0:00:00.516,0:00:04.623
Ուզում եմ պատմել ձեզ իմ դժբախտության մասին,

0:00:04.623,0:00:07.127
և կարծում եմ, որ ձեզանից շատերը

0:00:07.127,0:00:09.047
տառապում են նույն այս դժբախտությամբ։

0:00:09.047,0:00:11.144
Երբ քայլում եմ արվեստի սրահով,

0:00:11.144,0:00:13.247
անցնում սենյակներով լի նկարներով,

0:00:13.247,0:00:17.764
15, 20 րոպե անց

0:00:17.764,0:00:19.655
հասկանում եմ, որ այլևս չեմ մտածում նկարների մասին։

0:00:19.655,0:00:21.263
Նրանք ինձ չեն գրավում։

0:00:21.263,0:00:23.767
Փոխարենը, մտածում եմ այն մեկ բաժակ սուրճի մասին,

0:00:23.767,0:00:26.767
որը ինձ վերջապես ուշքի կբերի։

0:00:26.767,0:00:29.951
Ես տառապում եմ պատկերասրահային հոգնածությունից։

0:00:29.951,0:00:32.327
Ձեզանից քանի՞սն են տառապում սրանից։

0:00:32.327,0:00:34.332
Այո, այդպես էլ կարծում էի։

0:00:34.332,0:00:36.482
Դե, երբեմն կարող եք

0:00:36.482,0:00:38.576
20 րոպեից ավել կամ քիչ դիմանալ,

0:00:38.576,0:00:40.790
բայց կարծում եմ բոլորս էլ տառապում ենք սրանից։

0:00:40.790,0:00:42.871
Իսկ, ի՞նչ կասեք նրան ուղեկցող մեղքի զգացմունքի մասին։

0:00:42.871,0:00:45.858
Անձամբ ինձ համար, ես նայում եմ պատի նկարներին

0:00:45.858,0:00:48.873
ու մտածում, որ ինչ որ մեկը որոշել է դրանց այնտեղ կախել,

0:00:48.873,0:00:51.401
կարծում է, որ նրանք արժանի են պատին կախված լինել,

0:00:51.401,0:00:52.759
սակայն ես միշտ չէ որ հասկանում եմ դրանց արժեքը։

0:00:52.759,0:00:55.423
Իրականում, հիմնականում չեմ հասկանում։

0:00:55.423,0:00:59.197
Եվ հեռանում եմ տխուր։

0:00:59.197,0:01:02.664
Ինձ զգում եմ մեղավոր ու տխուր,

0:01:02.664,0:01:04.727
փոխանակ մտածեմ, որ միգուցե նկարը թերի է։

0:01:04.727,0:01:06.184
Մտածում եմ, որ իմ մեջ է թերությունը։

0:01:06.184,0:01:09.092
Եվ հավատացեք լավ չէ, երբ լքում ես սրահը նման զգացմունքներով։

0:01:09.092,0:01:10.363
(Ծիծաղ)

0:01:10.363,0:01:12.672
Կարծում եմ, կարիք չկա մեզ այսպես տանջելու։

0:01:12.672,0:01:15.132
Երբ դուք գնում եք ռեստորան,

0:01:15.132,0:01:18.819
միթե՞ ձեզանից ակնկալվում է պատվիրել

0:01:18.819,0:01:21.002
ճաշացուցակի վրա թվարկված յուրաքանչյուր ուտեստը։

0:01:21.002,0:01:22.884
Իհարկե ո՜չ։ Դուք ընտրում եք։

0:01:22.884,0:01:26.059
Երբ գնում եք հանրախանութ վերնաշապիկ գնելու

0:01:26.059,0:01:29.036
միթե՞ փորձելու եք յուրաքանչյուրը

0:01:29.036,0:01:30.364
և ցանկանալու եք գնել յուրաքանչյուրը։

0:01:30.364,0:01:34.491
Իհարկե ոչ, դու կարող եք ընտրել. Դա ակնկալվում է:

0:01:34.491,0:01:37.112
Ապա ինչու՞, չի ակնկալվում, որ

0:01:37.112,0:01:39.685
դուք կարող եք ընտրել երբ արվեստի սրահում եք։

0:01:39.685,0:01:42.980
Ինչո՞ւ է մեզ թվում, որ յուրաքանչյուր նկար պետք է մեզ գրավի։

0:01:42.980,0:01:45.684
Ես փորձում եմ այլապես մոտենալ այս հարցին։

0:01:45.684,0:01:47.302
Ու անում եմ երկու բան.

0:01:47.302,0:01:51.796
Երբ մտնում եմ սրահ, նախ, բավական արագ շրջանցելով

0:01:51.796,0:01:56.031
նայում եմ բոլոր նկարներին, և մտովի նշում նրանք,

0:01:56.031,0:01:59.085
որոնք ինձ գրավում են այս կամ այն պատճառով։

0:01:59.085,0:02:01.886
Չգիտեմ էլ թե ինչու են նրանք ինձ ստիպում դանդաղել, բայց ինչ որ բան

0:02:01.886,0:02:03.943
մագնիսի պես ձգում է ինձ,

0:02:03.943,0:02:07.061
և ես առհամարելով մնացած բոլորը, գնում եմ դեպի այդ նկարը։

0:02:07.061,0:02:09.525
Այսպիսով առաջին բանը որ անում եմ. ստեղծում եմ իմ հավաքածուն:

0:02:09.525,0:02:12.821
Ընտրում եմ նկար։ Կարող է լինել միայն մեկը 50-ի մեջ։

0:02:12.821,0:02:16.511
Երկրորդ բանը որ անում եմ, կանգնում եմ այդ նկարի առաջ,

0:02:16.511,0:02:19.588
և ինքս ինձ նրա մասին պատմություն եմ պատմում։

0:02:19.588,0:02:23.186
Ինչո՞ւ պատմություն։ Քանի որ կարծում եմ, որ մենք

0:02:23.186,0:02:27.077
մեր ԴՆԹ-ով ծրագրավորված ենք պատմություններ պատմել։

0:02:27.077,0:02:29.446
Մենք պատմում ենք պատմություններ անընդհատ և ամեն ինչի մասին,

0:02:29.446,0:02:34.557
և երևի թե սա անում ենք քանի որ աշխարհը մի խենթ ու քաոսային տեղ է,

0:02:34.557,0:02:38.508
և հաճախ պատմությունների միջոցով փորձում ենք աշխարհից գլուխ հանել,

0:02:38.508,0:02:40.677
կարգ հաստատել։

0:02:40.677,0:02:44.668
Ինչո՞ւ չանել նույնը նկարներին նայելիս։

0:02:44.668,0:02:48.383
Եվ հիմա կարելի է ասել արվեստի սրահի

0:02:48.383,0:02:51.606
ճաշացուցակ ունեմ։

0:02:51.606,0:02:54.814
Երեք հատ նկար կա որ հիմա ձեզ ցույց եմ տալու

0:02:54.814,0:02:57.878
սրանք այն նկարներն են, որ ինձ ստիպել են կանգ առնել

0:02:57.878,0:03:00.424
և ցանկանալ նրանց մասին պատմություն պատմել։

0:03:00.424,0:03:03.975
Առաջինը նախաբանի կարիք չունի։

0:03:03.975,0:03:07.006
«Մարգարտե ականջօղով աղջիկը»

0:03:07.006,0:03:09.162
17-րդ դարի հոլանդացի նկարիչ Յան Վերմեերի աշխատանքներից է։

0:03:09.162,0:03:11.662
Սա ամենափառավոր նկարներից մեկն է։

0:03:11.662,0:03:13.806
Առաջին անգամ այն տեսա 19 տարեկանում,

0:03:13.806,0:03:16.086
և անմիջապես ձեռք բերեցի նրա պաստառը,

0:03:16.086,0:03:20.243
որը 30 տարի անց դեռ կախված է իմ տանը։

0:03:20.243,0:03:23.393
Այն ինձ ընկերակցել է ամենուր,

0:03:23.393,0:03:25.737
երբեք չեմ հոգնում նրան նայելուց։

0:03:25.737,0:03:29.516
Սկզբում ինձ գրավեցին

0:03:29.516,0:03:32.073
սքանչելի գույները, որ նկարիչը օգտագործում է

0:03:32.073,0:03:34.017
և աղջկա երեսին ընկնող լույսը։

0:03:34.017,0:03:36.801
Բայց նրա հայացքը, հակամարտող հայացք է

0:03:36.801,0:03:39.857
որ տարիներ շարունակ ինձ գրավել ու

0:03:39.857,0:03:43.551
ետ է կանչել։

0:03:43.551,0:03:45.969
Չեմ կարող հասկանալ ուրախ է նա թե տխուր,

0:03:45.969,0:03:48.936
միտքս անընդհատ փոխում եմ։

0:03:48.936,0:03:52.535
Եվ սա որ ինձ անընդմեջ ետ է կանչում։

0:03:52.535,0:03:56.544
Մի օր, անկողնումս պարկած,

0:03:56.544,0:03:59.226
նայում էի այս նկարին որն արդեն 16 տարի պատիս է,

0:03:59.226,0:04:01.805
և հանկարծակի միտք ծագեց. տեսնես

0:04:01.805,0:04:05.723
ինչ է արել նկարիչը նրան այս տեսքը տալու համար։

0:04:05.723,0:04:08.667
Եվ այդ պահին առաջին անգամ մտածեցի, որ

0:04:08.667,0:04:11.467
նրա դեմքի արտահայտությունը արտացոլում է

0:04:11.467,0:04:13.606
նրա զգացմունքները նկարչի նկատմամբ։

0:04:13.606,0:04:16.762
Նախքան սա միշտ մտածել եմ նկարի մասին որպես աղջկա դիմանկար։

0:04:16.762,0:04:21.531
Հիմա սկսեցի մտածել նրա մասին ինչպես հարաբերության դիմանկար։

0:04:21.531,0:04:24.363
Եվ ի՞նչ է այս հարաբերությունը։

0:04:24.363,0:04:27.571
Հարցիս պատասխանելու համար որոշ հետազոտություններ կատարեցի,

0:04:27.571,0:04:29.896
և պարզեցի որ մենք պատկերացում չունենք թե նա ով է։

0:04:29.896,0:04:32.243
Իրականում, մենք ոչինչ չգիտենք Վերմեերի նկարներում

0:04:32.243,0:04:34.603
պատկերված մոդելների մասին,

0:04:34.603,0:04:36.730
ավելին՝ մենք բավական քիչ գիտենք նաև Վերմեերի մասին։

0:04:36.730,0:04:39.504
Սա ինձ շատ երջանկացրեց։

0:04:39.504,0:04:44.163
Նշանակում է, կարող եմ անել ինչ ուզում եմ, կարող եմ հյուսել ինչ պատմություն որ ուզում։

0:04:44.163,0:04:46.759
Ահա թե ինչպես հորինեցի պատմությունը։

0:04:46.759,0:04:48.636
Սկզբում մտածեցի,

0:04:48.636,0:04:50.728
Պետք է նրան ինչ որ կերպ տուն մտցնեմ։

0:04:50.728,0:04:53.216
Ի՞նչպես է Վերմեերը նրան ճանաչում։

0:04:53.216,0:04:54.760
Կայն առաջարկներ, որ նա

0:04:54.760,0:04:59.183
Վերմեերի 12 տարեկան աղջիկն է։

0:04:59.183,0:05:01.408
Նրա աղջիկը 12 տարեկան է եղել, երբ նա նկարել է այս նկարը։

0:05:01.408,0:05:04.104
Սակայն ես հերքեցի այս միտքը։ Հայացքը շատ մտերմիկ է,

0:05:04.104,0:05:06.288
բայց դստեր հայացք չէ։

0:05:06.288,0:05:08.128
Առաջին հերթին, այս ժամանակվա հոլանդական նկարներում

0:05:08.128,0:05:11.720
կնոջ բաց բերանը խոսում էր նրա սեռական առկայության մասին։

0:05:11.720,0:05:13.608
Վերմեերի համար անտեղին կլիներ

0:05:13.608,0:05:15.504
իր իսկ դստերը պատկերել նման կերպով։

0:05:15.504,0:05:17.384
Ուրեմն նրա աղջիկը չէ, բայց հաստատ մոտիկ,

0:05:17.384,0:05:19.634
ֆիզիկապես մոտիկ մարդ է։

0:05:19.634,0:05:21.898
Դե, ուրիշ ո՞վ կլինի տանը։

0:05:21.898,0:05:25.281
Ծառա, անուշիկ ծառա։

0:05:25.281,0:05:26.842
Նա տան մեջ է։

0:05:26.842,0:05:29.503
Ի՞նչպես ենք նրան մտցնելու արվեստանոց։

0:05:29.503,0:05:31.637
Վերմեերի մասին շատ բան չգիտենք,

0:05:31.637,0:05:33.776
բայց գիտենք, որ նա ամուսնացած էր

0:05:33.776,0:05:36.767
Կաթոլիկ կնոջ հետ ու ապրում էին կնոջ մոր հետ

0:05:36.767,0:05:39.040
մի տան մեջ, որտեղ էլ Վերմեերն ուներ իր անձնական

0:05:39.040,0:05:43.323
արվեստանոցը։ Վերմեերը նաև ուներ 11 երեխա։

0:05:43.323,0:05:46.400
Ակնկալելի է որ քաոսային և աղմկոտ ընտանիք կլիներ։

0:05:46.400,0:05:49.344
Եվ եթե նախկինում տեսել եք Վերմեերի նկարները,

0:05:49.344,0:05:53.208
գիտեք որ նրանք անհավատալիորեն հանդարդ ու անաղմուկ են։

0:05:53.208,0:05:57.104
Ի՞նչպես է նկարիչ ստեղծում այսպիսի հանգիստ գործեր 11 երեխաներով լի տանը։

0:05:57.104,0:05:59.400
Նա դասակարգում է իր կյանքը։

0:05:59.400,0:06:03.080
Մտնում է արվեստանոց, ու ասում,«Ոչ ոք ներս չգա։

0:06:03.080,0:06:07.808
Ոչ կինս, ոչ երխաները։ Լավ, ծառան կարող է մտնել մաքրել»։

0:06:07.808,0:06:14.859
Նա արվեստանոցում է։ Նրանք միասին են սենյակում։

0:06:14.859,0:06:16.939
Եվ նա որոշում է նրան նկարել։

0:06:16.939,0:06:19.207
Նա հասարակ շորեր է հագած։

0:06:19.207,0:06:22.578
Վերմեերի նկարների կանանց մեծամասնությունը

0:06:22.578,0:06:28.544
կրում են թավիշ, մետաքս, մորթի, շատ թանկարժեք իրեր։

0:06:28.544,0:06:31.064
Սա շատ հասարակ է. միակ բանը որ հասարակ չէ. դա

0:06:31.064,0:06:33.104
մարգարտե ականջօղն է։

0:06:33.104,0:06:36.551
Հիմա, եթե նա ծառա է, հնարավոր չէ որ նա կարողանա իրեն թույլ տալ

0:06:36.551,0:06:38.758
մի զույգ մարգարտե ականջօղ։

0:06:38.758,0:06:42.020
Ուրեմն նրանը չեն ականջօղերը։ Ապա ու՞մն են։

0:06:42.020,0:06:47.061
Կնոջ՝ Կաթերինայի շորերի ցուցակը մեզ հայտնի է ու նրա շորերից են

0:06:47.061,0:06:50.677
սպիտակ մորթով դեղին վերարկուն,

0:06:50.677,0:06:52.424
դեղին ու սև կորսաժը,

0:06:52.424,0:06:56.118
որոնք հաճախ հայտնվում են տարբեր կանաց հագին,

0:06:56.118,0:06:59.232
Վերմեերի տարբեր նկարներում։

0:06:59.232,0:07:03.710
Հետևաբար, եթե նրա հագուստը հագել են այլ կանայք,

0:07:03.710,0:07:06.229
այնքան էլ անհավանական ենթադրություն չի լինի

0:07:06.229,0:07:09.813
անել, որ ականջօղը պատկանում է նրա կնոջը։

0:07:09.813,0:07:12.990
Արդեն ունենք պատմության բոլոր գործոնները։

0:07:12.990,0:07:15.420
Նա նրա հետ երկար ժամանակ արվեստանոցում է։

0:07:15.420,0:07:17.463
Այս նկարներները երկար ժամանակ էր պահանջում։

0:07:17.463,0:07:20.334
Նրանք այդ ամբողջ ժամանակը անցկացրել են միմյանց հետ։

0:07:20.334,0:07:22.334
Նա կրում է իր կնոջ մարգարտե ականջօղը։

0:07:22.334,0:07:25.149
Նա հիասքանչ է։ Ակնհայտ է՝ նա սիրում է նկարչին։ Նա շփոթված է։

0:07:25.149,0:07:27.941
Արդյո՞ք գիտի նրա կինը։ Երևի՝ ոչ։

0:07:27.941,0:07:31.319
Եվ եթե նա չգիտի, դե-

0:07:31.319,0:07:33.174
հենց այստեղ էլ պատմությունն է։

0:07:33.174,0:07:35.351
(Ծիծաղ)

0:07:35.351,0:07:37.941
Հաջորդ, նկարը, որի մասին խոսելու եմ

0:07:37.941,0:07:41.188
Շարդենի «Խաղաթղթե տուն սարքող տղան» նկարն է:

0:07:41.188,0:07:45.564
Նա 18-րդ դարի Ֆրանսիացի նկարիչ է, ճանաչված իր նատյուրմորտներով,

0:07:45.564,0:07:48.157
բայց ժամանակ առ ժամանակ մարդկանց էլ է նկարել։

0:07:48.157,0:07:52.124
Իրականում, այս նկարից չորս տեսակ է նկարել,

0:07:52.124,0:07:56.084
տարբեր տղաներ, բոլորն էլ կենտրոնացած խաղաթղթե տուն կառուցելիս։

0:07:56.084,0:07:59.548
Ես սիրում եմ այս տարբերակը, որովհետև տղաներից

0:07:59.548,0:08:02.941
որոշները տարիքով մեծ են, մյուսները՝ երիտասարդ, այս մեկը,

0:08:02.941,0:08:05.893
ինչպես Երեք արջերի մասին պատմության մեջ ճիշտ ինքն է։

0:08:05.893,0:08:09.884
Նա արդեն երեխա չէ, բայց դեռ տղամարդ էլ չէ։

0:08:09.884,0:08:14.677
Նրա անմեղությունն ու փորձառությունը գտնվում են ոսկե միջինում,

0:08:14.677,0:08:19.160
և հենց սա էր, որ ինձ ստիպեց կանգ առնել նկարի առաջ,

0:08:19.160,0:08:22.877
ու նայել նրա երեսին։ Մի փոքր նմանություն կա Վերմեերի նկարի հետ։

0:08:22.877,0:08:25.500
Լույսը գալիս է ձախ կողմից, ու նրա երեսը ողողված է

0:08:25.500,0:08:27.724
այս լույսի մեջ։ Դա նկարի հենց մեջտեղում է,

0:08:27.724,0:08:30.736
եւ եթե նայում եք դրան, ես հասկացա դա, երբ կանգած էի

0:08:30.736,0:08:31.943
նկարի առաջ, եւ ասում էի,

0:08:31.943,0:08:34.896
«Ինձ նայիր։ Խնդրում եմ նայիր ինձ։»

0:08:34.896,0:08:37.632
Սակայն նա ինձ չնայեց: Նա շարունակում էր նայել խաղաքարտերին,

0:08:37.632,0:08:40.384
և սա է այս նկարի գայթակղիչ մասնիկներից մեկը,

0:08:40.384,0:08:44.874
նա այնքան կենտրոնացած է իր աշխատանքի վրա, որ մեզ չի նկատում։

0:08:44.874,0:08:48.767
Սա է ինձ համար, գլուխգործոցի նշանը,

0:08:48.767,0:08:52.744
երբ նկարը չունի լուծում։

0:08:52.744,0:08:54.265
Նա երբեք ինձ չի նայի։

0:08:54.265,0:08:55.944
Ու ես մտածում էի, թե

0:08:55.944,0:08:59.160
ով կարող էր նրան նայելիս լինել այդ պահին։

0:08:59.160,0:09:01.362
Ոչ նկարիչը, չեմ ուզում նկարչի մասին մտածել։

0:09:01.362,0:09:03.888
Մտածում եմ նրա տարիքով մեկնակերպի մասին։

0:09:03.888,0:09:09.833
Գուցե նա տղամարդ է, ծառա, տարիքով ծառա է, ով երիտասարդ ծառային նայելիս

0:09:09.833,0:09:12.304
ասում է,«Նայիր ինձ։ Ուզում եմ քեզ զգուշացնել

0:09:12.304,0:09:14.754
քեզ սպասվելիքի մասին։ Խնդրում եմ, նայիր ինձ։»

0:09:14.754,0:09:16.280
Սակայն նա երբեք չի նայում։

0:09:16.280,0:09:20.083
Նույն լուծման բացակայությունն եմ տեսնում, ինչպես որ «Մարգարտե ականջողով աղջկա» մեջ։

0:09:20.083,0:09:22.127
Չգիտենք արդյոք նա ուրախ է, թե տխուր։

0:09:22.127,0:09:23.776
Մի ամբողջ վեպ եմ գրել նրա մասին,

0:09:23.776,0:09:25.776
սակայն մինչ օրս չգիտեմ, ուրախ է նա, թե տխուր։

0:09:25.776,0:09:27.880
Կրկին ու կրկին վերադառնում եմ նկարին,

0:09:27.880,0:09:32.561
պատասխանը փնտրելով, փորձում եմ բացակը պատմությունով լցնել։

0:09:32.561,0:09:36.008
Կարող ենք այս պահին մեզ գոհացնող պատասխանով լցնել բացակը,

0:09:36.008,0:09:41.823
բայց վերջնական երբեք չի կարող լինել, քանզի մենք կրկին ու կրկին վերադառնալու ենք նրան։

0:09:41.823,0:09:44.361
Վերջին նկարը, որի մասին խոսելու եմ,

0:09:44.361,0:09:49.225
կոչվում է «Անանունը» անանունի կողմից։ (Ծիծաղ)

0:09:49.225,0:09:52.276
Սա Թուդորի դիմանկար է, որին գնել է Ազգային դիմանկարի պատկերասրահը։

0:09:52.276,0:09:54.889
Գնելուց կարծել են, որ նկարը Պարոն Թոմաս Օվերբերի դիմանկարն է,

0:09:54.889,0:09:57.553
և միայն հետո են հայնաբերել, որ նկարում ամենևին էլ նա չէ պատկերված,

0:09:57.553,0:09:59.153
և իրականում չգիտեն թե ում դիմանկարն է։

0:09:59.153,0:10:01.296
Այսօր, Ազգային դիմանկարի պատկերասրահում,

0:10:01.296,0:10:03.065
եթե չգիտես նկարի կենսագրությունը,

0:10:03.065,0:10:04.689
կարելի է ասել այն անպիտան է քեզ համար։

0:10:04.689,0:10:07.113
Չիմանալով նկարի կենսագրությունը Ազգային դիմանկարի պատկերասրահը չի կարող այն ցուցադրել հասարակությանը։

0:10:07.113,0:10:12.017
Այսպիսով դժբախտաբար, «որբը» իր ժամանակի մեծամասնությունն անցկացնում է պահեստում,

0:10:12.017,0:10:14.161
այլ «որբերի» հետ, որոնք բավական շատ են,

0:10:14.161,0:10:16.672
և որոշն էլ՝ շատ գեղեցիկ։

0:10:16.672,0:10:21.675
Այս նկարի առջև կանգ առա երեք պատճառով.

0:10:21.675,0:10:24.552
Առաջինը նրա ժպտացող բերանի և թախծոտ աչքերի

0:10:24.552,0:10:27.257
հակամարտությունն է։

0:10:27.257,0:10:30.264
Նա ուրախ չէ, ինչո՞ւ։

0:10:30.264,0:10:33.981
Երկրորդ գրավիչ մասնիկը

0:10:33.981,0:10:35.697
նրա վառվռուն կարմիր այտերն են։

0:10:35.697,0:10:39.304
Նա կարմրել է։ Կարմրել է, քանի որ իր դիմանկարն է նկարվում։

0:10:39.304,0:10:42.338
Այս անձնավորությունը երևի հաճախ է կարմրում։

0:10:42.338,0:10:44.480
Տեսնես ինչի՞ մասին է մտածում, որ այսքան կարմրել է։

0:10:44.480,0:10:48.256
Երրորդ բանը, որ ինձ ստիպեց կանգնել հենց այս նկարի առջև,

0:10:48.256,0:10:51.056
նրա շատ գեղեցիկ բաճկոն էր։

0:10:51.056,0:10:54.624
Մետաքս, մոխրագույն, սքանչելի կոճակներ։

0:10:54.624,0:10:56.256
Եվ գիտեք, այն ինձ ստիպում է մտածել

0:10:56.256,0:11:01.048
հարմարավետ, փքուն վերմակի մասին, որը սփռված է անկողնով մեկ։

0:11:01.048,0:11:03.704
Ու ես շարունակ մտածում եմ անկողնու և կարմիր այտերի մասին,

0:11:03.704,0:11:06.464
և իհարկե իրեն նայելիս մտածում եմ սեքսի մասին,

0:11:06.464,0:11:09.072
միթե՞ նա էլ է դրա մասին մտածում։

0:11:09.072,0:11:11.344
Եթե պիտի պատմություն սարքեմ,

0:11:11.344,0:11:13.328
ի՞նչ է այն վերջին բանը, որ կգրեմ։

0:11:13.328,0:11:16.958
Դե, ինչի՞ մասին նա կարող է մտահոգված լինել։

0:11:16.958,0:11:18.888
Ու հանկարծ մտածեցի, Հենրի VIII։

0:11:18.888,0:11:23.032
Նա մտահոգ կլիներ իր ժառսնգությամբ, իր ժառանգով։

0:11:23.032,0:11:26.681
Ու՞մ է նա ժառանգելու իր անունն ու ունեցվածքը։

0:11:26.681,0:11:30.561
Այս ամենը կպցնում ես իրար, և ունես պատմություն,

0:11:30.561,0:11:33.915
որը կլցնի այն բացերը, որոնք քեզ ստիպում են վերադառնալ։

0:11:33.915,0:11:38.636
Ահա պատմությունը։

0:11:38.636,0:11:41.566
Այն կարճ է։

0:11:41.566,0:11:44.297
«Ռոզի»

0:11:44.297,0:11:48.347
Դեռ կրում եմ Կառոլինի տված սպիտակ, զառնավուխտ բաճկոնը։

0:11:48.347,0:11:52.658
Այն ունի հասարակ բարձր օձիք, անջատվող թևք,

0:11:52.658,0:11:55.834
և նուրբ մետաքսե թելով փաթաթված կոճակներ,

0:11:55.834,0:11:58.760
մոտիկ մոտիկ կարված որպիսի ապահովեն բաճկոնի քփությունը։

0:11:58.760,0:12:02.323
Այս բաճկոնը ինձ ստիպում է մտածել անկողնու վրա սփռված վերմակի մասին։

0:12:02.323,0:12:06.073
Միգուցի հենց սա էր նպատակը։

0:12:06.073,0:12:10.991
Առաջին անգամ այն հագել եմ, երբ նրա ծնողները մեր պատվին խնժույք էին կազմակերպել։

0:12:10.991,0:12:12.817
Անգամ մինչև ճառս ասելը գիտեի,

0:12:12.817,0:12:15.386
որ այտերս վառվում էին։

0:12:15.386,0:12:19.087
Ես միշտ հեշտ կարմրում եմ Ֆիզիկական գործադրումից,

0:12:19.087,0:12:21.442
գինուց և բարձր զգացմունքներից։

0:12:21.442,0:12:25.907
Երեխա ժամանակ ինձ ձեռ էին առնում քույրերս

0:12:25.907,0:12:28.354
ու համադպրոցականներս, բայց ոչ Ջորջը։

0:12:28.354,0:12:31.428
Միայն Ջորջը կարող էր ինձ Ռոզի կոչել։

0:12:31.428,0:12:33.587
Ուրիշ ոչ ոքի թույլ չէի տալիս։

0:12:33.587,0:12:37.811
Նա կարողանում էր աշխարհը քնքուշ դարձնել։

0:12:37.811,0:12:40.610
Երբ ես արեցի հայտարարությունը, Ջորջը

0:12:40.610,0:12:43.674
չկարմրեց, փոխարենը նա դարձավ բաճկոնիս պես գունատ։

0:12:43.674,0:12:45.578
Նա չպետք է զարմանար։

0:12:45.578,0:12:47.250
Բոլորն էլ ենթադրում էին, որ

0:12:47.250,0:12:51.098
ես մի որ կամուսնանամ իր զարմուհու հետ։

0:12:51.098,0:12:53.682
Բայց դժվար է լսել այդ բառերը բարձրաձայն։

0:12:53.682,0:12:56.983
Ես ինքս, հազիվ էի նրանք արտասանում։

0:12:56.983,0:13:01.385
Հետո, գտա Ջորջին խոհանոցային այգուն նայող տեռասին նստած։

0:13:01.385,0:13:06.642
Չնայած որ ամբողջ ցերեկ խմել էր. նա դեռ գունատ էր։

0:13:06.642,0:13:10.867
Միասին կանգնած նայում ենք ծառաներին կաթնուկ կտրելուց։

0:13:10.867,0:13:13.129
«Ի՞նչ կարծիքի ես բաճկոնիս մասին», ես հարցրի։

0:13:13.129,0:13:18.573
Գցելով վրաս մի հայացք ասաց, «Կարծես օձիքը խեղդում է քեզ։»

0:13:18.573,0:13:20.577
«Մենք միևնույն է իրար կտեսնենք», պնդեցի ես։

0:13:20.577,0:13:23.865
«Մենք էլի կարող ենք որս անել, քարտ խաղալ, հաճախել արքունիք։

0:13:23.865,0:13:25.601
Կարիք չկա որևէ բան փոխելու»:

0:13:25.601,0:13:29.318
Ջորջը չպատասխանեց։

0:13:29.318,0:13:32.712
«Ես 23 տարեկան եմ։ Ժամանակն է, որ ամուսնանամ

0:13:32.712,0:13:36.817
և ժառանգ ունենամ։ Սա է ակնկալվում ինձանից»:

0:13:36.817,0:13:40.398
Ջորջը մի բաժակ էլ կլարետ դատարկեց ու դեպի ինձ շուռ գալով ասաց։

0:13:40.398,0:13:44.481
«Շնոհավորում եմ գալիք հարսանիքի կապակցությամբ Ջեյմս։

0:13:44.481,0:13:49.317
Համոզված եմ՝ երջանիկ կլինեք միասին։»

0:13:49.317,0:13:52.634
Նա այլևս երբեք չօգտագործեց իմ մականունը։

0:13:52.634,0:13:54.393
Շնորհակալություն։

0:13:54.393,0:13:57.775
(Ծափահարություններ)

0:13:57.775,0:13:58.957
Շնորհակալություն։

0:13:58.957,0:14:00.504
(Ծափահարություններ)