Monongahela Nehri'nin antik yolu boyunca,
Braddock, Pensilvanya Allegheny
Bölgesinin doğusunda yer alır,
Pittsburgh'un yaklaşık
15 kilometre dışında.
Endüstriyel bir banliyö olan Braddock
Andrew Carnegie'nin ilk çelik fabrikası
Edgar Thomson Work'e
ev sahipliği yapmaktadır.
1875 yılından beri işletilen bu fabrika,
bölgedeki son çalışan çelik fabrikasıdır.
12 yıldır, görsel bir arşiv oluşturmak ve
çelik endüstrisi,
çevre ve sağlık sisteminin
ailem ve toplum organları üzerindeki
etkisine değinmek için
ortaklaşa portreler,
natürmortlar, manzaralar ve
hava görünümleri yapıyorum.
Braddock' un geleneği ve büyük anlatısı
işçi sendikaları ve sanayici
hikayelerinden oluşmaktadır.
Şu anda, Braddock hakkında yeni anlatı,
yeni bir cephe keşfeden kentsel öncülerin
bir hikayesidir ve
Rust Belt'in yeniden canlanmasının
tipik bir simgesidir.
Kitle iletişim araçları, Braddock'un
siyah olduğu gerçeğini es geçmektedir.
Varlığımız gözardı edilip
sessizleştirilmiş ve silinmiştir.
Kendi kadın soyumda
dördüncü nesil olan ben,
büyükannem Ruby'nin gözetiminde
ve koruması altında
805 Washington caddesinin,
8. sokağında büyütüldüm.
Büyükannem Goodwill'de
müdür olarak çalıştı.
Annem bir hasta bakıcıydı.
Çelik fabrikalarının kapanışına ve
beyazların banliyölere göçüne tanık oldu.
Benim neslim sokaklara çıkana kadar,
yerel ve eyalet düzeyindeki ve
federal düzeydeki
yatırım azlığı, yıpranmış altyapı
ve uyuşturucu savaşları
ailemi ve toplumu parçaladı.
Büyükanne Ruby'nin üvey babası Gramps
Carnegie fabrikasından emekli olup
maaş alan birkaç siyahtan biriydi.
Fırınların sökülerek yeniden yapılması,
metal ve curufun temizlenmesi işinde
yüksek sıcaklıklarda çalıştı.
Bir yerin tarihi, insan bedeni
ve çevrenin üstüne işler.
Ağır kamyon trafiği bölgeleri,
benzin ve ağır metallere maruz kalmak,
kanser ve lupus (deri veremi)
riski yaratır.
Yüz yirmi üç lisanslı yatak,
652 çalışan,
rehabilitasyon programları yok edildi.
Allegheny Vilayetine karşı
bir konut ayrımcılığı davası
daha önce Talbot Kulesi projelerinin
durduğu yere taşındı.
Hafif endüstri için farklı bölgelerin
tahsis edilmesi o zamandan beri ilerlemiştir.
Google Maps ve Google Earth
sayısal görüntüleri, Bunn ailesini
evinden ve yurdundan uzaklaştırırken kullanılan
yanıcı atıkların görüntüsünü gizlemiştir.
2013'te, bu saldırgan evden
çıkarmayı belgelemek için
kameramı da alarak
bir helikopter kiraladım.
Bu uçuştaki gözlemlerim,
çevre dostu olduğunu iddia eden ve
insan hayatını koruyup iyileştirmek için
milyonlarca lastiği geri dönüştüren
bir konserve firmasına ait olan
binlerce beyaz plastik yığınını
ortaya çıkardı.
Benim işim,
gizli kalmış hikayeleri kazıyarak
mikrodan makro düzeye
doğru gitmektedir.
Geçenlerde, Seattle Sanat Müzesinde
Isaac Bunn ve ben bir sergi işine giriştik
ve bu sergi onun sesinin duyurulması için
bir platform olarak kullanıldı.
Biz bu anlatımızı daha da
ileri düzeye taşıyarak,
tarihin silinmesine ve sosyo-ekonomik
eşitsizliğe karşı savaşmaya devam edeceğiz.
Teşekkürler.
(Alkış)