1 00:00:14,702 --> 00:00:15,702 Δώρα. 2 00:00:16,376 --> 00:00:17,910 Θαυμάσια πράγματα! 3 00:00:18,210 --> 00:00:20,277 Ποιος δεν τα θέλει; 4 00:00:21,760 --> 00:00:23,376 Όταν ήμουν έξι χρονών, 5 00:00:23,400 --> 00:00:24,640 έλαβα τα δώρα μου. 6 00:00:25,320 --> 00:00:28,770 Η δασκάλα μου στην πρώτη δημοτικού είχε την εξής εξαιρετική ιδέα. 7 00:00:28,770 --> 00:00:32,156 Ήθελε να βιώσουμε την εμπειρία της ανταλλαγής δώρων 8 00:00:32,159 --> 00:00:36,160 αλλά ταυτόχρονα να μάθουμε την αξία του αμοιβαίου επαίνου. 9 00:00:36,640 --> 00:00:39,536 Έτσι μας έβαλε να σηκωθούμε στον πίνακα· 10 00:00:39,560 --> 00:00:42,536 είχε αγοράσει σε όλους μας δώρα και τα είχε βάλει στη γωνία. 11 00:00:42,560 --> 00:00:43,776 Μετά είπε, 12 00:00:43,800 --> 00:00:46,456 «Γιατί δεν λέμε ωραία πράγματα ο ένας για τον άλλον; 13 00:00:46,480 --> 00:00:48,056 Όποιος ακούει το όνομά του, 14 00:00:48,080 --> 00:00:50,670 σηκώνεται, παίρνει το δώρο του και κάθεται». 15 00:00:51,520 --> 00:00:53,000 Τι φοβερή ιδέα, σωστά; 16 00:00:53,710 --> 00:00:55,306 Τι θα μπορούσε να πάει στραβά; 17 00:00:55,306 --> 00:00:56,640 (Γέλια) 18 00:00:57,400 --> 00:00:59,456 Ήμασταν 40 άτομα στην τάξη, 19 00:00:59,480 --> 00:01:01,936 και κάθε φορά που άκουγα το όνομα κάποιου, 20 00:01:01,960 --> 00:01:03,760 χειροκροτούσα δυνατά. 21 00:01:04,280 --> 00:01:06,776 Μετά είχανε μείνει 20 άτομα, 22 00:01:06,800 --> 00:01:08,576 δέκα άτομα, 23 00:01:08,600 --> 00:01:09,960 πέντε... 24 00:01:10,560 --> 00:01:11,936 και τρία... 25 00:01:11,960 --> 00:01:13,160 Ήμουν ένας από αυτούς. 26 00:01:13,720 --> 00:01:15,700 Οι φιλοφρονήσεις σταμάτησαν. 27 00:01:16,560 --> 00:01:19,140 Μέχρι τότε εγώ είχα βάλει τα κλάματα, 28 00:01:20,051 --> 00:01:23,472 και δεν ήθελα να ακούσω καν τη λέξη «δώρο» πλέον. 29 00:01:23,615 --> 00:01:25,297 Ούτε άλλους επαίνους ήθελα, 30 00:01:25,329 --> 00:01:28,085 ήθελα απλώς να φύγω και να καθίσω κάτω. 31 00:01:28,500 --> 00:01:30,516 Και η δασκάλα είχε πανικοβληθεί. 32 00:01:30,540 --> 00:01:34,196 Ρωτούσε: «Κάποιος να πει κάτι καλό για αυτά τα παιδιά;» 33 00:01:34,219 --> 00:01:35,436 (Γέλια) 34 00:01:35,436 --> 00:01:38,340 «Κανένας; Ωραία, πάρτε τα δώρα σας και καθίστε. 35 00:01:38,340 --> 00:01:39,936 Να είστε φρόνιμοι στο εξής· 36 00:01:39,936 --> 00:01:41,836 ίσως κάποιος πει κάτι καλό για εσάς». 37 00:01:41,860 --> 00:01:43,620 (Γέλια) 38 00:01:44,420 --> 00:01:46,036 Όπως σας το περιγράφω, 39 00:01:46,060 --> 00:01:48,706 μάλλον καταλαβαίνετε ότι ακόμη το θυμάμαι πολύ καλά. 40 00:01:48,706 --> 00:01:50,060 (Γέλια) 41 00:01:50,700 --> 00:01:52,796 Αλλά δεν ξέρω ποιος ένιωσε πιο άσχημα, 42 00:01:52,820 --> 00:01:54,636 εγώ ή η δασκάλα; 43 00:01:55,020 --> 00:01:58,156 Πρέπει να συνειδητοποίησε ότι μετέτρεψε μια ομαδική δραστηριότητα 44 00:01:58,180 --> 00:02:00,980 σε δημόσιο εξευτελισμό τριών εξάχρονων. 45 00:02:01,700 --> 00:02:02,956 Δεν είχε καθόλου πλάκα. 46 00:02:02,980 --> 00:02:05,316 Όταν εξευτελίζουν κάποιον στην τηλεόραση, 47 00:02:05,316 --> 00:02:06,602 αυτό ναι, είναι αστείο. 48 00:02:06,602 --> 00:02:08,637 Δεν είχε τίποτα το αστείο εκείνη η μέρα. 49 00:02:09,220 --> 00:02:12,236 Αυτή λοιπόν, ήταν μία εκδοχή μου, 50 00:02:12,260 --> 00:02:15,756 και θα προτιμούσα να πεθάνω παρά να βρεθώ ξανά σε αυτή τη θέση· 51 00:02:15,780 --> 00:02:18,020 να με απορρίψουν ξανά δημόσια. 52 00:02:18,340 --> 00:02:19,796 Αυτή είναι μία εκδοχή. 53 00:02:19,820 --> 00:02:22,066 Οκτώ χρόνια μετά. 54 00:02:22,300 --> 00:02:24,276 Ο Μπιλ Γκέιτς ήρθε στην πόλη μου, 55 00:02:24,300 --> 00:02:26,746 το Πεκίνο, στην Κίνα, για να δώσει μια ομιλία, 56 00:02:26,780 --> 00:02:28,516 οπότε τον άκουσα προσεκτικά. 57 00:02:28,540 --> 00:02:30,506 Με μάγεψε αυτός ο τύπος. 58 00:02:30,860 --> 00:02:33,756 Σκέφτηκα, ναι, τώρα ξέρω τι θέλω να κάνω. 59 00:02:33,780 --> 00:02:35,916 Έτσι έγραψα ένα γράμμα στην οικογένειά μου 60 00:02:35,940 --> 00:02:38,236 που έλεγε: «Μέχρι τα 25, 61 00:02:38,260 --> 00:02:40,876 θα έχω κάνει την μεγαλύτερη εταιρία του κόσμου, 62 00:02:40,900 --> 00:02:42,836 και αυτή θα αγοράσει τη Μάικροσοφτ». 63 00:02:42,860 --> 00:02:44,756 (Γέλια) 64 00:02:44,780 --> 00:02:47,396 Είχα κολλήσει με την ιδέα να κατακτήσω τον κόσμο, 65 00:02:47,420 --> 00:02:48,620 να κυριαρχήσω. 66 00:02:49,060 --> 00:02:51,876 Δεν σας λέω ψέματα, όντως έγραψα εκείνο το γράμμα. 67 00:02:51,900 --> 00:02:53,236 Να το. 68 00:02:53,260 --> 00:02:55,236 (Γέλια) 69 00:02:55,260 --> 00:02:57,076 Δεν χρειάζεται να το διαβάσετε όλο. 70 00:02:57,100 --> 00:02:58,876 (Γέλια) 71 00:02:58,900 --> 00:03:02,760 Είναι κακογραμμένο, αλλά σημείωσα ορισμένες λέξεις-κλειδιά. 72 00:03:03,500 --> 00:03:04,716 Πιάνετε το νόημα. 73 00:03:04,740 --> 00:03:06,516 (Γέλια) 74 00:03:06,540 --> 00:03:07,740 Λοιπόν... 75 00:03:09,180 --> 00:03:11,196 αυτή ήταν μια άλλη εκδοχή μου· 76 00:03:11,220 --> 00:03:12,900 αυτή του παγκόσμιου κατακτητή. 77 00:03:13,780 --> 00:03:15,236 Δύο χρόνια μετά, 78 00:03:15,260 --> 00:03:19,196 μου δόθηκε η ευκαιρία να έρθω στις ΗΠΑ. 79 00:03:19,220 --> 00:03:20,796 Φυσικά την άδραξα, 80 00:03:20,820 --> 00:03:23,036 γιατί εκεί ζούσε ο Μπιλ Γκέιτς. 81 00:03:23,060 --> 00:03:24,276 (Γέλια) 82 00:03:24,300 --> 00:03:26,940 Θεώρησα ότι ήταν η αρχή της επαγγελματικής μου πορείας. 83 00:03:27,580 --> 00:03:29,756 Δεκατέσσερα χρόνια μετά, 84 00:03:29,780 --> 00:03:31,196 ήμουν τριάντα χρονών. 85 00:03:31,220 --> 00:03:33,596 Όχι, δεν έκανα ποτέ εκείνη την εταιρία. 86 00:03:33,620 --> 00:03:35,156 Βασικά, ούτε καν την ξεκίνησα. 87 00:03:35,180 --> 00:03:39,156 Στην πραγματικότητα ήμουν υπεύθυνος πωλήσεων για μία πολύ σημαντική εταιρία. 88 00:03:39,180 --> 00:03:40,796 Όμως ένιωθα κολλημένος. 89 00:03:40,820 --> 00:03:42,260 Ήμουν στάσιμος. 90 00:03:42,980 --> 00:03:44,196 Γιατί συνέβη αυτό; 91 00:03:44,220 --> 00:03:47,140 Που πήγε το 14χρονο παιδί που είχε γράψει εκείνο το γράμμα; 92 00:03:47,220 --> 00:03:49,057 Δεν έφταιγε το ότι δεν προσπάθησε. 93 00:03:49,380 --> 00:03:52,436 Απλά σε κάθε νέα ιδέα, 94 00:03:52,460 --> 00:03:54,436 κάθε φορά που ήθελα να δοκιμάσω κάτι νέο, 95 00:03:54,460 --> 00:03:57,945 ακόμα και στην δουλειά, αν ήθελα να προτείνω κάτι, 96 00:03:57,960 --> 00:04:01,496 να μιλήσω μπροστά σε κόσμο, 97 00:04:01,520 --> 00:04:03,336 υπήρχε μια συνεχής διαμάχη 98 00:04:03,360 --> 00:04:06,136 μεταξύ του 14χρονου εαυτού μου και του 6χρονου. 99 00:04:06,360 --> 00:04:08,496 Ο ένας ήθελε να κατακτήσει τον κόσμο, 100 00:04:08,520 --> 00:04:09,736 να κάνει την διαφορά, 101 00:04:09,760 --> 00:04:11,880 ο άλλος φοβόταν την απόρριψη. 102 00:04:12,560 --> 00:04:15,080 Κάθε φορά νικούσε το 6χρονο. 103 00:04:16,959 --> 00:04:20,725 Αυτός ο φόβος παρέμεινε ακόμα και αφού έκανα την δική μου εταιρία. 104 00:04:20,959 --> 00:04:24,096 Την ίδρυσα στα 30 μου - 105 00:04:24,096 --> 00:04:27,192 για να γίνεις ο Μπιλ Γκέιτς, από κάπου πρέπει να αρχίσεις, έτσι; 106 00:04:28,280 --> 00:04:30,816 Όταν ήμουν επιχειρηματίας, 107 00:04:30,840 --> 00:04:33,736 μου παρουσιάστηκε μια επενδυτική ευκαιρία, 108 00:04:33,760 --> 00:04:35,560 αλλά με απέρριψαν. 109 00:04:36,240 --> 00:04:37,976 Αυτή η απόρριψη με πλήγωσε. 110 00:04:38,000 --> 00:04:41,600 Τόσο πολύ, που θέλησα να παραιτηθώ εκείνη τη στιγμή. 111 00:04:42,480 --> 00:04:43,696 Όμως σκέφτηκα, 112 00:04:43,720 --> 00:04:47,560 θα τα παρατούσε τόσο εύκολα ο Μπιλ Γκέιτς; 113 00:04:48,120 --> 00:04:50,976 Θα τα παρατούσε ο οποιοσδήποτε επιτυχημένος επιχειρηματίας; 114 00:04:51,000 --> 00:04:52,026 Όχι βέβαια! 115 00:04:52,400 --> 00:04:54,136 Εκεί το πήρα απόφαση. 116 00:04:54,400 --> 00:04:56,216 Μπορώ να κάνω μια καλύτερη εταιρία, 117 00:04:56,240 --> 00:04:58,456 μια καλύτερη ομάδα ή ένα προϊόν, 118 00:04:58,480 --> 00:05:00,016 αλλά ένα πράγμα είναι σίγουρο· 119 00:05:00,040 --> 00:05:01,746 έπρεπε να γίνω καλύτερος ηγέτης. 120 00:05:01,920 --> 00:05:03,440 Καλύτερος άνθρωπος. 121 00:05:03,920 --> 00:05:07,296 Δεν μπορώ να επιτρέψω στο 6χρονο παιδί να καθορίσει τη ζωή μου. 122 00:05:07,320 --> 00:05:09,400 Πρέπει να το βάλω στη θέση του. 123 00:05:10,200 --> 00:05:12,616 Γι' αυτό έψαξα βοήθεια στο διαδίκτυο. 124 00:05:12,640 --> 00:05:13,896 Το Γκουγκλ ήταν δίπλα μου. 125 00:05:13,920 --> 00:05:15,056 (Γέλια) 126 00:05:15,080 --> 00:05:17,640 Έψαξα, «Πώς να ξεπεράσω το φόβο της απόρριψης;» 127 00:05:18,160 --> 00:05:21,016 Βρήκα διάφορα ψυχολογικά άρθρα, 128 00:05:21,040 --> 00:05:23,546 σχετικά με την προέλευση του φόβου και του πόνου. 129 00:05:23,920 --> 00:05:27,216 Μετά βρήκα τα κλασικά παρακινητικά άρθρα 130 00:05:27,240 --> 00:05:29,621 του στυλ: «Μην το παίρνεις προσωπικά, ξεπέρασέ το». 131 00:05:30,400 --> 00:05:32,056 Ποιος δεν το ξέρει αυτό; 132 00:05:32,080 --> 00:05:33,656 (Γέλια) 133 00:05:33,680 --> 00:05:35,630 Αλλά γιατί φοβόμουν ακόμα; 134 00:05:35,630 --> 00:05:37,856 Τότε έπεσα τυχαία επάνω σ' αυτή την ιστοσελίδα. 135 00:05:37,880 --> 00:05:40,256 Είναι η rejectiontherapy.com 136 00:05:40,280 --> 00:05:42,616 (Γέλια) 137 00:05:42,840 --> 00:05:46,776 «Θεραπεία κατά της απόρριψης» ήταν ένα παιχνίδι ενός Καναδού επιχειρηματία. 138 00:05:46,800 --> 00:05:48,496 Λέγεται Τζέισον Κόμελι. 139 00:05:48,520 --> 00:05:53,616 Η βασική ιδέα είναι να επιζητάς την απόρριψη επί 30 μέρες, 140 00:05:53,640 --> 00:05:55,896 κάθε μέρα να απορρίπτεσαι σε κάτι, 141 00:05:55,920 --> 00:05:59,440 έτσι τελικά παύεις να νιώθεις τον πόνο. 142 00:06:00,400 --> 00:06:02,096 Λάτρεψα αυτή την ιδέα. 143 00:06:02,120 --> 00:06:03,656 (Γέλια) 144 00:06:03,680 --> 00:06:05,816 Είπα: «Ξέρεις κάτι; Θα το δοκιμάσω. 145 00:06:05,840 --> 00:06:08,856 Θα νιώσω την απόρριψη για 100 μέρες». 146 00:06:08,880 --> 00:06:11,296 Σκέφτηκα δικές μου ιδέες για απόρριψη, 147 00:06:11,320 --> 00:06:13,800 και ανέβαζα βίντεο στο διαδίκτυο. 148 00:06:14,800 --> 00:06:16,476 Να τι έκανα. 149 00:06:16,760 --> 00:06:19,696 Να πώς έμοιαζε η διαδικτυακή σελίδα. 150 00:06:20,700 --> 00:06:21,900 Πρώτη μέρα... 151 00:06:22,500 --> 00:06:23,796 (Γέλια) 152 00:06:23,820 --> 00:06:27,060 Δανείσου 100 ευρώ από έναν άγνωστο. 153 00:06:28,220 --> 00:06:30,956 Έτσι πήγα στη δουλειά μου, 154 00:06:30,980 --> 00:06:32,716 πήγα στον κάτω όροφο 155 00:06:32,740 --> 00:06:34,956 και είδα έναν τύπο πίσω από ένα γραφείο. 156 00:06:34,980 --> 00:06:36,716 Έμοιαζε με σεκιουριτά. 157 00:06:36,740 --> 00:06:38,276 Τον πλησίασα 158 00:06:38,300 --> 00:06:40,036 και ενώ περπατούσα, 159 00:06:40,060 --> 00:06:42,396 -ήταν η πιο μακρινή διαδρομή της ζωής μου- 160 00:06:42,420 --> 00:06:44,556 ανατρίχιαζα, 161 00:06:44,580 --> 00:06:47,036 ίδρωνα και είχα ταχυπαλμία. 162 00:06:47,060 --> 00:06:48,276 Πήγα μπροστά του και είπα 163 00:06:48,300 --> 00:06:50,956 «Συγνώμη, κύριε. Μπορώ να δανειστώ 100 ευρώ από εσάς;» 164 00:06:50,980 --> 00:06:52,316 (Γέλια) 165 00:06:52,340 --> 00:06:54,560 Με κοίταξε και μου κάνει, «Όχι». 166 00:06:55,140 --> 00:06:56,340 «Γιατί;» 167 00:06:56,700 --> 00:06:58,996 Και απλά είπα, «Όχι; Συγνώμη.» 168 00:06:59,020 --> 00:07:00,735 Έκανα στροφή και το έβαλα στα πόδια. 169 00:07:00,759 --> 00:07:02,119 (Γέλια) 170 00:07:03,460 --> 00:07:05,196 Ένιωσα τόσο ντροπιασμένος. 171 00:07:05,220 --> 00:07:06,676 Αλλά επειδή με βιντεοσκόπησα, 172 00:07:06,700 --> 00:07:09,836 το ίδιο βράδυ είδα τον εαυτό μου να βιώνει την απόρριψη. 173 00:07:09,860 --> 00:07:11,956 Είδα πόσο τρομαγμένος ήμουν. 174 00:07:11,980 --> 00:07:14,436 Έμοιαζα με το παιδί από την Έκτη Αίσθηση. 175 00:07:14,460 --> 00:07:15,876 Έβλεπα νεκρούς. 176 00:07:15,900 --> 00:07:17,516 (Γέλια) 177 00:07:17,540 --> 00:07:19,076 Αλλά μετά είδα αυτόν τον τύπο. 178 00:07:19,100 --> 00:07:20,996 Δεν έμοιαζε και τόσο απειλητικός. 179 00:07:21,020 --> 00:07:23,396 Ήταν ένας χοντρούλης, αξιαγάπητος τύπος, 180 00:07:23,420 --> 00:07:26,876 που με ρώτησε ακόμα «Γιατί;» 181 00:07:26,900 --> 00:07:29,316 Όχι μόνο αυτό, αλλά μου ζήτησε και να του εξηγήσω. 182 00:07:29,340 --> 00:07:30,916 Θα μπορούσα να πω πολλά πράγματα. 183 00:07:30,940 --> 00:07:33,236 Θα μπορούσα να εξηγήσω, να διαπραγματευτώ. 184 00:07:33,260 --> 00:07:34,890 Αλλά δεν έκανα τίποτα απ' αυτά. 185 00:07:35,180 --> 00:07:36,700 Απλώς το έβαλα στα πόδια. 186 00:07:37,660 --> 00:07:40,820 Ένιωσα πως αυτή είναι η μικρογραφία της ζωής μου. 187 00:07:41,420 --> 00:07:43,956 Κάθε φορά, με την παραμικρή απόρριψη, 188 00:07:43,980 --> 00:07:46,116 έτρεχα όσο πιο γρήγορα μπορούσα. 189 00:07:46,140 --> 00:07:47,396 Και ξέρετε κάτι; 190 00:07:47,420 --> 00:07:49,236 Την επόμενη φορά, ότι και αν συμβεί, 191 00:07:49,260 --> 00:07:50,756 δεν πρόκειται να τρέξω. 192 00:07:50,780 --> 00:07:51,980 Θα μείνω αφοσιωμένος. 193 00:07:52,580 --> 00:07:54,636 Μέρα δύο: Ζήτα δεύτερο μπέργκερ δωρεάν. 194 00:07:54,660 --> 00:07:56,636 (Γέλια) 195 00:07:56,660 --> 00:07:58,956 Πήγα σε ένα φαστφουντάδικο, 196 00:07:58,980 --> 00:08:01,476 τελείωσα το γεύμα μου, πήγα στον ταμεία και του είπα: 197 00:08:01,500 --> 00:08:03,076 «Θα ήθελα ένα γέμισμα πιάτου». 198 00:08:03,100 --> 00:08:05,276 (Γέλια) 199 00:08:05,300 --> 00:08:07,756 Με ρώτησε με απορία: «Τι είναι αυτό;» 200 00:08:07,780 --> 00:08:09,036 (Γέλια) 201 00:08:09,060 --> 00:08:12,716 Είπα: «Είναι όπως όταν σου ξαναγεμίζουν το ποτήρι, αλλά σε μπέργκερ». 202 00:08:12,740 --> 00:08:15,236 Είπε: «Λυπάμαι φίλε, δεν το συνηθίζουμε εδώ». 203 00:08:15,260 --> 00:08:16,596 (Γέλια) 204 00:08:16,620 --> 00:08:20,676 Μετά από την άρνησή του θα μπορούσα να το βάλω στα πόδια αλλά έμεινα. 205 00:08:20,700 --> 00:08:24,220 Είπα: «Βασικά λατρεύω τα μπέργκερ σας και το μαγαζί σας, 206 00:08:24,220 --> 00:08:27,726 και αν μπορείτε να κάνετε κάτι τέτοιο, θα σας λατρέψω περισσότερο». 207 00:08:27,780 --> 00:08:29,036 (Γέλια) 208 00:08:29,060 --> 00:08:31,676 Απάντησε: «Εντάξει, θα ρωτήσω το αφεντικό μου, 209 00:08:31,700 --> 00:08:34,676 ίσως δεχτεί αλλά λυπάμαι, δε μπορεί να γίνει σήμερα». 210 00:08:34,700 --> 00:08:36,116 Και έφυγα. 211 00:08:36,140 --> 00:08:37,996 Παρεπιπτόντως, 212 00:08:38,020 --> 00:08:40,275 δεν νομίζω ότι το εφάρμοσαν ποτέ. 213 00:08:40,299 --> 00:08:41,515 (Γέλια) 214 00:08:41,539 --> 00:08:43,100 Νομίζω ότι παρέμειναν στα ίδια. 215 00:08:43,659 --> 00:08:46,956 Αλλά το αίσθημα ζωής ή θανάτου που ένιωσα την πρώτη φορά 216 00:08:46,980 --> 00:08:48,316 είχε εξαφανιστεί, 217 00:08:48,340 --> 00:08:51,626 απλά και μόνο επειδή είχα επικεντρωθεί και δεν το έβαλα στα πόδια. 218 00:08:51,626 --> 00:08:54,082 Είπα, «Τέλεια, επιτέλους μαθαίνω πράγματα. 219 00:08:54,730 --> 00:08:55,606 Υπέροχα». 220 00:08:55,606 --> 00:08:58,416 Μέρα τρίτη: Πάρε ντόνατ ολυμπιακούς κύκλους. 221 00:08:59,260 --> 00:09:02,310 Εδώ η ζωή μου έφερε τα πάνω κάτω. 222 00:09:02,620 --> 00:09:04,236 Πήγα στα «Κρίσπι Κριμ», 223 00:09:04,260 --> 00:09:07,566 ένα μαγαζί με ντόνατ που υπάρχει κυρίως στις Νοτιανατολικές ΗΠΑ. 224 00:09:08,060 --> 00:09:09,626 Σίγουρα θα υπάρχουν κι εδώ. 225 00:09:10,279 --> 00:09:11,735 Μπαίνω λοιπόν μέσα και λέω, 226 00:09:11,735 --> 00:09:14,460 «Θα ήθελα το σύμβολο των ολυμπιακών αγώνων με ντόνατ, 227 00:09:14,460 --> 00:09:17,116 βασικά ενώνεις πέντε ντόνατ μαζί...» 228 00:09:17,380 --> 00:09:19,840 Εννοώ, δεν υπήρχε καμία περίπτωση να δεχτεί, όχι; 229 00:09:20,140 --> 00:09:22,516 Η υπάλληλος με πήρε πολύ στα σοβαρά. 230 00:09:22,540 --> 00:09:23,756 (Γέλια) 231 00:09:23,780 --> 00:09:24,996 Έβγαλε ένα χαρτί, 232 00:09:25,020 --> 00:09:27,196 άρχισε να ενώνει τα χρώματα και τους κύκλους, 233 00:09:27,220 --> 00:09:29,236 σκεφτόταν «Πώς να κάνω κάτι τέτοιο;» 234 00:09:29,260 --> 00:09:31,156 και 15 λεπτά αργότερα, 235 00:09:31,180 --> 00:09:34,376 επέστρεψε με ένα κουτί ντόνατ στο σχήμα των ολυμπιακών κύκλων. 236 00:09:34,620 --> 00:09:36,276 Ήμουν τόσο συγκινημένος. 237 00:09:36,300 --> 00:09:38,436 Δε μπορούσα να το πιστέψω. 238 00:09:38,460 --> 00:09:42,410 Εκείνο το βίντεο πήρε πάνω από πέντε εκατομμύρια προβολές στο YouTube. 239 00:09:42,940 --> 00:09:45,036 Ούτε ο κόσμος μπορούσε να το πιστέψει. 240 00:09:45,060 --> 00:09:47,600 (Γέλια) 241 00:09:47,940 --> 00:09:52,526 Μετά απ' αυτό εμφανίστηκα σε εφημερίδες, σε εκπομπές, παντού. 242 00:09:52,620 --> 00:09:54,116 Έγινα διάσημος. 243 00:09:54,140 --> 00:09:56,276 Πολλοί άνθρωποι άρχισαν να μου γράφουν μέιλ 244 00:09:56,300 --> 00:09:58,836 λέγοντας, «Αυτό που κάνεις είναι φοβερό». 245 00:09:58,860 --> 00:10:02,396 Αλλά η διασημότητα και η φήμη δε με άγγιξαν. 246 00:10:02,420 --> 00:10:05,426 Αυτό που ήθελα πραγματικά ήταν να μάθω, να αλλάξω. 247 00:10:05,500 --> 00:10:08,116 Οπότε μετέτρεψα τις υπόλοιπες 100 μέρες της απόρριψης 248 00:10:08,140 --> 00:10:11,756 σε ένα παιχνίδι, σε μια έρευνα. 249 00:10:12,220 --> 00:10:14,470 Ήθελα να δω πόσα πράγματα μπορούσα να μάθω. 250 00:10:14,740 --> 00:10:16,516 Έμαθα πολλά πράγματα. 251 00:10:16,540 --> 00:10:18,116 Ανακάλυψα τόσα πολλά μυστικά. 252 00:10:18,140 --> 00:10:21,036 Για παράδειγμα έμαθα ότι αν δεν το βάζω στα πόδια 253 00:10:21,060 --> 00:10:24,366 όταν με απορρίπτουν, μπορώ να μετατρέψω το «όχι» σε «ναι», 254 00:10:24,420 --> 00:10:26,036 και η μαγική λέξη είναι «γιατί;» 255 00:10:26,060 --> 00:10:29,940 Μια μέρα πήγα στο σπίτι ενός αγνώστου, κρατώντας ένα λουλούδι στο χέρι, 256 00:10:29,940 --> 00:10:31,420 χτύπησα την πόρτα και είπα, 257 00:10:31,420 --> 00:10:33,796 «Μπορώ να φυτέψω αυτό το λουλούδι στην αυλή σας;» 258 00:10:33,900 --> 00:10:35,436 (Γέλια) 259 00:10:35,460 --> 00:10:37,430 Απάντησε: «Όχι». 260 00:10:38,340 --> 00:10:40,076 Αλλά πριν γυρίσει και φύγει, ρώτησα: 261 00:10:40,100 --> 00:10:42,036 «Συγνώμη, μπορώ να μάθω το γιατί;» 262 00:10:42,060 --> 00:10:44,910 Απάντησε: «Κοίτα, έχω ένα σκύλο 263 00:10:44,910 --> 00:10:47,476 που τρελαίνεται να ξεθάβει οτιδήποτε θάβω στον κήπο. 264 00:10:47,500 --> 00:10:49,190 Δεν θέλω να χαραμίσω το λουλούδι. 265 00:10:49,190 --> 00:10:53,026 Αν θέλεις, πήγαινε απέναντι στην Κόνι. Λατρεύει τα λουλούδια». 266 00:10:53,620 --> 00:10:54,836 Αυτό ακριβώς έκανα. 267 00:10:54,860 --> 00:10:56,916 Πήγα απέναντι στην Κόνι. 268 00:10:56,940 --> 00:10:58,796 Χάρηκε τόσο πολύ που με είδε. 269 00:10:58,820 --> 00:11:00,516 (Γέλια) 270 00:11:00,540 --> 00:11:03,366 Μισή ώρα αργότερα, υπήρχε ένα λουλούδι στον κήπο της. 271 00:11:03,366 --> 00:11:05,232 Σίγουρα έγινε πιο όμορφο τώρα. 272 00:11:05,232 --> 00:11:06,528 (Γέλια) 273 00:11:06,780 --> 00:11:09,716 Αν όμως είχα φύγει μετά την αρχική απόρριψη, 274 00:11:09,716 --> 00:11:12,950 θα έμενα με την εντύπωση, ότι ο τύπος δεν με εμπιστευόταν, 275 00:11:12,950 --> 00:11:14,150 επειδή του φάνηκα τρελός, 276 00:11:14,150 --> 00:11:16,496 ότι δεν είχα ντυθεί καλά, ή δεν ήμουν ευπρεπής. 277 00:11:16,496 --> 00:11:17,862 Δεν ήταν τίποτα απ' αυτά. 278 00:11:17,862 --> 00:11:20,648 Απλώς αυτό που είχα δεν ταίριαζε με αυτό που χρειαζόταν. 279 00:11:20,700 --> 00:11:22,956 Με εμπιστεύθηκε όμως δίνοντας μου μια παραπομπή, 280 00:11:22,980 --> 00:11:24,636 όπως λένε στις πωλήσεις. 281 00:11:24,660 --> 00:11:26,500 Πέτυχα μια παραπομπή. 282 00:11:27,260 --> 00:11:28,476 Μια μέρα... 283 00:11:28,500 --> 00:11:31,396 Έμαθα επίσης ότι μπορώ να πω κάποια πράγματα, 284 00:11:31,420 --> 00:11:33,356 ώστε να πάρω πιο εύκολα θετική απάντηση. 285 00:11:33,380 --> 00:11:35,596 Για παράδειγμα μια μέρα πήγα στο Στάρμπακς, 286 00:11:35,620 --> 00:11:39,196 και ρώτησα τον υπεύθυνο, «Γεια, μπορώ να γίνω υποδοχέας στο Στάρμπακς;» 287 00:11:39,220 --> 00:11:41,556 Με ρώτησε: «Τι εννοείς υποδοχέας στο Στάρμπακς;» 288 00:11:41,636 --> 00:11:43,716 «Ξέρεις τους υποδοχείς στο ΙΚΕΑ; 289 00:11:43,740 --> 00:11:47,156 Αυτούς τους ανθρώπους που σε καλωσορίζουν μόλις μπεις, 290 00:11:47,180 --> 00:11:49,396 όμως βασικά φροντίζουν μην κλέψεις τίποτα; 291 00:11:49,420 --> 00:11:52,556 Θέλω να βιώσουν αυτή τη θερμή εμπειρία και οι πελάτες εδώ». 292 00:11:52,580 --> 00:11:54,036 (Γέλια) 293 00:11:54,060 --> 00:11:57,060 Δεν είμαι σίγουρος αν είναι και πολύ καλό αυτό. 294 00:11:58,300 --> 00:12:00,476 Βασικά είμαι σίγουρος ότι είναι κακό. 295 00:12:00,820 --> 00:12:02,876 Και ήταν σε φάση: «Ω...» 296 00:12:02,900 --> 00:12:05,156 ναι κάπως έτσι έμοιαζε, τον έλεγαν Έρικ, 297 00:12:05,180 --> 00:12:06,756 και έλεγε «Δεν είμαι σίγουρος». 298 00:12:06,780 --> 00:12:08,836 Έτσι φαινόταν, αβέβαιος. 299 00:12:08,860 --> 00:12:10,516 Τότε τον ρώτησα, «Είναι περίεργο;» 300 00:12:10,540 --> 00:12:12,580 και είπε: «Ναι, πολύ περίεργο, ρε φίλε». 301 00:12:13,500 --> 00:12:16,356 Αλλά με το που το είπε άλλαξε όλη του η συμπεριφορά. 302 00:12:16,380 --> 00:12:19,316 Σαν να άφηνε όλες τις αμφιβολίες του να πέσουν στο πάτωμα. 303 00:12:19,340 --> 00:12:22,356 Και είπε: «Ναι μπορείς να το κάνεις, αλλά διακριτικά». 304 00:12:22,380 --> 00:12:23,796 (Γέλια) 305 00:12:23,820 --> 00:12:26,196 Έτσι για την επόμενη μισή ώρα έγινα υποδοχέας. 306 00:12:26,220 --> 00:12:28,356 Έλεγα «Γεια» σε κάθε πελάτη που έμπαινε, 307 00:12:28,380 --> 00:12:30,756 δίνοντας του ευχές για τις γιορτές. 308 00:12:30,780 --> 00:12:34,146 Δεν ξέρω τι επάγγελμα έχετε, αλλά μη γίνετε υποδοχέας. 309 00:12:34,146 --> 00:12:35,452 (Γέλια) 310 00:12:35,452 --> 00:12:36,650 Ήταν απίστευτα βαρετό. 311 00:12:37,900 --> 00:12:42,836 Αλλά έμαθα ότι μπόρεσα να το κάνω γιατί ρώτησα «Είναι περίεργο;» 312 00:12:42,860 --> 00:12:44,996 Επειδή σχολίασα την αμφιβολία που είχε, 313 00:12:45,020 --> 00:12:48,556 και πρόσθεσα «Είναι περίεργο;» Αυτό σήμαινε πως εγώ δεν ήμουν. 314 00:12:48,580 --> 00:12:51,116 Αυτό σήμαινε ότι σκεφτόμουν όπως εκείνος, 315 00:12:51,140 --> 00:12:53,516 βλέποντάς το σαν κάτι περίεργο. 316 00:12:53,540 --> 00:12:54,796 Ξανά και ξανά, 317 00:12:54,820 --> 00:12:57,956 έμαθα ότι αν ανέφερα τις αμφιβολίες που ίσως έχουν οι άλλοι, 318 00:12:57,980 --> 00:13:00,936 πριν κάνω μία ερώτηση, με εμπιστεύονταν. 319 00:13:00,936 --> 00:13:03,460 Ήταν πιο πιθανό να μου απαντήσουν θετικά. 320 00:13:03,610 --> 00:13:08,030 Τότε έμαθα ότι μπορούσα να εκπληρώσω το όνειρο ζωής μου, ρωτώντας. 321 00:13:08,300 --> 00:13:11,396 Προέρχομαι από τέσσερις γενιές καθηγητών· 322 00:13:11,420 --> 00:13:14,236 η γιαγιά μου πάντα έλεγε, 323 00:13:14,260 --> 00:13:16,556 «Τζια, μπορείς να κάνεις ότι θέλεις, 324 00:13:16,580 --> 00:13:18,636 αλλά θα ήταν τέλειο αν γινόσουν δάσκαλος». 325 00:13:18,660 --> 00:13:20,076 (Γέλια) 326 00:13:20,100 --> 00:13:22,356 Εγώ όμως ήθελα να γίνω επιχειρηματίας. 327 00:13:22,380 --> 00:13:25,756 Ήταν βέβαια πάντα όνειρό μου να διδάξω κάποτε κάτι. 328 00:13:25,780 --> 00:13:27,596 Οπότε είπα: «Γιατί δε ρωτάω 329 00:13:27,620 --> 00:13:30,236 αν μπορώ να διδάξω στο πανεπιστήμιο;» 330 00:13:30,260 --> 00:13:31,716 Έμενα στο Όστιν τότε, 331 00:13:31,740 --> 00:13:33,700 οπότε πήγα στο τοπικό πανεπιστήμιο 332 00:13:33,700 --> 00:13:37,036 και ρώτησα τους καθηγητές: «Μπορώ να κάνω μια διάλεξη στο μάθημά σας;» 333 00:13:37,060 --> 00:13:39,556 Δεν έβγαλε πουθενά τις πρώτες φορές. 334 00:13:39,580 --> 00:13:42,076 Αλλά επειδή δεν το έβαλα στα πόδια, αλλά επέμεινα, 335 00:13:42,100 --> 00:13:45,436 ο τρίτος καθηγητής που ρώτησα ήταν πολύ εντυπωσιασμένος. 336 00:13:45,460 --> 00:13:47,516 Είπε: «Κανείς δεν το έχει ξανακάνει αυτό». 337 00:13:47,540 --> 00:13:51,556 Πήγα προετοιμασμένος με παρουσιάσεις και πλάνο διδασκαλίας. 338 00:13:51,580 --> 00:13:53,636 Είπε: «Μπορώ να το χρησιμοποιήσω αυτό. 339 00:13:53,660 --> 00:13:56,996 Γιατί δεν έρχεσαι ξανά σε δύο μήνες; Θα σε χωρέσω κάπου στο πρόγραμμα». 340 00:13:57,020 --> 00:13:59,000 Δύο μήνες μετά δίδασκα μια τάξη. 341 00:14:00,140 --> 00:14:03,396 Αυτός είμαι εγώ. Δεν φαίνομαι καλά, η φωτογραφία δεν είναι καθαρή. 342 00:14:03,420 --> 00:14:06,196 Μερικές φορές σε απορρίπτει μέχρι και ο φωτισμός. 343 00:14:06,220 --> 00:14:07,420 (Γέλια) 344 00:14:08,380 --> 00:14:09,596 Αλλά ναι, 345 00:14:09,620 --> 00:14:12,356 όταν τελείωσα το μάθημα έβαλα τα κλάματα, 346 00:14:12,380 --> 00:14:14,156 γιατί σκέφτηκα ότι 347 00:14:14,180 --> 00:14:17,476 μπορώ να καταφέρω ό,τι ονειρεύομαι αρκεί να το ζητήσω. 348 00:14:17,500 --> 00:14:20,156 Παλιά πίστευα ότι έπρεπε να κάνω όλα εκείνα τα πράγματα, 349 00:14:20,180 --> 00:14:23,796 έπρεπε να γίνω τέλειος επιχειρηματίας ή να κάνω διδακτορικό για να διδάξω, 350 00:14:23,820 --> 00:14:25,356 αλλά όχι, απλά ρώτησα, 351 00:14:25,380 --> 00:14:26,790 και μπόρεσα να διδάξω. 352 00:14:27,100 --> 00:14:29,476 Σε αυτή τη φωτογραφία όπου δεν φαίνεται τίποτα, 353 00:14:29,500 --> 00:14:32,796 παρέθεσα τα λόγια του Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ του νεότερου. 354 00:14:32,820 --> 00:14:37,356 Γιατί; Γιατί στην έρευνά μου ανακάλυψα ότι οι άνθρωποι που άλλαξαν τον κόσμο, 355 00:14:37,380 --> 00:14:40,316 τον τρόπο που ζούμε και σκεφτόμαστε, 356 00:14:40,340 --> 00:14:44,436 είναι οι άνθρωποι που αντιμετώπισαν αρχικά και συχνά τη βία, την απόρριψη. 357 00:14:44,460 --> 00:14:46,516 Άνθρωποι σαν τον Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ, 358 00:14:46,540 --> 00:14:48,596 σαν τον Μαχάτμα Γκάντι, τον Νέλσον Μαντέλα, 359 00:14:48,620 --> 00:14:50,156 ή ακόμη και τον Ιησού Χριστό. 360 00:14:50,180 --> 00:14:53,556 Αυτοί οι άνθρωποι δεν άφησαν να τους καθορίσει η απόρριψη, 361 00:14:53,580 --> 00:14:57,740 αλλά να τους καθορίσει η αντίδρασή τους μετά από αυτήν. 362 00:14:58,620 --> 00:15:00,830 Αγκάλιασαν την απόρριψη. 363 00:15:01,060 --> 00:15:04,276 Δε χρειάζεται να γίνουμε ίδιοι για να μάθουμε για την απόρριψη, 364 00:15:04,300 --> 00:15:07,636 στην περίπτωσή μου, η απόρριψη ήταν η κατάρα μου, 365 00:15:07,636 --> 00:15:08,852 ο δικός μου μπαμπούλας. 366 00:15:08,852 --> 00:15:13,048 Με κυνηγούσε σε όλη μου τη ζωή επειδή την απέφευγα. 367 00:15:13,282 --> 00:15:15,100 Μετά άρχισα να την αποδέχομαι. 368 00:15:15,310 --> 00:15:18,530 Την μετέτρεψα στο μεγαλύτερο δώρο της ζωής μου. 369 00:15:19,060 --> 00:15:23,350 Ξεκίνησα να διδάσκω σε άλλους ανθρώπους πώς να κάνουν την απόρριψη ευκαιρία. 370 00:15:23,600 --> 00:15:25,616 Χρησιμοποίησα τη σελίδα, τις ομιλίες μου, 371 00:15:25,640 --> 00:15:30,056 το βιβλίο που μόλις εξέδωσα, ενώ παράλληλα δομώ νέα μέσα 372 00:15:30,056 --> 00:15:33,210 για να βοηθήσω κι' άλλους να ξεπεράσουν τον φόβο της απόρριψης. 373 00:15:34,000 --> 00:15:35,736 Όταν σε απορρίπτουν στη ζωή, 374 00:15:35,760 --> 00:15:37,976 όταν αντιμετωπίζεις ένα ακόμη εμπόδιο, 375 00:15:38,000 --> 00:15:40,016 ή άλλη μια αποτυχία, 376 00:15:40,040 --> 00:15:41,616 συλλογίσου τις πιθανότητες. 377 00:15:41,880 --> 00:15:43,096 Μην το βάλεις στα πόδια. 378 00:15:43,120 --> 00:15:44,336 Αν τα αποδεχθείς, 379 00:15:44,360 --> 00:15:46,690 ίσως γίνουν και δικά σου δώρα επίσης. 380 00:15:46,960 --> 00:15:48,006 Σας ευχαριστώ πολύ. 381 00:15:48,006 --> 00:15:50,550 (Χειροκροτήματα)