1 00:00:00,882 --> 00:00:03,482 W zeszłym roku, tuż po Bożym Narodzeniu, 2 00:00:03,482 --> 00:00:07,320 132 dzieci w Kalifornii zachorowało na odrę. 3 00:00:07,320 --> 00:00:09,333 Zarazili się albo w Disneylandzie, 4 00:00:09,333 --> 00:00:12,282 albo od osoby, która tam była. 5 00:00:12,282 --> 00:00:15,486 Następnie wirus powędrował do Kanady, 6 00:00:15,486 --> 00:00:18,922 gdzie zaraził ponad 100 dzieci w Quebecu. 7 00:00:18,922 --> 00:00:21,871 Jeden aspekt tej epidemii jest tragiczny. 8 00:00:21,871 --> 00:00:27,490 Odra może mieć fatalne skutki dla dziecka o słabej odporności, 9 00:00:27,490 --> 00:00:31,275 a jest jedną z chorób, której niezmierne łatwo zapobiec. 10 00:00:31,275 --> 00:00:33,272 Skuteczna szczepionka przeciwko odrze 11 00:00:33,272 --> 00:00:36,638 jest dostępna już od ponad pół wieku. 12 00:00:36,638 --> 00:00:39,912 Wiele dzieci, które ucierpiało w tej epidemii, 13 00:00:39,912 --> 00:00:41,886 nie zostało zaszczepionych. 14 00:00:41,886 --> 00:00:44,138 Ich rodzice bali się czegoś 15 00:00:44,138 --> 00:00:47,157 rzekomo o wiele gorszego. 16 00:00:47,157 --> 00:00:48,875 Autyzmu. 17 00:00:48,875 --> 00:00:52,658 Czy jednak artykuł, który wywołał kontrowersje 18 00:00:52,658 --> 00:00:54,981 o związku między autyzmem a szczepionkami, 19 00:00:54,981 --> 00:00:56,978 nie został obalony, wycofany, 20 00:00:56,978 --> 00:00:59,450 uznany za zamierzone oszustwo 21 00:00:59,450 --> 00:01:01,158 przez British Medical Journal? 22 00:01:01,158 --> 00:01:03,201 Większość osób obeznanych z nauką wie, 23 00:01:03,201 --> 00:01:07,520 że teoria o tym, że szczepienia powodują autyzm to brednie. 24 00:01:07,520 --> 00:01:09,377 Sądzę, że większość z was o tym wie. 25 00:01:09,377 --> 00:01:11,955 Jednak miliony rodziców na całym świecie 26 00:01:11,955 --> 00:01:16,573 nadal się boją, że szczepienia wywołają autyzm u ich dziecka. 27 00:01:16,923 --> 00:01:18,047 Dlaczego? 28 00:01:18,827 --> 00:01:20,290 Powiem wam, dlaczego. 29 00:01:20,290 --> 00:01:25,375 Ten wykres przedstawia częstotliwość autyzmu w czasie. 30 00:01:25,375 --> 00:01:27,488 Przez większość XX wieku uważano, 31 00:01:27,488 --> 00:01:31,180 że autyzm jest rzadką przypadłością. 32 00:01:31,180 --> 00:01:34,500 Nieliczni psychologowie i pediatrzy, którzy kiedyś o tym słyszeli, 33 00:01:34,500 --> 00:01:37,217 twierdzili, że przez całe lata pracy 34 00:01:37,217 --> 00:01:39,724 nie natknęli się na żaden przypadek autyzmu. 35 00:01:40,364 --> 00:01:43,602 Przez dziesiątki lat częstotliwość autyzmu była na stałym poziomie. 36 00:01:43,602 --> 00:01:46,853 Chorowało 3 dzieci na 10 000. 37 00:01:46,853 --> 00:01:48,919 Ale potem, w latach 90., 38 00:01:48,919 --> 00:01:51,380 liczby wystrzeliły w górę. 39 00:01:51,380 --> 00:01:54,608 Organizacje dobroczynne typu "Autism Speaks" 40 00:01:54,608 --> 00:01:57,696 bezustannie mówią o epidemii autyzmu. 41 00:01:57,696 --> 00:02:01,365 Tak jakby można było się zarazić autyzmem od innego dziecka w Disneylandzie. 42 00:02:01,365 --> 00:02:02,967 O co chodzi? 43 00:02:02,967 --> 00:02:06,194 Jeśli nie szczepienia, to co? 44 00:02:06,194 --> 00:02:10,165 Pracownicy Centrum Kontroli Chorób w Atlancie, 45 00:02:10,165 --> 00:02:13,110 w odpowiedzi używają zwykle zwrotów: 46 00:02:13,110 --> 00:02:16,370 "rozszerzone kryteria diagnostyczne" 47 00:02:16,370 --> 00:02:18,134 oraz "lepsza wykrywalność", 48 00:02:18,134 --> 00:02:20,711 jako wytłumaczenie dla rosnących liczb. 49 00:02:20,711 --> 00:02:22,731 Jednak taka nowomowa 50 00:02:22,731 --> 00:02:25,680 niekoniecznie rozwieje obawy młodej matki, 51 00:02:25,680 --> 00:02:30,324 która chce nawiązać kontakt wzrokowy ze swoim dwulatkiem. 52 00:02:30,324 --> 00:02:33,319 Skoro trzeba rozszerzać kategorie diagnostyczne, 53 00:02:33,319 --> 00:02:36,152 to dlaczego na początku były tak zawężone? 54 00:02:36,152 --> 00:02:39,147 Dlaczego tak trudno było rozpoznać przypadki autyzmu 55 00:02:39,147 --> 00:02:41,437 przed latami 90.? 56 00:02:41,437 --> 00:02:47,172 Pięć lat temu postanowiłem, poszukać odpowiedzi na te pytania. 57 00:02:47,172 --> 00:02:49,216 Dowiedziałem się, że taki stan rzeczy 58 00:02:49,216 --> 00:02:53,116 ma mniej wspólnego z powolnym i ostrożnym rozwojem nauki, 59 00:02:53,116 --> 00:02:56,354 a więcej z nęcącą siłą pogłosek. 60 00:02:56,544 --> 00:02:58,750 Przez większość XX wieku 61 00:02:58,750 --> 00:03:01,211 lekarze opowiedzieli tylko jedną historię o tym, 62 00:03:01,211 --> 00:03:04,763 czym jest autyzm i jak go odkryto. 63 00:03:04,763 --> 00:03:07,573 Ta historia okazała się błędna. 64 00:03:07,573 --> 00:03:09,384 I widać skutki, 65 00:03:09,384 --> 00:03:13,285 które mają szkodliwy wpływ na zdrowie publiczne na świecie. 66 00:03:13,285 --> 00:03:16,814 Była też inna historia o autyzmie, o wiele dokładniejsza, 67 00:03:16,814 --> 00:03:19,430 o której zapomniano i która zaginęła 68 00:03:19,430 --> 00:03:22,410 w ciemnych zakamarkach literatury medycznej. 69 00:03:22,410 --> 00:03:26,427 Druga historia powie nam wszystko o tym, jak doszliśmy do obecnego punktu, 70 00:03:26,427 --> 00:03:29,032 i jaki jest następny krok. 71 00:03:29,352 --> 00:03:33,996 Pierwsza historia dotyczy psychiatry dziecięcego w Johns Hopkins Hospital, 72 00:03:33,996 --> 00:03:35,946 który nazywał się Leo Kanner. 73 00:03:35,946 --> 00:03:39,499 W 1943 Kanner opublikował artykuł, 74 00:03:39,499 --> 00:03:44,212 w którym opisał 11 małych pacjentów, którzy zdawali się mieć własny świat 75 00:03:44,212 --> 00:03:46,302 i którzy ignorowali ludzi wokół nich, 76 00:03:46,302 --> 00:03:48,462 nawet swoich rodziców. 77 00:03:48,462 --> 00:03:50,737 Godzinami bawili się w pojedynkę. 78 00:03:50,737 --> 00:03:53,384 Machali rękoma przed twarzami. 79 00:03:53,384 --> 00:03:55,358 Wpadali w panikę z błahych powodów, 80 00:03:55,358 --> 00:03:58,970 jak przełożenie zabawki na inne miejsce 81 00:03:58,970 --> 00:04:00,977 bez z ich wiedzy. 82 00:04:00,977 --> 00:04:03,693 Kanner obserwował jedynie pacjentów w swojej klinice, 83 00:04:03,693 --> 00:04:07,269 więc uznał, że autyzm jest bardzo rzadki. 84 00:04:07,269 --> 00:04:11,727 W latach 50. jako światowy autorytet w tej dziedzinie oświadczył, 85 00:04:11,727 --> 00:04:17,300 że miał do czynienia jedynie z 150 przypadkami tego syndromu. 86 00:04:17,300 --> 00:04:21,363 Tymczasem ignorował skierowania przychodzące nawet z RPA. 87 00:04:21,363 --> 00:04:23,754 W zasadzie to nie jest zaskakujące. 88 00:04:23,754 --> 00:04:27,130 Kryteria Kannera do diagnozy autyzmu 89 00:04:27,130 --> 00:04:29,443 były niezmiernie wybiórcze. 90 00:04:29,443 --> 00:04:34,621 Przykładowo zniechęcał do stawiania diagnozy dzieciom, które miewały ataki. 91 00:04:34,621 --> 00:04:38,382 Teraz wiemy, że padaczka często dotyka osoby chore na autyzm. 92 00:04:38,382 --> 00:04:41,424 Kanner chełpił się, że kiedyś odesłał 9 z 10 dzieci, 93 00:04:41,424 --> 00:04:45,255 które do niego trafiły, po tym jak inni lekarze stwierdzili u nich autyzm. 94 00:04:45,255 --> 00:04:47,883 Kanner uznał, że nie cierpią na autyzm. 95 00:04:48,503 --> 00:04:50,944 Kanner nie był głupi, 96 00:04:50,944 --> 00:04:53,383 ale wiele jego teorii zupełnie się nie sprawdziło. 97 00:04:53,383 --> 00:04:56,888 Uznał autyzm za jedną z form psychoz dziecięcych, 98 00:04:56,888 --> 00:05:00,858 które pojawiają się, gdy rodzice są nieczuli i zdystansowani. 99 00:05:00,858 --> 00:05:02,995 Powiedział, że te dzieci 100 00:05:02,995 --> 00:05:07,313 wychowywano w chłodni bez rozmrażania. 101 00:05:07,313 --> 00:05:09,264 Jednak równocześnie Kanner zauważył, 102 00:05:09,264 --> 00:05:12,189 że część jego małych pacjentów 103 00:05:12,189 --> 00:05:15,602 przejawia niezwykłe zdolności w konkretnych dziedzinach 104 00:05:15,602 --> 00:05:18,853 takich jak muzyka, matematyka czy zapamiętywanie. 105 00:05:18,853 --> 00:05:20,734 Jeden z chłopców w jego klinice 106 00:05:20,734 --> 00:05:25,328 potrafił rozróżnić 18 symfonii zanim skończył dwa lata. 107 00:05:25,796 --> 00:05:28,443 Gdy matka puszczała jego ulubione nagrania, 108 00:05:28,443 --> 00:05:31,809 bezbłędnie wołał: "Beethoven!". 109 00:05:31,809 --> 00:05:34,665 Jednak Kanner lekceważył te zdolności. 110 00:05:34,665 --> 00:05:38,242 Twierdził, że dzieci bezmyślnie powtarzają informacje, 111 00:05:38,242 --> 00:05:40,865 usłyszane od napuszonych rodziców, 112 00:05:40,865 --> 00:05:43,465 żeby zyskać ich aprobatę. 113 00:05:43,465 --> 00:05:48,829 W rezultacie autyzm stał się źródłem wstydu, piętnem dla rodziny. 114 00:05:48,829 --> 00:05:51,406 Dwa pokolenia autystycznych dzieci 115 00:05:51,406 --> 00:05:54,889 oddawano do instytucji, dla ich dobra. 116 00:05:54,889 --> 00:05:58,163 Stały się niewidzialne dla większości ludzi. 117 00:05:58,163 --> 00:06:02,400 Co ciekawe dopiero w latach 70. 118 00:06:02,400 --> 00:06:07,567 naukowcy zaczęli sprawdzać teorię Kannera, że autyzm należy rzadkości. 119 00:06:07,567 --> 00:06:11,305 Lorna Wing była psychologiem poznawczym w Londynie. 120 00:06:11,305 --> 00:06:14,509 Uważała, że teoria Kannera o chłodnych rodzicach 121 00:06:14,509 --> 00:06:17,528 była "cholernie durna". 122 00:06:17,528 --> 00:06:21,707 Lorna i jej mąż byli ciepłymi i uczuciowymi ludźmi, 123 00:06:21,707 --> 00:06:24,520 a ich córka Susie cierpiała na ciężki rodzaj autyzmu. 124 00:06:25,110 --> 00:06:29,822 Oboje wiedzieli, że wychowanie dziecka takiego jak Susie będzie trudne, 125 00:06:29,822 --> 00:06:31,784 zwłaszcza bez wsparcia instytucjonalnego, 126 00:06:31,784 --> 00:06:33,386 bez specjalnej edukacji 127 00:06:33,386 --> 00:06:37,635 i innych środków niedostępnych, gdy się nie ma postawionej diagnozy. 128 00:06:37,635 --> 00:06:40,259 Chcąc uświadomić brytyjskiej służbie zdrowia, 129 00:06:40,259 --> 00:06:45,507 że autystyczne dzieci i ich rodziny potrzebują więcej pomocy, 130 00:06:45,507 --> 00:06:47,643 Lorna i jej znajoma Judith Gould 131 00:06:47,643 --> 00:06:52,193 postanowiły uczynić coś, co powinno stać się już 30 lat wcześniej. 132 00:06:52,193 --> 00:06:57,139 Zaczęły badać występowanie autyzmu w populacji. 133 00:06:57,139 --> 00:07:01,435 Pojawiły się w londyńskim metrze, na stacji Camberwell. 134 00:07:01,435 --> 00:07:05,100 Chciały odszukać autystyczne dzieci w społeczeństwie. 135 00:07:05,100 --> 00:07:09,767 Ich odkrycia ukazały, że model Kannera był zdecydowanie zawężony. 136 00:07:09,767 --> 00:07:14,293 Rzeczywistość autyzmu była o wiele barwniejsza i bardziej zróżnicowana. 137 00:07:14,663 --> 00:07:16,806 Niektóre dzieci w ogóle nie potrafiły mówić. 138 00:07:16,806 --> 00:07:21,542 Inne z kolei bez przerwy dzieliły się swoją fascynacją astrofizyką, 139 00:07:21,542 --> 00:07:25,486 dinozaurami czy genealogią rodziny królewskiej. 140 00:07:25,486 --> 00:07:30,176 Te dzieci nie pasowały do jasnych i poukładanych schematów; 141 00:07:30,176 --> 00:07:31,871 tak to ujęła Judith. 142 00:07:31,871 --> 00:07:33,752 Obie widziały wiele takich dzieci, 143 00:07:33,752 --> 00:07:37,537 więcej niż uproszczony model Kannera w ogóle zakładał. 144 00:07:37,537 --> 00:07:41,252 Na początku były zagubione, nie wiedziały, jak zinterpretować dane. 145 00:07:41,252 --> 00:07:44,380 Czy nikt wcześniej nie zauważył tych dzieci? 146 00:07:44,380 --> 00:07:47,899 Lorna natknęła się na odwołanie do artykułu opublikowanego 147 00:07:47,899 --> 00:07:50,554 w języku niemieckim w 1944 roku, 148 00:07:50,554 --> 00:07:52,899 rok po publikacji artykułu Kannera. 149 00:07:52,899 --> 00:07:54,617 Artykuł popadł w zapomnienie, 150 00:07:54,617 --> 00:07:57,194 przepadł w zawierusze tych strasznych czasów, 151 00:07:57,194 --> 00:08:00,445 o których nikt nie chciał pamiętać ani myśleć. 152 00:08:00,445 --> 00:08:03,115 Kanner wiedział, że istnieje konkurencyjny artykuł, 153 00:08:03,115 --> 00:08:07,860 ale skrzętnie unikał wzmianek o nim we własnych dziełach. 154 00:08:07,860 --> 00:08:10,322 Tego artykułu nigdy nie przełożono na angielski. 155 00:08:10,322 --> 00:08:13,285 Na szczęście mąż Lorny znał niemiecki. 156 00:08:13,285 --> 00:08:15,932 Przetłumaczył dla niej artykuł. 157 00:08:15,932 --> 00:08:19,624 Przedstawiał on alternatywną wizję autyzmu. 158 00:08:19,624 --> 00:08:22,317 Jego autor nazywał się Hans Asperger. 159 00:08:22,317 --> 00:08:25,591 Prowadził szpital połączony z internatem 160 00:08:25,591 --> 00:08:28,331 w Wiedniu, w latach 30. 161 00:08:28,331 --> 00:08:32,302 Podejście Aspergera do nauczania dzieci z problemami w nauce 162 00:08:32,302 --> 00:08:35,436 były niezwykle postępowe, nawet jak na dzisiejsze standardy. 163 00:08:35,436 --> 00:08:39,848 Poranki w szpitalu zaczynały się ćwiczeniami przy muzyce. 164 00:08:39,848 --> 00:08:43,354 Dzieci w niedzielne popołudnia grały w przedstawieniach. 165 00:08:43,354 --> 00:08:46,349 Zamiast obwiniać rodziców, że ich dzieci mają autyzm, 166 00:08:46,349 --> 00:08:51,202 Asperger uznał go jako poligenetyczną ułomność, daną na całe życie, 167 00:08:51,202 --> 00:08:55,103 która wymaga rozmaitych form wsparcia i traktowania. 168 00:08:55,103 --> 00:08:58,510 Osoba dotknięta autyzmem potrzebuje ich całe życie. 169 00:08:58,510 --> 00:09:01,395 Zamiast traktować dzieci jak pacjentów, 170 00:09:01,395 --> 00:09:04,460 nazywał je swoimi małymi profesorami. 171 00:09:04,460 --> 00:09:08,245 Korzystał z ich pomocy przy rozwijaniu metod edukacji, 172 00:09:08,245 --> 00:09:10,729 stworzonych specjalnie dla nich. 173 00:09:10,729 --> 00:09:16,460 Asperger postrzegał autyzm jako swoiste różnorodne kontinuum, 174 00:09:16,460 --> 00:09:21,114 które obejmuje zadziwiającą gamę talentów i ułomności. 175 00:09:21,584 --> 00:09:25,116 Wierzył, że autyzm i autystyczne cechy są powszechne 176 00:09:25,116 --> 00:09:26,982 i zawsze takie były. 177 00:09:26,982 --> 00:09:32,276 Dostrzegał te aspekty w popularnych archetypach, 178 00:09:32,276 --> 00:09:34,612 jak nietowarzyski naukowiec, 179 00:09:34,612 --> 00:09:37,306 bądź roztargniony profesor. 180 00:09:37,306 --> 00:09:39,419 Asperger twierdził wręcz, 181 00:09:39,419 --> 00:09:42,646 że sukces w nauce i sztuce 182 00:09:42,646 --> 00:09:45,592 wymaga choćby śladu autyzmu. 183 00:09:46,292 --> 00:09:51,214 Lorna i Judith zrozumiały, że Kanner się mylił. 184 00:09:51,214 --> 00:09:53,907 mówiąc, że autyzm jest rzadki i obwiniając rodziców. 185 00:09:53,907 --> 00:09:56,461 Przez następne lata pracowały bez rozgłosu 186 00:09:56,461 --> 00:09:59,364 z Amerykańskim Towarzystwem Psychiatrycznym, 187 00:09:59,364 --> 00:10:01,964 chcąc tak rozszerzyć kryteria do diagnozowania autyzmu, 188 00:10:01,964 --> 00:10:05,981 żeby oddawały różnorodność, którą nazwały "spektrum autyzmu". 189 00:10:05,981 --> 00:10:08,559 W późnych latach 80. i wczesnych 90. 190 00:10:08,559 --> 00:10:10,857 nastąpiła zmiana. 191 00:10:10,857 --> 00:10:13,226 Zawężony model Kannera zniknął, 192 00:10:13,226 --> 00:10:16,801 za to pojawił rozszerzony model Aspergera. 193 00:10:16,801 --> 00:10:19,472 Te zmiany nie zachodziły w próżni. 194 00:10:19,472 --> 00:10:23,326 Zupełnie przypadkowo, gdy Judith i Lorna za kulisami zajmowały się 195 00:10:23,326 --> 00:10:25,160 zmienianiem kryteriów diagnozy, 196 00:10:25,160 --> 00:10:30,176 świat po raz pierwszy spotkał dorosłego autyka. 197 00:10:30,176 --> 00:10:33,550 Zanim "Rain Man" ujrzał światło dzienne w 1988 roku, 198 00:10:33,550 --> 00:10:38,209 tylko wąskie grono ekspertów wiedziało, co oznacza autyzm. 199 00:10:38,209 --> 00:10:42,969 Dustin Hoffman w niezapomnianej roli Raymonda Babbitta 200 00:10:42,969 --> 00:10:46,104 zdobył dla "Rain Mana" 4 Oskary. 201 00:10:46,104 --> 00:10:48,844 Po tym fakcie pediatrzy, psychologowie, 202 00:10:48,844 --> 00:10:53,534 nauczyciele i rodzice na całym świecie dowiedzieli się, czym jest autyzm. 203 00:10:53,534 --> 00:10:56,459 Przypadkowo w tym samym czasie 204 00:10:56,459 --> 00:11:01,589 pierwszy raz wprowadzono na rynek łatwe w użyciu testy do diagnozowania autyzmu. 205 00:11:01,939 --> 00:11:06,629 Już nie był potrzebny dostęp do wąskiego grona ekspertów, 206 00:11:06,629 --> 00:11:09,207 by móc przebadać dziecko. 207 00:11:09,207 --> 00:11:11,320 Wszystkie te czynniki, film "Rain Man", 208 00:11:11,320 --> 00:11:15,499 zmiana kryteriów diagnozy oraz wprowadzenie testów 209 00:11:15,499 --> 00:11:17,774 stworzyły idealne warunki 210 00:11:17,774 --> 00:11:21,304 do wzrostu świadomości na temat autyzmu. 211 00:11:21,304 --> 00:11:24,322 Liczba diagnoz gwałtownie wzrosła. 212 00:11:24,322 --> 00:11:29,990 Lorna i Judith przewidziały to, wręcz miały nadzieję, że tak się stanie. 213 00:11:29,990 --> 00:11:32,106 Dzięki temu autycy i ich rodziny 214 00:11:32,106 --> 00:11:35,798 w końcu otrzymają wsparcie i usługi, na jakie zasługują. 215 00:11:35,798 --> 00:11:37,864 Potem pojawił się Andrew Wakefield 216 00:11:37,864 --> 00:11:41,719 i za wzrost liczby diagnoz obwinił szczepienia. 217 00:11:41,719 --> 00:11:43,832 Prosta, potężna historia, 218 00:11:43,832 --> 00:11:46,618 w którą łatwo uwierzyć. 219 00:11:46,618 --> 00:11:48,986 Równie mylna jak teoria Kannera, 220 00:11:48,986 --> 00:11:51,239 że autyzm należy do rzadkości. 221 00:11:51,239 --> 00:11:54,710 Jeśli szacunki Centrum Zwalczania i Zapobiegania Chorobom są prawdziwe, 222 00:11:54,710 --> 00:11:59,133 że 1 na 68 dzieci w USA znajduje się w spektrum autyzmu, 223 00:11:59,133 --> 00:12:03,340 to autycy są jedną z największych mniejszości na świecie. 224 00:12:03,340 --> 00:12:07,167 W ostatnich latach autycy zaczęli łączyć się w Internecie, 225 00:12:07,167 --> 00:12:10,812 chcąc odrzucić pogląd, że są jak zagadka, którą trzeba rozwiązać 226 00:12:10,812 --> 00:12:12,995 przy następnym przełomie w medycynie. 227 00:12:12,995 --> 00:12:15,456 Ukuli określenie "różnorodność neurologiczna", 228 00:12:15,456 --> 00:12:18,744 żeby oddać bogactwo ludzkiego poznania. 229 00:12:19,264 --> 00:12:21,655 Żeby zrozumieć różnorodność neurologiczną, 230 00:12:21,655 --> 00:12:25,324 trzeba pomyśleć o ludziach jak o systemach operacyjnych. 231 00:12:25,324 --> 00:12:30,240 Jeśli nie działa Windows, niekoniecznie znaczy to, że system jest zepsuty. 232 00:12:30,240 --> 00:12:32,609 Według standardów autyzmu 233 00:12:32,609 --> 00:12:35,889 normalny ludzki mózg łatwo się rozprasza, 234 00:12:35,889 --> 00:12:37,957 ma obsesję na punkcie stosunków społecznych 235 00:12:37,957 --> 00:12:40,997 i ignoruje szczegóły. 236 00:12:40,997 --> 00:12:43,992 Ludzie z autyzmem nie mają w życiu łatwo, 237 00:12:43,992 --> 00:12:46,268 bo żyją w nieprzystosowanym dla nich świecie. 238 00:12:46,268 --> 00:12:50,520 70 lat później wciąż próbujemy dogonić Aspergera, 239 00:12:50,520 --> 00:12:54,603 który uważał, że "lekiem" na najcięższe przejawy autyzmu 240 00:12:54,603 --> 00:12:57,529 są wyrozumiali nauczyciele, 241 00:12:57,529 --> 00:12:59,665 uczynni pracodawcy, 242 00:12:59,665 --> 00:13:01,522 społeczność dająca wsparcie, 243 00:13:01,522 --> 00:13:04,866 i rodzice, którzy wierzą w potencjał swojego dziecka. 244 00:13:04,866 --> 00:13:07,908 Pewna kobieta cierpiąca na autyzm, Zosia Zaks, powiedziała: 245 00:13:07,908 --> 00:13:13,211 "Wszystkie ręce na pokład, by naprawić statek człowieczeństwa". 246 00:13:13,211 --> 00:13:15,764 Skoro żeglujemy w niepewną przyszłość, 247 00:13:15,764 --> 00:13:19,502 potrzebujemy każdej formy ludzkiej inteligencji na tej planecie. 248 00:13:19,502 --> 00:13:25,469 Musimy jako społeczeństwo pracować razem, by wspólnie stawiać czoła wyzwaniom. 249 00:13:25,469 --> 00:13:27,791 Nie można zmarnować żadnego umysłu. 250 00:13:27,791 --> 00:13:30,136 Dziękuję. 251 00:13:30,136 --> 00:13:34,136 (Brawa)