WEBVTT

00:00:00.000 --> 00:00:01.820
สวัสดีค่ะ วิวจากแชนเนล Point of View ค่ะ

00:00:01.820 --> 00:00:04.220
กลับมาพบกันอีกครั้งนะคะในทุกวันพุธที่วิวจะนำเอา

00:00:04.740 --> 00:00:06.720
บทละครเรื่องรามเกียรติ์ ฉบับพระราชนิพนธ์ใน

00:00:06.720 --> 00:00:08.880
พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช

00:00:08.880 --> 00:00:10.160
เล่มนี้มาเล่าให้ทุกคนฟังค่ะ

00:00:10.160 --> 00:00:13.700
ซึ่งบอกเลยนะคะว่าตอนนี้หลังจากที่เราผ่านพ้นความ

00:00:13.700 --> 00:00:15.860
งี่เง่าของพระรามมามากมายแล้วนะคะ

00:00:15.860 --> 00:00:19.295
บอกเลยว่าตอนนี้พระรามจะงี่เง่าถึงขีดสุดเลยค่ะ

00:00:19.300 --> 00:00:21.100
เรียกได้ว่าความงี่เง่าทั้งหมดนี่

00:00:21.100 --> 00:00:23.160
ระเบิดบึ้มมาในคลิปเดียวเลยนะคะ

00:00:23.160 --> 00:00:24.640
ดังนั้นเราไม่ต้องเกริ่นเยอะนะคะ

00:00:24.640 --> 00:00:25.800
เข้าไปฟังกันเลยดีกว่าค่ะ

00:00:25.800 --> 00:00:27.080
พร้อมจะไปฟังเรื่องราวที่ทั้ง

00:00:27.080 --> 00:00:28.800
สนุกแล้วก็ได้สาระกันรึยังคะ

00:00:28.800 --> 00:00:30.760
ถ้าพร้อมกันแล้วก็ไปฟังกันเลยค่ะ

00:00:34.620 --> 00:00:36.700
ความเดิมจากตอนที่แล้วจำกันได้ใช่ไหมคะ

00:00:36.700 --> 00:00:39.080
พระรามเนี่ยขอลูกทั้งสองจากนางสีดาค่ะ

00:00:39.080 --> 00:00:40.240
เพราะว่าคาดหวังว่า

00:00:40.240 --> 00:00:41.960
นางสีดาจะทนคิดถึงลูกไม่ไหว

00:00:41.960 --> 00:00:43.900
แล้วก็ยอมกลับมาอยู่กับตัวเองนะคะ

00:00:43.900 --> 00:00:45.840
แต่นางสีดาเนี่ยใจแข็งมากๆค่ะ

00:00:45.840 --> 00:00:48.300
ดังนั้นพระรามก็เลยพาลูกทั้งสองนะคะ

00:00:48.300 --> 00:00:49.380
เข้าเมืองไปค่ะ

00:00:49.380 --> 00:00:50.460
เมื่อไปถึงเมืองนะคะ

00:00:50.460 --> 00:00:52.700
แน่นอนว่าพระรามก็จะต้องพาลูกๆเนี่ย

00:00:52.700 --> 00:00:55.345
ไปแนะนำให้กับย่าๆทั้งหลายรู้จักค่ะ

00:00:55.345 --> 00:00:57.700
นั่นก็คือแม่ๆทั้งสามของตัวเองน่ะนะ

00:00:57.700 --> 00:01:00.860
ซึ่งแม่ๆทั้งสามนี่ก็รับเลี้ยงหลานขึ้นมาอย่างดี

00:01:00.860 --> 00:01:01.500
ว่าอย่างนั้นเถอะ

00:01:01.500 --> 00:01:04.120
เรียกได้ว่าร้องไห้ฟูมฟายทันทีที่เจอหน้ากันนะคะ

00:01:04.120 --> 00:01:05.680
ประมาณว่า โถ หลานรัก

00:01:05.680 --> 00:01:08.960
นี่ ย่าก็ไม่ได้คิดเลยนะว่าจะยอมให้พ่อเขาไปฆ่าแม่

00:01:08.960 --> 00:01:11.180
คืนนั้นน่ะพ่อเขารีบสั่งฆ่าแม่ไป

00:01:11.180 --> 00:01:12.280
ย่าไม่รู้เรื่องเลย

00:01:12.280 --> 00:01:13.760
มารู้ตัวอีกทีก็เช้าแล้ว

00:01:13.760 --> 00:01:15.760
ย่าเนี่ยร้องห่มร้องไห้หนักมาก

00:01:15.760 --> 00:01:18.160
เอาเป็นว่าเจ้ามาอยู่เป็นหลานของย่าแล้วกันนะ

00:01:18.160 --> 00:01:21.100
แน่นอนนะคะว่าหลังจากพระรามพาลูกเข้ามาแล้วเนี่ย

00:01:21.100 --> 00:01:23.520
ชาวบ้านชาวเมืองอะไรก็ดีใจกันไปหมดเลยค่ะ

00:01:23.520 --> 00:01:25.780
เพราะว่าก็ตอนแรกก็สงสารเด็กอยู่แล้วไง

00:01:25.780 --> 00:01:27.780
ที่แบบพระรามเอาเด็กมาทรมานทรกรรม

00:01:27.780 --> 00:01:29.360
แต่พอรู้ว่าเป็นลูกพระราม

00:01:29.360 --> 00:01:31.160
อ่าว ในที่สุดพระรามก็มีลูกแล้ว

00:01:31.160 --> 00:01:33.240
ทุกคนก็ดีใจเฉลิมฉลองกันนะคะ

00:01:33.240 --> 00:01:34.920
และแน่นอนว่าพระรามก็จะต้อง

00:01:34.920 --> 00:01:37.980
ไปหาโหรค่ะมาแล้วก็มาทำนายอะไรต่างๆว่า

00:01:37.980 --> 00:01:40.080
วันไหนดีนะที่จะเป็นฤกษ์อันดี

00:01:40.080 --> 00:01:42.860
ที่จะให้สมโภชลูก จัดงานเฉลิมฉลอง

00:01:42.860 --> 00:01:43.840
แต่งตั้งเป็นเหมือนกับว่า

00:01:43.840 --> 00:01:45.740
เป็นทายาทของเมืองประมาณนั้นค่ะ

00:01:45.740 --> 00:01:48.720
ซึ่งโหรนี่ก็ทำนายอะไรต่างๆให้นะคะ

00:01:48.720 --> 00:01:51.240
หาฤกษ์พานาทีหาวันมาได้เรียบร้อย

00:01:51.240 --> 00:01:53.520
ก็จัดงานเฉลิมฉลองใหญ่โตค่ะ

00:01:53.520 --> 00:01:56.000
และพระรามนะคะก็ให้ข้ารับใช้เด็กๆไป

00:01:56.000 --> 00:01:57.580
เรียกได้ว่าเยอะมากนะทุกคน

00:01:57.580 --> 00:02:00.480
ได้แก่ หาผู้หญิงที่เป็นผู้หญิงชั้นสูง

00:02:00.480 --> 00:02:03.560
เรียกได้ว่าประมาณ 128 คนได้นะคะ

00:02:03.560 --> 00:02:04.520
ก็เยอะมากนะ

00:02:04.520 --> 00:02:06.540
ให้มาเป็นพี่เลี้ยงของเด็กๆค่ะ

00:02:06.540 --> 00:02:08.940
ก็คือมีพี่เลี้ยง 128 คน

00:02:08.940 --> 00:02:11.300
เรียกได้ว่าไม่ต้องแอบทำไรเลยนะชีวิตนี้

00:02:11.300 --> 00:02:13.340
คือจะเดินไปล้มนี่แทบจะเอาพี่เลี้ยง

00:02:13.340 --> 00:02:16.200
เดินไปเอาตัวรองรับกันได้เลยนะคะ

00:02:16.200 --> 00:02:17.295
เท่านั้นยังไม่พอค่ะ

00:02:17.295 --> 00:02:18.780
คิดว่าพี่เลี้ยงเยอะแล้วใช่ไหม

00:02:18.780 --> 00:02:21.020
พระรามนะคะจัดพวกสาวๆ

00:02:21.020 --> 00:02:22.960
ให้มาเป็นสาวใช้ของเด็กๆเนี่ยนะคะ

00:02:23.240 --> 00:02:25.440
ทั้งหมดสิบร้อยคน

00:02:25.440 --> 00:02:27.520
นั่นก็คือสิบคูณร้อยได้เท่ากับ

00:02:27.520 --> 00:02:29.220
1,000 คนค่ะ

00:02:29.220 --> 00:02:30.660
อู้หู รู้สึกว่าเยอะแล้วนะ

00:02:30.660 --> 00:02:32.440
ก็มีสาวๆให้เลือกใช้เต็มไปหมด

00:02:32.440 --> 00:02:33.800
อยากทำอะไรเรียกได้ว่า

00:02:33.800 --> 00:02:35.360
นอนอยู่เฉยๆ กระดิกนิ้วก็พออะ

00:02:35.360 --> 00:02:36.720
ไม่ต้องขยับไปไหนเลยนะคะ

00:02:36.720 --> 00:02:37.980
ถ้าคิดว่านี่เยอะแล้ว

00:02:37.980 --> 00:02:39.300
ที่เยอะกว่านั้นก็คือ

00:02:39.300 --> 00:02:40.320
เพื่อนเล่นค่ะ

00:02:40.320 --> 00:02:43.280
คือพระรามเนี่ยนะพยายามไปเกณฑ์เด็กต่างๆมาค่ะ

00:02:43.280 --> 00:02:45.460
บอกว่าไปหาเด็กที่มีชาติตระกูลดี

00:02:45.460 --> 00:02:47.160
ที่อายุสิบขวบพอดีเป๊ะ

00:02:47.160 --> 00:02:48.955
เอามาให้เท่ากับลูกข้าเนี่ยนะ

00:02:48.960 --> 00:02:51.520
มาให้ได้เยอะๆเลยมาเป็นเพื่อนเล่นกับลูกข้า

00:02:51.520 --> 00:02:54.855
ซึ่งถามว่าพระรามไปเอาเด็กสิบขวบมากี่คน

00:02:54.860 --> 00:02:57.020
ลองเดากันไหมพระรามไปหามากี่คน

00:02:57.440 --> 00:02:58.940
หนึ่ง สอง สาม

00:02:58.940 --> 00:03:00.400
เดากันไม่ถูกหรอกค่ะ เพราะว่า

00:03:00.400 --> 00:03:01.680
พระรามไปหาเด็กๆ

00:03:01.680 --> 00:03:03.680
มาให้เป็นเพื่อนเล่นของลูกตัวเองเนี่ยนะคะ

00:03:03.680 --> 00:03:06.920
ทั้งหมด 16,000 คนค่ะ

00:03:06.920 --> 00:03:08.240
เรียกได้ว่าเยอะมาก

00:03:08.240 --> 00:03:10.120
และเอาจริงๆทำให้วิวสงสัยเลยนะว่า

00:03:10.120 --> 00:03:12.640
ประชากรกรุงศรีอยุธยานี่มีกี่คนกันแน่

00:03:12.640 --> 00:03:15.420
คือเอาแค่เด็กที่อายุสิบขวบและมีชาติตระกูลดี

00:03:15.420 --> 00:03:17.160
ก็มีทั้งหมดหมื่นหกพันคนแล้วอะ

00:03:17.160 --> 00:03:19.800
แล้วเด็กที่มันอายุอื่นนี่มันจะมีกี่คน

00:03:19.800 --> 00:03:22.260
แล้วนี่ยังไม่นับรวมพวกชาติตระกูลไม่ดี

00:03:22.260 --> 00:03:25.180
แล้วยังไม่รวมพวกผู้ใหญ่ คนแก่

00:03:25.200 --> 00:03:27.180
โอ้โห เรียกได้ว่า population ของเมืองนี้นี่

00:03:27.180 --> 00:03:28.955
น่าจะโหดพอสมควรเลยนะทุกคน

00:03:28.955 --> 00:03:31.955
อย่างไรก็ตาม ช่างมันค่ะ เราข้ามเรื่องนี้ไปดีกว่านะ

00:03:31.955 --> 00:03:33.860
หลังจากจัดงานสมโภชอะไรต่างๆนะคะ

00:03:33.860 --> 00:03:35.900
เด็กๆก็อยู่กับพ่อมาเรื่อยๆค่ะ

00:03:35.900 --> 00:03:38.880
จนกระทั่งเวลาผ่านไปทั้งหมด 3 ปีนะคะ

00:03:38.880 --> 00:03:40.845
ตอนนี้เด็กอายุได้ 13 ปีแล้ว

00:03:40.845 --> 00:03:44.380
เอาจริงๆทุกวันเนี่ยเด็กๆก็ร้องห่มร้องไห้ฟูมฟายทุกวันค่ะ

00:03:44.380 --> 00:03:45.980
ประมาณว่าคิดถึงแม่ไง

00:03:45.980 --> 00:03:48.240
คือทั้งชีวิตอยู่กับแม่ ไม่เคยอยู่กับพ่อ

00:03:48.240 --> 00:03:49.900
ก็รู้สึกว่าตัวเองขาดพ่อ

00:03:49.900 --> 00:03:51.780
แต่พอมีพ่อ อ่าว ดันขาดแม่อีก

00:03:51.780 --> 00:03:54.640
ซึ่งเอาจริงๆระหว่างพ่อกับแม่ คุ้นกับใครมากกว่า

00:03:54.640 --> 00:03:56.180
ก็คุ้นกับแม่มากกว่าเพราะว่า

00:03:56.180 --> 00:03:57.475
อยู่กับแม่มาทั้งชีวิต

00:03:57.480 --> 00:04:00.680
ดังนั้นนะคะก็มีความร้องห่มร้องไห้หาแม่ทุกวันค่ะ

00:04:00.680 --> 00:04:02.895
จนกระทั่งวันนึงนะคะผ่านไป 3 ปีแล้ว

00:04:02.900 --> 00:04:05.220
เด็กๆก็ร้องห่มร้องไห้อยู่ในห้องนอนพ่อ

00:04:05.220 --> 00:04:08.040
จนกระทั่งพระรามเนี่ยนะคะอนุญาตค่ะบอกว่า

00:04:08.040 --> 00:04:09.780
อะ ลูกๆ อยากไปเยี่ยมแม่ใช่ไหม

00:04:09.780 --> 00:04:12.600
ก็ไปเยี่ยมสิ แต่ว่าไปเยี่ยมแล้วเนี่ยนะ

00:04:12.600 --> 00:04:14.240
ฝากบอกแม่ว่าพ่อเนี่ยเสียใจมาก

00:04:14.240 --> 00:04:15.820
ร้องห่มร้องไห้ทุกวันเลย

00:04:15.820 --> 00:04:17.080
อยากให้แม่มาอยู่ด้วยกัน

00:04:17.080 --> 00:04:19.620
พ่อเนี่ยจะตายให้ได้ อยากจะฆ่าตัวตายหนีไป

00:04:19.620 --> 00:04:21.835
เพราะว่าแม่ไม่ยอมมาอยู่กับพ่อนะคะ

00:04:21.840 --> 00:04:25.160
เด็กๆก็รับคำพ่อค่ะแล้วก็จัดทัพใหญ่โตนะคะ

00:04:25.160 --> 00:04:28.200
แล้วก็ยกแห่กันออกไปมีนางสนมกำนัลต่างๆ

00:04:28.200 --> 00:04:29.380
แห่ไปในป่านะคะ

00:04:29.380 --> 00:04:31.360
ไปถึงกุฏิก็ไปไหว้พระเจ้าตาก่อน

00:04:31.360 --> 00:04:32.460
ไหว้ๆ เสร็จปุ๊บ

00:04:32.460 --> 00:04:34.320
เด็กๆเนี่ยนะคะก็เข้าไปหาแม่ค่ะ

00:04:34.320 --> 00:04:37.380
ก็เข้าไปกอดกับแม่ ร้องห่มร้องไห้กันใหญ่โต

00:04:37.380 --> 00:04:39.320
เรียกได้ว่าก็คิดถึงกันว่าอย่างนั้นเถอะ

00:04:39.320 --> 00:04:40.820
อยู่ด้วยกันมาตั้งแต่เกิดนี่คะ

00:04:40.820 --> 00:04:42.620
ร้องห่มร้องไห้เสร็จแม่ก็ถามว่า

00:04:42.620 --> 00:04:44.240
เป็นยังไงบ้าง สบายดีไหมลูก

00:04:44.240 --> 00:04:47.495
ลูกก็บอกว่าสบายดีแต่ว่าก็คิดถึงแม่ อะไรประมาณนี้

00:04:47.500 --> 00:04:50.320
แต่มันมีข้อนึง คือพ่อเนี่ยไม่สบายเลย

00:04:50.320 --> 00:04:53.140
พ่อเสียใจร้องห่มร้องไห้ กินไม่ได้นอนไม่หลับ

00:04:53.145 --> 00:04:54.740
อยากให้แม่กลับไปอยู่ด้วย

00:04:54.740 --> 00:04:56.140
นางสีดาก็มีความแบบ

00:04:56.140 --> 00:04:58.860
ไม่อะลูก ไม่ ไม่ แม่ไม่กลับ แม่ไม่กลับหรอก

00:04:58.860 --> 00:05:01.400
ซึ่งลูกนะคะก็มีความแบบรับคำพ่อมาไง

00:05:01.400 --> 00:05:02.700
ก็บอกแม่ประมาณว่า

00:05:02.700 --> 00:05:03.800
แม่ แต่ถ้าแม่ไม่กลับนะ

00:05:03.800 --> 00:05:05.620
พ่ออาจจะฆ่าตัวตายก็ได้เพราะว่า

00:05:05.620 --> 00:05:07.020
พ่อเนี่ยเสียใจมาก

00:05:07.020 --> 00:05:09.180
พ่อดูแบบว่าซึมเศร้าอะไรอย่างนี้

00:05:09.180 --> 00:05:11.800
คือดูแบบไม่โอเคแล้ว ไม่อยู่ในสถานการณ์ปกติ

00:05:11.800 --> 00:05:14.480
นางสีดานะคะด้วยความโกรธก็เลยบอกไปประมาณว่า

00:05:14.480 --> 00:05:15.900
อยากตายก็ตายไปสิ

00:05:15.900 --> 00:05:17.860
เอาเป็นว่าถ้าตายเมื่อไหร่ก็บอกแล้วกัน

00:05:17.860 --> 00:05:21.140
แม่ก็จะเข้าไปทำศพ ไปดูไฟที่เขาเผาศพแล้วกัน

00:05:21.140 --> 00:05:23.000
สำหรับตอนนี้ เจ้ากลับไปเถอะ

00:05:23.000 --> 00:05:24.180
แม่ไม่กลับไปด้วยหรอก

00:05:24.180 --> 00:05:27.280
ซึ่งลูกๆนะคะก็พยายามจะโน้มน้าวแม่ต่างๆนานา

00:05:27.280 --> 00:05:28.760
นางสีดาก็ไม่ยอมค่ะ

00:05:28.760 --> 00:05:31.640
ถึงขนาดที่พวกเหล่าสาวสนมกำนัลต่างๆ

00:05:31.640 --> 00:05:33.820
ร้องห่มร้องไห้ให้นางสีดาว่าแบบ

00:05:33.820 --> 00:05:37.920
โอ้ย ทำไมนางสีดามาทรมานทรกรรมอยู่ในกุฏิริมป่าแบบนี้

00:05:37.920 --> 00:05:40.260
อาหารการกินก็ไม่อุดมสมบูรณ์

00:05:40.260 --> 00:05:41.420
แต่งกายก็ไม่สวย

00:05:41.740 --> 00:05:42.920
รับไม่ได้เลย

00:05:42.920 --> 00:05:45.740
ลูกก็พยายามบอกว่าเอาสนมกำนัลเอาไว้รับใช้ไหม

00:05:45.740 --> 00:05:46.985
เอาคนรับใช้มาไว้ที่นี่

00:05:46.985 --> 00:05:48.660
นางสีดาก็บอกว่าไม่เอา

00:05:48.660 --> 00:05:50.420
แม่ไม่อยากได้อะไรแม้แต่อย่างเดียว

00:05:50.420 --> 00:05:51.780
ลูกกลับไปเถอะ

00:05:51.780 --> 00:05:53.900
อะไรที่เป็นของพ่อ แม่ไม่อยากได้นะคะ

00:05:54.240 --> 00:05:56.100
ดังนั้นค่ะลูกๆก็เลยจำเป็นจะต้อง

00:05:56.100 --> 00:05:57.920
เดินทางกลับเมืองไปค่ะ

00:05:57.920 --> 00:05:59.860
แน่นอนนะคะพอพระลบกับพระมงกุฎ

00:05:59.860 --> 00:06:01.760
ไม่สามารถโน้มน้าวจิตใจแม่ได้

00:06:01.760 --> 00:06:04.600
ทั้งสองคนก็เลยกลับบ้านไปมือเปล่านะคะ

00:06:04.600 --> 00:06:05.900
ไปถึงพ่อก็ถามว่า

00:06:05.900 --> 00:06:08.700
เอ่า เป็นยังไงลูก ไปคุยกับแม่มาสำเร็จไหม

00:06:08.700 --> 00:06:11.860
ได้แบบที่พ่อบอกหรือเปล่า แม่ยอมรึเปล่านะคะ

00:06:11.865 --> 00:06:13.580
พระลบกับพระมงกุฎก็เลย

00:06:13.580 --> 00:06:16.740
เล่าคำพูดของนางสีดาทั้งหมดให้พระรามฟังค่ะว่า

00:06:16.740 --> 00:06:19.560
อ๋อ เสด็จแม่เนี่ยไม่ยอม ยังไงก็ไม่ยอม

00:06:19.560 --> 00:06:21.560
เอานางกำนัลให้ก็ไม่เอา

00:06:21.560 --> 00:06:23.375
บอกว่าพ่อจะฆ่าตัวตายก็บอกว่า

00:06:23.380 --> 00:06:25.660
ก็ฆ่าตัวตายไปสิเดี๋ยวมาดูงานศพ

00:06:25.660 --> 00:06:28.680
ดังนั้นพระรามก็เลยเหมือนกับได้ไอเดียค่ะประมาณว่า

00:06:28.680 --> 00:06:30.600
เอาแล้ว ขนาดนี้เลยเหรอ

00:06:30.600 --> 00:06:32.520
ทำยังไงดี ทำยังไงให้นางกลับมานะ

00:06:32.520 --> 00:06:35.500
เอาแบบนี้ดีกว่า ว่าแล้วนะคะพระรามก็เลย

00:06:35.500 --> 00:06:38.000
เรียกประชุมเหล่าน้องๆทั้งสามของตัวเองค่ะ

00:06:38.000 --> 00:06:41.220
แล้วก็เรียกหนุมานเข้ามาด้วยนะคะแล้วก็บอกว่า

00:06:41.220 --> 00:06:43.420
เอาล่ะ ตอนนี้ข้ามีปัญหาระดับประเทศ

00:06:43.420 --> 00:06:44.635
ยิ่งใหญ่มากเรื่องนึง

00:06:44.635 --> 00:06:45.660
นั่นก็คือ

00:06:45.660 --> 00:06:46.820
เมียข้าไม่กลับบ้าน

00:06:46.820 --> 00:06:48.480
ข้าต้องการให้เมียกลับบ้าน

00:06:48.480 --> 00:06:51.440
เราจะต้องเซ็ตสถานการณ์นึงขึ้นมานั่นก็คือ

00:06:51.440 --> 00:06:54.220
ข้าจะแกล้งตาย เพราะว่าถ้าข้าแกล้งตายเนี่ย

00:06:54.220 --> 00:06:55.780
นางสีดาก็จะต้องมางานศพ

00:06:55.780 --> 00:06:57.500
ข้าก็จะได้เจอเมียไงล่ะ

00:06:57.500 --> 00:06:59.500
พวกเจ้าทั้งสามจะต้องช่วยข้า

00:06:59.500 --> 00:07:02.260
เอาเป็นว่าห้ามให้ใครนอกจากพวกเราตรงนี้

00:07:02.260 --> 00:07:04.320
รู้เลยนะว่าข้าไม่ได้ตายจริง

00:07:04.320 --> 00:07:06.260
เอาล่ะหนุมาน เริ่มได้

00:07:06.260 --> 00:07:09.020
หนุมานนะคะก็เริ่มจากการเนรมิต

00:07:09.020 --> 00:07:11.320
พระเมรุอะไรต่างๆขึ้นมาใหญ่โต

00:07:11.320 --> 00:07:12.580
เรียกได้ว่าจัดงานแบบ

00:07:12.580 --> 00:07:15.215
พระราชพิธีพระบรมศพใหญ่ๆเนี่ยนะคะ

00:07:15.220 --> 00:07:18.060
ขึ้นมาได้ด้วยการเสกปิ๊งเดียวแค่นี้เลยค่ะ

00:07:18.200 --> 00:07:19.440
ฝีมือหนุมานนะคะ

00:07:19.440 --> 00:07:21.460
เสร็จแล้วค่ะพระรามก็บอกว่า

00:07:21.460 --> 00:07:22.700
ให้น้องๆของตัวเองเนี่ย

00:07:22.700 --> 00:07:25.680
พาพระมงกุฎกับพระลบไปเที่ยวเล่นที่ไหนก่อนก็ได้

00:07:25.680 --> 00:07:27.060
อย่าให้มารู้เรื่องนี้

00:07:27.060 --> 00:07:29.680
ว่าแล้วนะคะพระรามก็ไปแอบอยู่หลังพระเมรุค่ะ

00:07:29.680 --> 00:07:31.920
ส่วนหนุมานก็เหาะไปนะคะ

00:07:31.920 --> 00:07:33.540
ไปที่กุฏิของนางสีดาค่ะ

00:07:33.540 --> 00:07:36.260
ไปถึงก็ร้องห่มร้องไห้ใหญ่โตนะคะ

00:07:36.260 --> 00:07:37.980
ฟูมฟายหนักมากนะคะ

00:07:37.980 --> 00:07:38.860
นางสีดาก็ถามว่า

00:07:38.860 --> 00:07:41.440
หนุมาน ท่านเป็นอะไร มาร้องห่มร้องไห้อยู่ตรงนี้

00:07:41.440 --> 00:07:43.475
เกิดอะไรขึ้นเล่าให้ข้าฟังซิ

00:07:43.480 --> 00:07:45.480
หนุมานนะคะก็เลยบีบน้ำตาค่ะ

00:07:45.480 --> 00:07:47.460
แล้วก็เล่าให้นางสีดาฟังนะคะประมาณว่า

00:07:47.460 --> 00:07:49.420
พระแม่เจ้า

00:07:49.420 --> 00:07:51.460
เรื่องมันเศร้ามากๆ คือ

00:07:51.460 --> 00:07:54.960
ท่านจำได้ใช่ไหมตั้งแต่วันที่ท่านกับพระรามจากกัน

00:07:54.960 --> 00:07:57.020
แล้วพระรามรู้ว่าท่านยังมีชีวิตอยู่

00:07:57.020 --> 00:07:59.060
พระรามก็กินไม่ได้นอนไม่หลับมาตลอด

00:07:59.060 --> 00:08:00.660
อยากให้ท่านกลับเมือง

00:08:00.660 --> 00:08:02.460
ก็ร้องห่มร้องไห้ทุกวัน

00:08:02.460 --> 00:08:04.800
จนในที่สุดวันนึงพระรามก็ทนไม่ไหว

00:08:04.800 --> 00:08:07.220
ก็เลยใช้ลูกๆเนี่ยมาตามท่านกลับไป

00:08:07.220 --> 00:08:08.320
แต่ปรากฏว่า

00:08:08.480 --> 00:08:10.040
ท่านดันใช้วาจารุนแรง

00:08:10.040 --> 00:08:12.280
ไม่มีเทคนิคทางจิตวิทยาใดๆ

00:08:12.280 --> 00:08:14.060
ไล่ให้พระรามไปตาย

00:08:14.060 --> 00:08:16.480
ทำไมไม่บอกให้พระรามไปปรึกษาจิตแพทย์

00:08:16.480 --> 00:08:18.680
ทำไมท่านถึงไม่โอ๋พระรามเลย

00:08:18.680 --> 00:08:20.400
ท่านไม่รู้เหรอว่าคนจะฆ่าตัวตาย

00:08:20.400 --> 00:08:21.920
อย่าไปยุให้เขาฆ่าตัวตาย

00:08:21.920 --> 00:08:23.980
ตอนนี้พระรามได้ยินคำพูดของท่าน

00:08:23.980 --> 00:08:26.535
ก็เลยตรอมใจตายไปเรียบร้อยแล้วนะคะ

00:08:26.540 --> 00:08:27.600
นางสีดาได้ยินแบบนั้นนะคะ

00:08:27.600 --> 00:08:29.800
นางสีดาร้องไห้ขึ้นมาทันทีประมาณว่า

00:08:29.800 --> 00:08:31.180
อะไร เกิดอะไรขึ้น

00:08:31.180 --> 00:08:33.520
เป็นไปได้ยังไง ทำไม ทำไมพระรามถึงตาย

00:08:33.520 --> 00:08:34.920
แล้วอย่างนี้จะเป็นยังไงต่อไป

00:08:34.920 --> 00:08:35.945
อ่าว แย่แล้ว

00:08:35.945 --> 00:08:37.700
พระรามอวตารลงมาปราบยักษ์

00:08:37.700 --> 00:08:39.720
แล้วตอนนี้เหล่ายักษ์เหล่าอสูรต่างๆ

00:08:39.720 --> 00:08:41.080
จะอาละวาดทั้งโลกไหม

00:08:41.080 --> 00:08:42.080
โอ๊ย จะเป็นยังไงนะ

00:08:42.080 --> 00:08:44.100
หนุมาน ข้าจะต้องไปงานศพพระรามใช่ไหม

00:08:44.100 --> 00:08:45.120
หนุมานก็บอกว่า

00:08:45.120 --> 00:08:47.740
ใช่ ตอนนี้พระรามจัดงานพระเมรุเรียบร้อยแล้ว

00:08:47.740 --> 00:08:49.220
แต่ว่ายังไม่ได้เผาเพราะว่า

00:08:49.220 --> 00:08:51.600
ทุกคนบอกว่าให้หยุดรอท่านไปเผาก่อน

00:08:51.740 --> 00:08:54.440
นางสีดาก็บอกว่าได้ๆ ข้าจะไปงานศพพระรามนะ

00:08:54.440 --> 00:08:56.240
ซึ่งหนุมานก็บอกว่าเอางี้

00:08:56.240 --> 00:08:57.900
เดินทางไปตอนนี้น่าจะไม่ทัน

00:08:57.900 --> 00:08:59.080
ท่านก็ขึ้นมือข้าแล้วกัน

00:08:59.080 --> 00:09:00.940
เดี๋ยวข้าทูนไปบนหัวเหมือนตอนที่

00:09:00.940 --> 00:09:02.860
ทศกัณฐ์เนี่ยทูนพระแม่อุมาไปนะ

00:09:02.860 --> 00:09:04.480
จะได้ไม่ผิดผี ไม่อะไรทั้งสิ้น

00:09:04.480 --> 00:09:07.320
แล้วเดี๋ยวเรารีบเดินทางไปที่กรุงศรีอยุธยากัน

00:09:07.620 --> 00:09:08.980
นางสีดานะคะก็เชื่อค่ะ

00:09:08.980 --> 00:09:11.260
ก็รีบเดินทางไปที่กรุงศรีอยุธยา

00:09:11.260 --> 00:09:14.220
พอไปถึงนะคะ นางสีดาวิ่งเข้าไปก่อนเลยค่ะ

00:09:14.220 --> 00:09:15.220
วิ่งเข้าไปที่หน้าพระเมรุ

00:09:15.220 --> 00:09:17.840
ร้องห่มร้องไห้นะคะหนักมากประมาณว่า

00:09:17.840 --> 00:09:20.740
โถ ท่านก็ เราก็คู่ทุกข์คู่ยากกันมาตั้งนาน

00:09:20.740 --> 00:09:22.600
ผิดใจกันนิดหน่อย ไม่น่ารีบไปตายเลย

00:09:22.600 --> 00:09:24.800
ร้องไห้นะคะ ร้องไห้ ร้องๆๆ

00:09:24.800 --> 00:09:26.120
เรียกได้ว่าร้องหนักมาก

00:09:26.220 --> 00:09:28.340
คนในเมืองก็ร้องไห้กันทั้งเมือง

00:09:28.340 --> 00:09:30.480
คือไม่มีใครรู้ไงว่านี่งานศพปลอม นึกออกปะ

00:09:30.480 --> 00:09:32.860
ทุกคนก็นึกว่าพระรามตายแล้วจริงๆ

00:09:32.860 --> 00:09:35.340
ก็ร้องห่มร้องไห้บิ๊วอารมณ์กันไปนะคะ

00:09:35.340 --> 00:09:36.760
จนกระทั่งในที่สุดค่ะ

00:09:36.760 --> 00:09:38.980
แน่นอนตามสเต็ปเรื่องรามเกียรติ์ปกติ

00:09:38.980 --> 00:09:42.400
นางสีดาก็จะต้องร้องห่มร้องไห้จนกระทั่ง

00:09:42.400 --> 00:09:43.760
สลบไปตรงนั้นนะคะ

00:09:43.760 --> 00:09:45.620
ซึ่งพระรามอะ แอบอยู่หลังพระเมรุ

00:09:45.620 --> 00:09:46.880
เห็นนางสีดาสลบ

00:09:46.880 --> 00:09:49.280
ก็ตกใจนึกว่านางสีดาตายตามตัวเอง

00:09:49.280 --> 00:09:50.760
แบบ Romeo & Juliet นะคะ

00:09:50.760 --> 00:09:52.575
พระรามก็เลยรีบวิ่งออกมาค่ะ

00:09:52.580 --> 00:09:54.500
ช้อนหัวนางสีดาขึ้นมาวางบนตักตัวเอง

00:09:54.500 --> 00:09:56.440
แล้วก็ร้องไห้ประมาณว่าแบบ

00:09:56.440 --> 00:09:58.840
สีดา สีดาของพี่อย่าเพิ่งตาย

00:09:58.840 --> 00:10:01.040
สีดา สีดาลุกขึ้นมาคุยกับพี่ก่อน

00:10:01.040 --> 00:10:02.600
คือเข้าใจว่านางสีดาตาย

00:10:02.600 --> 00:10:05.220
ปรากฏว่านางสีดาเนี่ยนะคะฟื้นง่ายกว่าที่คิดค่ะ

00:10:05.220 --> 00:10:06.900
คือปกติเนี่ยมันจะต้องมีการแบบ

00:10:06.900 --> 00:10:08.520
ประพรมน้ำอะไรอย่างนี้

00:10:08.520 --> 00:10:10.160
เอากลิ่นหอมๆมาให้ดมถึงจะฟื้น

00:10:10.160 --> 00:10:13.080
แต่นางสีดานี่ไปฝึกตัวเองอยู่ในป่ามาสิบกว่าปีแล้วนะ

00:10:13.080 --> 00:10:14.920
เรียกได้ว่าแกร่งว่าอย่างนั้นเถอะ

00:10:14.920 --> 00:10:17.800
พระรามแค่ช้อนตัวขึ้นมานิดเดียว นางสีดาก็ฟื้นค่ะ

00:10:17.800 --> 00:10:19.780
ฟื้นมาปุ๊บเห็นหน้าพระราม นางสีดาแบบ

00:10:19.780 --> 00:10:21.180
ฮึ่ย นี่อะไร

00:10:21.180 --> 00:10:23.700
นี่ยังไม่ตายเหรอ นี่หลอกฉันเหรอ ฮะ

00:10:23.700 --> 00:10:25.380
กล้าดียังไงมาหลอกฉันว่าตัวเองตาย

00:10:25.380 --> 00:10:26.700
เพื่อจะให้ฉันเข้ามาเจอ

00:10:26.960 --> 00:10:29.640
แล้วปล่อยคนร้องไห้ทั้งเมืองนี่มันเกินไปแล้วนะพระราม

00:10:29.640 --> 00:10:32.580
นางสีดาโกรธมากนะคะก็เลยวิ่งหนีไปเลยค่ะ

00:10:32.780 --> 00:10:35.420
ฝั่งพระรามเนี่ยก็พยายามตามง้อนางสีดานะคะ

00:10:35.420 --> 00:10:36.740
ก็วิ่งไล่ตามกันไป

00:10:36.740 --> 00:10:39.040
เรียกได้ว่าสองฝั่งนี่ก็เล่นวิ่งไล่จับกันนะคะ

00:10:39.040 --> 00:10:41.840
วิ่งตุ๊กๆๆๆๆๆ ไล่จับกันไปเรื่อยๆค่ะ

00:10:41.840 --> 00:10:44.700
พระรามพยายามง้อยังไง นางสีดาก็บอกว่าไม่ ไม่ ไม่

00:10:44.700 --> 00:10:45.820
ฉันไม่กลับ ฉันไม่กลับ

00:10:45.820 --> 00:10:47.440
พระรามก็วิ่งตามไม่ทันนะคะ

00:10:47.440 --> 00:10:49.940
สุดท้ายค่ะพระรามก็เลยตะโกนออกไปบอกว่า

00:10:49.940 --> 00:10:51.735
เฮ้ย น้องๆทั้งสามและหนุมาน

00:10:51.740 --> 00:10:54.020
มาช่วยข้าจับนางสีดาหน่อย

00:10:54.020 --> 00:10:55.440
อู้หู จับคนเดียวยังไม่พอนะ

00:10:55.440 --> 00:10:57.860
เรียกน้องๆกับหนุมานมาวิ่งไล่จับด้วย

00:10:57.860 --> 00:10:59.880
เรียกได้ว่าตอนนี้แทบจะแบบเล่นแปะแข็งกัน

00:10:59.880 --> 00:11:01.820
อะไรประมาณอย่างนี้เลยนะในพระเมรุนะคะ

00:11:02.000 --> 00:11:04.900
ทุกคนก็มาวิ่งไล่จับนางสีดาค่ะ วิ่งกันมั่วไปหมด

00:11:04.900 --> 00:11:06.160
พระพรตกั้นตรงนี้

00:11:06.160 --> 00:11:07.160
พระลักษมณ์กั้นตรงนั้น

00:11:07.160 --> 00:11:08.520
หนุมานกั้นตรงนู้น

00:11:08.520 --> 00:11:11.020
เรียกได้ว่าตัว overpower ทั้งหลาย

00:11:11.020 --> 00:11:12.620
มารุมกันจับผู้หญิงคนเดียวอะ

00:11:12.620 --> 00:11:14.960
นางสีดาก็วิ่งหนีไปทางไหนก็ไม่ได้นะคะ

00:11:14.960 --> 00:11:16.060
หนีไปทางนั้นก็ติดพระลักษมณ์

00:11:16.060 --> 00:11:17.420
หนีไปทางนี้ก็ติดพระสัตรุด

00:11:17.420 --> 00:11:18.840
หนีไปทางนี้ก็ติดพระพรต

00:11:18.840 --> 00:11:20.115
หนีไปทางนั้นก็ติดหนุมาน

00:11:20.115 --> 00:11:21.240
พระรามก็วิ่งมาข้างหลัง

00:11:21.240 --> 00:11:23.960
ทำอะไรไม่ถูกค่ะ ดังนั้นนางสีดาก็เลย

00:11:23.960 --> 00:11:26.095
ยกมือขึ้นพนมนะคะแล้วก็บอกว่า

00:11:26.100 --> 00:11:28.760
ด้วยความสัตย์ของข้าซึ่งไม่เคยนอกใจพระราม

00:11:28.760 --> 00:11:30.420
ไม่เคยโกหก ไม่เคยอะไรเลย

00:11:30.420 --> 00:11:33.580
ขอให้ข้าสามารถหนีไปที่เมืองบาดาลได้ด้วยเถอะ

00:11:33.580 --> 00:11:35.240
จังหวะนั้นเองนะคะพระรามก็

00:11:35.240 --> 00:11:37.120
วิ่งมาถึงตัวนางสีดาพอดีค่ะ

00:11:37.120 --> 00:11:38.840
ก็คว้ามือนางสีดาได้ ฟึ่บ

00:11:38.840 --> 00:11:41.220
แต่นางสีดาเนี่ยนะคะสะบัดค่ะแบบ

00:11:41.340 --> 00:11:42.600
ไม่ อย่ามาจับมือฉัน

00:11:42.600 --> 00:11:44.280
แล้วนางสีดาก็แทรกแผ่นดิน

00:11:44.280 --> 00:11:46.555
ลงไปที่เมืองบาดาลทันทีนะคะ ฟึ่บ

00:11:46.560 --> 00:11:49.100
เรียกได้ว่าหายไปต่อหน้าต่อตาพระรามเลยค่ะ

00:11:49.100 --> 00:11:50.980
ทำให้พระรามตกใจมากนะคะ

00:11:50.980 --> 00:11:52.080
ส่วนนางสีดาเนี่ย

00:11:52.080 --> 00:11:54.440
ก็ลงไปที่ท้องพระโรงของเมืองบาดาลเลยนะคะ

00:11:54.440 --> 00:11:56.780
ซึ่งมีพญานาคตนนึงเนี่ยเป็นเจ้าเมืองอะนะ

00:11:56.780 --> 00:11:58.980
กำลังว่าราชการต่างๆอยู่ค่ะ

00:11:58.980 --> 00:12:01.140
อยู่ดีๆก็เห็นมนุษย์ผู้หญิงคนนึงลงมา

00:12:01.140 --> 00:12:02.440
สวยมากก็เลยถามว่า

00:12:02.440 --> 00:12:04.800
อ้าว เจ้าเป็นใครมาจากไหน เจ้ามนุษย์

00:12:04.800 --> 00:12:06.700
เจ้ามาทำอะไรที่เมืองบาดาลของเรา

00:12:06.700 --> 00:12:08.400
นางสีดานะคะก็เลยเล่าเรื่องราว

00:12:08.400 --> 00:12:10.060
ชีวิตของตัวเองทั้งหมดค่ะ

00:12:10.060 --> 00:12:11.640
ให้กับพญานาคฟัง

00:12:11.640 --> 00:12:13.460
เรียกได้ว่าเล่ายาวมากนะคะทุกคน

00:12:13.460 --> 00:12:16.380
เล่ามาตั้งแต่ EP.1 ของเรื่องนี้มาจนถึง

00:12:16.380 --> 00:12:19.560
EP ปัจจุบันเลยทีเดียวก็ร้อยกว่าตอนแล้วนะคะ

00:12:19.560 --> 00:12:21.760
อย่างไรก็ตามค่ะ เราจะไม่เล่าซ้ำนะ

00:12:21.760 --> 00:12:24.760
ใครอยากรู้ก็กดไปดูซ้ำได้ที่มุมขวาบนแถวนั้นนะคะ

00:12:24.760 --> 00:12:25.440
ชี้ผิดด้านหรือเปล่าเนี่ย

00:12:25.440 --> 00:12:28.240
ช่างมันค่ะ เอาเป็นว่าหลังจากเล่าเสร็จนะคะ

00:12:28.240 --> 00:12:29.420
นางสีดาก็บอกว่า

00:12:29.420 --> 00:12:31.900
อะนั่นแหละ เรื่องราวทั้งหมดนี้ก็คือเรื่องราวของข้า

00:12:31.900 --> 00:12:34.880
สีดาหรือว่าพระลักษมีอวตารนั่นเอง

00:12:34.880 --> 00:12:37.280
ซึ่งพญานาคเนี่ยนะคะ พอได้ยินแบบนั้นก็ตกใจค่ะ

00:12:37.280 --> 00:12:39.160
เพราะว่าพญานาคนี่ก็เป็นเหมือน

00:12:39.160 --> 00:12:41.100
ข้ารับใช้พระนารายณ์ว่าอย่างนั้นเถอะ

00:12:41.100 --> 00:12:42.720
เจอพระลักษมีตัวจริงเข้าไปนะคะ

00:12:42.720 --> 00:12:44.140
ก็แทบจะก้มกราบทันทีบอกว่า

00:12:44.140 --> 00:12:45.560
ท่านอยากอยู่ปราสาทของข้า

00:12:45.560 --> 00:12:46.960
เชิญตามสบายเลยจ้า

00:12:46.960 --> 00:12:48.280
อยากอยู่ตรงไหน เชิญ

00:12:48.280 --> 00:12:49.460
ข้าจะเลี้ยงอย่างดีนะคะ

00:12:49.460 --> 00:12:52.280
พญานาคก็จัดปราสาท จัดบัลลังก์ให้นางสีดา

00:12:52.280 --> 00:12:54.145
เรียกได้ว่าอยู่ดีมีสุข

00:12:54.145 --> 00:12:55.700
แฮปปี้กระดี๊กระด๊ามากๆ

00:12:55.700 --> 00:12:58.320
หรูหราฟู่ฟ่าอย่างยิ่งยวดนะคะ

00:12:58.320 --> 00:13:00.055
เอาจริงๆถ้าเป็นนางสีดาคงสงสัยว่า

00:13:00.060 --> 00:13:01.800
แล้วฉันจะทนไปอยู่กระท่อมพระฤๅษีทำไม

00:13:01.800 --> 00:13:04.200
ถ้ารู้อย่างนี้ฉันก็สวดมงสวดมนต์อย่างนี้

00:13:04.200 --> 00:13:06.240
ตั้งแต่ตอนที่พระรามจะฆ่าฉันแล้วไหม

00:13:06.240 --> 00:13:08.880
ตั้งแต่ตอนกรุงศรีอยุธยาเมื่อ 13 ปีก่อนนู้น

00:13:08.880 --> 00:13:11.600
คงแบบว่าขอไปอยู่กับพญานาคเถอะจ้า ฟุ่บ ลงมาเลย

00:13:11.600 --> 00:13:12.820
ก็น่าจะชีวิตดี

00:13:12.820 --> 00:13:14.940
ไม่ต้องไปอยู่กับพระฤๅษี ทรมานทรกรรมนะคะ

00:13:14.940 --> 00:13:17.360
อย่างไรก็ตาม ช่างมันค่ะ เรื่องนี้ไม่เกี่ยวนะ

00:13:17.360 --> 00:13:18.660
ซึ่งหลังจากเหตุการณ์นั้นนะคะ

00:13:18.660 --> 00:13:20.980
พระรามก็เป็นห่วงว่านางสีดาหายตัวไปไหน

00:13:20.980 --> 00:13:23.220
ไปอยู่ที่บาดาลจะมีใครดูแลรึเปล่านะคะ

00:13:23.220 --> 00:13:25.280
ก็เลยส่งหนุมานลงมาดูค่ะ

00:13:25.280 --> 00:13:27.460
ปรากฏว่าหนุมานเนี่ยลงมาถึงก็

00:13:27.460 --> 00:13:28.660
ไม่กล้าพูดอะไรนะคะ

00:13:28.660 --> 00:13:29.680
กลัวนางสีดามาก

00:13:29.680 --> 00:13:31.840
เพราะว่าตัวเองมีความผิดชนักปักหลังอยู่ไง

00:13:31.840 --> 00:13:34.160
ก็เลยหมอบอยู่อย่างนั้นไม่กล้าพูดอะไรนะคะ

00:13:34.160 --> 00:13:36.460
เล่นเอานางสีดาเนี่ยด่าหนุมานเช็ดเลยค่ะ

00:13:36.460 --> 00:13:37.780
ใครคิดว่านางสีดาด่าไม่เป็น

00:13:37.780 --> 00:13:39.180
นางสีดาด่าเป็นนะคะทุกคน

00:13:39.180 --> 00:13:40.900
แล้วตรงนี้ขออ่านให้ฟังนิดนึงค่ะ

00:13:40.900 --> 00:13:42.660
เผื่อว่าใครชอบบทด่าแซ่บๆนะคะ

00:13:42.660 --> 00:13:44.335
นางสีดาด่าหนุมานว่าอะไร

00:13:44.335 --> 00:13:45.380
นางสีดาบอกว่า

00:13:45.380 --> 00:13:47.720
เมื่อนั้น นางสีดาเยาวยอดพิสมัย

00:13:47.720 --> 00:13:49.680
เสด็จอยู่กลางหมู่อนงค์ใน

00:13:49.680 --> 00:13:51.420
อรไทเหลือบเห็นหนุมาน

00:13:51.420 --> 00:13:53.520
ให้ขัดแค้นแน่นทรวงดวงจิต

00:13:53.520 --> 00:13:56.020
ดั่งเพลิงพิษร้อนเร่าเผาผลาญ

00:13:56.020 --> 00:13:58.020
จึ่งมีวาจาด่าประจาน

00:13:58.020 --> 00:14:00.240
เหวยไอ้เดียรัจฉานใจฉกรรจ์

00:14:00.240 --> 00:14:02.520
มึงแกล้งแต่งกลไปโศกา

00:14:02.520 --> 00:14:04.435
ว่าพระจักราอาสัญ

00:14:04.440 --> 00:14:06.640
มิรู้เจ้าข้ากับน้องนั้น

00:14:06.640 --> 00:14:08.840
ร่วมคิดด้วยกันไม่อายคน

00:14:08.840 --> 00:14:10.640
เห็นกูผู้เดียวเป็นหญิง

00:14:10.640 --> 00:14:12.400
ต่างวิ่งไล่จับสับสน

00:14:12.400 --> 00:14:14.720
หากว่าแผ่นพื้นสุธาดล

00:14:14.720 --> 00:14:16.735
ให้ช่องจึ่งพ้นมือมา

00:14:16.735 --> 00:14:18.560
มึงนี้ไม่มีความสัตย์

00:14:18.560 --> 00:14:20.540
สารพัดโกหกมุสา

00:14:20.540 --> 00:14:22.020
กูไม่ทันพิจารณา

00:14:22.020 --> 00:14:23.840
พาซื่อสำคัญว่าจริง

00:14:23.840 --> 00:14:26.300
อันความคิดของมึงพอหยั่งรู้

00:14:26.300 --> 00:14:28.200
จะซ้ำลวงกูอีกสักสิ่ง

00:14:28.200 --> 00:14:29.980
ก้มหน้าอยู่ไยไอ้ลิง

00:14:29.980 --> 00:14:32.080
อย่านิ่งจงเร่งว่าไป

00:14:32.080 --> 00:14:33.880
อันตัวของเอ็งลงมา

00:14:33.880 --> 00:14:35.920
เคืองตากูดูมิใคร่ได้

00:14:35.920 --> 00:14:37.840
เหวยไอ้แสนร้ายจังไร

00:14:37.840 --> 00:14:40.200
ไสคอมึงไปเสียบัดนี้ นะคะ

00:14:40.200 --> 00:14:42.440
เรื่องราวทั้งหมดที่นางสีดาด่าก็ประมาณว่า

00:14:42.440 --> 00:14:44.940
แหม หนุมาน นี่ข้านี่ก็หลงเชื่อเจ้านะ

00:14:44.940 --> 00:14:46.240
คิดว่าเจ้าเป็นลิงที่ดี

00:14:46.240 --> 00:14:48.420
ข้าไม่รู้หรอกว่าเจ้าไปวางแผนอะไรมา

00:14:48.420 --> 00:14:49.900
มาตรงนี้อีกทำไม ไม่อยากเห็นหน้า

00:14:49.900 --> 00:14:51.580
ไปไหนก็ไปเลยไป๊ ไป ไป๊

00:14:51.580 --> 00:14:52.840
จะมาหลอกอะไรข้าอีกนะคะ

00:14:52.840 --> 00:14:54.760
สุดท้ายหนุมานทำอะไรไม่ได้ค่ะ

00:14:54.760 --> 00:14:56.660
ก็เลยได้แต่บอกนางสีดาว่า

00:14:56.660 --> 00:14:58.755
ก็ จริงๆก็ไม่ได้ลงมาตามอะไร

00:14:58.755 --> 00:15:01.775
คือจริงๆก็แค่ลงมาเช็กว่าท่านอยู่ดีมีสุขแล้วใช่ไหม

00:15:01.780 --> 00:15:03.220
เพราะว่าพระรามเป็นห่วง

00:15:03.220 --> 00:15:05.640
ก็เอาเป็นว่าถ้าท่านมีพญานาคดูแลแล้วก็ดี

00:15:05.640 --> 00:15:07.760
อะ พญานาคฝากดูแลนางสีดาด้วยนะคร้าบ

00:15:07.760 --> 00:15:10.160
ไปแล้วนะคร้าบ บ๊ายบาย ไม่กล้าว่าอะไรแล้ว

00:15:10.160 --> 00:15:13.020
แล้วหนุมานก็กลับขึ้นไปบนดิน

00:15:13.020 --> 00:15:14.640
ไปรายงานให้พระรามฟังค่ะ

00:15:14.640 --> 00:15:17.220
ซึ่งทำให้วิวคิดว่าคลิปวิดีโอนี้ยาวพอสมควรแล้ว

00:15:17.220 --> 00:15:19.720
เราควรจะจบคลิปนี้แต่เพียงเท่านี้นะคะ

00:15:19.720 --> 00:15:21.220
ถ้าใครชื่นชอบคลิปนี้อย่าลืม

00:15:21.220 --> 00:15:22.380
กดไลก์เป็นกำลังใจให้วิวแล้วก็

00:15:22.380 --> 00:15:24.140
กดแชร์เพื่อชวนเพื่อนๆมาดูด้วยกันค่ะ

00:15:24.140 --> 00:15:25.960
แล้วพบกันใหม่โอกาสหน้านะคะทุกคน

00:15:25.960 --> 00:15:26.740
บ๊ายบาย

00:15:26.740 --> 00:15:27.800
สวัสดีค่ะ

00:15:27.800 --> 00:15:29.200
เชื่อว่าจบตอนนี้ไป

00:15:29.200 --> 00:15:31.480
หลายคนหงุดหงิดฝั่งพระรามแน่นอนนะคะ

00:15:31.480 --> 00:15:32.540
แต่ว่าหลังจากนี้ก็จะ

00:15:32.540 --> 00:15:34.380
ไม่มีเรื่องให้หงุดหงิดอะไรมากไปกว่านี้ละ

00:15:34.380 --> 00:15:36.060
เพราะว่ามันจะกลับไปสู่

00:15:36.060 --> 00:15:38.600
เรื่องราวการผจญภัยอีกรอบนึงของพระรามค่ะ

00:15:38.600 --> 00:15:40.360
ซึ่งหลายๆคนเนี่ยไม่รู้เลยนะ

00:15:40.360 --> 00:15:42.920
เพราะหลายคนเข้าใจว่าพระรามผจญภัยแค่รอบเดียวนะคะ

00:15:43.180 --> 00:15:45.360
ดังนั้นเดี๋ยวเรามาฟังกันที่สัปดาห์หน้าดีกว่าว่า

00:15:45.360 --> 00:15:46.720
จะเกิดเรื่องราวอะไรต่อ

00:15:46.720 --> 00:15:49.080
ทำไมพระรามจะต้องออกผจญภัยอีกรอบค่ะ

00:15:49.080 --> 00:15:50.620
วันนี้ลาไปก่อนแล้วกันนะคะทุกคน

00:15:50.620 --> 00:15:51.560
บ๊ายบาย

00:15:51.560 --> 00:15:52.440
สวัสดีค่ะ