Κατά την έκταση του αρχαίου μονοπατιού
του ποταμού Μονογκαχέλα,

το Μπράντοκ της Πενσιλβανίας βρίσκεται
στην ανατολική μεριά του νομού Άλλεγκένι,

περίπου 14 χιλιόμετρα 
έξω από το Πίτσμπουργκ.

Ένα βιομηχανικό προάστιο,

το Μπράντοκ είναι το σπίτι του πρώτου 
χαλυβουργείου του Άντριου Κάρνετζι,

το Έτζαρ Τόμσον Γουόρκς.

Λειτουργεί από το 1875,

και είναι το τελευταίο χαλυβουργείο που
βρίσκεται σε χρήση σε αυτήν την περιοχή.

Για 12 χρόνια, έχω παράγει 
μια συλλογή από πορτρέτα

νεκρής φύσης, τοπίων 
και εναέριων φωτογραφιών

για να δημιουργήσω ένα οπτικό αρχείο και 
να αντιμετωπίσω τη διασταύρωση μεταξύ

της βιομηχανίας του χάλυβα,

του περιβάλλοντος

και του αντίκτυπου του συστήματος της 
υγείας στα σώματα της οικογένειας μου

και της κοινότητας μου.

Η παράδοση και η αφήγηση του Μπράντοκ

αποτελείται από ιστορίες 
βιομηχάνων και συνδικάτων.

Επί του παρόντος, η νέα αφήγηση 
για το Μπράντοκ,

που έχει γίνει αντιπροσωπευτική 
για την ανάκαμψη της Ζώνης Σκουριάς

είναι μια ιστορία αστικών πρωτοπόρων
που ανακαλύπτουν ένα νέο σύνορο.

Τα ΜΜΕ έχουν παραλείψει το γεγονός 
ότι ο πληθυσμός του Μπράντοκ

είναι στην πλειοψηφία του μαύρος.

Η ύπαρξή μας έχει αφομοιωθεί, 
αποσιωπηθεί και σβηστεί.

Είμαι η τέταρτη γενιά μιας 
γενεαλογίας γυναικών,

και έχω μεγαλώσει υπό τη φροντίδα 
και τη προστασία της γιαγιάς μου Ρούμπη

στον όγδοο δρόμο 
της λεωφόρου της Γουάσινκτον.

Αυτή δούλευε ως διαχειρίστρια 
περιουσιακών στοιχείων.

Η μητέρα μου δούλευε ως νοσοκόμα.

Έβλεπε τα χαλυβουργεία να κλείνουν και την
λευκή φυγή προς προαστιακές αξιοποιήσεις.

Όταν η δική μου γενιά

βγήκε να ψάξει δουλειά

η αποεπένδυση σε τοπικό, πολιτειακό
και ομοσπονδιακό επίπεδο

διέβρωσε τις υποδομές

και ο πόλεμος κατά των ναρκωτικών 
διέλυσε την οικογένεια και κοινότητά μου.

Ο πατριός της γιαγιάς μου Ρούμπη, ο Γράμπς

ήταν ένας απο τους λίγους μαύρους άντρες 
που πήρε σύνταξη απο τα χαλυβουργεία.

Δούλευε υπο πολύ υψηλές θερμοκρασίες,

γκρεμίζοντας και ξαναχτίζοντας κλιβάνους,
καθαρίζοντας μέταλλα και σκουριά.

Η ιστορία ενός τόπου είναι γραμμένη 
στους ανθρώπους και στα τοπία του.

Περιοχές με πολύ κίνηση,

η έκθεση σε βενζίνη και στα
κονιορτοποιημένα μέταλλα,

αυξάνει τις πιθανότητες πάθησης 
από καρκίνο και ερυθηματώδη λύκο.

123 άδεια κρεβάτια, 652 υπάλληλοι,

τα προγράμματα επανένταξης 
αποδεκατίστηκαν.

Μια μήνυση στεγαστικής διάκρισης 
κατά του νομού Άλλεγκένι

αφαίρεσε τα έργα των Πύργων Τάλμποτ
από εκεί που βρίσκονταν.

Πρόσφατη επαναχάραξη ζωνών για περισσότερη
ελαφρά βιομηχανία έχει επανεμφανιστεί.

Η πιξελοποίηση 
του Google Maps και του Google Earth

αποκρύπτει τα εύφλεκτα απόβλητα

που χρησιμοποιούνται για να διώξουν την
οικογένεια Μπαν απο το σπίτι

και την γη τους.

Το 2003, νοίκιασα ένα ελικόπτερο

και με τις κάμερες μου κατέγραψα 
αυτή τη βίαια έξωση.

Από την πτήση μου, 
οι παρατηρήσεις μου αποκαλύπτουν

χιλιάδες άσπρες πλαστικές δεσμίδες
που ανήκαν σε μια εταιρία προστασίας

που ισχυρίζεται ότι είναι
περιβαλλοντικά φιλική

και ανακυκλώνει εκατομμύρια λάστιχα

για να διατηρήσει τις ζωές των ανθρώπων

και να τις βελτιώσει.

Η δουλειά μου περιελίσσεται 
από το μικρό έως το μακρό επίπεδο,

ανασκάπτωντας κρυμμένες ιστορίες.

Πρόσφατα, στο Μουσείο Τέχνης του Σιάτλ,

ο Άισακ Μπαν και εγώ
οργανώσαμε αυτήν την έκθεση

με σκοπό να τη χρησιμοποιήσουμε 
ως πλατφόρμα

για να παρουσιάσουμε την ιστορία του.

Μέσα από την αποκατάσταση 
της αφήγησης μας

θα συνεχίσουμε να πολεμάμε 
κατά της ιστορικής διαγραφής

και των κοινωνικοοικονομικών ανισοτήτων.

Σας ευχαριστώ.

(Χειροκρότημα)