1
00:00:05,334 --> 00:00:06,904
(เสียงปรบมือ)

2
00:00:07,252 --> 00:00:11,419
สวัสดีค่ะ ฉันชื่ออีลานนา วายส์ 
ฉันมาจากโรงเรียนเอ็มเมอรี่/วีเนอร์

3
00:00:11,419 --> 00:00:14,599
ฉันคิดว่าตัวเองเป็นคนที่ค่อนข้างรอบรู้

4
00:00:14,599 --> 00:00:15,949
ฉันเป็นนักเรียนที่โอเค

5
00:00:15,949 --> 00:00:19,026
ฉันเป็นคนขยัน
ฉันพูดกับตัวเองแบบนั้นนะ

6
00:00:19,026 --> 00:00:20,456
ฉันเล่นบาสเกตบอล

7
00:00:20,456 --> 00:00:22,920
ฉันคิดว่าตัวเองเป็นคนมีความสร้างสรรค์

8
00:00:22,920 --> 00:00:25,730
ก็เหมือนทุก ๆ คน
พวกเราต่างก็มีข้อเด่นและข้อด้อย

9
00:00:25,730 --> 00:00:28,261
บางคนก็ดูออกได้ง่ายกว่าคนอื่น

10
00:00:28,261 --> 00:00:31,101
ยกตัวอย่างเช่น
เมื่อคุณเห็นใครบางคนนั่งรถเข็น

11
00:00:31,101 --> 00:00:33,502
สิ่งแรกที่คุณเห็นก็คือ ความอ่อนแอของเขา

12
00:00:33,502 --> 00:00:36,195
แต่ถ้าหากคุณเห็นใครบางคน
ที่ไม่ได้อยู่บนรถเข็น

13
00:00:36,195 --> 00:00:37,701
ลองใช้ตัวฉันเองเป็นตัวอย่าง

14
00:00:37,701 --> 00:00:40,439
คุณอาจไม่เห็นคนที่สมาธิหลุด
คิดฟุ้งซ่านง่าย ๆ

15
00:00:40,439 --> 00:00:44,909
สำหรับบางคน พวกเขาอาจมีเอกลักษณ์
ที่คนอื่นมองว่าเป็นจุดด้อยของเขา

16
00:00:44,909 --> 00:00:49,109
ยกตัวอย่างเช่น ไม่สามารถเรียน
ในสภาพแวดล้อมการเรียนรู้แบบปกติ

17
00:00:49,109 --> 00:00:52,991
ระบบโรงเรียนนั้นทำงานอย่างหนัก
เพื่อมอบการศึกษาที่ดี

18
00:00:52,991 --> 00:00:55,906
ให้แก่เด็ก ๆ ได้เรียนรู้
และก้าวออกไปทำสิ่งที่พิเศษ

19
00:00:55,906 --> 00:00:57,971
อย่างไรก็ดี มันมีข้อบกพร่องอยู่หนึ่งอย่าง

20
00:00:57,971 --> 00:01:00,592
มันรองรับผู้เรียนเพียงประเภทเดียวเท่านั้น

21
00:01:00,592 --> 00:01:04,670
ห้องเรียนถูกสร้างให้รองรับจุดเด่น
และจุดด้อยของผู้เรียนเฉพาะกลุ่ม

22
00:01:04,670 --> 00:01:08,157
การทำแบบนี้ มันช่วยนักเรียนหลายคน
แต่ไม่ได้ช่วยทั้งหมด

23
00:01:08,157 --> 00:01:11,220
แล้วทำไมเด็กคนอื่น ๆ
ถึงไม่สามารถได้ผลประโยชน์แบบเดียวกัน

24
00:01:11,220 --> 00:01:15,110
จนถึงตอนนี้ ทางออกเดียวที่ฉันเห็น
มีเพียงอย่างเดียว

25
00:01:15,110 --> 00:01:17,128
อย่างเดียวที่ดูเหมือนจะช่วยได้

26
00:01:17,128 --> 00:01:19,747
แต่เอาจริง ๆ แล้วก็ไม่ได้ช่วยอะไรเลย

27
00:01:19,747 --> 00:01:23,422
วิธีการแก้ปัญหาของโรงเรียน
คือการรวมเด็กที่มีวิธีเรียนไม่เหมือนคนอื่น

28
00:01:23,422 --> 00:01:25,463
เข้าไว้เป็นกลุ่มเดียวกัน

29
00:01:25,463 --> 00:01:26,803
การทำแบบนี้ก็เท่ากับว่า

30
00:01:26,803 --> 00:01:29,847
พวกเขามีบางอย่างที่เหมือนกัน
มากกว่าที่มีกับนักเรียนคนอื่น ๆ

31
00:01:29,847 --> 00:01:34,157
แต่ถ้ามีอีกวิธีนึงล่ะ ที่จะให้เด็ก ๆ
ได้เรียนรู้ตามความเหมาะสมของตนเอง

32
00:01:34,157 --> 00:01:36,042
ไอเดียที่ฉันคิดขึ้นมาก็คือ

33
00:01:36,042 --> 00:01:39,200
การอนุญาตให้นักเรียนตัดสินใจเอง
ว่าพวกเขาอยากจะได้รับข้อมูลอย่างไร

34
00:01:39,200 --> 00:01:41,422
ใช่แล้ว
ให้เด็กเลือกเอง

35
00:01:41,681 --> 00:01:44,637
ผลวิจัยแสดงให้เห็นว่าเด็ก ๆ
เรียนรู้ได้ดีขึ้นมากในมหาวิทยาลัย

36
00:01:44,637 --> 00:01:45,698
พวกเขาเรียนรู้ได้ดีกว่า

37
00:01:45,698 --> 00:01:48,345
เพราะพวกเขาเป็นคนเลือกวิชาด้วยตัวเอง

38
00:01:48,345 --> 00:01:50,319
มันสมเหตุสมผลใช่ไหมคะ

39
00:01:50,319 --> 00:01:52,409
ไม่มีใครรู้จักคุณดีกว่าตัวคุณเองหรอก

40
00:01:52,758 --> 00:01:55,578
ฉันไม่ได้บอกว่า
เราจะได้เลือกวิชาเรียนและสิ่งที่เราเรียนรู้

41
00:01:55,578 --> 00:01:58,698
ฉันเพียงแต่บอกว่า
เราได้เลือกว่าเราจะได้รับข้อมูลอย่างไร

42
00:01:58,698 --> 00:02:01,707
ยกตัวอย่างเช่น
ถ้าเด็กเป็นโรคสมาธิสั้น (โรค ADHD)

43
00:02:01,707 --> 00:02:04,756
แทนที่จะเอาเขาไปไว้ในห้องเรียนพิเศษ

44
00:02:04,756 --> 00:02:07,295
ทำไมไม่ให้เด็กเลือกเอง 
ว่าวิธีไหนทำให้เขาเรียนรู้ได้ดีขึ้น

45
00:02:07,295 --> 00:02:09,847
และครูค่อยเข้าไปช่วยเหลือต่อจากนั้น

46
00:02:09,847 --> 00:02:13,397
ตอนนี้ ประเทศอังกฤษได้นำแนวคิดนี้ไปใช้

47
00:02:13,397 --> 00:02:15,146
พวกเขาเรียกมันว่า PLE

48
00:02:15,146 --> 00:02:17,463
การจัดสภาพแวดล้อมการเรียนส่วนบุคคล
(Personalised Learning Environments)

49
00:02:17,463 --> 00:02:18,753
พีแอลอี คือรูปแบบสภาพแวดล้อม

50
00:02:18,753 --> 00:02:21,154
ซึ่งผู้เรียนแต่ละคน และแต่ละกลุ่ม

51
00:02:21,154 --> 00:02:26,690
สามารถเข้าถึงเครื่องมือและแหล่งข้อมูลต่าง ๆ
เพื่อกิจกรรมการเรียนรู้ส่วนบุคคลได้

52
00:02:26,690 --> 00:02:30,456
ในการทำเช่นนี้
คุณไม่ต้องแยกเด็กออกจากเพื่อนร่วมชั้นที่เหลือ

53
00:02:30,456 --> 00:02:33,845
แต่คุณกำลังให้เด็ก
ได้เดินบนเส้นทางแห่งความสำเร็จทางการศึกษา

54
00:02:33,845 --> 00:02:36,997
ตอนนี้พวกเขาอยู่ในช่วงเตรียมตัว
เพราะเมื่อพวกเขาเข้ามหาวิทยาลัย

55
00:02:36,997 --> 00:02:38,988
พวกเขาจะรู้ว่าต้องทำอะไร

56
00:02:38,988 --> 00:02:40,098
ขอบคุณค่ะ

57
00:02:40,098 --> 00:02:42,765
(เสียงปรบมือ)