[Glenn Ligon: Anlamın Katmanları]

Resimlerime birçok farklı seviyede yaklaşılabilir.

Mesela yalnızca

belli bir güzelliğe sahip olan bir obje olarak yaklaşılabilir.

Ya da içinde farklı okunulabilirlik seviyelerinde bir metin olan

bir obje olarak yakşlaşılabilir.

Eğer biri James Baldwin'i tanıyorsa

ve resmimdeki metnin onun bir makalesinden olduğunu farkediyorsa,

o halde bu resmi açar-

ona başka seviyede bir anlam yükler

"The Million Man March"a gönderme yapan resimler

90lı yılların ortalarında,

Islam ülkesinin lideri Louis Farrakhan'ın "The Mall in Washington D.C'de

ülkedeki siyahilerin varlığı ve görünülürlüğü için

bu yürüyüşü düzenlemesinden yalnızca birkaç yıl sonra yapıldı-

-ki ben bunu oldukça ironik buluyorum

Çünkü siyahiler bu ülkede başından beri vardılar,

ülke ülke olmadan önceden beri.

Ama biz hep "insanlığımızı"

katma ihtiyacı duyarız.

Bu yürüyüşün ironisi belki de

siyahi kadınların işe gitmemeleri

ama aynı zamanda marşa katılmamalarının

teşvik edilmesiydi.

Bu yürüyüşten görseller kullanarak serigrafi baskısı yapmayı düşünmeye başladığımda

Bu tür bir "yokluk" kavramı

ya da kadınlarla yokoluş

ilgimi çeken ve fotoğraflarda bulmaya çalıştığım şeylerdi.

Her sanat eseri gibi,

daha çok bilgi edindikçe herşey zenginleşmeye başladı;

ama bunun can alıcı bir nokta olduğunu düşünmüyorum.

Herhangi biri bir müzeye girip

Jackson Pollock hakkında

en ufak bir bilgiye sahip olmayıp

yine de ona bir tepki gösterebilir-

ondan bir şeyler kazanabilir.

Ondan kazandıkları şey

daha fazla bilgiye sahip oldukça daha zengin olabilir

ama her şeyde bu böyle. (GÜLER)

Dünyada olmak böyle bir şey.