0:00:01.006,0:00:06.156
เรามีบันทึกทางประวัติศาสตร์[br]ที่ทำให้เรารู้ว่าชาวกรีกโบราณแต่งตัวอย่างไร

0:00:06.180,0:00:07.434
ใช้ชีวิตอย่างไร

0:00:07.458,0:00:08.980
สู้อย่างไร ...

0:00:09.004,0:00:10.528
แต่พวกเขารู้สึกอย่างไรล่ะ

0:00:11.432,0:00:15.872
หนึ่งในความคิดตามธรรมชาติก็คือ[br]แง่มุมที่ลึกที่สุดของความคิดของมนุษย์ --

0:00:15.896,0:00:17.768
ความสามารถในการจินตนาการของเรา

0:00:17.792,0:00:19.189
การมีสติ

0:00:19.213,0:00:20.444
เพื่อที่จะฝัน --

0:00:20.468,0:00:22.087
มันเหมือนกันมาโดยตลอด

0:00:22.872,0:00:24.371
ความเป็นไปได้อีกอย่างหนึ่งก็คือ

0:00:24.395,0:00:28.118
การเปลี่ยนแปลงทางสังคม[br]ที่ก่อร่างวัฒนธรรมของเรา

0:00:28.142,0:00:31.927
อาจจะเปลี่ยนแปลงโครงสร้าง[br]ทางความคิดของมนุษย์

0:00:32.911,0:00:35.435
เราอาจมีความเห็นที่แตกต่างกันในเรื่องนี้

0:00:35.459,0:00:38.176
ที่จริงแล้วมันเป็นการถกเถียง[br]ทางปรัชญาที่ยาวนาน

0:00:38.644,0:00:41.371
แต่คำถามนี้มันจะคล้อยตาม[br]หลักทางวิทยาศาสตร์หรือไม่

0:00:42.834,0:00:45.340
นี่คือสิ่งที่ผมต้องการจะนำเสนอ

0:00:45.364,0:00:50.136
ว่าในแบบเดียวกัน เราสามารถสร้างภาพขึ้นมาใหม่[br]ได้ว่าเมืองกรีกโบราณมีหน้าตาอย่างไร

0:00:50.160,0:00:52.548
จากอิฐไม่กี่ก้อน

0:00:52.572,0:00:56.698
ว่าการจารึกของวัฒนธรรม[br]เป็นบันทึกทางโบราณคดี

0:00:56.722,0:00:58.865
ฟอสซิลของความคิดมนุษย์

0:00:59.905,0:01:01.079
และในความเป็นจริง

0:01:01.103,0:01:03.309
การวิเคราะห์ทางจิตวิทยาบางแขนง

0:01:03.333,0:01:06.877
จากหนังสือที่เก่าแก่ที่สุด[br]เกี่ยวกับวัฒนธรรมมนุษย์

0:01:06.901,0:01:12.856
ในยุค 70 จูเลี่ยน เจนส์ [br]ตั้งสมมติฐานสุดแปลกแหวกแนวขึ้นมา

0:01:12.880,0:01:15.293
ว่าเพียง 3,000 ปีก่อน

0:01:15.317,0:01:20.205
มนุษย์คือสิ่งที่ในวันนี้เราเรียกว่าจิตเภท

0:01:21.753,0:01:23.261
และเขาอ้างว่า

0:01:23.285,0:01:26.586
หนังสือเหล่านี้อธิบายไว้ว่า มนุษย์กลุ่มแรกนั้น

0:01:26.610,0:01:28.514
ประพฤติตัวคงเส้นคงวา

0:01:28.538,0:01:31.554
ตามประเพณีที่แตกต่างกัน[br]และในสถานที่ต่าง ๆ บนโลกใบนี้

0:01:31.578,0:01:35.110
ราวกับว่าพวกเขาได้ยินและเชื่อฟังเสียง

0:01:35.134,0:01:38.174
ที่พวกเขารับรู้ว่ามาจากพระเจ้า

0:01:38.198,0:01:39.396
หรือจากแรงบันดาลใจ ...

0:01:40.063,0:01:42.832
สิ่งที่วันนี้พวกเราเรียกว่าภาพหลอน

0:01:43.888,0:01:46.514
และเมื่อเวลาผ่านไป

0:01:46.538,0:01:50.189
พวกเขาเริ่มที่จะรับรู้ว่า[br]พวกเขาเป็นผู้สร้าง

0:01:50.213,0:01:52.728
เจ้าของเสียงจากภายในเหล่านี้

0:01:53.316,0:01:56.031
และด้วยสิ่งนี้ [br]พวกเขาได้มาซึ่งอันตรวินิจ (introspection)

0:01:56.055,0:01:58.538
ความสามารถที่จะคิด[br]เกี่ยวกับความนึกคิดของตัวเอง

0:01:59.785,0:02:03.182
ดังนั้นทฤษฎีของเจนส์ที่กล่าวว่า[br]ความตระหนักรู้

0:02:03.206,0:02:06.372
อย่างน้อยก็เป็นวิธีที่เรารับรู้วันนี้

0:02:06.396,0:02:09.936
ที่เรารู้สึกว่า[br]เราเป็นผู้ควบคุมการมีอยู่ของเราเอง --

0:02:09.960,0:02:12.697
เป็นการพัฒนาทางวัฒนธรรมที่ค่อนข้างใหม่

0:02:13.456,0:02:15.242
และทฤษฎีนี้ค่อนข้างมีความงดงามมาก

0:02:15.266,0:02:16.699
แต่มันมีปัญหาที่เห็นได้ชัดอยู่

0:02:16.723,0:02:20.715
ซึ่งก็คือ มันอ้างอิงมาจากตัวอย่างจำนวนน้อย[br]และค่อนข้างจำเพาะ

0:02:21.085,0:02:22.848
ดังนั้นคำถามก็คือทฤษฎีที่ว่า

0:02:22.872,0:02:27.623
การพินิจภายในนั้นสร้างขึ้นมา[br]ในประวัติศาสตร์ของมนุษย์แค่เมื่อ 3,000 ปีก่อน

0:02:27.647,0:02:30.631
สามารถตรวจสอบด้วยรูปแบบเชิงปริมาณ[br]และวัตถุประสงค์หรือไม่

0:02:31.543,0:02:35.106
และปัญหาทีว่าจะกระทำการสิ่งนี้ด้วยวิธีใด[br]ก็ค่อนข้างชัดเจน

0:02:35.130,0:02:38.590
มันไม่เหมือนกับการที่พลาโตตื่นขึ้นมาในวันหนึ่ง [br]แล้วเขียนว่า

0:02:38.614,0:02:40.273
"สวัสดี ผมคือพลาโต

0:02:40.297,0:02:43.186
และในวันนี้ ผมมีสติในการใคร่ครวญ[br]อย่างเต็มที่"

0:02:43.210,0:02:45.503
(เสียงหัวเราะ)

0:02:45.527,0:02:48.860
และจริง ๆ แล้วนี่บ่งบอก[br]ถึงสาระสำคัญของปัญหา

0:02:49.467,0:02:53.522
เราต้องการที่จะค้นหาการเกิดขึ้น[br]ของแนวคิดที่ไม่เคยกล่าวไว้

0:02:54.434,0:02:58.744
คำว่า พินิจภายใน ไม่เคยปรากฎขึ้นเลย

0:02:58.768,0:03:00.687
ในหนังสือที่เราต้องการวิเคราะห์

0:03:01.728,0:03:05.815
ดังนั้น วิธีที่เราใช้แก้ปัญหานี้[br]คือการสร้างพื้นที่ของคำ

0:03:06.571,0:03:09.858
มันเป็นพื้นที่ขนาดใหญ่ที่มีคำทั้งหมด

0:03:09.882,0:03:12.684
ในลักษณะที่ว่าระยะทางระหว่างคำสองคำ

0:03:12.708,0:03:15.591
เป็นตัวกำหนดว่า[br]พวกมันเกี่ยวข้องกันมากแค่ไหน

0:03:16.460,0:03:17.611
ตัวอย่างเช่น

0:03:17.635,0:03:20.532
คุณต้องการให้คำว่า "สุนัข" และ "แมว"[br]ใกล้กันมาก ๆ

0:03:20.556,0:03:24.387
แต่คำว่า "เกรฟฟรุต" และ "ลอการิทึม"[br]ห่างกันมาก ๆ

0:03:24.809,0:03:28.705
และนี่มันจะต้องเป็นจริง[br]สำหรับคำสองคำใด ๆ ที่อยู่ในพื้นที่

0:03:29.626,0:03:32.967
มีวิธีการต่าง ๆ ที่เราสามารถสร้างพื้นที่ของคำ

0:03:32.991,0:03:34.634
วิธีหนึ่งก็คือการถามเหล่าผู้เชี่ยวชาญ

0:03:34.658,0:03:36.554
คล้าย ๆ กับที่เราใช้พจนานุกรม

0:03:36.896,0:03:38.324
อีกวิธีหนึ่งที่เป็นไปได้คือ

0:03:38.348,0:03:42.063
การทำตามข้อสรุปพื้น ๆ ที่ว่า [br]เมื่อใดก็ตามที่คำสองคำเกี่ยวข้องกัน

0:03:42.087,0:03:44.436
พวกมันมักจะปรากฏอยู่ในประโยคเดียวกัน

0:03:44.460,0:03:45.913
ในย่อหน้าเดียวกัน

0:03:45.937,0:03:47.707
ในเอกสารเดียวกัน

0:03:47.731,0:03:50.913
บ่อยกว่าที่มันจะเกิดขึ้นโดยบังเอิญ

0:03:52.231,0:03:54.281
และด้วยสมมติฐานง่าย ๆ นี้เอง

0:03:54.305,0:03:55.611
วิธีการพื้นฐานนี้

0:03:55.635,0:03:57.242
กับเทคนิคการคำนวณบางอย่าง

0:03:57.266,0:03:58.655
ที่เกี่ยวกับข้อเท็จจริงทีว่า

0:03:58.679,0:04:01.743
พื้นที่ที่ซับซ้อนมากและมีหลายมิตินี้

0:04:01.767,0:04:03.432
ค่อนข้างจะมีประสิทธิภาพ

0:04:04.155,0:04:06.957
และเพื่อที่จะให้คุณได้รับรู้ว่า[br]มันออกมาดีอย่างไร

0:04:06.981,0:04:10.893
นี่คือผลลัพธ์ที่เราได้[br]เมื่อเราวิเคราะห์คำที่คุ้นหู

0:04:11.607,0:04:12.792
และคุณจะเห็นเลยว่า

0:04:12.816,0:04:16.094
คำได้ถูกจัดเรียงเป็นส่วน ๆ ข้างเคียงกัน[br]โดยอัตโนมัติ

0:04:16.118,0:04:18.335
คุณเห็นว่ามีคำศัพท์เกี่ยวกับ[br]ผลไม้ อวัยวะของร่างกาย

0:04:18.359,0:04:20.784
ชิ้นส่วนคอมพิวเตอร์[br]คำศัพท์ทางวิทยาศาสตร์ และอื่น ๆ[br]

0:04:21.119,0:04:25.341
อัลกอริธึมยังระบุว่า[br]เราจัดเรียงแนวคิดเป็นลำดับขั้น

0:04:25.852,0:04:27.003
ยกตัวอย่างเช่น

0:04:27.027,0:04:30.624
เราเห็นได้ว่าศัพท์ทางวิทยาศาสตร์[br]ถูกแบ่งออกเป็นสองส่วนย่อย

0:04:30.648,0:04:32.748
คือศัพท์ทางด้านดาราศาสตร์และฟิสิกส์

0:04:33.338,0:04:35.584
และต่อจากนั้น มันก็มีสิ่งที่ละเอียดลงไป

0:04:35.608,0:04:37.513
ตัวอย่างเช่น คำว่า ดาราศาสตร์

0:04:37.537,0:04:39.352
ซึ่งตำแหน่งที่มันอยู่[br]อาจดูแปลกนิดหน่อย

0:04:39.376,0:04:41.424
แต่จริง ๆ แล้วเป็นที่ที่มันควรอยู่

0:04:41.448,0:04:43.043
ระหว่างสิ่งที่มันเป็น

0:04:43.067,0:04:44.337
ซึ่งคือ วิทยาศาสตร์ที่แท้จริง

0:04:44.361,0:04:45.897
และระหว่างสิ่งที่เป็นนิยามของมัน

0:04:45.921,0:04:47.413
ซึ่งคือ ศัพท์ทางดาราศาสตร์

0:04:48.182,0:04:50.073
และเราสามารถคุยเรื่องนี้กันไปได้เรื่อย ๆ

0:04:50.097,0:04:52.157
อันที่จริง ถ้าคุณจ้องตรงนี้สักครู่หนึ่ง

0:04:52.181,0:04:54.039
และคุณจะสร้างแนวโคจรแบบสุ่มขึ้นมา

0:04:54.063,0:04:57.229
คุณจะเห็นว่า ที่จริงแล้ว[br]มันรู้สึกคล้ายกับการแต่งกลอน

0:04:58.018,0:04:59.900
และนี่เป็นเพราะว่า

0:04:59.924,0:05:02.864
การเดินในพื้นที่นี้เหมือนกับการเดินในจิตใจ

0:05:04.027,0:05:05.644
และสิ่งสุดท้าย

0:05:05.668,0:05:09.708
คืออัลกอริธึมยังระบุ[br]ถึงสิ่งที่เป็นสัญชาตญาณของเรา

0:05:09.732,0:05:13.628
สิ่งที่คำจะนำไปสู่สิ่งที่ข้องเกี่ยว[br]กับอันตรวินิจ

0:05:13.652,0:05:14.875
ยกตัวอย่างเช่น

0:05:14.899,0:05:18.878
คำ เช่น "ตัวเอง" "ความรู้สึกผิด"[br]"เหตุผล" "อารมณ์" นั้น

0:05:18.902,0:05:20.791
มีความใกล้เคียงกับ "อันตรวินิจ"

0:05:20.815,0:05:21.966
แต่คำอื่น ๆ

0:05:21.990,0:05:24.157
เช่น "สีแดง" "ฟุตบอล"[br]"เทียน" "กล้วย" นั้น

0:05:24.181,0:05:25.633
อยู่ไปไกลออกไปมาก

0:05:26.054,0:05:28.816
และหลังจากที่เราสร้างพื้นที่ขึ้นมา

0:05:28.840,0:05:31.666
คำถามเกี่ยวกับประวัติของอันตรวินิจ

0:05:31.690,0:05:34.023
หรือ ประวัติของความคิดทั้งหลาย

0:05:34.047,0:05:38.826
ซึ่งก่อนหน้านี้ดูเหมือนจับต้องไม่ได้[br]หรืออาจคลุมเครือ

0:05:38.850,0:05:40.454
กลายเป็นเรื่องที่มีน้ำหนักขึ้น --

0:05:40.478,0:05:43.216
สอดคล้องกับวิทยาศาสตร์เชิงปริมาณได้

0:05:44.216,0:05:46.978
สิ่งที่พวกเราต้องทำก็คือเอาหนังสือมา

0:05:47.002,0:05:48.383
ทำให้มันอยู่ในรูปแบบดิจิทัล

0:05:48.407,0:05:51.216
และใช้ของคำทั้งหลายเป็นเส้นโคจร

0:05:51.240,0:05:53.209
และนำพวกมันลงในพื้นที่

0:05:53.233,0:05:56.987
และเราตั้งคำถามว่าเส้นโคจรนี้[br]ใช้เวลาอย่างมีนัยสำคัญหรือไม่

0:05:57.011,0:06:00.003
ในการโครจรใกล้กับแนวคิดอันตรวินิจ

0:06:00.760,0:06:01.956
และด้วยสิ่งนี้

0:06:01.980,0:06:04.092
เราสามารถวิเคราะห์ประวัติอันตรวินิจ

0:06:04.116,0:06:06.037
ในวัฒนธรรมกรีกโบราณ

0:06:06.061,0:06:08.663
ซึ่งพวกเรามีบันทึกที่ดีที่สุด[br]ที่เป็นลายลักษณ์อักษร

0:06:09.631,0:06:11.886
ดังนั้นสิ่งที่พวกเราทำคือ[br]พวกเรานำหนังสือทั้งหมด --

0:06:11.910,0:06:14.194
เราแค่จัดลำดับตามเวลา --

0:06:14.218,0:06:15.970
สำหรับหนังสือแต่ละเล่ม[br]เรานำคำมา

0:06:15.994,0:06:17.955
และนำพวกมันวางลงในพื้นที่

0:06:17.979,0:06:21.011
และเราตั้งคำถามว่า คำแต่ละคำ[br]อยู่ใกล้กับอันตรวินิจแค่ไหน

0:06:21.035,0:06:22.265
และเราก็หาค่าเฉลี่ยของมัน

0:06:22.590,0:06:25.788
และตั้งคำถามว่า เมื่อเวลาผ่านไป

0:06:25.812,0:06:29.064
หนังสือเหล่านี้เข้าใกล้แนวคิดอันตรวินิจ

0:06:29.088,0:06:30.842
มากขึ้น มากขึ้น และมากขึ้น หรือไม่

0:06:30.866,0:06:34.667
และนี่คือสิ่งที่เกิดขึ้น[br]ในวัฒนธรรมกรีกโบราณ

0:06:35.698,0:06:38.825
คุณจะเห็นได้ว่าหนังสือที่เก่าแก่ที่สุด[br]ในวัฒนธรรมโฮเมริค

0:06:38.849,0:06:42.261
มีการเพิ่มขึ้นเล็กน้อยสำหรับหนังสือ[br]ที่เข้าใกล้อันตรวินิจมากขึ้น

0:06:42.285,0:06:44.491
แต่ประมาณสี่ศตวรรษก่อนคริสตกาล

0:06:44.515,0:06:49.223
สิ่งนี้เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว[br]ไปจนเกือบมีการเพิ่มขึ้นถึงห้าเท่า

0:06:49.247,0:06:51.747
ของหนังสือที่เข้าใกล้แนวคิดอันตรวินิจ

0:06:51.771,0:06:53.453
มากขึ้นและมากขึ้น

0:06:54.159,0:06:56.583
ข่าวดีอย่างหนึ่งเกี่ยวกับเรื่องนี้คือ

0:06:56.607,0:06:57.805
ตอนนี้เราสามารถตั้งคำถาม

0:06:57.829,0:07:01.976
ว่าสิ่งนี้จะยังเป็นจริง ในวัฒนธรรม[br]ที่แตกต่างและเป็นอิสระหรือไม่

0:07:02.962,0:07:06.138
ดังนั้นเราจึงทำการวิเคราะห์แบบเดียวกัน[br]ในวัฒนธรรมของ จูดีโอ-คริสเตียน

0:07:06.162,0:07:08.883
และเราได้รูปแบบที่เหมือนกัน

0:07:09.548,0:07:14.183
อีกครั้งที่คุณเห็นการเพิ่มขึ้นเล็กน้อย[br]สำหรับหนังสือที่เก่าแก่ที่สุดในพันธสัญญาเดิม

0:07:14.207,0:07:16.121
และหลังจากนั้นเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว

0:07:16.145,0:07:17.984
ในหนังสือของพันธสัญญาใหม่

0:07:18.008,0:07:20.040
และถึงจุดสูงสุดของอันตรวินิจ

0:07:20.064,0:07:22.191
จาก "คำสารภาพของนักบุญออกัสติน"

0:07:22.215,0:07:24.072
ประมาณสี่ศตวรรษก่อนคริสตกาล

0:07:24.897,0:07:26.841
และมันสำคัญมาก

0:07:26.865,0:07:30.238
เพราะว่านักบุญออกัสติน[br]ได้รับการยอมรับจากนักวิชาการ

0:07:30.262,0:07:32.434
นักภาษาศาสตร์ นักประวัติศาสตร์

0:07:32.458,0:07:34.536
ว่าเป็นหนึ่งในผู้ก่อตั้งอันตรวินิจ

0:07:35.060,0:07:38.357
ที่จริงแล้ว บางคนเชื่อว่า[br]ท่านเป็นบิดาของจิตวิทยาสมัยใหม่

0:07:39.012,0:07:40.851
ฉะนั้น อัลกอริธึมของเรา

0:07:40.875,0:07:43.717
ซึ่งมีลักษณะเป็นไปในเชิงปริมาณ

0:07:43.741,0:07:45.004
เป็นไปในเชิงวัตถุวิสัย

0:07:45.028,0:07:47.044
และที่แน่นอนคือมีความรวดเร็ว -

0:07:47.068,0:07:49.465
มันดำเนินการได้ภายในเสี้ยววินาที --

0:07:49.489,0:07:52.992
มันสามารถจับข้อสรุปบางส่วน[br]ที่สำคัญที่สุดได้

0:07:53.016,0:07:55.238
ของการศึกษาวัฒนธรรมที่ยาวนานนี้

0:07:56.317,0:07:59.968
และนี่คือหนึ่งในความงามของวิทยาศาสตร์

0:07:59.992,0:08:03.468
ซึ่งตอนนี้แนวคิดนี้[br]สามารถแปลออกมาได้

0:08:03.492,0:08:06.063
และสามารถทำให้ถูกจัด[br]ให้อยู่ในกลุ่มต่าง ๆ

0:08:06.769,0:08:11.536
โดยในแบบเดียวกันกับที่เราถามเกี่ยวกับ[br]อดีตของความตระหนักรู้ของมนุษย์

0:08:11.560,0:08:14.966
ซึ่งบางทีนั่นอาจเป็นคำถาม[br]ที่ท้าทายที่สุดที่เราจะถามตัวเองได้

0:08:14.990,0:08:19.127
มันจะสามารถบอกอะไรบางอย่างเกี่ยวกับ[br]อนาคตความตระหนักรู้ของพวกเราได้หรือไม่

0:08:19.550,0:08:21.020
พูดตรง ๆ ก็คือ

0:08:21.044,0:08:23.460
คำที่เราพูดวันนี้

0:08:23.484,0:08:28.681
จะสามารถบอกว่าได้หรือไม่ว่า[br]ความคิดของจะเป็นอย่างไรในอีกสองสามวัน

0:08:28.705,0:08:29.856
หรือในอีกสองสามเดือน

0:08:29.880,0:08:31.062
หรือในอีกสองสามปีต่อจากนี้

0:08:31.597,0:08:34.617
และเป็นเหมือนกับที่เราใส่เครื่องตรวจจับ

0:08:34.641,0:08:36.427
สำหรับการวัดอัตราการเต้นของหัวใจ

0:08:36.451,0:08:37.720
การหายใจ

0:08:37.744,0:08:39.411
พันธุกรรม

0:08:39.435,0:08:43.086
เพื่อหวังว่าสิ่งนี้อาจจะช่วยป้องกันโรคได้

0:08:43.110,0:08:46.631
เราสามารถถามได้ว่าการติดตาม[br]และการวิเคราะห์คำที่เราพูด

0:08:46.655,0:08:49.338
ที่เราทวีท ที่เราอีเมล์ ที่เราเขียน

0:08:49.362,0:08:54.170
จะบอกเราล่วงหน้าได้หรือไม่[br]ว่าในความคิดของเราอาจมีบางสิ่งที่ผิดปกติไป

0:08:55.087,0:08:56.621
ผมกับ กิญาร์โม เชอกิ [br](Guillermo Cecchi)

0:08:56.645,0:08:59.646
ผู้ที่เป็นดังพี่ชายของผม[br]ในการผจญภัยครั้งนี้

0:08:59.670,0:09:01.225
เรารับทำภารกิจนี้

0:09:02.228,0:09:07.760
และเราทำเช่นนั้นโดยการวิเคราะห์[br]บันทึกคำพูดของหนุ่มสาว 34 คน

0:09:07.784,0:09:10.585
คนที่มีความเสี่ยงสูงที่จะเป็นจิตเภท

0:09:11.434,0:09:14.315
สิ่งที่เราทำคือ เราวัดค่าคำพูด[br]ในวันที่หนึ่ง

0:09:14.339,0:09:17.581
และเราตั้งคำถามว่า[br]คุณสมบัติของคำพูดนี้จะทำนาย

0:09:17.605,0:09:20.101
การพัฒนาของโรคจิตเภท

0:09:20.125,0:09:22.160
ในภายในกรอบเวลาเกือบสามปีได้หรือไม่

0:09:23.427,0:09:25.793
แต่ถึงแม้ว่าเราจะมีความหวัง

0:09:25.817,0:09:28.934
เราก็พบกับความล้มเหลวครั้งแล้วครั้งเล่า

0:09:29.793,0:09:33.675
เพราะว่าเรามีข้อมูลไม่เพียงพอ

0:09:33.699,0:09:36.492
ที่จะทำนายอนาคตของการจัดการในจิตใจเรา

0:09:36.516,0:09:38.325
แต่มันก็ดีพอ

0:09:38.349,0:09:42.524
ที่จะแยกแยะระหว่างกลุ่มจิตเภท[br]และกลุ่มควบคุม

0:09:42.548,0:09:45.260
คล้าย ๆ กับที่เราทำกับคำโบราณ

0:09:45.284,0:09:48.278
แต่ไม่สามารถทำนายอาการ[br]ของโรคจิตเภทในอนาคตได้

0:09:49.164,0:09:50.870
แต่จากนั้นเราก็ตระหนักว่า

0:09:50.894,0:09:54.982
สิ่งที่สำคัญที่สุดอาจจะ[br]ไม่ได้เป็นเรื่องที่ว่าเราพูดอะไร

0:09:55.006,0:09:56.679
แต่เป็นเรื่องที่ว่าเราพูดอย่างไรต่างหาก

0:09:57.679,0:09:58.899
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง

0:09:58.923,0:10:01.750
มันไม่ได้เกี่ยวกับว่าคำนั้น[br]อยู่ในบริเวณของความหมายใด

0:10:01.774,0:10:04.374
แต่มันเกี่ยวกับว่า[br]มันกระโดดจากความหมายบริเวณหนึ่ง

0:10:04.398,0:10:06.699
ไปอีกบริเวณหนึ่งได้ไกลและเร็วแค่ไหน

0:10:07.247,0:10:08.628
ดังนั้นเราจึงได้ตัวชี้วัดนี้มา

0:10:08.628,0:10:10.900
ที่เรียกว่าการเชื่อมโยงของความหมาย

0:10:10.900,0:10:11.391
ซึ่งโดยหลักแล้ว วัดคำที่ปรากฏบ่อย ๆ ในบางส่วน

0:10:11.415,0:10:16.219
ภายใต้หมวดหมู่ความหมายหนึ่ง

0:10:16.243,0:10:17.772
และผลมันออกมาว่าในกลุ่ม 34 คนนี้

0:10:19.294,0:10:23.341
อัลกอริธึมที่มาจากการเชื่อมโยงของความหมาย[br]สามารถทำนายได้

0:10:23.365,0:10:27.024
ด้วยความถูกต้อง 100%

0:10:27.048,0:10:29.548
ว่าใครจะเป็นจิตเภทและใครจะไม่เป็น

0:10:29.572,0:10:32.079
และนี่คือสื่งที่เราไม่สามารถทำได้ --

0:10:32.976,0:10:35.913
ไม่ใกล้เคียงเลยด้วยซ้ำ --

0:10:35.937,0:10:37.445
ด้วยตัวชี้วัดทางการแพทย์ต่าง ๆ ที่ปรากฏอยู่ก่อนหน้านี้

0:10:37.469,0:10:40.595
และผมจำได้ชัดเจนว่า[br]ตอนที่ผมทำงานนี้

0:10:42.525,0:10:46.104
ผมนั่งอยู่หน้าคอมพิวเตอร์ของผม

0:10:46.128,0:10:48.445
และเห็นทวีทหลายอันจากโปโล --

0:10:48.469,0:10:51.104
โปโลเป็นนักเรียนคนแรกของผม[br]ที่ บัวโนส ไอเรส

0:10:51.128,0:10:54.295
และตอนนั้นเขาอยู่ที่นิวยอร์ค

0:10:54.319,0:10:56.389
และมันมีบางอย่างในทวีทนี้

0:10:56.413,0:10:58.501
ที่ผมไม่สามารถบอกได้ว่าอะไร[br]เพราะไม่มีอะไรบอกอย่างชัดเจน

0:10:58.525,0:11:02.026
แต่ผมมีลางสังหรณ์อย่างแรง

0:11:02.050,0:11:04.071
สัณชาตญาณนี้บอกว่า[br]มันมีบางอย่างผิดปกติ

0:11:04.095,0:11:07.050
ผมจึงหยิบโทรศัพท์และโทรหาโปโล

0:11:08.347,0:11:11.070
และอันที่จริงแล้วเขารู้สึกไม่ค่อยสบาย

0:11:11.094,0:11:13.013
และข้อเท็จจริงก็คือ

0:11:13.362,0:11:15.299
เมื่ออ่านในความที่ซ่อนอยู่

0:11:15.323,0:11:17.814
ผมรู้สึกได้ถึงความรู้สึกของเขา[br]ผ่านตัวหนังสือ

0:11:17.838,0:11:22.100
ได้อย่างง่ายดาย[br]แต่เป็นวิธีช่วยที่มีประสิทธิภาพ

0:11:22.124,0:11:24.743
สิ่งที่ผมบอกคุณวันนี้

0:11:25.987,0:11:27.625
คือพวกเรากำลังเข้าใกล้ต่อความเข้าใจ

0:11:27.649,0:11:30.157
เกี่ยวกับการแปลงสัญชาตญาณนี้[br]ที่เราทุกคนมี

0:11:30.181,0:11:34.467
ที่เราทุกคนแบ่งปันกัน

0:11:34.491,0:11:35.856
ลงในอัลกอริธึม

0:11:35.880,0:11:37.077
และการทำแบบนั้น

0:11:38.102,0:11:39.563
ในอนาคตเราอาจเห็น[br]สภาพทางจิตในรูปแบบต่าง ๆ

0:11:39.587,0:11:44.237
ตามจุดประสงค์ และการวิเคราะห์[br]แบบอัตโนมัติและในเชิงปริมาณ

0:11:44.261,0:11:49.882
ของคำที่เราเขียน

0:11:49.906,0:11:51.615
ของคำที่เราพูด

0:11:51.639,0:11:53.176
ขอบคุณครับ

0:11:53.200,0:11:54.351
(เสียงปรบมือ)