WEBVTT

00:00:00.516 --> 00:00:04.623
Ուզում եմ պատմել ձեզ իմ դժբախտության մասին,

00:00:04.623 --> 00:00:07.127
և կարծում եմ, որ ձեզանից շատերը

00:00:07.127 --> 00:00:09.047
տառապում են նույն այս դժբախտությամբ։

00:00:09.047 --> 00:00:11.144
Երբ քայլում եմ արվեստի սրահով,

00:00:11.144 --> 00:00:13.247
անցնում սենյակներով լի նկարներով,

00:00:13.247 --> 00:00:17.764
15, 20 րոպե անց

00:00:17.764 --> 00:00:19.655
հասկանում եմ, որ այլևս չեմ մտածում նկարների մասին։

00:00:19.655 --> 00:00:21.263
Նրանք ինձ չեն գրավում։

00:00:21.263 --> 00:00:23.767
Փոխարենը, մտածում եմ այն մեկ բաժակ սուրճի մասին,

00:00:23.767 --> 00:00:26.767
որը ինձ վերջապես ուշքի կբերի։

00:00:26.767 --> 00:00:29.951
Ես տառապում եմ պատկերասրահային հոգնածությունից։

NOTE Paragraph

00:00:29.951 --> 00:00:32.327
Ձեզանից քանի՞սն են տառապում սրանից։

00:00:32.327 --> 00:00:34.332
Այո, այդպես էլ կարծում էի։

00:00:34.332 --> 00:00:36.482
Դե, երբեմն կարող եք

00:00:36.482 --> 00:00:38.576
20 րոպեից ավել կամ քիչ դիմանալ,

00:00:38.576 --> 00:00:40.790
բայց կարծում եմ բոլորս էլ տառապում ենք սրանից։

00:00:40.790 --> 00:00:42.871
Իսկ, ի՞նչ կասեք նրան ուղեկցող մեղքի զգացմունքի մասին։

00:00:42.871 --> 00:00:45.858
Անձամբ ինձ համար, ես նայում եմ պատի նկարներին

00:00:45.858 --> 00:00:48.873
ու մտածում, որ ինչ որ մեկը որոշել է դրանց այնտեղ կախել,

00:00:48.873 --> 00:00:51.401
կարծում է, որ նրանք արժանի են պատին կախված լինել,

00:00:51.401 --> 00:00:52.759
սակայն ես միշտ չէ որ հասկանում եմ դրանց արժեքը։

00:00:52.759 --> 00:00:55.423
Իրականում, հիմնականում չեմ հասկանում։

NOTE Paragraph

00:00:55.423 --> 00:00:59.197
Եվ հեռանում եմ տխուր։

00:00:59.197 --> 00:01:02.664
Ինձ զգում եմ մեղավոր ու տխուր,

00:01:02.664 --> 00:01:04.727
փոխանակ մտածեմ, որ միգուցե նկարը թերի է։

00:01:04.727 --> 00:01:06.184
Մտածում եմ, որ իմ մեջ է թերությունը։

00:01:06.184 --> 00:01:09.092
Եվ հավատացեք լավ չէ, երբ լքում ես սրահը նման զգացմունքներով։

NOTE Paragraph

00:01:09.092 --> 00:01:10.363
(Ծիծաղ)

NOTE Paragraph

00:01:10.363 --> 00:01:12.672
Կարծում եմ, կարիք չկա մեզ այսպես տանջելու։

00:01:12.672 --> 00:01:15.132
Երբ դուք գնում եք ռեստորան,

00:01:15.132 --> 00:01:18.819
միթե՞ ձեզանից ակնկալվում է պատվիրել

00:01:18.819 --> 00:01:21.002
ճաշացուցակի վրա թվարկված յուրաքանչյուր ուտեստը։

00:01:21.002 --> 00:01:22.884
Իհարկե ո՜չ։ Դուք ընտրում եք։

00:01:22.884 --> 00:01:26.059
Երբ գնում եք հանրախանութ վերնաշապիկ գնելու

00:01:26.059 --> 00:01:29.036
միթե՞ փորձելու եք յուրաքանչյուրը

00:01:29.036 --> 00:01:30.364
և ցանկանալու եք գնել յուրաքանչյուրը։

00:01:30.364 --> 00:01:34.491
Իհարկե ոչ, դու կարող եք ընտրել. Դա ակնկալվում է:

00:01:34.491 --> 00:01:37.112
Ապա ինչու՞, չի ակնկալվում, որ

00:01:37.112 --> 00:01:39.685
դուք կարող եք ընտրել երբ արվեստի սրահում եք։

00:01:39.685 --> 00:01:42.980
Ինչո՞ւ է մեզ թվում, որ յուրաքանչյուր նկար պետք է մեզ գրավի։

NOTE Paragraph

00:01:42.980 --> 00:01:45.684
Ես փորձում եմ այլապես մոտենալ այս հարցին։

00:01:45.684 --> 00:01:47.302
Ու անում եմ երկու բան.

00:01:47.302 --> 00:01:51.796
Երբ մտնում եմ սրահ, նախ, բավական արագ շրջանցելով

00:01:51.796 --> 00:01:56.031
նայում եմ բոլոր նկարներին, և մտովի նշում նրանք,

00:01:56.031 --> 00:01:59.085
որոնք ինձ գրավում են այս կամ այն պատճառով։

00:01:59.085 --> 00:02:01.886
Չգիտեմ էլ թե ինչու են նրանք ինձ ստիպում դանդաղել, բայց ինչ որ բան

00:02:01.886 --> 00:02:03.943
մագնիսի պես ձգում է ինձ,

00:02:03.943 --> 00:02:07.061
և ես առհամարելով մնացած բոլորը, գնում եմ դեպի այդ նկարը։

00:02:07.061 --> 00:02:09.525
Այսպիսով առաջին բանը որ անում եմ. ստեղծում եմ իմ հավաքածուն:

00:02:09.525 --> 00:02:12.821
Ընտրում եմ նկար։ Կարող է լինել միայն մեկը 50-ի մեջ։

00:02:12.821 --> 00:02:16.511
Երկրորդ բանը որ անում եմ, կանգնում եմ այդ նկարի առաջ,

00:02:16.511 --> 00:02:19.588
և ինքս ինձ նրա մասին պատմություն եմ պատմում։

NOTE Paragraph

00:02:19.588 --> 00:02:23.186
Ինչո՞ւ պատմություն։ Քանի որ կարծում եմ, որ մենք

00:02:23.186 --> 00:02:27.077
մեր ԴՆԹ-ով ծրագրավորված ենք պատմություններ պատմել։

00:02:27.077 --> 00:02:29.446
Մենք պատմում ենք պատմություններ անընդհատ և ամեն ինչի մասին,

00:02:29.446 --> 00:02:34.557
և երևի թե սա անում ենք քանի որ աշխարհը մի խենթ ու քաոսային տեղ է,

00:02:34.557 --> 00:02:38.508
և հաճախ պատմությունների միջոցով փորձում ենք աշխարհից գլուխ հանել,

00:02:38.508 --> 00:02:40.677
կարգ հաստատել։

00:02:40.677 --> 00:02:44.668
Ինչո՞ւ չանել նույնը նկարներին նայելիս։

00:02:44.668 --> 00:02:48.383
Եվ հիմա կարելի է ասել արվեստի սրահի

00:02:48.383 --> 00:02:51.606
ճաշացուցակ ունեմ։

NOTE Paragraph

00:02:51.606 --> 00:02:54.814
Երեք հատ նկար կա որ հիմա ձեզ ցույց եմ տալու

00:02:54.814 --> 00:02:57.878
սրանք այն նկարներն են, որ ինձ ստիպել են կանգ առնել

00:02:57.878 --> 00:03:00.424
և ցանկանալ նրանց մասին պատմություն պատմել։

00:03:00.424 --> 00:03:03.975
Առաջինը նախաբանի կարիք չունի։

00:03:03.975 --> 00:03:07.006
«Մարգարտե ականջօղով աղջիկը»

00:03:07.006 --> 00:03:09.162
17-րդ դարի հոլանդացի նկարիչ Յան Վերմեերի աշխատանքներից է։

00:03:09.162 --> 00:03:11.662
Սա ամենափառավոր նկարներից մեկն է։

00:03:11.662 --> 00:03:13.806
Առաջին անգամ այն տեսա 19 տարեկանում,

00:03:13.806 --> 00:03:16.086
և անմիջապես ձեռք բերեցի նրա պաստառը,

00:03:16.086 --> 00:03:20.243
որը 30 տարի անց դեռ կախված է իմ տանը։

00:03:20.243 --> 00:03:23.393
Այն ինձ ընկերակցել է ամենուր,

00:03:23.393 --> 00:03:25.737
երբեք չեմ հոգնում նրան նայելուց։

NOTE Paragraph

00:03:25.737 --> 00:03:29.516
Սկզբում ինձ գրավեցին

00:03:29.516 --> 00:03:32.073
սքանչելի գույները, որ նկարիչը օգտագործում է

00:03:32.073 --> 00:03:34.017
և աղջկա երեսին ընկնող լույսը։

00:03:34.017 --> 00:03:36.801
Բայց նրա հայացքը, հակամարտող հայացք է

00:03:36.801 --> 00:03:39.857
որ տարիներ շարունակ ինձ գրավել ու

00:03:39.857 --> 00:03:43.551
ետ է կանչել։

00:03:43.551 --> 00:03:45.969
Չեմ կարող հասկանալ ուրախ է նա թե տխուր,

00:03:45.969 --> 00:03:48.936
միտքս անընդհատ փոխում եմ։

00:03:48.936 --> 00:03:52.535
Եվ սա որ ինձ անընդմեջ ետ է կանչում։

NOTE Paragraph

00:03:52.535 --> 00:03:56.544
Մի օր, անկողնումս պարկած,

00:03:56.544 --> 00:03:59.226
նայում էի այս նկարին որն արդեն 16 տարի պատիս է,

00:03:59.226 --> 00:04:01.805
և հանկարծակի միտք ծագեց. տեսնես

00:04:01.805 --> 00:04:05.723
ինչ է արել նկարիչը նրան այս տեսքը տալու համար։

00:04:05.723 --> 00:04:08.667
Եվ այդ պահին առաջին անգամ մտածեցի, որ

00:04:08.667 --> 00:04:11.467
նրա դեմքի արտահայտությունը արտացոլում է

00:04:11.467 --> 00:04:13.606
նրա զգացմունքները նկարչի նկատմամբ։

00:04:13.606 --> 00:04:16.762
Նախքան սա միշտ մտածել եմ նկարի մասին որպես աղջկա դիմանկար։

00:04:16.762 --> 00:04:21.531
Հիմա սկսեցի մտածել նրա մասին ինչպես հարաբերության դիմանկար։

00:04:21.531 --> 00:04:24.363
Եվ ի՞նչ է այս հարաբերությունը։

NOTE Paragraph

00:04:24.363 --> 00:04:27.571
Հարցիս պատասխանելու համար որոշ հետազոտություններ կատարեցի,

00:04:27.571 --> 00:04:29.896
և պարզեցի որ մենք պատկերացում չունենք թե նա ով է։

00:04:29.896 --> 00:04:32.243
Իրականում, մենք ոչինչ չգիտենք Վերմեերի նկարներում

00:04:32.243 --> 00:04:34.603
պատկերված մոդելների մասին,

00:04:34.603 --> 00:04:36.730
ավելին՝ մենք բավական քիչ գիտենք նաև Վերմեերի մասին։

00:04:36.730 --> 00:04:39.504
Սա ինձ շատ երջանկացրեց։

00:04:39.504 --> 00:04:44.163
Նշանակում է, կարող եմ անել ինչ ուզում եմ, կարող եմ հյուսել ինչ պատմություն որ ուզում։

NOTE Paragraph

00:04:44.163 --> 00:04:46.759
Ահա թե ինչպես հորինեցի պատմությունը։

00:04:46.759 --> 00:04:48.636
Սկզբում մտածեցի,

00:04:48.636 --> 00:04:50.728
Պետք է նրան ինչ որ կերպ տուն մտցնեմ։

00:04:50.728 --> 00:04:53.216
Ի՞նչպես է Վերմեերը նրան ճանաչում։

00:04:53.216 --> 00:04:54.760
Կայն առաջարկներ, որ նա

00:04:54.760 --> 00:04:59.183
Վերմեերի 12 տարեկան աղջիկն է։

00:04:59.183 --> 00:05:01.408
Նրա աղջիկը 12 տարեկան է եղել, երբ նա նկարել է այս նկարը։

00:05:01.408 --> 00:05:04.104
Սակայն ես հերքեցի այս միտքը։ Հայացքը շատ մտերմիկ է,

00:05:04.104 --> 00:05:06.288
բայց դստեր հայացք չէ։

00:05:06.288 --> 00:05:08.128
Առաջին հերթին, այս ժամանակվա հոլանդական նկարներում

00:05:08.128 --> 00:05:11.720
կնոջ բաց բերանը խոսում էր նրա սեռական առկայության մասին։

00:05:11.720 --> 00:05:13.608
Վերմեերի համար անտեղին կլիներ

00:05:13.608 --> 00:05:15.504
իր իսկ դստերը պատկերել նման կերպով։

NOTE Paragraph

00:05:15.504 --> 00:05:17.384
Ուրեմն նրա աղջիկը չէ, բայց հաստատ մոտիկ,

00:05:17.384 --> 00:05:19.634
ֆիզիկապես մոտիկ մարդ է։

00:05:19.634 --> 00:05:21.898
Դե, ուրիշ ո՞վ կլինի տանը։

00:05:21.898 --> 00:05:25.281
Ծառա, անուշիկ ծառա։

00:05:25.281 --> 00:05:26.842
Նա տան մեջ է։

00:05:26.842 --> 00:05:29.503
Ի՞նչպես ենք նրան մտցնելու արվեստանոց։

00:05:29.503 --> 00:05:31.637
Վերմեերի մասին շատ բան չգիտենք,

00:05:31.637 --> 00:05:33.776
բայց գիտենք, որ նա ամուսնացած էր

00:05:33.776 --> 00:05:36.767
Կաթոլիկ կնոջ հետ ու ապրում էին կնոջ մոր հետ

00:05:36.767 --> 00:05:39.040
մի տան մեջ, որտեղ էլ Վերմեերն ուներ իր անձնական

00:05:39.040 --> 00:05:43.323
արվեստանոցը։ Վերմեերը նաև ուներ 11 երեխա։

00:05:43.323 --> 00:05:46.400
Ակնկալելի է որ քաոսային և աղմկոտ ընտանիք կլիներ։

00:05:46.400 --> 00:05:49.344
Եվ եթե նախկինում տեսել եք Վերմեերի նկարները,

00:05:49.344 --> 00:05:53.208
գիտեք որ նրանք անհավատալիորեն հանդարդ ու անաղմուկ են։

NOTE Paragraph

00:05:53.208 --> 00:05:57.104
Ի՞նչպես է նկարիչ ստեղծում այսպիսի հանգիստ գործեր 11 երեխաներով լի տանը։

00:05:57.104 --> 00:05:59.400
Նա դասակարգում է իր կյանքը։

00:05:59.400 --> 00:06:03.080
Մտնում է արվեստանոց, ու ասում,«Ոչ ոք ներս չգա։

00:06:03.080 --> 00:06:07.808
Ոչ կինս, ոչ երխաները։ Լավ, ծառան կարող է մտնել մաքրել»։

00:06:07.808 --> 00:06:14.859
Նա արվեստանոցում է։ Նրանք միասին են սենյակում։

00:06:14.859 --> 00:06:16.939
Եվ նա որոշում է նրան նկարել։

NOTE Paragraph

00:06:16.939 --> 00:06:19.207
Նա հասարակ շորեր է հագած։

00:06:19.207 --> 00:06:22.578
Վերմեերի նկարների կանանց մեծամասնությունը

00:06:22.578 --> 00:06:28.544
կրում են թավիշ, մետաքս, մորթի, շատ թանկարժեք իրեր։

00:06:28.544 --> 00:06:31.064
Սա շատ հասարակ է. միակ բանը որ հասարակ չէ. դա

00:06:31.064 --> 00:06:33.104
մարգարտե ականջօղն է։

00:06:33.104 --> 00:06:36.551
Հիմա, եթե նա ծառա է, հնարավոր չէ որ նա կարողանա իրեն թույլ տալ

00:06:36.551 --> 00:06:38.758
մի զույգ մարգարտե ականջօղ։

00:06:38.758 --> 00:06:42.020
Ուրեմն նրանը չեն ականջօղերը։ Ապա ու՞մն են։

00:06:42.020 --> 00:06:47.061
Կնոջ՝ Կաթերինայի շորերի ցուցակը մեզ հայտնի է ու նրա շորերից են

00:06:47.061 --> 00:06:50.677
սպիտակ մորթով դեղին վերարկուն,

00:06:50.677 --> 00:06:52.424
դեղին ու սև կորսաժը,

00:06:52.424 --> 00:06:56.118
որոնք հաճախ հայտնվում են տարբեր կանաց հագին,

00:06:56.118 --> 00:06:59.232
Վերմեերի տարբեր նկարներում։

00:06:59.232 --> 00:07:03.710
Հետևաբար, եթե նրա հագուստը հագել են այլ կանայք,

00:07:03.710 --> 00:07:06.229
այնքան էլ անհավանական ենթադրություն չի լինի

00:07:06.229 --> 00:07:09.813
անել, որ ականջօղը պատկանում է նրա կնոջը։

NOTE Paragraph

00:07:09.813 --> 00:07:12.990
Արդեն ունենք պատմության բոլոր գործոնները։

00:07:12.990 --> 00:07:15.420
Նա նրա հետ երկար ժամանակ արվեստանոցում է։

00:07:15.420 --> 00:07:17.463
Այս նկարներները երկար ժամանակ էր պահանջում։

00:07:17.463 --> 00:07:20.334
Նրանք այդ ամբողջ ժամանակը անցկացրել են միմյանց հետ։

00:07:20.334 --> 00:07:22.334
Նա կրում է իր կնոջ մարգարտե ականջօղը։

00:07:22.334 --> 00:07:25.149
Նա հիասքանչ է։ Ակնհայտ է՝ նա սիրում է նկարչին։ Նա շփոթված է։

00:07:25.149 --> 00:07:27.941
Արդյո՞ք գիտի նրա կինը։ Երևի՝ ոչ։

00:07:27.941 --> 00:07:31.319
Եվ եթե նա չգիտի, դե-

00:07:31.319 --> 00:07:33.174
հենց այստեղ էլ պատմությունն է։

NOTE Paragraph

00:07:33.174 --> 00:07:35.351
(Ծիծաղ)

NOTE Paragraph

00:07:35.351 --> 00:07:37.941
Հաջորդ, նկարը, որի մասին խոսելու եմ

00:07:37.941 --> 00:07:41.188
Շարդենի «Խաղաթղթե տուն սարքող տղան» նկարն է:

00:07:41.188 --> 00:07:45.564
Նա 18-րդ դարի Ֆրանսիացի նկարիչ է, ճանաչված իր նատյուրմորտներով,

00:07:45.564 --> 00:07:48.157
բայց ժամանակ առ ժամանակ մարդկանց էլ է նկարել։

00:07:48.157 --> 00:07:52.124
Իրականում, այս նկարից չորս տեսակ է նկարել,

00:07:52.124 --> 00:07:56.084
տարբեր տղաներ, բոլորն էլ կենտրոնացած խաղաթղթե տուն կառուցելիս։

00:07:56.084 --> 00:07:59.548
Ես սիրում եմ այս տարբերակը, որովհետև տղաներից

00:07:59.548 --> 00:08:02.941
որոշները տարիքով մեծ են, մյուսները՝ երիտասարդ, այս մեկը,

00:08:02.941 --> 00:08:05.893
ինչպես Երեք արջերի մասին պատմության մեջ ճիշտ ինքն է։

NOTE Paragraph

00:08:05.893 --> 00:08:09.884
Նա արդեն երեխա չէ, բայց դեռ տղամարդ էլ չէ։

00:08:09.884 --> 00:08:14.677
Նրա անմեղությունն ու փորձառությունը գտնվում են ոսկե միջինում,

00:08:14.677 --> 00:08:19.160
և հենց սա էր, որ ինձ ստիպեց կանգ առնել նկարի առաջ,

00:08:19.160 --> 00:08:22.877
ու նայել նրա երեսին։ Մի փոքր նմանություն կա Վերմեերի նկարի հետ։

00:08:22.877 --> 00:08:25.500
Լույսը գալիս է ձախ կողմից, ու նրա երեսը ողողված է

00:08:25.500 --> 00:08:27.724
այս լույսի մեջ։ Դա նկարի հենց մեջտեղում է,

00:08:27.724 --> 00:08:30.736
եւ եթե նայում եք դրան, ես հասկացա դա, երբ կանգած էի

00:08:30.736 --> 00:08:31.943
նկարի առաջ, եւ ասում էի,

00:08:31.943 --> 00:08:34.896
«Ինձ նայիր։ Խնդրում եմ նայիր ինձ։»

00:08:34.896 --> 00:08:37.632
Սակայն նա ինձ չնայեց: Նա շարունակում էր նայել խաղաքարտերին,

00:08:37.632 --> 00:08:40.384
և սա է այս նկարի գայթակղիչ մասնիկներից մեկը,

00:08:40.384 --> 00:08:44.874
նա այնքան կենտրոնացած է իր աշխատանքի վրա, որ մեզ չի նկատում։

00:08:44.874 --> 00:08:48.767
Սա է ինձ համար, գլուխգործոցի նշանը,

00:08:48.767 --> 00:08:52.744
երբ նկարը չունի լուծում։

00:08:52.744 --> 00:08:54.265
Նա երբեք ինձ չի նայի։

NOTE Paragraph

00:08:54.265 --> 00:08:55.944
Ու ես մտածում էի, թե

00:08:55.944 --> 00:08:59.160
ով կարող էր նրան նայելիս լինել այդ պահին։

00:08:59.160 --> 00:09:01.362
Ոչ նկարիչը, չեմ ուզում նկարչի մասին մտածել։

00:09:01.362 --> 00:09:03.888
Մտածում եմ նրա տարիքով մեկնակերպի մասին։

00:09:03.888 --> 00:09:09.833
Գուցե նա տղամարդ է, ծառա, տարիքով ծառա է, ով երիտասարդ ծառային նայելիս

00:09:09.833 --> 00:09:12.304
ասում է,«Նայիր ինձ։ Ուզում եմ քեզ զգուշացնել

00:09:12.304 --> 00:09:14.754
քեզ սպասվելիքի մասին։ Խնդրում եմ, նայիր ինձ։»

00:09:14.754 --> 00:09:16.280
Սակայն նա երբեք չի նայում։

NOTE Paragraph

00:09:16.280 --> 00:09:20.083
Նույն լուծման բացակայությունն եմ տեսնում, ինչպես որ «Մարգարտե ականջողով աղջկա» մեջ։

00:09:20.083 --> 00:09:22.127
Չգիտենք արդյոք նա ուրախ է, թե տխուր։

00:09:22.127 --> 00:09:23.776
Մի ամբողջ վեպ եմ գրել նրա մասին,

00:09:23.776 --> 00:09:25.776
սակայն մինչ օրս չգիտեմ, ուրախ է նա, թե տխուր։

00:09:25.776 --> 00:09:27.880
Կրկին ու կրկին վերադառնում եմ նկարին,

00:09:27.880 --> 00:09:32.561
պատասխանը փնտրելով, փորձում եմ բացակը պատմությունով լցնել։

00:09:32.561 --> 00:09:36.008
Կարող ենք այս պահին մեզ գոհացնող պատասխանով լցնել բացակը,

00:09:36.008 --> 00:09:41.823
բայց վերջնական երբեք չի կարող լինել, քանզի մենք կրկին ու կրկին վերադառնալու ենք նրան։

NOTE Paragraph

00:09:41.823 --> 00:09:44.361
Վերջին նկարը, որի մասին խոսելու եմ,

00:09:44.361 --> 00:09:49.225
կոչվում է «Անանունը» անանունի կողմից։ (Ծիծաղ)

NOTE Paragraph

00:09:49.225 --> 00:09:52.276
Սա Թուդորի դիմանկար է, որին գնել է Ազգային դիմանկարի պատկերասրահը։

00:09:52.276 --> 00:09:54.889
Գնելուց կարծել են, որ նկարը Պարոն Թոմաս Օվերբերի դիմանկարն է,

00:09:54.889 --> 00:09:57.553
և միայն հետո են հայնաբերել, որ նկարում ամենևին էլ նա չէ պատկերված,

00:09:57.553 --> 00:09:59.153
և իրականում չգիտեն թե ում դիմանկարն է։

NOTE Paragraph

00:09:59.153 --> 00:10:01.296
Այսօր, Ազգային դիմանկարի պատկերասրահում,

00:10:01.296 --> 00:10:03.065
եթե չգիտես նկարի կենսագրությունը,

00:10:03.065 --> 00:10:04.689
կարելի է ասել այն անպիտան է քեզ համար։

00:10:04.689 --> 00:10:07.113
Չիմանալով նկարի կենսագրությունը Ազգային դիմանկարի պատկերասրահը չի կարող այն ցուցադրել հասարակությանը։

00:10:07.113 --> 00:10:12.017
Այսպիսով դժբախտաբար, «որբը» իր ժամանակի մեծամասնությունն անցկացնում է պահեստում,

00:10:12.017 --> 00:10:14.161
այլ «որբերի» հետ, որոնք բավական շատ են,

00:10:14.161 --> 00:10:16.672
և որոշն էլ՝ շատ գեղեցիկ։

NOTE Paragraph

00:10:16.672 --> 00:10:21.675
Այս նկարի առջև կանգ առա երեք պատճառով.

00:10:21.675 --> 00:10:24.552
Առաջինը նրա ժպտացող բերանի և թախծոտ աչքերի

00:10:24.552 --> 00:10:27.257
հակամարտությունն է։

00:10:27.257 --> 00:10:30.264
Նա ուրախ չէ, ինչո՞ւ։

00:10:30.264 --> 00:10:33.981
Երկրորդ գրավիչ մասնիկը

00:10:33.981 --> 00:10:35.697
նրա վառվռուն կարմիր այտերն են։

00:10:35.697 --> 00:10:39.304
Նա կարմրել է։ Կարմրել է, քանի որ իր դիմանկարն է նկարվում։

00:10:39.304 --> 00:10:42.338
Այս անձնավորությունը երևի հաճախ է կարմրում։

00:10:42.338 --> 00:10:44.480
Տեսնես ինչի՞ մասին է մտածում, որ այսքան կարմրել է։

00:10:44.480 --> 00:10:48.256
Երրորդ բանը, որ ինձ ստիպեց կանգնել հենց այս նկարի առջև,

00:10:48.256 --> 00:10:51.056
նրա շատ գեղեցիկ բաճկոն էր։

00:10:51.056 --> 00:10:54.624
Մետաքս, մոխրագույն, սքանչելի կոճակներ։

00:10:54.624 --> 00:10:56.256
Եվ գիտեք, այն ինձ ստիպում է մտածել

00:10:56.256 --> 00:11:01.048
հարմարավետ, փքուն վերմակի մասին, որը սփռված է անկողնով մեկ։

NOTE Paragraph

00:11:01.048 --> 00:11:03.704
Ու ես շարունակ մտածում եմ անկողնու և կարմիր այտերի մասին,

00:11:03.704 --> 00:11:06.464
և իհարկե իրեն նայելիս մտածում եմ սեքսի մասին,

00:11:06.464 --> 00:11:09.072
միթե՞ նա էլ է դրա մասին մտածում։

00:11:09.072 --> 00:11:11.344
Եթե պիտի պատմություն սարքեմ,

00:11:11.344 --> 00:11:13.328
ի՞նչ է այն վերջին բանը, որ կգրեմ։

00:11:13.328 --> 00:11:16.958
Դե, ինչի՞ մասին նա կարող է մտահոգված լինել։

00:11:16.958 --> 00:11:18.888
Ու հանկարծ մտածեցի, Հենրի VIII։

00:11:18.888 --> 00:11:23.032
Նա մտահոգ կլիներ իր ժառսնգությամբ, իր ժառանգով։

00:11:23.032 --> 00:11:26.681
Ու՞մ է նա ժառանգելու իր անունն ու ունեցվածքը։

00:11:26.681 --> 00:11:30.561
Այս ամենը կպցնում ես իրար, և ունես պատմություն,

00:11:30.561 --> 00:11:33.915
որը կլցնի այն բացերը, որոնք քեզ ստիպում են վերադառնալ։

00:11:33.915 --> 00:11:38.636
Ահա պատմությունը։

00:11:38.636 --> 00:11:41.566
Այն կարճ է։

NOTE Paragraph

00:11:41.566 --> 00:11:44.297
«Ռոզի»

NOTE Paragraph

00:11:44.297 --> 00:11:48.347
Դեռ կրում եմ Կառոլինի տված սպիտակ, զառնավուխտ բաճկոնը։

00:11:48.347 --> 00:11:52.658
Այն ունի հասարակ բարձր օձիք, անջատվող թևք,

00:11:52.658 --> 00:11:55.834
և նուրբ մետաքսե թելով փաթաթված կոճակներ,

00:11:55.834 --> 00:11:58.760
մոտիկ մոտիկ կարված որպիսի ապահովեն բաճկոնի քփությունը։

00:11:58.760 --> 00:12:02.323
Այս բաճկոնը ինձ ստիպում է մտածել անկողնու վրա սփռված վերմակի մասին։

00:12:02.323 --> 00:12:06.073
Միգուցի հենց սա էր նպատակը։

00:12:06.073 --> 00:12:10.991
Առաջին անգամ այն հագել եմ, երբ նրա ծնողները մեր պատվին խնժույք էին կազմակերպել։

00:12:10.991 --> 00:12:12.817
Անգամ մինչև ճառս ասելը գիտեի,

00:12:12.817 --> 00:12:15.386
որ այտերս վառվում էին։

00:12:15.386 --> 00:12:19.087
Ես միշտ հեշտ կարմրում եմ Ֆիզիկական գործադրումից,

00:12:19.087 --> 00:12:21.442
գինուց և բարձր զգացմունքներից։

NOTE Paragraph

00:12:21.442 --> 00:12:25.907
Երեխա ժամանակ ինձ ձեռ էին առնում քույրերս

00:12:25.907 --> 00:12:28.354
ու համադպրոցականներս, բայց ոչ Ջորջը։

00:12:28.354 --> 00:12:31.428
Միայն Ջորջը կարող էր ինձ Ռոզի կոչել։

00:12:31.428 --> 00:12:33.587
Ուրիշ ոչ ոքի թույլ չէի տալիս։

00:12:33.587 --> 00:12:37.811
Նա կարողանում էր աշխարհը քնքուշ դարձնել։

00:12:37.811 --> 00:12:40.610
Երբ ես արեցի հայտարարությունը, Ջորջը

00:12:40.610 --> 00:12:43.674
չկարմրեց, փոխարենը նա դարձավ բաճկոնիս պես գունատ։

00:12:43.674 --> 00:12:45.578
Նա չպետք է զարմանար։

00:12:45.578 --> 00:12:47.250
Բոլորն էլ ենթադրում էին, որ

00:12:47.250 --> 00:12:51.098
ես մի որ կամուսնանամ իր զարմուհու հետ։

00:12:51.098 --> 00:12:53.682
Բայց դժվար է լսել այդ բառերը բարձրաձայն։

00:12:53.682 --> 00:12:56.983
Ես ինքս, հազիվ էի նրանք արտասանում։

NOTE Paragraph

00:12:56.983 --> 00:13:01.385
Հետո, գտա Ջորջին խոհանոցային այգուն նայող տեռասին նստած։

00:13:01.385 --> 00:13:06.642
Չնայած որ ամբողջ ցերեկ խմել էր. նա դեռ գունատ էր։

00:13:06.642 --> 00:13:10.867
Միասին կանգնած նայում ենք ծառաներին կաթնուկ կտրելուց։

00:13:10.867 --> 00:13:13.129
«Ի՞նչ կարծիքի ես բաճկոնիս մասին», ես հարցրի։

NOTE Paragraph

00:13:13.129 --> 00:13:18.573
Գցելով վրաս մի հայացք ասաց, «Կարծես օձիքը խեղդում է քեզ։»

NOTE Paragraph

00:13:18.573 --> 00:13:20.577
«Մենք միևնույն է իրար կտեսնենք», պնդեցի ես։

00:13:20.577 --> 00:13:23.865
«Մենք էլի կարող ենք որս անել, քարտ խաղալ, հաճախել արքունիք։

00:13:23.865 --> 00:13:25.601
Կարիք չկա որևէ բան փոխելու»:

00:13:25.601 --> 00:13:29.318
Ջորջը չպատասխանեց։

00:13:29.318 --> 00:13:32.712
«Ես 23 տարեկան եմ։ Ժամանակն է, որ ամուսնանամ

00:13:32.712 --> 00:13:36.817
և ժառանգ ունենամ։ Սա է ակնկալվում ինձանից»:

NOTE Paragraph

00:13:36.817 --> 00:13:40.398
Ջորջը մի բաժակ էլ կլարետ դատարկեց ու դեպի ինձ շուռ գալով ասաց։

00:13:40.398 --> 00:13:44.481
«Շնոհավորում եմ գալիք հարսանիքի կապակցությամբ Ջեյմս։

00:13:44.481 --> 00:13:49.317
Համոզված եմ՝ երջանիկ կլինեք միասին։»

00:13:49.317 --> 00:13:52.634
Նա այլևս երբեք չօգտագործեց իմ մականունը։

NOTE Paragraph

00:13:52.634 --> 00:13:54.393
Շնորհակալություն։

NOTE Paragraph

00:13:54.393 --> 00:13:57.775
(Ծափահարություններ)

NOTE Paragraph

00:13:57.775 --> 00:13:58.957
Շնորհակալություն։

NOTE Paragraph

00:13:58.957 --> 00:14:00.504
(Ծափահարություններ)