ฉันรักผลงานพวกนี้
นอกจากที่ว่ามันคือ
เรื่องราวเก่าแก่สำหรับฉันแล้ว
ฉันแค่คิดว่ามันสวยดี
ฉันคิดมานานแล้วว่ามันสวยมากไปด้วยซ้ำ
บางครั้งความงามก็เป็นปัญหากับการสร้างศิลปะ
ในยุค 70 ใครๆ ต่างก็คิด
ว่าความงามคือความอ่อนแอ
แต่จริงๆ แล้วมันคือความเข้มแข็ง
ฉันว่ามันก็เหมือนสิ่งอื่นๆ ในโลก
ที่มีการเปลี่ยนแปลง
อะไรๆ มันก็ย้อนกลับมา
ตื่นเต้นจัง ทนรอดูไม่ไหวแล้ว
สวยมาก
ให้ตายสิ บาร์บาร่า
มันน่าตื่นเต้น ฉันชอบมาก
ฉันจะใช้มันทำงานอีก แน่นอนเลย
ฉันชอบนะ อืม ฉันชอบ
นี่เป็นการลองถ่ายภาพครั้งแรกของฉัน
เรียกว่าการอัดภาพแบบไม่ใช้ห้องมืด
มันคือสารเหลวที่เป็นส่วนผสม
จากเหล็กและน้ำยาฟอกขาว
สามารถนำวัตถุใดๆ มาวางบนนั้นก็ได้
แล้วก็นำไปตากแดด
พอล้างออกมา มันจะกลายเป็นสีน้ำเงิน
สีน้ำเงินเป็นสีแห่งจิตวิญญาณ
ฉันชอบที่ว่าสีน้ำเงินนี้
สามารถสื่อถึงพลังที่รุนแรงได้
ในยุค 70 ตอนที่ฉันสอนประติมากรรมจากสิ่งทอ
ฉันต้องหาวิธีการสาธิต
การทำให้ผ้าทอพื้นผิวเรียบ
ออกมาเป็นรูปแบบสามมิติ
และฉันก็ไปเจอมุ้งลวดหน้าต่าง
ตอนที่เห็นว่าฉันได้ลายมัวเรสวยๆ
จากการเอามันมาซ้อนสองชั้น
ฉันก็คิดถึงการอัดภาพแบบไม่ใช้ห้องมืด
และเอามันมาลองทดสอบดู
มันง่ายมากๆ
ไม่ต้องมีห้องมืดก็ทำได้
และฉันชอบความคิดที่ว่า
มันเหมือนกระบวนการทำภาพพิมพ์มากกว่า
แต่เป็นการอัดภาพ
ฉันรู้แต่ว่างานเหล่านี้มีความพิเศษบางอย่าง
ฉันแค่เก็บมันเอาไว้ก่อน
ฉันไม่อยากแสดงพวกมันให้โลกเห็น
โดยไม่มีใครรู้ว่าเป็นการตั้งใจทำออกมา
ฉันยังมีความชอบในพวกวัสดุ
ฉันชอบสิ่งที่มีลักษณะโปร่งแสง
และผิวสัมผัสของพื้นผิวแบบต่างๆ
ในช่วงนั้นฉันมีอิสระมาก
ฉันไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับการถ่ายภาพ
ตอนนี้ฉันว่าฉันรู้เรื่องการถ่ายภาพมากไป
มันเป็นช่วงเวลาแห่งการทดลอง
ในหลายๆ ทางมากกว่า