1
00:00:00,646 --> 00:00:03,964
Ονομάζομαι Χάρι Μπέικερ.
Χάρι Μπέικερ είναι το όνομά μου.

2
00:00:03,964 --> 00:00:08,867
Αν το όνομά σου ήταν Χάρι Μπέικερ,
τότε θα είχαμε το ίδιο όνομα.

3
00:00:08,867 --> 00:00:10,307
(Γέλια)

4
00:00:10,307 --> 00:00:12,494
Είναι ένα σύντομο εισαγωγικό κομμάτι.

5
00:00:12,954 --> 00:00:14,486
Ναι, είμαι ο Χάρι.

6
00:00:14,486 --> 00:00:17,063
Σπουδάζω μαθηματικά. Γράφω ποίηση.

7
00:00:17,063 --> 00:00:21,266
Σκέφτηκα να ξεκινήσω με ένα ερωτικό ποίημα
για τους πρώτους αριθμούς.

8
00:00:21,266 --> 00:00:22,915
(Γέλια)

9
00:00:24,055 --> 00:00:25,951
Λέγεται «59».

10
00:00:25,951 --> 00:00:28,811
Θα το ονόμαζα
«Αγάπη πρώτου χρόνου».

11
00:00:28,811 --> 00:00:31,071
Αυτή η αντίδραση είναι ο λόγος
που δεν το έκανα.

12
00:00:31,071 --> 00:00:32,560
(Γέλια)

13
00:00:32,560 --> 00:00:34,836
«59», λοιπόν.

14
00:00:36,736 --> 00:00:39,039
Ο 59 ξυπνάει στη λάθος
πλευρά του κρεβατιού.

15
00:00:39,039 --> 00:00:42,390
Συνειδητοποιεί ότι τα μαλλιά του
είναι στη μία πλευρά του κεφαλιού του.

16
00:00:42,390 --> 00:00:45,797
Του παίρνει λίγο να καταλάβει
ότι οφείλεται στον τρόπο που κοιμήθηκε.

17
00:00:45,797 --> 00:00:47,713
Βρίσκει μερικά ρούχα και ντύνεται.

18
00:00:47,713 --> 00:00:50,539
Κοιτάζεται στον καθρέφτη
και ελαφρώς εντυπωσιάζεται.

19
00:00:50,539 --> 00:00:53,172
Φαίνεται άγριος
αλλά και επιμελώς ατημέλητος.

20
00:00:53,172 --> 00:00:56,693
Καθώς κοιτάζει έξω από το παράθυρο,
ευλογείται με τη θέα

21
00:00:56,693 --> 00:00:58,265
της 60 από απέναντι.

22
00:00:58,265 --> 00:01:00,288
Η 60 ήταν πανέμορφη.

23
00:01:00,288 --> 00:01:03,106
Με τέλεια κομμένες παρανυχίδες,
φορώντας κάτι κατάλληλο.

24
00:01:03,106 --> 00:01:04,753
Ποτέ αγενές ή κακόγουστο.

25
00:01:04,753 --> 00:01:08,036
Δεν μπορεί να βελτιωθεί, πάντα
στην ώρα της, την κατάλληλη στιγμή

26
00:01:08,036 --> 00:01:10,183
αλλά της άρεσε να το παίζει άνετη.

27
00:01:10,183 --> 00:01:13,490
Ο 59 ήθελε να της πει
ότι ήξερε το αγαπημένο της λουλούδι.

28
00:01:13,490 --> 00:01:16,032
Τη σκεφτόταν κάθε δευτερόλεπτο,
κάθε λεπτό, κάθε ώρα.

29
00:01:16,032 --> 00:01:19,151
Αλλά ήξερε ότι δεν θα γινόταν τίποτα,
ποτέ δεν θα είχε το κορίτσι.

30
00:01:19,151 --> 00:01:22,091
Επειδή, αν και ζούσε απέναντι,
ήταν από διαφορετικούς κόσμους.

31
00:01:22,091 --> 00:01:24,881
Ενώ ο 59 θαύμαζε την τέλεια
στρογγυλή φιγούρα της 60,

32
00:01:24,881 --> 00:01:29,597
η 60 πίστευε ότι ο 59 ήταν περιττός.
(Γέλια)

33
00:01:31,597 --> 00:01:35,752
Μία από τις αγαπημένες του ταινίες
ήταν τα «101 σκυλιά της Δαλματίας».

34
00:01:35,752 --> 00:01:38,754
Αυτή προτιμούσε το δεύτερο μέρος.

35
00:01:38,754 --> 00:01:41,840
Εξιδανίκευε την ιδέα
ότι ήταν κακότυχοι εραστές.

36
00:01:41,840 --> 00:01:45,043
Μπορούσαν να ξεπεράσουν τα προβλήματα
επειδή είχαν ο ένας τον άλλον.

37
00:01:45,043 --> 00:01:48,053
Ενώ αυτή είχε τις αυστηρές ιδέες
που της επέβαλλε η μητέρα της.

38
00:01:48,053 --> 00:01:50,120
Πως όσοι είναι από άλλη τάξη
δεν είναι ίσοι.

39
00:01:50,120 --> 00:01:51,848
Αν και τότε ένιωθε χαζός και ηλίθιος

40
00:01:51,848 --> 00:01:54,850
Που ήθελε να αγαπήσει κάποια
που την ελέγχει η χαζή μαμά της,

41
00:01:54,850 --> 00:01:57,099
Θα μπορούσε να παρηγορηθεί
από την απλή άθροιση.

42
00:01:57,099 --> 00:01:59,669
Αφαιρέστε το 59 από το 60,
και θα σας μείνει μόνο ένα.

43
00:01:59,669 --> 00:02:02,067
Κι έτσι μετά από δύο μήνες κλαψουρίσματος,

44
00:02:02,067 --> 00:02:04,409
μετά από 61 μέρες, βρήκε την 61,

45
00:02:04,409 --> 00:02:06,871
Είχε χάσει τα κλειδιά του
και οι γονείς του έλειπαν.

46
00:02:06,871 --> 00:02:09,083
Έτσι μια μέρα μετά το σχολείο
πήγε σε ένα σπίτι

47
00:02:09,083 --> 00:02:11,646
Παρατηρώντας τους ξεχαρβαλωμένους
αριθμούς στην πόρτα,

48
00:02:11,646 --> 00:02:13,451
Αναρωτήθηκε γιατί δεν συστήθηκε ποτέ,

49
00:02:13,451 --> 00:02:15,529
Καθώς τον έβαλε μέσα,
του έπεσαν τα σαγόνια.

50
00:02:15,529 --> 00:02:19,308
Η 61 ήταν σαν την 60, αλλά λίγο παραπάνω.
(Γέλια)

51
00:02:19,308 --> 00:02:22,710
Είχε πιο ωραία μάτια,
και ένα προσιτό χαμόγελο,

52
00:02:22,710 --> 00:02:25,136
Και σαν κι αυτόν, άγρια με ανέμελο στιλ,

53
00:02:25,136 --> 00:02:27,372
Σαν κι αυτόν, 
όλα ήταν σε σωρούς χωρίς τάξη,

54
00:02:27,372 --> 00:02:30,505
Σαν κι αυτόν, δεν πείραζε τη μητέρα της
αν οι φίλοι έμεναν λιγάκι.

55
00:02:30,505 --> 00:02:32,440
Επειδή ήταν σαν κι αυτόν, και του άρεσε.

56
00:02:32,440 --> 00:02:34,718
Σκέφτηκε ότι θα της άρεσε
που ήταν σαν κι αυτόν,

57
00:02:34,718 --> 00:02:37,676
Και ήταν διαφορετικά αυτή τη φορά.
Αυτή η κοπέλα ήταν τρομερή.

58
00:02:37,676 --> 00:02:40,636
Έτσι μάζεψε το κουράγιο του
και της ζήτησε τον αριθμό της.

59
00:02:40,636 --> 00:02:45,350
Είπε, «Είμαι η 61».
Χαμογέλασε, είπε, «Είμαι ο 59».

60
00:02:45,350 --> 00:02:46,983
Σήμερα τα πέρασα πολύ ωραία,

61
00:02:46,983 --> 00:02:49,106
Έτσι, αν θέλεις αύριο έλα στο δικό μου;

62
00:02:49,106 --> 00:02:50,159
Είπε, «Φυσικά».

63
00:02:50,159 --> 00:02:52,603
Της άρεσε να μιλά σε κάποιον
ιδιόμορφο σαν κι αυτήν.

64
00:02:52,603 --> 00:02:54,481
Συμφώνησε στο ανεπίσημο πρώτο ραντεβού.

65
00:02:54,481 --> 00:02:56,711
Στο τέλος ήταν έτοιμος
μόνο ένα λεπτό νωρίτερα.

66
00:02:56,711 --> 00:02:59,015
Αλλά δεν πείραζε
γιατί έφτασε ένα λεπτό αργότερα.

67
00:02:59,015 --> 00:03:01,549
Κι από εκείνη τη στιγμή
φλυαρούσαν ασταμάτητα,

68
00:03:01,549 --> 00:03:04,164
Πώς τους άρεσε το «X-Factor»,
πώς είχαν δύο παράγοντες,

69
00:03:04,164 --> 00:03:08,454
Πώς αυτό δεν είχε σημασία,
η ιδιαιτερότητα τους έκανε καλύτερους,

70
00:03:08,454 --> 00:03:11,359
Ως το τέλος της βραδιάς ήξεραν
ότι ήταν γραφτό να είναι μαζί.

71
00:03:11,359 --> 00:03:13,853
Και μια μέρα που αυτή μιλούσε
για την ψηλομύτα 60,

72
00:03:13,853 --> 00:03:16,140
παρατήρησε ότι ο 59 φαινόταν
κάπως ανειλικρινής.

73
00:03:16,140 --> 00:03:18,067
Κοκκίνισε, της είπε για την καψούρα του:

74
00:03:18,067 --> 00:03:20,604
«Ό,τι καλύτερο δεν συνέβη ποτέ
γιατί οδήγησε σε μας».

75
00:03:20,604 --> 00:03:23,446
Βλέπετε, η 61 ήταν έξυπνη, δε ζήλευε.

76
00:03:23,446 --> 00:03:26,148
Τον κοίταξε στα μάτια
και του είπε τρυφερά,

77
00:03:26,148 --> 00:03:31,140
«Είσαι ο 59, είμαι η 61, μαζί συνδυασμένοι
γινόμαστε διπλοί απ' ό,τι είναι η 60».

78
00:03:31,140 --> 00:03:33,913
(Γέλια)

79
00:03:34,343 --> 00:03:36,770
Σε αυτό το σημείο,
ο 59 είχε δάκρυα στα μάτια του,

80
00:03:36,770 --> 00:03:39,388
Χαιρόταν που είχε αυτό
το μοναδικό κορίτσι στη ζωή του.

81
00:03:39,388 --> 00:03:40,978
Της είπε ότι ο ορισμός του πρώτου

82
00:03:40,978 --> 00:03:43,925
ήταν ότι η καρδιά του χωριζόταν
μόνο με έναν και τον εαυτό του,

83
00:03:43,925 --> 00:03:46,469
Και αυτή ήταν η μία που ήθελε
να δώσει την καρδιά του,

84
00:03:46,469 --> 00:03:47,879
Αυτή είπε ότι ένιωθε το ίδιο.

85
00:03:47,879 --> 00:03:50,429
Τώρα ήξερε ότι οι ταινίες
ήταν κατά το ήμισυ αληθινές.

86
00:03:50,429 --> 00:03:52,919
Επειδή δεν ήταν αληθινή αγάπη,
ήταν απλώς ένα δείγμα,

87
00:03:52,919 --> 00:03:56,193
Όσον αφορά την αληθινή αγάπη,
η δική τους ήταν ένα πρώτο παράδειγμα.

88
00:03:56,193 --> 00:03:57,888
Ευχαριστώ.

89
00:03:57,888 --> 00:04:02,648
(Χειροκρότημα)

90
00:04:08,522 --> 00:04:10,334
Αυτό ήταν το πρώτο ποίημα που έγραψα

91
00:04:10,334 --> 00:04:14,753
και ήταν για μια νύχτα ποίησης
με θέμα τους πρώτους αριθμούς -(Γέλια)-

92
00:04:14,753 --> 00:04:17,973
που κατέληξε ως διαγωνισμός ποίησης
με θέμα τους πρώτους αριθμούς.

93
00:04:17,973 --> 00:04:21,200
Και έγινα νικητής διαγωνισμού ποίησης
με θέμα τους πρώτους αριθμούς,

94
00:04:21,200 --> 00:04:24,709
ή όπως θέλω να το λέω,
ένας πρώτος λειτουργός. (Γέλια)

95
00:04:24,709 --> 00:04:27,537
Κι έτσι ανακάλυψα αυτά 
που λέγονται ποιητικά χτυπήματα,

96
00:04:27,537 --> 00:04:29,791
και αν δεν ξέρετε τι είναι
ένα ποιητικό χτύπημα,

97
00:04:29,791 --> 00:04:32,415
ήταν μια μορφή που βγήκε
στην Αμερική πριν από 30 χρόνια

98
00:04:32,415 --> 00:04:35,457
για να ξεγελάσουν τον κόσμο
να πηγαίνει σε ποιητικές εκδηλώσεις

99
00:04:35,457 --> 00:04:38,312
βάζοντας μια συναρπαστική λέξη
όπως το «χτύπημα» στο τέλος.

100
00:04:38,312 --> 00:04:39,706
(Γέλια)

101
00:04:39,706 --> 00:04:42,478
Και κάθε ερμηνευτής είχε τρία λεπτά
για την εκτέλεσή του

102
00:04:42,478 --> 00:04:45,403
και μετά τυχαία μέλη του κοινού
σήκωναν κάρτες με βαθμολογία,

103
00:04:45,403 --> 00:04:47,530
και κατέληγαν
με μια αριθμητική βαθμολογία,

104
00:04:47,530 --> 00:04:48,738
και αυτό σημαίνει

105
00:04:48,738 --> 00:04:51,413
ότι γκρέμισε το χάσμα μεταξύ
του ερμηνευτή και του κοινού

106
00:04:51,413 --> 00:04:53,813
και ενίσχυσε τη σύνδεση με τον ακροατή.

107
00:04:53,813 --> 00:04:56,471
Επίσης σημαίνει ότι μπορείτε να κερδίσετε.

108
00:04:56,471 --> 00:05:00,567
Κι αν κερδίσετε σε ένα ποιητικό χτύπημα,
μπορείτε να αποκαλείστε πρωταθλητής

109
00:05:00,567 --> 00:05:02,772
και να προσποιηθείτε ότι είστε παλαιστής,

110
00:05:02,772 --> 00:05:05,102
και αν χάσετε σε ένα ποιητικό χτύπημα
θα πείτε,

111
00:05:05,102 --> 00:05:07,652
«Τι; Η ποίηση είναι 
μια υποκειμενική μορφή τέχνης,

112
00:05:07,652 --> 00:05:10,104
δεν μπορείτε να βάλετε αριθμούς
σε τέτοια πράγματα».

113
00:05:10,104 --> 00:05:11,427
(Γέλια)

114
00:05:11,427 --> 00:05:13,824
Αλλά μου άρεσε, κι ασχολήθηκα
με αυτά τα χτυπήματα,

115
00:05:13,824 --> 00:05:16,203
έγινα πρωταθλητής χτυπημάτων
στο Ηνωμένο Βασίλειο,

116
00:05:16,203 --> 00:05:19,178
και με κάλεσαν στο Παγκόσμιο
Πρωτάθλημα Ποίησης στο Παρίσι,

117
00:05:19,178 --> 00:05:20,617
που ήταν απίστευτο.

118
00:05:20,617 --> 00:05:23,553
Ήταν άνθρωποι απ' όλον τον κόσμο
που μιλούσαν στη γλώσσα τους

119
00:05:23,553 --> 00:05:26,585
για να κριθούν 
από πέντε Γάλλους άγνωστους.

120
00:05:26,585 --> 00:05:28,744
(Γέλια)

121
00:05:28,744 --> 00:05:32,715
Και κατά κάποιον τρόπο,
κέρδισα, που ήταν υπέροχο

122
00:05:32,715 --> 00:05:35,849
και μπορώ να ταξιδεύω στον κόσμο
από τότε που το έκανα,

123
00:05:35,849 --> 00:05:37,892
αλλά επίσης σημαίνει
ότι το επόμενο κομμάτι

124
00:05:37,892 --> 00:05:41,375
είναι θεωρητικά το καλύτερο 
ποίημα στον κόσμο.

125
00:05:41,375 --> 00:05:44,059
(Γέλια)

126
00:05:45,369 --> 00:05:46,785
Λοιπόν...
(Χειροκρότημα)

127
00:05:51,638 --> 00:05:54,633
Σύμφωνα με πέντε Γάλλους άγνωστους.

128
00:05:54,633 --> 00:05:57,357
Αυτό είναι λοιπόν το «Χάρτινοι Άνθρωποι».

129
00:05:58,237 --> 00:06:00,636
Μου αρέσουν οι άνθρωποι.

130
00:06:00,636 --> 00:06:02,792
Θα ήθελα μερικούς χάρτινους ανθρώπους.

131
00:06:02,792 --> 00:06:06,173
Θα ήταν μοβ χάρτινοι άνθρωποι.
Ίσως αναδυόμενοι μοβ χάρτινοι άνθρωποι.

132
00:06:06,173 --> 00:06:08,693
Κανονικοί αναδυόμενοι
μοβ χάρτινοι άνθρωποι.

133
00:06:08,693 --> 00:06:11,839
«Πώς κάνεις κανονικούς τους αναδυόμενους
μοβ χάρτινους ανθρώπους;»

134
00:06:11,839 --> 00:06:14,923
Σας ακούω να φωνάζετε. Λοιπόν, εγώ...

135
00:06:14,923 --> 00:06:18,191
Μάλλον θα έκανα κανονικούς τους 
αναδυόμενους μοβ χάρτινους ανθρώπους

136
00:06:18,191 --> 00:06:20,662
με έναν κανονικό αναδυόμενο μοβ
συνδετήρα ανθρώπων,

137
00:06:20,662 --> 00:06:23,339
αλλά θα προετοίμαζα κατάλληλες
κόλλες ως εναλλακτικές,

138
00:06:23,339 --> 00:06:25,761
ένα πονηρό πακέτο Μπλου Τακ
για μην πέσει το χαρτί.

139
00:06:25,761 --> 00:06:28,154
Επειδή μπορούσα να χτίσω
μια αναδυόμενη μητρόπολη,

140
00:06:28,154 --> 00:06:31,425
αλλά δεν θα ήθελα να αντιμετωπίσω
τα πολιτικά των χάρτινων ανθρώπων,

141
00:06:31,425 --> 00:06:33,496
χάρτινοι πολιτικοί
με πολύ λεπτές πολιτικές,

142
00:06:33,496 --> 00:06:35,730
σπασμένες υποσχέσεις
χωρίς κατάλληλες απολογίες.

143
00:06:35,730 --> 00:06:39,575
Θα υπήρχε ένας μικρός χάρτινος εγώ.
Κι ένας μικρός χάρτινος εσύ.

144
00:06:39,575 --> 00:06:42,799
Και θα βλέπαμε χάρτινη τηλεόραση
και θα ήταν επί πληρωμής.

145
00:06:42,799 --> 00:06:44,273
(Γέλια)

146
00:06:44,273 --> 00:06:47,539
Θα βλέπαμε χάρτινους ράπερ
να ραπάρουν για το χάρτινο πακέτο τους

147
00:06:47,539 --> 00:06:51,349
ή θα βλέπαμε χάρτινα μεταφορικά μέσα
να κολλάνε στην κίνηση στην εθνική.

148
00:06:51,349 --> 00:06:54,268
(Γέλια) 
Χαρτί.

149
00:06:54,998 --> 00:07:00,212
Θα υπήρχε μια χάρτινη πριγκίπισσα Κέιτ
αλλά όλοι θα κοιτάμε τη χάρτινη Πίππα,

150
00:07:00,212 --> 00:07:03,385
και θα ζούσαμε όλοι με τον φόβο
του Τζακ του Χαρτο-Αντεροβγάλτη,

151
00:07:03,385 --> 00:07:06,439
επειδή η χάρτινη προπαγάνδα
προωθεί τις προκαταλήψεις του λαού,

152
00:07:06,439 --> 00:07:09,095
ο τύπος τυπώνει φωτογραφίες
τρομοκρατών με φωτογένεια.

153
00:07:09,095 --> 00:07:11,615
Ένας μικρός χάρτινος εγώ.
Κι ένας μικρός χάρτινος εσύ.

154
00:07:11,615 --> 00:07:14,288
Και ο αναδυόμενος πληθυσμός
έρχεται με τα προβλήματα.

155
00:07:14,288 --> 00:07:17,295
Θα υπάρχει μια πομπώδης χάρτινη βουλή
που θα παραμένει απόμακρη,

156
00:07:17,295 --> 00:07:20,282
και θα αγνοεί τη λαϊκή διαμαρτυρία
για τις περικοπές χαρτιού,

157
00:07:20,282 --> 00:07:23,524
μετά οι ειρηνικές χάρτινες πορείες
θα γίνουν μικρά κομμάτια χαρτί,

158
00:07:23,524 --> 00:07:26,064
από κανόνια χαρτοπόλεμου,
της προληπτικής αστυνομίας.

159
00:07:26,064 --> 00:07:29,249
Και ναι, θα υπάρχουν ακόμη χάρτινα χρήματα
άρα και χάρτινη απληστία,

160
00:07:29,249 --> 00:07:32,338
και χάρτινοι τραπεζίτες τσεπώνουν
περισσότερα απ' όσα χρειάζονται,

161
00:07:32,338 --> 00:07:35,336
παίρνουν πότπουρι για πάρει γεύση
η χάρτινη περιουσία τους,

162
00:07:35,336 --> 00:07:37,776
άλλοι ζουν στη φτώχεια
και δεν αναγνωρίζονται σωστά.

163
00:07:37,776 --> 00:07:40,248
Κανονική φτωχή οικονομία
με τόσους κανονικά φτωχούς,

164
00:07:40,248 --> 00:07:43,003
ενώ οι ανάγκες τους αγνοούνται,
τα λεφτά πάνε σε πολέμους.

165
00:07:43,003 --> 00:07:45,245
Στρατιές οριγκάμι με πλάνα
χάρτινων αεροπλάνων

166
00:07:45,245 --> 00:07:47,865
και παραμένουμε φυλακισμένοι
στις χάρτινες αλυσίδες μας,

167
00:07:47,865 --> 00:07:51,084
αλλά η μεγαλύτερη ντροπή
είναι ότι πάντα μένει το ίδιο,

168
00:07:51,084 --> 00:07:54,502
αλλάζει το άτομο στην εξουσία,
που επιλέγει πώς να αποδοθεί το φταίξιμο,

169
00:07:54,502 --> 00:07:57,611
ονοματίζουν ονόματα,
ξεχνώντας ότι είναι ονόματα ανθρώπων,

170
00:07:57,611 --> 00:08:00,697
επειδή στο τέλος
όλα καταλήγουν στους ανθρώπους.

171
00:08:00,697 --> 00:08:02,074
Μου αρέσουν οι άνθρωποι.

172
00:08:02,074 --> 00:08:04,355
Επειδή ακόμη και όταν
η κατάσταση είναι δύσκολη,

173
00:08:04,355 --> 00:08:06,224
μόνο οι άνθρωποι μπορούν να εμπνεύσουν,

174
00:08:06,224 --> 00:08:09,459
και στο χαρτί, είναι δύσκολο
να δούμε πώς τα βγάζουμε πέρα.

175
00:08:09,459 --> 00:08:12,480
Αλλά στον πάτο του κουτιού της Πανδώρας
υπάρχει ακόμη η ελπίδα,

176
00:08:12,480 --> 00:08:14,953
και ελπίζω ακόμη
επειδή πιστεύω στους ανθρώπους.

177
00:08:14,953 --> 00:08:17,275
Ανθρώπους σαν τους παππούδες μου.

178
00:08:17,275 --> 00:08:19,070
Που κάθε μέρα από τότε που γεννήθηκα,

179
00:08:19,070 --> 00:08:21,905
έδιναν χρόνο από το πρωινό τους
να προσευχηθούν για μένα.

180
00:08:21,905 --> 00:08:25,719
Αυτό σημαίνει ότι για 7.892 συνεχόμενες
ημέρες κάποιος τσεκάρει αν είμαι καλά,

181
00:08:25,719 --> 00:08:27,623
και αυτό είναι εκπληκτικό.

182
00:08:27,623 --> 00:08:30,417
Άτομα σαν τη θεία μου
που στήνει θεατρικά με φυλακισμένους.

183
00:08:30,417 --> 00:08:32,601
Άτομα ικανά να συγχωρέσουν πραγματικά.

184
00:08:32,601 --> 00:08:34,490
Άτομα όπως οι διωκόμενοι Παλαιστίνιοι.

185
00:08:34,490 --> 00:08:37,174
Άτομα που ξεβολεύονται
για να κάνουν τη ζωή σας καλύτερη,

186
00:08:37,174 --> 00:08:38,618
και δεν περιμένουν ανταπόδοση.

187
00:08:38,618 --> 00:08:41,043
Βλέπετε, οι άνθρωποι μπορούν
να είναι ισχυροί.

188
00:08:41,043 --> 00:08:43,928
Μόνο και μόνο επειδή 
οι ισχυροί τείνουν να θυματοποιούνται

189
00:08:43,928 --> 00:08:46,250
δεν χρειάζεται να υποκύψουμε
σε αυτό το σύστημα.

190
00:08:46,250 --> 00:08:48,595
Και δεν έχει διαφορά
ένας χάρτινος πληθυσμός.

191
00:08:48,595 --> 00:08:51,923
Υπάρχει ένας μικρός χάρτινος εγώ.
Και ένας μικρός χάρτινος εσύ.

192
00:08:51,923 --> 00:08:55,311
Και σε έναν αναδυόμενο πληθυσμό
αναδύονται και τα προβλήματα του κόσμου,

193
00:08:55,311 --> 00:08:58,324
αλλά ακόμη κι αν ολόκληρος ο κόσμος
κατέρρεε, θα τα καταφέρναμε.

194
00:08:58,324 --> 00:09:00,785
Επειδή είμαστε άνθρωποι.

195
00:09:00,785 --> 00:09:02,807
Σας ευχαριστώ.

196
00:09:02,807 --> 00:09:07,496
(Χειροκρότημα)

197
00:09:18,688 --> 00:09:21,543
Σας ευχαριστώ πολύ.
Έχω χρόνο για ένα ακόμη.

198
00:09:21,543 --> 00:09:24,958
Για μένα, η ποίηση ήταν 
ο υπέρτατος τρόπος για ιδέες χωρίς όρια.

199
00:09:24,958 --> 00:09:26,110
Όταν πρωτοξεκίνησα,

200
00:09:26,110 --> 00:09:29,145
αυτοί που με ενέπνευσαν
ήταν αυτοί με τις εκπληκτικές ιστορίες,

201
00:09:29,145 --> 00:09:33,281
και πίστευα ότι ως ένας ευτυχισμένος
18χρονος, παραήταν νορμάλ,

202
00:09:33,281 --> 00:09:36,147
αλλά δημιουργούσα αυτούς τους κόσμους
όπου μπορούσα να μιλήσω

203
00:09:36,147 --> 00:09:38,591
για τις εμπειρίες μου, τα όνειρα
και τα πιστεύω μου.

204
00:09:38,591 --> 00:09:41,326
Είναι εκπληκτικό που βρίσκομαι
μπροστά σας σήμερα.

205
00:09:41,326 --> 00:09:42,742
Σας ευχαριστώ που είστε εδώ.

206
00:09:42,742 --> 00:09:44,019
Αν δεν ήσασταν εδώ,

207
00:09:44,019 --> 00:09:46,759
θα ήταν σαν την πρόβα για τον ήχο εχτές.

208
00:09:46,759 --> 00:09:48,436
(Γέλια)

209
00:09:48,826 --> 00:09:51,403
Αυτό έχει περισσότερη πλάκα.

210
00:09:51,403 --> 00:09:53,563
Το τελευταίο λέγεται
«Το Ηλιόλουστο Παιδί».

211
00:09:53,563 --> 00:09:55,637
Σας ευχαριστώ πολύ που με ακούτε.

212
00:09:56,417 --> 00:09:59,457
Ο γερο-Ήλιος ήταν 
περήφανος για τον ήλιο του,

213
00:09:59,457 --> 00:10:02,553
Και βλέποντάς το μικρό του αγόρι
να τρέχει, φώτιζε την ημέρα του,

214
00:10:02,553 --> 00:10:05,469
Όχι γι' αυτά που είχε κάνει,
ούτε τα προβλήματα που ξεπέρασε,

215
00:10:05,469 --> 00:10:08,134
Αλλά παρά τα όλα προβλήματα
είχε ηλιόλουστη διάθεση.

216
00:10:08,134 --> 00:10:10,630
Δεν ήταν πάντα έτσι.

217
00:10:10,630 --> 00:10:13,461
Υπήρξαν στιγμές που προσπάθησε
να κρύψει τη φωτεινότητά του,

218
00:10:13,461 --> 00:10:15,667
Βλέπετε, κάθε άστρο
περνάει δύσκολες περιόδους,

219
00:10:15,667 --> 00:10:18,801
Χρειάζεται ένα πιο φωτεινό φως
να τους εμπνεύσει στο σκοτάδι.

220
00:10:18,801 --> 00:10:21,155
Αν πάμε πίσω 
τότε που γεννήθηκε σε ένα νεφέλωμα,

221
00:10:21,155 --> 00:10:23,374
Ξέρουμε ότι ποτέ
δεν τον θεώρησαν κανονικό.

222
00:10:23,374 --> 00:10:25,040
Επειδή είχε μια αύρα,

223
00:10:25,040 --> 00:10:26,765
Δεν θα το λέγαμε το άγγιγμα του Μίδα

224
00:10:26,765 --> 00:10:28,923
Αλλά οτιδήποτε πλησίαζε
γινόταν κάπως μπρονζέ,

225
00:10:28,923 --> 00:10:31,847
Ναι, κάποιοι λάτρευαν αυτόν τον ήλιο,
κάποιοι όχι και τόσο,

226
00:10:31,847 --> 00:10:34,579
Ήταν σαν τον Τζόζεφ με το ονειροπαλτό
και τα αδέρφια του

227
00:10:34,579 --> 00:10:37,586
Επειδή το να ξεχωρίζεις στο πλήθος
έχει τα καλά και τα κακά του,

228
00:10:37,586 --> 00:10:40,106
Κι η ζήλια έκανε εχθρούς του
όσους ξεπερνούσε σε λάμψη

229
00:10:40,106 --> 00:10:41,477
Σαν τους Σκιερούς Ανθρώπους.

230
00:10:41,477 --> 00:10:44,168
Οι Σκιεροί Άνθρωποι δεν συμπαθούσαν
το Ηλιόλουστο Παιδί,

231
00:10:44,168 --> 00:10:46,695
Επειδή έδειχνε τα σκοτεινά πράγματα
που αυτοί έκαναν,

232
00:10:46,695 --> 00:10:49,185
Και όταν φώτιζε έδειχνε τα μέρη
όπου αυτοί κρύβονταν,

233
00:10:49,185 --> 00:10:52,423
Έτσι οι Σκιεροί Άνθρωποι είχαν
ένα ύπουλο σχέδιο για να τον ξεκάνουν,

234
00:10:52,423 --> 00:10:54,447
Πρώτα, κορόιδευαν τις ηλιακές του κηλίδες,

235
00:10:54,447 --> 00:10:56,585
Πυροβολούσαν τα όνειρά του από τον ουρανό

236
00:10:56,585 --> 00:10:59,933
με λόγια που ύπουλα του θύμιζαν
ότι δεν ήταν και τόσο κουλ τύπος

237
00:10:59,933 --> 00:11:02,587
και δεν κόλλαγε
με τα δημοφιλή παιδιά στο σχολείο.

238
00:11:02,587 --> 00:11:06,152
Έλεγαν ότι τα μυαλά του ήταν στο διάστημα
και θα τον προσγείωναν,

239
00:11:06,152 --> 00:11:08,773
Προερχόταν από το τίποτα,
και αυτό άξιζε

240
00:11:08,773 --> 00:11:10,967
Δεν θα πήγαινε ποτέ
πανεπιστήμιο για να μάθει,

241
00:11:10,967 --> 00:11:14,056
Οι μόνοι βαθμοί που θα έδειχνε ποτέ,
θα ήταν οι βαθμοί εγκαυμάτων

242
00:11:14,056 --> 00:11:15,664
Από αυτούς που πλησίαζαν πολύ,

243
00:11:15,664 --> 00:11:17,342
του είπαν ότι ήταν πολύ φωτεινός,

244
00:11:17,342 --> 00:11:19,339
Γι' αυτό κανείς
δεν τον κοιτούσε κατάματα,

245
00:11:19,339 --> 00:11:20,661
Η κρίση του έγινε θολή

246
00:11:20,661 --> 00:11:22,915
Το ίδιο κι ο ουρανός,
με δάκρυα που εξατμίζονται

247
00:11:22,915 --> 00:11:24,418
καθώς ο ήλιος άρχισε να κλαίει.

248
00:11:24,418 --> 00:11:29,185
Επειδή το ηλιόλουστο παιδί ήταν φωτεινό,
με μια ζεστή προσωπικότητα.

249
00:11:29,185 --> 00:11:30,772
Μέσα του καιγόταν βάναυσα

250
00:11:30,772 --> 00:11:33,701
Πληγωμένος από τις λέξεις και τις κατάρες
του σκιερού κόσμου

251
00:11:33,701 --> 00:11:36,278
που άφηναν τρύπες στην ψυχή του,

252
00:11:36,278 --> 00:11:39,686
Και καθώς σκλήραινε η καρδιά του,
σκοτείνιαζε η λάμψη του,

253
00:11:39,686 --> 00:11:42,540
Κάθε φορά που τον κορόιδευαν,
έχαναν θερμότητα οι φλόγες του,

254
00:11:42,540 --> 00:11:45,307
Νόμιζε ότι θα τον συμπαθούσαν
αν κρατούσε το φως του χαμηλά

255
00:11:45,307 --> 00:11:48,468
Αλλά ήταν απασχολημένοι να λένε
στην αστραπή ότι είχε χάλια σημάδι,

256
00:11:48,468 --> 00:11:51,254
Δεν μπορούσε να καταλάβει τι έλεγαν,

257
00:11:51,254 --> 00:11:54,096
Έτσι άφησε το φως του να σκοτεινιάσει
από αυτά που έλεγαν,

258
00:11:54,096 --> 00:11:56,405
Έπεσε σε πολιτεία μοναχικού άστρου
όπως το Τέξας,

259
00:11:56,405 --> 00:11:59,101
Και ένιωσε λες και έφαγε μπουνιά
στο ηλιακό του πλέγμα.

260
00:11:59,101 --> 00:12:02,608
Αλλά τότε ήρθε η Μικρή Ηλιαχτίδα

261
00:12:02,608 --> 00:12:05,820
Με το αγαπημένο της τραγούδι,
πώς είμαστε φτιαγμένοι να αντέχουμε

262
00:12:05,820 --> 00:12:09,156
Και δεν χρειάζεται να είσαι δυνατός
για να ανήκεις, απλώς αληθινός,

263
00:12:09,156 --> 00:12:11,362
επειδή κατά βάθος όλοι είμαστε αστέρια.

264
00:12:11,362 --> 00:12:15,193
Η Μικρή Ηλιαχτίδα ήταν καυτή,

265
00:12:15,193 --> 00:12:17,458
Το είδος του κοριτσιού που
όταν την κοιτούσες

266
00:12:17,458 --> 00:12:19,174
ξεχνούσες πράγματα,

267
00:12:19,174 --> 00:12:21,094
Αλλά γι' αυτόν, δεν την ξεχνούσε,

268
00:12:21,094 --> 00:12:24,215
Μόλις την είδε, η εικόνα της
αποτυπώθηκε στον αμφιβληστροειδή του,

269
00:12:24,215 --> 00:12:26,037
Ήταν υπέροχη,
και τον αποδέχτηκε,

270
00:12:26,037 --> 00:12:28,990
Αυτό το κορίτσι είχε κάτι
που την ένιωθε όταν ήταν δίπλα του,

271
00:12:28,990 --> 00:12:32,121
Τα πράγματα δεν ήταν και τόσο σκοτεινά
και τολμούσε να ονειρευτεί,

272
00:12:32,121 --> 00:12:34,395
Δεν υπήρχαν σκιές,
Όταν ήταν εκεί, αυτός έλαμπε,

273
00:12:34,395 --> 00:12:36,908
Τα μάτια του έλαμπαν
με τρόπους ανεπιτήδευτους.

274
00:12:36,908 --> 00:12:39,627
Όταν χασκογελούσε, οι ακτίνες της
έσβηναν τα λόγια μίσους,

275
00:12:39,627 --> 00:12:41,449
Έδιναν παρατσούκλια ο ένας στον άλλον,

276
00:12:41,449 --> 00:12:43,861
το «ψύχραιμο αστέρι»
και ο «διασκεδαστικός ήλιος»,

277
00:12:43,861 --> 00:12:46,615
Και σταδιακά η σκιερή βλάβη διορθώθηκε,

278
00:12:46,615 --> 00:12:50,522
Ήταν μία στα επτακισεκατομμύρια,
και ήταν λαμπρή,

279
00:12:50,522 --> 00:12:53,051
Μπορούσε να κάνει κατακόκκινα
τα πιο ψυχρόαιμα ερπετά,

280
00:12:53,051 --> 00:12:56,038
Να τα αγαπήσουν δισεκατομμύρια,
από Χιλιανούς έως Βραζιλιάνους,

281
00:12:56,038 --> 00:12:58,830
Και έμαθε στο Ηλιόλουστο Παιδί
το νόημα της ανθεκτικότητας.

282
00:12:58,830 --> 00:13:01,562
Είπε, «Όλο το σκοτάδι στον κόσμο

283
00:13:01,562 --> 00:13:04,556
δεν μπορεί να σβήσει το φως 
από ένα μοναδικό κερί

284
00:13:04,556 --> 00:13:07,236
Τότε πώς μπορούν
να αντιμετωπίσουν το δικό σου φως;

285
00:13:07,236 --> 00:13:09,875
Μόνο εσύ μπορείς να το χαμηλώσεις
και δεν υπάρχουν όρια,

286
00:13:09,875 --> 00:13:12,122
έτσι σώπασε λάμποντας
όσους σε κατακρίνουν.

287
00:13:12,122 --> 00:13:14,171
Αν τα μάτια είναι τα παράθυρα της ψυχής,

288
00:13:14,171 --> 00:13:16,781
αυτή τράβηξε τις κουρτίνες
κι ο ήλιος έλαμψε στον πόνο.

289
00:13:16,781 --> 00:13:19,429
Σε ένα σύμπαν αντιξοότητας
αυτά τα αστέρια έμειναν μαζί,

290
00:13:19,429 --> 00:13:22,075
Κι αν και ο καιρός πέρασε
οι αναμνήσεις είναι για πάντα,

291
00:13:22,075 --> 00:13:25,031
Είτε το είπε ο μετεωρολόγος είτε όχι,
ο καιρός θα είναι καλός,

292
00:13:25,031 --> 00:13:27,668
Γιατί ακόμη και πίσω από τα σύννεφα
το παιδί έλαμπε.

293
00:13:27,668 --> 00:13:30,771
Ναι, το Ηλιόλουστο Παιδί ήταν φωτεινό,
με μια ζεστή προσωπικότητα,

294
00:13:30,771 --> 00:13:32,188
Και μέσα του καιγόταν άγρια,

295
00:13:32,188 --> 00:13:35,532
Ωθούμενος από τη φωτιά
που ενέπνευσε τους γαλαξίες

296
00:13:35,532 --> 00:13:38,318
Από το κορίτσι που πίστεψε σ' αυτόν.

297
00:13:38,318 --> 00:13:40,268
Σας ευχαριστώ πολύ.

298
00:13:40,268 --> 00:13:42,762
(Χειροκρότημα)