Λατρεύω αυτά τα έργα.
Εκτός του ότι αποτελούν ιστορία για μένα,
...πιστεύω ότι είναι όμορφα.
Για πολύ καιρό, πίστευα ότι ήταν
υπερβολικά όμορφα.
Μερικές φορές η ομορφιά είναι πρόβλημα
στη δημιουργία της τέχνης.
Το '70, ο υπόλοιπος κόσμος πίστευε ότι
η ομορφιά ήταν αδυναμία...
...στη πραγματικότητα όμως, είναι δύναμη.
Νομίζω, όπως άλλα πράγματα
έχουν αλλάξει στο κόσμο,
έτσι επανέρχονται.
Τόσο συναρπαστικό, ανυπομονώ να το δω.
[ΓΕΛΙΑ]
Αυτό είναι πανέμορφο.
Θεέ μου, Μπάρμπαρα, είναι καταπληκτικό.
Το λατρεύω!
Θα ξαναδουλέψω μ'αυτό, σίγουρα.
Μ'αρέσει. Όντως, μ'αρέσει.
Αυτή ήταν η πρώτη μου
φωτογραφική απόπειρα.
Ονομάζεται κυανοτυπία.
Είναι ένα υγρό εναιώρημα από μείγμα
σιδήρου κι οξυζενέ.
Οτιδήποτε μπορεί να τοποθετηθεί
πάνω του και να εκτεθεί στον ήλιο.
Όταν πλένεται, γίνεται μπλε.
Το μπλε είναι τόσο υπερφυσικό χρώμα.
Λατρεύω την ένταση αυτού του μπλε.
Το '70, όταν δίδασκα υφαντική γλυπτική...
...χρειαζόμουν ένα τρόπο να δείξω
τη μετατροπή ενός επίπεδου υφάσματος...
...σε τρισδιάστατη μορφή.
Και βρήκα αυτή τη σίτα παραθύρου.
Όταν είδα ότι δύο στρώσεις φτιάχνουν
ένα όμορφο κυματιστό ύφασμα...
...σκέφτηκα τη διαδικασία της κυανοτυπίας, και πειραματίστηκα.
Ήταν πανεύκολο.
Δεν χρειαζόταν σκοτεινό θάλαμο.
Μ'άρεσε το γεγονός ότι έμοιαζε
με διαδικασία εκτύπωσης...
...αλλά, εν γένει ήταν
φωτογραφική καταγραφή.
Απλά ήξερα ότι αυτά τα έργα
είχαν κάτι ιδιαίτερο.
Τ'άφησα στην άκρη για λίγο.
Δεν ήθελα να εκτίθενται στο κόσμο
χωρίς κάποια αναγνώριση στο σύνολό τους.
Εξακολουθώ να έχω σχέση με τα υλικά.
Ακόμη αντιδρώ στις διαφάνειες και
υφές διαφόρων επιφανειών.
Εκείνη την εποχή,
ήμουν πραγματικά ελεύθερη.
Δεν ήξερα τίποτα για τη φωτογραφία.
Τώρα νομίζω γνωρίζω υπερβολικά πολλά.
Ήταν μια πιο πειραματική εποχή,
υπό άλλη έννοια.