1
00:00:00,000 --> 00:00:01,820
สวัสดีค่ะ วิวจากแชนเนล Point of View ค่ะ

2
00:00:01,820 --> 00:00:04,220
กลับมาพบกันอีกครั้งนะคะในทุกวันพุธที่วิวจะนำเอา

3
00:00:04,740 --> 00:00:06,720
บทละครเรื่องรามเกียรติ์ ฉบับพระราชนิพนธ์ใน

4
00:00:06,720 --> 00:00:08,880
พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช

5
00:00:08,880 --> 00:00:10,160
เล่มนี้มาเล่าให้ทุกคนฟังค่ะ

6
00:00:10,160 --> 00:00:13,700
ซึ่งบอกเลยนะคะว่าตอนนี้หลังจากที่เราผ่านพ้นความ

7
00:00:13,700 --> 00:00:15,860
งี่เง่าของพระรามมามากมายแล้วนะคะ

8
00:00:15,860 --> 00:00:19,295
บอกเลยว่าตอนนี้พระรามจะงี่เง่าถึงขีดสุดเลยค่ะ

9
00:00:19,300 --> 00:00:21,100
เรียกได้ว่าความงี่เง่าทั้งหมดนี่

10
00:00:21,100 --> 00:00:23,160
ระเบิดบึ้มมาในคลิปเดียวเลยนะคะ

11
00:00:23,160 --> 00:00:24,640
ดังนั้นเราไม่ต้องเกริ่นเยอะนะคะ

12
00:00:24,640 --> 00:00:25,800
เข้าไปฟังกันเลยดีกว่าค่ะ

13
00:00:25,800 --> 00:00:27,080
พร้อมจะไปฟังเรื่องราวที่ทั้ง

14
00:00:27,080 --> 00:00:28,800
สนุกแล้วก็ได้สาระกันรึยังคะ

15
00:00:28,800 --> 00:00:30,760
ถ้าพร้อมกันแล้วก็ไปฟังกันเลยค่ะ

16
00:00:34,620 --> 00:00:36,700
ความเดิมจากตอนที่แล้วจำกันได้ใช่ไหมคะ

17
00:00:36,700 --> 00:00:39,080
พระรามเนี่ยขอลูกทั้งสองจากนางสีดาค่ะ

18
00:00:39,080 --> 00:00:40,240
เพราะว่าคาดหวังว่า

19
00:00:40,240 --> 00:00:41,960
นางสีดาจะทนคิดถึงลูกไม่ไหว

20
00:00:41,960 --> 00:00:43,900
แล้วก็ยอมกลับมาอยู่กับตัวเองนะคะ

21
00:00:43,900 --> 00:00:45,840
แต่นางสีดาเนี่ยใจแข็งมากๆค่ะ

22
00:00:45,840 --> 00:00:48,300
ดังนั้นพระรามก็เลยพาลูกทั้งสองนะคะ

23
00:00:48,300 --> 00:00:49,380
เข้าเมืองไปค่ะ

24
00:00:49,380 --> 00:00:50,460
เมื่อไปถึงเมืองนะคะ

25
00:00:50,460 --> 00:00:52,700
แน่นอนว่าพระรามก็จะต้องพาลูกๆเนี่ย

26
00:00:52,700 --> 00:00:55,345
ไปแนะนำให้กับย่าๆทั้งหลายรู้จักค่ะ

27
00:00:55,345 --> 00:00:57,700
นั่นก็คือแม่ๆทั้งสามของตัวเองน่ะนะ

28
00:00:57,700 --> 00:01:00,860
ซึ่งแม่ๆทั้งสามนี่ก็รับเลี้ยงหลานขึ้นมาอย่างดี

29
00:01:00,860 --> 00:01:01,500
ว่าอย่างนั้นเถอะ

30
00:01:01,500 --> 00:01:04,120
เรียกได้ว่าร้องไห้ฟูมฟายทันทีที่เจอหน้ากันนะคะ

31
00:01:04,120 --> 00:01:05,680
ประมาณว่า โถ หลานรัก

32
00:01:05,680 --> 00:01:08,960
นี่ ย่าก็ไม่ได้คิดเลยนะว่าจะยอมให้พ่อเขาไปฆ่าแม่

33
00:01:08,960 --> 00:01:11,180
คืนนั้นน่ะพ่อเขารีบสั่งฆ่าแม่ไป

34
00:01:11,180 --> 00:01:12,280
ย่าไม่รู้เรื่องเลย

35
00:01:12,280 --> 00:01:13,760
มารู้ตัวอีกทีก็เช้าแล้ว

36
00:01:13,760 --> 00:01:15,760
ย่าเนี่ยร้องห่มร้องไห้หนักมาก

37
00:01:15,760 --> 00:01:18,160
เอาเป็นว่าเจ้ามาอยู่เป็นหลานของย่าแล้วกันนะ

38
00:01:18,160 --> 00:01:21,100
แน่นอนนะคะว่าหลังจากพระรามพาลูกเข้ามาแล้วเนี่ย

39
00:01:21,100 --> 00:01:23,520
ชาวบ้านชาวเมืองอะไรก็ดีใจกันไปหมดเลยค่ะ

40
00:01:23,520 --> 00:01:25,780
เพราะว่าก็ตอนแรกก็สงสารเด็กอยู่แล้วไง

41
00:01:25,780 --> 00:01:27,780
ที่แบบพระรามเอาเด็กมาทรมานทรกรรม

42
00:01:27,780 --> 00:01:29,360
แต่พอรู้ว่าเป็นลูกพระราม

43
00:01:29,360 --> 00:01:31,160
อ่าว ในที่สุดพระรามก็มีลูกแล้ว

44
00:01:31,160 --> 00:01:33,240
ทุกคนก็ดีใจเฉลิมฉลองกันนะคะ

45
00:01:33,240 --> 00:01:34,920
และแน่นอนว่าพระรามก็จะต้อง

46
00:01:34,920 --> 00:01:37,980
ไปหาโหรค่ะมาแล้วก็มาทำนายอะไรต่างๆว่า

47
00:01:37,980 --> 00:01:40,080
วันไหนดีนะที่จะเป็นฤกษ์อันดี

48
00:01:40,080 --> 00:01:42,860
ที่จะให้สมโภชลูก จัดงานเฉลิมฉลอง

49
00:01:42,860 --> 00:01:43,840
แต่งตั้งเป็นเหมือนกับว่า

50
00:01:43,840 --> 00:01:45,740
เป็นทายาทของเมืองประมาณนั้นค่ะ

51
00:01:45,740 --> 00:01:48,720
ซึ่งโหรนี่ก็ทำนายอะไรต่างๆให้นะคะ

52
00:01:48,720 --> 00:01:51,240
หาฤกษ์พานาทีหาวันมาได้เรียบร้อย

53
00:01:51,240 --> 00:01:53,520
ก็จัดงานเฉลิมฉลองใหญ่โตค่ะ

54
00:01:53,520 --> 00:01:56,000
และพระรามนะคะก็ให้ข้ารับใช้เด็กๆไป

55
00:01:56,000 --> 00:01:57,580
เรียกได้ว่าเยอะมากนะทุกคน

56
00:01:57,580 --> 00:02:00,480
ได้แก่ หาผู้หญิงที่เป็นผู้หญิงชั้นสูง

57
00:02:00,480 --> 00:02:03,560
เรียกได้ว่าประมาณ 128 คนได้นะคะ

58
00:02:03,560 --> 00:02:04,520
ก็เยอะมากนะ

59
00:02:04,520 --> 00:02:06,540
ให้มาเป็นพี่เลี้ยงของเด็กๆค่ะ

60
00:02:06,540 --> 00:02:08,940
ก็คือมีพี่เลี้ยง 128 คน

61
00:02:08,940 --> 00:02:11,300
เรียกได้ว่าไม่ต้องแอบทำไรเลยนะชีวิตนี้

62
00:02:11,300 --> 00:02:13,340
คือจะเดินไปล้มนี่แทบจะเอาพี่เลี้ยง

63
00:02:13,340 --> 00:02:16,200
เดินไปเอาตัวรองรับกันได้เลยนะคะ

64
00:02:16,200 --> 00:02:17,295
เท่านั้นยังไม่พอค่ะ

65
00:02:17,295 --> 00:02:18,780
คิดว่าพี่เลี้ยงเยอะแล้วใช่ไหม

66
00:02:18,780 --> 00:02:21,020
พระรามนะคะจัดพวกสาวๆ

67
00:02:21,020 --> 00:02:22,960
ให้มาเป็นสาวใช้ของเด็กๆเนี่ยนะคะ

68
00:02:23,240 --> 00:02:25,440
ทั้งหมดสิบร้อยคน

69
00:02:25,440 --> 00:02:27,520
นั่นก็คือสิบคูณร้อยได้เท่ากับ

70
00:02:27,520 --> 00:02:29,220
1,000 คนค่ะ

71
00:02:29,220 --> 00:02:30,660
อู้หู รู้สึกว่าเยอะแล้วนะ

72
00:02:30,660 --> 00:02:32,440
ก็มีสาวๆให้เลือกใช้เต็มไปหมด

73
00:02:32,440 --> 00:02:33,800
อยากทำอะไรเรียกได้ว่า

74
00:02:33,800 --> 00:02:35,360
นอนอยู่เฉยๆ กระดิกนิ้วก็พออะ

75
00:02:35,360 --> 00:02:36,720
ไม่ต้องขยับไปไหนเลยนะคะ

76
00:02:36,720 --> 00:02:37,980
ถ้าคิดว่านี่เยอะแล้ว

77
00:02:37,980 --> 00:02:39,300
ที่เยอะกว่านั้นก็คือ

78
00:02:39,300 --> 00:02:40,320
เพื่อนเล่นค่ะ

79
00:02:40,320 --> 00:02:43,280
คือพระรามเนี่ยนะพยายามไปเกณฑ์เด็กต่างๆมาค่ะ

80
00:02:43,280 --> 00:02:45,460
บอกว่าไปหาเด็กที่มีชาติตระกูลดี

81
00:02:45,460 --> 00:02:47,160
ที่อายุสิบขวบพอดีเป๊ะ

82
00:02:47,160 --> 00:02:48,955
เอามาให้เท่ากับลูกข้าเนี่ยนะ

83
00:02:48,960 --> 00:02:51,520
มาให้ได้เยอะๆเลยมาเป็นเพื่อนเล่นกับลูกข้า

84
00:02:51,520 --> 00:02:54,855
ซึ่งถามว่าพระรามไปเอาเด็กสิบขวบมากี่คน

85
00:02:54,860 --> 00:02:57,020
ลองเดากันไหมพระรามไปหามากี่คน

86
00:02:57,440 --> 00:02:58,940
หนึ่ง สอง สาม

87
00:02:58,940 --> 00:03:00,400
เดากันไม่ถูกหรอกค่ะ เพราะว่า

88
00:03:00,400 --> 00:03:01,680
พระรามไปหาเด็กๆ

89
00:03:01,680 --> 00:03:03,680
มาให้เป็นเพื่อนเล่นของลูกตัวเองเนี่ยนะคะ

90
00:03:03,680 --> 00:03:06,920
ทั้งหมด 16,000 คนค่ะ

91
00:03:06,920 --> 00:03:08,240
เรียกได้ว่าเยอะมาก

92
00:03:08,240 --> 00:03:10,120
และเอาจริงๆทำให้วิวสงสัยเลยนะว่า

93
00:03:10,120 --> 00:03:12,640
ประชากรกรุงศรีอยุธยานี่มีกี่คนกันแน่

94
00:03:12,640 --> 00:03:15,420
คือเอาแค่เด็กที่อายุสิบขวบและมีชาติตระกูลดี

95
00:03:15,420 --> 00:03:17,160
ก็มีทั้งหมดหมื่นหกพันคนแล้วอะ

96
00:03:17,160 --> 00:03:19,800
แล้วเด็กที่มันอายุอื่นนี่มันจะมีกี่คน

97
00:03:19,800 --> 00:03:22,260
แล้วนี่ยังไม่นับรวมพวกชาติตระกูลไม่ดี

98
00:03:22,260 --> 00:03:25,180
แล้วยังไม่รวมพวกผู้ใหญ่ คนแก่

99
00:03:25,200 --> 00:03:27,180
โอ้โห เรียกได้ว่า population ของเมืองนี้นี่

100
00:03:27,180 --> 00:03:28,955
น่าจะโหดพอสมควรเลยนะทุกคน

101
00:03:28,955 --> 00:03:31,955
อย่างไรก็ตาม ช่างมันค่ะ เราข้ามเรื่องนี้ไปดีกว่านะ

102
00:03:31,955 --> 00:03:33,860
หลังจากจัดงานสมโภชอะไรต่างๆนะคะ

103
00:03:33,860 --> 00:03:35,900
เด็กๆก็อยู่กับพ่อมาเรื่อยๆค่ะ

104
00:03:35,900 --> 00:03:38,880
จนกระทั่งเวลาผ่านไปทั้งหมด 3 ปีนะคะ

105
00:03:38,880 --> 00:03:40,845
ตอนนี้เด็กอายุได้ 13 ปีแล้ว

106
00:03:40,845 --> 00:03:44,380
เอาจริงๆทุกวันเนี่ยเด็กๆก็ร้องห่มร้องไห้ฟูมฟายทุกวันค่ะ

107
00:03:44,380 --> 00:03:45,980
ประมาณว่าคิดถึงแม่ไง

108
00:03:45,980 --> 00:03:48,240
คือทั้งชีวิตอยู่กับแม่ ไม่เคยอยู่กับพ่อ

109
00:03:48,240 --> 00:03:49,900
ก็รู้สึกว่าตัวเองขาดพ่อ

110
00:03:49,900 --> 00:03:51,780
แต่พอมีพ่อ อ่าว ดันขาดแม่อีก

111
00:03:51,780 --> 00:03:54,640
ซึ่งเอาจริงๆระหว่างพ่อกับแม่ คุ้นกับใครมากกว่า

112
00:03:54,640 --> 00:03:56,180
ก็คุ้นกับแม่มากกว่าเพราะว่า

113
00:03:56,180 --> 00:03:57,475
อยู่กับแม่มาทั้งชีวิต

114
00:03:57,480 --> 00:04:00,680
ดังนั้นนะคะก็มีความร้องห่มร้องไห้หาแม่ทุกวันค่ะ

115
00:04:00,680 --> 00:04:02,895
จนกระทั่งวันนึงนะคะผ่านไป 3 ปีแล้ว

116
00:04:02,900 --> 00:04:05,220
เด็กๆก็ร้องห่มร้องไห้อยู่ในห้องนอนพ่อ

117
00:04:05,220 --> 00:04:08,040
จนกระทั่งพระรามเนี่ยนะคะอนุญาตค่ะบอกว่า

118
00:04:08,040 --> 00:04:09,780
อะ ลูกๆ อยากไปเยี่ยมแม่ใช่ไหม

119
00:04:09,780 --> 00:04:12,600
ก็ไปเยี่ยมสิ แต่ว่าไปเยี่ยมแล้วเนี่ยนะ

120
00:04:12,600 --> 00:04:14,240
ฝากบอกแม่ว่าพ่อเนี่ยเสียใจมาก

121
00:04:14,240 --> 00:04:15,820
ร้องห่มร้องไห้ทุกวันเลย

122
00:04:15,820 --> 00:04:17,080
อยากให้แม่มาอยู่ด้วยกัน

123
00:04:17,080 --> 00:04:19,620
พ่อเนี่ยจะตายให้ได้ อยากจะฆ่าตัวตายหนีไป

124
00:04:19,620 --> 00:04:21,835
เพราะว่าแม่ไม่ยอมมาอยู่กับพ่อนะคะ

125
00:04:21,840 --> 00:04:25,160
เด็กๆก็รับคำพ่อค่ะแล้วก็จัดทัพใหญ่โตนะคะ

126
00:04:25,160 --> 00:04:28,200
แล้วก็ยกแห่กันออกไปมีนางสนมกำนัลต่างๆ

127
00:04:28,200 --> 00:04:29,380
แห่ไปในป่านะคะ

128
00:04:29,380 --> 00:04:31,360
ไปถึงกุฏิก็ไปไหว้พระเจ้าตาก่อน

129
00:04:31,360 --> 00:04:32,460
ไหว้ๆ เสร็จปุ๊บ

130
00:04:32,460 --> 00:04:34,320
เด็กๆเนี่ยนะคะก็เข้าไปหาแม่ค่ะ

131
00:04:34,320 --> 00:04:37,380
ก็เข้าไปกอดกับแม่ ร้องห่มร้องไห้กันใหญ่โต

132
00:04:37,380 --> 00:04:39,320
เรียกได้ว่าก็คิดถึงกันว่าอย่างนั้นเถอะ

133
00:04:39,320 --> 00:04:40,820
อยู่ด้วยกันมาตั้งแต่เกิดนี่คะ

134
00:04:40,820 --> 00:04:42,620
ร้องห่มร้องไห้เสร็จแม่ก็ถามว่า

135
00:04:42,620 --> 00:04:44,240
เป็นยังไงบ้าง สบายดีไหมลูก

136
00:04:44,240 --> 00:04:47,495
ลูกก็บอกว่าสบายดีแต่ว่าก็คิดถึงแม่ อะไรประมาณนี้

137
00:04:47,500 --> 00:04:50,320
แต่มันมีข้อนึง คือพ่อเนี่ยไม่สบายเลย

138
00:04:50,320 --> 00:04:53,140
พ่อเสียใจร้องห่มร้องไห้ กินไม่ได้นอนไม่หลับ

139
00:04:53,145 --> 00:04:54,740
อยากให้แม่กลับไปอยู่ด้วย

140
00:04:54,740 --> 00:04:56,140
นางสีดาก็มีความแบบ

141
00:04:56,140 --> 00:04:58,860
ไม่อะลูก ไม่ ไม่ แม่ไม่กลับ แม่ไม่กลับหรอก

142
00:04:58,860 --> 00:05:01,400
ซึ่งลูกนะคะก็มีความแบบรับคำพ่อมาไง

143
00:05:01,400 --> 00:05:02,700
ก็บอกแม่ประมาณว่า

144
00:05:02,700 --> 00:05:03,800
แม่ แต่ถ้าแม่ไม่กลับนะ

145
00:05:03,800 --> 00:05:05,620
พ่ออาจจะฆ่าตัวตายก็ได้เพราะว่า

146
00:05:05,620 --> 00:05:07,020
พ่อเนี่ยเสียใจมาก

147
00:05:07,020 --> 00:05:09,180
พ่อดูแบบว่าซึมเศร้าอะไรอย่างนี้

148
00:05:09,180 --> 00:05:11,800
คือดูแบบไม่โอเคแล้ว ไม่อยู่ในสถานการณ์ปกติ

149
00:05:11,800 --> 00:05:14,480
นางสีดานะคะด้วยความโกรธก็เลยบอกไปประมาณว่า

150
00:05:14,480 --> 00:05:15,900
อยากตายก็ตายไปสิ

151
00:05:15,900 --> 00:05:17,860
เอาเป็นว่าถ้าตายเมื่อไหร่ก็บอกแล้วกัน

152
00:05:17,860 --> 00:05:21,140
แม่ก็จะเข้าไปทำศพ ไปดูไฟที่เขาเผาศพแล้วกัน

153
00:05:21,140 --> 00:05:23,000
สำหรับตอนนี้ เจ้ากลับไปเถอะ

154
00:05:23,000 --> 00:05:24,180
แม่ไม่กลับไปด้วยหรอก

155
00:05:24,180 --> 00:05:27,280
ซึ่งลูกๆนะคะก็พยายามจะโน้มน้าวแม่ต่างๆนานา

156
00:05:27,280 --> 00:05:28,760
นางสีดาก็ไม่ยอมค่ะ

157
00:05:28,760 --> 00:05:31,640
ถึงขนาดที่พวกเหล่าสาวสนมกำนัลต่างๆ

158
00:05:31,640 --> 00:05:33,820
ร้องห่มร้องไห้ให้นางสีดาว่าแบบ

159
00:05:33,820 --> 00:05:37,920
โอ้ย ทำไมนางสีดามาทรมานทรกรรมอยู่ในกุฏิริมป่าแบบนี้

160
00:05:37,920 --> 00:05:40,260
อาหารการกินก็ไม่อุดมสมบูรณ์

161
00:05:40,260 --> 00:05:41,420
แต่งกายก็ไม่สวย

162
00:05:41,740 --> 00:05:42,920
รับไม่ได้เลย

163
00:05:42,920 --> 00:05:45,740
ลูกก็พยายามบอกว่าเอาสนมกำนัลเอาไว้รับใช้ไหม

164
00:05:45,740 --> 00:05:46,985
เอาคนรับใช้มาไว้ที่นี่

165
00:05:46,985 --> 00:05:48,660
นางสีดาก็บอกว่าไม่เอา

166
00:05:48,660 --> 00:05:50,420
แม่ไม่อยากได้อะไรแม้แต่อย่างเดียว

167
00:05:50,420 --> 00:05:51,780
ลูกกลับไปเถอะ

168
00:05:51,780 --> 00:05:53,900
อะไรที่เป็นของพ่อ แม่ไม่อยากได้นะคะ

169
00:05:54,240 --> 00:05:56,100
ดังนั้นค่ะลูกๆก็เลยจำเป็นจะต้อง

170
00:05:56,100 --> 00:05:57,920
เดินทางกลับเมืองไปค่ะ

171
00:05:57,920 --> 00:05:59,860
แน่นอนนะคะพอพระลบกับพระมงกุฎ

172
00:05:59,860 --> 00:06:01,760
ไม่สามารถโน้มน้าวจิตใจแม่ได้

173
00:06:01,760 --> 00:06:04,600
ทั้งสองคนก็เลยกลับบ้านไปมือเปล่านะคะ

174
00:06:04,600 --> 00:06:05,900
ไปถึงพ่อก็ถามว่า

175
00:06:05,900 --> 00:06:08,700
เอ่า เป็นยังไงลูก ไปคุยกับแม่มาสำเร็จไหม

176
00:06:08,700 --> 00:06:11,860
ได้แบบที่พ่อบอกหรือเปล่า แม่ยอมรึเปล่านะคะ

177
00:06:11,865 --> 00:06:13,580
พระลบกับพระมงกุฎก็เลย

178
00:06:13,580 --> 00:06:16,740
เล่าคำพูดของนางสีดาทั้งหมดให้พระรามฟังค่ะว่า

179
00:06:16,740 --> 00:06:19,560
อ๋อ เสด็จแม่เนี่ยไม่ยอม ยังไงก็ไม่ยอม

180
00:06:19,560 --> 00:06:21,560
เอานางกำนัลให้ก็ไม่เอา

181
00:06:21,560 --> 00:06:23,375
บอกว่าพ่อจะฆ่าตัวตายก็บอกว่า

182
00:06:23,380 --> 00:06:25,660
ก็ฆ่าตัวตายไปสิเดี๋ยวมาดูงานศพ

183
00:06:25,660 --> 00:06:28,680
ดังนั้นพระรามก็เลยเหมือนกับได้ไอเดียค่ะประมาณว่า

184
00:06:28,680 --> 00:06:30,600
เอาแล้ว ขนาดนี้เลยเหรอ

185
00:06:30,600 --> 00:06:32,520
ทำยังไงดี ทำยังไงให้นางกลับมานะ

186
00:06:32,520 --> 00:06:35,500
เอาแบบนี้ดีกว่า ว่าแล้วนะคะพระรามก็เลย

187
00:06:35,500 --> 00:06:38,000
เรียกประชุมเหล่าน้องๆทั้งสามของตัวเองค่ะ

188
00:06:38,000 --> 00:06:41,220
แล้วก็เรียกหนุมานเข้ามาด้วยนะคะแล้วก็บอกว่า

189
00:06:41,220 --> 00:06:43,420
เอาล่ะ ตอนนี้ข้ามีปัญหาระดับประเทศ

190
00:06:43,420 --> 00:06:44,635
ยิ่งใหญ่มากเรื่องนึง

191
00:06:44,635 --> 00:06:45,660
นั่นก็คือ

192
00:06:45,660 --> 00:06:46,820
เมียข้าไม่กลับบ้าน

193
00:06:46,820 --> 00:06:48,480
ข้าต้องการให้เมียกลับบ้าน

194
00:06:48,480 --> 00:06:51,440
เราจะต้องเซ็ตสถานการณ์นึงขึ้นมานั่นก็คือ

195
00:06:51,440 --> 00:06:54,220
ข้าจะแกล้งตาย เพราะว่าถ้าข้าแกล้งตายเนี่ย

196
00:06:54,220 --> 00:06:55,780
นางสีดาก็จะต้องมางานศพ

197
00:06:55,780 --> 00:06:57,500
ข้าก็จะได้เจอเมียไงล่ะ

198
00:06:57,500 --> 00:06:59,500
พวกเจ้าทั้งสามจะต้องช่วยข้า

199
00:06:59,500 --> 00:07:02,260
เอาเป็นว่าห้ามให้ใครนอกจากพวกเราตรงนี้

200
00:07:02,260 --> 00:07:04,320
รู้เลยนะว่าข้าไม่ได้ตายจริง

201
00:07:04,320 --> 00:07:06,260
เอาล่ะหนุมาน เริ่มได้

202
00:07:06,260 --> 00:07:09,020
หนุมานนะคะก็เริ่มจากการเนรมิต

203
00:07:09,020 --> 00:07:11,320
พระเมรุอะไรต่างๆขึ้นมาใหญ่โต

204
00:07:11,320 --> 00:07:12,580
เรียกได้ว่าจัดงานแบบ

205
00:07:12,580 --> 00:07:15,215
พระราชพิธีพระบรมศพใหญ่ๆเนี่ยนะคะ

206
00:07:15,220 --> 00:07:18,060
ขึ้นมาได้ด้วยการเสกปิ๊งเดียวแค่นี้เลยค่ะ

207
00:07:18,200 --> 00:07:19,440
ฝีมือหนุมานนะคะ

208
00:07:19,440 --> 00:07:21,460
เสร็จแล้วค่ะพระรามก็บอกว่า

209
00:07:21,460 --> 00:07:22,700
ให้น้องๆของตัวเองเนี่ย

210
00:07:22,700 --> 00:07:25,680
พาพระมงกุฎกับพระลบไปเที่ยวเล่นที่ไหนก่อนก็ได้

211
00:07:25,680 --> 00:07:27,060
อย่าให้มารู้เรื่องนี้

212
00:07:27,060 --> 00:07:29,680
ว่าแล้วนะคะพระรามก็ไปแอบอยู่หลังพระเมรุค่ะ

213
00:07:29,680 --> 00:07:31,920
ส่วนหนุมานก็เหาะไปนะคะ

214
00:07:31,920 --> 00:07:33,540
ไปที่กุฏิของนางสีดาค่ะ

215
00:07:33,540 --> 00:07:36,260
ไปถึงก็ร้องห่มร้องไห้ใหญ่โตนะคะ

216
00:07:36,260 --> 00:07:37,980
ฟูมฟายหนักมากนะคะ

217
00:07:37,980 --> 00:07:38,860
นางสีดาก็ถามว่า

218
00:07:38,860 --> 00:07:41,440
หนุมาน ท่านเป็นอะไร มาร้องห่มร้องไห้อยู่ตรงนี้

219
00:07:41,440 --> 00:07:43,475
เกิดอะไรขึ้นเล่าให้ข้าฟังซิ

220
00:07:43,480 --> 00:07:45,480
หนุมานนะคะก็เลยบีบน้ำตาค่ะ

221
00:07:45,480 --> 00:07:47,460
แล้วก็เล่าให้นางสีดาฟังนะคะประมาณว่า

222
00:07:47,460 --> 00:07:49,420
พระแม่เจ้า

223
00:07:49,420 --> 00:07:51,460
เรื่องมันเศร้ามากๆ คือ

224
00:07:51,460 --> 00:07:54,960
ท่านจำได้ใช่ไหมตั้งแต่วันที่ท่านกับพระรามจากกัน

225
00:07:54,960 --> 00:07:57,020
แล้วพระรามรู้ว่าท่านยังมีชีวิตอยู่

226
00:07:57,020 --> 00:07:59,060
พระรามก็กินไม่ได้นอนไม่หลับมาตลอด

227
00:07:59,060 --> 00:08:00,660
อยากให้ท่านกลับเมือง

228
00:08:00,660 --> 00:08:02,460
ก็ร้องห่มร้องไห้ทุกวัน

229
00:08:02,460 --> 00:08:04,800
จนในที่สุดวันนึงพระรามก็ทนไม่ไหว

230
00:08:04,800 --> 00:08:07,220
ก็เลยใช้ลูกๆเนี่ยมาตามท่านกลับไป

231
00:08:07,220 --> 00:08:08,320
แต่ปรากฏว่า

232
00:08:08,480 --> 00:08:10,040
ท่านดันใช้วาจารุนแรง

233
00:08:10,040 --> 00:08:12,280
ไม่มีเทคนิคทางจิตวิทยาใดๆ

234
00:08:12,280 --> 00:08:14,060
ไล่ให้พระรามไปตาย

235
00:08:14,060 --> 00:08:16,480
ทำไมไม่บอกให้พระรามไปปรึกษาจิตแพทย์

236
00:08:16,480 --> 00:08:18,680
ทำไมท่านถึงไม่โอ๋พระรามเลย

237
00:08:18,680 --> 00:08:20,400
ท่านไม่รู้เหรอว่าคนจะฆ่าตัวตาย

238
00:08:20,400 --> 00:08:21,920
อย่าไปยุให้เขาฆ่าตัวตาย

239
00:08:21,920 --> 00:08:23,980
ตอนนี้พระรามได้ยินคำพูดของท่าน

240
00:08:23,980 --> 00:08:26,535
ก็เลยตรอมใจตายไปเรียบร้อยแล้วนะคะ

241
00:08:26,540 --> 00:08:27,600
นางสีดาได้ยินแบบนั้นนะคะ

242
00:08:27,600 --> 00:08:29,800
นางสีดาร้องไห้ขึ้นมาทันทีประมาณว่า

243
00:08:29,800 --> 00:08:31,180
อะไร เกิดอะไรขึ้น

244
00:08:31,180 --> 00:08:33,520
เป็นไปได้ยังไง ทำไม ทำไมพระรามถึงตาย

245
00:08:33,520 --> 00:08:34,920
แล้วอย่างนี้จะเป็นยังไงต่อไป

246
00:08:34,920 --> 00:08:35,945
อ่าว แย่แล้ว

247
00:08:35,945 --> 00:08:37,700
พระรามอวตารลงมาปราบยักษ์

248
00:08:37,700 --> 00:08:39,720
แล้วตอนนี้เหล่ายักษ์เหล่าอสูรต่างๆ

249
00:08:39,720 --> 00:08:41,080
จะอาละวาดทั้งโลกไหม

250
00:08:41,080 --> 00:08:42,080
โอ๊ย จะเป็นยังไงนะ

251
00:08:42,080 --> 00:08:44,100
หนุมาน ข้าจะต้องไปงานศพพระรามใช่ไหม

252
00:08:44,100 --> 00:08:45,120
หนุมานก็บอกว่า

253
00:08:45,120 --> 00:08:47,740
ใช่ ตอนนี้พระรามจัดงานพระเมรุเรียบร้อยแล้ว

254
00:08:47,740 --> 00:08:49,220
แต่ว่ายังไม่ได้เผาเพราะว่า

255
00:08:49,220 --> 00:08:51,600
ทุกคนบอกว่าให้หยุดรอท่านไปเผาก่อน

256
00:08:51,740 --> 00:08:54,440
นางสีดาก็บอกว่าได้ๆ ข้าจะไปงานศพพระรามนะ

257
00:08:54,440 --> 00:08:56,240
ซึ่งหนุมานก็บอกว่าเอางี้

258
00:08:56,240 --> 00:08:57,900
เดินทางไปตอนนี้น่าจะไม่ทัน

259
00:08:57,900 --> 00:08:59,080
ท่านก็ขึ้นมือข้าแล้วกัน

260
00:08:59,080 --> 00:09:00,940
เดี๋ยวข้าทูนไปบนหัวเหมือนตอนที่

261
00:09:00,940 --> 00:09:02,860
ทศกัณฐ์เนี่ยทูนพระแม่อุมาไปนะ

262
00:09:02,860 --> 00:09:04,480
จะได้ไม่ผิดผี ไม่อะไรทั้งสิ้น

263
00:09:04,480 --> 00:09:07,320
แล้วเดี๋ยวเรารีบเดินทางไปที่กรุงศรีอยุธยากัน

264
00:09:07,620 --> 00:09:08,980
นางสีดานะคะก็เชื่อค่ะ

265
00:09:08,980 --> 00:09:11,260
ก็รีบเดินทางไปที่กรุงศรีอยุธยา

266
00:09:11,260 --> 00:09:14,220
พอไปถึงนะคะ นางสีดาวิ่งเข้าไปก่อนเลยค่ะ

267
00:09:14,220 --> 00:09:15,220
วิ่งเข้าไปที่หน้าพระเมรุ

268
00:09:15,220 --> 00:09:17,840
ร้องห่มร้องไห้นะคะหนักมากประมาณว่า

269
00:09:17,840 --> 00:09:20,740
โถ ท่านก็ เราก็คู่ทุกข์คู่ยากกันมาตั้งนาน

270
00:09:20,740 --> 00:09:22,600
ผิดใจกันนิดหน่อย ไม่น่ารีบไปตายเลย

271
00:09:22,600 --> 00:09:24,800
ร้องไห้นะคะ ร้องไห้ ร้องๆๆ

272
00:09:24,800 --> 00:09:26,120
เรียกได้ว่าร้องหนักมาก

273
00:09:26,220 --> 00:09:28,340
คนในเมืองก็ร้องไห้กันทั้งเมือง

274
00:09:28,340 --> 00:09:30,480
คือไม่มีใครรู้ไงว่านี่งานศพปลอม นึกออกปะ

275
00:09:30,480 --> 00:09:32,860
ทุกคนก็นึกว่าพระรามตายแล้วจริงๆ

276
00:09:32,860 --> 00:09:35,340
ก็ร้องห่มร้องไห้บิ๊วอารมณ์กันไปนะคะ

277
00:09:35,340 --> 00:09:36,760
จนกระทั่งในที่สุดค่ะ

278
00:09:36,760 --> 00:09:38,980
แน่นอนตามสเต็ปเรื่องรามเกียรติ์ปกติ

279
00:09:38,980 --> 00:09:42,400
นางสีดาก็จะต้องร้องห่มร้องไห้จนกระทั่ง

280
00:09:42,400 --> 00:09:43,760
สลบไปตรงนั้นนะคะ

281
00:09:43,760 --> 00:09:45,620
ซึ่งพระรามอะ แอบอยู่หลังพระเมรุ

282
00:09:45,620 --> 00:09:46,880
เห็นนางสีดาสลบ

283
00:09:46,880 --> 00:09:49,280
ก็ตกใจนึกว่านางสีดาตายตามตัวเอง

284
00:09:49,280 --> 00:09:50,760
แบบ Romeo & Juliet นะคะ

285
00:09:50,760 --> 00:09:52,575
พระรามก็เลยรีบวิ่งออกมาค่ะ

286
00:09:52,580 --> 00:09:54,500
ช้อนหัวนางสีดาขึ้นมาวางบนตักตัวเอง

287
00:09:54,500 --> 00:09:56,440
แล้วก็ร้องไห้ประมาณว่าแบบ

288
00:09:56,440 --> 00:09:58,840
สีดา สีดาของพี่อย่าเพิ่งตาย

289
00:09:58,840 --> 00:10:01,040
สีดา สีดาลุกขึ้นมาคุยกับพี่ก่อน

290
00:10:01,040 --> 00:10:02,600
คือเข้าใจว่านางสีดาตาย

291
00:10:02,600 --> 00:10:05,220
ปรากฏว่านางสีดาเนี่ยนะคะฟื้นง่ายกว่าที่คิดค่ะ

292
00:10:05,220 --> 00:10:06,900
คือปกติเนี่ยมันจะต้องมีการแบบ

293
00:10:06,900 --> 00:10:08,520
ประพรมน้ำอะไรอย่างนี้

294
00:10:08,520 --> 00:10:10,160
เอากลิ่นหอมๆมาให้ดมถึงจะฟื้น

295
00:10:10,160 --> 00:10:13,080
แต่นางสีดานี่ไปฝึกตัวเองอยู่ในป่ามาสิบกว่าปีแล้วนะ

296
00:10:13,080 --> 00:10:14,920
เรียกได้ว่าแกร่งว่าอย่างนั้นเถอะ

297
00:10:14,920 --> 00:10:17,800
พระรามแค่ช้อนตัวขึ้นมานิดเดียว นางสีดาก็ฟื้นค่ะ

298
00:10:17,800 --> 00:10:19,780
ฟื้นมาปุ๊บเห็นหน้าพระราม นางสีดาแบบ

299
00:10:19,780 --> 00:10:21,180
ฮึ่ย นี่อะไร

300
00:10:21,180 --> 00:10:23,700
นี่ยังไม่ตายเหรอ นี่หลอกฉันเหรอ ฮะ

301
00:10:23,700 --> 00:10:25,380
กล้าดียังไงมาหลอกฉันว่าตัวเองตาย

302
00:10:25,380 --> 00:10:26,700
เพื่อจะให้ฉันเข้ามาเจอ

303
00:10:26,960 --> 00:10:29,640
แล้วปล่อยคนร้องไห้ทั้งเมืองนี่มันเกินไปแล้วนะพระราม

304
00:10:29,640 --> 00:10:32,580
นางสีดาโกรธมากนะคะก็เลยวิ่งหนีไปเลยค่ะ

305
00:10:32,780 --> 00:10:35,420
ฝั่งพระรามเนี่ยก็พยายามตามง้อนางสีดานะคะ

306
00:10:35,420 --> 00:10:36,740
ก็วิ่งไล่ตามกันไป

307
00:10:36,740 --> 00:10:39,040
เรียกได้ว่าสองฝั่งนี่ก็เล่นวิ่งไล่จับกันนะคะ

308
00:10:39,040 --> 00:10:41,840
วิ่งตุ๊กๆๆๆๆๆ ไล่จับกันไปเรื่อยๆค่ะ

309
00:10:41,840 --> 00:10:44,700
พระรามพยายามง้อยังไง นางสีดาก็บอกว่าไม่ ไม่ ไม่

310
00:10:44,700 --> 00:10:45,820
ฉันไม่กลับ ฉันไม่กลับ

311
00:10:45,820 --> 00:10:47,440
พระรามก็วิ่งตามไม่ทันนะคะ

312
00:10:47,440 --> 00:10:49,940
สุดท้ายค่ะพระรามก็เลยตะโกนออกไปบอกว่า

313
00:10:49,940 --> 00:10:51,735
เฮ้ย น้องๆทั้งสามและหนุมาน

314
00:10:51,740 --> 00:10:54,020
มาช่วยข้าจับนางสีดาหน่อย

315
00:10:54,020 --> 00:10:55,440
อู้หู จับคนเดียวยังไม่พอนะ

316
00:10:55,440 --> 00:10:57,860
เรียกน้องๆกับหนุมานมาวิ่งไล่จับด้วย

317
00:10:57,860 --> 00:10:59,880
เรียกได้ว่าตอนนี้แทบจะแบบเล่นแปะแข็งกัน

318
00:10:59,880 --> 00:11:01,820
อะไรประมาณอย่างนี้เลยนะในพระเมรุนะคะ

319
00:11:02,000 --> 00:11:04,900
ทุกคนก็มาวิ่งไล่จับนางสีดาค่ะ วิ่งกันมั่วไปหมด

320
00:11:04,900 --> 00:11:06,160
พระพรตกั้นตรงนี้

321
00:11:06,160 --> 00:11:07,160
พระลักษมณ์กั้นตรงนั้น

322
00:11:07,160 --> 00:11:08,520
หนุมานกั้นตรงนู้น

323
00:11:08,520 --> 00:11:11,020
เรียกได้ว่าตัว overpower ทั้งหลาย

324
00:11:11,020 --> 00:11:12,620
มารุมกันจับผู้หญิงคนเดียวอะ

325
00:11:12,620 --> 00:11:14,960
นางสีดาก็วิ่งหนีไปทางไหนก็ไม่ได้นะคะ

326
00:11:14,960 --> 00:11:16,060
หนีไปทางนั้นก็ติดพระลักษมณ์

327
00:11:16,060 --> 00:11:17,420
หนีไปทางนี้ก็ติดพระสัตรุด

328
00:11:17,420 --> 00:11:18,840
หนีไปทางนี้ก็ติดพระพรต

329
00:11:18,840 --> 00:11:20,115
หนีไปทางนั้นก็ติดหนุมาน

330
00:11:20,115 --> 00:11:21,240
พระรามก็วิ่งมาข้างหลัง

331
00:11:21,240 --> 00:11:23,960
ทำอะไรไม่ถูกค่ะ ดังนั้นนางสีดาก็เลย

332
00:11:23,960 --> 00:11:26,095
ยกมือขึ้นพนมนะคะแล้วก็บอกว่า

333
00:11:26,100 --> 00:11:28,760
ด้วยความสัตย์ของข้าซึ่งไม่เคยนอกใจพระราม

334
00:11:28,760 --> 00:11:30,420
ไม่เคยโกหก ไม่เคยอะไรเลย

335
00:11:30,420 --> 00:11:33,580
ขอให้ข้าสามารถหนีไปที่เมืองบาดาลได้ด้วยเถอะ

336
00:11:33,580 --> 00:11:35,240
จังหวะนั้นเองนะคะพระรามก็

337
00:11:35,240 --> 00:11:37,120
วิ่งมาถึงตัวนางสีดาพอดีค่ะ

338
00:11:37,120 --> 00:11:38,840
ก็คว้ามือนางสีดาได้ ฟึ่บ

339
00:11:38,840 --> 00:11:41,220
แต่นางสีดาเนี่ยนะคะสะบัดค่ะแบบ

340
00:11:41,340 --> 00:11:42,600
ไม่ อย่ามาจับมือฉัน

341
00:11:42,600 --> 00:11:44,280
แล้วนางสีดาก็แทรกแผ่นดิน

342
00:11:44,280 --> 00:11:46,555
ลงไปที่เมืองบาดาลทันทีนะคะ ฟึ่บ

343
00:11:46,560 --> 00:11:49,100
เรียกได้ว่าหายไปต่อหน้าต่อตาพระรามเลยค่ะ

344
00:11:49,100 --> 00:11:50,980
ทำให้พระรามตกใจมากนะคะ

345
00:11:50,980 --> 00:11:52,080
ส่วนนางสีดาเนี่ย

346
00:11:52,080 --> 00:11:54,440
ก็ลงไปที่ท้องพระโรงของเมืองบาดาลเลยนะคะ

347
00:11:54,440 --> 00:11:56,780
ซึ่งมีพญานาคตนนึงเนี่ยเป็นเจ้าเมืองอะนะ

348
00:11:56,780 --> 00:11:58,980
กำลังว่าราชการต่างๆอยู่ค่ะ

349
00:11:58,980 --> 00:12:01,140
อยู่ดีๆก็เห็นมนุษย์ผู้หญิงคนนึงลงมา

350
00:12:01,140 --> 00:12:02,440
สวยมากก็เลยถามว่า

351
00:12:02,440 --> 00:12:04,800
อ้าว เจ้าเป็นใครมาจากไหน เจ้ามนุษย์

352
00:12:04,800 --> 00:12:06,700
เจ้ามาทำอะไรที่เมืองบาดาลของเรา

353
00:12:06,700 --> 00:12:08,400
นางสีดานะคะก็เลยเล่าเรื่องราว

354
00:12:08,400 --> 00:12:10,060
ชีวิตของตัวเองทั้งหมดค่ะ

355
00:12:10,060 --> 00:12:11,640
ให้กับพญานาคฟัง

356
00:12:11,640 --> 00:12:13,460
เรียกได้ว่าเล่ายาวมากนะคะทุกคน

357
00:12:13,460 --> 00:12:16,380
เล่ามาตั้งแต่ EP.1 ของเรื่องนี้มาจนถึง

358
00:12:16,380 --> 00:12:19,560
EP ปัจจุบันเลยทีเดียวก็ร้อยกว่าตอนแล้วนะคะ

359
00:12:19,560 --> 00:12:21,760
อย่างไรก็ตามค่ะ เราจะไม่เล่าซ้ำนะ

360
00:12:21,760 --> 00:12:24,760
ใครอยากรู้ก็กดไปดูซ้ำได้ที่มุมขวาบนแถวนั้นนะคะ

361
00:12:24,760 --> 00:12:25,440
ชี้ผิดด้านหรือเปล่าเนี่ย

362
00:12:25,440 --> 00:12:28,240
ช่างมันค่ะ เอาเป็นว่าหลังจากเล่าเสร็จนะคะ

363
00:12:28,240 --> 00:12:29,420
นางสีดาก็บอกว่า

364
00:12:29,420 --> 00:12:31,900
อะนั่นแหละ เรื่องราวทั้งหมดนี้ก็คือเรื่องราวของข้า

365
00:12:31,900 --> 00:12:34,880
สีดาหรือว่าพระลักษมีอวตารนั่นเอง

366
00:12:34,880 --> 00:12:37,280
ซึ่งพญานาคเนี่ยนะคะ พอได้ยินแบบนั้นก็ตกใจค่ะ

367
00:12:37,280 --> 00:12:39,160
เพราะว่าพญานาคนี่ก็เป็นเหมือน

368
00:12:39,160 --> 00:12:41,100
ข้ารับใช้พระนารายณ์ว่าอย่างนั้นเถอะ

369
00:12:41,100 --> 00:12:42,720
เจอพระลักษมีตัวจริงเข้าไปนะคะ

370
00:12:42,720 --> 00:12:44,140
ก็แทบจะก้มกราบทันทีบอกว่า

371
00:12:44,140 --> 00:12:45,560
ท่านอยากอยู่ปราสาทของข้า

372
00:12:45,560 --> 00:12:46,960
เชิญตามสบายเลยจ้า

373
00:12:46,960 --> 00:12:48,280
อยากอยู่ตรงไหน เชิญ

374
00:12:48,280 --> 00:12:49,460
ข้าจะเลี้ยงอย่างดีนะคะ

375
00:12:49,460 --> 00:12:52,280
พญานาคก็จัดปราสาท จัดบัลลังก์ให้นางสีดา

376
00:12:52,280 --> 00:12:54,145
เรียกได้ว่าอยู่ดีมีสุข

377
00:12:54,145 --> 00:12:55,700
แฮปปี้กระดี๊กระด๊ามากๆ

378
00:12:55,700 --> 00:12:58,320
หรูหราฟู่ฟ่าอย่างยิ่งยวดนะคะ

379
00:12:58,320 --> 00:13:00,055
เอาจริงๆถ้าเป็นนางสีดาคงสงสัยว่า

380
00:13:00,060 --> 00:13:01,800
แล้วฉันจะทนไปอยู่กระท่อมพระฤๅษีทำไม

381
00:13:01,800 --> 00:13:04,200
ถ้ารู้อย่างนี้ฉันก็สวดมงสวดมนต์อย่างนี้

382
00:13:04,200 --> 00:13:06,240
ตั้งแต่ตอนที่พระรามจะฆ่าฉันแล้วไหม

383
00:13:06,240 --> 00:13:08,880
ตั้งแต่ตอนกรุงศรีอยุธยาเมื่อ 13 ปีก่อนนู้น

384
00:13:08,880 --> 00:13:11,600
คงแบบว่าขอไปอยู่กับพญานาคเถอะจ้า ฟุ่บ ลงมาเลย

385
00:13:11,600 --> 00:13:12,820
ก็น่าจะชีวิตดี

386
00:13:12,820 --> 00:13:14,940
ไม่ต้องไปอยู่กับพระฤๅษี ทรมานทรกรรมนะคะ

387
00:13:14,940 --> 00:13:17,360
อย่างไรก็ตาม ช่างมันค่ะ เรื่องนี้ไม่เกี่ยวนะ

388
00:13:17,360 --> 00:13:18,660
ซึ่งหลังจากเหตุการณ์นั้นนะคะ

389
00:13:18,660 --> 00:13:20,980
พระรามก็เป็นห่วงว่านางสีดาหายตัวไปไหน

390
00:13:20,980 --> 00:13:23,220
ไปอยู่ที่บาดาลจะมีใครดูแลรึเปล่านะคะ

391
00:13:23,220 --> 00:13:25,280
ก็เลยส่งหนุมานลงมาดูค่ะ

392
00:13:25,280 --> 00:13:27,460
ปรากฏว่าหนุมานเนี่ยลงมาถึงก็

393
00:13:27,460 --> 00:13:28,660
ไม่กล้าพูดอะไรนะคะ

394
00:13:28,660 --> 00:13:29,680
กลัวนางสีดามาก

395
00:13:29,680 --> 00:13:31,840
เพราะว่าตัวเองมีความผิดชนักปักหลังอยู่ไง

396
00:13:31,840 --> 00:13:34,160
ก็เลยหมอบอยู่อย่างนั้นไม่กล้าพูดอะไรนะคะ

397
00:13:34,160 --> 00:13:36,460
เล่นเอานางสีดาเนี่ยด่าหนุมานเช็ดเลยค่ะ

398
00:13:36,460 --> 00:13:37,780
ใครคิดว่านางสีดาด่าไม่เป็น

399
00:13:37,780 --> 00:13:39,180
นางสีดาด่าเป็นนะคะทุกคน

400
00:13:39,180 --> 00:13:40,900
แล้วตรงนี้ขออ่านให้ฟังนิดนึงค่ะ

401
00:13:40,900 --> 00:13:42,660
เผื่อว่าใครชอบบทด่าแซ่บๆนะคะ

402
00:13:42,660 --> 00:13:44,335
นางสีดาด่าหนุมานว่าอะไร

403
00:13:44,335 --> 00:13:45,380
นางสีดาบอกว่า

404
00:13:45,380 --> 00:13:47,720
เมื่อนั้น นางสีดาเยาวยอดพิสมัย

405
00:13:47,720 --> 00:13:49,680
เสด็จอยู่กลางหมู่อนงค์ใน

406
00:13:49,680 --> 00:13:51,420
อรไทเหลือบเห็นหนุมาน

407
00:13:51,420 --> 00:13:53,520
ให้ขัดแค้นแน่นทรวงดวงจิต

408
00:13:53,520 --> 00:13:56,020
ดั่งเพลิงพิษร้อนเร่าเผาผลาญ

409
00:13:56,020 --> 00:13:58,020
จึ่งมีวาจาด่าประจาน

410
00:13:58,020 --> 00:14:00,240
เหวยไอ้เดียรัจฉานใจฉกรรจ์

411
00:14:00,240 --> 00:14:02,520
มึงแกล้งแต่งกลไปโศกา

412
00:14:02,520 --> 00:14:04,435
ว่าพระจักราอาสัญ

413
00:14:04,440 --> 00:14:06,640
มิรู้เจ้าข้ากับน้องนั้น

414
00:14:06,640 --> 00:14:08,840
ร่วมคิดด้วยกันไม่อายคน

415
00:14:08,840 --> 00:14:10,640
เห็นกูผู้เดียวเป็นหญิง

416
00:14:10,640 --> 00:14:12,400
ต่างวิ่งไล่จับสับสน

417
00:14:12,400 --> 00:14:14,720
หากว่าแผ่นพื้นสุธาดล

418
00:14:14,720 --> 00:14:16,735
ให้ช่องจึ่งพ้นมือมา

419
00:14:16,735 --> 00:14:18,560
มึงนี้ไม่มีความสัตย์

420
00:14:18,560 --> 00:14:20,540
สารพัดโกหกมุสา

421
00:14:20,540 --> 00:14:22,020
กูไม่ทันพิจารณา

422
00:14:22,020 --> 00:14:23,840
พาซื่อสำคัญว่าจริง

423
00:14:23,840 --> 00:14:26,300
อันความคิดของมึงพอหยั่งรู้

424
00:14:26,300 --> 00:14:28,200
จะซ้ำลวงกูอีกสักสิ่ง

425
00:14:28,200 --> 00:14:29,980
ก้มหน้าอยู่ไยไอ้ลิง

426
00:14:29,980 --> 00:14:32,080
อย่านิ่งจงเร่งว่าไป

427
00:14:32,080 --> 00:14:33,880
อันตัวของเอ็งลงมา

428
00:14:33,880 --> 00:14:35,920
เคืองตากูดูมิใคร่ได้

429
00:14:35,920 --> 00:14:37,840
เหวยไอ้แสนร้ายจังไร

430
00:14:37,840 --> 00:14:40,200
ไสคอมึงไปเสียบัดนี้ นะคะ

431
00:14:40,200 --> 00:14:42,440
เรื่องราวทั้งหมดที่นางสีดาด่าก็ประมาณว่า

432
00:14:42,440 --> 00:14:44,940
แหม หนุมาน นี่ข้านี่ก็หลงเชื่อเจ้านะ

433
00:14:44,940 --> 00:14:46,240
คิดว่าเจ้าเป็นลิงที่ดี

434
00:14:46,240 --> 00:14:48,420
ข้าไม่รู้หรอกว่าเจ้าไปวางแผนอะไรมา

435
00:14:48,420 --> 00:14:49,900
มาตรงนี้อีกทำไม ไม่อยากเห็นหน้า

436
00:14:49,900 --> 00:14:51,580
ไปไหนก็ไปเลยไป๊ ไป ไป๊

437
00:14:51,580 --> 00:14:52,840
จะมาหลอกอะไรข้าอีกนะคะ

438
00:14:52,840 --> 00:14:54,760
สุดท้ายหนุมานทำอะไรไม่ได้ค่ะ

439
00:14:54,760 --> 00:14:56,660
ก็เลยได้แต่บอกนางสีดาว่า

440
00:14:56,660 --> 00:14:58,755
ก็ จริงๆก็ไม่ได้ลงมาตามอะไร

441
00:14:58,755 --> 00:15:01,775
คือจริงๆก็แค่ลงมาเช็กว่าท่านอยู่ดีมีสุขแล้วใช่ไหม

442
00:15:01,780 --> 00:15:03,220
เพราะว่าพระรามเป็นห่วง

443
00:15:03,220 --> 00:15:05,640
ก็เอาเป็นว่าถ้าท่านมีพญานาคดูแลแล้วก็ดี

444
00:15:05,640 --> 00:15:07,760
อะ พญานาคฝากดูแลนางสีดาด้วยนะคร้าบ

445
00:15:07,760 --> 00:15:10,160
ไปแล้วนะคร้าบ บ๊ายบาย ไม่กล้าว่าอะไรแล้ว

446
00:15:10,160 --> 00:15:13,020
แล้วหนุมานก็กลับขึ้นไปบนดิน

447
00:15:13,020 --> 00:15:14,640
ไปรายงานให้พระรามฟังค่ะ

448
00:15:14,640 --> 00:15:17,220
ซึ่งทำให้วิวคิดว่าคลิปวิดีโอนี้ยาวพอสมควรแล้ว

449
00:15:17,220 --> 00:15:19,720
เราควรจะจบคลิปนี้แต่เพียงเท่านี้นะคะ

450
00:15:19,720 --> 00:15:21,220
ถ้าใครชื่นชอบคลิปนี้อย่าลืม

451
00:15:21,220 --> 00:15:22,380
กดไลก์เป็นกำลังใจให้วิวแล้วก็

452
00:15:22,380 --> 00:15:24,140
กดแชร์เพื่อชวนเพื่อนๆมาดูด้วยกันค่ะ

453
00:15:24,140 --> 00:15:25,960
แล้วพบกันใหม่โอกาสหน้านะคะทุกคน

454
00:15:25,960 --> 00:15:26,740
บ๊ายบาย

455
00:15:26,740 --> 00:15:27,800
สวัสดีค่ะ

456
00:15:27,800 --> 00:15:29,200
เชื่อว่าจบตอนนี้ไป

457
00:15:29,200 --> 00:15:31,480
หลายคนหงุดหงิดฝั่งพระรามแน่นอนนะคะ

458
00:15:31,480 --> 00:15:32,540
แต่ว่าหลังจากนี้ก็จะ

459
00:15:32,540 --> 00:15:34,380
ไม่มีเรื่องให้หงุดหงิดอะไรมากไปกว่านี้ละ

460
00:15:34,380 --> 00:15:36,060
เพราะว่ามันจะกลับไปสู่

461
00:15:36,060 --> 00:15:38,600
เรื่องราวการผจญภัยอีกรอบนึงของพระรามค่ะ

462
00:15:38,600 --> 00:15:40,360
ซึ่งหลายๆคนเนี่ยไม่รู้เลยนะ

463
00:15:40,360 --> 00:15:42,920
เพราะหลายคนเข้าใจว่าพระรามผจญภัยแค่รอบเดียวนะคะ

464
00:15:43,180 --> 00:15:45,360
ดังนั้นเดี๋ยวเรามาฟังกันที่สัปดาห์หน้าดีกว่าว่า

465
00:15:45,360 --> 00:15:46,720
จะเกิดเรื่องราวอะไรต่อ

466
00:15:46,720 --> 00:15:49,080
ทำไมพระรามจะต้องออกผจญภัยอีกรอบค่ะ

467
00:15:49,080 --> 00:15:50,620
วันนี้ลาไปก่อนแล้วกันนะคะทุกคน

468
00:15:50,620 --> 00:15:51,560
บ๊ายบาย

469
00:15:51,560 --> 00:15:52,440
สวัสดีค่ะ