1
00:00:00,890 --> 00:00:03,190
အရွယ်ရောက်တော့ အမြဲနားမလည်မိတာက

2
00:00:03,190 --> 00:00:05,885
ဘာလို့များမိဘတွေကစည်းကမ်းတွေကို
လိုက်နာခိုင်းလဲဆိုတာပါ။

3
00:00:05,885 --> 00:00:08,675
ဆိုပါစို့၊ ဘာလို့ ကျွန်တော်မြက်ရိတ်ဖို့လိုတာလဲ။

4
00:00:08,675 --> 00:00:11,343
ဘာလို့ အိမ်စာက အရမ်းကြီးအရေးကြီးတာလဲ။

5
00:00:11,343 --> 00:00:15,267
ဘာလို့ ယာဂုထဲ jelly bean တွေထည့်လို့မရတာလဲ။

6
00:00:15,267 --> 00:00:18,123
ကလေးဘဝမှာ အဲလိုမေးခွန်းတွေနဲ့ 
ပြည့်နေခဲ့ပါတယ်။

7
00:00:18,123 --> 00:00:22,396
ကလေးဖြစ်ခြင်းရဲ့သာမာန်ကိစ္စတွေနဲ့
တစ်ခါတစ်လေ သိသွားမိတာက

8
00:00:22,396 --> 00:00:26,479
ဘာလို့ဆိုတာ သေချာမသိတောင် မိဘစကား 
နားထောင်တာ အကောင်းဆုံးပဲဆိုတာပါ။

9
00:00:26,479 --> 00:00:29,495
သူတို့ ကျွန်တော့ကို ဝေဖန်ပြီး 
မစဉ်းစားစေချင်လို့ မဟုတ်ပါ

10
00:00:29,495 --> 00:00:32,096
သူတို့ဆုံးမမှုက မောငိနှမတွေကြား 
တင်းမာမှုကို သင့်မြတ်ဖို့နဲ့

11
00:00:32,096 --> 00:00:35,547
သင့်မြတ်ဖို့နဲ့ ကျွန်တော့ကို လောကရဲ့ 
ဖြစ်ရပ်တွေ နားလည်စေချင်တာပါ။

12
00:00:35,547 --> 00:00:39,654
တစ်ချိန်တည်း လွှဲရှောင်မရတဲ့ ရှိရင်းစွဲကို 
အမြဲ လက်မခံတာ သေချာဖို့ပါ။

13
00:00:39,654 --> 00:00:42,962
ဒါဟာ ပညာရေးရဲ့ အရမ်း အကျိုးရှိတဲ့

14
00:00:42,964 --> 00:00:45,330
နည်းလမ်းတစ်ခုဆိုတာ သဘောပေါက်ခဲ့တယ်။

15
00:00:46,050 --> 00:00:50,170
အနှစ်သက်ဆုံးဆရာ ဘရာဇီးသား
စာရေးဆရာနဲ့ကျောင်းဆရာ Paulo Freire က

16
00:00:50,170 --> 00:00:53,269
ပညာရေးလိုအပ်ချက်ကို အရေးပါတဲ့ 
နိူးကြားခြင်းနဲ့ တူညီတဲ့

17
00:00:53,269 --> 00:00:57,117
လူသားဆန်မှုအတွက်အသုံးပြုဖို့ 
တိတိကျကျပြောထားပါတယ်။

18
00:00:57,857 --> 00:01:00,642
သူ့ရဲ့ အကျော်ကြားဆုံးစာအုပ် 
"Pedagogy of the Oppressed" မှာဖေါ်ပြထားတာက

19
00:01:00,642 --> 00:01:05,156
"အခြားသူတေွကို လူသားအစစ်
အမှန်ဖြစ်ခြင်းမှ တားနေလို့ကတော့

20
00:01:05,156 --> 00:01:07,387
ဘယ်သူမှလူသားအစစ်အမှန်ဖြစ်နိုင်မည်
မဟုတ်" တဲ့။

21
00:01:08,167 --> 00:01:11,987
ဒီအကြောင်း တစ်လောက တော်တော်
တွေးနေခဲ့တယ်၊လူသားဆန်မှုစိတ်ကူးပါ။

22
00:01:11,987 --> 00:01:15,264
အထူးသဖြင့် ဒီကမ္ဘာထဲက ရာနှုန်းပြည့် 
လူသားအဖြစ် အသိမှတ်ပြုခံရတဲ့

23
00:01:15,264 --> 00:01:18,280
အထူးအခွင့်အရေးပေးအပ်တာ
ခံရတဲ့သူတွေပါ

24
00:01:18,280 --> 00:01:20,610
ပြီးခဲ့တဲ့လတွေတစ်လျှောက်မှာ

25
00:01:20,610 --> 00:01:23,818
အမည်မပေါ်တဲ့ လူမည်းယောကျ်ားတွေ၊
မိန်းမတွေဟာ သူတို့ရဲ့အသက်တွေကို

26
00:01:23,818 --> 00:01:27,755
ရဲတွေ၊ကင်းစောင့်တွေရဲ့လက်မှာ ယူဆောင်
တာခံရတာ ကမ္ဘာကကြည့်ခဲ့တယ်။

27
00:01:27,755 --> 00:01:30,648
ဒီအဖြစ်တွေနဲ့ ဒါတွေနောက်က ဖြစ်သမျှ
အားလုံးဟာ ကလေးဘဝနဲ့အမေရိကမှာ

28
00:01:30,648 --> 00:01:32,756
လူမည်းယောကျ်ားလေး
ပျိုးထောင်တာနဲ့ဆိုင်တဲ့

29
00:01:32,756 --> 00:01:37,100
မိဘတွေလုပ်ခဲ့တဲ့ ဆုံးဖြတ်ချက်တွေဆီ
ပြန်ခေါ်သွားပါတယ်။

30
00:01:37,100 --> 00:01:41,207
အခု နားလည်သလို ကျွန်တော်
အမြဲနားမလည်ခဲ့ပါဘူး။

31
00:01:41,977 --> 00:01:46,212
တွေးမိတာက ဒါဟာဘယ်လိုခက်ခဲမယ်၊ 
ညညကျွန်တော်အိမ်ပြန်လာဖို့အတွက်

32
00:01:46,212 --> 00:01:50,397
ကျွန်တော့ ကလေးဘဝအပိုင်းအစတွေကို 
ဆုတ်ဖြဲပစ်ခဲ့ရတာမျိုးဟာ သူတို့အတွက်

33
00:01:50,409 --> 00:01:53,210
ဘယ်လို တရားမျှတမှုမရှိ
လဲဆိုတာကို ခံစားမိခဲ့ကြမလဲဆိုတာပါ။

34
00:01:53,210 --> 00:01:55,311
ဥပမာ တွေးမိတာက တစ်ည
၁၂နှစ်သားတုန်းကပေါ့၊

35
00:01:55,311 --> 00:01:59,213
အခြားမြို့ကို ညအိပ်ကွင်း
ဆင်းထွက်တုန်းကဖြစ်ပုံကိုပါ။

36
00:01:59,213 --> 00:02:01,559
ကျွနိတော်တို့သူငယ်ချင်းတွေ 
Super Soakers ဝယ်ပြီး

37
00:02:01,559 --> 00:02:05,569
ရေဖြည့်ထားတဲ့ ကိုယ်ပိုင်စစ်ပွဲဇုန်
ဟိုတယ် ကားရပ်စခန်းကို ပြန်ခဲ့တယ်။

38
00:02:06,102 --> 00:02:07,805
ကားတေွနောက်မှာကျွန်တော်တို့ပုန်း၊

39
00:02:07,805 --> 00:02:10,973
လမ်းမီးတိုင်တွေကြားက အမှောင်ထဲကိုပြေးဝင်

40
00:02:10,973 --> 00:02:14,384
အကန့်အသတ်မဲ့တဲ့ရယ်သံဟာ 
စင်္ကြတစ်လျှောက်ပျံ့နှံလျက်ပေါ့ဗျာ။

41
00:02:14,384 --> 00:02:16,467
ဒါပေမဲ့ ၁၀မိနစ်အတွင်းမှာပဲ

42
00:02:16,467 --> 00:02:19,480
အဖေအပြင်ထွက်လာပြီး လက်မောင်းရင်းကနေ

43
00:02:19,480 --> 00:02:22,505
ကျွန်တော်တို့အခန်းထဲကိုဆွဲခေါ်သွာလိုက်တာ 
တစ်ခါမှမကြုံဘူးတဲ့ဆုပ်ကိုင်ခြင်းနဲ့ပေါ့။

44
00:02:22,505 --> 00:02:24,369
သူ့လုပ်ပုံက သူငယ်ချင်းတွေရှေ့မှာ

45
00:02:24,369 --> 00:02:27,727
ကျွန်တော်ဘယ်လိုငကြောင်ပုံပေါက်
စေခဲ့လဲဆိုတာျမပြောနိုင်ခင်

46
00:02:27,727 --> 00:02:30,842
မင်း ဒီလောက်တောင် နုံရလား
ဆိုပြီးလှောင်ပါတယ်။

47
00:02:30,842 --> 00:02:35,385
ကြောက်စိတ်ကသူ့မျက်နှာကို
လောင်မြိုက်ရင်း ကျွန်တော့မျက်လုံးကို

48
00:02:35,385 --> 00:02:37,930
ကြည့်ပြောလိုက်တာက 
"သားရေ စိတ်တော့မကောင်းဘူးကွာ၊

49
00:02:37,930 --> 00:02:40,967
ဒါပေမဲ့ မင်းရဲ့လူဖြူသူငယ်ချင်းတွေလို
မင်းလုပ်လို့မရဘူးလေ။

50
00:02:40,967 --> 00:02:43,202
သေနတ်ပစ်တမ်းကစားလို့မရဘူး။

51
00:02:43,202 --> 00:02:45,088
အမှောင်ထဲမှာ လှည့်ပတ်ပြေးလို့မရဘူး၊

52
00:02:45,088 --> 00:02:48,132
မင်းရဲ့သွားတွေနောက်ကလွဲပြီး ဘယ်မှာမှ 
မင်းပုန်းလို့မရဘူးကွ။"

53
00:02:48,132 --> 00:02:51,135
သူဘယ်လောက်တောင်ထိတ်လန့်ခဲ့မလဲဆိုတာ
အခုသိပါပြီ၊

54
00:02:51,135 --> 00:02:55,148
ညရဲ့ ဟင်းလင်းပြင်ထောင်ချောက်ထဲ 
ဘယ်လိုအလွယ်တကူကျသွာနိူင်တယ်၊

55
00:02:55,148 --> 00:02:57,907
တစ်ယောက်ယောက်က ဒီရေဟာ 
ဒါတွေအားလုံးကိုဆေးပစ်လိုက်ဖို့

56
00:02:57,907 --> 00:03:00,154
အကြောင်းကောင်းတစ်ခုလို့ 
ထင်မှားမိလိမ့်မယ်ဆိုတာ၊

57
00:03:01,134 --> 00:03:04,546
ဘဝတစ်ခုလုံး ဒီလိုမှာကြားချက်တွေနဲ့ 
လွှမ်းမိုးခံထားတာပါ။

58
00:03:04,546 --> 00:03:08,045
အမြဲလက်တွေကို လူမြင်တဲ့နေရာမှာထား၊
သိပ်မြန်မြန်မလှုပ်နဲ့၊

59
00:03:08,045 --> 00:03:10,116
နေဝင်သွားရင် ခေါင်းစွပ်ကိုချွတ်ချထားလိုက်။

60
00:03:10,116 --> 00:03:13,223
မိဘတွေက မောင်နှမတွေကိုအကြံပြုချက်
ဝတ်ရုံထဲမှာပျိုးထောင်ခဲ့တာပါ။

61
00:03:13,223 --> 00:03:16,854
အဆုတ်က အသက်ရှုတာ သူများ ခိုးမရအောင်
အချက်ပေးခေါင်းလောင်းအများကြီး

62
00:03:16,854 --> 00:03:19,166
ဒီအရေပြားကို သူတို့
မမှတ်သားမိအောင်လို့။

63
00:03:19,166 --> 00:03:21,674
ကြုတ်၊ဒါမှမဟုတ် ဒြပ်မဟုတ်ပဲ
ကလေးတွေအဖြစ်ရှိဖို့ပါ။

64
00:03:21,674 --> 00:03:25,154
ဒါ ကျွန်တော်တို့ကို သူများထက်ပိုကောင်း
အောင်လုပ်ပေးနိုင်တယ်ထင်လို့မဟုတ်ဘူး၊


65
00:03:25,154 --> 00:03:27,672
ရိုးရိုးလေး၊ကျွန်တော်တို့ကို အသက်
ဆက်ရှင်ချင်တယ်ဆိုတာကြောင့်ပါ။

66
00:03:27,672 --> 00:03:30,402
လူမည်းသူငယ်ချင်းတွေလည်း 
ဒီလိုမှာကြားချက်နဲဲ့ကြီးလာတာပါ။

67
00:03:30,402 --> 00:03:32,679
ဒီဟောပြောချက်ပေးချိန်က ကျွန်တော်တို့ဟာ 
မြေကြီးထဲထုရိုက်ဖို့ခံရလောက်အောင်

68
00:03:32,679 --> 00:03:35,624
Nအဆင်သင့်ဖြစ်နေတဲ့သံချောင်းနဲ့
အမှားခံရလောက်အောင်ကြီးလာတဲ့အခါ၊

69
00:03:35,624 --> 00:03:40,118
လူတွေက အမည်းရောင်ဒြပ်ကို ကြောက်စရာ
အဖြစ်နာမ်တူပြုတဲ့အခါမှာပေါ့။

70
00:03:40,118 --> 00:03:42,591
ဒါပေမဲ့ ရိုးရိုး ကလေးတစ်ယောက်
အနေနဲ့ပဲ မဖြစ်နိူင်တာကို

71
00:03:42,591 --> 00:03:46,041
သိပြီးကြီးပြင်းလာရတာဟာ ကလေးကို
ဘာဖြစ်သွားစေလဲဗျာ။

72
00:03:46,041 --> 00:03:49,190
အသက်ရှူဖို့ ဆယ်ကျော်သက်တွေရဲ့ 
ပေါက်ကရစိတ်ကူးတွေဟာ

73
00:03:49,190 --> 00:03:50,854
စူးစမ်းချင်လို့ကိုမရအောင်
အန္တရယ်များလွန်းတယ်

74
00:03:50,854 --> 00:03:53,548
အမှားလုပ်ခြင်းရဲ့ စည်းစိမ်ကျခွင့်
ပေးမထားဘူးပေါ့။

75
00:03:53,548 --> 00:03:55,316
တစ်ဦးဦးရဲ့သွယ်ဝိုက်တဲ့
ဘက်လိုက်မှုဟာ

76
00:03:55,316 --> 00:03:57,826
သူနောက်မနက် မနိူးတာရဲ့ 
အကြောင်းဖြစ်လောက်တယ်ပေါ့။

77
00:03:58,156 --> 00:03:59,871
ဒါပေမဲ့ ဒါက ကျွန်တော်တို့ကို ပိတ်ပင်တဲ့
အရာတော့ မဟုတ်ပါဘူး။

78
00:03:59,871 --> 00:04:02,462
အကြောင်းက ခန္ဓာကိုယ်တွေဟာ 
ကျည်ဆံနောက်မြီးအတွက်မဟုတ်ပဲ

79
00:04:02,462 --> 00:04:05,238
စွန်လွှတ်၊ကြိုးခုန်ပြီး ဗိုက်ပေါက်တဲ့
အထိရယ်မောကြဖို့ဆိုတာ

80
00:04:05,238 --> 00:04:08,872
နားလည်အောင်ပျိုးထောင်ပေးတဲ့
မိဘတွေ ရှိနေလို့ပါ။

81
00:04:08,872 --> 00:04:11,856
အတန်းထဲမှာ လက်တွေဘယ်လိုမြှောက်ရမယ်
ဆိုတာသင်ပေးတဲ့ ဆရာတွေရှိပြီး

82
00:04:11,856 --> 00:04:13,424
အညံ့ခံဖို့အချက်ပြတာမဟုတ်ပဲ

83
00:04:13,424 --> 00:04:15,390
အညံ့ခံဖို့တစ်ခုတည်းသောအကြောင်းက

84
00:04:15,390 --> 00:04:17,763
ကျွန်တော်တို့ဟာဒီကမ္ဘာနဲ့ 
မတန်ဘူးဆိုတဲ့ အတွေးပါ။

85
00:04:17,763 --> 00:04:21,043
ဒီတော့ လူမည်းအသက်တွေ အရေးပါတယ်
တစ်ပါးသူတွေမပါဘူးလို့ ပြောတာမဟုတ်ပါ။

86
00:04:21,043 --> 00:04:24,751
ပြောရရင် အကြောက်တရားမဲ့တဲ့ တည်ရှိခြင်းနဲ့
ထိုက်တာကို အတည်ပြုရမှာမို့ပါ။

87
00:04:24,751 --> 00:04:26,877
များပြားတဲ့ အကြောင်းတွေက
မတန်ဘူးလို့ပြောတော့

88
00:04:26,877 --> 00:04:28,839
ကျွန်တော့သားဟာ မွေးတဲ့အခိုက်မှာပဲ

89
00:04:28,839 --> 00:04:31,327
အပြစ်ရှိတယ်လို့ထင်တာမခံရတဲ့
သူ့လက်က အရုပ်တစ်ခုဟာ

90
00:04:31,327 --> 00:04:35,178
အရုပ်တစ်ခုထက်ဘာနဲ့မှအထင်မှားမခံရတဲ့ 
ကမ္ဘာမှာ နေချင်တယ်။

91
00:04:35,178 --> 00:04:38,613
ပြီးတော့ ကျွန်တော် ငြင်းဆိုတာက ဒီကမ္ဘာကို 
အသစ်တစ်ခုခုအသွင်မဆောက်တည်နိုင်ဘူး၊

92
00:04:38,613 --> 00:04:40,110
ကလေးတစ်ယောက်ရဲ့အမည်ကို

93
00:04:40,110 --> 00:04:42,857
တီရှပ်တစ်ထည် ဒါမှမဟုတ် ဂူပေါ်မှာ
ရေးစရာမလိုတဲ့ တစ်နေရာ၊

94
00:04:42,857 --> 00:04:44,474
လူတစ်ယောက်တန်ဘိုးဟာ သူတို့ရဲ့

95
00:04:44,474 --> 00:04:48,273
အဆုတ်တွေဆိုတာထက် 
ဘာကမှ ပြဋ္ဌာန်းမထားတဲ့နေရာ၊

96
00:04:48,273 --> 00:04:52,491
ကျွန်တော်တို့ တစ်ဦးခြင်းစီ အသက်ရှုလို့
ရတဲ့နေရာဆိုတာပေါ့။

97
00:04:52,491 --> 00:04:53,445
ကျေးဇူတင်ပါတယ်။

98
00:04:53,445 --> 00:04:55,903
(လက်ခုပ်သံများ)