Κάπου στις αρχές του 1750,
ένας 22χρονος άντρας
με το όνομα Μπένζαμιν Μπάνεκερ
σκάλιζε πυρετωδώς γρανάζια από ξύλο.
Ένωσε τα κομμάτια για να δημιουργήσει
τον περίπλοκο εσωτερικό
μηχανισμό ενός ρολογιού,
το οποίο ήλπιζε ότι θα ηχούσε κάθε ώρα.
Και το μόνο που είχε για βοήθεια
ήταν ένα ρολόι τσέπης για έμπνευση,
και τους δικούς του υπολογισμούς.
Κι όμως, η προσεκτική
μηχανική του δούλεψε.
Τα ρολόγια που ηχούσαν μπορεί
να υπήρχαν για εκατοντάδες χρόνια,
αλλά ο Μπάνεκερ μπορεί να είναι ο πρώτος
ο οποίος έφτιαξε ένα στην Αμερική,
και προσέλκυσε εντυπωσιασμένους
επισκέπτες από όλη τη χώρα.
Απόδειξη της ευφυΐας του είναι
ότι το ρολόι συνέχιζε να ηχεί
για το υπόλοιπο της ζωής του Μπάνεκερ.
Γεννηθείς το 1731 ως απελεύθερος σκλάβος
σε μια φάρμα της Βαλτιμόρης, στο Μέριλαντ,
από τα πρώτα χρόνια της ζωής του
ο νεαρός Μπάνεκερ είχε πάθος
για τα μαθηματικά και τις επιστήμες.
Η όρεξη του για γνώση συνεχώς μεγάλωνε
καθόσον δίδασκε στον εαυτό του αστρονομία,
μαθηματικά,
μηχανική,
και μελετούσε τον φυσικό κόσμο.
Σαν ενήλικας χρησιμοποίησε την αστρονομία
για να προβλέπει με ακρίβεια
σεληνιακά και ηλιακά γεγονότα,
όπως την ηλιακή έκλειψη το 1789,
ενώ εφάρμοζε τις μαθηματικές του
ικανότητες στη διαχείριση της γης.
Το ταλέντο του έπεσε στην αντίληψη
του ντόπιου επιχειρηματία Άντριου Έλικοτ,
ο οποίος ήταν και ο Γενικός Επιθεωρητής
των Ηνωμένων Πολιτειών.
Αναγνωρίζοντας τις ικανότητες
του Μπάνεκερ το 1791,
ο Έλικοτ τον όρισε βοηθό
σε μια νέα εργασία μεγάλου κύρους,
το πολεοδομικό σχεδιασμό
της πρωτεύουσας του έθνους.
Στο μεταξύ ο Μπάνεκερ έστρεψε
το λαμπρό μυαλό του στη γεωργία.
Με την επιστημονική του εξειδίκευση
εισήγαγε νέες καλλιεργητικές μεθόδους
στην οικογενειακή φυτεία καπνού.
Η γοητεία που του ασκούσε ο φυσικός κόσμος
τον οδήγησε να μελετήσει
και τον κύκλο ζωής των ακρίδων.
Το 1792, ο Μπάνεκερ αρχίζει
να εκδίδει ημερολόγια.
Αυτά περιείχαν αναλυτικές πληροφορίες
για το σεληνιακό και τον ηλιακό κύκλο,
μετεωρολογικές προβλέψεις,
και χρονοδιαγράμματα
για σπορά και παλίρροιες.
Ο Μπάνεκερ έστειλε ένα χειρόγραφο
αντίγραφο του πρώτου του ημερολογίου
στον γραμματέα της πολιτείας
της Βιρτζίνια, Τόμας Τζέφερσον.
Αυτό έγινε μια δεκαετία πριν ο Τζέφερσον
εκλεγεί πρόεδρος των ΗΠΑ.
Στο γράμμα που το συνόδευε,
έκανε έκκληση στον Τζέφερσον
«να αγκαλιάσει κάθε ευκαιρία που ξεριζώνει
το τρένο του παραλόγου
και των ψευδών ιδεών και απόψεων»
και το οποίο προκαλούσε προκαταλήψεις
εναντίον των μαύρων.
Ο Τζέφερσον διάβασε το ημερολόγιο
και επαίνεσε τη δουλειά του Μπάνεκερ.
Η αλληλογραφία του Μπάνεκερ
με τον μελλοντικό πρόεδρο
τώρα θεωρείται ένα από
τα πρώτα γραπτά ντοκουμέντα
διαμαρτυρίας για τα δικαιώματα
των πολιτών στην Αμερική.
Για το υπόλοιπο της ζωής του
αγωνίστηκε για αυτό τον σκοπό,
μοιραζόμενος μέσω των γραπτών του
την αντίθεσή του κατά της δουλείας.
Το 1806, σε ηλικία 75 ετών,
ο Μπάνεκερ πέθανε μετά
από μια ζωή μελέτης και ακτιβισμού.
Την ημέρα του θανάτου του,
κάηκε μυστηριωδώς το σπίτι του
και το μεγαλύτερο μέρος της δουλειάς του,
μαζί και το ρολόι που ηχούσε,
το οποίο καταστράφηκε.
Αλλά ακόμη και έτσι,
η κληρονομιά του συνεχίζει.