Co wiemy o przyszłości?
Odpowiedź jest prosta: nic.
Przyszłości nie można przewidzieć.
Można jedynie stworzyć wizję
odkrywającą przełomowe i inspirujące idee.
To najważniejsza przyczyna
zmiany typowego myślenia.
Wielu ludzi tworzyło
wizje przyszłości.
Przykład z początku XX wieku
To wyobrażenie samolotu.
W półtora dnia miał przemierzać Atlantyk.
Ta wizja nie stała się rzeczywistością.
To największy istniejący samolot,
Airbus A380.
Jest w nim sporo miejsca.
Różni się technicznie
od poprzedniej wizji.
Pracuję w zespole Airbusa.
Stworzyliśmy wizję
lotnictwa przyjaznego środowisku.
Odnawialność ma duże znaczenie,
powinna uwzględniać
wartości społeczne,
środowiskowe i ekonomiczne.
Stworzyliśmy przełomową strukturę
naśladującą budowę kości
spotykaną w naturze.
Wygląda trochę dziwnie,
szczególnie dla ludzi
zajmujących się konstrukcjami.
To jednak dzieło sztuki
pozwalające zgłębić
wizję innej przyszłości.
Kim są klienci przyszłości?
To ludzie starsi, młodzi,
kobiety sukcesu.
Wyzwaniem dla nas wszystkich
jest przyszła antropometria.
Nasze dzieci są coraz większe.
My rośniemy w różnych kierunkach.
W samolocie potrzeba przestrzeni
na organiczonej powierzchni.
Ludzie mają różne potrzeby.
Widzimy potrzebę promowania zdrowia,
szczególnie w przypadku osób starszych.
Chcemy być traktowani indywidualnie.
Lubimy być efektywni podczas podróży,
dlatego w przyszłości będziemy używać
interfejsów człowiek-maszyna
połączonych w jedną całość.
Potrzeby połączyliśmy z technologią.
Pytamy, na przykład,
jak stworzyć więcej światła?
Jak wprowadzić więcej
naturalnego światła do samolotu?
Ten samolot nie ma okien.
Jakie programy przetwarzania danych
i do komunikacji
będą potrzebne?
Według mnie samolot przyszłości
będzie miał świadomość.
Będzie organizmem,
nie tylko skomplikowaną technologią.
Przyszłość będzie inna.
Samolot będzie bezpośrednio
komunikował się z pasażerem.
Kolejna kwestia to materiały,
biologia syntetyczna.
Myślę, że powstaną nowe materiały
służące do stworzenia naszej konstrukcji,
jednego z kluczowych
elementów projektu.
Porównajmy teraźniejszość z przyszłością.
Pracujemy nad wspornikiem
do pomieszczenia
wypoczynkowego dla załogi.
Jest ciężki.
Stworzony według klasycznych
zasad projektowania.
To taka sama struktura.
Wzorem jest struktura kości.
Proces konstrukcji jest inny.
Pierwszy element waży 1,2 kg.
drugi 0,6 kg.
Drukowanie przestrzenne,
nowe zasady projektowania
pozwalają zmniejszyć ciężar.
który jest wyzwaniem
w konstruowaniu samolotów,
związanym z emisją
gazów cieplarnianych.
Pójdźmy trochę dalej.
Jak tworzy natura?
Mądrze. Informację umieszcza
w małych blokach, zwanych DNA.
Z nich tworzy większe struktury.
To podejście oddolne,
cały zasób informacji mieści DNA.
Jest ono powiązane
z podejściem odgórnym,
ponieważ codziennie
ćwiczymy mięśnie, szkielet
który staje się mocniejszy.
To podejście można
zastosować w technologii.
Część konstrukcji
to nanorurki węglowe,
z których powstaje szkielet bez nitów.
Tu widać szczegóły.
Gdyby nanorurki rosły
wewnątrz drukarki przestrzennej,
osadzone w plastikowej matrycy,
podlegając siłom panującym wewnątrz,
byłyby ich tryliony.
Ich połączenie tworzy "las"
poddawany optymizacji morfologicznej.
Tak powstają struktury, podstruktury
przekazujące energię lub dane.
Taki materiał łączymy
z podejściem odgórnym
i tworzymy większe komponenty.
Jaki będzie samolot przyszłości?
Wyposażony w siedzenia dostosowane
do kształtów pasażerów
o różnej antropometrii.
W przestrzenie społeczne
mogące zmienić się w pole
do gry w wirtualnego golfa.
Bioniczna struktura samolotu
pokryta przezroczystą
błoną biopolimerową
zmieni sposób postrzegania
samolotów w przyszłości.
Jak powiedział Jason Silva,
jeśli da się coś wyobrazić,
dlaczego tego nie zrobić?
Do zobaczenia w przyszłości.
Dziękuję.
(Oklaski)