[Script Info]
Title: 
[Events]
Format: Layer, Start, End, Style, Name, MarginL, MarginR, MarginV, Effect, Text
Dialogue: 0,0:00:06.48,0:00:07.51,Default,,0000,0000,0000,,มหาวิทยาลัย สแตนฟอร์ด
Dialogue: 0,0:00:07.51,0:00:13.32,Default,,0000,0000,0000,,รายการนี้นำเสนอโดย มหาวิทยาลัยสแตนฟอร์ด \Nเยี่ยมชมเราได้ที่ standford.edu
Dialogue: 0,0:00:15.06,0:00:21.53,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงปรบมือ)
Dialogue: 0,0:00:21.53,0:00:22.84,Default,,0000,0000,0000,,ขอบคุณครับ
Dialogue: 0,0:00:24.96,0:00:26.82,Default,,0000,0000,0000,,(สตีฟ จ๊อบ - ประธานบริษัท แอปเปิล และ พิกซ่าร์ แอนิเมชั่น)
Dialogue: 0,0:00:27.03,0:00:32.13,Default,,0000,0000,0000,,จ๊อบ : ผมรู้สึกเป็นเกียรติที่ได้มาอยู่ที่นี่กับคุณ ในวันรับปริญญา ของมหาวิทยาลัยที่ดีที่สุดแห่งหนึ่งของโลก
Dialogue: 0,0:00:32.13,0:00:35.38,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงร้องชื่นชม)
Dialogue: 0,0:00:35.69,0:00:45.57,Default,,0000,0000,0000,,ผมขอบอกความจริงอย่างหนึ่ง ผมไม่เคยเรียนจบวิทยาลัย และงานในวันนี้ เป็นสิ่งที่ใกล้เคียง(การจบวิทยาลัยจริงๆ) ที่สุดแล้วของผม
Dialogue: 0,0:00:46.10,0:00:47.69,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงหัวเราะ)
Dialogue: 0,0:00:47.95,0:00:54.27,Default,,0000,0000,0000,,วันนี้ ผมอยากจะเล่าเรื่องราว 3 เรื่องจากชีวิตของผม\Nมีเท่านี้เอง ไม่มากมาย แค่สามเรื่อง
Dialogue: 0,0:00:55.48,0:00:59.04,Default,,0000,0000,0000,,เรื่องแรกเกี่ยวกับการเชื่อมจุด
Dialogue: 0,0:01:00.71,0:01:08.20,Default,,0000,0000,0000,,ผมเลิกเรียนที่ วิทยาลัยรีด หลังจากเรียนไปแค่หกเดือน\Nแต่ก็ยังแวะเวียนเข้าไปบ้าง อยู่ประมาณสิบแปดเดือน ก่อนที่จะลาออกอย่างเป็นทางการ
Dialogue: 0,0:01:09.10,0:01:10.83,Default,,0000,0000,0000,,ทำไมผมถึงลาออกหน่ะหรอ?
Dialogue: 0,0:01:12.18,0:01:13.95,Default,,0000,0000,0000,,เรื่องนี้เริ่มมาก่อนที่ผมจะเกิด
Dialogue: 0,0:01:15.10,0:01:21.27,Default,,0000,0000,0000,,แม่แท้ๆ ของผมตอนนั้นยังเป็นวัยรุ่น เป็นนักศึกษา ยังไม่ได้แต่งงาน\Nท่านตัดสินใจที่จะยกผมให้คนอื่นไปอุปการะ
Dialogue: 0,0:01:22.10,0:01:25.99,Default,,0000,0000,0000,,ท่านมั่นใจเป็นอย่างยิ่งว่าผมควรจะได้เป็นลูกบุญธรรมของคนที่เรียนจบวิทยาลัย
Dialogue: 0,0:01:25.99,0:01:30.67,Default,,0000,0000,0000,,ดังนั้น ชีวิตผมถูกวางแผนไว้ตั้งแต่แรกว่า เมื่อผมเกิด ทนายความและภรรยาจะเป็นผู้รับอุปการะผม
Dialogue: 0,0:01:31.58,0:01:36.54,Default,,0000,0000,0000,,แต่เมื่อผมเกิด พวกเขาเกิดเปลี่ยนใจในนาทีสุดท้าย ว่าจริง ๆ แล้วพวกเขาต้องการเด็กผู้หญิง
Dialogue: 0,0:01:37.65,0:01:42.35,Default,,0000,0000,0000,,ดังนั้น พ่อแม่ของผม (ผู้เลี้ยงดูจ๊อบส์จริงๆ จนเติบใหญ่) ซึ่งอยู่ในรายชื่อลำดับต่อๆ มา (ต่อจากครอบครัวทนาย) ก็ได้รับโทรศัพท์กลางดึก (จากแม่จริงๆ ของจ๊อบส์)
Dialogue: 0,0:01:43.19,0:01:49.20,Default,,0000,0000,0000,,แม่แท้ๆ ผมถามว่า "เราก็มีเด็กทารกคนนึงเป็นผู้ชาย พวกคุณอยากอุปการะเขาไหม?" พวกเขา (พ่อแม่ที่รับเลี้ยงดูจ๊อบส์จริง ๆ) จึงตอบว่า "แน่นอน"
Dialogue: 0,0:01:50.63,0:01:58.25,Default,,0000,0000,0000,,แม่แท้ ๆ ของผมมาทราบภายหลังว่า แม่ที่รับอุปการะผม ไม่ได้จบวิทยาลัย และและพ่อที่รับอุปการะผมก็ไม่ได้จบแม้แต่ชั้นมัธยม
Dialogue: 0,0:01:58.78,0:02:02.12,Default,,0000,0000,0000,,แม่แท้ๆ ของผมจึงปฎิเสธที่จะมอบผมให้พวกเราไปอุปการะ
Dialogue: 0,0:02:03.28,0:02:11.68,Default,,0000,0000,0000,,แต่ในที่สุด แม่แท้ๆ ของผมก็ยอมในไม่กี่เดือนต่อมา เมื่อพ่อแม่ของผมสัญญาว่าจะส่งผมไปเรียนวิทยาลัย และนั่นคือจุดเริ่มต้นของชีวิตผม
Dialogue: 0,0:02:13.65,0:02:21.45,Default,,0000,0000,0000,,และอีก 17 ปี ต่อมา ผมได้ไปวิทยาลัย แต่ด้วยความไร้เดียงสา ผมเลือกวิทยาลัยแพงเกือบจะเท่ากับสแตนฟอร์ด
Dialogue: 0,0:02:22.21,0:02:26.58,Default,,0000,0000,0000,,เงินเก็บทั้งหมดของพ่อแม่ผม ซึ่งเป็นชนชั้นแรงงาน ก็หมดไปกับค่าเล่าเรียน
Dialogue: 0,0:02:27.30,0:02:30.18,Default,,0000,0000,0000,,หกเดือนผ่านไป ผมไม่เห็นคุณค่าของการเรียนที่นีเลย
Dialogue: 0,0:02:30.46,0:02:35.93,Default,,0000,0000,0000,,ผมไม่รู้ว่าควรทำอะไรกับชีวิต ไม่รู้ว่าวิทยาลัยจะช่วยผมให้รู้ได้ยังไง
Dialogue: 0,0:02:36.58,0:02:40.85,Default,,0000,0000,0000,,และที่นั่น ผมได้ใช้เงินทั้งหมดที่พ่อแม่ผมเก็บมาทั้งชีวิต
Dialogue: 0,0:02:42.32,0:02:46.79,Default,,0000,0000,0000,,ผมเลยตัดสินใจที่จะลาออก และเชื่อว่ามันน่าจะเป็นการตัดสินใจที่ใช้ได้
Dialogue: 0,0:02:47.41,0:02:52.25,Default,,0000,0000,0000,,ณ ตอนนั้น ผมก็รู้สึกกลัว แต่เมื่อหันกลับไปมองมัน มันกลับเป็นการตัดสินใจที่ดีที่สุดของผม
Dialogue: 0,0:02:52.94,0:02:53.99,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงหัวเราะ)
Dialogue: 0,0:02:54.07,0:02:59.07,Default,,0000,0000,0000,,ณ นาทีที่ผมลาออก ผมก็ไม่ต้องเรียนวิชาบังคับที่ผมไม่สนใจ
Dialogue: 0,0:02:59.50,0:03:03.50,Default,,0000,0000,0000,,และสามารถเข้าเรียนวิชาที่น่าสนใจกว่า
Dialogue: 0,0:03:04.58,0:03:13.82,Default,,0000,0000,0000,,เรื่องราวมันไม่สวยงามเท่าไรหรอก ผมไม่มีห้องในหอพัก ต้องนอนบนพื้นห้องเพื่อน เอาขวดโค้กไปแลกเงิน 5 เซนต์ เพื่อซื้อข้าวกิน
Dialogue: 0,0:03:14.40,0:03:21.31,Default,,0000,0000,0000,,และผมต้องเดิน 7 ไมล์ข้ามฝากเมืองทุกๆ วันอาทิตย์ เพื่อไปกินอาหารดีๆ สักมื้อที่วัด ฮาเร กฤษณะ
Dialogue: 0,0:03:21.72,0:03:23.21,Default,,0000,0000,0000,,ผมมีความสุขกับมัน
Dialogue: 0,0:03:23.58,0:03:29.72,Default,,0000,0000,0000,,และสิ่งที่ผมบังเอิญได้เจอะเจอส่วนใหญ่ เพราะความสงสัยและสัญชาตญาณ กลายเป็นสิ่งที่หาค่ามิได้ในภายหลัง
Dialogue: 0,0:03:29.88,0:03:31.35,Default,,0000,0000,0000,,ผมจะยกตัวอย่างให้คุณฟัง:
Dialogue: 0,0:03:32.76,0:03:37.68,Default,,0000,0000,0000,,รีด คอเลจช์ ณ เวลานั้นเปิดสอนวิชาศิลปการคัดลายมือ ที่คาดว่าดีที่สุดในประเทศ
Dialogue: 0,0:03:37.99,0:03:44.64,Default,,0000,0000,0000,,ทุกๆที่ในตัววิทยาลัย โปสเตอร์ทุกใบ ป้ายบนลิ้นชักทุกอัน ถูกเขียนด้วยลายมือคัดที่สวยงาม
Dialogue: 0,0:03:45.02,0:03:52.49,Default,,0000,0000,0000,,เพราะว่าผมลาออกและไม่ต้องเรียนวิชาปกติ ผมตัดสินใจที่จะเข้าเรียนวิชาศิลปคัดลายมือเพื่อที่จะเรียนรู้
Dialogue: 0,0:03:52.69,0:03:59.28,Default,,0000,0000,0000,,ผมได้เรียนเกี่ยวกับตัวพิมพ์ทั้งที่มีเส้นเน้นและไม่มี ได้รู้เกี่ยวกับช่องไฟระหว่างกลุ่มตัวอักษรต่างๆ
Dialogue: 0,0:03:59.58,0:04:02.36,Default,,0000,0000,0000,,ได้รู้ว่าอะไรที่ทำให้การพิมพ์ออกมาดูดี
Dialogue: 0,0:04:02.90,0:04:11.03,Default,,0000,0000,0000,,มันช่างเฉียบคม ทั้งในด้านความงาม ประวัติศาสตร์ และความเป็นศิลป์ ในแบบที่วิทยาศาสตร์ไม่สามารถเข้าถึงได้ ผมคิดว่ามันน่าตื่นตาตื่นใจ
Dialogue: 0,0:04:11.73,0:04:16.23,Default,,0000,0000,0000,,ทั้งหมดนี้ไม่น่าจะมาเป็นความหวังให้ไปประยุกต์ให้อะไรกับชีวิตผมในทางปฎิบัติได้
Dialogue: 0,0:04:17.00,0:04:22.91,Default,,0000,0000,0000,,แต่แล้วสิบปีต่อมา ตอนที่เราออกแบบเครื่องคอมพิวเตอร์ แมคอินทอร์ช เครื่องแรก สิ่งเหล่านี้ก็กลับมาหาผม
Dialogue: 0,0:04:23.05,0:04:28.61,Default,,0000,0000,0000,,เราออกแบบมันทั้งหมดลงไปใน แมค มันเป็นคอมพิวเตอร์เครื่องแรก ที่พิมพ์ออกมาได้สวยงาม
Dialogue: 0,0:04:29.08,0:04:32.36,Default,,0000,0000,0000,,ถ้าผมไม่คิดจะไปเข้าเรียนวิชานั้นที่วิทยาลัย
Dialogue: 0,0:04:32.49,0:04:36.55,Default,,0000,0000,0000,,เครื่องแมค ก็คงจะไม่มีอักษรหลายรูปแบบที่มีเส้นและขนาดช่องไฟต่างๆกัน
Dialogue: 0,0:04:36.96,0:04:42.23,Default,,0000,0000,0000,,และเมื่อวินโดว์เลียนแบบแมค ก็คงไม่แปลกที่คอมพิวเตอร์ส่วนบุคคลก็มีมันทุกเครื่อง
Dialogue: 0,0:04:42.47,0:04:49.39,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงหัวเราะและปรบมือ)
Dialogue: 0,0:04:49.57,0:04:53.67,Default,,0000,0000,0000,,ถ้าผมไม่เคยลาออก ผมก็คงไม่ได้ไปเรียนวิชานั้น
Dialogue: 0,0:04:53.73,0:04:57.60,Default,,0000,0000,0000,,และคอมพิวเตอร์ทั่วๆไปก็คงไม่ได้พิมพ์ออกมาได้สวยงามอย่างที่มันเป็น
Dialogue: 0,0:04:57.92,0:05:02.19,Default,,0000,0000,0000,,แน่หล่ะ มันเป็นไปไม่ได้ที่ตอนผมอยู่ในวิทยาลัย แล้วจะมองเห็นอนาคตแล้วต่อจุดเหล่านี้
Dialogue: 0,0:05:02.48,0:05:06.35,Default,,0000,0000,0000,,แต่มันเป็นอะไรที่ชัดเจนมากๆเมื่อเรามองย้อนกลับไปเมื่อสิบปีก่อน
Dialogue: 0,0:05:06.60,0:05:12.10,Default,,0000,0000,0000,,ผมขอย้ำว่า คุณไม่สามารถต่อจุดในอนาคตได้ แค่ได้แค่เชื่อมต่อมันโดยการมองกลับไป
Dialogue: 0,0:05:12.37,0:05:16.16,Default,,0000,0000,0000,,ฉะนั้น คุณต้องเชื่อมั่นว่า จุดต่างๆเหล่านี้อย่างไรก็ได้ มันจะมาต่อกันในอนาคตของคุณ
Dialogue: 0,0:05:16.36,0:05:21.13,Default,,0000,0000,0000,,ฉะนั้น คุณต้องเชื่อในอะไรสักอย่าง กึ๋น พรหมลิขิต ชีวิต กรรม อะไรก็ตามที
Dialogue: 0,0:05:21.37,0:05:27.28,Default,,0000,0000,0000,,เพราะว่าความเชื่อว่าจุดเหล่านั้นมันจะมาต่อกันสักวัน มันจะทำให้คุณมีความเชื่อมั่นที่จะตามเสียงของหัวใจ
Dialogue: 0,0:05:27.47,0:05:32.11,Default,,0000,0000,0000,,ถึงแม้ว่ามันจะพาคุณออกไปจากเส้นทางที่คุ้นเคย และนั่นแหละจะสร้างความแตกต่างให้เกิดขึ้น
Dialogue: 0,0:05:37.97,0:05:42.25,Default,,0000,0000,0000,,เรื่องที่สองของผมเกี่ยวกับความรักและการสูญเสีย
Dialogue: 0,0:05:43.41,0:05:47.54,Default,,0000,0000,0000,,ผมโชคดี ผมพบว่าผมชอบทำอะไรตั้งแต่เนิ่นๆ
Dialogue: 0,0:05:47.98,0:05:51.16,Default,,0000,0000,0000,,วอซกับผมตั้งบริษัทแอ๊ปเปิลในโรงรถของพ่อแม่ผมตอนผมอายุ20
Dialogue: 0,0:05:51.37,0:05:59.30,Default,,0000,0000,0000,,เราตั้งใจทำงาน และใน10ปี แอปเปิลก็เติบโตตากแค่เราสองคนในโรงรถ กลายเป็น ธุรกิจ 2พันล้าน มีลูกจ้างกว่า 4000 คน
Dialogue: 0,0:05:59.61,0:06:04.78,Default,,0000,0000,0000,,ตอนนั้นเราเพิ่งเสนอผลงานที่เยี่ยมที่สุดของเรา แมคอินทอร์ช แค่หนึ่งปีก่อน และผมก็เพิ่งจะอายุ 30
Dialogue: 0,0:06:05.94,0:06:07.17,Default,,0000,0000,0000,,และแล้ว ผมก็โดนไล่ออก
Dialogue: 0,0:06:08.54,0:06:11.12,Default,,0000,0000,0000,,ผมโดนไล่ออกจากบริษัทที่ผมก่อตั้งได้ยังไงกัน?
Dialogue: 0,0:06:11.91,0:06:18.04,Default,,0000,0000,0000,,อืม พอแอปเปิลเติบโต พวกเราก็จ้างคนที่เราคิดว่ามีพรสวรรค์ที่จะบริหารบริษัทกับผม
Dialogue: 0,0:06:18.25,0:06:20.53,Default,,0000,0000,0000,,และปีแรกๆมันก็เป็นไปได้ดีอยู่
Dialogue: 0,0:06:20.68,0:06:25.10,Default,,0000,0000,0000,,แต่เมื่อวิสัยทัศน์ต่ออนาคตของเราเริ่มที่จะแตกต่าง และในที่สุดเราก็แตกแยก
Dialogue: 0,0:06:25.26,0:06:28.23,Default,,0000,0000,0000,,เมื่อมันเกิดขึ้น คณะบริหารของเราอยู่ข้างเขา
Dialogue: 0,0:06:28.45,0:06:32.35,Default,,0000,0000,0000,,ฉะนั้นเมื่อผมอายุ30 ผมก็ออกมา อย่างเป็นทางการ
Dialogue: 0,0:06:32.83,0:06:37.44,Default,,0000,0000,0000,,สิ่งที่เป็นความตั้งใจในช่วงชีวิตผู้ใหญ่ของผมจากไปซะแล้ว มันเป็นความเสียหายที่ยิ่งใหญ่
Dialogue: 0,0:06:37.86,0:06:40.06,Default,,0000,0000,0000,,ผมไม่รู้จริงๆว่าจะทำยังไงอยู่สองสามเดือน
Dialogue: 0,0:06:40.64,0:06:46.100,Default,,0000,0000,0000,,ผมรู้สึกว่าผมทำให้นักลงทุนรุ่นก่อนๆผิดหวัง เหมือนกับผมทิ้งไม้ผลัดเมื่อมันถูกส่งผ่านมาให้ผม
Dialogue: 0,0:06:47.59,0:06:53.24,Default,,0000,0000,0000,,ผมพบกับ เดวิด แพคคาร์ด และ บ๊อบ นอยส์ และพยายามที่จะขอโทษที่ผมพลาดไม่เป็นท่า
Dialogue: 0,0:06:53.80,0:06:57.66,Default,,0000,0000,0000,,ผมเป็นผู้ล้มเหลวในสายตาสาธารณชน ผมเกือบคิดที่จะหนีไปให้พ้นจาก (ซิลิคอน) วาเลย์
Dialogue: 0,0:06:57.98,0:07:03.28,Default,,0000,0000,0000,,แต่บางอย่างค่อยๆดึงผมกลับขึ้นมา ผมยังรักในสิ่งที่ผมทำ
Dialogue: 0,0:07:04.32,0:07:10.65,Default,,0000,0000,0000,,เหตุพลิกผันที่แอ๊ปเปิลไม่ได้เปลี่ยนสิ่งๆนั้น ผมถูกปฎิเสธ แต่ยังคงรักมันอยู่ดี
Dialogue: 0,0:07:11.65,0:07:13.31,Default,,0000,0000,0000,,และผมก็ตัดสินใจ ที่จะเริ่มต้นใหม่
Dialogue: 0,0:07:14.34,0:07:20.37,Default,,0000,0000,0000,,ตอนนั้นผมมองไม่เห็น แต่มันกลายเป็นว่า การโดนไล่ออกจากแอปเปิลเป็นสิ่งที่ดีที่สุดที่เกิดขึ้นกับผม
Dialogue: 0,0:07:20.48,0:07:27.12,Default,,0000,0000,0000,,ภาระหนักจากการที่ประสบสำเร็จ ถูกแทนที่โดยความเบาของการเป็นผู้เริ่มต้นอีกครั้ง ไม่มั่นใจในสิ่งใดๆ
Dialogue: 0,0:07:27.61,0:07:30.44,Default,,0000,0000,0000,,มันให้อิสระผมที่จะเข้าสู่ช่วงที่มีความคิดสร้างสรรค์มากที่สุดช่วงนึงของชีวิต
Dialogue: 0,0:07:30.89,0:07:35.48,Default,,0000,0000,0000,,ตลอดระยะเวลาห้าปีถัดไป ผมตั้งบริษัทชื่อว่า เน็กซ์ และอีกบริษัทชื่อว่า พิกซ่าร์
Dialogue: 0,0:07:35.80,0:07:38.63,Default,,0000,0000,0000,,และตกหลุมรักผู้หญิงที่น่าทึ่งคนนึง ซึ่งจะมาเป็นภรรยาของผม
Dialogue: 0,0:07:38.93,0:07:47.53,Default,,0000,0000,0000,,พิกซ่าร์ได้สร้างภาพยนต์คอมพิวเตอร์เรื่องแรกของโลก ทอย สเตอรี่ และขณะนี้ เป็นแอนิเมชั่น สตูดิโอที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดในโลก
Dialogue: 0,0:07:47.80,0:07:49.44,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงปรบมือและเชียร์)
Dialogue: 0,0:07:49.44,0:07:54.58,Default,,0000,0000,0000,,ณ จุดเปลี่ยนที่สำคัญ แอปเปิลซื้อ เนกส์ และผมก็ได้กลับมายังแอปเปิล
Dialogue: 0,0:07:54.76,0:07:58.84,Default,,0000,0000,0000,,และเทคโนโลยี่ที่เราได้พัฒนาที่เนกส์ ก็คือหัวใจสำคัญของยุคฟื้นฟูของแอปเปิลขณะนี้
Dialogue: 0,0:07:59.26,0:08:02.51,Default,,0000,0000,0000,,และ ลอร์เรนกับผม ก็มีชีวิตครอบครัวที่มีความสุขด้วยกัน
Dialogue: 0,0:08:03.32,0:08:07.13,Default,,0000,0000,0000,,ผมเชื่อว่า สิ่งเหล่านี้คงจะไม่เกิดขึ้น ถ้าผมไม่ได้ถูกไล่ออกจากแอ๊ปเปิล
Dialogue: 0,0:08:07.57,0:08:11.15,Default,,0000,0000,0000,,มันเป็นยาขมรสแย่ แต่ผมเดาว่าคนไข้คงต้องการมัน
Dialogue: 0,0:08:11.74,0:08:15.74,Default,,0000,0000,0000,,บางครั้งในชะตาก็เหมือนจะฟาดหัวคุณด้วยก้อนอิฐ
Dialogue: 0,0:08:15.97,0:08:21.31,Default,,0000,0000,0000,,อย่าหมดความศัทธา ผมแน่ใจว่าสิ่งเดียวที่ทำให้ผมไม่หยุดยั้ง ก็คือผมรักในสิ่งที่ผมทำ
Dialogue: 0,0:08:21.76,0:08:26.98,Default,,0000,0000,0000,,คุณต้องตามหาว่าคุณชอบอะไร และสิ่งนี้เป็นจริงทั้งต่องาน และต่อคนรัก ของคุณ
Dialogue: 0,0:08:27.64,0:08:34.28,Default,,0000,0000,0000,,การงานกำลังที่จะเป็นส่วนใหญ่ของชีวิตคุณ และทางเดียวที่มันจะเป็นที่น่าพึงพอใจจริงๆ ก็คือเมื่อคุณทำสิ่งที่เชื่อว่าเป็นงานที่เยี่ยมยอด
Dialogue: 0,0:08:34.51,0:08:38.33,Default,,0000,0000,0000,,และทางเดียวที่จะได้งานที่เยี่ยมยอด ก็คือรักในสิ่งที่คุณทำ
Dialogue: 0,0:08:38.57,0:08:42.65,Default,,0000,0000,0000,,ถ้าคุณยังไม่พบมัน ตามหาไปเรื่อยๆ อย่าหยุดอยู่กับที่
Dialogue: 0,0:08:43.07,0:08:46.50,Default,,0000,0000,0000,,เหมือนทุกสิ่งที่สำคัญต่อหัวใจ คุณจะรู้ก็เมื่อพบมัน
Dialogue: 0,0:08:46.69,0:08:51.51,Default,,0000,0000,0000,,และ เหมือนกับความสัมพันธ์ที่ยิ่งใหญ่ มันก็จะพัฒนาดียิ่งขึ้นไปตามกาลเวลา
Dialogue: 0,0:08:51.63,0:08:54.28,Default,,0000,0000,0000,,ฉะนั้นจงตามหามัน อย่าหยุดนิ่ง
Dialogue: 0,0:08:57.47,0:09:04.16,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงปรบมือ)
Dialogue: 0,0:09:04.66,0:09:07.61,Default,,0000,0000,0000,,เรื่องที่สามของผมเกี่ยวกับความตาย
Dialogue: 0,0:09:08.73,0:09:12.06,Default,,0000,0000,0000,,ตอนผมอายุ 17 ผมอ่านคำกล่าวนึงที่เป็นประมาณนี้
Dialogue: 0,0:09:12.53,0:09:17.72,Default,,0000,0000,0000,,"ถ้าคุณใช้ชีวิตในแต่ละวันเยี่ยงวันสุดท้าย สักวันหนึ่งมันจะมาถึง"
Dialogue: 0,0:09:18.03,0:09:19.75,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงหัวเราะ)
Dialogue: 0,0:09:20.35,0:09:27.50,Default,,0000,0000,0000,,มันให้แรงบันดาลใจกับผม ตั้งแต่นั้นมา ตลอด 33 ปี ผมมองกระจกทุกเช้าแล้วถามตัวเองว่า
Dialogue: 0,0:09:27.65,0:09:33.20,Default,,0000,0000,0000,,"ถ้าวันนี้เป็นวันสุดท้ายของชีวิต ผมอยากจะทำอย่างที่กำลังจะทำวันนี้หรือเปล่า"
Dialogue: 0,0:09:33.38,0:09:38.99,Default,,0000,0000,0000,,และเมื่อไรที่คำตอบออกมาว่า "ไม่" ติดๆกันหลายวัน ผมรู้ว่า ผมต้องเปลี่ยนแปลงอะไรสักอย่างแล้ว
Dialogue: 0,0:09:39.90,0:09:46.64,Default,,0000,0000,0000,,การจดจำไว้ว่าผมจะตายในสักวันเร็วๆนี้ เป็นสิ่งสำคัญที่สุดที่ผมพบว่ามันช่วยในการตัดสินใจครั้งสำคัญในชีวิต
Dialogue: 0,0:09:47.25,0:09:54.10,Default,,0000,0000,0000,,เพราะว่าเกือบทุกสิ่งทุกอย่าง ความคาดหวังจากภายนอก ความภาคภูมิ ความกลัวต่อความอับอายและความล้มเหลว
Dialogue: 0,0:09:54.10,0:09:59.84,Default,,0000,0000,0000,,ทุกสิ่งนี้เพียงแค่ที่จะเลือนหายไปเมื่อต้องเผชิญกับความตาย เหลือไว้แต่สิ่งที่สำคัญจริงๆ
Dialogue: 0,0:09:59.95,0:10:07.28,Default,,0000,0000,0000,,การจดจำได้ว่าคุณกำลังจะตาย เป็นหนทางที่ดีที่สุดที่ผมรู้ ที่จะใช้หลีกเลี่ยงความคิดที่ว่าเรามีอะไรบางอย่างที่ต้องสูญเสีย
Dialogue: 0,0:10:07.46,0:10:12.39,Default,,0000,0000,0000,,คุณเปลือยเปล่าอยู่แล้ว มันไม่มีเหตุผลอะไรที่จะไม่ทำตามเสียงหัวใจของคุณ
Dialogue: 0,0:10:13.12,0:10:16.66,Default,,0000,0000,0000,,ประมาณปีก่อน ผมได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นมะเร็ง
Dialogue: 0,0:10:17.56,0:10:22.53,Default,,0000,0000,0000,,ผมไปตรวจตอน 7:30 ตอนเช้า และเป็นที่ชัดเจนว่ามีเนื้องอกในตับอ่อน
Dialogue: 0,0:10:22.75,0:10:25.04,Default,,0000,0000,0000,,ผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตับอ่อนมันคืออะไร
Dialogue: 0,0:10:25.51,0:10:34.66,Default,,0000,0000,0000,,หมอบอกว่า มะเร็งชนิดนี้เป็นอะไรที่ค่อนข้างแน่ใจว่ารักษาไม่ได้ ผมไม่น่าจะอยู่ได้นานกว่าสามถึงหกเดือน
Dialogue: 0,0:10:34.93,0:10:42.65,Default,,0000,0000,0000,,หมอแนะนำผมว่าให้กลับบ้าน ไปจัดการเรื่องส่วนตัวต่างๆซะ ซึ่งเป็นการส่งสัญญาณว่าให้เตรียมตัวตาย
Dialogue: 0,0:10:42.94,0:10:50.66,Default,,0000,0000,0000,,มันแปลว่าคุณควรพยายามบอกลูกๆทุกอย่างที่คุณคิดว่าจะมีเวลาอีกเป็นสิบปีเพื่อที่จะบอกเขา ในเวลาเพียงไม่กี่เดือน
Dialogue: 0,0:10:51.15,0:10:56.48,Default,,0000,0000,0000,,มันแปลว่า คุณควรที่จะมั่นใจว่าทุกอย่างเข้าที่เข้าทาง เพื่อครอบครัวของคุณจะได้ทำใจ
Dialogue: 0,0:10:56.81,0:10:58.64,Default,,0000,0000,0000,,มันแปลว่า คุณควรไปบอกลา
Dialogue: 0,0:11:00.51,0:11:02.94,Default,,0000,0000,0000,,ผมจมอยู่กับผลการตรวจนั้นทั้งวัน
Dialogue: 0,0:11:03.39,0:11:10.26,Default,,0000,0000,0000,,เย็นวันนั้นผมได้รับการทำ ไบออพซี่ ซึ่งคือการหย่อนกล้องลงไปทางลำคอ ลองกระเพาะอาหาร ลงไปที่ลำไส้เล็กของผม
Dialogue: 0,0:11:10.45,0:11:14.07,Default,,0000,0000,0000,,ใส่เข็มเข้าไปในตับอ่อนของผม และเก็บเซลล์จากเนื้องอก
Dialogue: 0,0:11:14.59,0:11:22.53,Default,,0000,0000,0000,,ผมรู้สึกผ่อนคลาย แต่ภรรยาของผมที่อยู่ตรงนั้นด้วย บอกผมว่า ตอนที่หมอดูเซลล์ใต้กล้องจุลทรรศน์ หมอก็เริ่มจะร้องไห้
Dialogue: 0,0:11:22.72,0:11:27.71,Default,,0000,0000,0000,,เพราะปรากฎว่ามันเป็นมะเร็งตับอ่อนในรูปแบบที่ไม่ได้พบได้บ่อยๆซึ่งสามารถรักษาได้ด้วยการผ่าตัด
Dialogue: 0,0:11:28.21,0:11:31.84,Default,,0000,0000,0000,,ผมได้รับการผ่าตัด และเป็นที่น่ายินดี ตอนนี้ผมหายดีแล้ว
Dialogue: 0,0:11:32.06,0:11:39.70,Default,,0000,0000,0000,,(ปรบมือ)
Dialogue: 0,0:11:40.14,0:11:45.62,Default,,0000,0000,0000,,นี้เป็นประสบการณ์ที่ใกล้เคียงความตายมากที่สุด และ ผมหวังว่ามันคงจะไม่มีแบบนี้อีกสักสิบยี่สิบปี
Dialogue: 0,0:11:45.96,0:11:53.54,Default,,0000,0000,0000,,เพราะรอดชีวิตผ่านมันมาได้ ผมจึงบอกสิ่งนี้กับคุณได้อย่างมั่นใจขึ้นกว่าตอนที่คิดว่าความตายมีประโยชน์เพียงเพราะมันเป็นแนวคิดที่ดี
Dialogue: 0,0:11:54.80,0:12:00.85,Default,,0000,0000,0000,,ไม่มีใครอยากตาย แม้แต่คนที่อยากไปสวรรค์ก็ไม่มีใครอยากตายเพื่อไปสวรรค์
Dialogue: 0,0:12:01.32,0:12:07.07,Default,,0000,0000,0000,,แต่ยังไงซะ ความตายก็เป็นปลายทางที่เรามีร่วมกัน ไม่มีใครรอดพ้นมันไปได้
Dialogue: 0,0:12:07.35,0:12:13.95,Default,,0000,0000,0000,,และนั่นก็เป็นสิ่งที่มันควรจะเป็น เพราะความตายน่าจะเป็นสิ่งประดิษฐ์ที่เยี่ยมที่สุดของชีวิต
Dialogue: 0,0:12:14.12,0:12:18.35,Default,,0000,0000,0000,,มันเป็นผู้เปลี่ยนแปลงของชีวิต มันนำชีวิตเก่าออกไปเพื่อให้ทางแกชีวิตใหม่
Dialogue: 0,0:12:18.91,0:12:27.12,Default,,0000,0000,0000,,ขณะนี้ ชีวิตใหม่เป็นของพวกคุณ แต่สักวันหนึ่ง ไม่ช้าไม่นานไปจากนี้ คุณจะค่อยๆแก่ตัวและถูกนำออกไป
Dialogue: 0,0:12:27.46,0:12:30.70,Default,,0000,0000,0000,,ขออภัยออกจะฟังดูรันทด แต่มันค่อนข้างเป็นจริง
Dialogue: 0,0:12:31.78,0:12:36.72,Default,,0000,0000,0000,,เวลาของคุณมีจำกัด ดังนั้นอย่าเสียมันไปโดยใช้ชีวิตที่ไม่เป็นตัวคุณเอง
Dialogue: 0,0:12:37.10,0:12:41.79,Default,,0000,0000,0000,,อย่าติดอยู่ในหลักการ ซึ่งมันปะปนอยู่กับผลจากความคิดของคนอื่นๆ
Dialogue: 0,0:12:42.27,0:12:46.12,Default,,0000,0000,0000,,อย่าให้เสียงของความคิดของคนอื่นบดบังเสียงจากข้างในตัวคุณ
Dialogue: 0,0:12:46.33,0:12:50.25,Default,,0000,0000,0000,,และที่สำคัญที่สุด จงมีความกล้าหาญในการทำตามหัวใจและสัญชาตญาณของคุณ
Dialogue: 0,0:12:50.76,0:12:54.52,Default,,0000,0000,0000,,ทั้งสองสิ่งนี้ ไม่ว่าอย่างไรก็ด้ รู้อยู่แล้วว่า จริงๆแล้ว คุณต้องการจะเป็นอะไร
Dialogue: 0,0:12:54.90,0:12:57.54,Default,,0000,0000,0000,,ทุกสิ่งอื่นนั้นเป็นรอง
Dialogue: 0,0:12:59.28,0:13:08.54,Default,,0000,0000,0000,,(ปรบมือ)
Dialogue: 0,0:13:08.77,0:13:17.20,Default,,0000,0000,0000,,เมื่อผมยังเด็ก มีสิ่งพิมพ์ฉบับหนึ่งเรียกว่า เดอร์ โฮล เอิร์ท แคตตาล๊อก ซึ่งเรียกได้ว่าเหมือนคัมภีร์ของยุคผมทีเดียว
Dialogue: 0,0:13:17.30,0:13:24.77,Default,,0000,0000,0000,,มันถูกจัดทำโดยเพื่อนของเราที่ชื่อ สจ๊วต แบรนด์ ไม่ไกลจากเมนโลพาร์ก และเขาให้ชีวิตกับมันด้วยกวี
Dialogue: 0,0:13:25.23,0:13:33.54,Default,,0000,0000,0000,,นี่เกิดขึ้นในยุคปลายปี 60 ก่อนที่จะมีเครื่องคอมพิวเตอร์ส่วนบุคคลและการจัดพิมพ์จากเครื่องคอมพิวเตอร์ ดังนั้นทั้งหมดทำจากเครื่องพิมพ์ดีด กรรไกร และกล้องโพลารอย
Dialogue: 0,0:13:33.76,0:13:44.03,Default,,0000,0000,0000,,มันเป็นเสมือนกับ กูเกิล ในรูปแบบกระดาษ, 35 ปีก่อน ที่จะมีกูเกิล มันสมบูรณ์แบบ เต็มไปด้วยอุปกรณ์และคำอธิบายที่ยอดเยี่ยม
Dialogue: 0,0:13:44.55,0:13:47.92,Default,,0000,0000,0000,,สจ๊วตและทีมของเขาจัดทำแคตตาล๊อก นี้ออกมาหลายฉบับ
Dialogue: 0,0:13:48.20,0:13:52.17,Default,,0000,0000,0000,,แต่แล้ว เมื่อมันเป็นไปตามกระบวนการ จนมาถึงฉบับสุดท้าย
Dialogue: 0,0:13:52.50,0:13:56.35,Default,,0000,0000,0000,,มันกลางทศวรรษที่ 1970 และผมอายุเท่าๆกับพวกคุณ
Dialogue: 0,0:13:57.53,0:14:07.29,Default,,0000,0000,0000,,บนปกหลังของฉบับสุดท้ายเป็นภาพถ่ายเช้าตรู่บนทางหลวง แบบที่คุณอาจจะไปยืนโบกรถอยู่ ถ้าคุณเป็นพวกนักผจญภัย
Dialogue: 0,0:14:07.91,0:14:15.78,Default,,0000,0000,0000,,ข้างใต้นั้นเป็นคำว่า: "จงหิวกระหาย และโง่เขลา" มันเป็นข้อความอำลาสำหรับการปิดตัวลง
Dialogue: 0,0:14:16.28,0:14:22.07,Default,,0000,0000,0000,,จงหิวกระหาย และโง่เขลา ผมหวังให้ผมเป็นเช่นนั้นมาตลอด
Dialogue: 0,0:14:22.76,0:14:27.76,Default,,0000,0000,0000,,ตอนนี้ เมื่อพวกคุณจบเพื่อไปเริ่มชีวิตใหม่ ผมของอวยพรให้พวกคุณ
Dialogue: 0,0:14:28.01,0:14:30.60,Default,,0000,0000,0000,,จงหิวกระหาย และโง่เขลา
Dialogue: 0,0:14:30.90,0:14:32.38,Default,,0000,0000,0000,,ขอบคุณทุกคนมากครับ
Dialogue: 0,0:14:32.59,0:14:49.11,Default,,0000,0000,0000,,(ปรบมือ)
Dialogue: 0,0:14:54.31,0:14:56.84,Default,,0000,0000,0000,,[มหาวิทยาลัยสแตนฟอร์ด - www.stanford.edu]
Dialogue: 0,0:14:56.92,0:15:00.21,Default,,0000,0000,0000,,ลิขสิทธิ์ โดย มหาวิทยาลัยสแตนฟอร์ด
Dialogue: 0,0:15:00.36,0:15:03.15,Default,,0000,0000,0000,,โปรดเยี่ยมชมเราที่ standord.edu