1
00:00:01,000 --> 00:00:11,000
นับแต่ที่ทารกถือกำเนิด

2
00:00:11,000 --> 00:00:16,000
จนต่อมาอีกนานหลังจากนั้น

3
00:00:16,000 --> 00:00:21,000
ที่ยังดำรงตนเป็นผู้บริโภค

4
00:00:21,000 --> 00:00:33,000
เขาไม่ระลึกรู้ถึงการเป็นผู้ให้

5
00:00:33,000 --> 00:00:35,000
เขาช่วยตัวเองไม่ได้

6
00:00:35,000 --> 00:00:38,000
ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะเอาชีวิตรอดได้อย่างไร

7
00:00:38,000 --> 00:00:53,000
แม้ว่าเขาจะเกิดมาพร้อมกับสัญชาตญาณการเอาชีวิตรอด

8
00:00:53,000 --> 00:01:09,000
เขาก็ยังต้องมีแม่หรือแม่เลี้ยง คอยอุ้มชู ถึงจะรอดมาได้

9
00:01:09,000 --> 00:01:22,000
เขาไม่อาจมีข้อกังขาใดๆ ต่อผู้ที่เลี้ยงดูอุ้มชู

10
00:01:22,000 --> 00:01:27,000
เขาต้องยอมศิโรราบโดยสิ้น

11
00:01:27,000 --> 00:01:32,000
เหมือนที่คนไข้ที่ต้องวางใจในวิสัญญีแพทย์

12
00:01:32,000 --> 00:01:38,000
เขาต้องยอมศิโรราบอย่างสิ้นเชิง

13
00:01:38,000 --> 00:01:48,000
ซึ่งนั่น หมายถึงความไว้วางใจอย่างมาก

14
00:01:48,000 --> 00:01:55,000
มันหมายถึงผู้ที่ได้รับความไว้วางใจ

15
00:01:55,000 --> 00:01:58,000
จะไม่ทำลายความวางใจนั้น

16
00:01:58,000 --> 00:02:03,000
และเมื่อเด็กเติบโตขึ้น,

17
00:02:03,000 --> 00:02:07,000
เขาก็ค่อยๆ พบว่า,

18
00:02:07,000 --> 00:02:13,000
คนที่เขาวางใจ ได้ทำลายความไว้วางใจนั้น

19
00:02:13,000 --> 00:02:18,000
เขาไม่รู้จักคำว่าทำลายด้วยซ้ำ

20
00:02:18,000 --> 00:02:24,000
ดังนั้น, เด็กน้อยจึงโทษตัวเอง

21
00:02:24,000 --> 00:02:27,000
เป็นการกล่าวโทษที่ปราศจากคำพูด

22
00:02:27,000 --> 00:02:39,000
ซึ่งเป็นเรื่องที่แก้ได้ยากยิ่ง,

23
00:02:39,000 --> 00:02:45,000
การโทษตัวเองที่ไร้เสียง

24
00:02:45,000 --> 00:02:50,000
เมื่อเด็กเติบโตขึ้น เป็นผู้ใหญ่,

25
00:02:50,000 --> 00:02:54,000
เขายังคงตั้งหน้าบริโภคต่อไป,

26
00:02:54,000 --> 00:02:57,000
แต่การเติบโตของมนุษย์

27
00:02:57,000 --> 00:03:07,000
กลับขึ้นอยู่กับความสามารถในการให้

28
00:03:07,000 --> 00:03:11,000
ในการเป็นผู้ให้

29
00:03:11,000 --> 00:03:17,000
คนๆ หนึ่ง จะให้ไม่ได้เลย ถ้าเขาไม่รู้สึกมั่นคง

30
00:03:17,000 --> 00:03:20,000
รู้สึกว่าตนเองยิ่งใหญ่

31
00:03:20,000 --> 00:03:26,000
รู้สึกว่า: ฉันมีพอแล้ว

32
00:03:26,000 --> 00:03:30,000
ความรู้สึกกรุณา ไม่ใช่เรื่องตลก

33
00:03:30,000 --> 00:03:33,000
และก็ไม่ใช่เรื่องธรรมดา

34
00:03:33,000 --> 00:03:40,000
คนๆ หนึ่ง ต้องค้นพบความยิ่งใหญ่บางอย่างในตัวเอง

35
00:03:40,000 --> 00:03:43,000
ความยิ่งใหญ่นี้ ควรจะต้องมีศูนย์กลางอยู่ที่ตัวเอง

36
00:03:43,000 --> 00:03:46,000
ไม่ใช่เป็นเงินทอง

37
00:03:46,000 --> 00:03:50,000
ไม่ใช่อำนาจที่มี

38
00:03:50,000 --> 00:03:58,000
ไม่ใช่ฐานะใดๆ ที่นำมากล่าวอ้างได้ในสังคม,

39
00:03:58,000 --> 00:04:03,000
แต่มันควรจะมาจากตัวเอง

40
00:04:03,000 --> 00:04:07,000
ตัวตนของคุณ คุณที่ระลึกรู้ถึงตัวตนนั้น

41
00:04:07,000 --> 00:04:14,000
และที่ตัวตนนั้น มันก็ควรจะเป็นศูนย์กลาง ของความรู้สึกยิ่งใหญ่ ความรู้สึกสมบูรณ์พร้อม

42
00:04:14,000 --> 00:04:21,000
ไม่เช่นนั้น ความกรุณาก็เป็นเพียงคำพูด และความฝัน

43
00:04:24,000 --> 00:04:29,000
บางครั้ง คุณก็แสดงความกรุณาได้,

44
00:04:29,000 --> 00:04:33,000
แต่ส่วนมากก็มาจากความสงสาร

45
00:04:33,000 --> 00:04:40,000
มากกว่าความกรุณา

46
00:04:40,000 --> 00:04:44,000
ขอบคุณพระเจ้าที่เราเป็นคนที่มีความเห็นอกเห็นใจ

47
00:04:44,000 --> 00:04:49,000
ยามที่มีใครซักคนบาดเจ็บ, เรารับรู้ได้ถึงความเจ็บปวดนั้น

48
00:04:49,000 --> 00:04:56,000
ในการแข่งวิมเบิลดัน, รอบสุดท้าย

49
00:04:56,000 --> 00:04:59,000
สองคนนี่ต่อสู้กัน

50
00:04:59,000 --> 00:05:04,000
ต่างฝ่ายต่างก็ชนะอยู่สองเกมส์

51
00:05:04,000 --> 00:05:07,000
มันจะเป็นคราวของใครก็ได้

52
00:05:07,000 --> 00:05:14,000
หยาดเหงื่อที่เสียไปแล้วไร้ความหมาย

53
00:05:14,000 --> 00:05:20,000
แล้วฝ่ายหนึ่งก็ชนะ

54
00:05:20,000 --> 00:05:30,000
มารยาทในการเล่นเทนนิสก็คือ ทั้งคู่จะต้องมาที่เน็ต

55
00:05:30,000 --> 00:05:35,000
และจับมือกัน

56
00:05:35,000 --> 00:05:38,000
ผู้ชนะชูหมัดสูงสู่ฟ้า

57
00:05:38,000 --> 00:05:43,000
และก้มลงจูบพื้นดิน

58
00:05:43,000 --> 00:05:47,000
โยนเสื้อของเขาไป ประหนึ่งมีใครรอคอยอยู่

59
00:05:47,000 --> 00:05:50,000
(หัวเราะ)

60
00:05:50,000 --> 00:05:54,000
และแล้วเขาก็มาที่เน็ต

61
00:05:54,000 --> 00:05:57,000
เมื่อเขามาถึงเน็ต

62
00:05:57,000 --> 00:06:02,000
คุณเห็นมั้ย, สีหน้าของเขาที่เปลี่ยนไป

63
00:06:02,000 --> 00:06:07,000
ดูเหมือนเขากำลังหวังว่าเขาไม่ใช่ผู้ชนะ

64
00:06:07,000 --> 00:06:12,000
ทำไมล่ะ? ความเห็นใจ

65
00:06:12,000 --> 00:06:14,000
นั่นละ ใจมนุษย์

66
00:06:14,000 --> 00:06:20,000
ไม่มีใจมนุษย์คนไหน ปฏิเสธความเห็นใจนั้นได้

67
00:06:20,000 --> 00:06:26,000
ไม่มีศาสนาใดทำลายมันได้ด้วยการพร่ำสอน

68
00:06:26,000 --> 00:06:32,000
ไม่มีวัฒนธรรมใด, ชาติใด, แม้แต่ความเป็นชาตินิยม

69
00:06:32,000 --> 00:06:35,000
ไม่มีอะไรแตะต้องมันได้

70
00:06:35,000 --> 00:06:38,000
เพราะสิ่งนั้น คือความเห็นอกเห็นใจ

71
00:06:38,000 --> 00:06:44,000
และความสามารถที่จะเห็นใจ

72
00:06:44,000 --> 00:06:52,000
จะเป็นช่องทางที่คุณจะเชื่อมไปยังผู้อื่นได้

73
00:06:52,000 --> 00:06:57,000
คุณทำอะไรบางอย่าง ที่ทำให้ชีวิตของคนบางคนเปลี่ยนแปลงไป

74
00:06:57,000 --> 00:07:02,000
อาจจะเป็นคำพูด, อาจจะเป็นเวลา

75
00:07:02,000 --> 00:07:07,000
ความกรุณา ไม่ได้จำกัดรูปแบบอยู่เพียงอย่างเดียว

76
00:07:07,000 --> 00:07:10,000
ไม่มีความกรุณาแบบอินเดีย

77
00:07:10,000 --> 00:07:14,000
ไม่มีความกรุณาแบบอเมริกัน

78
00:07:14,000 --> 00:07:20,000
มันอยู่เหนือเชื้อชาติ, เพศ, วัย

79
00:07:20,000 --> 00:07:31,000
ทำไมนะหรือ? เพราะมันมีอยู่ในทุกผู้ทุกคน

80
00:07:31,000 --> 00:07:38,000
บางคน ผู้คนอาจจะสัมผัสมันได้เป็นบางครั้ง

81
00:07:38,000 --> 00:07:43,000
ความกรุณาเป็นครั้งคราวเช่นนี้

82
00:07:43,000 --> 00:07:47,000
ไม่ใช่สิ่งที่เราพูดถึง

83
00:07:47,000 --> 00:07:50,000
มันไม่ใช่สิ่งที่มาเป็นครั้งคราว

84
00:07:50,000 --> 00:07:55,000
คุณไม่สามารถสั่งการให้ใครๆ มีความกรุณาได้

85
00:07:58,000 --> 00:08:02,000
คุณพูดไม่ได้ว่า "กรุณารักฉันเถิด"

86
00:08:02,000 --> 00:08:05,000
ความรัก เป็นสิ่งที่คุณค้นพบ

87
00:08:05,000 --> 00:08:10,000
ไมใช่การกระทำ

88
00:08:10,000 --> 00:08:15,000
แต่ในภาษาอังกฤษ, มันก็อาจจะเป็นการกระทำได้ด้วย

89
00:08:15,000 --> 00:08:19,000
เราจะพูดเรื่องนั้นกันทีหลัง

90
00:08:19,000 --> 00:08:26,000
เช่นนั้นแล้ว คนแต่ละคนจะต้องค้นพบความสมบูรณ์พร้อม

91
00:08:26,000 --> 00:08:33,000
เรากำลังจะอ้างถึงความเป็นไปได้ของความสมบูรณ์พร้อมในตัวเอง

92
00:08:33,000 --> 00:08:40,000
ซึ่งมันก็ขึ้นอยู่กับประสบการณ์ของเรา, ประสบการณ์ของทุกๆ คน

93
00:08:40,000 --> 00:08:49,000
แทนที่เราจะต้องใช้ชีวิตอย่างเศร้ารันทด,

94
00:08:49,000 --> 00:08:59,000
เราอยู่อย่างเป็นสุขได้ในขณะปัจจุบัน ซึ่งมีได้ไม่มากนัก

95
00:08:59,000 --> 00:09:02,000
และผู้ที่กำลังเป็นสุข,

96
00:09:02,000 --> 00:09:10,000
แม้เพราะเรื่องตลกชั่วครู่

97
00:09:10,000 --> 00:09:19,000
ก็อยู่ในภาวะยอมรับตนเอง, และยอมรับสภาพแวดล้อมที่เป็นอยู่

98
00:09:19,000 --> 00:09:23,000
นั่นหมายถึงทั้งระบบจักรวาล,

99
00:09:23,000 --> 00:09:27,000
สิ่งที่รู้ และสิ่งที่ยังไม่รู้

100
00:09:27,000 --> 00:09:33,000
ยอมรับได้หมดทุกสิ่ง

101
00:09:33,000 --> 00:09:39,000
เพราะคุณได้ค้นพบ ความเป็นเอกภาพ สมบูรณ์ในตัวเอง

102
00:09:39,000 --> 00:09:43,000
สิ่งนี้, ตัวฉัน,

103
00:09:43,000 --> 00:09:46,000
กับสิ่งนั้น, สิ่งต่างๆ ที่อยู่รายรอบตัว

104
00:09:46,000 --> 00:09:51,000
ผนึกเข้าเป็นสิ่งเดียวกัน,

105
00:09:51,000 --> 00:09:57,000
เป็นประสบการณ์ที่ไม่มีใครกล่าวได้ว่า "ฉันถูกปฏิเสธ"

106
00:09:57,000 --> 00:10:03,000
ประสบการณ์ที่เราก็เป็นเสมือนส่วนหนึ่งของสิ่งต่างๆ

107
00:10:03,000 --> 00:10:12,000
ประสบการณ์ที่ช่วยเรายืนยันว่า, ไม่ว่าเราจะมีข้อจำกัดใดๆ,

108
00:10:12,000 --> 00:10:17,000
ทั้งหมดทั้งปวงของ ความต้องการ, ความปรารถนา, สิ่งที่ขาดหาย และบัตรเครดิต,

109
00:10:17,000 --> 00:10:22,000
และการเลิกจ้าง,

110
00:10:22,000 --> 00:10:26,000
และถึงที่สุด, ศีรษะล้านโล่ง

111
00:10:26,000 --> 00:10:30,000
คุณก็ยังมีความสุขได้

112
00:10:30,000 --> 00:10:35,000
แต่ความหมายที่สืบเนื่องไปจากเรื่องนี้ก็คือว่า

113
00:10:35,000 --> 00:10:41,000
คุณไม่จำเป็นต้องเติมเต็มความปรารถนาของคุณ เพื่อจะได้พบกับความสุข

114
00:10:41,000 --> 00:10:47,000
คุณ คือความสุขอย่างที่สุด, เป็นความสมบูรณ์พร้อม, อย่างที่อยากเป็น

115
00:10:47,000 --> 00:10:49,000
เรื่องนี้ไม่ต้องเลือก

116
00:10:49,000 --> 00:10:55,000
เรื่องนี้ เป็นเพียงสิ่งยืนยันความจริง

117
00:10:55,000 --> 00:11:02,000
ที่ว่าความสมบูรณ์พร้อมนั้น ไม่แตกต่างไปจากตัวคุณ,

118
00:11:02,000 --> 00:11:06,000
ไม่น้อยไปกว่าคุณ

119
00:11:06,000 --> 00:11:09,000
มันคือตัวคุณเท่านั้น

120
00:11:09,000 --> 00:11:12,000
คุณไม่สามารถเป็นส่วนหนึ่งของความสมบูรณ์พร้อมนั้น

121
00:11:12,000 --> 00:11:15,000
และยังรู้สึกสมบูรณ์เต็มเปี่ยมอยู่ได้

122
00:11:15,000 --> 00:11:19,000
ขณะที่คุณมีความสุข เผยให้เห็นความจริงนั้น,

123
00:11:19,000 --> 00:11:24,000
ความตระหนักรู้, ความระลึกได้

124
00:11:24,000 --> 00:11:27,000
บางที ฉันอาจจะเป็นสิ่งสมบูรณ์นั้น

125
00:11:27,000 --> 00:11:30,000
สวามี อาจจะพูดถูก

126
00:11:30,000 --> 00:11:41,000
สวามีอาจจะพูดถูก จงเริ่มต้นชีวิตใหม่

127
00:11:41,000 --> 00:11:47,000
เพื่อให้ทุกสิ่งกลับมามีความหมาย

128
00:11:47,000 --> 00:11:51,000
เราไม่มีเหตุอันใดอีกต่อไป ที่จะกล่าวโทษตนเอง

129
00:11:51,000 --> 00:11:57,000
ถ้าใครซักคนจะกล่าวโทษตัวเอง, เขามีเหตุผลเป็นล้าน แล้วก็ยังมีอีกมากมาย,

130
00:11:57,000 --> 00:12:03,000
แต่ถ้าเรากล่าวว่า, แม้ว่ากายของเราจะมีข้อจำกัด,

131
00:12:03,000 --> 00:12:12,000
ถ้ามันดำ, มันก็ไม่ขาว, หรือหากมันขาว มันก็ไม่ดำ,

132
00:12:12,000 --> 00:12:18,000
กายของเรามันมีข้อจำกัดอยู่แล้ว ไม่ว่าจะมองมันอย่างไร ก็จำกัด

133
00:12:18,000 --> 00:12:22,000
ความรู้ของคุณก็จำกัด, สุขภาพก็จำกัด

134
00:12:22,000 --> 00:12:25,000
และดังนั้น อำนาจของคุณจึงมีอย่างจำกัด

135
00:12:25,000 --> 00:12:30,000
และความสดชื่น เบิกบาน ก็ย่อมมีอย่างจำกัด

136
00:12:30,000 --> 00:12:33,000
ความกรุณา ก็ย่อมมีอย่างจำกัด

137
00:12:33,000 --> 00:12:38,000
ทุกๆ สิ่ง จะกลายเป็นไร้ขีดจำกัด

138
00:12:38,000 --> 00:12:44,000
คุณสั่งให้กรุณาไม่ได้

139
00:12:44,000 --> 00:12:48,000
เว้นแต่ว่าคุณจะไร้ข้อจำกัด, และไม่มีใครกลายเป็นคนไม่มีข้อจำกัดได้,

140
00:12:48,000 --> 00:12:53,000
ไม่ว่าคุณจะเป็น หรือไม่เป็นก็ตาม. ก็เท่านั้นเอง

141
00:12:53,000 --> 00:13:02,000
และไม่มีทางที่การมีอยู่ของคุณจะไม่มีข้อจำกัด

142
00:13:02,000 --> 00:13:12,000
ประสบการณ์ของคุณเองก็บอกได้, ถึงแม้จะมีข้อจำกัดมากมาย, คุณก็ยังสมบูรณ์พร้อม

143
00:13:12,000 --> 00:13:17,000
และความสมบูรณ์พร้อมนี้เอง คือสิ่งที่เป็นจริงในตัวคุณ

144
00:13:17,000 --> 00:13:19,000
เมื่อคุณสัมพันธ์กับโลก

145
00:13:19,000 --> 00:13:22,000
ก็จะมีความรักมาก่อน

146
00:13:22,000 --> 00:13:24,000
เมื่อคุณสัมพันธ์กับโลก,

147
00:13:24,000 --> 00:13:29,000
การปรากฎของพลัง แห่งความสมบูรณ์พร้อม

148
00:13:29,000 --> 00:13:34,000
ก็คือ, สิ่งที่เราเรียกว่า, ความรัก

149
00:13:34,000 --> 00:13:38,000
และตัวมันเองก็กลายเป็นความกรุณา

150
00:13:38,000 --> 00:13:49,000
หากว่าสิ่งที่คุณไปเกี่ยวข้องด้วย แสดงอารมณ์นั้นให้ปรากฎ

151
00:13:49,000 --> 00:13:59,000
เมื่อนั้น สิ่งนั้นก็จะกลายเป็นการให้, การแบ่งปัน

152
00:13:59,000 --> 00:14:05,000
คุณแสดงออก เพราะว่าคุณมีความกรุณา

153
00:14:05,000 --> 00:14:11,000
การจะพบความกรุณา คุณต้องรู้จักเห็นอกเห็นใจ

154
00:14:11,000 --> 00:14:16,000
การจะพบความสามารถที่จะให้ และแบ่งปันได้,

155
00:14:16,000 --> 00:14:18,000
คุณต้องให้ และแบ่งปัน

156
00:14:18,000 --> 00:14:23,000
ไม่มีทางลัด มันก็เหมือนการว่ายน้ำ ที่ต้องว่ายน้ำ

157
00:14:23,000 --> 00:14:27,000
คุณหัดว่ายน้ำด้วยการว่ายน้ำ

158
00:14:27,000 --> 00:14:31,000
คุณหัดว่ายน้ำบนฟองน้ำ แล้วโดดลงน้ำเลยไม่ได้

159
00:14:31,000 --> 00:14:33,000
(หัวเราะ)

160
00:14:33,000 --> 00:14:37,000
คุณหัดว่ายน้ำ ด้วยการว่ายน้ำ คุณหัดขี่จักรยาน ด้วยการขี่จักรยาน

161
00:14:37,000 --> 00:14:39,000
คุณหัดทำครัว ด้วยการทำครัว

162
00:14:39,000 --> 00:14:42,000
การมีคนที่น่าสงสารอยู่รอบๆ ตัว

163
00:14:42,000 --> 00:14:44,000
ที่จะได้กินของที่คุณปรุง

164
00:14:44,000 --> 00:14:47,000
(หัวเราะ)

165
00:14:52,000 --> 00:14:56,000
และก็, นั่นล่ะ, ที่เราพูดถึง,

166
00:14:56,000 --> 00:14:58,000
คุณต้องแกล้งทำแล้วมันจะเกิดขึ้น

167
00:14:58,000 --> 00:15:05,000
(หัวเราะ)

168
00:15:05,000 --> 00:15:08,000
คุณต้องทำ

169
00:15:08,000 --> 00:15:14,000
บรรพบุรุษของเรา ก็ตั้งใจให้เป็นเช่นนั้น

170
00:15:14,000 --> 00:15:19,000
คุณต้องลงมือทำ

171
00:15:19,000 --> 00:15:26,000
ทำอย่างมีความกรุณา

172
00:15:26,000 --> 00:15:31,000
ไม่มีคำกริยา สำหรับความกรุณา

173
00:15:31,000 --> 00:15:35,000
แต่มีคำขยายกริยา สำหรับความกรุณา

174
00:15:35,000 --> 00:15:39,000
ผมพบว่าเป็นสิ่งที่น่าสนใจ

175
00:15:39,000 --> 00:15:45,000
คุณลงมือทำอย่างมีความกรุณา

176
00:15:45,000 --> 00:15:49,000
แต่ก็นั่นแหละ คุณจะลงมือทำอย่างมีความกรุณาได้อย่างไร หากคุณไม่มีความกรุณา?

177
00:15:49,000 --> 00:15:52,000
ตรงนั้นแหละ ที่คุณต้องแกล้งทำ

178
00:15:52,000 --> 00:15:56,000
แกล้งทำแล้วมันจะเกิดขึ้น นี่คือมนต์ของอเมริกา

179
00:15:56,000 --> 00:16:01,000
(หัวเราะ)

180
00:16:01,000 --> 00:16:05,000
แกล้งทำแล้วมันจะเกิดขึ้น

181
00:16:05,000 --> 00:16:08,000
ทำอย่างมีความกรุณา ประหนึ่งว่าคุณมีความกรุณา,

182
00:16:08,000 --> 00:16:11,000
กัดฟันไปด้วย,

183
00:16:11,000 --> 00:16:13,000
ใช้กำลังเสริมทั้งหมดที่มี,

184
00:16:13,000 --> 00:16:17,000
ถ้าสวดมนต์เป็น ก็สวดไปด้วย

185
00:16:17,000 --> 00:16:20,000
ร้องขอความกรุณา

186
00:16:20,000 --> 00:16:23,000
ขอให้ฉันได้แสดงออกอย่างมีกรุณา

187
00:16:23,000 --> 00:16:25,000
ลงมือ

188
00:16:25,000 --> 00:16:27,000
คุณจะได้พบความกรุณา

189
00:16:27,000 --> 00:16:32,000
และสิ่งที่สัมพันธ์กับความกรุณา อย่างช้าๆ,

190
00:16:32,000 --> 00:16:36,000
และอย่างช้าๆ หากคุณได้รับการสอนที่ดี,

191
00:16:36,000 --> 00:16:41,000
คุณก็จะพบว่า ความกรุณา เป็นการปรากฎของพลัง

192
00:16:41,000 --> 00:16:47,000
ของความเป็นจริงแห่งตัวตน, ซึ่งเป็นเอกภาพ, เป็นสิ่งสมบูรณ์พร้อม,

193
00:16:47,000 --> 00:16:49,000
นั่นล่ะ คือสิ่งที่คุณเป็น

194
00:16:49,000 --> 00:16:52,000
ด้วยคำกล่าวเหล่านี้, ขอบคุณมาก

195
00:16:52,000 --> 00:16:54,000
(ปรบมือ)