WEBVTT

00:00:00.516 --> 00:00:04.623
ကျွန်မခံစားရတဲ့ ဝေဒနာတစ်ခု
အကြောင်း ပြောပြမလို့ပါ။

00:00:04.623 --> 00:00:07.127
အဲဒါကြောင့် ရှင်တို့ထဲက တစ်ချို့လည်း 
ခံစားကြရတယ်လို့

00:00:07.127 --> 00:00:09.047
ရယ်စရာ ခံစားချက် ကျွန်မမှာ ရှိပါတယ်။

NOTE Paragraph

00:00:09.047 --> 00:00:11.144
အခန်းတိုင်း ပန်းချီကားတွေနဲ့ ပြည့်နေတဲ့

00:00:11.144 --> 00:00:13.247
ပန်းချီပြခန်းတစ်ခု အနား လျှောက်နေတုန်း

00:00:13.247 --> 00:00:17.764
၁၅ မိနစ် မိနစ် ၂၀ လောက်ကြာတော့
ကိုယ် တွေးနေတာက

00:00:17.764 --> 00:00:19.655
ပန်းချီကားအကြောင်း 
မဟုတ်တာ သိလိုက်တယ်။

00:00:19.655 --> 00:00:21.263
ကျွန်မ ဒါတွေကို မဆက်သွယ်ပါဘူး။

00:00:21.263 --> 00:00:23.767
ဒီအစား ကျွန်မကို အသည်းအသန် နိုးဖို့ လိုတဲ့

00:00:23.767 --> 00:00:26.767
ကော်ဖီခွက်အကြောင်းကို တွေးနေတာလေ။

00:00:26.767 --> 00:00:29.951
ပန်းချီပြခန်း ဒဏ်ခံစားနေရပါတယ်။

NOTE Paragraph

00:00:29.951 --> 00:00:32.327
ရှင်တို့ ဘယ်နှစ်ယောက် အဲဒီလို ခံစားရ...

00:00:32.327 --> 00:00:34.332
ဟုတ် ဟား ဟား ဟား။

00:00:34.332 --> 00:00:36.482
ကဲ တစ်ခါတစ်လေ မိနစ် ၂၀ ထက် ပိုကြာနိုင်တယ်

00:00:36.482 --> 00:00:38.576
ဒါမှမဟုတ် ပို တိုနိုင်တာပေါ့

00:00:38.576 --> 00:00:40.790
ဒါပေမဲ့ အားလုံး ခံစားရတယ်ထင်တယ်။ 


00:00:40.790 --> 00:00:42.871
စိတ်ထဲ လိပ်ပြာမလုံတာမျိုးရော ဖြစ်လား။

00:00:42.871 --> 00:00:45.858
ကျွန်မအတွက်တော့ နံရံပေါ်က 
ပန်းချီကားတွေကို ကြည့်ပြီး ဒါတွေဟာ

00:00:45.858 --> 00:00:48.873
နံရံမှာ ထားရလောက်အောင် ကောင်းတယ်လို့
တစ်ယောက်ယောင်က ထင်မိလို့

00:00:48.873 --> 00:00:51.401
ထားဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တာလို့ ထင်တယ်။

00:00:51.401 --> 00:00:52.759
ဒါပေမဲ့ အမြဲတမ်းတော့ မထင်ဘူး

00:00:52.759 --> 00:00:55.423
တကယ်က အချိန်အများစုမှာ မထင်မိဘူး။

NOTE Paragraph

00:00:55.423 --> 00:00:59.197
တကယ့်ကို စိတ်ညစ်မိတဲ့ ခံစားချက်ကျန်ရစ်တယ်။

NOTE Paragraph

00:00:59.197 --> 00:01:02.664
ပန်းချီကားဟာ တစ်ခုခု မှားနေတယ်လို့ 
တွေးမိတာထက် ကိုယ့်ကိုယ်ကို

00:01:02.664 --> 00:01:04.727
မလုံမလဲနဲ့ စိတ်ညစ်သလို ခံစားရတယ်။

00:01:04.727 --> 00:01:06.184
ကိုယ် တစ်ခုခုမှားတာပဲ ထင်တယ်။

00:01:06.184 --> 00:01:09.092
အဲဒီလိုခံစားချက်မျိုးနဲ့ ပြခန်းထဲမှ 
ထွက်လာတာ မကောင်းဘူးလေ။

NOTE Paragraph

00:01:09.092 --> 00:01:10.363
(ရယ်သံများ)

NOTE Paragraph

00:01:10.363 --> 00:01:12.672
ကိစ္စက ကိုယ့်ကိုယ်ကို အနားပေးသင့်
တယ်လို့ ထင်တယ်။

00:01:12.672 --> 00:01:15.132
စားသောက်ဆိုင်ထဲကို ဝင်မယ်လို့စဉ်းစားရင်

00:01:15.132 --> 00:01:18.819
ဟင်းလျာစာရင်းကို ကြည့်တော့
စာရင်းမှာပါတာတိုင်းကို

00:01:18.819 --> 00:01:21.002
မှာဖို့ မျှော်လင့်ထားသလား။

00:01:21.002 --> 00:01:22.884
မဟုတ်ဘူး။ ရွေးမှာတာပါ။

00:01:22.884 --> 00:01:26.059
ရှပ်အင်္ကျီတစ်ထည်ဝယ်ဖို့
ကုန်တိုက်ကိုဝင်ရင်

00:01:26.059 --> 00:01:29.036
ရှပ် အင်္ကျီတိုင်းကို စမ်းဝတ်မှာလား။

00:01:29.036 --> 00:01:30.364
အထည်တိုင်းကို လိုချင်လား။

00:01:30.364 --> 00:01:34.491
မဟုတ်ဘူး၊ ကိုယ်က ရွေးနိုင်ရပါမယ်။ 
ဒါ မျှော်လင့်ထားတာလေ။

00:01:34.491 --> 00:01:37.112
ဒါဆို ပန်းချီပြခန်းသွာတော့ ရွေးချယ်စရာ

00:01:37.112 --> 00:01:39.685
မရှိနိုင်ဘူးလို့ ဘယ်လိုလုပ် ယူဆကြတာတုန်း။

00:01:39.685 --> 00:01:42.980
ဘာကြောင့် ပန်းချီကားတိုင်းနဲ့
ဆက်စပ်မှု ရှိသင့်ရတာလဲ။

NOTE Paragraph

00:01:42.980 --> 00:01:45.684
မတူတဲ့ နည်းလမ်းနဲ့ ချဉ်းကပ်ဖို့
ကျွန်မ ကြိုးစားနေပါတယ်။

00:01:45.684 --> 00:01:47.302
လုပ်စရာ နှစ်ခုရှိပါတယ်၊

00:01:47.302 --> 00:01:51.796
ပြခန်းတစ်ခုကို သွားရင် ပထမဆုံးက
မြန်မြန်လေး သွားလိုက်တယ်။

00:01:51.796 --> 00:01:56.031
အကုန်လုံးကိုကြည့်ပြီး 
တစ်နည်းနည်းဖြင့် ကိုယ့်ကို

00:01:56.031 --> 00:01:59.085
နှေးလာစေတဲ့ဟာတွေကို 
စေ့စေ့စပ်စပ် ဖေါ်ထုတ်လိုက်တယ်။

00:01:59.085 --> 00:02:01.886
ဘာဖြစ်လို့ ကိုယ့်ကို နှေးသွားစေတာလဲ
ဆိုတာတောင်မသိပေမဲ့

00:02:01.886 --> 00:02:03.943
တစ်ခုခုက ကျွန်မကို သံလိုက်လို ဆွဲထားပါတယ်။

00:02:03.943 --> 00:02:07.061
နောက်ပြီး ကျန်တာတွေကို လျစ်လျှူရှုကာ
ဒီကားဆီပဲသွားတယ်။

00:02:07.061 --> 00:02:09.525
ဒီတော့ ပထမဆုံး လုပ်တာက 
ကိုယ်ပိုင်ရွေးချယ်ခြင်းပါ။

00:02:09.525 --> 00:02:12.821
ပန်းချီကား တစ်ချပ်ကိုရွေးတယ်။ 
၅၀ ထဲက တစ်ကား ဖြစ်ချင်ဖြစ်မယ်။

00:02:12.821 --> 00:02:16.511
နောက် ဒုတိယလုပ်တာက ပန်းချီးကားရှေ့မှာ
ရပ်လိုက်ပြီး

00:02:16.511 --> 00:02:19.588
ဒီအကြောင်း ပုံပြင် တစ်ပုဒ်
ကိုယ့်ဘာသာ ပြောတာပါ။

NOTE Paragraph

00:02:19.588 --> 00:02:23.186
ဘာလို့ ပုံပြင် တစ်ပုဒ်လဲ။ ကျွန်မတို့ဟာ 
ထူးဆန်းတယ်လို့ ထင်တယ်။

00:02:23.186 --> 00:02:27.077
ကျွန်မတို့ရဲ့ DNA က ကျွန်မတို့ကို 
ပုံတွေ ပြောပြတယ်။

00:02:27.077 --> 00:02:29.446
အရာတိုင်းရဲ့ပုံတွေ တစ်ချိန်လုံး 
ကျွန်မတို့ပြောကာ

00:02:29.446 --> 00:02:34.557
ကမ္ဘာကြီးဟာ ရူးကြောင်ပြီး ပရမ်းပတာနေရာ
တစ်ခုလိုနေဖြစ်လို့ ပြောတာလို့ ထင်တယ်။

00:02:34.557 --> 00:02:38.508
တစ်ခါတစ်လေ ပုံပြင်တွေက ကျွန်မတို့ 
ကမ္ဘာကြီးကို နည်းနည်း သဘောပေါက်ဖို့

00:02:38.508 --> 00:02:40.677
အစီအစဉ်ချပေးဖို့ ကြိုးစားနေတာပါ။

00:02:40.677 --> 00:02:44.668
ဒါကို ပန်းချီကားတွေကြည့်တာမှာ 
သုံးရအောင်လေ။

00:02:44.668 --> 00:02:48.383
ကဲ စားသောက်ဆိုင်က ဟင်းလျာစာရင်းလို
ပြခန်းတွေကို

00:02:48.383 --> 00:02:51.606
လည်ပတ်ရေး စာရင်းရှိတယ်။

NOTE Paragraph

00:02:51.606 --> 00:02:54.814
ရှင်တို့ကို ပြမယ့် ကျွန်မရဲ့ 
လမ်းကြောင်းတွေမှာ ကျွန်မကို

00:02:54.814 --> 00:02:57.878
ရပ်တန့်သွားစေခဲ့တဲ့
ပန်းချီကား သုံးကားရှိပါတယ်။

00:02:57.878 --> 00:03:00.424
သူတို့ရဲ့ ဇာတ်လမ်းတွေကို ပြောပြချင်ပါတယ်။

00:03:00.424 --> 00:03:03.975
ပထမဆုံး တစ်ချပ်က နည်းနည်း 
မိတ်ဆက်ဖို့လိုပါတယ်။

00:03:03.975 --> 00:03:07.006
၁၇ ရာစု ဒတ်ခ်ျ ပန်းချီဆရာ 
Johannes Vermeer ရဲ့

00:03:07.006 --> 00:03:09.162
"ပုလဲနားကပ်နဲ့ ကောင်မလေး" ပါ။

00:03:09.162 --> 00:03:11.662
ဒါဟာ အခမ်းနားဆုံး ပန်းချီကားပါ။

00:03:11.662 --> 00:03:13.806
ကျွန်မ ၁၉ နှစ်မှာ ပထမဆုံးမြင်ခဲ့ပြီး

00:03:13.806 --> 00:03:16.086
ချက်ချင်းပဲ နံရံကပ်ပိုစတာ သွားဝယ်လိုက်တယ်။

00:03:16.086 --> 00:03:20.243
ဒီ ပိုစတာ အခုထိရှိတုန်းပါ၊ နှစ် ၃၀ 
ကြာသွားတာတောင် အိမ်မှာ ချိတ်ဆွဲထားတုန်းပါ။

00:03:20.243 --> 00:03:23.393
ကျွန်မ ဘယ်သွားသွား အဖေါ်ပြုပေးပါတယ်။

00:03:23.393 --> 00:03:25.737
သူမကြည့်ရတာ ကျွန်မ 
ဘယ်တော့မှ စိတ်မကုန်နိုင်ဘူး။

NOTE Paragraph

00:03:25.737 --> 00:03:29.516
ကျွန်မရဲ့ ရှာဖွေမှုထဲတွင် သူမ အနားမှာ 
ရပ်တန့်မှုကို အစပြုလိုက်တာက

00:03:29.516 --> 00:03:32.073
ပန်းချီဆရာ သုံးတဲ့ အရောင်တွေနဲ့

00:03:32.073 --> 00:03:34.017
သူမရဲ့ မျက်နှာပေါ်က အလင်းကျပုံပါ။

00:03:34.017 --> 00:03:36.801
ဒါပေမဲ့ ကျွန်မကို တစ်နှစ်ပြီးတစ်နှစ်
ဆက်၊ ဆက် လာနေစေတာက

00:03:36.801 --> 00:03:39.857
အခြားအကြောင်းတစ်ခုလို့ ထင်ပါတယ်။ ဒါကတော့

00:03:39.857 --> 00:03:43.551
သူမရဲ့ မျက်နှာပေါ်က အကြည့်၊ မျက်နှာပေါ်က
ဝိရောဓိဖြစ်နေတဲ့ အကြည့်ပါ။

00:03:43.551 --> 00:03:45.969
သူမပျော်လား၊ ဝမ်းနည်းလား 
ကျွန်မ မပြောနိုင်ပဲ

00:03:45.969 --> 00:03:48.936
ကျွန်မစိတ်က တစ်ချိန်လုံး ပြောင်းလဲနေပါတယ်။

00:03:48.936 --> 00:03:52.535
ဒီတော့ ဒါက ကျွန်မကို ဆက်၊ ဆက်လာနေစေတာပေါ့။

NOTE Paragraph

00:03:52.535 --> 00:03:56.544
တစ်နေ့ ဒီပုံကို နံရံမှာထားပြီး
၁၆ နှစ်အကြာမှာ

00:03:56.544 --> 00:03:59.226
အိပ်ရာထက်လှဲပြီး သူမကိုကြည့်လိုက်တယ်၊

00:03:59.226 --> 00:04:01.805
ရုတ်တရက် တွေးမိတာက ပန်းချီဆရာက သူမကို

00:04:01.805 --> 00:04:05.723
ဒီလိုအကြည့်ဖြစ်အောင် လုပ်ခဲ့သလားပေါ့။

00:04:05.723 --> 00:04:08.667
သူမရဲ့ မျက်နှာပေးဟာ ပန်းချီဆရာနဲ့
ပတ်သက်ပြီး

00:04:08.667 --> 00:04:11.467
သူမရဲ့ခံစားချက်ကိုတကယ်ပဲ 
ရောင်ပြန်ဟပ်နေတယ်ဆိုတာကို

00:04:11.467 --> 00:04:13.606
ပထမဆုံးတွေးမိဖူးတဲ့ အတွေးပါပဲ။

00:04:13.606 --> 00:04:16.762
မိန်းကလေးတစ်ယောက်ရဲ့ ပုံတူအဖြစ် 
အရင်က တွေးမိခဲ့တဲ့အတိုင်းပါ။

00:04:16.762 --> 00:04:21.531
အခုတော့ ဒါကို သံယောဇဉ်တစ်ခုရဲ့ 
ပုံတူတစ်ခုလို့ စတွေးမိပါတယ်။

00:04:21.531 --> 00:04:24.363
တွေးမိတာက အင်း၊ ဒီသံယောဇဉ်က ဘာလဲပေါ့။

NOTE Paragraph

00:04:24.363 --> 00:04:27.571
ဒီတော့ ရှာဖွေချင်လာတယ်။ 
လေ့လာမှုလုပ်ပြီး တွေ့ရှိရတာက

00:04:27.571 --> 00:04:29.896
သူမဟာ ဘယ်သူလဲဆိုတာ ကျွန်မတို့ မသိရတာပါ။

00:04:29.896 --> 00:04:32.243
တကယ်တော့ Vermeer ရဲ့ 
ပန်းချီကားတွေထဲက

00:04:32.243 --> 00:04:34.603
ကိုယ်ဟန်မယ်တွေဟာ ဘယ်သူဆိုတာ 
ကျွန်မတို့ မသိတာပါ။

00:04:34.603 --> 00:04:36.730
Vermeer ရဲ့အကြောင်းတောင် မသိသလောက်ပါ။

NOTE Paragraph

00:04:36.730 --> 00:04:39.504
ဒါက ကျွန်မကို "ဟေး" လို့အော်ဖြစ်သွားတယ်။

00:04:39.504 --> 00:04:44.163
ကိုယ်လုပ်ချင်တာလုပ်မယ်၊ ကိုယ်ဖြစ်ချင် 
တဲ့ဇာတ်လမ်းဘာဖြစ်ဖြစ် စိတ်ကူးလို့ရတယ်။

NOTE Paragraph

00:04:44.163 --> 00:04:46.759
ဒီတော့ ဒီဇာတ်လမ်းရလာပုံပါ။

00:04:46.759 --> 00:04:48.636
ပထမဆုံး တွေးမိတာကတော့

00:04:48.636 --> 00:04:50.728
သူမကို အိမ်ပေါ်ရောက်အောင်လုပ်ရမယ်။

00:04:50.728 --> 00:04:53.216
Vermeer သူမကို ဘယ်လိုလုပ်ပြီး သိခဲ့တာလဲ။

00:04:53.216 --> 00:04:54.760
အင်း အကြံပြုချက်တွေ ရှိထားတာက

00:04:54.760 --> 00:04:59.183
သူမဟာ ၁၂ နှစ်သမီးလေး၊

00:04:59.183 --> 00:05:01.408
သူပန်းချီစဆွဲတော့ သမီးလေးဟာ
၁၂ နှစ် သမီးပါ။

00:05:01.408 --> 00:05:04.104
ဒီတော့ တွေးမိတာက "မဟုတ်ဘူး၊ 
အကြည့်က အရမ်း ရင်းနှီးနေတယ်၊

00:05:04.104 --> 00:05:06.288
သမီးက အဖေ့ကိုကြည့်တဲ့အကြည့် မဟုတ်ဘူး။

00:05:06.288 --> 00:05:08.128
တစ်ခုရှိတာက ဒတ်ခ်ျ ပန်းချီဆွဲချိန်မှာ

00:05:08.128 --> 00:05:11.720
မိန်းမတစ်ယောက်ဟာ ပါးစပ်ဟနေရင်၊ 
ဒါဟာ လိင်ပိုင်းဆိုင်ရာ ရနိုင်တာကို ပြတယ်။

00:05:11.720 --> 00:05:13.608
သူ့သမီးကို ဒီလို ပန်းချီဆွဲဖို့တော့

00:05:13.608 --> 00:05:15.504
Vermeer အတွက် မသင့်တော်ဘူးလေ။

NOTE Paragraph

00:05:15.504 --> 00:05:17.384
ဒီတော့ သမီးမဟုတ်ရင်၊ သူနဲ့ ရင်းနှီးသူ

00:05:17.384 --> 00:05:19.634
တစ်ယောက်ယောက်ပေါ့၊ 
ကာယကံမြောက် ရင်းနှီးသူပေါ့။

00:05:19.634 --> 00:05:21.898
ကဲ၊ ဒီအိမ်ထဲ ဘယ်သူကများ လာရှိနိုင်မလဲ။

00:05:21.898 --> 00:05:25.281
အစေခံတစ်ယောက်၊ လှပတဲ့ အစေခံတစ်ယောက်ပေါ့။

00:05:25.281 --> 00:05:26.842
ဒါကြောင့် သူမက အိမ်ထဲမှာရှိတာလေ။

00:05:26.842 --> 00:05:29.503
သူမကို ပန်းချီခန်းထဲ ဘယ်လိုခေါ်မလဲ။

00:05:29.503 --> 00:05:31.637
Vermeer အကြောင်း အများကြီး မသိပေမဲ့

00:05:31.637 --> 00:05:33.776
နည်းနည်းလေး သိထားတာတစ်ခုက

00:05:33.776 --> 00:05:36.767
သူဟာ ကတ်သလစ် အမျိုးသမီးနဲ့ လက်ထပ်ပြီး
သူမရဲ့ အမေနဲ့အတူ

00:05:36.767 --> 00:05:39.040
သူ့ကိုယ်ပိုင် အခန်းရှိတဲ့ 
အိမ်တစ်လုံးမှာနေတယ်။

00:05:39.040 --> 00:05:43.323
ဒါက သူ့ပန်းချီခန်းပါ။ သူ့မှာ ကလေး
၁၁ ယောက်လည်းရှိတယ်။

00:05:43.323 --> 00:05:46.400
ဗြောင်းဆန် ဆူညံနေတဲ့ အိမ်ထောင်စု
ဖြစ်လိမ့်မယ်။

00:05:46.400 --> 00:05:49.344
အရင်က Vermeer ရဲ့ ပန်းချီကားတွေသာ 
တွေ့မိခဲ့ရင်

00:05:49.344 --> 00:05:53.208
ဒါတွေဟာ မယုံနိုင်အောင်ကို အေးချမ်း
တိတ်ဆိတ်တယ်ဆိုတာ သိကြပါတယ်။

NOTE Paragraph

00:05:53.208 --> 00:05:57.104
ပန်းချီဆရာဟာ ကလေး ၁၁ ယောက် နဲ့ 
ဒီလိုအေးချမ်းတဲ့ကားတွေ ဘယ်လိုလုပ်ဆွဲလဲ။

00:05:57.104 --> 00:05:59.400
အင်း၊ သူက သူ့ဘဝကို အကန့်ခွဲလိုက်တယ်။

00:05:59.400 --> 00:06:03.080
သူ့ပန်းချီခန်းထဲဝင်ရင် သူက
" ဒီကို ဘယ်သူမှမလာနဲ့။" လို့ပြောတယ်။

00:06:03.080 --> 00:06:07.808
မိန်းမရော၊ ကလေးတွေပါ။ ကောင်းပြီ၊ 
အိမ်ဖော်ကတော့ လာပြီး ရှင်းတယ်ပေါ့။

00:06:07.808 --> 00:06:14.859
သူမက ပန်းချီခန်းမှာ။ သူကလာခိုင်းပြီး 
သူတို့ အတူတူပေါ့။

00:06:14.859 --> 00:06:16.939
ပြီး သူမကို ပုံဆွဲဖို့ ဆုံးဖြတ်တယ်ပေါ့။

NOTE Paragraph

00:06:16.939 --> 00:06:19.207
သူမကို ရိုးရိုးအဝတ်တွေ ဝတ်ခိုင်းတယ်။

00:06:19.207 --> 00:06:22.578
ကဲ Vermeer ရဲ့ အခြားပုံတွေထဲမှာ အကုန်လုံး 
သို့မဟုတ် မိန်းမအများစုဟာ

00:06:22.578 --> 00:06:28.544
ပိုးသား၊ သားမွှေး အပြတ်သားနားတဲ့
ပစ္စည်းတွေ ဝတ်ကြတယ်။

00:06:28.544 --> 00:06:31.064
ဒီပုံကတော့ အရမ်းရိုးပါတယ်။ မရိုးတာဆိုလို့

00:06:31.064 --> 00:06:33.104
သူမရဲ့ ပုလဲနားကပ်ပါ။

00:06:33.104 --> 00:06:36.551
ကဲ သူမဟာ အစေခံဆိုရင် ပုလဲနားကပ်တစ်ရံဖိုး

00:06:36.551 --> 00:06:38.758
မတတ်နိုင်လောက်ပါဘူး။

00:06:38.758 --> 00:06:42.020
ဒါဆို ဒါတွေဟာ သူမရဲ့ ပုလဲနားကပ်တွေ 
မဟုတ်ဘူးပေါ့။ ဘယ်သူ့ဟာတွေလဲ။

00:06:42.020 --> 00:06:47.061
သိရတာက Catharina ၊ ဇနီးသည်ရဲ့ 
အဝတ်အစား စာရင်းရှိတယ်။

00:06:47.061 --> 00:06:50.677
ဒီအထဲက သားမွှေးဖြူနဲ့ ကုတ်အဝါတစ်ထည်၊

00:06:50.677 --> 00:06:52.424
အဝါနဲ့ အနက် ဘော်လီတစ်ထည်၊

00:06:52.424 --> 00:06:56.118
အခြားပုံတွေမှာ ဒီအဝတ်အစားတွေ တွေ့ရပါတယ်၊

00:06:56.118 --> 00:06:59.232
ပုံတွေထဲက မိန်းမ အမျိုးမျိုးမှာ၊
Vermeer ရဲ့ပုံတွေမှာလေ။

00:06:59.232 --> 00:07:03.710
ဒီတော့ ရှင်းနေတာက သူမရဲ့ အဝတ်တွေဟာ 
မိန်းမအမျိုးမျိုးဆီက ငှားထားတာပေါ့။

00:07:03.710 --> 00:07:06.229
ဒါနဲ့ပဲ ပုလဲနားကပ်ဟာ 
သူ့မိန်းမပိုင်ပါတယ်လို့

00:07:06.229 --> 00:07:09.813
ကောက်ယုံလိုက်လို့တော့ မရပါဘူး။

NOTE Paragraph

00:07:09.813 --> 00:07:12.990
ဒီတော့ ဇာတ်လမ်းအတွက် အစိတ်အပိုင်းတွေ 
အားလုံး ရပြီပေါ့။

00:07:12.990 --> 00:07:15.420
သူမဟာ သူနဲ့ ပန်းချီခန်းထဲမှာ 
အကြာကြီး ရှိခဲ့တယ်။

00:07:15.420 --> 00:07:17.463
ဒီပုံတွေဆွဲဖို့က အချိန်တော်တော်
ယူရတယ်လေ။

00:07:17.463 --> 00:07:20.334
အဲဒီတစ်ချိန်လုံး သူတို့နှစ်ယောက်တည်း
ကုန်ဆုံးခဲ့တာ။

00:07:20.334 --> 00:07:22.334
သူ့ဇနီးရဲ့ ပုလဲနားကပ်ကို သူမဝတ်ထားတယ်။

00:07:22.334 --> 00:07:25.149
လှနေတာပေါ့။ သူ့ကိုချစ်နေတာ 
အရှင်းကြီး ဝိရောဓိ ဖြစ်တာပေါ့။

00:07:25.149 --> 00:07:27.941
ဇနီးရော သိလား။ သိချင်မှသိမှာပေါ့။

00:07:27.941 --> 00:07:31.319
သူမ မသိဘူးဆိုရင် ...အင်း...

00:07:31.319 --> 00:07:33.174
ဒါက ဇာတ်လမ်းပါ။

NOTE Paragraph

00:07:33.174 --> 00:07:35.351
(ရယ်သံများ)

NOTE Paragraph

00:07:35.351 --> 00:07:37.941
ကျွန်မ ပြောပြမယ့် နောက်ပန်းချီကားက

00:07:37.941 --> 00:07:41.188
"Boy Building a House of Cards" 
ဆိုတဲ့ Chadin ရဲ့ကားပါ။

00:07:41.188 --> 00:07:45.564
သူက သက်ငြိမ် ပန်ချီကားတွေနဲ့ 
ကျော်ကြားတဲ့ ၁၈ ရာစု ပြင်သစ် ပန်းချီဆရာပါ။

00:07:45.564 --> 00:07:48.157
တစ်ခါတစ်လေတော့ လူပုံတွေဆွဲတတ်ပါတယ်။

00:07:48.157 --> 00:07:52.124
တကယ်တော့ ဒီပုံကို မူကွဲ 
လေးမျိုးနဲ့ ဆွဲခဲ့တာပါ။

00:07:52.124 --> 00:07:56.084
စက္ကူအိမ်ဆောက်နေတဲ့ ကောင်လေးပုံ 
အမျိုးမျိုး၊ အာရုံစိုက်ထားတဲ့ ပုံတွေပါ။

00:07:56.084 --> 00:07:59.548
ဒီမူကွဲကို အကြိုက်ဆုံးဖြစ်တာက 
တစ်ချို့ကောင်လေးတွေက

00:07:59.548 --> 00:08:02.941
ပိုအသက်ကြီးပြီး တစ်ချို့က ပိုငယ်ကာ 
ဒီပုံကျတော့ ကျွန်မအတွက်

00:08:02.941 --> 00:08:05.893
Goldilocks ရဲ့ ယာဂုလိုပဲလေ။ အတော်ပဲပေါ့။

NOTE Paragraph

00:08:05.893 --> 00:08:09.884
သူက သိပ်လည်း ကလေး မဟုတ်၊
လူကြီးလည်း မဟုတ်ဘူးလေ။

00:08:09.884 --> 00:08:14.677
သူဟာ အပြစ်ကင်းစင်မှုနဲ့ 
ရင့်ကျက်မှုကြားမှာ လုံးဝ ဟန်ချက်ညီတယ်။

00:08:14.677 --> 00:08:19.160
ဒါက လမ်းကြောင်းထဲမှာ ကျွန်မကို
ဒီကားရှေ့မှာ ရပ်တန့်သွားတာပါ။

00:08:19.160 --> 00:08:22.877
သူ့မျက်နှာကိုကြည့်တော့ Vermeer ရဲ့ 
ကားနဲ့ နည်းနည်းဆင်တယ်။

00:08:22.877 --> 00:08:25.500
အလင်းက ဘယ်ဘက်ကလာကာ 
သူ့မျက်နှာဟာ ဒီတောက်ပတဲ့ အလင်းမှာ

00:08:25.500 --> 00:08:27.724
ရွှန်းစိုနေပါတယ်။ ပုံရဲ့ 
အလယ်ခေါင်မှာဖြစ်ပြီး

00:08:27.724 --> 00:08:30.736
ကြည့်လိုက်ပါ ဒါကိုကြည့်ရင်း သိလိုက်တာ၊

00:08:30.736 --> 00:08:31.943
မတ်တပ်ရပ်ရင်း ပြောမိနေတာက

00:08:31.943 --> 00:08:34.896
"ငါ့ကို ကြည့်ပါဦး၊ ကြည့်ပါဦးကွယ်။"လို့ပါ။

00:08:34.896 --> 00:08:37.632
သူကတော့ မကြည့်ပါဘူး။ 
သူ့ကဒ်ပြားတွေကိုပဲ ကြည့်နေတာပါ။

00:08:37.632 --> 00:08:40.384
ဒါဟာ ပန်းချီကားရဲ့ စွဲဆောင်တဲ့
အစိတ်အပိုင်းတစ်ခု ဖြစ်ပြီး

00:08:40.384 --> 00:08:44.874
ကျွန်မတို့ကို မကြည့်ပဲ သူလုပ်နေတာကိုသာ
အာရုံ စိုက်တာကိုပါ။

00:08:44.874 --> 00:08:48.767
ဒါက ကျွန်မအတွက်တော့ ပြတ်သားခြင်း
ကင်းတဲ့ ပန်းချီကားက

00:08:48.767 --> 00:08:52.744
အပြောင်မြောက်ဆုံး လက်ရာရဲ့ သင်္ကေတပါ။

00:08:52.744 --> 00:08:54.265
သူ ဘယ်တော့မှ ကြည့်မှာ မဟုတ်ဘူး။

NOTE Paragraph

00:08:54.265 --> 00:08:55.944
ဒီတော့ ဘယ်က ဇာတ်လမ်းဆိုတာ တွေးမိတယ်

NOTE Paragraph

00:08:55.944 --> 00:08:59.160
ကိုယ်သာ ဒီနေရာမှာဆို ဘယ်သူက
သူ့ကို ကြည့်နေလိမ့်မလဲ။

NOTE Paragraph

00:08:59.160 --> 00:09:01.362
ပန်းချီဆရာ မဟုတ်ဘူး ပန်းချီဆရာကို
မတွေးချင်ဘူး

00:09:01.362 --> 00:09:03.888
တွေးနေတာကက သူ့ကိုယ်တိုင်ရဲ့
အသက်ပိုကြီးတဲ့ မူကွဲပါ။

00:09:03.888 --> 00:09:09.833
သူက ယောက်ျား၊ အစေခံ၊ ပိုကြီးတဲ့
အစေခံက ပိုငယ်တဲ့ အစေခံကို ကြည့်နေတာ။

00:09:09.833 --> 00:09:12.304
ပြောနေတာက " ငါ့ကိုကြည့်၊ 
မင်းဘာဖြစ်တော့မယ်

00:09:12.304 --> 00:09:14.754
ဆိုတာ သတိပေးမလို့၊ ငါ့ကိုကြည့်စမ်းပါ။"

00:09:14.754 --> 00:09:16.280
သူကတော့ ဘယ်တော့မှ မကြည့်ဘူး။

NOTE Paragraph

00:09:16.280 --> 00:09:20.083
ပြတ်သားခြင်းကင်းမဲ့တဲ့
"Girl with a Pearl Earring " ပန်းချီကား..

00:09:20.083 --> 00:09:22.127
သူမ ပျော်လား၊ ဝမ်းနည်းလား မသိပါ။

00:09:22.127 --> 00:09:23.776
သူမအကြောင်း ဝတ္ထုတစ်အုပ်လုံးရေးတယ်

00:09:23.776 --> 00:09:25.776
သူမ ပျော်လား၊ ဝမ်းနည်းလား ဆိုတာ မသိသေးဘူး။

00:09:25.776 --> 00:09:27.880
အဖြေကိုရှာဖို့၊ ဟာကွက်ကို ဖြည့်ဖို့

00:09:27.880 --> 00:09:32.561
ပန်းချီကားဆီ အထပ်ထပ် လာခဲ့တယ်။

00:09:32.561 --> 00:09:36.008
ဇာတ်လမ်းဖွဲ့ပြီး ကိုယ့်ကိုယ်ကို ခဏလောက်
စိတ်ကျေနပ်အောင်

00:09:36.008 --> 00:09:41.823
လုပ်လို့ရနိုင်ပေမဲ့ တကယ် မဟုတ်ဘူး၊ 
ထပ်ထပ် လာတာပဲလေ။

NOTE Paragraph

00:09:41.823 --> 00:09:44.361
နောက်ဆုံးပြောပြမယ့် ပန်းချီကားကတော့

00:09:44.361 --> 00:09:49.225
"အမည်မသိ" ဆိုတဲ့ အမည်မသိ
တစ်ယောက်ရဲ့ ကားပါ။ (ရယ်သံများ)

NOTE Paragraph

00:09:49.225 --> 00:09:52.276
ဒါက National Portrait Gallery ကဝယ်ထားတဲ့
Tudor ပုံတူတစ်ကားပါ။

00:09:52.276 --> 00:09:54.889
Sir Thomas Overbury ဆိုတဲ့ 
လူတစ်ယောက် လို့ ထင်ခဲ့ကြပြီး

00:09:54.889 --> 00:09:57.553
သူမဟုတ်မှန်း နောက်မှာ ဖော်ထုတ်ခဲ့ကြတယ်။

00:09:57.553 --> 00:09:59.153
ဘယ်သူမှန်း မသိကြပါဘူး။

NOTE Paragraph

00:09:59.153 --> 00:10:01.296
ကဲ National Portrait Gallery မှာ

00:10:01.296 --> 00:10:03.065
ပန်းချီကားရဲ့ ကိုယ်ရေးရာဇဝင် မသိရင်

00:10:03.065 --> 00:10:04.689
ကိုယ့်အတွက် အသုံးမကျသလိုပါ။

00:10:04.689 --> 00:10:07.113
ဘယ်သူမှန်း မသိတဲ့အတွက် 
ဒါကို နံရံမှာ ချိတ်မရဘူး။

00:10:07.113 --> 00:10:12.017
ဒါနဲ့ ကံဆိုးချင်တော့ ဒီမိဘမဲ့ဟာ 
အခြားမိဘမဲ့ အများကြီးနဲ့ အချိန်အများစုကို

00:10:12.017 --> 00:10:14.161
သိုလှောင်ခန်းမှာ ကုန်ဆုံးတာပေါ့။

00:10:14.161 --> 00:10:16.672
တစ်ချို့ကတော့ လှပတဲ့ ပနိးချီကားတွေပါ။

NOTE Paragraph

00:10:16.672 --> 00:10:21.675
ဒီကားက လမ်းကြောင်းမှာ ကျွန်မကို 
ရပ်တန့်စေတဲ့ အကြောင်း သုံးချက်ရှိတယ်။

00:10:21.675 --> 00:10:24.552
တစ်ချက်က ပြုံးနေတဲ့ သူ့ပါးစပ်နဲ့ 
ကြေကွဲနေတဲ့

00:10:24.552 --> 00:10:27.257
မျက်လုံးတွေကြားက အဆက်အစပ်မရှိခြင်းပါ။

00:10:27.257 --> 00:10:30.264
သူမပျော်ပါဘူး၊ ဘာလို့ သူမပျော်တာလဲ။

00:10:30.264 --> 00:10:33.981
ဒုတိယ အချက် ကျွန်မကိုဆွဲဆောင်တဲ့ အရာက

00:10:33.981 --> 00:10:35.697
သူ့ရဲ့ နီမြန်းတဲ့ ပါးပြင်တွေပါ။

00:10:35.697 --> 00:10:39.304
သူက ရှက်နေတယ်။ သူ့ပုံတူအတွက် 
ဟန်ပြလုပ်ရတာကို ရှက်နေတယ်။

00:10:39.304 --> 00:10:42.338
ဒီလူက တစ်ချိန်လုံး ရှက်နေသူပဲ ဖြစ်ရမယ်။

00:10:42.338 --> 00:10:44.480
သူ့ကိုရှက်စေနေတဲ့ အကြောင်းက ဘာများပါလိမ့်။

00:10:44.480 --> 00:10:48.256
လမ်းကြောင်းထဲမှာ ကျွန်မကို ရပ်သွားစေတဲ့
တတိယ တစ်ခုက

00:10:48.256 --> 00:10:51.056
သူ့ရဲ့ အပြတ်သားနားတဲ့ 
နှစ်ထပ်ကုတ်အင်္ကျီပါ။

00:10:51.056 --> 00:10:54.624
ပိုးသား၊ မီးခိုးရောင် လှပတဲ့ကြယ်သီးတွေပါ။

00:10:54.624 --> 00:10:56.256
သိတဲ့အတိုင်း ကျွန်မကိုတွေးမိစေတာက

00:10:56.256 --> 00:11:01.048
နွေးထွေးပြီး ခပ်ပွပွနဲ့ အိပ်ရာပေါ်
ဂွမ်းကပ် ဖြန့်ထားသလိုနဲ့လေ။

NOTE Paragraph

00:11:01.048 --> 00:11:03.704
အိပ်ရာတွေနဲ့ နီမြန်းတဲ့ပါးပြင်တွေကို
ဆက်တွေးနေမိပြီး

00:11:03.704 --> 00:11:06.464
တကယ်တော့ သူ့ကိုကြည့်လိုက်တော့ 
လိင်ကိစ္စကို ဆက်တွေးမိပြီး

00:11:06.464 --> 00:11:09.072
သူတွေးနေတာ ဒါပဲလို့ ထင်မိတယ်။

00:11:09.072 --> 00:11:11.344
တွေးမိတာက သူ့အကြောင်း ဝတ္ထုဖန်တီးမယ်ဆိုရင်

00:11:11.344 --> 00:11:13.328
နောက်ဆုံးထည့်ရမှာက ဘာများလဲပေါ့။

00:11:13.328 --> 00:11:16.958
အင်း Tudor လူကြီးလူကောင်းက 
ဘာများနဲ့များ ဖိစီးနေမလဲပေါ့။

00:11:16.958 --> 00:11:18.888
ထင်တာက အင်း တတိယ ဟန်နရီ၊ ဟုတ်ပြီ။

00:11:18.888 --> 00:11:23.032
သူ့ရဲ့ အမွေ၊ အမွေခံနဲ့ 
စိတ်ဖိစီးနေမှာပဲပေါ့။

00:11:23.032 --> 00:11:26.681
သူ့ရဲ့ အမည်နဲ့ စည်းစိမ်ကို ဘယ်သူဆက်ခံမလဲ။

00:11:26.681 --> 00:11:30.561
ဒါတွေကို စုလိုက်ရင် ကိုယ့်ကို 
ပြန်ပြန်လာစေတဲ့ ဟာကွက်ကို

NOTE Paragraph

00:11:30.561 --> 00:11:33.915
ဖြည့်ပေးတဲ့ ဇာတ်လမ်းကို ရပြီပေါ့။

00:11:33.915 --> 00:11:38.636
ကဲ ဒီမှာ က ဇာတ်လမ်းပါ။

00:11:38.636 --> 00:11:41.566
တိုတိုလေးပါ။

NOTE Paragraph

00:11:41.566 --> 00:11:44.297
" ရိုစီ"

NOTE Paragraph

00:11:44.297 --> 00:11:48.347
Caroline ငါ့ကိုပေးထားတဲ့ ဘရိုကိတ် 
နှစ်ထပ်ကုတ်ကို ဝတ်ထားတုန်းပါ။

00:11:48.347 --> 00:11:52.658
ကော်လာအမြင့် ဗြောင်၊ လက်အရှင်

00:11:52.658 --> 00:11:55.834
ပိုးသားချည်ကျစ် အနုစိတ် ကြယ်သီးတွေကို

00:11:55.834 --> 00:11:58.760
နွေးထွေး ချပ်ရပ်ဖို့ နီးနီးလေး တပ်ထားတယ်။

00:11:58.760 --> 00:12:02.323
နှစ်ထပ်ကုတ်က ကျယ်ပြန့်တဲ့ အိပ်ရာပေါ်က
အိပ်ရာဖုံးကို တွေးမိသွားစေတယ်။

00:12:02.323 --> 00:12:06.073
ဒါက ရည်ရွယ်ရင်း ဖြစ်နိုင်တယ်။

00:12:06.073 --> 00:12:10.991
ပထမဆုံးဝတ်ခဲ့တာက သူမ မိဘတွေက ကျုပ်တို့ကို 
ဂုဏ်ပြု တည်ခင်းတဲ့ ညစာစားပွဲမှာ။

00:12:10.991 --> 00:12:12.817
ထပြီး စကားမပြောခင်ကတင် ကျုပ်ပါးတွေဟာ

00:12:12.817 --> 00:12:15.386
ပူနေတယ်ဆိုတာ သိခဲ့တယ်။

00:12:15.386 --> 00:12:19.087
ကျုပ်ဟာ ကာယအားထုတ်မှုကနေ၊
ဝိုင်ကနေ၊ စိတ်ခံစားမှု မြင့်မားတာကနေ

00:12:19.087 --> 00:12:21.442
အလွယ်လေး မျက်နှာရဲတတ်သူပါ။

NOTE Paragraph

00:12:21.442 --> 00:12:25.907
ငယ်ငယ်တုန်းက အမတွေနဲ့ 
ကျောင်းသားတွေ စတာ ခံခဲ့ရတယ်။

00:12:25.907 --> 00:12:28.354
George တော့မဟုတ်ဘူး။

00:12:28.354 --> 00:12:31.428
Gorge ပဲ ကျုပ်ကို ရိုစီလို့ခေါ်တာ။

00:12:31.428 --> 00:12:33.587
အခြား ဘယ်သူကိုမှ ခေါ်ခွင့်မပေးဘူး။

00:12:33.587 --> 00:12:37.811
သူဟာ စကားလုံးကို နူးညံ့အောင်လုပ်လိုက်တာပါ။

00:12:37.811 --> 00:12:40.610
ကျုပ် ကြေညာချက်ထုတ်လိုက်တော့ George ဟာ

00:12:40.610 --> 00:12:43.674
ပန်းရောင်သန်းသွားပြီး ကျုပ်ရဲ့
နှစ်ထပ်ကုတ်လို ဖြူရော်သွားတယ်။

00:12:43.674 --> 00:12:45.578
သူ တအံ့တအား ဖြစ်မနေခဲ့သင့်ဘူး။

00:12:45.578 --> 00:12:47.250
တစ်နေ့မှာ ကျုပ်ဟာ သူ့ဝမ်းကွဲကို

00:12:47.250 --> 00:12:51.098
လက်ထပ်မယ်ဆိုတာက 
လူတိုင်းမှန်းလို့ ရတာပဲလေ။။

00:12:51.098 --> 00:12:53.682
ဒါပေမဲ့ စကားလုံးတွေကို 
နားနဲ့ ဆတ်ဆတ်ကြားဖို့ တော့

00:12:53.682 --> 00:12:56.983
ခက်တာ သိပါတယ်၊ ပြောရုံလေးပြောတာပါ။

NOTE Paragraph

00:12:56.983 --> 00:13:01.385
ဒီနောက်မှာ ဟင်းရွက်ခင်း အပေါ်စီးမှာရှိတဲ့
လှေကားထစ်မှာ George ကိုတွေ့တယ်။

00:13:01.385 --> 00:13:06.642
တစ်နေ့ခင်းလုံး မရပ်မနား သောက်နေပေမဲ့
လည်း သူဟာ ဖြူရော်နေတုန်းပါ။

00:13:06.642 --> 00:13:10.867
အတူထိုင်ပြီး အိမ်ဖော်တွေ ဆလတ်ရွက် 
လှီးတာ ကြည့်ကြတယ်။

00:13:10.867 --> 00:13:13.129
"ကျုပ်ရဲ့ ကုတ်ကို ဘယ်လိုထင်လဲ "
လို့မေးလိုက်တယ်။

NOTE Paragraph

00:13:13.129 --> 00:13:18.573
သူက တစ်ချက်ကြည့်လိုက်ပြီး " ကော်လံက 
မင်းလည်ပင်းကို ညှစ်နေသလိုပဲနော်။"တဲ့

NOTE Paragraph

00:13:18.573 --> 00:13:20.577
ကျုပ်က "အချင်းချင်း မြင်ရပါသေးတယ်"

00:13:20.577 --> 00:13:23.865
"အမဲလိုက်၊ဖဲရိုက်၊ ရုံးတက်လို့ရပါသေးတယ်။

00:13:23.865 --> 00:13:25.601
ဘာမှပြောင်းဖို့ မလိုပါဘူး။

00:13:25.601 --> 00:13:29.318
George က စကားမပြောဘူး။

00:13:29.318 --> 00:13:32.712
"ကျုပ်က ၂၃ နှစ်။ လက်ထပ်ဖို့ 
အချိန်ရောက်ပြီလေ။"

00:13:32.712 --> 00:13:36.817
ပြီးတော့ အမွေခံသူ မွေးဖွား၊။ 
သူတို့က ကျုပ်ကို မျှော်လင့်နေကြတာ။

NOTE Paragraph

00:13:36.817 --> 00:13:40.398
George က နောက် ဝိုင်အနီတစ်ခွက် 
မော့ချလိုက်ပြီး ကျုပ်ဘက်လှည့်ကာ

00:13:40.398 --> 00:13:44.481
"မင်းရဲ့ လာမယ့် မင်္ဂလာပွဲအတွက်
ဝမ်းသာတယ်၊ James ရေ။

00:13:44.481 --> 00:13:49.317
မင်းတို့တွေ ပျော်ကြမှာ ကျိန်းသေပါကွာ။

00:13:49.317 --> 00:13:52.634
သူ နာမည်ပြောင် ဘယ်တော့မှ မသုံးတော့ဘူး။

NOTE Paragraph

00:13:52.634 --> 00:13:54.393
ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။

NOTE Paragraph

00:13:54.393 --> 00:13:57.775
(လက်ခုပ်သံများ)

NOTE Paragraph

00:13:57.775 --> 00:13:58.957
ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။

NOTE Paragraph

00:13:58.957 --> 00:14:00.504
(လက်ခုပ်သံများ)