0:00:00.800,0:00:03.190
Μεγαλώνοντας, δεν καταλάβαινα πάντα

0:00:03.190,0:00:06.215
γιατί οι γονείς μου με ανάγκαζαν[br]να ακολουθώ τους κανόνες τους.

0:00:06.215,0:00:08.865
Γιατί δηλαδή έπρεπε να κουρεύω το γκαζόν;

0:00:08.865,0:00:11.343
Γιατί είχε τόση σημασία το διάβασμα;

0:00:11.343,0:00:14.817
Γιατί δεν μπορούσα να βάλω[br]ζελεδάκια στα δημητριακά μου;

0:00:15.197,0:00:17.953
Η παιδική μου ηλικία[br]ήταν γεμάτη από τέτοιες απορίες.

0:00:17.953,0:00:22.396
Συνηθισμένα πράγματα όταν είσαι παιδί[br]και διαπιστώνεις ότι μερικές φορές,

0:00:22.396,0:00:26.479
είναι καλύτερα ν' ακούς τους γονείς σου[br]ακόμα κι αν δεν καταλαβαίνεις γιατί.

0:00:26.879,0:00:29.335
Όχι πως δεν ήθελαν[br]να έχω κριτική σκέψη.

0:00:29.335,0:00:31.696
Ως γονείς πάντα επεδίωκαν

0:00:31.696,0:00:35.427
εγώ και τα αδέρφια μου να καταλάβουμε[br]τις πραγματικότητες αυτού του κόσμου,

0:00:35.427,0:00:39.654
αλλά και να σιγουρευτούν ότι ποτέ δεν θα [br]αποδεχόμαστε μια κατάσταση ως αναπόφευκτη.

0:00:39.654,0:00:42.854
Τελικά κατάλαβα ότι αυτή, στην ουσία,

0:00:42.854,0:00:45.520
ήταν μια πολύ σκόπιμη μορφή εκπαίδευσης.

0:00:45.800,0:00:47.820
Ένας από τους αγαπημένους μου παιδαγωγούς,

0:00:47.820,0:00:50.300
ο Βραζιλιάνος συγγραφέας[br]και λόγιος Πάουλο Φρέιρε,

0:00:50.300,0:00:53.509
είναι κατηγορηματικός για την ανάγκη[br]να χρησιμοποιείται η εκπαίδευση

0:00:53.509,0:00:57.317
σαν εργαλείο για το ξύπνημα[br]της κριτικής σκέψης και του ανθρωπισμού.

0:00:57.727,0:01:00.642
Στο πιο διάσημο βιβλίο του[br]«Η Παιδαγωγική των Καταπιεσμένων»

0:01:00.642,0:01:04.986
δηλώνει, «Κανένας δεν μπορεί[br]να είναι πραγματικά ανθρώπινος

0:01:04.986,0:01:07.477
ενώ εμποδίζει τους άλλους[br]να είναι ανθρώπινοι».

0:01:08.077,0:01:12.747
Με απασχολεί πολύ τώρα τελευταία[br]η ιδέα του ανθρωπισμού, και ειδικά,

0:01:12.747,0:01:17.414
ποιος σε αυτό τον κόσμο έχει το προνόμιο[br]να θεωρείται πλήρως ανθρώπινος.

0:01:18.130,0:01:20.480
Τους τελευταίους μήνες,

0:01:20.480,0:01:23.618
ο κόσμος έχει παρακολουθήσει[br]άοπλους μαύρους άνδρες και γυναίκες

0:01:23.618,0:01:27.285
να χάνουν τη ζωή τους [br]από αστυνομικούς και αυτόκλητους τιμωρούς.

0:01:27.545,0:01:30.568
Αυτά τα γεγονότα και όσα επακολούθησαν

0:01:30.568,0:01:32.756
με πήγαν πίσω στην παιδική μου ηλικία

0:01:32.756,0:01:34.720
και τις αποφάσεις που πήραν οι γονείς μου

0:01:34.720,0:01:37.100
για να μεγαλώσουν[br]ένα μαύρο αγόρι στην Αμερική,

0:01:37.100,0:01:41.207
που δεν τις καταλάβαινα όταν μεγάλωνα[br]όπως τις κατανοώ τώρα.

0:01:41.607,0:01:46.352
Σκέφτομαι πόσο δύσκολο πρέπει να ήταν,[br]πόσο βαθιά άδικο πρέπει να τους φαινόταν

0:01:46.352,0:01:50.397
να νοιώθουν ότι πρέπει να αφαιρέσουν[br]μέρος της παιδικής ηλικίας μου

0:01:50.409,0:01:52.940
προκειμένου να μπορώ [br]να επιστρέφω σπίτι το βράδυ.

0:01:53.090,0:01:55.311
Για παράδειγμα, σκέφτομαι πώς ένα βράδυ,

0:01:55.311,0:01:59.313
όταν ήμουν περίπου 12 χρονών, σε ημερήσια[br]εκδρομή με διανυκτέρευση σε άλλη πόλη,

0:01:59.313,0:02:01.559
εγώ κι οι φίλοι μου αγοράσαμε νεροπίστολα

0:02:01.559,0:02:05.569
και μετατρέψαμε το πάρκινγκ του[br]ξενοδοχείου σε πλημμυρισμένο πεδίο μάχης.

0:02:05.852,0:02:07.655
Κρυβόμασταν πίσω από τα αυτοκίνητα,

0:02:07.655,0:02:10.793
τρέχοντας στα σκοτάδια[br]ανάμεσα στα φώτα του δρόμου,

0:02:10.793,0:02:13.824
ατελείωτα γέλια παντού στα πεζοδρόμια.

0:02:14.134,0:02:15.797
Αλλά μέσα σε 10 λεπτά,

0:02:15.797,0:02:19.040
ήρθε ο πατέρας μου,[br]με άρπαξε δυνατά από το χέρι

0:02:19.040,0:02:22.505
και με τράβηξε στο δωμάτιό μας.

0:02:22.505,0:02:24.159
Προτού προλάβω να μιλήσω,

0:02:24.159,0:02:27.647
να του πω πόσο με είχε ξεφτιλίσει[br]μπροστά στους φίλους μου,

0:02:27.647,0:02:30.242
με χλεύασε που ήμουν τόσο αφελής.

0:02:30.672,0:02:35.385
Με κοίταξε στα μάτια με τον τρόμο[br]ζωγραφισμένο στο πρόσωπό του,

0:02:35.385,0:02:37.930
και είπε, «Γιε μου, λυπάμαι,

0:02:37.930,0:02:40.807
αλλά δεν μπορείς να κάνεις[br]ότι κάνουν οι λευκοί φίλοι σου.

0:02:40.967,0:02:43.052
Δεν μπορείς να κάνεις ότι πυροβολείς.

0:02:43.052,0:02:44.838
Δεν μπορείς να τρέχεις στα σκοτάδια.

0:02:44.838,0:02:48.132
Δεν μπορείς να κρύβεσαι πίσω από[br]τίποτα άλλο εκτός από τα δόντια σου».

0:02:48.132,0:02:50.815
Τώρα ξέρω πόσο πρέπει να είχε φοβηθεί,

0:02:50.905,0:02:54.628
πόσο εύκολα θα μπορούσα [br]να είχα χαθεί μέσα στη νύχτα,

0:02:54.978,0:02:57.827
όταν κάποιος θα μπορούσε [br]να θεωρήσει αυτό το νεροπίστολο

0:02:57.827,0:03:00.514
αρκετή δικαιολογία για να με ξεπαστρέψει.

0:03:00.954,0:03:04.546
Τέτοια είναι τα μηνύματα [br]που με κατάκλυζαν όλη μου τη ζωή:

0:03:04.546,0:03:08.005
Πάντα να έχεις τα χέρια σου σε εμφανές[br]μέρος, μην κινείσαι πολύ γρήγορα,

0:03:08.005,0:03:09.986
βγάλε την κουκούλα σου όταν δύει ο ήλιος.

0:03:09.986,0:03:13.323
Οι γονείς μου μεγάλωσαν εμένα [br]και τα αδέλφια μου με πλήθος συμβουλές,

0:03:13.323,0:03:16.854
έναν ωκεανό υπενθυμίσεων[br]ώστε κανείς να μην κλέψει την ανάσα μας,

0:03:16.854,0:03:18.956
ώστε αυτό το δέρμα[br]να μη γίνει μια ανάμνηση.

0:03:18.956,0:03:21.754
Για να μπορούμε να είμαστε παιδιά,[br]όχι φέρετρα ή τσιμέντο.

0:03:21.754,0:03:24.904
Όχι επειδή πίστευαν ότι θα γινόμασταν[br]καλύτεροι από τους άλλους,

0:03:24.904,0:03:27.672
αλλά γιατί απλώς ήθελαν[br]να μας κρατήσουν ζωντανούς.

0:03:27.672,0:03:30.222
Όλοι οι μαύροι φίλοι μου[br]μεγάλωσαν με το ίδιο μήνυμα,

0:03:30.222,0:03:32.679
το κήρυγμα που μας έκαναν[br]όταν γίναμε αρκετά μεγάλοι

0:03:32.679,0:03:35.614
για να μας μπερδέψουν με καρφί[br]έτοιμο να καρφωθεί στο έδαφος,

0:03:35.614,0:03:39.648
όταν οι άνθρωποι άρχισαν να θεωρούν[br]το χρώμα μας κάτι που πρέπει να φοβούνται.

0:03:40.018,0:03:42.531
Όμως τι κάνει σε ένα παιδί

0:03:42.531,0:03:45.771
η γνώση ότι μεγαλώνοντας[br]δεν μπορεί να είναι απλά παιδί;

0:03:45.921,0:03:49.110
Ότι τα καπρίτσια της εφηβείας[br]είναι πολύ επικίνδυνα για τη ζωή σου,

0:03:49.110,0:03:51.014
ότι δεν μπορείς να είσαι απλά περίεργος,

0:03:51.014,0:03:53.398
ότι δεν μπορείς να έχεις[br]την πολυτέλεια του λάθους,

0:03:53.398,0:03:55.116
ότι η σιωπηρή προκατάληψη κάποιου

0:03:55.116,0:03:57.826
μπορεί να γίνει αιτία[br]να μην ξυπνήσεις το πρωί.

0:03:58.066,0:03:59.961
Όμως αυτό δεν μπορεί να μας καθορίζει.

0:03:59.961,0:04:02.382
Γιατί οι γονείς μας[br]μας μεγάλωσαν να καταλαβαίνουμε

0:04:02.382,0:04:05.028
ότι το σώμα μας δεν φτιάχτηκε[br]για να δεχθεί μια σφαίρα,

0:04:05.028,0:04:08.872
αλλά για να πετάμε χαρταετό, να παίζουμε [br]σχοινάκι και να γελάμε ασταμάτητα.

0:04:08.872,0:04:11.956
Είχαμε δασκάλους που μας έμαθαν[br]να σηκώνουμε τα χέρια στην τάξη,

0:04:11.956,0:04:15.304
και όχι για να παραδοθούμε,[br]και πως το μόνο που πρέπει να παραδώσουμε

0:04:15.304,0:04:17.503
είναι η ιδέα ότι δεν μας αξίζει[br]αυτός ο κόσμος.

0:04:17.503,0:04:21.133
Όταν λέμε ότι η ζωή των μαύρων αξίζει,[br]δεν εννοούμε ότι δεν αξίζει των άλλων,

0:04:21.133,0:04:24.751
απλώς δηλώνουμε ότι αξίζουμε [br]να ζούμε χωρίς φόβο,

0:04:24.751,0:04:26.877
όταν τόσα πράγματα μας λένε το αντίθετο.

0:04:26.877,0:04:28.159
Θέλω να ζήσω σε έναν κόσμο

0:04:28.159,0:04:31.327
όπου ο γιος μου δεν θα θεωρείται[br]ένοχος από γεννησιμιού του,

0:04:31.327,0:04:35.088
όπου ένα παιχνίδι στο χέρι του[br]δεν θα το μπερδεύουν για κάτι άλλο.

0:04:35.088,0:04:38.423
Και αρνούμαι να δεχθώ ότι δεν μπορούμε[br]να μετατρέψουμε αυτόν τον κόσμο,

0:04:38.423,0:04:40.000
σε έναν που το όνομα ενός παιδιού

0:04:40.000,0:04:42.757
δεν χρειάζεται να γραφτεί[br]σ' ένα μπλουζάκι ή μια ταφόπετρα,

0:04:42.757,0:04:44.474
που η αξία της ζωής κάποιου

0:04:44.474,0:04:48.273
δεν ορίζεται από οτιδήποτε άλλο[br]πέραν του γεγονότος ότι έχουν πνεύμονες,

0:04:48.273,0:04:52.491
ένα μέρος όπου ο καθένας μας[br]να μπορεί να αναπνέει.

0:04:52.491,0:04:53.445
Ευχαριστώ.

0:04:53.445,0:04:55.903
(Χειροκρότημα)