1
00:00:07,197 --> 00:00:10,467
မင်္ဂလာ နံနက်ခင်းပါ။

2
00:00:12,846 --> 00:00:14,526
ပထမအနေနဲ့ အားလုံးကို ဂုဏ်ပြုပါရစေ။

3
00:00:14,526 --> 00:00:16,536
ကျွန်တော့ကို လက်ခံကြတာကို ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။

4
00:00:16,536 --> 00:00:20,496
လွန်ခဲ့တဲ့ ၂ နှစ်တုန်းက The Science 
Leadership Academy in Philadelphia က

5
00:00:20,496 --> 00:00:24,366
ကွန်ဖရင့်တစ်ခုရဲ့ သဘာပတိအဖွဲ့ဝင်အဖြစ်
ဂုဏ်ပြု ဖိတ်ကြားခံခဲ့ရတယ်။

6
00:00:24,366 --> 00:00:27,686
Derek McCoy ဆိုတဲ့
လူမည်း ပညာရေး ဝန်ထမ်းအား

7
00:00:27,686 --> 00:00:30,566
ရေရှည်ရပ်တည်နိုင်စွမ်း အကြောင်း
မေးခွန်း မေးကြည့်ခဲ့ကြပြီး

8
00:00:30,566 --> 00:00:34,816
သူဆက်ပြီး အလုပ်လုပ်နေရာ တချိန်လုံး 
ရပ်တည်နိုင်အောင် ကူပေးတာက ဘာတွေလဲ။

9
00:00:34,816 --> 00:00:38,387
သူဟာ ချက်ချင်းဆိုသလို စပြီးဖြေလိုက်တာက၊

10
00:00:38,387 --> 00:00:43,137
"Jose Vilson ရဲ့ ဘလော့ဂ်ကို ဖတ်ခဲ့ဘူးလား။
ကျွန်ုပ် အခုရပ်တည်နေတာ သူ့ဘလော့ဂ်ကြောင့်။"

11
00:00:43,137 --> 00:00:46,977
"ဘာလုပ်ရမှန်း မသိဖြစ်သွားတယ်။" ကျွန်တော်
ထိတ်လန့်သွားတယ်၊ ဘာလုပ်ရမှန်းမသိခဲ့ဘူး။

12
00:00:46,977 --> 00:00:50,587
ကျွန်တော်က သဘာပတိအဖွဲ့ထဲ ထိုင်နေခဲ့တယ်၊
သူပါ အဲဒီမှာ ထိုင်နေမှန်း မသိခဲ့ဘူး။

13
00:00:50,587 --> 00:00:53,527
သူနဲ့ ကျွန်တော် မတွေ့ခဲ့ဖူးပါ။
အဲဒီကျမှ ပထမဦးစွာ တွေ့ခဲ့ရတာပါ။

14
00:00:53,527 --> 00:00:56,197
ကျုပ်တို့ဟာ မိုင်ထောင်ချီ ဝေးရာမှာ
နေခဲ့ကြတာ၊ အခုတော့ သူက

15
00:00:56,197 --> 00:00:59,787
ကျွန်တော်က ကျွန်တော့ ပို့စ်တွေနဲ့ 
ဘလော့ဂ်များဖြင့် သူ့ကို အားပေးခဲ့တယ်တဲ့။

16
00:00:59,787 --> 00:01:02,737
မှန်ပါတယ်၊ ကျွန်တော်က ဆရာ့ စကားပြောသံ
အကြောင်းကို ပြောဆိုရာတွင်

17
00:01:02,737 --> 00:01:06,087
ကျွန်တော်ဟာ ဆရာဖြစ်ခြင်းက၊ အချိန်ပြည့်
ဆရာဖြစ်ခြင်းက ဘာကိုဆိုလိုကြောင်း

18
00:01:06,087 --> 00:01:07,373
တချိန်လုံး စဉ်းစားနေတာပါ။

19
00:01:07,373 --> 00:01:11,133
ကျွန်တော်ဟာ နယူးယောက်ရှိ Washington
Heights မှာ အချိန်ပြည့် သင်္ချာဆရာဖြစ်ပြီး

20
00:01:11,573 --> 00:01:13,113
အဲဒါ့ကို လေးစား ဂုဏ်ယူပါတယ်။

21
00:01:14,445 --> 00:01:16,625
ပြီးတော့ အဲဒီအချက်ကြောင့်၊ ကျွန်တော်ဟာ

22
00:01:17,055 --> 00:01:20,345
ပြောဆို လုပ်ကိုင်သမျှ သိပ် ချင့်ချိန်ဖို့ 
လိုတာကိုလည်း သိနားလည်ပါတယ်။

23
00:01:20,385 --> 00:01:24,255
ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့ "ကောင်းပြီ၊
ဆရာတွေ စကားမပြောသင့်ပါဘူး။

24
00:01:24,255 --> 00:01:28,135
တို့အားလုံး စကားပြောတတ်တော့ သူတို့ပြောစရာ
အကြောင်း မရှိဘူး" ဆိုသူတွေ ရှိနေလို့ပါ။

25
00:01:28,235 --> 00:01:31,695
"အင်း၊ ဘယ်နှစ်ပြောပါလိမ့်။ ကျုပ်တို့
လုပ်ကြရမယ့် အလုပ်တစ်ခု ရှိပါတယ်။"

26
00:01:31,695 --> 00:01:34,145
ဆရာ့ အသံပါ။

27
00:01:34,145 --> 00:01:37,615
စာသင်ခန်းရဲ့ အတွေ့အကြုံနဲ့
ကျွမ်းကျင်မှုကို အခြေခံထားတဲ့

28
00:01:37,615 --> 00:01:43,375
ကျွမ်းကျင်သူတို့ရဲ့ အာဘော်ကို တစ်ဦးချင်း
(သို့) စုပေါင်းပြီး ထုတ်ဖေါ်ပြောသံပါ။

29
00:01:43,375 --> 00:01:46,915
ကျွန်တော်က ဆရာ့အသံလို့ ပြောရာတွင်
လမ်းညွှန်ချက်မူ ငါးရပ်ရှိပါတယ်၊

30
00:01:46,915 --> 00:01:49,615
ဆရာ့အသံကို ပြောဆိုရာတွင်
ကျွန်တော် အာရုံစိုက်တဲ့

31
00:01:49,615 --> 00:01:51,415
အပိုင်းအစ လေးခု ရှိပါတယ်။

32
00:01:51,415 --> 00:01:54,055
ပထမတစ်ခုက လူတစ်ဦးချင်းဆိုင်ရာ အပိုင်းပါ။

33
00:01:54,055 --> 00:01:59,535
"စစ်မှန်တဲ့ ပြောင်းလဲမှုကို လူတစ်ဦးချင်းမှ
စတင်ရမယ်"လို့ ပြောရိုးစကား ရှိပါတယ်။

34
00:01:59,535 --> 00:02:02,915
ကျုပ်တို့ရဲ့ ကိုယ်ပိုင်လက္ခဏာတွေ၊
ယဉ်ကျေးမှု၊ ကျုပ်တို့ နေထိုင်ကြပုံ၊

35
00:02:02,915 --> 00:02:06,440
ကျုပ်တို့ စာသင်ခန်းထဲက ပို့ချချက်တွေနဲ့
အစဉ်အလာတွေကို အသိပေးပြောပြရာတွင်၊

36
00:02:06,440 --> 00:02:10,600
ကျုပ်တို့က ကလေးတွေနဲ့ ထိတွေ့တုံ့ပြန်ကြတဲ့
နည်းလမ်းတွေကို တချိန်လုံး ဆင်ခြင်ရင်း

37
00:02:10,600 --> 00:02:13,835
လက်တွေ့မှာ အကောင်းဆုံး ဖြစ်နိုင်ဖို့၊
ဒီအလုပ်နဲ့ ပတ်သက်တဲ့

38
00:02:13,835 --> 00:02:16,965
ဆရာရဲ့ တကယ့်ဩဇာရှိတဲ့ အသံမျိုး
ဖြစ်ဖို့ အားထုတ်သင့်ပါတယ်။

39
00:02:16,965 --> 00:02:19,575
ပြီးတော့၊ ကျေးဇူးပြုပြီး စိတ်ထဲ
စွဲမှတ်ထားရမယ့် အချက်က

40
00:02:19,575 --> 00:02:22,745
ကျုပ်တို့ဟာ အတန်းထဲတွင် 
အကောင်းဆုံး ဟောပြောသူ ဖြစ်ဖို့ မလိုပါဘူး၊

41
00:02:22,745 --> 00:02:26,375
အကောင်းဆုံး နားထောင်သူဖြစ်ဖို့က
ပိုအရေးကြီးပါတယ်။

42
00:02:26,375 --> 00:02:29,535
ဒုတိယ အပိုင်းက စုပေါင်းဆင်ခြင်မှုပါ၊

43
00:02:29,535 --> 00:02:32,745
ကျွန်တော်ဟာ ကိုယ်ပိုင် ကျွမ်းကျင်မှုကိုသာ
စဉ်းစားလို့ မရနိုင်ပါဘူး၊

44
00:02:32,745 --> 00:02:35,655
ကျွန်တော့ နံရံပြင်ပမှ ရှိနေသူ အကြောင်းကို
ထည့်မစဉ်းစားဘဲနဲ့၊

45
00:02:35,655 --> 00:02:38,875
ဘေးချင်းကပ် နေထိုင်သူသာမက၊
အဝေး တစ်နေရာမှာ၊

46
00:02:38,875 --> 00:02:42,885
မြို့ ပြည်နယ်ကို ကျော်ပြီး၊ တစ်နိုင်ငံလုံး
မှာ နေထိုင်သူတွေ မစဉ်းစားရင် မဖြစ်ဘူးနော်။

47
00:02:42,885 --> 00:02:44,765
ခင်ဗျားတို့ပါ အဲဒါကို စဉ်းစားကြည့်ကြပါ။

48
00:02:44,765 --> 00:02:47,965
ကိုယ်ဟာ ဆရာကောင်းမှန်း သိနားလည်ရင်၊
ကိုယ်ဘယ်သူလဲ ဆိုတာကိုပါ သိမှာပါ။

49
00:02:47,965 --> 00:02:49,685
ကျုပ်တို့ ပြောတဲ့ ဘာသာစကား မတူတောင်၊

50
00:02:49,685 --> 00:02:51,415
ကျုပ်တို့ရဲ့ ဓလေ့ထုံးစံတွေ မတူတောင်၊

51
00:02:51,415 --> 00:02:53,815
ကျုပ်တို့ အတွေ့အကြုံတွေ ထိတွေ့တဲ့
နေရာတွေ ရှိကြလို့

52
00:02:53,815 --> 00:02:57,535
ကျုပ်တို့ အချင်းချင်းအတွက်၊ ကျုပ်တို့
ကိုယ်၌အတွက် ဆရာကောင်း ဖြစ်ခွင့် ရှိပါတယ်။

53
00:02:57,535 --> 00:02:59,705
ပညာပို့ချမှုဆိုင်ရာ
ကျွမ်းကျင်မှုတွေ ရှိပါတယ်၊

54
00:02:59,705 --> 00:03:01,075
အဲဒါ ဘာလဲ ကျုပ်တို့ သိကြတယ်။

55
00:03:01,075 --> 00:03:03,005
ကျွန်တော်က
စုပေါင်းစဉ်းစားဖို့ ပြောရာတွင်

56
00:03:03,005 --> 00:03:05,885
နိုင်ငံတဝမ်းမှာ ရှိနေကြတဲ့
လူတိုင်းကို စဉ်းစားနေဖို့ကို သာမက၊

57
00:03:05,885 --> 00:03:07,985
တစ်ကမ္ဘာလုံး အဝမ်းမှာ
နေထိုင်ကြသူတွေကို သာမက၊

58
00:03:07,985 --> 00:03:10,005
အဖွဲ့အစည်းတွေ ဌာနတွေ
တဝမ်းကိုပါ ဆိုလိုတာပါ။

59
00:03:10,005 --> 00:03:12,415
ဒီတော့ အကျဉ်းထောင်တွေနဲ့
ပြတိုက်တွေလည်း ပါဝင်ကြပြီး

60
00:03:12,415 --> 00:03:14,325
နေရာတိုင်းမှာ ပညာပို့ချသူတွေ ရှိကြပါတယ်။

61
00:03:14,325 --> 00:03:16,975
ကျုပ်တို့ ပညာပို့ချနေကြသူတွေ အားလုံးကို
စဉ်းစားကြရပါမယ်။

62
00:03:16,975 --> 00:03:18,845
အဲဒီနောက်မှာ ကျုပ်တို့ လက်တွဲလာကြရင်၊

63
00:03:18,845 --> 00:03:22,035
ကျုပ်တို့ထဲက အတော်ဆုံး အထင်ရှားဆုံး
ဆရာတွေကို ဂုဏ်ပြုနေကြတာလား၊

64
00:03:22,035 --> 00:03:25,835
ပြည်နယ်တွေ အများအပြားမှာ
လက်တွဲ ဆန္ဒပြနေကြတာလား၊

65
00:03:25,835 --> 00:03:30,645
ကျုပ်တို့ရဲ့ အသံတွေ လက်တွဲပေါင်းမိကြပြီ
ဆိုရင်၊ အကျယ်ပြန့်ဆုံး ဖြစ်ရပါမယ်။

66
00:03:30,645 --> 00:03:32,945
တတိယ အပိုင်းက အတွေ့အကြုံပါ။

67
00:03:32,945 --> 00:03:37,065
အတွေ့အကြုံကို ပြောရာတွင် ကျုပ်တို့ ပြောပြ
ကြတာလည်း အရေးကြီးတာကို ဆိုလိုပါတယ်။

68
00:03:37,065 --> 00:03:40,137
သုတေသန၊ မူဝါဒ၊ လေ့ကျင့်မှု
ကိစ္စတွေကို စဉ်းစားကြရာတွင်

69
00:03:40,137 --> 00:03:43,997
ဆရာတစ်ဦးဦး အဲဒီမှာ ရှိရင်
သိပ်ကောင်းမယ်လို့ ယုံကြည်ပါတယ်။

70
00:03:43,997 --> 00:03:47,697
ခင်ဗျားတို့ ကျုပ်တို့ကို ပထုတ်မရနိုင်ဘူး၊
ကျုပ်တို့ကို ထည့်သွင်းဖို့ လိုပါတယ်။

71
00:03:47,697 --> 00:03:51,777
ပြီးတော့ ကျုပ်တို့ကို ထည့်မသွင်းဘူးဆိုရင်၊
ကျုပ်တို့ ပြန်တိုက်ယူကြရပါမယ်။

72
00:03:51,777 --> 00:03:53,929
ခင်ဗျားတို့ ရှေ့မှာ ရပ်နေတဲ့ ကျွန်တော်ဟာ

73
00:03:53,929 --> 00:03:57,709
လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ်နှစ်တုန်းက ဆရာ့စွမ်းရည်
ဖွံ့ဖြိုးမှု အဆင့်အတန်း သတ်မှတ်ခံခဲ့ရတယ်။

74
00:03:57,709 --> 00:04:00,549
ကျွန်တော့ ပို့ချပုံဟာ
"ထိရောက်မှုရှခဲ့ပါတယ်"တဲ့၊

75
00:04:00,549 --> 00:04:03,239
ဒါပေမဲ့ ရလဒ် ဒေတာကျတော့
"ထိရောက်မှုမရှိ" လို့ ဆိုပါတယ်။

76
00:04:03,239 --> 00:04:06,099
မသိရတဲ့ ကြားတစ်နေရာမှာ
"ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်နေတဲ့" ပုံမျိုးပါ။

77
00:04:06,099 --> 00:04:07,429
ဖြစ်ချင်တော့၊ အံ့ဩစရာက၊

78
00:04:07,429 --> 00:04:11,179
ကျွန်တော့ ကျောင်းသားတွေရဲ့ ဒေတာ ငါးပုံ
လေးပုံဟာ ထူးဆန်းစွာပျောက်သွားခဲ့ကြတယ်၊

79
00:04:11,179 --> 00:04:14,469
ဘယ်ကနေပြီး ဘယ်လိုဖြစ်သွားမှန်း
ကျွန်တော် စဉ်းစားလို့ကို မရခဲ့ပါဘူး။

80
00:04:14,469 --> 00:04:15,379
ဒါတောင်မှ၊

81
00:04:15,379 --> 00:04:18,729
ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ်၊ ကိုယ်က ဒီလောက်ကြီး
အားထုတ် ကြိုးပမ်းခဲ့တဲ့ နောက်မှာ၊

82
00:04:18,729 --> 00:04:22,009
ထွက်လာတဲ့ ရလဒ်က ကျုပ်တို့ လက်ရှိ
အနေအထားကို၊ ကျုပ်တို့

83
00:04:22,009 --> 00:04:25,029
အတန်းထဲမှာ ကြိုးစားခဲ့ကြတာတွေကို
ထင်ဟပ်မပေးတော့ စိတ်နာစရာကြီးပါ။

84
00:04:25,029 --> 00:04:27,899
ဒီလုနေရာမျိုးမှာ ကျွမ်းကျင်မှု
အကြောင်းကို ပြောဖို့ လိုပါတယ်။

85
00:04:27,899 --> 00:04:31,099
ကျွန်တော်တို့က ကျွန်တော်တို့ ကျောင်းသားတွေ
အကြောင်း သိကြတာ ရှိပါတယ်။

86
00:04:31,099 --> 00:04:34,429
ကျုပ်တို့က နေ့စဉ်နဲ့အမျှ ကျောင်းသားတွေ
အကြောင်း စဉ်းစားရတာတွေ ရှိပါတယ်။

87
00:04:34,429 --> 00:04:37,839
ကျုပ်တို့ သင်ခန်းစာကို ရေးသားပြုစုပုံနဲ့ 
တခြားလုပ်ရမှာတွေကို သိကြပါတယ်။

88
00:04:37,839 --> 00:04:41,519
ကျုပ်တို့ စာသင်ခန်းထဲမှာ အသိုင်းအဝိုင်း
ဖန်တီးပေးပုံကိုလည်း ကျုပ်တို့ သိကြတယ်။

89
00:04:41,519 --> 00:04:45,119
ကလေးတွေ မေးခွန်း မေးရင်း ကျုပ်တို့ကို
သင်ပေးဖို့ ဘယ်လိုစေ့ဆော်ရမှာ သိကြတယ်။

90
00:04:45,119 --> 00:04:47,985
အဲဒါက နားထောင်တတ်မှုရဲ့ အရေးကြီးတဲ့
အပိုင်းတစ်ခု ဖြစ်လို့ပါ။

91
00:04:47,985 --> 00:04:51,715
ကျုပ်တို့ သိကြတယ်၊ သိကြတယ်၊ ပြီးတော့
အဲဒါကို ပြောရဲကြပါတယ်။

92
00:04:51,715 --> 00:04:54,141
ဒါဟာ ဒီအလုပ်တစ်ခုလုံးထဲက
အရေးကြီးတဲ့ အစိတ်အပိုင်းပါ။

93
00:04:54,141 --> 00:04:57,121
ကျွန်တော်က ဘာအကြောင်းကိုပဲ ပြောပြော၊
တစ်ခုခု ပြောဆိုပြီ ဆိုရင်၊

94
00:04:57,121 --> 00:04:59,901
အစဉ်ပဲ ကျွန်တော့ ကျောင်းသားလေးတွေကို
ပြန်စဉ်းစားရပါတယ်။

95
00:04:59,901 --> 00:05:03,761
ကျွန်တော်ဟာ ကျွန်တော့ စာသင်ခန်းထဲက
ကလေးတွေကို အမြဲပဲ ထည့်စဉ်းစားတတ်ပါတယ်။

96
00:05:03,761 --> 00:05:07,481
ရွှေ့ပြောင်းလာသူတွေရဲ့ ကလေးတွေ၊
အလုပ်သမားတွေရဲ့ ကလေးတွေ၊

97
00:05:07,481 --> 00:05:11,091
တစ်နှစ်မကကြာအောင်၊ နေ့စဉ်လိုလို မိမိ
ကလေးကို လာအပ်ပေးခဲ့ကြတဲ့ မိဘတွေဟာ

98
00:05:11,091 --> 00:05:13,631
သူတို့ရဲ့ကလေးကို ပညာတွေ
ကောင်းမွန်စွာ ပို့ချပေးမှာကို

99
00:05:13,631 --> 00:05:17,591
လောကကြီးမှာ နေထိုင်ဖို့ ကောင်းမွန်စွာပြင်
ဆင်ပေးစေလိုကြပါတယ်။ လူသားတွေ ဖြစ်လာဖို့လေ။

100
00:05:17,591 --> 00:05:19,311
အခုဒီမှာ ခင်ဗျားတို့ မြင်ကြရတဲ့ ပုံက

101
00:05:19,311 --> 00:05:23,211
ကျွန်တော့ ကျောင်းသားတွေ Theodore Roosevelt
ရုပ်တုနဲ့ ရိုက်ထားတဲ့ပုံပါ၊

102
00:05:23,211 --> 00:05:25,845
American Museum of Natural History
သွားခဲ့စဉ်တုန်းကပါ။

103
00:05:25,845 --> 00:05:28,413
တကယ်တော့ ကျွန်တော်ဟာ
အဲဒီပုံကို မရိုက်ချင်ခဲ့ဘူး။

104
00:05:28,413 --> 00:05:30,993
ဒါပေမဲ့ အဲဒီအကြောင်းကို
စဉ်းစားကြည့်လိုက်တော့၊

105
00:05:30,993 --> 00:05:35,053
ဘာတွေ့လဲဆိုတော့။ သမ္မတကြီး Teddy ဟာ
ဒီနိုင်ငံထဲမှာ သဟဇာတဖြစ်အောင် မနေချင်ကြတဲ့

106
00:05:35,053 --> 00:05:39,443
လူတွေ၊ ရွှေ့ပြောင်းလာခဲ့သူတို့နဲ့ ဘေးချင်း
ကပ် ထိုင်နေရတာကို စိတ်ကူး ကြည့်လိုက်ကြပါ။

107
00:05:39,443 --> 00:05:42,583
ကျောင်းသားတွေကို ယုံကြည်တဲ့
ဆရာတစ်ယောက်ကို စိတ်ကူးကြည့်ကြပါ။

108
00:05:42,583 --> 00:05:45,723
ကျောင်းသားတွေကို ယုံကြည်တဲ့ ဆရာ
အကြောင်းကို ကျွန်တော် ပြောနေတာက၊

109
00:05:45,723 --> 00:05:48,553
ကျုပ်တို့ ဒီမိုကရေစီရဲ့ အဓိကအချက်ပါ၊

110
00:05:48,553 --> 00:05:50,673
ကျွန်တော် ပြောနေတဲ့ပုံက အဲဒီအကြောင်းပါ။

111
00:05:50,673 --> 00:05:53,303
ဒီလို စိတ်အားထက်သန်နေကြတဲ့
ဆရာတွေ အကြောင်း စဉ်းစားမိတယ်၊

112
00:05:53,303 --> 00:05:57,203
ကျုပ်တို့ ကျောင်းသားတွေ သူတို့ စာသင်ခန်း
တွေမှာ၊ သူတို့ ရပ်ကွက်ထဲမှာ နေ့စဉ်နဲ့အမျှ

113
00:05:57,203 --> 00:05:59,523
လူမှုရေး တရားမျှတမှုကို
ခံစားရအောင် ကြိုးစားရင်း၊

114
00:05:59,523 --> 00:06:03,393
ဘုရားရှိခိုးကျောင်းကို အတူတူ သွားခဲ့ကာ၊ 
မိဘဆရာတွေ့ဆုံပွဲမှာ အတူတူ ဆွေးနွေးခဲ့လို့

115
00:06:03,393 --> 00:06:07,323
အလုပ်မဖြစ်ကြတဲ့ များပြားလှတဲ့ မူဝါဒတွေရဲ့
တိုက်ရိုက် သက်ရောက်မှု ဘယ်လိုမှန်း သိလို့

116
00:06:07,323 --> 00:06:11,003
မိမိတို့ရဲ့ အချိန်တွေကို၊ ဘဝကို အနစ်နာ
ခံပြီး အားထုတ်ကြိုးစားနေကြတဲ့ ဆရာတွေပါ။

117
00:06:11,003 --> 00:06:15,006
ကျွန်တော် သူတို့အတွက် အားထုတ်ကြိုးပမ်းနေတာ
နောက်ကနေပြီး သူတို့ရဲ့ အားပေးမှုကြောင့်ပါ။

118
00:06:15,006 --> 00:06:16,876
သူတို့ဟာ အကောင်းဆုံး
ပညာရေးဝန်ထမ်းတွေပါ။

119
00:06:16,876 --> 00:06:20,556
သူတို့အကြောင်းကို ပြောရာတွင်၊ ကျုပ်တို့
အိမ်ထဲက အကောင်းဆုံး ပညာပို့ချပေးသူမှာ

120
00:06:20,556 --> 00:06:23,346
ကျွန်တော် သိတဲ့ ပရိသတ် အကြားမှာသာမက၊

121
00:06:23,346 --> 00:06:28,236
ကျုပ်တို့ သားလေး Alejandro ရဲ့
မိခင်ဖြစ်လည်း ဖြစ်နိုင်ပါတယ်။

122
00:06:30,753 --> 00:06:33,483
ကျွန်တော်က Luz အကြောင်း၊ Alejandro
အကြောင်း စဉ်းစားတဲ့အခါ၊

123
00:06:33,483 --> 00:06:37,483
သူတို့က နေ့စဉ် သင်ခန်းစာ ပေးနေသူတွေပါ။
တချိန်လုံး သင်ခန်းစာပေးနေကြတာ သူတို့ပါ။

124
00:06:37,513 --> 00:06:40,443
ပြီးတော့ ကျွန်တော် အမြဲတမ်း
စဉ်းစားမိသေးတာက "အိုး၊ ဘုရားသခင်၊

125
00:06:40,443 --> 00:06:44,133
သူတို့က ဒီလောက်တော်တဲ့ ဆရာတွေဆိုတော့၊
ကျွန်တော် ဘယ်လိုလုပ် ပိုတော်နိုင်ပါ့မလဲ၊

126
00:06:44,133 --> 00:06:47,733
ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် ကျွန်တော် အဲဒီလို အားထုတ်
နေရဆဲပါ။ ကျွန်တော့အသံက တုန်နေရင်

127
00:06:47,733 --> 00:06:49,743
သူတို့က ကျွန်တော့ခြေမြဲဖို့ ကူပေးကြသူပါ။

128
00:06:49,743 --> 00:06:51,763
ကျွန်တော်ဟာ ဆယ့်သုံးနှစ်-ဆယ့်လေးနှစ်အတွင်း

129
00:06:51,763 --> 00:06:53,963
ပညာသင်ကြား ပေးနိုင်ခွင့်ကို ရရှိခဲ့တဲ့

130
00:06:53,963 --> 00:06:56,383
ကျောင်းသား ထောင်ချီတို့ရဲ့
အကြောင်းကို တွေးမိပါတယ်။

131
00:06:56,383 --> 00:06:59,773
ကိုယ်လုပ်ပေးနေတဲ့ အလုပ်ဟာ ဘဝသက်တမ်း
များစွာအထိ ကျယ်ပြောသလို ခံစားရပါတယ်။

132
00:06:59,773 --> 00:07:02,393
ပြီးတော့ အဲဒီလို
ကျောင်းသားတွေနဲ့ တွေ့မိတိုင်း

133
00:07:02,393 --> 00:07:04,893
‘‘အံမလဲ၊ ငါမင်းကို သင်ပေးခဲ့တာနော်’’လို့
တွေးမိပါတယ်။

134
00:07:04,893 --> 00:07:08,363
ကျွန်တော့ ကျောင်းသားလေးတွေ အများအပြား
တို့ဟာ နေရာမျိုးစုံမှာ ရှိနေကြပါပြီ။

135
00:07:08,363 --> 00:07:11,667
ကျွန်တော်က စိတ်ထဲ ပျော်မိတဲ့ နေရာကို
သူတို့ ရောက်မသွားကြဘူး ဆိုရင်ကော။

136
00:07:11,667 --> 00:07:15,337
ကျွန်တော့ စာသင်ခန်းထဲ ရှိနေစဉ် သူတို့
ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် လူသားရယ်လို့ ခံစားရဖို့

137
00:07:15,337 --> 00:07:18,497
ကျွန်တော် လုပ်ပေးနိုင်တာ အားလုံး
လုပ်ပေးခဲ့တာကို ကျွန်တော် သိပါတယ်။

138
00:07:18,497 --> 00:07:19,867
ဒီအလုပ်က အဲဒါမျိုးပါ။

139
00:07:19,867 --> 00:07:22,717
အဲဒါက ကျွန်တော်ကို အားတက်မိစေပါတယ်။

140
00:07:22,717 --> 00:07:25,427
ကျွန်တော်က ကျွန်တော့စားပွဲခုံဆီကို
သွားတဲ့အခါမှာ၊

141
00:07:25,427 --> 00:07:29,117
မနက်နှိုးချိန်မှာ၊ ရှုံးမလား၊ နိုင်မလား
ထပ်ခါထပ်ခါ စဉ်းစားမိတတ်ပါတယ်၊

142
00:07:29,117 --> 00:07:32,697
တချိန်တည်းမှာ၊ ကလေးတွေ စိတ်ဝင်စားကြမယ့်
သင်ခန်းစာကို စီစဉ်ထားတာကို သိထားတယ်၊

143
00:07:32,697 --> 00:07:35,467
အဲဒါကို ယူလာရင်း သူတို့ကို
မင်္ဂလာပါ ဆိုပြီး နှုတ်ဆက်ပါတယ်။

144
00:07:35,467 --> 00:07:37,497
မိဘတွေ ဝင်လာကြတဲ့ အခါမျိုးမှာ၊ ကျွန်တော်က

145
00:07:37,497 --> 00:07:38,817
"A su orden" ပေါ့လေ။

146
00:07:38,817 --> 00:07:43,927
ကျွန်တော် ဝန်ဆောင်ပေးဖို့ အသင့်ပါ၊ ခင်ဗျား
တို့ ကလေးတွေကို သင်ပေးဖို့ ရှိနေတယ်ပေါ့။

147
00:07:43,927 --> 00:07:45,707
အဲဒီလို ကြိုဆိုမှုက ဘယ်လိုနေလဲ။

148
00:07:45,707 --> 00:07:48,487
အဲဒါတွေက ညအချိန်အထိ ကျွန်တော့ကို
မားမားမတ်မတ် ရပ်စေတာပါ။

149
00:07:48,487 --> 00:07:51,447
ပြီးတော့ နံနက်တိုင်း အိပ်ရာမှ
ထနိုးစေတာကလည်း အဲဒီအရာတွေပါပဲ။

150
00:07:51,447 --> 00:07:52,737
အလုပ်ကို မြတ်နိုးမှုပါ။

151
00:07:52,737 --> 00:07:55,287
ကျွန်တော်တို့က အားထုတ်ကြိုးပမ်းကြတာက
အဲဒီလိုရှိပါတယ်။

152
00:07:55,287 --> 00:07:58,777
ဒီတော့ ဆရာ့အသံလို ကျွန်တော် ပြောနေတာက
အကျယ်ဆုံး ဖြစ်ဖို့ လိုရုံတင်မကပါဘူး။

153
00:07:58,777 --> 00:08:02,257
ကျုပ်တို့ရဲ့ လုပ်ဆောင်ချက်တွေကို
အသုံးချပြီး ကျုပ်တို့ လုပ်ကိုင်နေကြတာနဲ့

154
00:08:02,257 --> 00:08:04,367
ကျုပ်တို့ အလုပ်နဲ့ ညီညွတ်ဖို့
ကြိုးပမ်းကြတယ်။

155
00:08:04,367 --> 00:08:06,367
သင်ရိုးညွှန်းတမ်း၊ လက်တွေ့ လုပ်ငန်းတွေနဲ့

156
00:08:06,367 --> 00:08:08,807
ပညာပို့ချနည်းများထဲမှာ
ကလေးတွေကို ထင်ဟပ်ပေးလိုကြတယ်၊

157
00:08:08,807 --> 00:08:11,917
သူတို့အနေနဲ့ နေရာတစ်ခုခုနဲ့ ပါဝင်ပတ်သက်
နေတာမျိုး ခံစားစေလိုပါတယ်။

158
00:08:11,917 --> 00:08:14,967
ကိုယ့်ဆီမှာ နေအိမ်ရှိတယ်လို့
ခံစားရတာမျိုးပေါ့လေ။

159
00:08:14,967 --> 00:08:16,997
ကိုယ်ရဲ့ တကယ့်အိမ်လိုတော့ မဟုတ်ဘူး။

160
00:08:16,997 --> 00:08:20,187
ကျွန်တော်တို့ရဲ့ ကလေး တော်တော်
များများဆီမှာ အိမ်ရှိချင်မှရှိမှာပါ။

161
00:08:20,187 --> 00:08:25,057
အဲဒီလို ခံစားရစိတ် လက်တွေ့ ဖန်တီပေးတာ၊
အဲဒီလို လုပ်နိုင်စွမ်းက ဘယ်လိုများပါလိမ့်။

162
00:08:25,057 --> 00:08:28,587
အဲဒါကို ကျွန်တော် မသိပေမဲ့၊
ကျွန်တော် သိတာကိုတော့ ကျွန်တော် သိတယ်။

163
00:08:28,587 --> 00:08:35,227
ဒီထက်ပိုပြီး ပြောရရင်၊ ကျွန်တော်ဟာ ဒါကို
ထပ်ပြီးရင် ထပ်လုပ်ဖို့ အသင့် ရှိသူပါ။

164
00:08:35,227 --> 00:08:40,037
ကျွန်တော် ဒါကို သိပ်ကို စိတ်မာန်ပါလို့
ဆက်ပြီး လုပ်သွားနေဦးမှာပါ။

165
00:08:40,037 --> 00:08:42,651
ခင်ဗျားတို့ကော အဲဒီထဲ လက်တွဲပါဝင်ကြမလား။