Buổi chiều tốt lành.
Burger Venlo ngon chứ?
tốt chứ?
Cho phép tôi hỏi bạn một số
câu hỏi riêng tư
Người nào trong số các bạn đang
trong một mối quan hệ?
Xin giơ tay lên
(Cười)
Không phải tôi tán tỉnh các bạn đâu,
tin tôi đi
Người nào trong các bạn may mắn có
một số bạn ở bên?
Một lần nữa, rất nhiều người
Vậy, tôi nên kết luận là các bạn có
rất nhiều người ở bên
Vậy, ai trong các bạn biết một người đang
bị tổn thương tâm lí?
hay thậm chí rối loan tâm thần?
Bây giờ việc giơ tay khó khăn hơn,
phải không?
1 trong 4 người ở Hà Lan chịu
tổn thương tâm lí
và 1 trong 10 người chịu
một căn bệnh
mà chúng ta có thể chẩn đoán là
bệnh tâm thần
Xin các bạn hãy nhìn xung quanh mình đi
Bài nói của tôi là về bạn và
những con người trong cuộc đời bạn
Tôi muốn cho bạn thấy cách những
vấn đề tâm lí tương đối nhẹ nhàng của ta
có thể chuyển từ xấu đến rất xấu
một cách nhanh chóng
và độ thường xuyên mà chúng ta tự tạo ra
những tình huống này
Tôi cũng muốn cho các bạn thấy
cách hệ thống y tế của ta thất bại trong
việc xử lý những vấn đề phức tạp
và cách chúng ta có thể sử dụng sức mạnh
của sự đau khổ để tiến hóa
Tôi muốn các bạn gặp Jane
Bây giờ, tất cả chúng ta đều biết Jane
Cô ấy có thể là hàng xóm, bà con,
hay đồng nghiệp của bạn
Jane là một phụ nữ 40 tuổi
cô đã có chồng, 2 con,
1 trai và 1 gái
và cô làm thư ký cho một công ty lớn
Một ngày, Jane không đi làm
Cô cảm thấy mệt mỏi trong một lúc
và cô báo cáo lại cho bác sĩ gia đình. Ông
khuyên cô nên nghỉ ngơi thật tốt
nên đó là điều mà cô đã làm: cô về nhà và
nghỉ ngơi
và sự nghỉ ngơi này của cô
kéo dài tận 4 tuần
Sau 4 tuần, cô trở lại làm việc
6 tháng sau, cô lại nghỉ một lần nữa:
cùng triệu chứng, nhưng tệ hơn
cô lại báo cáo cho bác sĩ gia đình cô và
được chẩn đoán là bị kiệt sức
Ông cho cô thuốc giảm suy nhược
và lại khuyên cô nghỉ ngơi thật nhiều
Lần này, đợt nghỉ của cô kéo dài 4 tháng
Sau 4 tháng này,
cô tiếp tục đi làm, và vẫn dùng thuốc
2 tháng sau, cô lại nghỉ tiếp,
lần thứ 3 trong năm
Suy nhược trầm trọng
Cô được chuyển đến
chuyên gia chăm sóc tâm lí
cho 1 đợt điều trị chuyên sâu
và sau 1 năm điều trị
cô mất việc vĩnh viễn, phải ở nhà
và vẫn trầm cảm
Vậy, điều gì đã xảy ra?
Tại sao thuốc của cô không hiệu quả?
Tại sao đợt điều trị không hiệu quả?
Vấn đề thực sự mà Jane phải đối mặt là
con trai cô là một con nghiện
ăn cắp từ cô mỗi ngày
thao túng cô mỗi ngày
nói dối và đe dọa cô
Nên mỗi lần cô được gửi về nhà để nghỉ
cô như được gửi thẳng xuống địa ngục
Câu hỏi ở đây là
tại sao Jane không nói với bác sĩ của cô
về cậu con trai nghiện ngập của mình?
Cô chỉ hỏi ông ta giúp cô
với bệnh trầm cảm
nhưng mặt khác, ông bác sĩ biết
con trai cô ấy
Thật ra, ông ta biết cả gia đình, và biết
cả việc cậu con bị nghiện
Tại sao ông ta chỉ tập trung vào những
triệu chứng mà Jane thể hiện?
và tại sao đợt điều tâm lí trị chuyên sâu
cũng làm điều tương tự như vậy?
Đó là bởi vì họ đang làm việc cuả họ
Ông bác sĩ gia đình đang làm tốt việc
của ông ta
tập trung vào triệu chứng bệnh nhân đang
thể hiện, và chữa chúng,
rồi tăng liều, cũng như
đợt điều trị tâm lí chuyên sâu
tuân theo quy tắc,
và điều trị cho cô với cái gọi là
điều trị dựa trên chứng cứ
Nhưng chính cái hệ thống này không cho họ
tập trung vào điểm mấu chốt của vấn đề
Cái hệ thống này đã bị hư hỏng rồi
Chính hệ thống này đã không xử lí những
tình huống phức tạp như của Jane thỏa đáng
Chính sự thất bại của hệ thống này biến
tôi trở thành một chuyên viên y tế,
nghĩ về việc thay đổi mạnh trong cách
ta giúp những người như Jane
Và vì vậy, tôi muốn giới thiệu các bạn
phương pháp M.A.D.
"M.A.D" đứng cho
biểu đồ phân tích động lực
và M.A.D. dựa trên nguyên tắc là
mức độ của sự chịu đựng
ảnh huởng đến động lực để chúng ta
chịu trách nhiệm cho sự hồi phục của mình
và việc chịu trách nhiệm này
là một yếu tố cơ bản trong bất cứ
cuộc điều trị hiệu quả nào
Để cho các bạn thấy đây là
một biểu đồ thực sự,
đây là diện mạo của nó
Nó cố gắng quá mức để giải thích mô hình
một cách chi tiết
nhưng tôi sẽ cho các bạn thấy
những nguyên lí chính của nó
Và nguyên lí đầu tiên của
phương pháp M.A.D.
là mức độ chịu đựng ảnh hưởng đến
động lực
Như bạn có thể tưởng tượng,
nếu mức độ đau khổ của tôi quá thấp,
tôi sẽ không có động lực thay đổi
hành vi của mình
hoặc chọn những lựa chon khác
Mặt khác, nếu mức độ đau khổ của tôi
quá cao
có khả năng là tôi sẽ không thể thay đổi
vì quá nhiều nỗi đau hoặc áp lực
Vậy, nếu tôi có thể tác động
mức độ đau khổ của bạn,
thì tôi cũng có thể ảnh hưởng đến
hành vi của bạn
Trong trường hợp của Jane,
bác sĩ và đợt điều trị tâm lí chuyên sâu
giảm mức độ đau khổ của cô bằng cách
xử lí những triệu chứng của cô
nhưng do vậy, họ đã giảm đi
động lực của cô ấy
để giải quyết nguồn gốc chính của vấn đề
Vậy, tác động đến mức độ đau khổ là một
yếu tố chính trong phương pháp M.A.D.
Nguyên lí thứ 2
là M.A.D. tập trung vào
nguồn gốc chính của vấn đề,
thay vì những triệu chứng được thể hiện
Một lần nữa, trong trường hợp của Jane,
ta ngừng việc điều trị của cô,
ngừng thuốc, và chỉ theo dõi cô
Ta chỉ giám sát mức độ đau khổ tăng lên
Rốt cuộc, cô mở lòng, và nói cho ta về
đứa con nghiện ngập của cô
nên chúng tôi xử lí
cơn nghiện của con trai cô
Chúng tôi cho cậu ta sự quan tâm và
chăm sóc mà cậu ấy cần
và chúng tôi cũng cho cậu
một nơi khác để ở
Trong vòng 4 tháng,
những triệu chứng của Jane biến mất
mà không cần điều trị gì thêm
Phương pháp M.A.D. đã được chứng minh là
thành công trong suốt 3 năm qua
trong công ty của tôi
và để so sánh,
lên tới 85% những người được điều trị với
phương pháp cai nghiện bình thường
sẽ trở lại với cơn nghiện của họ
trong vòng 1 năm
85% sẽ lại bị nghiện.
Với phương pháp M.A.D.,
chúng tôi đã có thể giảm con số này
xuống chỉ còn 10%
và hãy tưởng tượng
những lợi ích tới bệnh nhân của chúng tôi
Tưởng tượng những lợi ích xã hội,
hay thậm chí tài chính
Đó là nhiệm vụ riêng của tôi
trong những năm tới,
làm cho phương pháp M.A.D. này có thể
được dạy và được tiếp cận
cho bất kì chuyên viên y tế nào
Nhưng bạn cũng có thể sử dụng
phương pháp M.A.D. ngay bây giờ
giúp đỡ họ hàng, người thân, hay
đồng nghiệp
Và để làm được như vậy, tôi có
3 lời khuyên cho các bạn
Đầu tiên là nhận ra sự đau khổ
Để làm được như vậy, hãy luôn luôn
đặt câu hỏi
Một lần nữa, nó không có gì khó,
chỉ việc phải suy nghĩ điều gì
đang xảy ra,
thay vì vội vàng đưa ra kết luận
Cố gắng tìm ra
nguồn gốc chính của vấn đề
Điều thứ 2 là phải ngừng việc tập trung
vào những thứ người ta muốn,
bắt đầu tập trung vào
những thứ người ta thật sự cần
2 điều này không giống nhau
Điều thứ 3 là không ai muốn đau khổ cả,
nó đau lắm
nhưng thay vì giảm áp lực
bạn có thể dung nó như
một công cụ mạnh để tiến hóa
Vậy, lần tới, ngày mai, vào thứ hai,
lúc trở lại làm việc,
lần tiếp theo khi bạn gặp
một Jane khác,
tôi muốn bạn nhớ những
lời khuyến cáo này
Cảm ơn vì đã lắng nghe
(Vỗ tay)