0:00:06.485,0:00:07.508
มหาวิทยาลัย สแตนฟอร์ด

0:00:07.508,0:00:13.316
รายการนี้นำเสนอโดย มหาวิทยาลัย สแตนฟอร์ด [br]เชิญท่านรับชมได้เวปไซท์ได้ที่ www.standford.edu

0:00:15.055,0:00:21.534
(เสียงปรบมือ)

0:00:21.534,0:00:22.842
ขอบคุณครับ

0:00:24.964,0:00:26.818
(สตีฟ จ๊อบ - ประธานบริษัท แอ๊ปเปิล และ พิกซ่าร์ แอนิเมชั่น)

0:00:27.034,0:00:32.130
จ๊อบ : ผมรู้สึกเป็นเกียรติที่ได้มาอยู่ที่นี่กับคุณ ในวันรับปริญญา ของมหาวิทยาลัยที่ดีที่สุดแห่งหนึ่งของโลก

0:00:32.130,0:00:35.381
(เสียงเชียร์)

0:00:35.689,0:00:45.574
เป็นที่ทราบกันว่า ผมไม่เคยจบการศึกษาจากวิทยาลัย และโอกาสนี้ สำหรับผม ก็เป็นอะไรที่ใกล้เคียงกับที่สุดแล้ว

0:00:46.098,0:00:47.686
(เสียงหัวเราะ)

0:00:47.948,0:00:54.267
วันนี้ ผมอยากจะเล่าสามเรื่อง จากชีวิตของผม[br]เท่านั้นแหละ ไม่มากมาย แค่สามเรื่อง

0:00:55.481,0:00:59.036
เรื่องแรก เกี่ยวกับการต่อจุด

0:01:00.712,0:01:08.197
ผมหยุดเรียนที่ รีด คอเลจช์ หลังจากเรียนไปแค่หกเดือน[br]แต่ก็ยังเข้าไปบ้าง อยู่ประมาณสิบแปดเดือน ก่อนที่จะลาออกมาจริงๆ

0:01:09.095,0:01:10.834
ทำไมผมถึงลาออกหน่ะหรอ?

0:01:12.180,0:01:13.949
เรื่องนี้เริ่มมาก่อนที่ผมจะเกิด

0:01:15.101,0:01:21.273
คุณแม่แท้ๆของผมตอนนั้นยังเด็ก เป็นนักศึกษา ยังไม่ได้แต่งงาน[br]ท่านตัดสินใจที่จะยกผมให้คนอื่นรับอุปการะเลี้ยงดู

0:01:22.095,0:01:25.988
ท่านมั่นใจเป็นอย่างยิ่งว่าผมน่าจะได้การรับเป็นลูกบุญธรรมจากคนที่จบการศึกษาสูงๆ

0:01:25.988,0:01:30.666
ฉะนั้นทุกสิ่งได้ถูกวางแผนไว้ตั้งแต่ผมเกิดให้ทนายความและภรรยาของเขารับผมเป็นลูกบุญธรรม

0:01:31.581,0:01:36.542
แต่พอผมเกิดมา พวกเขาได้เปลี่ยนใจ ณ วินาทีสุดท้าย ว่า พวกเขาจริงๆแล้วต้องการเด็กผู้หญิง

0:01:37.653,0:01:42.346
ดังนั้น พ่อแม่ของผม ซึ่งอยู่ในบัญชีรายชื่อ ก็ได้รับโทรศัพท์กลายดึก ถามพวกเขาว่า

0:01:43.190,0:01:49.204
"จู่ๆ เราก็มีทารกชายคนนึง อยากรับเขาไปไม๊?" พวกเขาตอบว่า "แน่นอน"

0:01:50.627,0:01:58.247
แม่แท้ๆของผมมาทราบภายหลังว่า แม่ของผมไม่เคยจบวิทยาลัย และคุณพ่อของผมก็ไม่เคยจบโรงเรียนมัธยม

0:01:58.775,0:02:02.116
ท่านปฎิเสธที่จะเซ็นเอกสารเกี่ยวกับการให้อุปการะ

0:02:03.275,0:02:11.678
ท่านยอมอ่อนข้อให้ในไม่กี่เดือนต่อมา เมื่อพ่อแม่ของผมสัญญาว่า จะส่งผมไปเรียนวิทยาลัย นั่นเป็นจุดเริ่มต้นของชีวิตผม

0:02:13.649,0:02:21.452
และอีก 17 ปี ต่อมา ผมได้ไปวิทยาลัย แต่ด้วยความไม่เดียงสา ผมเลือกวิทยาลัยที่เกือบจะแพงเท่าๆกับสแตนฟอร์ด

0:02:22.207,0:02:26.584
และเงินเก็บของพ่อแม่ของผม ซึ่งเป็นชนชั้นแรงงาน ก็หมดไปกับค่าเล่าเรียนของผม

0:02:27.303,0:02:30.175
หกเดือนผ่านไป ผมไม่เห็นคุณค่าของมันเลย

0:02:30.458,0:02:35.932
ผมไม่รู้ว่าจะทำอะไรกับชีวิต ไม่รู้ว่าวิทยาลัยจะช่วยผมให้รู้ได้ยังไง

0:02:36.582,0:02:40.850
และที่นั่น ผมได้ผลาญเงินทั้งหมดของพ่อแม่ผมที่เก็บมาทั้งชีวิต

0:02:42.323,0:02:46.790
ผมเลยตัดสินใจที่จะลาออก และเชื่อว่ามันน่าจะเป็นทางออกที่โอเค

0:02:47.408,0:02:52.249
ตอนนั้นมันก็น่ากลัวอยู่ แต่พอหันกลับไปมองแล้ว มันเป็นการตัดสินใจที่ดีที่สุดที่ผมเคยทำ

0:02:52.937,0:02:53.991
(เสียงหัวเราะ)

0:02:54.068,0:02:59.071
ณ นาทีที่ผมลาออก ผมก็ไม่ต้องเรียนวิชาบังคับที่ผมไม่ได้สนใจ

0:02:59.501,0:03:03.504
และ สามารถที่จะไปเรียนอะไรที่ดูน่าสนใจกว่า

0:03:04.580,0:03:13.822
มันไม่โรแมนติกหรอกนะครับ ผมไม่มีหอจะอยู่ ต้องไปนอนบนพื้นที่ห้องเพื่อน เอาขวดโค้กไปเอาเงินมัดจำ 5 เซน คืนเพื่อไปซื้อกับข้าว

0:03:14.397,0:03:21.312
และผมต้องเดินทาง 7 ไมล์ ลัดเมือง ทุกๆวันอาทิตย์ เพื่อที่จะได้อาหารมื้อดีๆสักมื้อ จากวัด ฮาเร กฤษณะ

0:03:21.716,0:03:23.210
ผมรักมันมาก

0:03:23.580,0:03:29.722
และสิ่งที่ผมบังเอิญได้เจอะเจอส่วนใหญ่ เพราะความสงสัยและสัญชาตญาณ กลายเป็นสิ่งที่หาค่ามิได้ในภายหลัง

0:03:29.876,0:03:31.354
ผมจะยกตัวอย่างให้คุณฟัง:

0:03:32.759,0:03:37.683
รีด คอเลจช์ ณ เวลานั้นเปิดสอนวิชาศิลปการคัดลายมือ ที่คาดว่าดีที่สุดในประเทศ

0:03:37.992,0:03:44.635
ทุกๆที่ในตัววิทยาลัย โปสเตอร์ทุกใบ ป้ายบนลิ้นชักทุกอัน ถูกเขียนด้วยลายมือคัดที่สวยงาม

0:03:45.024,0:03:52.489
เพราะว่าผมลาออกและไม่ต้องเรียนวิชาปกติ ผมตัดสินใจที่จะเข้าเรียนวิชาศิลปคัดลายมือเพื่อที่จะเรียนรู้

0:03:52.692,0:03:59.285
ผมได้เรียนเกี่ยวกับตัวพิมพ์ทั้งที่มีเส้นเน้นและไม่มี ได้รู้เกี่ยวกับช่องไฟระหว่างกลุ่มตัวอักษรต่างๆ

0:03:59.582,0:04:02.355
ได้รู้ว่าอะไรที่ทำให้การพิมพ์ออกมาดูดี

0:04:02.899,0:04:11.026
มันช่างเฉียบคม ทั้งในด้านความงาม ประวัติศาสตร์ และความเป็นศิลป์ ในแบบที่วิทยาศาสตร์ไม่สามารถเข้าถึงได้ ผมคิดว่ามันน่าตื่นตาตื่นใจ

0:04:11.730,0:04:16.231
ทั้งหมดนี้ไม่น่าจะมาเป็นความหวังให้ไปประยุกต์ให้อะไรกับชีวิตผมในทางปฎิบัติได้

0:04:17.005,0:04:22.911
แต่แล้วสิบปีต่อมา ตอนที่เราออกแบบเครื่องคอมพิวเตอร์ แมคอินทอร์ช เครื่องแรก สิ่งเหล่านี้ก็กลับมาหาผม

0:04:23.050,0:04:28.612
เราออกแบบมันทั้งหมดลงไปใน แมค มันเป็นคอมพิวเตอร์เครื่องแรก ที่พิมพ์ออกมาได้สวยงาม

0:04:29.077,0:04:32.364
ถ้าผมไม่คิดจะไปเข้าเรียนวิชานั้นที่วิทยาลัย

0:04:32.486,0:04:36.549
เครื่องแมค ก็คงจะไม่มีอักษรหลายรูปแบบที่มีเส้นและขนาดช่องไฟต่างๆกัน

0:04:36.962,0:04:42.231
และเมื่อวินโดว์เลียนแบบแมค ก็คงไม่แปลกที่คอมพิวเตอร์ส่วนบุคคลก็มีมันทุกเครื่อง

0:04:42.468,0:04:49.387
(เสียงหัวเราะและปรบมือ)

0:04:49.572,0:04:53.668
ถ้าผมไม่เคยลาออก ผมก็คงไม่ได้ไปเรียนวิชานั้น

0:04:53.729,0:04:57.601
และคอมพิวเตอร์ทั่วๆไปก็คงไม่ได้พิมพ์ออกมาได้สวยงามอย่างที่มันเป็น

0:04:57.923,0:05:02.194
แน่หล่ะ มันเป็นไปไม่ได้ที่ตอนผมอยู่ในวิทยาลัย แล้วจะมองเห็นอนาคตแล้วต่อจุดเหล่านี้

0:05:02.484,0:05:06.349
แต่มันเป็นอะไรที่ชัดเจนมากๆเมื่อเรามองย้อนกลับไปเมื่อสิบปีก่อน

0:05:06.595,0:05:12.104
ผมขอย้ำว่า คุณไม่สามารถต่อจุดในอนาคตได้ แค่ได้แค่เชื่อมต่อมันโดยการมองกลับไป

0:05:12.374,0:05:16.162
ฉะนั้น คุณต้องเชื่อมั่นว่า จุดต่างๆเหล่านี้อย่างไรก็ได้ มันจะมาต่อกันในอนาคตของคุณ

0:05:16.365,0:05:21.131
ฉะนั้น คุณต้องเชื่อในอะไรสักอย่าง กึ๋น พรหมลิกขิต ชีวิต กรรม อะไรก็ตามที

0:05:21.374,0:05:27.284
เพราะว่าความเชื่อว่าจุดเหล่านั้นมันจะมาต่อกันสักวัน มันจะทำให้คุณมีความเชื่อมั่นที่จะตามเสียงของหัวใจ

0:05:27.468,0:05:32.111
ถึงแม้ว่ามันจะพาคุณออกไปจากเส้นทางที่คุ้นเคย และนั่นแหละจะสร้างความแตกต่างให้เกิดขึ้น

0:05:37.972,0:05:42.253
เรื่องที่สองของผมเกี่ยวกับความรักและการสูญเสีย

0:05:43.408,0:05:47.535
ผมโชคดี ผมพบว่าผมชอบทำอะไรตั้งแต่เนิ่นๆ

0:05:47.977,0:05:51.156
วอซกับผมตั้งบริษัทแอ๊ปเปิลในโรงรถของพ่อแม่ผมตอนผมอายุ20

0:05:51.367,0:05:59.303
เราตั้งใจทำงาน และใน10ปี แอ๊ปเปิลก็เติบโตตากแค่เราสองคนในโรงรถ กลายเป็น ธุรกิจ 2พันล้าน มีลูกจ้างกว่า 4000 คน

0:05:59.608,0:06:04.777
ตอนนั้นเราเพิ่งเสนอผลงานที่เยี่ยมที่สุดของเรา แมคอินทอร์ช แค่หนึ่งปีก่อน และผมก็เพิ่งจะอายุ 30

0:06:05.937,0:06:07.168
และแล้ว ผมก็โดนไล่ออก

0:06:08.545,0:06:11.115
ผมโดนไล่ออกจากบริษัทที่ผมก่อตั้งได้ยังไงกัน?

0:06:11.913,0:06:18.038
อืม พอแอ๊ปเปิลเติบโต พวกเราก็จ้างคนที่เราคิดว่ามีพรสวรรค์ที่จะบริหารบริษัทกับผม

0:06:18.254,0:06:20.527
และปีแรกๆมันก็เป็นไปได้ดีอยู่

0:06:20.681,0:06:25.095
แต่เมื่อวิสัยทัศน์ต่ออนาคตของเราเริ่มที่จะแตกต่าง และในที่สุดเราก็แตกแยก

0:06:25.258,0:06:28.229
เมื่อมันเกิดขึ้น คณะบริหารของเราอยู่ข้างเขา

0:06:28.447,0:06:32.351
ฉะนั้นเมื่อผมอายุ30 ผมก็ออกมา อย่างเป็นทางการ

0:06:32.827,0:06:37.441
สิ่งที่เป็นความตั้งใจในช่วงชีวิตผู้ใหญ่ของผมจากไปซะแล้ว มันเป็นความเสียหายที่ยิ่งใหญ่

0:06:37.857,0:06:40.057
ผมไม่รู้จริงๆว่าจะทำยังไงอยู่สองสามเดือน

0:06:40.645,0:06:46.997
ผมรู้สึกว่าผมทำให้นักลงทุนรุ่นก่อนๆผิดหวัง เหมือนกับผมทิ้งไม้ผลัดเมื่อมันถูกส่งผ่านมาให้ผม

0:06:47.589,0:06:53.238
ผมพบกับ เดวิด แพคคาร์ด และ บ๊อบ นอยส์ และพยายามที่จะขอโทษที่ผมพลาดไม่เป็นท่า

0:06:53.796,0:06:57.664
ผมเป็นผู้ล้มเหลวในสายตาสาธารณชน ผมเกือบคิดที่จะหนีไปให้พ้นจาก (ซิลิคอน) วาเลย์

0:06:57.977,0:07:03.285
แต่บางอย่างค่อยๆดึงผมกลับขึ้นมา ผมยังรักในสิ่งที่ผมทำ

0:07:04.316,0:07:10.651
เหตุพลิกผันที่แอ๊ปเปิลไม่ได้เปลี่ยนสิ่งๆนั้น ผมถูกปฎิเสธ แต่ยังคงรักมันอยู่ดี

0:07:11.647,0:07:13.309
และผมก็ตัดสินใจ ที่จะเริ่มต้นใหม่

0:07:14.345,0:07:20.374
ตอนนั้นผมมองไม่เห็น แต่มันกลายเป็นว่า การโดนไล่ออกจากแอ๊ปเปิลเป็นสิ่งที่ดีที่สุดที่เกิดขึ้นกับผม

0:07:20.482,0:07:27.122
ภาระหนักจากการที่ประสบสำเร็จ ถูกแทนที่โดยความเบาของการเป็นผู้เริ่มต้นอีกครั้ง ไม่มั่นใจในสิ่งใดๆ

0:07:27.611,0:07:30.442
มันให้อิสระผมที่จะเข้าสู่ช่วงที่มีความคิดสร้างสรรค์มากที่สุดช่วงนึงของชีวิต

0:07:30.887,0:07:35.481
ตลอดระยะเวลาห้าปีถัดไป ผมตั้งบริษัทชื่อว่า เน็กซ์ และอีกบริษัทชื่อว่า พิกซ่าร์

0:07:35.802,0:07:38.633
และตกหลุมรักผู้หญิงที่น่าทึ่งคนนึง ซึ่งจะมาเป็นภรรยาของผม

0:07:38.931,0:07:47.529
พิกซ่าร์ได้สร้างภาพยนต์คอมพิวเตอร์เรื่องแรกของโลก ทอย สเตอรี่ และขณะนี้ เป็นแอนิเมชั่น สตูดิโอที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดในโลก

0:07:47.804,0:07:49.443
(เสียงปรบมือและเชียร์)

0:07:49.443,0:07:54.585
ณ จุดเปลี่ยนที่สำคัญ แอ๊ปเปิลซื้อ เนกส์ และผมก็ได้กลับมายังแอ๊ปเปิล

0:07:54.764,0:07:58.841
และเทคโนโลยี่ที่เราได้พัฒนาที่เนกส์ ก็คือหัวใจสำคัญของยุคฟื้นฟูของแอ๊ปเปิลขณะนี้

0:07:59.261,0:08:02.508
และ ลอร์เรนกับผม ก็มีชีวิตครอบครัวที่มีความสุขด้วยกัน

0:08:03.317,0:08:07.131
ผมเชื่อว่า สิ่งเหล่านี้คงจะไม่เกิดขึ้น ถ้าผมไม่ได้ถูกไล่ออกจากแอ๊ปเปิล

0:08:07.573,0:08:11.147
มันเป็นยาขมรสแย่ แต่ผมเดาว่าคนไข้คงต้องการมัน

0:08:11.740,0:08:15.742
บางครั้งในชะตาก็เหมือนจะฟาดหัวคุณด้วยก้อนอิฐ

0:08:15.971,0:08:21.314
อย่าหมดความศัทธา ผมแน่ใจว่าสิ่งเดียวที่ทำให้ผมไม่หยุดยั้ง ก็คือผมรักในสิ่งที่ผมทำ

0:08:21.761,0:08:26.982
คุณต้องตามหาว่าคุณชอบอะไร และสิ่งนี้เป็นจริงทั้งต่องาน และต่อคนรัก ของคุณ

0:08:27.639,0:08:34.280
การงานกำลังที่จะเป็นส่วนใหญ่ของชีวิตคุณ และทางเดียวที่มันจะเป็นที่น่าพึงพอใจจริงๆ ก็คือเมื่อคุณทำสิ่งที่เชื่อว่าเป็นงานที่เยี่ยมยอด

0:08:34.510,0:08:38.331
และทางเดียวที่จะได้งานที่เยี่ยมยอด ก็คือรักในสิ่งที่คุณทำ

0:08:38.567,0:08:42.651
ถ้าคุณยังไม่พบมัน ตามหาไปเรื่อยๆ อย่าหยุดอยู่กับที่

0:08:43.067,0:08:46.503
เหมือนทุกสิ่งที่สำคัญต่อหัวใจ คุณจะรู้ก็เมื่อพบมัน

0:08:46.694,0:08:51.513
และ เหมือนกับความสัมพันธ์ที่ยิ่งใหญ่ มันก็จะพัฒนาดียิ่งขึ้นไปตามกาลเวลา

0:08:51.631,0:08:54.280
ฉะนั้นจงตามหามัน อย่าหยุดนิ่ง

0:08:57.469,0:09:04.165
(เสียงปรบมือ)

0:09:04.658,0:09:07.612
เรื่องที่สามของผมเกี่ยวกับความตาย

0:09:08.730,0:09:12.062
ตอนผมอายุ 17 ผมอ่านคำกล่าวนึงที่เป็นประมาณนี้

0:09:12.532,0:09:17.716
"ถ้าคุณใช้ชีวิตในแต่ละวันเยี่ยงวันสุดท้าย สักวันหนึ่งมันจะมาถึง"

0:09:18.030,0:09:19.750
(เสียงหัวเราะ)

0:09:20.350,0:09:27.501
มันให้แรงบันดาลใจกับผม ตั้งแต่นั้นมา ตลอด 33 ปี ผมมองกระจกทุกเช้าแล้วถามตัวเองว่า

0:09:27.647,0:09:33.201
"ถ้าวันนี้เป็นวันสุดท้ายของชีวิต ผมอยากจะทำอย่างที่กำลังจะทำวันนี้หรือเปล่า"

0:09:33.383,0:09:38.989
และเมื่อไรที่คำตอบออกมาว่า "ไม่" ติดๆกันหลายวัน ผมรู้ว่า ผมต้องเปลี่ยนแปลงอะไรสักอย่างแล้ว

0:09:39.905,0:09:46.643
การจดจำไว้ว่าผมจะตายในสักวันเร็วๆนี้ เป็นสิ่งสำคัญที่สุดที่ผมพบว่ามันช่วยในการตัดสินใจครั้งสำคัญในชีวิต

0:09:47.254,0:09:54.097
เพราะว่าเกือบทุกสิ่งทุกอย่าง ความคาดหวังจากภายนอก ความภาคภูมิ ความกลัวต่อความอับอายและความล้มเหลว

0:09:54.097,0:09:59.842
ทุกสิ่งนี้เพียงแค่ที่จะเลือนหายไปเมื่อต้องเผชิญกับความตาย เหลือไว้แต่สิ่งที่สำคัญจริงๆ

0:09:59.949,0:10:07.279
การจดจำได้ว่าคุณกำลังจะตาย เป็นหนทางที่ดีที่สุดที่ผมรู้ ที่จะใช้หลีกเลี่ยงความคิดที่ว่าเรามีอะไรบางอย่างที่ต้องสูญเสีย

0:10:07.462,0:10:12.389
คุณเปลือยเปล่าอยู่แล้ว มันไม่มีเหตุผลอะไรที่จะไม่ทำตามเสียงหัวใจของคุณ

0:10:13.118,0:10:16.660
ประมาณปีก่อน ผมได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นมะเร็ง

0:10:17.559,0:10:22.533
ผมไปตรวจตอน 7:30 ตอนเช้า และเป็นที่ชัดเจนว่ามีเนื้องอกในตับอ่อน

0:10:22.746,0:10:25.038
ผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตับอ่อนมันคืออะไร

0:10:25.514,0:10:34.658
หมอบอกว่า มะเร็งชนิดนี้เป็นอะไรที่ค่อนข้างแน่ใจว่ารักษาไม่ได้ ผมไม่น่าจะอยู่ได้นานกว่าสามถึงหกเดือน

0:10:34.927,0:10:42.652
หมอแนะนำผมว่าให้กลับบ้าน ไปจัดการเรื่องส่วนตัวต่างๆซะ ซึ่งเป็นการส่งสัญญาณว่าให้เตรียมตัวตาย

0:10:42.944,0:10:50.659
มันแปลว่าคุณควรพยายามบอกลูกๆทุกอย่างที่คุณคิดว่าจะมีเวลาอีกเป็นสิบปีเพื่อที่จะบอกเขา ในเวลาเพียงไม่กี่เดือน

0:10:51.149,0:10:56.482
มันแปลว่า คุณควรที่จะมั่นใจว่าทุกอย่างเข้าที่เข้าทาง เพื่อครอบครัวของคุณจะได้ทำใจ

0:10:56.810,0:10:58.642
มันแปลว่า คุณควรไปบอกลา

0:11:00.514,0:11:02.940
ผมจมอยู่กับผลการตรวจนั้นทั้งวัน

0:11:03.389,0:11:10.265
เย็นวันนั้นผมได้รับการทำ ไบออพซี่ ซึ่งคือการหย่อนกล้องลงไปทางลำคอ ลองกระเพาะอาหาร ลงไปที่ลำไส้เล็กของผม

0:11:10.452,0:11:14.069
ใส่เข็มเข้าไปในตับอ่อนของผม และเก็บเซลล์จากเนื้องอก

0:11:14.587,0:11:22.526
ผมรู้สึกผ่อนคลาย แต่ภรรยาของผมที่อยู่ตรงนั้นด้วย บอกผมว่า ตอนที่หมอดูเซลล์ใต้กล้องจุลทรรศน์ หมอก็เริ่มจะร้องไห้

0:11:22.721,0:11:27.711
เพราะปรากฎว่ามันเป็นมะเร็งตับอ่อนในรูปแบบที่ไม่ได้พบได้บ่อยๆซึ่งสามารถรักษาได้ด้วยการผ่าตัด

0:11:28.214,0:11:31.835
ผมได้รับการผ่าตัด และเป็นที่น่ายินดี ตอนนี้ผมหายดีแล้ว

0:11:32.057,0:11:39.699
(ปรบมือ)

0:11:40.142,0:11:45.621
นี้เป็นประสบการณ์ที่ใกล้เคียงความตายมากที่สุด และ ผมหวังว่ามันคงจะไม่มีแบบนี้อีกสักสิบยี่สิบปี

0:11:45.960,0:11:53.539
เพราะรอดชีวิตผ่านมันมาได้ ผมจึงบอกสิ่งนี้กับคุณได้อย่างมั่นใจขึ้นกว่าตอนที่คิดว่าความตายมีประโยชน์เพียงเพราะมันเป็นแนวคิดที่ดี

0:11:54.797,0:12:00.852
ไม่มีใครอยากตาย แม้แต่คนที่อยากไปสวรรค์ก็ไม่มีใครอยากตายเพื่อไปสวรรค์

0:12:01.324,0:12:07.074
แต่ยังไงซะ ความตายก็เป็นปลายทางที่เรามีร่วมกัน ไม่มีใครรอดพ้นมันไปได้

0:12:07.351,0:12:13.946
และนั่นก็เป็นสิ่งที่มันควรจะเป็น เพราะความตายน่าจะเป็นสิ่งประดิษฐ์ที่เยี่ยมที่สุดของชีวิต

0:12:14.116,0:12:18.353
มันเป็นผู้เปลี่ยนแปลงของชีวิต มันนำชีวิตเก่าออกไปเพื่อให้ทางแกชีวิตใหม่

0:12:18.910,0:12:27.124
ขณะนี้ ชีวิตใหม่เป็นของพวกคุณ แต่สักวันหนึ่ง ไม่ช้าไม่นานไปจากนี้ คุณจะค่อยๆแก่ตัวและถูกนำออกไป

0:12:27.463,0:12:30.697
ขออภัยออกจะฟังดูรันทด แต่มันค่อนข้างเป็นจริง

0:12:31.777,0:12:36.719
เวลาของคุณมีจำกัด ดังนั้นอย่าเสียมันไปโดยใช้ชีวิตที่ไม่เป็นตัวคุณเอง

0:12:37.099,0:12:41.787
อย่าติดอยู่ในหลักการ ซึ่งมันปะปนอยู่กับผลจากความคิดของคนอื่นๆ

0:12:42.272,0:12:46.125
อย่าให้เสียงของความคิดของคนอื่นบดบังเสียงจากข้างในตัวคุณ

0:12:46.333,0:12:50.250
และที่สำคัญที่สุด จงมีความกล้าหาญในการทำตามหัวใจและสัญชาตญาณของคุณ

0:12:50.763,0:12:54.518
ทั้งสองสิ่งนี้ ไม่ว่าอย่างไรก็ด้ รู้อยู่แล้วว่า จริงๆแล้ว คุณต้องการจะเป็นอะไร

0:12:54.896,0:12:57.539
ทุกสิ่งอื่นนั้นเป็นรอง

0:12:59.280,0:13:08.542
(ปรบมือ)

0:13:08.773,0:13:17.200
เมื่อผมยังเด็ก มีสิ่งพิมพ์ฉบับหนึ่งเรียกว่า เดอร์ โฮล เอิร์ท แคตตาล๊อก ซึ่งเรียกได้ว่าเหมือนคัมภีร์ของยุคผมทีเดียว

0:13:17.302,0:13:24.767
มันถูกจัดทำโดยเพื่อนของเราที่ชื่อ สจ๊วต แบรนด์ ไม่ไกลจากเมนโลพาร์ก และเขาให้ชีวิตกับมันด้วยกวี

0:13:25.231,0:13:33.542
นี่เกิดขึ้นในยุคปลายปี 60 ก่อนที่จะมีเครื่องคอมพิวเตอร์ส่วนบุคคลและการจัดพิมพ์จากเครื่องคอมพิวเตอร์ ดังนั้นทั้งหมดทำจากเครื่องพิมพ์ดีด กรรไกร และกล้องโพลารอย

0:13:33.765,0:13:44.032
มันเป็นเสมือนกับ กูเกิล ในรูปแบบกระดาษ, 35 ปีก่อน ที่จะมีกูเกิล มันสมบูรณ์แบบ เต็มไปด้วยอุปกรณ์และคำอธิบายที่ยอดเยี่ยม

0:13:44.550,0:13:47.915
สจ๊วตและทีมของเขาจัดทำแคตตาล๊อก นี้ออกมาหลายฉบับ

0:13:48.202,0:13:52.173
แต่แล้ว เมื่อมันเป็นไปตามกระบวนการ จนมาถึงฉบับสุดท้าย

0:13:52.496,0:13:56.349
มันกลางทศวรรษที่ 1970 และผมอายุเท่าๆกับพวกคุณ

0:13:57.529,0:14:07.291
บนปกหลังของฉบับสุดท้ายเป็นภาพถ่ายเช้าตรู่บนทางหลวง แบบที่คุณอาจจะไปยืนโบกรถอยู่ ถ้าคุณเป็นพวกนักผจญภัย

0:14:07.912,0:14:15.784
ข้างใต้นั้นเป็นคำว่า: "จงหิวกระหาย และโง่เขลา" มันเป็นข้อความอำลาสำหรับการปิดตัวลง

0:14:16.275,0:14:22.072
จงหิวกระหาย และโง่เขลา ผมหวังให้ผมเป็นเช่นนั้นมาตลอด

0:14:22.758,0:14:27.763
ตอนนี้ เมื่อพวกคุณจบเพื่อไปเริ่มชีวิตใหม่ ผมของอวยพรให้พวกคุณ

0:14:28.012,0:14:30.602
จงหิวกระหาย และโง่เขลา

0:14:30.905,0:14:32.382
ขอบคุณทุกคนมากครับ

0:14:32.591,0:14:49.110
(ปรบมือ)

0:14:54.314,0:14:56.841
[มหาวิทยาลัยสแตนฟอร์ด - www.stanford.edu]

0:14:56.918,0:15:00.210
ลิขสิทธิ์ โดย มหาวิทยาลัยสแตนฟอร์ด

0:15:00.357,0:15:03.147
โปรดเยี่ยมชมเราที่ standord.edu