 00:03:05,256
حتی شروع هم نکردم.

82
00:03:05,280 --> 00:03:09,256
راستش مدیر بازاریابی یکی از ۵۰۰ شرکت
پردرآمد مجله فورچن بودم.

83
00:03:09,280 --> 00:03:10,896
و حس گیر افتادن داشتم؛

84
00:03:10,920 --> 00:03:12,120
راکد بودم.

85
00:03:13,080 --> 00:03:14,296
چرا اینطور بود؟

86
00:03:14,320 --> 00:03:16,560
آن پسر ۱۴ساله که آن نامه را
نوشته بود کجا بود؟

87
00:03:17,160 --> 00:03:19,117
نه اینکه تلاش خود را نکرده باشد.

88
00:03:19,480 --> 00:03:22,536
بلکه هر بار ایدهای نو داشتم،

89
00:03:22,560 --> 00:03:24,536
هر بار میخواستم چیز نو را تجربه کنم،

90
00:03:24,560 --> 00:03:25,776
حتی سر کار --

91
00:03:25,800 --> 00:03:27,536
میخواستم پیشنهادی ارائه کنم،

92
00:03:27,560 --> 00:03:31,096
میخواستم در جمعی بلند صحبت کنم --

93
00:03:31,120 --> 00:03:33,316
حس میکردم نبردی دائمی وجود دارد

94
00:03:33,336 --> 00:03:35,736
بین شش سالگی و ۱۴ سالگی من.

95
00:03:35,760 --> 00:03:37,896
کسی که میخواست بر دنیا غلبه کند --

96
00:03:37,920 --> 00:03:39,136
تفاوت ایجاد کند --

97
00:03:39,160 --> 00:03:41,750
آن دیگری که از رد شدن میترسید.

98
00:03:41,960 --> 00:03:44,740
و هر بار آن شش ساله برنده بود.

99
00:03:45,760 --> 00:03:49,736
و این ترس حتی بعد از شروع
شرکت خودم هم ادامه داشت.

100
00:03:49,760 --> 00:03:52,896
منظورم این است که وقتی در 
۳۰ سالگی شرکتم را شروع کردم --

101
00:03:52,920 --> 00:03:54,336
اگر قرار است بیل گیتس باشید،

102
00:03:54,360 --> 00:03:56,750
بالاخره باید دیر یا زود شروع کرد.

103
00:03:57,080 --> 00:03:59,616
وقتی یک کارآفرین بودم،

104
00:03:59,640 --> 00:04:02,536
به من فرصت سرمایه گذاری ارائه شد،

105
00:04:02,560 --> 00:04:04,540
و بعد ردم کردند.

106
00:04:05,040 --> 00:04:06,776
این رد شدن اذیتم کرد.

107
00:04:06,800 --> 00:04:10,780
طوری اذیت شدم که میخواستم
درجا بیخیال همه چیز شوم.

108
00:04:11,280 --> 00:04:12,496
اما بعد فکر کردم،

109
00:04:12,520 --> 00:04:16,730
آیا بیل گیتس هم بعد از یک عدم پذیرش 
ساده سرمایه گذاری تسلیم میشد؟

110
00:04:16,920 --> 00:04:19,776
آیا اصلاً هیچ کارآفرین موفقی
اینطور تسلیم میشد؟

111
00:04:19,800 --> 00:04:21,176
به هیچ وجه.

112
00:04:21,200 --> 00:04:23,176
و اینجا بود که برایم روشن شد.

113
00:04:23,200 --> 00:04:25,016
بله من میتوانم یک شرکت بهتر بسازم.

114
00:04:25,040 --> 00:04:27,256
میتوانم یک تیم بهتر یا محصول بهتر بسازم،

115
00:04:27,280 --> 00:04:28,816
اما از یک چیز مطمئن بودم:

116
00:04:28,840 --> 00:04:30,696
باید رهبر بهتری باشم.

117
00:04:30,720 --> 00:04:32,470
باید شخص بهتری باشم.

118
00:04:32,650 --> 00:04:36,336
نباید میگذاشتم آن شش ساله 
به دیکته کردن بقیه زندگیام ادامه میداد.

119
00:04:36,336 --> 00:04:38,500
باید او را سرجایش مینشاندم.

120
00:04:39,000 --> 00:04:41,416
اینجا بود که آنلاین شدم
و کمک طلب کردم.

121
00:04:41,440 --> 00:04:42,696
گوگل دوستم بود.

122
00:04:42,720 --> 00:04:43,856
(خنده)

123
00:04:43,880 --> 00:04:46,750
جستجو کردم، «چطور بر ترسم
از پذیرفته نشدن غلبه کنم؟»

124
00:04:46,960 --> 00:04:49,816
به یکسری مقالههای روانشناسی درباره

125
00:04:49,840 --> 00:04:52,696
منشأ ترس و درد برخورد کردم.

126
00:04:52,720 --> 00:04:56,016
بعد رسیدم به یکسری مقالات الهامبخش 
با عنوان «راه-راه»

127
00:04:56,040 --> 00:04:59,021
درباره «شخصی نکردن موضوع و غلبه بر آن.»

128
00:04:59,090 --> 00:05:01,056
خب چه کسی هست که آن را نداند؟

129
00:05:01,056 --> 00:05:02,456
(خنده)

130
00:05:02,480 --> 00:05:04,616
اما چرا من آنقدر ترس داشتم؟

131
00:05:04,640 --> 00:05:07,056
بعد با خوش شانسی
این وب سایت را پیدا کردم.

132
00:05:07,056 --> 00:05:09,056
به اسم
rejectiontherapy.com

133
00:05:09,080 --> 00:05:11,616
(خنده)

134
00:05:11,640 --> 00:05:15,576
«مداوای عدم پذیرش» بازی بود که 
توسط این کارآفرین کانادایی ابداع شده بود.

135
00:05:15,600 --> 00:05:17,296
جیسون کوملی.

136
00:05:17,320 --> 00:05:22,416
و ایده این است که برای ۳۰ روز برید
دنبال موردی برای رد شدن بگردید،

137
00:05:22,440 --> 00:05:24,696
و هر روز که
برای چیزی مردود شوید،

138
00:05:24,720 --> 00:05:28,240
در نهایت خود را
در برابر درد بیحس میکنید.

139
00:05:29,200 --> 00:05:30,896
از این ایده خوشم آمد.

140
00:05:30,920 --> 00:05:32,330
(خنده)

141
00:05:32,350 --> 00:05:34,616
گفتم، «میدانی چیست؟ 
این کار را انجام میدهم.

142
00:05:34,640 --> 00:05:37,656
و ۱۰۰ روز این حس رد شدن 
را تجربه میکنم.»

143
00:05:37,680 --> 00:05:40,506
و ایدههای رد شدن خودم را داشتم

144
00:05:40,506 --> 00:05:42,980
و ویدیو بلاگی از آنها ساختم.

145
00:05:43,600 --> 00:05:45,536
و این کاری بود که کردم.

146
00:05:45,560 --> 00:05:48,176
آن بلاگ این شکلی بود.

147
00:05:48,200 --> 00:05:49,400
روز اول ...

148
00:05:50,000 --> 00:05:51,296
(خنده)

149
00:05:51,320 --> 00:05:55,000
۱۰۰ دلار از یک غریبه قرض کن.

150
00:05:55,720 --> 00:05:58,456
پس رفتم جایی که کار میکردم.

151
00:05:58,480 --> 00:06:00,216
از پلهها پایین آمدم

152
00:06:00,240 --> 00:06:02,456
و یک یاروی گندهای را دیدم
که پشت میز نشسته.

153
00:06:02,480 --> 00:06:04,216
شبیه نگهبانها بود.

154
00:06:04,240 --> 00:06:05,776
به او نزدیک شدم.

155
00:06:05,800 --> 00:06:07,536
و داشتم راه میرفتم

156
00:06:07,560 --> 00:06:09,896
و این طولانیترین
راه رفتن زندگیم بود --

157
00:06:09,920 --> 00:06:12,056
موهای پشت گردنم سیخ شده بود،

158
00:06:12,080 --> 00:06:14,536
عرق میریختم و قلبم تند تند میزد.

159
00:06:14,560 --> 00:06:15,776
به آنجا رسیدم و گفتم،

160
00:06:15,800 --> 00:06:18,456
«هی آقا، میتوانم ۱۰۰ دلار
از شما قرض کنم؟»

161
00:06:18,480 --> 00:06:19,816
(خنده)

162
00:06:19,840 --> 00:06:22,030
و نگاهم کرد و گفت، «نه.»

163
00:06:22,480 --> 00:06:23,930
«چرا؟»

164
00:06:24,200 --> 00:06:26,496
و سریع گفتم، «نه؟ معذرت میخوام.»

165
00:06:26,520 --> 00:06:28,455
و بعد راهم را کج کردم و در رفتم.

166
00:06:28,455 --> 00:06:29,619
(خنده)

167
00:06:30,960 --> 00:06:32,696
بشدت احساس شرمندگی کردم.

168
00:06:32,720 --> 00:06:34,176
اما چون از خودم فیلم گرفتم --

169
00:06:34,200 --> 00:06:37,336
آن شب فیلم رد شدنم را تماشا کردم،

170
00:06:37,360 --> 00:06:39,456
دیدم چقدر ترسیده بودم.

171
00:06:39,480 --> 00:06:41,936
مثل آن کودک توی فیلم «حس ششم» بودم.

172
00:06:41,960 --> 00:06:43,376
مردهها را میدیدم.

173
00:06:43,400 --> 00:06:45,016
(خنده)

174
00:06:45,040 --> 00:06:46,576
اما بعد آن یارو را دیدم.

175
00:06:46,600 --> 00:06:48,496
آنقدر هم تهدیدآمیز نبود.

176
00:06:48,520 --> 00:06:50,896
یک آدم تپل دوست داشتنی،

177
00:06:50,920 --> 00:06:54,376
و حتی از من پرسیده بود، «چرا؟»

178
00:06:54,400 --> 00:06:56,816
در واقع، از من دعوت کرده بود
خودم را توضیح دهم.

179
00:06:56,840 --> 00:06:58,416
و میتوانستم کلی چیزها بگم.

180
00:06:58,440 --> 00:07:00,736
میتوانستم توضیح دهم و مذاکره کنم.

181
00:07:00,760 --> 00:07:02,200
هیچکدام را انجام ندادم.

182
00:07:02,680 --> 00:07:04,530
و در عوض فرار کردم.

183
00:07:05,160 --> 00:07:08,870
حس کردم این مثل میکروکوزوم زندگیم میماند.
(مشت نمونه خروار)

184
00:07:08,920 --> 00:07:11,456
هربار با کوچکترین رد شدنی مواجه میشدم،

185
00:07:11,480 --> 00:07:13,616
با سرعت هر چه تمام در میرفتم.

186
00:07:13,640 --> 00:07:14,896
و میدانید چیست؟

187
00:07:14,920 --> 00:07:16,736
روز بعد، بیخیال از نتیجه،

188
00:07:16,760 --> 00:07:18,256
دیگر نباید فرار میکردم.

189
00:07:18,280 --> 00:07:19,480
باید درگیر میشدم.

190
00:07:20,080 --> 00:07:22,136
روز دو: تقاضا برای «برگر اضافی.»

191
00:07:22,160 --> 00:07:24,136
(خنده)

192
00:07:24,160 --> 00:07:26,456
به یک برگر فروشی رفتم،

193
00:07:26,480 --> 00:07:28,976
ناهارم را تمام کردم،
پیش صندوقدار رفتم و گفتم،

194
00:07:29,000 --> 00:07:31,086
«میشه یک برگر اضافه 
مجانی داشته باشم؟»

195
00:07:31,086 --> 00:07:32,776
(خنده)

196
00:07:32,800 --> 00:07:35,256
گیج شده بود، «برگر اضافه مجانی چیه؟»

197
00:07:35,280 --> 00:07:36,536
(خنده)

198
00:07:36,560 --> 00:07:40,216
گفتم «مثل نوشیدنی مجانی اضافه
میمونه اما با برگر.»

199
00:07:40,240 --> 00:07:42,736
و او گفت،« متأسفم رفیق اما 
برگر اضافه مجانی نداریم.»

200
00:07:42,760 --> 00:07:44,096
(خنده)

201
00:07:44,120 --> 00:07:48,176
خب اینجا دوباره رد شدم
اما جای فرار ماندم.

202
00:07:48,200 --> 00:07:50,336
گفتم، «خب من عاشق برگرهانون هستم،

203
00:07:50,360 --> 00:07:51,776
شعبه شما را دوست دارم،

204
00:07:51,800 --> 00:07:53,896
و اگر شما رفقا یک برگر
اضافه مجانی بهم بدید،

205
00:07:53,920 --> 00:07:55,256
بیشتر عاشقتان میشم.»

206
00:07:55,280 --> 00:07:56,536
(خنده)

207
00:07:56,560 --> 00:07:59,176
و او گفت، «خب باشه، بگذار به مدیرم بگم.

208
00:07:59,200 --> 00:08:02,176
و شاید این کار را برات انجام بده.
اما متأسفانه امروز نمیشه.»

209
00:08:02,200 --> 00:08:03,616
بعد رفتم.

210
00:08:03,640 --> 00:08:05,370
و راستش

211
00:08:05,390 --> 00:08:08,006
فکر نکنم هیچوقت برگر اضافه
مجانی را انجام داده باشند.

212
00:08:08,006 --> 00:08:09,016
(خنده)

213
00:08:09,040 --> 00:08:10,600
فکر کنم هنوز هم همانجا باشند.

214
00:08:11,160 --> 00:08:14,456
اما دیگر خبری نبود از حس مرگ و زندگی

215
00:08:14,480 --> 00:08:15,816
که اولین بار داشتم،

216
00:08:15,840 --> 00:08:17,576
چون همانجا ماندم --

217
00:08:17,600 --> 00:08:19,216
درگیرش شدم.

218
00:08:19,240 --> 00:08:21,600
گفتم، «عالیه. دارم چیزهایی یاد میگیرم.

219
00:08:22,520 --> 00:08:23,736
خوبه.»

220
00:08:23,760 --> 00:08:26,330
و روز سوم: نوبت دوناتهای المپیک شکل بود.

221
00:08:26,760 --> 00:08:29,280
اینجا بود که زندگیم زیر و زبر شد.

222
00:08:30,120 --> 00:08:31,736
رفتم کریسپی کریم.

223
00:08:31,760 --> 00:08:33,686
دونات فروشی عمدتاً در

224
00:08:33,686 --> 00:08:35,616
بخش جنوبی آمریکاست.

225
00:08:35,640 --> 00:08:37,496
شاید اینطرفها هم باشد.

226
00:08:37,520 --> 00:08:38,775
و رفتم داخل،

227
00:08:38,799 --> 00:08:41,936
و گفتم، «میتوانم دوناتهایی به 
شکل نمادهای المپیک داشته باشم؟

228
00:08:41,960 --> 00:08:44,856
اینطور که پنج تا دونات در هم حلقه شوند...»

229
00:08:44,880 --> 00:08:47,250
منظورم اینه که به هیچ وجه 
جواب مثبت نمیگرفتم.

230
00:08:47,640 --> 00:08:50,016
زن دونات پز حرفم را جدی گرفت.

231
00:08:50,040 --> 00:08:51,256
(خنده)

232
00:08:51,280 --> 00:08:52,496
کاغذی را پهن کرد

233
00:08:52,520 --> 00:08:54,696
و شروع کرد به ترکیب رنگها و حلقهها

234
00:08:54,720 --> 00:08:56,736
و گفت «چطوری درستش کنم؟»

235
00:08:56,760 --> 00:08:58,656
و ۱۵ دقیقه بعد

236
00:08:58,680 --> 00:09:02,096
با جعبهای سراغم آمد
که شبیه حلقههای المپیک بود.

237
00:09:02,120 --> 00:09:03,776
و شدیداً تحت تاثیر قرار گرفتم.

238
00:09:03,800 --> 00:09:05,936
باورم نمیشد.

239
00:09:05,960 --> 00:09:09,720
و آن ویدیو در یوتیوب بالای ۵ میلیون
بازدید کننده داشت.

240
00:09:10,440 --> 00:09:12,536
حتی جهان هم باورش نمیشد.

241
00:09:12,560 --> 00:09:14,080
(خنده)

242
00:09:15,440 --> 00:09:18,656
میدانید بخاطر آن قضیه تو روزنامهها بودم،

243
00:09:18,680 --> 00:09:20,096
در شوهای تلویزیونی، همه جا.

244
00:09:20,120 --> 00:09:21,616
و معروف شدم.

245
00:09:21,640 --> 00:09:23,776
یک عالمه آدم برایم ایمیل فرستادند

246
00:09:23,800 --> 00:09:26,336
و گفتند، «کاری که میکنم فوقالعاده است.»

247
00:09:26,360 --> 00:09:29,896
اما میدانید شهرت و بدنامی
به کارم نمیآمد.

248
00:09:29,920 --> 00:09:31,736
واقعاً قصدم یاد گرفتن بود،

249
00:09:31,760 --> 00:09:32,976
و اینکه تغییر کنم.

250
00:09:33,000 --> 00:09:35,616
در نتیجه بقیه ۱۰۰ روز مردودی را

251
00:09:35,640 --> 00:09:37,536
در این بازی به

252
00:09:37,560 --> 00:09:39,696
پروژه تحقیقی تبدیل کردم.

253
00:09:39,720 --> 00:09:42,100
میخواستم ببینم
چه میتوانستم یاد بگیرم.

254
00:09:42,240 --> 00:09:44,016
و کلی چیز یاد گرفتم.

255
00:09:44,040 --> 00:09:45,616
خیلی از رازهایم را کشف کردم.

256
00:09:45,640 --> 00:09:48,536
برای مثال، فهمیدم اگر فرار نکنم،

257
00:09:48,560 --> 00:09:49,816
اگر رد بشم،

258
00:09:49,840 --> 00:09:51,896
راستش امکان تبدیل «نه» به «آری» هست

259
00:09:51,920 --> 00:09:53,536
و کلمه جادویی «چرا.»

260
00:09:53,560 --> 00:09:57,656
بنابراین یک روز به خانه غریبهای
رفتم و توی دستم گل داشتم.

261
00:09:57,680 --> 00:09:59,096
در را زدم و گفتم

262
00:09:59,120 --> 00:10:01,376
«سلام، میشه این گل را تو
باغچه شما بکارم؟»

263
00:10:01,400 --> 00:10:02,936
(خنده)

264
00:10:02,960 --> 00:10:04,680
و مردی گفت، «نه.»

265
00:10:05,290 --> 00:10:07,376
و قبل از این که برود گفتم،

266
00:10:07,400 --> 00:10:09,336
«میشه دلیلش را بدانم.»

267
00:10:09,360 --> 00:10:12,416
و او گفت، «خب، من سگ دارم،

268
00:10:12,440 --> 00:10:14,776
هر چیزی که تو باغچه باشه را میکنه.

269
00:10:14,800 --> 00:10:16,456
نمیخوام گلت تلف شه.

270
00:10:16,480 --> 00:10:19,656
اگر میخوای این کار را کنی،
برو آنطرف خیابان با کانی حرف بزن.

271
00:10:19,680 --> 00:10:20,896
عاشق گلهاست.»

272
00:10:20,920 --> 00:10:22,136
این کار را کردم.

273
00:10:22,160 --> 00:10:24,216
رفتم آنطرف خیابان و در کانی را زدم.

274
00:10:24,240 --> 00:10:26,096
و او از دیدنم خیلی خوشحال بود.

275
00:10:26,120 --> 00:10:27,816
(خنده)

276
00:10:27,840 --> 00:10:29,216
و نیم ساعت بعد

277
00:10:29,240 --> 00:10:31,296
این گل در باغچه کانی بود.

278
00:10:31,320 --> 00:10:32,736
مطمئنم الان وضعیت بهتری دارد.

279
00:10:32,760 --> 00:10:34,056
(خنده)

280
00:10:34,080 --> 00:10:37,016
اما آیا از زیر سایه مردودی اولیه
خارج شده بودم،

281
00:10:37,040 --> 00:10:38,256
فکر کردم چرا،

282
00:10:38,280 --> 00:10:40,336
خب، چون آن یارو بهم اعتماد نکرد.

283
00:10:40,360 --> 00:10:41,576
چون فکر کرد دیوانهام،

284
00:10:41,600 --> 00:10:44,016
چون خوب لباس نپوشیده بودم، 
ظاهر خوبی نداشتم.

285
00:10:44,040 --> 00:10:45,256
هیچکدامشان نبود.

286
00:10:45,280 --> 00:10:47,976
به خاطر این بود که پیشنهادم 
مناسب حال او نبود.

287
00:10:48,000 --> 00:10:50,256
و آنقدر بهم اعتماد کرده بود
که ارجاعم دهد،

288
00:10:50,280 --> 00:10:51,936
از لغت بازرگانی استفاده کردم.

289
00:10:51,960 --> 00:10:54,420
آن را تبدیل به ارجاع کردم.

290
00:10:54,560 --> 00:10:55,776
بعد یک روز --

291
00:10:55,800 --> 00:10:58,696
و همچنین آموختم که میتوانم 
راستش چیزهای خاصی را بگویم

292
00:10:58,720 --> 00:11:00,656
و شانسم را برای جواب آری به 
حداکثر برسانم.

293
00:11:00,680 --> 00:11:02,896
پس برای مثال،
یک روز به استارباکس رفتم،

294
00:11:02,920 --> 00:11:06,496
و از مدیرش پرسیدم،
«هی، میتوانم خوشامد گوی استارباکس بشم؟»

295
00:11:06,520 --> 00:11:08,896
«خوشامد گوی استارباکس چه صیغهای هستش؟»

296
00:11:08,920 --> 00:11:11,016
گفتم، «خوشامدگوهای والمارت را ندیدی؟

297
00:11:11,040 --> 00:11:14,456
همانهایی که قبل از ورودت به فروشگاه
بهت سلام میدهند،

298
00:11:14,480 --> 00:11:16,696
و در اصل میخواهند مطمئن
شوند که دزدی نمیکنی؟

299
00:11:16,720 --> 00:11:19,856
میخواهم تجربه والمارت را به 
مشتریان استارباکس را بدهم.»

300
00:11:19,880 --> 00:11:21,336
(خنده)

301
00:11:21,360 --> 00:11:24,360
خب، مطمئن نیستم
که راستش چیز خوبی باشه --

302
00:11:25,600 --> 00:11:28,096
راستش، من واقعاً مطمئنم 
چیز بدیه.

303
00:11:28,120 --> 00:11:30,176
و او این شکلی بود، «اوه» --

304
00:11:30,200 --> 00:11:32,456
بله، قیافهاش اینطوری بود، 
اسمش اریک بود --

305
00:11:32,480 --> 00:11:34,056
و اینکه، «مطمئن نیستم.»

306
00:11:34,056 --> 00:11:36,302
و او من را اینطور شنیده بود.
«نه چندان مطمئن.»

307
00:11:36,302 --> 00:11:37,976
بعد از او پرسیدم، «عجیب نیست؟»

308
00:11:37,976 --> 00:11:40,290
و او: «آره، واقعاً عجیبه مرد.»

309
00:11:40,800 --> 00:11:43,656
اما به محضی که این حرف را زد 
یکباره کل رفتارش عوض شد.

310
00:11:43,680 --> 00:11:46,616
جوریکه همه شک خود را گوشه زمین بگذارد.

311
00:11:46,640 --> 00:11:48,376
و گفت «آره، این کار را انجام بده.

312
00:11:48,400 --> 00:11:50,156
فقط خیلی عجیب و غریبش نکن.»

313
00:11:50,156 --> 00:11:51,096
(خنده)

314
00:11:51,120 --> 00:11:53,496
پس برای یک ساعت بعدی 
خوشامدگوی استارباکس شدم.

315
00:11:53,520 --> 00:11:55,656
به مشتریان که داخل میآمدند سلام میدادم،

316
00:11:55,680 --> 00:11:58,056
و راجع به تعطیلات خوش و بش میکردم.

317
00:11:58,080 --> 00:12:00,736
راستش، نمیدانم برنامه شما برای 
حرفهای که دارید چیه،

318
00:12:00,760 --> 00:12:01,976
اما خوشامد گو نشید.

319
00:12:02,000 --> 00:12:03,216
(خنده)

320
00:12:03,240 --> 00:12:04,440
واقعاً کسالتآور بود.

321
00:12:05,200 --> 00:12:10,136
اما بعد فهمیدم که قادرم این کار 
را انجام دهم چون گفتم «عجیبه، نه؟»

322
00:12:10,160 --> 00:12:12,296
تردیدش را به زبان آورده بودم.

323
00:12:12,320 --> 00:12:15,856
و چون گفتم، «عجیبه، نه؟»،
به معنای عجیب نبودن من بود.

324
00:12:15,880 --> 00:12:18,416
یعنی که من راستش مثل او فکر میکردم،

325
00:12:18,440 --> 00:12:20,816
آن را یک چیز عجیب میدیدم.

326
00:12:20,840 --> 00:12:22,096
و دوباره و دوباره

327
00:12:22,120 --> 00:12:25,256
آموختم که اگر پیش از مطرح کردن سوالم

328
00:12:25,280 --> 00:12:27,096
تردید احتمالی افراد را
به زبان بیاورم

329
00:12:27,120 --> 00:12:28,376
اعتمادشان را کسب میکردم.

330
00:12:28,400 --> 00:12:30,650
احتمالاً جوابشان به من مثبت بود.

331
00:12:30,800 --> 00:12:34,136
و بعد یاد گرفتم که میتوانستم
رویای زندگیم را محقق کنم ...

332
00:12:34,160 --> 00:12:35,576
با پرسیدن.

333
00:12:35,600 --> 00:12:38,696
میدانید، ازخانوده چهار نسل معلم میآیم

334
00:12:38,720 --> 00:12:41,536
و مادر بزرگم همیشه به من گفته بود،

335
00:12:41,560 --> 00:12:43,856
«هی جیا، هر کاری دلت میخواد بکن

336
00:12:43,880 --> 00:12:46,216
اما اگر معلم بشی عالی میشه.»

337
00:12:46,216 --> 00:12:47,376
(خنده)

338
00:12:47,400 --> 00:12:49,656
اما من میخواستم یک کارآفرین باشم،
که نشدم.

339
00:12:49,680 --> 00:12:53,056
اما همیشه آرزویم بود
که چیزی را درس بدم.

340
00:12:53,080 --> 00:12:54,896
پس گفتم، «چطور میشه اگر برای

341
00:12:54,920 --> 00:12:57,536
تدریس در کالج تقاضا کنم؟»

342
00:12:57,560 --> 00:12:59,016
آن موقع در آستین زندگی میکردم

343
00:12:59,040 --> 00:13:01,096
پس رفتم دانشگاه تگزاس در آستین

344
00:13:01,120 --> 00:13:04,336
و در اتاق اساتید رو زدم و گفتم،
«میتوانم سر کلاستون درس بدم؟»

345
00:13:04,360 --> 00:13:06,856
چند بار اول به جایی نرسیدم.

346
00:13:06,880 --> 00:13:09,376
اما چون جا نزدم --
به کارم ادامه دادم --

347
00:13:09,400 --> 00:13:12,736
و در تلاش سوم آن استاد
به شدت تحت تأثیر قرار گرفت.

348
00:13:12,760 --> 00:13:14,816
«کسی قبل از تو این کار را نکرده بود.»

349
00:13:14,840 --> 00:13:18,856
و من آماده با پاورپوینت 
و درسم بودم.

350
00:13:18,880 --> 00:13:20,936
او گفت، «منم میتونم ازش استفاده کنم.

351
00:13:20,960 --> 00:13:24,756
چرا دو ماه دیگه بر نمیگردی؟
توی برنامه درسم براش جا باز میکنم.»

352
00:13:24,776 --> 00:13:26,416
و دو ماه بعد سر کلاس بودم.

353
00:13:26,440 --> 00:13:29,696
این منم -- احتمالاً من را نمیبینید، 
عکس خوبی نیست.

354
00:13:29,720 --> 00:13:32,496
میدانید یک وقتهایی
نور شما را پس میزند.

355
00:13:32,520 --> 00:13:33,720
(خنده)

356
00:13:34,680 --> 00:13:35,896
اما شگفتا --

357
00:13:35,920 --> 00:13:38,656
وقتی درس دادنم در کلاس تمام شد،
با گریه از کلاس بیرون آمدم،

358
00:13:38,680 --> 00:13:40,456
چون فکر کردم

359
00:13:40,480 --> 00:13:43,574
میتوانستم رویای زندگیام 
را صرفاً با پرسیدن محقق کنم.

360
00:13:43,574 --> 00:13:46,980
قبلاً فکر میکردم باید همهی
اینها را به سرانجام برسانم --

361
00:13:46,980 --> 00:13:50,096
کارآفرین بزرگی شوم یا
برای تدریس دکتری بگیرم --

362
00:13:50,120 --> 00:13:51,656
اما نه، فقط درخواست کردم،

363
00:13:51,680 --> 00:13:53,150
و توانستم تدریس کنم.

364
00:13:53,400 --> 00:13:55,776
و در آن تصویر،
که نمیتوانید ببینید،

365
00:13:55,800 --> 00:13:59,096
از مارتین لوتر کینگ پسر نقل قول کردم.

366
00:13:59,120 --> 00:14:03,656
چرا؟ چون در تحقیقم دریافتم
آمهایی که واقعاً جهان را تغییر میدهند

367
00:14:03,680 --> 00:14:06,616
کسانی که روش زندگی و طرز فکر 
ما را تغییر میدهند،

368
00:14:06,640 --> 00:14:10,736
آدمهایی هستند که در ابتدا و
اغلب با پس خوردنهای شدید مواجه شدند.

369
00:14:10,760 --> 00:14:12,816
افرادی مانند مارتین لوتر کینگ پسر،

370
00:14:12,840 --> 00:14:14,896
ماهاتما گاندی، نلسون ماندلا،

371
00:14:14,920 --> 00:14:16,456
یا حتی عیسی مسیح.

372
00:14:16,480 --> 00:14:19,856
این افراد نگذاشتند رد شدن معرفشان باشد.

373
00:14:19,880 --> 00:14:24,040
گذاشتند که واکنش بعد از ردشدنشان
تعریفگر آنها شود.

374
00:14:24,920 --> 00:14:27,030
و پذیرفته نشدن را به آغوش کشیدند.

375
00:14:27,360 --> 00:14:30,576
و نباید آن افراد باشیم تا درباره
پذیرفته نشدن یاد بگیریم

376
00:14:30,600 --> 00:14:31,856
و در مورد من،

377
00:14:31,880 --> 00:14:33,896
پذیرفته نشدن نفرین من بود

378
00:14:33,920 --> 00:14:35,176
و لولوخوره من.

379
00:14:35,200 --> 00:14:39,376
همه زندگیام من را آزار داده
چون از آن فرار می کردم.

380
00:14:39,400 --> 00:14:41,490
بعد شروع کردم به پذیرفتناش.

381
00:14:41,800 --> 00:14:44,980
آن را تبدیل کردم
به بزرگتریم موهبت زندگیام.

382
00:14:45,320 --> 00:14:49,776
شروع کردم به یاد دادن به آدمها که
پذیرفته نشدن را تبدیل به فرصت کنند.

383
00:14:49,800 --> 00:14:51,816
از بلاگم استفاده کردم، از سخنرانیام،

384
00:14:51,840 --> 00:14:53,736
از کتابی که منتشر کردم استفاده کردم،

385
00:14:53,760 --> 00:14:58,840
و حتی فناوری ساختم که به آدمها کمک
میکرد بر ترس خود از رد شدن غلبه کنند.

386
00:15:00,200 --> 00:15:01,936
وقتی در زندگی دچار رد شدن میشوید،

387
00:15:01,960 --> 00:15:04,766
وقتی با مشکلات بعدی یا شکست بعدی

388
00:15:04,766 --> 00:15:06,216
مواجه شدید،

389
00:15:06,240 --> 00:15:08,056
احتمالات را در نظر بگیرید.

390
00:15:08,080 --> 00:15:09,296
فرار نکنید.

391
00:15:09,320 --> 00:15:10,606
اگر فقط در آغوششان بکشید،

392
00:15:10,606 --> 00:15:12,800
آنها شاید هدایای شما هم بشوند.

393
00:15:13,160 --> 00:15:14,376
متشکرم.

394
00:15:14,400 --> 00:15:18,744
(تشویق)