Merhaba, adım Ilana Vines,
ve Emery / Weiner Okulu'na gidiyorum.
Kendimi çok yönlü bir kişi olarak
düşünmeyi seviyorum.
İyi bir öğrenciyim.
Kendime sorarsam,
son derece çalışkan biriyim.
Basketbol oynarım.
Kendimi oldukça yaratıcı olarak
düşünmeyi seviyorum.
Herkes gibi, hepimizin
güçlü ve zayıf yanları var,
bazıları diğerlerinden
daha kolay fark edilir.
Örneğin, tekerlekli sandalyede
birini gördüğünüzde,
fark ettiğiniz ilk şey,
onların zayıflıklarıdır.
Diyelim ki, tekerlekli sandalyede olmayan
birini görürsünüz
hadi beni bir örnek olarak verelim.
Kolayca dikkati dağılan
birini göremeyebilirsiniz.
Bazı insanlar için, zayıflık gibi görünen
eşsiz bir niteliğe sahip olabilirler.
Örneğin, normal bir öğrenme
ortamında çalışamamak.
Okul sistemleri iyi bir eğitim sağlamak
için inanılmaz derecede çalıştı,
çocukların almaları ve gidip
sıradışı işler yapmaları için.
Ama yine de, bir kusur var.
O yalnızca tek bir tip
öğrenciye yardım eder.
Sınıflar, bir öğrencinin güçlü ve
zayıf yönleri üzerine yapılandırılmıştır.
Bunu yaparak çoğu öğrenciye
yardım edersiniz, fakat hepsine değil.
Neden diğer öğrenciler
aynı avantaja sahip olamıyorlar?
Şimdiye dek, bu sorun için gözüken
tek bir çözüm var -
Yardım ediyor gibi gözüktükleri
tek bir şey,
fakat durumu düzeltmek için
hiçbir şeye yaramayan.
Okulların bulduğu çözüm
herkes gibi öğrenemeyen diğer çocukları
gruplandırmaktır.
Bunu yaparak, şunu diyorsunuz
diğer öğrencilerlerden çok birbirleriyle
ortak noktaya sahip oluyorlar.
Fakat, ya tüm çocukların kendi hızlarında
öğrenmeleri için bir yol olsaydı?
Ulaştığım fikir
öğrencilere bilgiyi nasıl almak
istediklerine karar vermelerine izin vermek.
Evet, çocuk karar verir.
Araştırmalar, çocukların yüksek okullarda
çok daha iyi olduklarını gösteriyor.
Daha iyi yapıyorlar
çünkü kendi sınıflarını seçebiliyorlar.
Demek istediğim, bu çok daha mantıklı.
Kimse sizi sizden daha iyi tanıyamaz.
Ne öğreneceğimizi ve sınıflarımızı
bizim seçmemizi söylemiyorum.
Sadece bilgiyi nasıl alacağımızı
seçmemizi söylüyorum.
Örneğin, eğer bir çocuk DEHB' ye sahipse
onu ayrıştırılmış bir öğrenme ortamına
koymak yerine,
neden çocuğa daha iyi
öğrenme seçimi için izin verilmez
ve öğretmenin bu şekilde yardım etmesine?
Şimdiye dek, Birleşmiş Krallık
bu fikri zaten kullanıyor.
Buna KÖO olarak adlandırıyolar.
Kişiselleştirilmiş Öğrenme Ortamları.
KÖO'lar ortamlardır
bireysel öğrencilerin
ve grup öğrencilerinin
kişiselleştirilmiş öğrenme
etkinlikleri için
çeşitli araca ve kaynağa
erişebildiği ortamlardır.
Bunu yaparak, çocuğu
sınıf arkadaşlarından ayırmıyorsunuz.
Ayrıca çocuğu
akademik başarı yoluna da koyuyorsunuz.
Şu anda, onlar hazırlanıyorlar,
çünkü üniversiteye gittiklerinde,
tam olarak ne yapacaklarını bilecekler.
Teşekkürler.
(Alkış)