Merhaba, adım Ilana Vines, ve Emery / Weiner Okulu'na gidiyorum. Kendimi çok yönlü bir kişi olarak düşünmeyi seviyorum. İyi bir öğrenciyim. Kendime sorarsam, son derece çalışkan biriyim. Basketbol oynarım. Kendimi oldukça yaratıcı olarak düşünmeyi seviyorum. Herkes gibi, hepimizin güçlü ve zayıf yanları var, bazıları diğerlerinden daha kolay fark edilir. Örneğin, tekerlekli sandalyede birini gördüğünüzde, fark ettiğiniz ilk şey, onların zayıflıklarıdır. Diyelim ki, tekerlekli sandalyede olmayan birini görürsünüz hadi beni bir örnek olarak verelim. Kolayca dikkati dağılan birini göremeyebilirsiniz. Bazı insanlar için, zayıflık gibi görünen eşsiz bir niteliğe sahip olabilirler. Örneğin, normal bir öğrenme ortamında çalışamamak. Okul sistemleri iyi bir eğitim sağlamak için inanılmaz derecede çalıştı, çocukların almaları ve gidip sıradışı işler yapmaları için. Ama yine de, bir kusur var. O yalnızca tek bir tip öğrenciye yardım eder. Sınıflar, bir öğrencinin güçlü ve zayıf yönleri üzerine yapılandırılmıştır. Bunu yaparak çoğu öğrenciye yardım edersiniz, fakat hepsine değil. Neden diğer öğrenciler aynı avantaja sahip olamıyorlar? Şimdiye dek, bu sorun için gözüken tek bir çözüm var - Yardım ediyor gibi gözüktükleri tek bir şey, fakat durumu düzeltmek için hiçbir şeye yaramayan. Okulların bulduğu çözüm herkes gibi öğrenemeyen diğer çocukları gruplandırmaktır. Bunu yaparak, şunu diyorsunuz diğer öğrencilerlerden çok birbirleriyle ortak noktaya sahip oluyorlar. Fakat, ya tüm çocukların kendi hızlarında öğrenmeleri için bir yol olsaydı? Ulaştığım fikir öğrencilere bilgiyi nasıl almak istediklerine karar vermelerine izin vermek. Evet, çocuk karar verir. Araştırmalar, çocukların yüksek okullarda çok daha iyi olduklarını gösteriyor. Daha iyi yapıyorlar çünkü kendi sınıflarını seçebiliyorlar. Demek istediğim, bu çok daha mantıklı. Kimse sizi sizden daha iyi tanıyamaz. Ne öğreneceğimizi ve sınıflarımızı bizim seçmemizi söylemiyorum. Sadece bilgiyi nasıl alacağımızı seçmemizi söylüyorum. Örneğin, eğer bir çocuk DEHB' ye sahipse onu ayrıştırılmış bir öğrenme ortamına koymak yerine, neden çocuğa daha iyi öğrenme seçimi için izin verilmez ve öğretmenin bu şekilde yardım etmesine? Şimdiye dek, Birleşmiş Krallık bu fikri zaten kullanıyor. Buna KÖO olarak adlandırıyolar. Kişiselleştirilmiş Öğrenme Ortamları. KÖO'lar ortamlardır bireysel öğrencilerin ve grup öğrencilerinin kişiselleştirilmiş öğrenme etkinlikleri için çeşitli araca ve kaynağa erişebildiği ortamlardır. Bunu yaparak, çocuğu sınıf arkadaşlarından ayırmıyorsunuz. Ayrıca çocuğu akademik başarı yoluna da koyuyorsunuz. Şu anda, onlar hazırlanıyorlar, çünkü üniversiteye gittiklerinde, tam olarak ne yapacaklarını bilecekler. Teşekkürler. (Alkış)