1
00:00:00,890 --> 00:00:03,190
ผมโตมาโดยที่ไม่ค่อยเข้าใจเท่าไรนัก

2
00:00:03,190 --> 00:00:05,885
ว่าเหตุใดพ่อแม่ถึงบังคับให้ผมทำโน่นทำนี่

3
00:00:05,885 --> 00:00:08,675
ทำไมผมต้องไปตัดหญ้าด้วย

4
00:00:08,675 --> 00:00:11,343
ทำไมการบ้านถึงสำคัญนัก

5
00:00:11,343 --> 00:00:15,267
ทำไมผมใส่เจลลี่บีนลงซีเรียลไม่ได้

6
00:00:15,267 --> 00:00:18,123
ชีวิตวัยเด็กของผมรายล้อมด้วยคำถามเช่นนี้

7
00:00:18,123 --> 00:00:22,396
เรื่องธรรมดาที่เด็กสงสัยน่ะครับ
และก็ได้รู้ว่าบางครั้ง

8
00:00:22,396 --> 00:00:26,479
ฟังพ่อแม่น่ะไว้ดีที่สุดแล้ว
ถึงแม้เราจะไม่ค่อยเข้าใจเหตุผลก็ตาม

9
00:00:26,479 --> 00:00:29,495
มันไม่ใช่ว่าท่านไม่อยากให้
ผมฝึกคิดหรอกครับ

10
00:00:29,495 --> 00:00:32,096
วิธีการเลี้ยงดูของพวกท่าน
พยายามประสานรอยร้าว

11
00:00:32,096 --> 00:00:35,547
ของการให้ผมและพี่น้องเข้าใจ
ความจริงของโลกใบนี้

12
00:00:35,547 --> 00:00:39,654
กับการสอนเราไม่ให้คิดว่า
สภาพสังคมตอนนี้เป็นเรื่องที่ต้องทนต่อไป

13
00:00:39,654 --> 00:00:42,962
ผมได้ตระหนักว่าวิธีเช่นนี้

14
00:00:42,964 --> 00:00:45,330
คือการให้การศึกษา
ที่มีจุดประสงค์ชัดเจนทีเดียว

15
00:00:46,050 --> 00:00:50,170
นักการศึกษาคนโปรดคนหนึ่งของผม
นักเขียนและนักวิชาการชื่อ เปาโล เเฟร์

16
00:00:50,170 --> 00:00:53,269
พูดไว้อย่างลุ่มลึกว่า การศึกษานั้น
สมควรใช้

17
00:00:53,269 --> 00:00:57,117
เป็นเครื่องมือสอนเด็ก
ให้หัดคิดและสอนเรื่องมนุษยธรรม

18
00:00:57,857 --> 00:01:00,642
เขาเขียนในหนังสือชื่อดัง
"การศึกษาสำหรับผู้ถูกกดขี่"

19
00:01:00,642 --> 00:01:05,156
ไว้ว่า "ไม่มีผู้ใดเป็นมนุษย์แท้จริงได้

20
00:01:05,156 --> 00:01:07,387
หากเขาผู้นั้นขัดขวางมิให้
ผู้อื่นเป็นเช่นกัน"

21
00:01:08,167 --> 00:01:11,987
พักหลัง ๆ มานี้ ผมใช้เวลาคิด
เรื่องนี้มากพอควรครับ มนุษยธรรมเนี่ย

22
00:01:11,987 --> 00:01:15,264
โดยเฉพาะเกี่ยวกับคนในโลกนี้
ที่ได้รับอภิสิทธิเหนือใคร

23
00:01:15,264 --> 00:01:18,280
ถูกจัดว่าเป็นมนุษย์ที่แท้จริง

24
00:01:18,280 --> 00:01:20,610
ในช่วงหลายเดือนที่ผ่านมา

25
00:01:20,610 --> 00:01:23,818
โลกทั้งใบได้เห็น
คนผิวดำไร้อาวุธทั้งชายและหญิง

26
00:01:23,818 --> 00:01:27,755
ถูกพรากเอาชีวิตไปด้วย
เงื้อมมือของตำรวจและพวกศาลเตี้ย

27
00:01:27,755 --> 00:01:30,648
เหตุการณ์เหล่านี้และ
สิ่งที่เกิดขึ้นตามมา

28
00:01:30,648 --> 00:01:32,756
ทำให้ผมหวนกลับไป
คิดถึงวัยเด็กของตนเอง

29
00:01:32,756 --> 00:01:37,100
และสิ่งพ่อแม่ผมต้องตัดสินใจเมื่อ
เลี้ยงเด็กผิวดำขึ้นในสังคมอเมริกา

30
00:01:37,100 --> 00:01:41,207
ว่า ผมในตอนนั้นไม่ได้
เข้าใจมันเหมือนผมในตอนนี้

31
00:01:41,977 --> 00:01:46,212
ผมจินตนาการว่ามันหนักหนาเพียงใด
ว่าพวกท่านคงรู้สึกไม่ยุติธรรมมากเพียงใด

32
00:01:46,212 --> 00:01:50,397
ที่พวกท่านจำเป็นต้องพรากวัยเด็ก
ของผมไปบางส่วน

33
00:01:50,409 --> 00:01:53,210
เพียงเพื่อให้ผมกลับบ้านมาหาท่านได้

34
00:01:53,210 --> 00:01:55,311
เช่น ยกตัวอย่างในคืนหนึ่ง

35
00:01:55,311 --> 00:01:59,213
ตอนที่ผมอายุประมาณ 12
ออกไปค้างคืนทัศนศึกษาต่างเมืองกับเพื่อน

36
00:01:59,213 --> 00:02:01,559
ผมกับเพื่อน ๆ ซื้อปืนฉีดน้ำกันมา

37
00:02:01,559 --> 00:02:05,569
เปลี่ยนลานจอดรถโรงแรม
ให้กลายเป็นสมรภูมิน้ำของเราเอง

38
00:02:06,102 --> 00:02:07,805
พวกเราแอบกันอยู่หลังรถ

39
00:02:07,805 --> 00:02:10,973
วิ่งฝ่าความมืดที่เสาไฟส่องไม่ถึง

40
00:02:10,973 --> 00:02:14,384
เสียงหัวเราะของพวกเรา
ดังไปทั่วชั้นใต้ดิน

41
00:02:14,384 --> 00:02:16,467
แต่เพียง 10 นาทีผ่านไป

42
00:02:16,467 --> 00:02:19,480
พ่อของผมเดินออกมา
และรั้งต้นแขนผมไว้

43
00:02:19,480 --> 00:02:22,505
ท่านพาผมกลับเข้าห้อง
โดยที่ยังจับแขนผมแน่น

44
00:02:22,505 --> 00:02:24,369
ก่อนที่ผมจะทันพูดอะไร

45
00:02:24,369 --> 00:02:27,727
ก่อนจะได้บอกว่าพ่อทำให้
ผมดูโง่เง่าในสายตาเพื่อนแค่ไหน

46
00:02:27,727 --> 00:02:30,842
ท่านดุผมที่ไร้เดียงสานัก

47
00:02:30,842 --> 00:02:35,385
ท่านมองตาผม
ความกลัวเกาะกินใบหน้านั้น

48
00:02:35,385 --> 00:02:37,930
ท่านพูดว่า "ลูก พ่อขอโทษ

49
00:02:37,930 --> 00:02:40,967
แต่ลูกทำตัวเหมือน
เพื่อนผิวขาวไม่ได้หรอกนะ

50
00:02:40,967 --> 00:02:43,202
ลูกจะมาแสร้งว่ายิงปืน

51
00:02:43,202 --> 00:02:45,088
วิ่งเล่นในตอนกลางคืนไม่ได้

52
00:02:45,088 --> 00:02:48,132
จะแอบอยู่หลังที่ไหนก็ไม่ได้ทั้งนั้น"

53
00:02:48,132 --> 00:02:51,135
ผมรู้แล้วตอนนี้ว่าตอนนั้นพ่อกลัวมากแค่ไหน

54
00:02:51,135 --> 00:02:55,148
ว่ามันง่ายแค่ไหนที่ผมจะถูกจบชีวิตตรงนั้น

55
00:02:55,148 --> 00:02:57,907
เพราะคนอื่นอาจจะมองพลาด
ว่าปืนฉีดน้ำ

56
00:02:57,907 --> 00:03:00,154
อาจเป็นข้ออ้างให้พวกเขาลบล้างชีวิตผมไป

57
00:03:01,134 --> 00:03:04,546
สาส์นแบบนี้คือสิ่งที่ผมต้อง
รับฟังและปฏิบัติตลอดทั้งชีวิต

58
00:03:04,546 --> 00:03:08,045
ให้พวกเขาเห็นมือเราเสมอ
อย่าขยับตัวเร็วเกินไป

59
00:03:08,045 --> 00:03:10,116
ถอดฮูดคลุมลงหลังตะวันตกดิน

60
00:03:10,116 --> 00:03:13,223
พ่อแม่ผมเลี้ยงผมกับพี่น้องมา
โดยสอนเรื่องแบบนี้

61
00:03:13,223 --> 00:03:16,854
สอนให้ระมัดระวังเรื่องโน่นนี่
เพื่อให้ไม่มีใครมาพรากลมหายใจเราไปได้

62
00:03:16,854 --> 00:03:19,166
เพื่อที่เขาจะไม่ทำให้ร่างนี้
เหลือเพียงความทรงจำ

63
00:03:19,166 --> 00:03:21,674
เพื่อที่เราจะได้เป็นเด็กต่อไป
ไม่ใช่ลงเอยในโลงหรือหลุม

64
00:03:21,674 --> 00:03:25,154
และไม่ได้เป็นเพราะท่านคิดว่า
มันจะทำให้เราดีกว่าคนอื่นเขาหรอกครับ

65
00:03:25,154 --> 00:03:27,672
แต่เป็นเพียงเพราะพวกท่าน
อยากรักษาชีวิตพวกเราไว้

66
00:03:27,672 --> 00:03:30,402
เพื่อนผิวดำของผมทุกคน
ก็ถูกเลี้ยงดูมาแบบเดียวกัน

67
00:03:30,402 --> 00:03:32,679
พ่อแม่สอนพวกเราเรื่องนี้
ตอนที่พวกเราโตพอให้คนอื่น


68
00:03:32,679 --> 00:03:35,624
มองเห็นพวกเราเป็นเหมือน
ตะปูให้ตอกจมลงติดพื้น

69
00:03:35,624 --> 00:03:40,118
เมื่อคนทำให้สีผิวของเราเป็น
สิ่งที่ผู้คนทั่วไปหวาดกลัว

70
00:03:40,118 --> 00:03:42,591
แต่แล้วเด็ก ๆ จะรู้สึกเช่นไร

71
00:03:42,591 --> 00:03:46,041
เมื่อต้องโตมาโดยที่รู้ว่า
เราไม่สามารถทำตัวเป็นเด็กได้

72
00:03:46,041 --> 00:03:49,190
ว่าการละเล่นไร้สาระของเด็ก
มันอันตรายต่อลมหายใจของเรา

73
00:03:49,190 --> 00:03:50,854
ว่าเราสงสัยอะไรไม่ได้

74
00:03:50,854 --> 00:03:53,548
ว่าเราทำผิดพลาดอะไรไม่ได้

75
00:03:53,548 --> 00:03:55,316
ว่าเพียงแค่อคติของบางคน

76
00:03:55,316 --> 00:03:57,826
อาจเป็นเหตุผลที่เราไม่ได้
ตื่นขึ้นอีกครั้งในตอนเช้า

77
00:03:58,156 --> 00:03:59,871
แต่นี่ย่อมไม่ใช่นิยามพวกเรา


78
00:03:59,871 --> 00:04:02,462
เพราะเรามีพ่อแม่ที่
สั่งสอนให้พวกเราเข้าใจ

79
00:04:02,462 --> 00:04:05,238
ว่าร่างกายของเราไม่ได้
มีไว้เพื่อให้กระสุนทะลุผ่าน


80
00:04:05,238 --> 00:04:08,872
แต่เพื่อใช้วิ่งเล่นว่าว กระโดดยาง
หรือหัวเราะจนกระทั่งปวดท้อง

81
00:04:08,872 --> 00:04:11,856
เรามีคุณครูที่สอนเราให้ยกมือ
ขึ้นในห้องเรียน


82
00:04:11,856 --> 00:04:13,424
ไม่ใช่เพียงชูมือขึ้นยอมแพ้

83
00:04:13,424 --> 00:04:15,390
และสิ่งเดียวที่เราควรสละคือ


84
00:04:15,390 --> 00:04:17,763
ความคิดที่ว่าเราไม่
ควรค่ากับโลกใบนี้


85
00:04:17,763 --> 00:04:21,043
ฉะนั้น เมื่อเราบอกว่า ชีวิตคนดำก็มีค่า
ไม่ใช่เป็นเพราะ ชีวิตคนอื่นไม่มีค่า

86
00:04:21,043 --> 00:04:24,751
แต่หากเป็นเพราะเราอยากตอกย้ำ
ว่าพวกเรามีค่าที่จะอยู่โดยไม่ต้องกลัว

87
00:04:24,751 --> 00:04:26,877
แม้หลายๆอย่างจะไม่เป็นเช่นนั้นก็ตาม

88
00:04:26,877 --> 00:04:28,839
ผมอยากจะอยู่ในโลกที่ลูกชายผม

89
00:04:28,839 --> 00:04:31,327
ไม่โดนทึกทักว่าผิดจริง
ตั้งแต่วินาทีที่เขาเกิดมา

90
00:04:31,327 --> 00:04:35,178
โลกที่ของเล่นในมือเขา
ไม่ถูกมองว่าเป็นอย่างอื่นนอกจากของเล่น

91
00:04:35,178 --> 00:04:38,613
และผมปฏิเสธที่จะยอมรับว่าเรา
ไม่สามารถสร้างโลกใบนี้ใหม่

92
00:04:38,613 --> 00:04:40,110
ให้เป็นโลกที่ชื่อของเด็กคนหนึ่ง

93
00:04:40,110 --> 00:04:42,857
ไม่จำเป็นต้องปรากฏบนเสื้อ
หรือหลุมศพ

94
00:04:42,857 --> 00:04:44,474
ที่ซึ่งคุณค่าของชีวิตคน


95
00:04:44,474 --> 00:04:48,273
ไม่ได้ถูกตัดสินด้วยสิ่งใด
นอกจากความจริงว่าเขามีปอด

96
00:04:48,273 --> 00:04:52,491
ที่ซึ่งพวกเราทุกคนหายใจได้

97
00:04:52,491 --> 00:04:53,445
ขอบคุณมากครับ

98
00:04:53,445 --> 00:04:55,903
(เสียงปรบมือ)