1
00:00:01,000 --> 00:00:11,000
ბავშვი იბადება

2
00:00:11,000 --> 00:00:16,000
და საკმაოდ დიდი ხნის განმავლობაში

3
00:00:16,000 --> 00:00:21,000
არის მომხმარებელი.

4
00:00:21,000 --> 00:00:33,000
ის არ შეიძლება იყოს რამის გამცემი გაცნობიერებულად.

5
00:00:33,000 --> 00:00:35,000
ბავშვი უმწეოა.

6
00:00:35,000 --> 00:00:38,000
მან ისიც კი არ იცის, თუ როგორ გადარჩეს,

7
00:00:38,000 --> 00:00:53,000
იმის მიუხედავად, რომ აქვს გადარჩენის თანდაყოლილი ინსტიქტი.

8
00:00:53,000 --> 00:01:09,000
გადარჩენისთვის მას სჭირდება დედის ან დედობილის დახმარება.

9
00:01:09,000 --> 00:01:22,000
მან არ უნდა შეიტანოს ეჭვი იმ ადამიანში, რომელიც ზრუნავს მასზე.

10
00:01:22,000 --> 00:01:27,000
ის უნდა ემორჩილებოდეს მთლიანად,

11
00:01:27,000 --> 00:01:32,000
ისევე უსიტყვოდ, როგორც ემორჩილება ანესთეზიოლოგს.

12
00:01:32,000 --> 00:01:38,000
დათმოს ყველაფერი.

13
00:01:38,000 --> 00:01:48,000
ეს მოითხოვს უზარმაზარ ნდობას.

14
00:01:48,000 --> 00:01:55,000
ნდობით აღჭურვილ ადამიანს,

15
00:01:55,000 --> 00:01:58,000
რომელიც არ დაარღვევს ამ ნდობას.

16
00:01:58,000 --> 00:02:03,000
როცა ბავშვი იზრდება,

17
00:02:03,000 --> 00:02:07,000
ის იწყებს იმის აღმოჩენას, რომ

18
00:02:07,000 --> 00:02:13,000
ადამიანი, რომელსაც ის ენდობოდა, ზუსტადაც რომ არღვევს მის ნდობას.

19
00:02:13,000 --> 00:02:18,000
მან ისიც კი არ იცის, თუ რას ნიშნავს ”ნდობის დარღვევა”.

20
00:02:18,000 --> 00:02:24,000
შესაბამისად, ის ადანაშაულებს მხოლოდ საკუთარ თავს.

21
00:02:24,000 --> 00:02:27,000
უსიტყვო დადანაშაულება,

22
00:02:27,000 --> 00:02:39,000
რომელიც გაცილებით უფრო ძნელია გადასაჭრელად,

23
00:02:39,000 --> 00:02:45,000
უსიტყვო თვით-დადანაშაულება.

24
00:02:45,000 --> 00:02:50,000
ბავშვი იზრდება და ხდება ზრდასრული ადამიანი,

25
00:02:50,000 --> 00:02:54,000
აქამდე ის იყო მხოლოდ მომხმარებელი,

26
00:02:54,000 --> 00:02:57,000
მაგრამ ადამიანის განვითარება

27
00:02:57,000 --> 00:03:07,000
დევს მის უნარში, რომ გასცეს,

28
00:03:07,000 --> 00:03:11,000
იყოს გამცემი.

29
00:03:11,000 --> 00:03:17,000
შეუძლებელია, გასცე რაღაც, თუ თვითონ არ გრძნობ თავს უსაფრთხოდ,

30
00:03:17,000 --> 00:03:20,000
საკმარისად დიდად,

31
00:03:20,000 --> 00:03:26,000
რომ თქვა: მე მაქვს საკმარისი.

32
00:03:26,000 --> 00:03:30,000
იყო შემწყნარებელი, ეს არ არის ხუმრობა.

33
00:03:30,000 --> 00:03:33,000
ეს არ არის მარტივი.

34
00:03:33,000 --> 00:03:40,000
საჭიროა, აღმოაჩინო მნიშვნელოვნება საკუთარ თავში.

35
00:03:40,000 --> 00:03:43,000
მნიშვნელოვნება, რომელიც კონცენტრირებული იქნება საკუთარ თავზე,

36
00:03:43,000 --> 00:03:46,000
არა ფულზე,

37
00:03:46,000 --> 00:03:50,000
ძალაუფლებაზე,

38
00:03:50,000 --> 00:03:58,000
ადგილზე საზოგადოებაში,

39
00:03:58,000 --> 00:04:03,000
არამედ საკუთარ თავზე მხოლოდ.

40
00:04:03,000 --> 00:04:07,000
შენ უნდა აცნობიერებდე შენს პიროვნებას.

41
00:04:07,000 --> 00:04:14,000
ამ პიროვნებაზე, მის მნიშვნლოვნებაზე, ერთიანობაზე უნდა იყოს კონცენტრირებული.

42
00:04:14,000 --> 00:04:21,000
სხვაგვარად, შემწყნარებლობა მხოლოდ ფუჭი სიტყვაა.

43
00:04:24,000 --> 00:04:29,000
შენ შეიძლება შეძლო ეს შემთხვევით,

44
00:04:29,000 --> 00:04:33,000
რაც განპირობებული იყოს უფრო თანაგრძნობით,

45
00:04:33,000 --> 00:04:40,000
ვიდრე შემწყნარებლობით.

46
00:04:40,000 --> 00:04:44,000
მადლობა ღმერთს, ჩვენ გვაქვს თანაგრძნობის უნარი.

47
00:04:44,000 --> 00:04:49,000
როცა ვიღაცა გასაჭირშია, ჩვენ ვიღებთ ამ გასაჭირს.

48
00:04:49,000 --> 00:04:56,000
უიმბლდონის ფინალური მატჩი,

49
00:04:56,000 --> 00:04:59,000
ორი მოწინააღმდეგე იბრძვის გამარჯვებისთვის.

50
00:04:59,000 --> 00:05:04,000
თითოეულს აქვს ორი თამაში.

51
00:05:04,000 --> 00:05:07,000
ეს არ შეიძლება იყოს სხვა რომელიმეს თამაში.

52
00:05:07,000 --> 00:05:14,000
ის, რომ ორივე ოფლადაა დაღვრილი, არანაირი აზრი არ აქვს.

53
00:05:14,000 --> 00:05:20,000
იმარჯვებს მხოლოდ ერთი.

54
00:05:20,000 --> 00:05:30,000
თამაშის ეტიკეტი მოითხოვს, რომ ორივე მოთამაშე მივიდეს ბადესთან

55
00:05:30,000 --> 00:05:35,000
და ჩამოართვას ხელი ერთმანეთს.

56
00:05:35,000 --> 00:05:38,000
გამარჯვებული ურტყამს ჰაერში

57
00:05:38,000 --> 00:05:43,000
და კოცნის მიწას,

58
00:05:43,000 --> 00:05:47,000
ისვრის მაისურს, თითქოს ვიღაც ელოდებოდეს მას.

59
00:05:47,000 --> 00:05:50,000
სიცილი

60
00:05:50,000 --> 00:05:54,000
და ეს ადამიანი უნდა მივიდეს ბადესთან.

61
00:05:54,000 --> 00:05:57,000
როცა ის მიდის,

62
00:05:57,000 --> 00:06:02,000
თქვენ ხედავთ, როგორ ეცვლება სახე.

63
00:06:02,000 --> 00:06:07,000
ისე გამოიყურება, თითქოს ეხლა ნატრულობს, რომ მას არ მოეგო.

64
00:06:07,000 --> 00:06:12,000
რატომ? თანაგრძნობა.

65
00:06:12,000 --> 00:06:14,000
ეს არის ადამიანის გული.

66
00:06:14,000 --> 00:06:20,000
არცერთი ადამიანური გულის მქონე არსება არ არის მოკლებული თანაგრძნობას.

67
00:06:20,000 --> 00:06:26,000
არც ერთ რელიგიას არ შეუძლია მისი აღმოფხვრა.

68
00:06:26,000 --> 00:06:32,000
ვერცერთ კულტურას, ერს, ნაციონალიზმს

69
00:06:32,000 --> 00:06:35,000
არ შეუძლია, შეეხოს მას.

70
00:06:35,000 --> 00:06:38,000
იმიტომ რომ ეს არის თანაგრძნობა.

71
00:06:38,000 --> 00:06:44,000
თანაგრძნობის უნარი

72
00:06:44,000 --> 00:06:52,000
არის საშუალება, რომლითაც ვაღწევთ სხვა ადამიანებს,

73
00:06:52,000 --> 00:06:57,000
აკეთებ რაღაც ისეთს, რაც ცვლის ვიღაცის ცხოვრებას.

74
00:06:57,000 --> 00:07:02,000
თუნდაც სიტყვები, დრო.

75
00:07:02,000 --> 00:07:07,000
შემწყნარებლობა არ არის განსაზღვრული რაიმე ფორმით.

76
00:07:07,000 --> 00:07:10,000
არ არსებობს ინდური თანაგრძნობა.

77
00:07:10,000 --> 00:07:14,000
არ არსებობს ამერიკული თანაგრძნობა.

78
00:07:14,000 --> 00:07:20,000
ის გადის ერის, სქესის, ასაკის მიღმა.

79
00:07:20,000 --> 00:07:31,000
რატომ? იმიტომ, რომ ის ყველაშია.

80
00:07:31,000 --> 00:07:38,000
ადამიანები მას აკეთებენ შემთხვევითად.

81
00:07:38,000 --> 00:07:43,000
ეს არის შემთხვევითი შემწყნარებლობა.

82
00:07:43,000 --> 00:07:47,000
ჩვენ ამაზე არ ვსაუბრობთ.

83
00:07:47,000 --> 00:07:50,000
ის არასდროს დარჩება შემთხვევითი.

84
00:07:50,000 --> 00:07:55,000
შეუძლებელია, უბრძანო ადამიანს, იყოს შემწყნარებელი.

85
00:07:58,000 --> 00:08:02,000
არ შეიძლება, უთხრა: ”გთხოვ, შემიყვარე”.

86
00:08:02,000 --> 00:08:05,000
სიყვარული არის ისეთი რაღაც, რასაც აღმოაჩენ.

87
00:08:05,000 --> 00:08:10,000
ეს არ არის მოქმედება,

88
00:08:10,000 --> 00:08:15,000
მაგრამ ინგლისურ ენეში ეს ასევე მოქმედებასაც აღნიშნავს.

89
00:08:15,000 --> 00:08:19,000
ამას მოგვიანებებით დავუბრუნდები.

90
00:08:19,000 --> 00:08:26,000
ანუ ადამიანმა უნდა აღმოაჩინოს რაღაც განსაზღვრული ერთიანობა, სისავსე.

91
00:08:26,000 --> 00:08:33,000
მოვიყვან ამის მაგალითს,

92
00:08:33,000 --> 00:08:40,000
რომელიც არის თითოეული ჩვენგანის გამოცდილებაში.

93
00:08:40,000 --> 00:08:49,000
მიუხედავად ტრაგიკული ცხოვრებისა,

94
00:08:49,000 --> 00:08:59,000
ვიღაც ბედნიერია თუნდაც ძალიან მცირე ბედნიერი მომენტებით მის ცხოვრებაში.

95
00:08:59,000 --> 00:09:02,000
და ის, ვინც ბედნიერია,

96
00:09:02,000 --> 00:09:10,000
თუნდაც ხუმრობით,

97
00:09:10,000 --> 00:09:19,000
იღებს საკუთარ თავს და გარემოს, რომელშიც ის არის.

98
00:09:19,000 --> 00:09:23,000
ეს ნიშნავს მთლიან სამყაროს,

99
00:09:23,000 --> 00:09:27,000
ნაცნობ და უცნობ საგნებს.

100
00:09:27,000 --> 00:09:33,000
ყველაფერს იღებ,

101
00:09:33,000 --> 00:09:39,000
იმიტომ რომ შენ აღმოაჩენ შენს ერთიანობას საკუთარ თავში.

102
00:09:39,000 --> 00:09:43,000
სუბიექტი, მე,

103
00:09:43,000 --> 00:09:46,000
და ობიექტი, საგანთა ერთობლიობა,

104
00:09:46,000 --> 00:09:51,000
შერწყმა ერთიანობაში,

105
00:09:51,000 --> 00:09:57,000
გამოცდილება, რომელზეც ვერავინ იტყვის ” მე აკრძალული მაქვს,”

106
00:09:57,000 --> 00:10:03,000
გამოცდილება, რომელიც საერთოა ყველასთვის და განსხვავებული.

107
00:10:03,000 --> 00:10:12,000
ეს გამოცდილება ადასტურებს, რომ მიუხედავად ყველა შეზღუდვისა,

108
00:10:12,000 --> 00:10:17,000
სურვილების, ნდომის,შეუსრულებელი

109
00:10:17,000 --> 00:10:22,000
საქმეების

110
00:10:22,000 --> 00:10:26,000
და გაჭირვებისა

111
00:10:26,000 --> 00:10:30,000
ადამიანი შეიძლება იყოს ბედნიერი.

112
00:10:30,000 --> 00:10:35,000
ლოგიკურად ეს ნიშნავს, რომ

113
00:10:35,000 --> 00:10:41,000
შენ არ გჭირდება ყველა შენი სურვილების შესრულება, იმისთვის რომ იგრძნო თავი ბედნიერად.

114
00:10:41,000 --> 00:10:47,000
ზუსტად შენ ხარ ის ბედნიერება, ის ერთიანობა, სისავსე, რაც გინდა, რომ იყო.

115
00:10:47,000 --> 00:10:49,000
ამაში არ არსებობს არჩევანი.

116
00:10:49,000 --> 00:10:55,000
ეს უბრალოდ ადასტურებს რეალობას.

117
00:10:55,000 --> 00:11:02,000
რომ ერთიანობა არ შეიძლება იყოს განსხვავებული შენგან,

118
00:11:02,000 --> 00:11:06,000
არ შეიძლება იყოს შენს გარეშე.

119
00:11:06,000 --> 00:11:09,000
ის უნდა იყო შენ თვითონ.

120
00:11:09,000 --> 00:11:12,000
შენ არ შეიძლება იყო ამ ერთიანობის ნაწილი

121
00:11:12,000 --> 00:11:15,000
და იმავდროულად ერთიანი.

122
00:11:15,000 --> 00:11:19,000
შენი მომენტები ბედნიერების ამჟღავნებს რეალობას,

123
00:11:19,000 --> 00:11:24,000
ეს აღიარება

124
00:11:24,000 --> 00:11:27,000
შეიძლება მე მართალი ვარ

125
00:11:27,000 --> 00:11:30,000
შეიძლება შვამი არის მართალი.

126
00:11:30,000 --> 00:11:41,000
შეიძლება შვამი მართალია. შენ იწყებ ახალ ცხოვრებას.

127
00:11:41,000 --> 00:11:47,000
შემდეგ ყველაფერი ლაგდება და იძენს აზრს.

128
00:11:47,000 --> 00:11:51,000
მე არ მაქვს აღარანაირი მიზეზი, რომ დავადანაშაულო საკუთარი თავი.

129
00:11:51,000 --> 00:11:57,000
თუ ვინმეს უნდა დაადანაშაულოს საკუთარი თავი, მას აქვს უამრავი მიზეზი.

130
00:11:57,000 --> 00:12:03,000
მაგრამ თუ მე ვიტყვი, მიუხედავად იმისა, რომ ჩემი სხეული არ არის სრულყოფილი,

131
00:12:03,000 --> 00:12:12,000
თუ ის შავია, თეთრი აღარაა, თუ თეთრია, შავი აღარაა,

132
00:12:12,000 --> 00:12:18,000
სხეული არასრულყოფილია ნებისმიერი კუთხიდან, რომლითაც შეხედავ.

133
00:12:18,000 --> 00:12:22,000
შენი ცოდნა არის არასრულყოფილი, ჯანმრთელობა,

134
00:12:22,000 --> 00:12:25,000
ძალაუფლება,

135
00:12:25,000 --> 00:12:30,000
მხიარულება.

136
00:12:30,000 --> 00:12:33,000
შემწყნარებლობაც შეზღუდულია.

137
00:12:33,000 --> 00:12:38,000
ყველაფერი მიდის იქამდე, რომ იყოს შეუზღუდავი.

138
00:12:38,000 --> 00:12:44,000
შენ არ შეგიძლია უბრძანო შემწყნარებლობა

139
00:12:44,000 --> 00:12:48,000
სანამ თავად არ იქნები შეზღუდვების გარეშე, ხოლო შეზღუდვების გარეშე ყოფნა არ შეუძლია არავის,

140
00:12:48,000 --> 00:12:53,000
იქნები შენ თუ არ იქნები. პერიოდი.

141
00:12:53,000 --> 00:13:02,000
და ასევე შეუძლებელია იყო შეზღუდული.

142
00:13:02,000 --> 00:13:12,000
შენი საკუთარი გამოცდილება აჩვენებს, რომ შეზღუდვების მიუხედავად, შენ ხარ ერთიანი.

143
00:13:12,000 --> 00:13:17,000
და ეს ერთიანობა არის შენი რეალობა

144
00:13:17,000 --> 00:13:19,000
როცა შენ უკავშირდები სამყაროს.

145
00:13:19,000 --> 00:13:22,000
ეს არის პირველ რიგში სიყვარული.

146
00:13:22,000 --> 00:13:24,000
როცა შენ უკავშირდები სამყაროს,

147
00:13:24,000 --> 00:13:29,000
ხდება დინამიური გაცხადება ამ ერთიანობის

148
00:13:29,000 --> 00:13:34,000
რაც არის უს, რასაც ჩვენ ვუძახით სიყვარულს.

149
00:13:34,000 --> 00:13:38,000
და რაც თვითონ ხდება შემწყნარებლობა

150
00:13:38,000 --> 00:13:49,000
თუ ობიექტი, რომელსაც შენ უკავშირდები, აღძრავს ამ ემოციას.

151
00:13:49,000 --> 00:13:59,000
შემდეგ ეს კვლავ ტრანსფორმიდება გაცემის, გაზიარების აქტში.

152
00:13:59,000 --> 00:14:05,000
შენ გამოხატავს შენს თავს იმიტომ რომ გაქვს შემწყნრებლობა.

153
00:14:05,000 --> 00:14:11,000
იმისთვის რომ აღმოაჩინო შემწყნარებლობა, შენ გჭირდება, რომ იყო შემწყნარებელი.

154
00:14:11,000 --> 00:14:16,000
რომ აღმოაჩინო უნარის გაცემის და გაზიარების,

155
00:14:16,000 --> 00:14:18,000
შენ უნდა გასცემდე თავად.

156
00:14:18,000 --> 00:14:23,000
ეს არის როგორც ცურვა ცურვით.

157
00:14:23,000 --> 00:14:27,000
შენ ცურვას სწავლობ ცურვით.

158
00:14:27,000 --> 00:14:31,000
შეუძლებელია ცურვის სწავლა საცურაო ლეიბით თუ შეხვალ წყალში.

159
00:14:31,000 --> 00:14:33,000
(სიცილი)

160
00:14:33,000 --> 00:14:37,000
ცურვას სწავლობ ცურვით. ველოსიპედზე ტარებას სწავლობ ველოსიპედის ტარებით.

161
00:14:37,000 --> 00:14:39,000
საჭმლის კეთებას საჭმლის კეთებით,

162
00:14:39,000 --> 00:14:42,000
გარშემო კარგი ადამიანებით

163
00:14:42,000 --> 00:14:44,000
რომლებიც შეჭამენ იმას, რასაც შენ მოამზადებ.

164
00:14:44,000 --> 00:14:47,000
(სიცილი)

165
00:14:52,000 --> 00:14:56,000
მაშასადამე, რასაც მე ვამბობ, არის ის, რომ

166
00:14:56,000 --> 00:14:58,000
შენ უნდა გაითამაშო და გააკეთო ეს.

167
00:14:58,000 --> 00:15:05,000
(სიცილი)

168
00:15:05,000 --> 00:15:08,000
შენ ეს გჭირდება.

169
00:15:08,000 --> 00:15:14,000
ჩემი წინამორბედი ამას გულისხმობდა.

170
00:15:14,000 --> 00:15:19,000
შენ უნდა გაითამაშო ეს.

171
00:15:19,000 --> 00:15:26,000
უნდა მოიქცე შემწყნარებლურად.

172
00:15:26,000 --> 00:15:31,000
არ არის შემწყნარებლობის აღმნიშვნელი ზმნა,

173
00:15:31,000 --> 00:15:35,000
მაგრამ არის ზმნისართი.

174
00:15:35,000 --> 00:15:39,000
ეს ჩემთვის საინტერესოა.

175
00:15:39,000 --> 00:15:45,000
შემწყნარებლურად მოქცევა.

176
00:15:45,000 --> 00:15:49,000
მაგრამ როგორ უნდა მოიქცე შემწყნარებლურად თუ არ გაქვს შემწყნარებლობა

177
00:15:49,000 --> 00:15:52,000
სწორედ აქ ხდება როცა გიხდება თამაში.

178
00:15:52,000 --> 00:15:56,000
შენ თამაშობ, აჩვენებ თავს და აკეთებ. ეს არის ამერიკის შეერთებული შტატების მანტრა.

179
00:15:56,000 --> 00:16:01,000
(სიცილი)

180
00:16:01,000 --> 00:16:05,000
თავს აჩვენებ და აკეთებ.

181
00:16:05,000 --> 00:16:08,000
იქცევი შემწყნარებლურად თითქოს გქონდეს ის,

182
00:16:08,000 --> 00:16:11,000
იწყებ კბილების ღჭენას

183
00:16:11,000 --> 00:16:13,000
მთელ საყრდენ სისტემას იშველიებ

184
00:16:13,000 --> 00:16:17,000
თუ იცი, როგორ ილოცო, ლოცულობ.

185
00:16:17,000 --> 00:16:20,000
ითხოვ შემწყნარებლობას.

186
00:16:20,000 --> 00:16:23,000
შემწყნარებლურად მოქცევას.

187
00:16:23,000 --> 00:16:25,000
გააკეტე ეს.

188
00:16:25,000 --> 00:16:27,000
შენ აღმოაჩენ შემწყნარებლობას

189
00:16:27,000 --> 00:16:32,000
და ასევე ნელნელა შედარებით შემწყნარებლობას,

190
00:16:32,000 --> 00:16:36,000
და ასევე ნელნელა თუ შენ იღებ სწორ სწავლებას

191
00:16:36,000 --> 00:16:41,000
აღმოაჩენ შემწყნარებლობას როგორც დინამიურ განცხადებას

192
00:16:41,000 --> 00:16:47,000
საკუთარი თავისას, რომელიც არის ერთიანი, სავსე

193
00:16:47,000 --> 00:16:49,000
და ის რაც შენ ხარ.

194
00:16:49,000 --> 00:16:52,000
ამ სიტყვებით დიდი მადლობა

195
00:16:52,000 --> 00:16:54,000
(აპლოდისმენტი)