Güçlü bir şifre , parmak izinizi gizleyebilen şifredir.

Daha silik bir parmak izi,

harf sıklıklarının dağılımını düzleştirmeyle olur.

On beşinci yüzyılın ortalarında

Bunu başarabilmek için çok-alfabeli

şifreleri geliştirdik.

Heval ile Baran'ın birbirlerine ilettiği şifreli bir kelime var diyelim.

Önce, Heval kelimeyi, alfabedeki sıralarına göre

numaralara çeviriyor.

Sonra, rakamların bu sıklığı mesajda tekrar etmektedir.

Sonra, her ileti altındaki rakama göre kaydırılarak şifrelenir.

Sonra, her ileti altındaki rakama göre kaydırılarak şifrelenir.

Şimdi, Sezar'ın daha önce yaptığı gibi tek bir

kaydırma yerine birden çok kaydırma kullanıyor.

Sonra, şifreli mesaj Baran'a açık bir şekilde gönderilir.

Baran, kendisinde de olan şifreli kelimeye göre

kaymaları çıkartarak mesajı çözer.

Evîn adında bir şifre-kırıcının

bazı mesajları eline geçirdiğini

ve harf sıklıklarını hesapladığını düşünün.

Daha düz bir dağılım, ya da daha silik bir parmak izine ulaşacaktır.

Peki, bunu nasıl çözebilir?

Unutmayın, şifre kırıcılar sızmış bilgi ararlar,

Tıpkı yarım bir parmak izi bulmakta olduğu gibi.

Ne zaman harf sıklıklarında bir farklılık olursa,

Bilgi sızması gözlemlenir.

Bu farklılık, şifreli mesajdaki tekrarlardan kaynaklanmaktadır.

Bu durumda, Heval'in şifresinde tekrar eden bir kod kelime var.

Şifrelemeyi kırabilmesi için, Evin'in kelimenin uzunluğuna karar vermesi lazım

kelimenin kendisinin ne olduğuna değil.

Bunun için gidip

farklı aralıkların sıklıklarının dağılımlarına bakması gerekiyor.

her beşinci kelimenin sıklığını kontrol ettiğinde

parmak izi kendini ifşa edecektir.

Şimdi ise tekrar eden bir dizide beş

Sezar şifresi kırması gerekiyor.

Biresel anlamda bu gereksiz bir görev

daha önce gördüğümüz üzre

Şifrenin zorluğu kilit kelimenin uzunluğunu bulmaya

ayrılan zamanı belirliyor.

Bu kelime ne kadar uzun olursa, şifre o kadar zor olur.