0:00:06.583,0:00:10.133
کائنات حیات کیهانی خود را[br]با یک انفجار بزرگ شروع کرد

0:00:10.133,0:00:12.603
نزدیک به چهارده میلیارد سال پیش،

0:00:12.603,0:00:15.083
و از آن زمان در حال بزرگ شدن بوده است.

0:00:15.083,0:00:18.533
اما در چه منبسط میشود؟

0:00:18.566,0:00:21.186
این سوالی پیچیده است.

0:00:21.186,0:00:23.166
دلیل این است که:

0:00:23.166,0:00:25.416
معادله نسبیت عام انیشتین

0:00:25.416,0:00:29.416
فضا و زمان را به گونهای[br]در هم تنیده توصیف میکند

0:00:29.416,0:00:31.176
که تار و پود کائنات هستند.

0:00:31.176,0:00:35.176
این یعنی آنچه به عنوان[br]فضا و زمان میشناسیم

0:00:35.176,0:00:38.616
تنها به عنوان بخشی از کائنات[br]وجود دارد و نه ورای آن.

0:00:38.616,0:00:42.656
خوب، وقتی اشیای هر روزه منبسط میشوند،

0:00:42.656,0:00:43.986
فضای بیشتری اشغال میکنند.

0:00:43.986,0:00:47.986
اما اگر چیزی به عنوان فضای بیشتر[br]برای اشغال وجود نداشته باشد چه،

0:00:47.986,0:00:50.536
انبساط اصلا چه معنایی پیدا میکند؟

0:00:50.536,0:00:54.536
در سال ۱۹۲۹ مشاهدات ستارهشناسی ادوین هابل

0:00:54.536,0:00:57.116
پاسخی قطعی به ما داد.

0:00:57.116,0:01:00.786
تحقیق او بر آسمان شب نشان داد[br]که تمام کهکشانهای دوردست

0:01:00.786,0:01:03.686
پس میروند، یا از زمین دور میشوند.

0:01:03.686,0:01:08.246
علاوه بر این، هرچه کهکشان دورتر باشد[br]سرعت پسروی آن بیشتر است.

0:01:08.246,0:01:10.666
چطور میتوانیم این را درک کنیم؟

0:01:10.666,0:01:14.726
یک قرص نان کشمشی را[br]در نظر بگیرید که در فر پف میکند.

0:01:14.726,0:01:18.006
خمیر بین تمام کشمشها

0:01:18.006,0:01:19.236
به یک اندازه پف میکند.

0:01:19.236,0:01:22.736
اگر کشمشها را به عنوان[br]کهکشانها در نظر بگیریم،

0:01:22.736,0:01:25.066
و خمیر را به عنوان فضای بین آنها،

0:01:25.066,0:01:28.036
میتوانیم تصور کنیم[br]که کش آمدن یا منبسط شدن

0:01:28.036,0:01:32.036
فضای بین کهکشانی باعث[br]دور شدن کهکشانها از هم میشود،

0:01:32.622,0:01:37.222
و برای هر کهکشان،[br]همسایههای دوردستش فاصله بیشتری

0:01:37.222,0:01:39.332
نسبت به همسایههای نزدیک میگیرند

0:01:39.332,0:01:41.542
در یک بازه زمانی مساوی.

0:01:41.542,0:01:46.812
قطع یقین، معادله نسبیت عام یک مسابقه

0:01:46.817,0:01:49.977
طنابکشی کیهانی را پیشبینی میکند[br]میان گرانش و انبساط.

0:01:49.977,0:01:54.097
تنها در فضای تاریک بین کهکشانهاست[br]که انبساط برنده میشود،

0:01:54.097,0:01:55.827
و فضا کش میآید.

0:01:55.827,0:01:58.117
پس جواب ما همین است.

0:01:58.117,0:02:01.007
کائنات در خودش منبسط میشود.

0:02:01.007,0:02:06.157
به همین دلیل، کیهانشناسان در حال[br]گسترش دادن مرزهای مدلهای ریاضی هستند

0:02:06.157,0:02:11.187
تا ببینند چه چیزی، در صورت وجود،[br]ورای فضا-زمان وجود دارد.

0:02:11.192,0:02:15.722
اینها حدس و گمانهای بی اساس نیستند،[br]بلکه فرضیاتی هستند

0:02:15.722,0:02:18.622
که پیچ و تاب علمی نظریه[br]انفجار بزرگ را برطرف میکنند.

0:02:18.622,0:02:23.802
انفجار بزرگ پیشبینی میکند که ماده به صورت[br]یکنواخت در تمام کائنات پراکنده شده است،

0:02:23.802,0:02:28.322
به عنوان گاز فضایی -- اما بعد،[br]چطور کهکشانها و ستارهها به وجود آمدند؟

0:02:28.322,0:02:32.122
مدل تورمی دورهای کوتاه را وصف میکند

0:02:32.128,0:02:34.388
که انبساط با سرعتی[br]باورنکردنی رخ میداده است

0:02:34.388,0:02:38.028
و نوسانات کوانتومی انرژی جهان جوان را

0:02:38.028,0:02:42.538
به شکلگیری تودههای گاز که در نهایت[br]تبدیل به کهکشان شدند مرتبط میسازد.

0:02:42.538,0:02:47.318
اگر این فرض را بپذیریم،[br]ممکن است همچنین القا کند که جهان ما

0:02:47.318,0:02:53.578
بخشی از یک واقعیت کیهانی بزرگتر است[br]که دچار تورمی بیپایان و ابدی است.

0:02:53.578,0:02:57.088
ما هیچ چیز از این[br]واقعیت نظری متورم نمیدانیم،

0:02:57.088,0:03:01.088
غیر از این پیشبینی ریاضی[br]که میگوید انبساط بیانتهای آن

0:03:01.088,0:03:04.858
ممکن است ناشی از یک شرایط[br]انرژی کوانتومی ناپایدار باشد.

0:03:04.858,0:03:09.358
اما در بسیاری از منطقههای محلی،[br]انرژی ممکن است به صورت تصادفی نشست کند

0:03:09.358,0:03:15.348
و به شرایط پایدار برسد، تورم متوقف شود[br]و جهانهای حبابی پدید بیایند.

0:03:15.348,0:03:18.158
هر جهان حبابی --[br]که مال ما هم یکی از آنهاست

0:03:18.158,0:03:21.718
-- میتواند با انفجار بزرگ[br]و قوانین فیزیک خود توصیف شود.

0:03:21.718,0:03:25.098
جهان ما ممکن است بخشی از[br]یک چندجهانی بزرگتر باشد،

0:03:25.098,0:03:29.338
که در آن نرخ بینظیر انبساط ابدی

0:03:29.338,0:03:31.818
دیدار با یک جهان همسایه را[br]برای ما ناممکن میکند.

0:03:31.818,0:03:37.378
انفجار بزرگ همچنین پیشبینی میکند که[br]در کائنات جوان و داغ، نیروهای بنیادین ما

0:03:37.378,0:03:40.758
ممکن است در یک ابرنیرو متمرکز شده باشند.

0:03:40.758,0:03:44.758
نظریههای ریاضی ریسمان توصیفی[br]برای این اتحاد پیشنهاد میدهد،

0:03:44.758,0:03:49.248
علاوه بر ساختاری اساسی[br]برای کوارکها و الکترونهای زیراتمی.

0:03:49.248,0:03:54.908
در این مدلهای پیشنهادی، ریسمانهای[br]مرتعش واحدهای سازنده جهان هستند.

0:03:54.908,0:03:59.788
مدلهای رقیب ریسمان،[br]حال در توصیفی واحد اتفاق نظر دارند،

0:03:59.788,0:04:06.138
و میگویند ممکن است این ساختارها[br]با ابعاد عظیم بالاتر تعامل داشته باشند که غشا نام دارند.

0:04:06.141,0:04:09.751
جهان ما ممکن است[br]در چنین غشائی محدود شده باشد،

0:04:09.751,0:04:16.521
و در جایی ناشناخته با ابعاد بالاتر[br]شناور باشد، که "توده" یا ابرفضا نامیده میشود.

0:04:16.521,0:04:22.491
غشاهای دیگر -- حاوی گونههای دیگر جهان --[br]ممکن است در ابرفضا توامان وجود داشته باشند،

0:04:22.491,0:04:27.371
و غشاهای همسایه ممکن است نیروهای اساسی[br]خاص مثل گرانش را به اشتراک بگذارند.

0:04:27.371,0:04:31.431
هم تورم ابدی و هم غشاها[br]یک چندجهانی را توصیف میکنند،

0:04:31.431,0:04:37.511
اما در حالی که جهانها در تورم ابدی از هم جدا هستند،[br]جهانهای غشایی میتوانند با هم برخورد کنند.

0:04:37.511,0:04:42.001
پژواک چنین برخوردی میتواند[br]در تابش زمینه کیهانی نمود پیدا کند

0:04:42.001,0:04:46.971
-- آشی از تابش در تمام کائنات،[br]بازمانده از دوران انفجار بزرگ در ابتدا.

0:04:46.971,0:04:50.771
اما تا کنون چنین پژواک[br]کیهانی را پیدا نکردهایم.

0:04:50.771,0:04:57.231
بعضی فکر میکنند این نظریههای چندجهانی متفاوت[br]درنهایت در یک نظریه عام ادغام میشوند

0:04:57.231,0:04:59.871
یا با چیزی دیگر جایگزین میشوند.

0:04:59.871,0:05:04.551
اما فعلا، اینها توضیحات نظری[br]مدلهای ریاضی هستند.

0:05:04.551,0:05:09.261
از آنجا که این مدلها از آزمایشهای علمی[br]بسیاری الهام گرفته و توسط آنها هدایت میشوند،

0:05:09.261,0:05:13.601
هنوز، آزمایشهای عینی اندکی[br]برای آزمایش مستقیم آنها در دست است.

0:05:13.601,0:05:15.971
تا وقتی که ادوین هابل بعدی از راه برسد،

0:05:15.971,0:05:20.881
دانشمندان احتمالا به دعوا بر سر زیبایی[br]مدلهایشان ادامه خواهند داد ...

0:05:20.881,0:05:27.341
و رویا پردازی میکنند که چه چیزی،[br]اگر باشد، ورای جهان ما نهفته است.