WEBVTT

00:00:00.882 --> 00:00:03.482
W zeszłym roku, tuż po Bożym Narodzeniu,

00:00:03.482 --> 00:00:07.320
132 dzieci w Kalifornii
zachorowało na odrę.

00:00:07.320 --> 00:00:09.333
Zarazili się albo w Disneylandzie,

00:00:09.333 --> 00:00:12.282
albo od osoby, która tam była.

00:00:12.282 --> 00:00:15.486
Następnie wirus powędrował do Kanady,

00:00:15.486 --> 00:00:18.922
gdzie zaraził ponad 100 dzieci w Quebecu.

00:00:18.922 --> 00:00:21.871
Jeden aspekt tej epidemii jest tragiczny.

00:00:21.871 --> 00:00:27.490
Odra może mieć fatalne skutki
dla dziecka o słabej odporności,

00:00:27.490 --> 00:00:31.275
a jest jedną z chorób,
której niezmierne łatwo zapobiec.

00:00:31.275 --> 00:00:33.272
Skuteczna szczepionka przeciwko odrze

00:00:33.272 --> 00:00:36.638
jest dostępna już od ponad pół wieku.

00:00:36.638 --> 00:00:39.912
Wiele dzieci, które ucierpiało
w tej epidemii,

00:00:39.912 --> 00:00:41.886
nie zostało zaszczepionych.

00:00:41.886 --> 00:00:44.138
Ich rodzice bali się czegoś

00:00:44.138 --> 00:00:47.157
rzekomo o wiele gorszego.

00:00:47.157 --> 00:00:48.875
Autyzmu.

NOTE Paragraph

00:00:48.875 --> 00:00:52.658
Czy jednak artykuł,
który wywołał kontrowersje

00:00:52.658 --> 00:00:54.981
o związku między autyzmem a szczepionkami,

00:00:54.981 --> 00:00:56.978
nie został obalony, wycofany,

00:00:56.978 --> 00:00:59.450
uznany za zamierzone oszustwo

00:00:59.450 --> 00:01:01.158
przez British Medical Journal?

00:01:01.158 --> 00:01:03.201
Większość osób obeznanych z nauką wie,

00:01:03.201 --> 00:01:07.520
że teoria o tym, że szczepienia
powodują autyzm to brednie.

00:01:07.520 --> 00:01:09.377
Sądzę, że większość z was o tym wie.

00:01:09.377 --> 00:01:11.955
Jednak miliony rodziców na całym świecie

00:01:11.955 --> 00:01:16.573
nadal się boją, że szczepienia
wywołają autyzm u ich dziecka.

NOTE Paragraph

00:01:16.923 --> 00:01:18.047
Dlaczego?

00:01:18.827 --> 00:01:20.290
Powiem wam, dlaczego.

00:01:20.290 --> 00:01:25.375
Ten wykres przedstawia
częstotliwość autyzmu w czasie.

00:01:25.375 --> 00:01:27.488
Przez większość XX wieku uważano,

00:01:27.488 --> 00:01:31.180
że autyzm jest rzadką przypadłością.

00:01:31.180 --> 00:01:34.500
Nieliczni psychologowie i pediatrzy,
którzy kiedyś o tym słyszeli,

00:01:34.500 --> 00:01:37.217
twierdzili, że przez całe lata pracy


00:01:37.217 --> 00:01:39.724
nie natknęli się
na żaden przypadek autyzmu.

00:01:40.364 --> 00:01:43.602
Przez dziesiątki lat częstotliwość 
autyzmu była na stałym poziomie.

00:01:43.602 --> 00:01:46.853
Chorowało 3 dzieci na 10 000.

00:01:46.853 --> 00:01:48.919
Ale potem, w latach 90.,

00:01:48.919 --> 00:01:51.380
liczby wystrzeliły w górę.

00:01:51.380 --> 00:01:54.608
Organizacje dobroczynne
typu "Autism Speaks"

00:01:54.608 --> 00:01:57.696
bezustannie mówią o epidemii autyzmu.

00:01:57.696 --> 00:02:01.365
Tak jakby można było się zarazić autyzmem
od innego dziecka w Disneylandzie.

NOTE Paragraph

00:02:01.365 --> 00:02:02.967
O co chodzi?

00:02:02.967 --> 00:02:06.194
Jeśli nie szczepienia, to co?

00:02:06.194 --> 00:02:10.165
Pracownicy Centrum 
Kontroli Chorób w Atlancie,

00:02:10.165 --> 00:02:13.110
w odpowiedzi używają zwykle zwrotów:

00:02:13.110 --> 00:02:16.370
"rozszerzone kryteria diagnostyczne"

00:02:16.370 --> 00:02:18.134
oraz "lepsza wykrywalność",

00:02:18.134 --> 00:02:20.711
jako wytłumaczenie dla rosnących liczb.

00:02:20.711 --> 00:02:22.731
Jednak taka nowomowa

00:02:22.731 --> 00:02:25.680
niekoniecznie rozwieje obawy młodej matki,

00:02:25.680 --> 00:02:30.324
która chce nawiązać kontakt wzrokowy
ze swoim dwulatkiem.

00:02:30.324 --> 00:02:33.319
Skoro trzeba rozszerzać
kategorie diagnostyczne,

00:02:33.319 --> 00:02:36.152
to dlaczego na początku były tak zawężone?

00:02:36.152 --> 00:02:39.147
Dlaczego tak trudno było rozpoznać
przypadki autyzmu

00:02:39.147 --> 00:02:41.437
przed latami 90.?

NOTE Paragraph

00:02:41.437 --> 00:02:47.172
Pięć lat temu postanowiłem,
poszukać odpowiedzi na te pytania.

00:02:47.172 --> 00:02:49.216
Dowiedziałem się, że taki stan rzeczy

00:02:49.216 --> 00:02:53.116
ma mniej wspólnego z powolnym
i ostrożnym rozwojem nauki,

00:02:53.116 --> 00:02:56.354
a więcej z nęcącą siłą pogłosek.

00:02:56.544 --> 00:02:58.750
Przez większość XX wieku

00:02:58.750 --> 00:03:01.211
lekarze opowiedzieli tylko
jedną historię o tym,

00:03:01.211 --> 00:03:04.763
czym jest autyzm i jak go odkryto.

00:03:04.763 --> 00:03:07.573
Ta historia okazała się błędna.

00:03:07.573 --> 00:03:09.384
I widać skutki,

00:03:09.384 --> 00:03:13.285
które mają szkodliwy wpływ
na zdrowie publiczne na świecie.

00:03:13.285 --> 00:03:16.814
Była też inna historia o autyzmie,
o wiele dokładniejsza,

00:03:16.814 --> 00:03:19.430
o której zapomniano i która zaginęła

00:03:19.430 --> 00:03:22.410
w ciemnych zakamarkach
literatury medycznej.

00:03:22.410 --> 00:03:26.427
Druga historia powie nam wszystko
o tym, jak doszliśmy do obecnego punktu,

00:03:26.427 --> 00:03:29.032
i jaki jest następny krok.

NOTE Paragraph

00:03:29.352 --> 00:03:33.996
Pierwsza historia dotyczy psychiatry
dziecięcego w Johns Hopkins Hospital,

00:03:33.996 --> 00:03:35.946
który nazywał się Leo Kanner.

00:03:35.946 --> 00:03:39.499
W 1943 Kanner opublikował artykuł,

00:03:39.499 --> 00:03:44.212
w którym opisał 11 małych pacjentów,
którzy zdawali się mieć własny świat

00:03:44.212 --> 00:03:46.302
i którzy ignorowali ludzi wokół nich,

00:03:46.302 --> 00:03:48.462
nawet swoich rodziców.

00:03:48.462 --> 00:03:50.737
Godzinami bawili się w pojedynkę.

00:03:50.737 --> 00:03:53.384
Machali rękoma przed twarzami.

00:03:53.384 --> 00:03:55.358
Wpadali w panikę z błahych powodów,

00:03:55.358 --> 00:03:58.970
jak przełożenie zabawki na inne miejsce

00:03:58.970 --> 00:04:00.977
bez z ich wiedzy.

00:04:00.977 --> 00:04:03.693
Kanner obserwował jedynie pacjentów
w swojej klinice,

00:04:03.693 --> 00:04:07.269
więc uznał, że autyzm jest bardzo rzadki.

00:04:07.269 --> 00:04:11.727
W latach 50. jako światowy autorytet
w tej dziedzinie oświadczył,

00:04:11.727 --> 00:04:17.300
że miał do czynienia jedynie
z 150 przypadkami tego syndromu.

00:04:17.300 --> 00:04:21.363
Tymczasem ignorował skierowania
przychodzące nawet z RPA.

00:04:21.363 --> 00:04:23.754
W zasadzie to nie jest zaskakujące.

00:04:23.754 --> 00:04:27.130
Kryteria Kannera do diagnozy autyzmu

00:04:27.130 --> 00:04:29.443
były niezmiernie wybiórcze.

00:04:29.443 --> 00:04:34.621
Przykładowo zniechęcał do stawiania
diagnozy dzieciom, które miewały ataki.

00:04:34.621 --> 00:04:38.382
Teraz wiemy, że padaczka często
dotyka osoby chore na autyzm.

00:04:38.382 --> 00:04:41.424
Kanner chełpił się, że kiedyś
odesłał 9 z 10 dzieci,

00:04:41.424 --> 00:04:45.255
które do niego trafiły, po tym jak
inni lekarze stwierdzili u nich autyzm.

00:04:45.255 --> 00:04:47.883
Kanner uznał, że nie cierpią na autyzm.

NOTE Paragraph

00:04:48.503 --> 00:04:50.944
Kanner nie był głupi,

00:04:50.944 --> 00:04:53.383
ale wiele jego teorii
zupełnie się nie sprawdziło.

00:04:53.383 --> 00:04:56.888
Uznał autyzm za jedną z form
psychoz dziecięcych,

00:04:56.888 --> 00:05:00.858
które pojawiają się,
gdy rodzice są nieczuli i zdystansowani.

00:05:00.858 --> 00:05:02.995
Powiedział, że te dzieci

00:05:02.995 --> 00:05:07.313
wychowywano w chłodni bez rozmrażania.

00:05:07.313 --> 00:05:09.264
Jednak równocześnie Kanner zauważył,

00:05:09.264 --> 00:05:12.189
że część jego małych pacjentów

00:05:12.189 --> 00:05:15.602
przejawia niezwykłe zdolności
w konkretnych dziedzinach

00:05:15.602 --> 00:05:18.853
takich jak muzyka, matematyka
czy zapamiętywanie.

00:05:18.853 --> 00:05:20.734
Jeden z chłopców w jego klinice

00:05:20.734 --> 00:05:25.328
potrafił rozróżnić 18 symfonii
zanim skończył dwa lata.

00:05:25.796 --> 00:05:28.443
Gdy matka puszczała
jego ulubione nagrania,

00:05:28.443 --> 00:05:31.809
bezbłędnie wołał: "Beethoven!".

00:05:31.809 --> 00:05:34.665
Jednak Kanner lekceważył te zdolności.

00:05:34.665 --> 00:05:38.242
Twierdził, że dzieci bezmyślnie
powtarzają informacje,

00:05:38.242 --> 00:05:40.865
usłyszane od napuszonych rodziców,

00:05:40.865 --> 00:05:43.465
żeby zyskać ich aprobatę.

00:05:43.465 --> 00:05:48.829
W rezultacie autyzm stał się 
źródłem wstydu, piętnem dla rodziny.

00:05:48.829 --> 00:05:51.406
Dwa pokolenia autystycznych dzieci

00:05:51.406 --> 00:05:54.889
oddawano do instytucji, dla ich dobra.

00:05:54.889 --> 00:05:58.163
Stały się niewidzialne
dla większości ludzi.

NOTE Paragraph

00:05:58.163 --> 00:06:02.400
Co ciekawe dopiero w latach 70.

00:06:02.400 --> 00:06:07.567
naukowcy zaczęli sprawdzać teorię Kannera,
że autyzm należy rzadkości.

00:06:07.567 --> 00:06:11.305
Lorna Wing była psychologiem 
poznawczym w Londynie.

00:06:11.305 --> 00:06:14.509
Uważała, że teoria Kannera
o chłodnych rodzicach

00:06:14.509 --> 00:06:17.528
była "cholernie durna".

00:06:17.528 --> 00:06:21.707
Lorna i jej mąż byli ciepłymi
i uczuciowymi ludźmi,

00:06:21.707 --> 00:06:24.520
a ich córka Susie cierpiała
na ciężki rodzaj autyzmu.

00:06:25.110 --> 00:06:29.822
Oboje wiedzieli, że wychowanie dziecka
takiego jak Susie będzie trudne,

00:06:29.822 --> 00:06:31.784
zwłaszcza bez wsparcia instytucjonalnego,

00:06:31.784 --> 00:06:33.386
bez specjalnej edukacji

00:06:33.386 --> 00:06:37.635
i innych środków niedostępnych,
gdy się nie ma postawionej diagnozy.

00:06:37.635 --> 00:06:40.259
Chcąc uświadomić
brytyjskiej służbie zdrowia,

00:06:40.259 --> 00:06:45.507
że autystyczne dzieci i ich rodziny
potrzebują więcej pomocy,

NOTE Paragraph

00:06:45.507 --> 00:06:47.643
Lorna i jej znajoma Judith Gould

00:06:47.643 --> 00:06:52.193
postanowiły uczynić coś,
co powinno stać się już 30 lat wcześniej.

00:06:52.193 --> 00:06:57.139
Zaczęły badać występowanie 
autyzmu w populacji.

00:06:57.139 --> 00:07:01.435
Pojawiły się w londyńskim metrze,
na stacji Camberwell.

00:07:01.435 --> 00:07:05.100
Chciały odszukać autystyczne dzieci
w społeczeństwie.

00:07:05.100 --> 00:07:09.767
Ich odkrycia ukazały, że model
Kannera był zdecydowanie zawężony.

00:07:09.767 --> 00:07:14.293
Rzeczywistość autyzmu była o wiele
barwniejsza i bardziej zróżnicowana.

00:07:14.663 --> 00:07:16.806
Niektóre dzieci w ogóle
nie potrafiły mówić.

00:07:16.806 --> 00:07:21.542
Inne z kolei bez przerwy dzieliły się
swoją fascynacją astrofizyką,

00:07:21.542 --> 00:07:25.486
dinozaurami czy genealogią
rodziny królewskiej.

00:07:25.486 --> 00:07:30.176
Te dzieci nie pasowały do jasnych
i poukładanych schematów;

00:07:30.176 --> 00:07:31.871
tak to ujęła Judith.

00:07:31.871 --> 00:07:33.752
Obie widziały wiele takich dzieci,

00:07:33.752 --> 00:07:37.537
więcej niż uproszczony model Kannera
w ogóle zakładał.

NOTE Paragraph

00:07:37.537 --> 00:07:41.252
Na początku były zagubione,
nie wiedziały, jak zinterpretować dane.

00:07:41.252 --> 00:07:44.380
Czy nikt wcześniej
nie zauważył tych dzieci?

00:07:44.380 --> 00:07:47.899
Lorna natknęła się na odwołanie
do artykułu opublikowanego

00:07:47.899 --> 00:07:50.554
w języku niemieckim w 1944 roku,

00:07:50.554 --> 00:07:52.899
rok po publikacji artykułu Kannera.

00:07:52.899 --> 00:07:54.617
Artykuł popadł w zapomnienie,

00:07:54.617 --> 00:07:57.194
przepadł w zawierusze
tych strasznych czasów,

00:07:57.194 --> 00:08:00.445
o których nikt nie chciał 
pamiętać ani myśleć.

00:08:00.445 --> 00:08:03.115
Kanner wiedział, że istnieje
konkurencyjny artykuł,

00:08:03.115 --> 00:08:07.860
ale skrzętnie unikał wzmianek
o nim we własnych dziełach.

00:08:07.860 --> 00:08:10.322
Tego artykułu nigdy 
nie przełożono na angielski.

00:08:10.322 --> 00:08:13.285
Na szczęście mąż Lorny znał niemiecki.

00:08:13.285 --> 00:08:15.932
Przetłumaczył dla niej artykuł.

NOTE Paragraph

00:08:15.932 --> 00:08:19.624
Przedstawiał on 
alternatywną wizję autyzmu.

00:08:19.624 --> 00:08:22.317
Jego autor nazywał się Hans Asperger.

00:08:22.317 --> 00:08:25.591
Prowadził szpital połączony z internatem

00:08:25.591 --> 00:08:28.331
w Wiedniu, w latach 30.

00:08:28.331 --> 00:08:32.302
Podejście Aspergera do nauczania 
dzieci z problemami w nauce

00:08:32.302 --> 00:08:35.436
były niezwykle postępowe,
nawet jak na dzisiejsze standardy.

00:08:35.436 --> 00:08:39.848
Poranki w szpitalu zaczynały się
ćwiczeniami przy muzyce.

00:08:39.848 --> 00:08:43.354
Dzieci w niedzielne popołudnia
grały w przedstawieniach.

00:08:43.354 --> 00:08:46.349
Zamiast obwiniać rodziców,
że ich dzieci mają autyzm,

00:08:46.349 --> 00:08:51.202
Asperger uznał go jako poligenetyczną
ułomność, daną na całe życie,

00:08:51.202 --> 00:08:55.103
która wymaga rozmaitych 
form wsparcia i traktowania.

00:08:55.103 --> 00:08:58.510
Osoba dotknięta autyzmem
potrzebuje ich całe życie.

00:08:58.510 --> 00:09:01.395
Zamiast traktować dzieci jak pacjentów,

00:09:01.395 --> 00:09:04.460
nazywał je swoimi małymi profesorami.

00:09:04.460 --> 00:09:08.245
Korzystał z ich pomocy 
przy rozwijaniu metod edukacji,

00:09:08.245 --> 00:09:10.729
stworzonych specjalnie dla nich.

00:09:10.729 --> 00:09:16.460
Asperger postrzegał autyzm
jako swoiste różnorodne kontinuum,

00:09:16.460 --> 00:09:21.114
które obejmuje zadziwiającą gamę
talentów i ułomności.

00:09:21.584 --> 00:09:25.116
Wierzył, że autyzm
i autystyczne cechy są powszechne

00:09:25.116 --> 00:09:26.982
i zawsze takie były.

00:09:26.982 --> 00:09:32.276
Dostrzegał te aspekty
w popularnych archetypach,

00:09:32.276 --> 00:09:34.612
jak nietowarzyski naukowiec,

00:09:34.612 --> 00:09:37.306
bądź roztargniony profesor.

00:09:37.306 --> 00:09:39.419
Asperger twierdził wręcz,

00:09:39.419 --> 00:09:42.646
że sukces w nauce i sztuce

00:09:42.646 --> 00:09:45.592
wymaga choćby śladu autyzmu.

NOTE Paragraph

00:09:46.292 --> 00:09:51.214
Lorna i Judith zrozumiały, 
że Kanner się mylił.

00:09:51.214 --> 00:09:53.907
mówiąc, że autyzm jest rzadki 
i obwiniając rodziców.

00:09:53.907 --> 00:09:56.461
Przez następne lata 
pracowały bez rozgłosu

00:09:56.461 --> 00:09:59.364
z Amerykańskim
Towarzystwem Psychiatrycznym,

00:09:59.364 --> 00:10:01.964
chcąc tak rozszerzyć kryteria
do diagnozowania autyzmu,

00:10:01.964 --> 00:10:05.981
żeby oddawały różnorodność, 
którą nazwały "spektrum autyzmu".

00:10:05.981 --> 00:10:08.559
W późnych latach 80. i wczesnych 90.

00:10:08.559 --> 00:10:10.857
nastąpiła zmiana.

00:10:10.857 --> 00:10:13.226
Zawężony model Kannera zniknął,

00:10:13.226 --> 00:10:16.801
za to pojawił rozszerzony model Aspergera.

NOTE Paragraph

00:10:16.801 --> 00:10:19.472
Te zmiany nie zachodziły w próżni.

00:10:19.472 --> 00:10:23.326
Zupełnie przypadkowo, gdy Judith i Lorna
za kulisami zajmowały się

00:10:23.326 --> 00:10:25.160
zmienianiem kryteriów diagnozy,

00:10:25.160 --> 00:10:30.176
świat po raz pierwszy 
spotkał dorosłego autyka.

00:10:30.176 --> 00:10:33.550
Zanim "Rain Man" ujrzał 
światło dzienne w 1988 roku,

00:10:33.550 --> 00:10:38.209
tylko wąskie grono ekspertów 
wiedziało, co oznacza autyzm.

00:10:38.209 --> 00:10:42.969
Dustin Hoffman w niezapomnianej 
roli Raymonda Babbitta

00:10:42.969 --> 00:10:46.104
zdobył dla "Rain Mana" 4 Oskary.

00:10:46.104 --> 00:10:48.844
Po tym fakcie pediatrzy, psychologowie,

00:10:48.844 --> 00:10:53.534
nauczyciele i rodzice na całym świecie
dowiedzieli się, czym jest autyzm.

NOTE Paragraph

00:10:53.534 --> 00:10:56.459
Przypadkowo w tym samym czasie

00:10:56.459 --> 00:11:01.589
pierwszy raz wprowadzono na rynek łatwe
w użyciu testy do diagnozowania autyzmu.

00:11:01.939 --> 00:11:06.629
Już nie był potrzebny dostęp 
do wąskiego grona ekspertów,

00:11:06.629 --> 00:11:09.207
by móc przebadać dziecko.

NOTE Paragraph

00:11:09.207 --> 00:11:11.320
Wszystkie te czynniki, film "Rain Man",

00:11:11.320 --> 00:11:15.499
zmiana kryteriów diagnozy
oraz wprowadzenie testów

00:11:15.499 --> 00:11:17.774
stworzyły idealne warunki

00:11:17.774 --> 00:11:21.304
do wzrostu świadomości na temat autyzmu.

00:11:21.304 --> 00:11:24.322
Liczba diagnoz gwałtownie wzrosła.

00:11:24.322 --> 00:11:29.990
Lorna i Judith przewidziały to,
wręcz miały nadzieję, że tak się stanie.

00:11:29.990 --> 00:11:32.106
Dzięki temu autycy i ich rodziny

00:11:32.106 --> 00:11:35.798
w końcu otrzymają wsparcie i usługi,
na jakie zasługują.

NOTE Paragraph

00:11:35.798 --> 00:11:37.864
Potem pojawił się Andrew Wakefield

00:11:37.864 --> 00:11:41.719
i za wzrost liczby diagnoz 
obwinił szczepienia.

00:11:41.719 --> 00:11:43.832
Prosta, potężna historia,

00:11:43.832 --> 00:11:46.618
w którą łatwo uwierzyć.

00:11:46.618 --> 00:11:48.986
Równie mylna jak teoria Kannera,

00:11:48.986 --> 00:11:51.239
że autyzm należy do rzadkości.

NOTE Paragraph

00:11:51.239 --> 00:11:54.710
Jeśli szacunki Centrum Zwalczania
i Zapobiegania Chorobom są prawdziwe,

00:11:54.710 --> 00:11:59.133
że 1 na 68 dzieci w USA znajduje się
w spektrum autyzmu,

00:11:59.133 --> 00:12:03.340
to autycy są jedną z największych
mniejszości na świecie.

00:12:03.340 --> 00:12:07.167
W ostatnich latach autycy
zaczęli łączyć się w Internecie,

00:12:07.167 --> 00:12:10.812
chcąc odrzucić pogląd,
że są jak zagadka, którą trzeba rozwiązać

00:12:10.812 --> 00:12:12.995
przy następnym przełomie w medycynie.

00:12:12.995 --> 00:12:15.456
Ukuli określenie
"różnorodność neurologiczna",

00:12:15.456 --> 00:12:18.744
żeby oddać bogactwo ludzkiego poznania.

NOTE Paragraph

00:12:19.264 --> 00:12:21.655
Żeby zrozumieć różnorodność neurologiczną,

00:12:21.655 --> 00:12:25.324
trzeba pomyśleć o ludziach 
jak o systemach operacyjnych.

00:12:25.324 --> 00:12:30.240
Jeśli nie działa Windows, niekoniecznie
znaczy to, że system jest zepsuty.

00:12:30.240 --> 00:12:32.609
Według standardów autyzmu

00:12:32.609 --> 00:12:35.889
normalny ludzki mózg łatwo się rozprasza,

00:12:35.889 --> 00:12:37.957
ma obsesję na punkcie 
stosunków społecznych

00:12:37.957 --> 00:12:40.997
i ignoruje szczegóły.

00:12:40.997 --> 00:12:43.992
Ludzie z autyzmem nie mają w życiu łatwo,

00:12:43.992 --> 00:12:46.268
bo żyją w nieprzystosowanym
dla nich świecie.

00:12:46.268 --> 00:12:50.520
70 lat później wciąż próbujemy
dogonić Aspergera,

00:12:50.520 --> 00:12:54.603
który uważał, że "lekiem" 
na najcięższe przejawy autyzmu

00:12:54.603 --> 00:12:57.529
są wyrozumiali nauczyciele,

00:12:57.529 --> 00:12:59.665
uczynni pracodawcy,

00:12:59.665 --> 00:13:01.522
społeczność dająca wsparcie,

00:13:01.522 --> 00:13:04.866
i rodzice, którzy wierzą 
w potencjał swojego dziecka.

NOTE Paragraph

00:13:04.866 --> 00:13:07.908
Pewna kobieta cierpiąca na autyzm,
Zosia Zaks, powiedziała:

00:13:07.908 --> 00:13:13.211
"Wszystkie ręce na pokład,
by naprawić statek człowieczeństwa".

00:13:13.211 --> 00:13:15.764
Skoro żeglujemy w niepewną przyszłość,

00:13:15.764 --> 00:13:19.502
potrzebujemy każdej formy
ludzkiej inteligencji na tej planecie.

00:13:19.502 --> 00:13:25.469
Musimy jako społeczeństwo pracować razem,
by wspólnie stawiać czoła wyzwaniom.

00:13:25.469 --> 00:13:27.791
Nie można zmarnować żadnego umysłu.

NOTE Paragraph

00:13:27.791 --> 00:13:30.136
Dziękuję.

NOTE Paragraph

00:13:30.136 --> 00:13:34.136
(Brawa)