1
00:00:01,106 --> 00:00:06,156
Από ιστορικές καταγραφές γνωρίζουμε
πώς ντύνονταν οι αρχαίοι Έλληνες,

2
00:00:06,180 --> 00:00:07,434
πώς ζούσαν,

3
00:00:07,458 --> 00:00:08,980
πώς πολεμούσαν,

4
00:00:09,004 --> 00:00:10,958
αλλά άραγε πώς σκέφτονταν;

5
00:00:11,432 --> 00:00:15,872
Μια φυσική ιδέα είναι ότι οι βαθύτερες 
πλευρές της ανθρώπινης σκέψης

6
00:00:15,896 --> 00:00:17,768
-η ικανότητά μας να φανταζόμαστε,

7
00:00:17,792 --> 00:00:19,189
να έχουμε συνείδηση,

8
00:00:19,213 --> 00:00:20,444
να ονειρευόμαστε-

9
00:00:20,468 --> 00:00:22,327
ήταν πάντοτε οι ίδιες.

10
00:00:22,872 --> 00:00:24,371
Μια άλλη πιθανότητα

11
00:00:24,395 --> 00:00:28,118
είναι ότι οι κοινωνικές μεταμορφώσεις
που διαμόρφωσαν τον πολιτισμό μας

12
00:00:28,142 --> 00:00:31,927
μπορεί επίσης να άλλαξαν
τις βασικές δομές της ανθρώπινης σκέψης.

13
00:00:32,481 --> 00:00:35,435
Μπορούμε όλοι μας να έχουμε 
διαφορετικές απόψεις πάνω σ' αυτό.

14
00:00:35,459 --> 00:00:38,436
Στην πραγματικότητα, είναι
μια μακρόχρονη φιλοσοφική συζήτηση.

15
00:00:38,644 --> 00:00:42,001
Μπορεί όμως αυτό το ερώτημα 
να εξεταστεί από την επιστήμη;

16
00:00:42,834 --> 00:00:45,340
Θα ήθελα εδώ να προτείνω

17
00:00:45,364 --> 00:00:50,136
ότι όπως μπορούμε να αναπαραστήσουμε
το πώς ήταν οι αρχαίες ελληνικές πόλεις,

18
00:00:50,160 --> 00:00:52,548
βασιζόμενοι απλώς σε μερικά τούβλα,

19
00:00:52,572 --> 00:00:56,698
ότι τα γραπτά ενός πολιτισμού 
είναι οι αρχαιολογικές καταγραφές,

20
00:00:56,722 --> 00:00:59,305
τα απολιθώματα της ανθρώπινης σκέψης.

21
00:00:59,905 --> 00:01:01,079
Και πράγματι,

22
00:01:01,103 --> 00:01:03,309
κάνοντας κάποια μορφή ψυχολογικής ανάλυσης

23
00:01:03,333 --> 00:01:06,877
μερικών εκ των αρχαιοτέρων 
βιβλίων του ανθρώπινου πολιτισμού,

24
00:01:06,901 --> 00:01:12,856
τη δεκαετία του '70, ο Τζούλιαν Τζέηνς
έκανε μια ακραία και ριζοσπαστική πρόταση:

25
00:01:12,880 --> 00:01:15,293
ότι μόλις πριν 3.000 χρόνια,

26
00:01:15,317 --> 00:01:20,205
οι άνθρωποι ήταν αυτό
που σήμερα αποκαλούμε σχιζοφρενείς.

27
00:01:21,753 --> 00:01:23,135
Και έκανε αυτόν τον ισχυρισμό

28
00:01:23,135 --> 00:01:26,616
βασιζόμενος στο ότι οι πρώτοι άνθρωποι
που περιγράφονται σε αυτά τα βιβλία

29
00:01:26,616 --> 00:01:28,714
συνολικά εμφάνιζαν
μια ορισμένη συμπεριφορά,

30
00:01:28,714 --> 00:01:31,698
σε διαφορετικές παραδόσεις
και σε διαφορετικά μέρη του κόσμου,

31
00:01:31,698 --> 00:01:35,110
σαν να άκουγαν και να υπάκουγαν σε φωνές

32
00:01:35,134 --> 00:01:38,174
που τις αντιλαμβάνονταν
σαν να προερχόταν από τους θεούς,

33
00:01:38,198 --> 00:01:39,696
οι από τις μούσες...

34
00:01:40,063 --> 00:01:42,832
αυτό που σήμερα
θα αποκαλούσαμε παραισθήσεις.

35
00:01:43,888 --> 00:01:46,514
Και μόνο τότε, καθώς περνούσε ο χρόνος,

36
00:01:46,538 --> 00:01:50,189
άρχισαν να αναγνωρίζουν ότι αυτοί 
οι ίδιοι ήταν οι δημιουργοί,

37
00:01:50,213 --> 00:01:52,728
οι ιδιοκτήτες αυτών των εσωτερικών φωνών.

38
00:01:53,316 --> 00:01:56,031
Και με αυτό, απέκτησαν ενδοσκόπηση:

39
00:01:56,055 --> 00:01:59,108
την ικανότητα να σκέφτονται 
για τις ίδιες τις σκέψεις τους.

40
00:01:59,785 --> 00:02:03,182
Έτσι η θεωρία του Τζέην
είναι ότι η συνείδηση,

41
00:02:03,206 --> 00:02:06,372
τουλάχιστον όπως
την αντιλαμβανόμαστε σήμερα,

42
00:02:06,396 --> 00:02:09,936
όπου νιώθουμε ότι είμαστε 
οι πιλότοι της ύπαρξής μας -

43
00:02:09,960 --> 00:02:12,697
είναι μια αρκετά πρόσφατη 
πολιτισμική εξέλιξη.

44
00:02:13,166 --> 00:02:15,186
Και αυτή η θεωρία είναι αρκετά θεαματική,

45
00:02:15,186 --> 00:02:16,769
αλλά έχει ένα προφανές πρόβλημα

46
00:02:16,769 --> 00:02:20,715
το ότι είναι χτισμένη πάνω σε λίγα 
και πολύ συγκεκριμένα παραδείγματα.

47
00:02:21,085 --> 00:02:24,718
Έτσι το ερώτημα είναι αν η θεωρία
ότι η ενδοσκόπηση δημιουργήθηκε σταδιακά

48
00:02:24,718 --> 00:02:27,623
στην ανθρώπινη ιστορία
μόλις πριν περίπου 3.000 χρόνια,

49
00:02:27,647 --> 00:02:30,631
μπορεί να εξεταστεί με έναν 
ποσοτικό και αντικειμενικό τρόπο.

50
00:02:31,543 --> 00:02:35,106
Και το πρόβλημα στο πώς να γίνει αυτό 
είναι αρκετά προφανές.

51
00:02:35,130 --> 00:02:38,590
Δεν είναι ότι ο Πλάτωνας 
ξύπνησε μια μέρα και έγραψε,

52
00:02:38,614 --> 00:02:40,273
«Γεια σας, είμαι ο Πλάτωνας,

53
00:02:40,297 --> 00:02:43,186
και από σήμερα, έχω μια πλήρως
ενδοσκοπική συνείδηση».

54
00:02:43,210 --> 00:02:44,803
(Γέλια)

55
00:02:45,527 --> 00:02:48,860
Και αυτό μας λέει ουσιαστικά
ποια είναι η ουσία του προβλήματος.

56
00:02:49,467 --> 00:02:53,732
Πρέπει να βρούμε την ανάδυση
μιας έννοιας που δεν λέγεται ποτέ.

57
00:02:54,434 --> 00:02:58,744
Η λέξη «ενδοσκόπηση»
δεν εμφανίζεται ούτε μία φορά

58
00:02:58,768 --> 00:03:01,067
στα βιβλία που θέλουμε να αναλύσουμε.

59
00:03:01,728 --> 00:03:05,815
Έτσι, για να το λύσουμε αυτό θα πρέπει
να δημιουργήσουμε έναν χώρο από λέξεις.

60
00:03:06,551 --> 00:03:09,838
Αυτός είναι ένας τεράστιος χώρος
που περιέχει όλες τις λέξεις

61
00:03:09,882 --> 00:03:12,712
έτσι ώστε η απόσταση
μεταξύ οποιωνδήποτε δύο εξ αυτών

62
00:03:12,712 --> 00:03:15,591
να είναι ενδεικτική
του πόσο στενά συνδέονται.

63
00:03:16,460 --> 00:03:17,575
Έτσι για παράδειγμα,

64
00:03:17,575 --> 00:03:20,532
θέλουμε οι λέξεις «σκύλος» και «γάτα»
να είναι πολύ κοντά,

65
00:03:20,556 --> 00:03:24,387
αλλά οι λέξεις «γκρέιπφρουτ» και 
«λογάριθμος» να είναι πολύ μακριά.

66
00:03:24,809 --> 00:03:28,705
Και αυτό πρέπει να ισχύει για 
οποιεσδήποτε δυο λέξεις μέσα στο χώρο.

67
00:03:29,446 --> 00:03:32,961
Και υπάρχουν διάφοροι τρόποι
για να κατασκευάσουμε τον χώρο των λέξεων.

68
00:03:32,961 --> 00:03:34,934
Ένας είναι να ρωτήσουμε τους ειδικούς,

69
00:03:34,934 --> 00:03:36,554
περίπου όπως κάνουμε με τα λεξικά.

70
00:03:36,896 --> 00:03:40,014
Μια άλλη δυνατότητα είναι
να ακολουθήσουμε την απλή υπόθεση

71
00:03:40,014 --> 00:03:42,063
ότι όταν δύο λέξεις συνδέονται,

72
00:03:42,087 --> 00:03:44,436
τείνουν να εμφανίζονται 
στις ίδιες προτάσεις,

73
00:03:44,460 --> 00:03:45,913
στις ίδιες παραγράφους,

74
00:03:45,937 --> 00:03:47,707
στα ίδια έγγραφα,

75
00:03:47,731 --> 00:03:50,913
πιο συχνά απ' ό,τι θα περίμενε κανείς
απλά από καθαρή τύχη.

76
00:03:52,231 --> 00:03:54,281
Και αυτή η απλή υπόθεση,

77
00:03:54,305 --> 00:03:55,611
αυτή η απλή μέθοδος,

78
00:03:55,635 --> 00:03:57,242
μαζι με μερικά υπολογιστικά κόλπα

79
00:03:57,266 --> 00:03:58,845
που έχουν να κάνουν με το γεγονός

80
00:03:58,845 --> 00:04:01,743
ότι αυτός είναι ένας πολύ περίπλοκος 
και πολυδιάστατος χώρος,

81
00:04:01,767 --> 00:04:03,682
αποδεικνύεται πολύ αποτελεσματική.

82
00:04:04,155 --> 00:04:06,957
Και για να σας δώσω απλώς μια ιδέα
του πόσο καλά δουλεύει,

83
00:04:06,981 --> 00:04:10,893
αυτό είναι το αποτέλεσμα που παίρνουμε
όταν αναλύουμε κάποιες οικείες λέξεις.

84
00:04:11,377 --> 00:04:12,606
Και βλέπετε αρχικά

85
00:04:12,606 --> 00:04:15,658
ότι οι λέξεις οργανώνονται αυτόματα 
σε σημασιολογικές γειτονιές.

86
00:04:15,658 --> 00:04:17,749
Έτσι έχουμε τα φρούτα, 
τα μέρη του σώματος,

87
00:04:17,749 --> 00:04:20,594
τα μέρη των Η/Υ, 
τους επιστημονικούς όρους κ.ο.κ.

88
00:04:21,119 --> 00:04:25,341
Ο αλγόριθμος επίσης αναγνωρίζει 
ότι οργανώνουμε τις έννοιες ιεραρχικά.

89
00:04:25,622 --> 00:04:26,617
Έτσι για παράδειγμα,

90
00:04:26,617 --> 00:04:30,408
μπορείτε να δείτε ότι οι επιστημονικοί 
όροι χωρίζονται σε δύο υποκατηγορίες,

91
00:04:30,408 --> 00:04:32,748
των όρων της αστρονομίας και της φυσικής.

92
00:04:33,068 --> 00:04:35,298
Και έπειτα υπάρχουν πολύ λεπτά πράγματα.

93
00:04:35,298 --> 00:04:37,057
Για παράδειγμα, η λέξη «αστρονομία»,

94
00:04:37,057 --> 00:04:39,076
που μοιάζει κάπως παράξενη εκεί που είναι,

95
00:04:39,076 --> 00:04:41,524
είναι στην πραγματικότητα 
ακριβώς εκεί που πρέπει,

96
00:04:41,524 --> 00:04:43,043
ανάμεσα σε αυτό που είναι,

97
00:04:43,067 --> 00:04:44,337
μια πραγματική επιστήμη,

98
00:04:44,361 --> 00:04:46,057
και ανάμεσα σε αυτά που περιγράφει,

99
00:04:46,057 --> 00:04:47,583
τους αστρονομικούς όρους.

100
00:04:48,092 --> 00:04:50,073
Και μπορούμε να το κάνουμε αυτό συνέχεια.

101
00:04:50,097 --> 00:04:52,157
Αν το κοιτάξετε για λίγη ώρα,

102
00:04:52,181 --> 00:04:54,039
και απλά φτιάξετε τυχαίες τροχιές,

103
00:04:54,063 --> 00:04:57,229
θα δείτε ότι έχει λίγο την αίσθηση 
σαν να φτιάχνεις ποίηση.

104
00:04:57,928 --> 00:05:00,080
Και αυτό είναι επειδή, κατά κάποιον τρόπο,

105
00:05:00,080 --> 00:05:03,404
περπατώντας σε αυτόν τον χώρο
είναι σαν να περπατάς μέσα στο νου σου.

106
00:05:04,027 --> 00:05:05,644
Και το τελευταίο πράγμα

107
00:05:05,668 --> 00:05:09,708
είναι ότι αλγόριθμος επίσης
αναγνωρίζει ποιες είναι διαισθήσεις μας,

108
00:05:09,732 --> 00:05:13,628
σχετικά με το ποιες λέξεις πρέπει 
να οδηγούν στην γειτονιά της ενδοσκόπησης.

109
00:05:13,652 --> 00:05:14,875
Έτσι για παράδειγμα,

110
00:05:14,899 --> 00:05:18,878
λέξεις όπως «εαυτός», «ενοχή», 
«λογική», «συναίσθημα»,

111
00:05:18,902 --> 00:05:20,791
είναι πολύ κοντά στην «ενδοσκόπηση»,

112
00:05:20,815 --> 00:05:21,810
άλλες λέξεις όμως,

113
00:05:21,810 --> 00:05:24,487
όπως «κόκκινο», «ποδόσφαιρο», 
«κερί», «μπανάνα»,

114
00:05:24,487 --> 00:05:25,873
είναι απλώς πολύ μακριά.

115
00:05:26,054 --> 00:05:28,816
Και έτσι, μόλις φτιάξουμε αυτόν τον χώρο,

116
00:05:28,840 --> 00:05:31,666
το ερώτημα της ιστορίας της ενδοσκόπησης,

117
00:05:31,690 --> 00:05:34,023
ή της ιστορίας οποιασδήποτε έννοιας

118
00:05:34,047 --> 00:05:38,826
που προηγουμένως ίσως φαινόταν 
αφηρημένη και κάπως ασαφής,

119
00:05:38,850 --> 00:05:40,454
γίνεται χειροπιαστή -

120
00:05:40,478 --> 00:05:43,216
μπορεί να εξεταστεί
με την ποσοτική επιστήμη.

121
00:05:44,216 --> 00:05:46,978
Το μόνο που πρέπει να κάνουμε
είναι να πάρουμε τα βιβλία,

122
00:05:47,002 --> 00:05:48,383
να τα ψηφιοποιήσουμε,

123
00:05:48,407 --> 00:05:51,216
και να πάρουμε τη ροή 
των λέξεων ως μια τροχιά

124
00:05:51,240 --> 00:05:53,209
και να τις προβάλλουμε στον χώρο,

125
00:05:53,233 --> 00:05:55,221
και ύστερα ρωτάμε εάν αυτή η τροχιά 


126
00:05:55,221 --> 00:06:00,003
κάνει για αρκετή ώρα κύκλους
κοντά στην έννοια της ενδοσκόπησης.

127
00:06:00,760 --> 00:06:01,896
Και με αυτό,

128
00:06:01,896 --> 00:06:04,348
μπορέσαμε να αναλύσουμε
την ιστορία της ενδοσκόπησης

129
00:06:04,348 --> 00:06:05,981
στην αρχαία ελληνική παράδοση,

130
00:06:05,981 --> 00:06:08,823
για την οποία έχουμε
τις καλύτερες διαθέσιμες καταγραφές.

131
00:06:09,391 --> 00:06:11,926
Έτσι πήραμε όλα βιβλία,

132
00:06:11,926 --> 00:06:14,224
τα ταξινομήσαμε χρονικά,

133
00:06:14,224 --> 00:06:15,944
για κάθε βιβλίο παίρνουμε τις λέξεις

134
00:06:15,944 --> 00:06:17,699
και τις προβάλλουμε στον χώρο,

135
00:06:17,699 --> 00:06:20,821
και έπειτα ρωτάμε για κάθε λέξη
πόσο κοντά είναι στην ενδοσκόπηση,

136
00:06:20,821 --> 00:06:22,515
και απλά βγάζουμε τον μέσο όρο.

137
00:06:22,660 --> 00:06:25,798
Και έπειτα ρωτάμε εάν,
όσο περνάει ο χρόνος,

138
00:06:25,798 --> 00:06:29,048
αυτά τα βιβλία έρχονται κοντύτερα,
και κοντύτερα και κοντύτερα

139
00:06:29,048 --> 00:06:30,836
στην έννοια της ενδοσκόπησης.

140
00:06:30,836 --> 00:06:34,667
Και αυτό ακριβώς συμβαίνει
στην αρχαία ελληνική παράδοση.

141
00:06:35,218 --> 00:06:38,689
Έτσι μπορείτε να δείτε ότι για τα
παλαιότερα βιβλία στην Ομηρική παράδοση,

142
00:06:38,689 --> 00:06:42,311
υπάρχει μια μικρή αύξηση με τα βιβλία
να έρχονται πιο κοντά στην ενδοσκόπηση.

143
00:06:42,311 --> 00:06:44,485
Αλλά περίπου τέσσερις αιώνες π.Χ.,

144
00:06:44,485 --> 00:06:49,207
ξεκινάει να εμφανίζει πολύ απότομα
μέχρι περίπου πενταπλάσια αύξηση

145
00:06:49,207 --> 00:06:51,721
σε βιβλία που έρχονται όλο και πιο κοντά

146
00:06:51,721 --> 00:06:53,453
στην έννοια της ενδοσκόπησης.

147
00:06:54,009 --> 00:06:56,297
Και ένα από τα ωραία πράγματα σε αυτό

148
00:06:56,297 --> 00:06:58,035
είναι ότι τώρα μπορούμε να ρωτήσουμε

149
00:06:58,035 --> 00:07:02,196
εάν αυτό ισχύει επίσης 
σε μια διαφορετική, ανεξάρτητη παράδοση.

150
00:07:02,962 --> 00:07:06,122
Έτσι τρέξαμε την ίδια ανάλυση 
στην Ιουδαίο-Χριστιανική παράδοση,

151
00:07:06,122 --> 00:07:09,223
και πήραμε ουσιαστικά το ίδιο μοτίβο.

152
00:07:09,548 --> 00:07:14,177
Και πάλι, βλέπετε μια μικρή αύξηση 
στα παλαιότερα βιβλία στην Παλαιά Διαθήκη,

153
00:07:14,177 --> 00:07:16,115
και μετά αυξάνεται πολύ πιο ραγδαία

154
00:07:16,115 --> 00:07:17,968
στα νέα βιβλία στην Καινή Διαθήκη.

155
00:07:17,968 --> 00:07:20,070
Και μετά έχουμε
την κορύφωση της ενδοσκόπησης

156
00:07:20,070 --> 00:07:22,271
στις «Εξομολογήσεις του Αγίου Αυγουστίνου»

157
00:07:22,271 --> 00:07:24,322
περίπου τέσσερις αιώνες μ.Χ.

158
00:07:24,897 --> 00:07:26,881
Και αυτό ήταν πολύ σημαντικό,

159
00:07:26,881 --> 00:07:30,222
επειδή ο Άγιος Αυγουστίνος 
είχε αναγνωριστεί από μελετητές,

160
00:07:30,222 --> 00:07:32,434
φιλόλογους, ιστορικούς,

161
00:07:32,438 --> 00:07:34,536
ως ένας από τους ιδρυτές της ενδοσκόπησης.

162
00:07:35,060 --> 00:07:38,357
Βασικά, κάποιοι τον θεωρούν
τον πατέρα της σύγχρονης ψυχολογίας.

163
00:07:39,012 --> 00:07:40,871
Έτσι ο αλγόριθμός μας,

164
00:07:40,875 --> 00:07:43,737
ο οποίος έχει το προτέρημα
να είναι ποσοτικός,

165
00:07:43,741 --> 00:07:44,988
να είναι αντικειμενικός,

166
00:07:44,988 --> 00:07:47,064
και φυσικά να είναι εξαιρετικά γρήγορος

167
00:07:47,064 --> 00:07:49,475
-τρέχει σε κλάσματα του δευτερολέπτου-

168
00:07:49,475 --> 00:07:53,022
μπορεί να εξάγει μερικά
από τα σημαντικότερα συμπεράσματα

169
00:07:53,022 --> 00:07:55,698
αυτής της μακράς παράδοσης έρευνας.

170
00:07:56,317 --> 00:07:59,998
Και αυτή είναι κατά κάποιον τρόπο
μία από τις ομορφιές της επιστήμης,

171
00:07:59,998 --> 00:08:03,452
η οποία είναι ότι πλέον αυτή η ιδέα
μπορεί να μεταφραστεί

172
00:08:03,452 --> 00:08:06,273
και να γενικευθεί
σε πολλούς διαφορετικούς τομείς.

173
00:08:06,769 --> 00:08:11,576
Έτσι με τον ίδιο τρόπο που ρωτήσαμε 
για το παρελθόν της ανθρώπινης συνείδησης,

174
00:08:11,576 --> 00:08:14,966
η πιο απαιτητική ερώτηση που μπορούμε
να θέσουμε στους εαυτούς μας

175
00:08:14,970 --> 00:08:19,127
είναι εάν αυτό μπορεί να μας πει κάτι
για το μέλλον της δικής μας συνείδησης.

176
00:08:19,550 --> 00:08:21,070
Πιο συγκεκριμένα,

177
00:08:21,070 --> 00:08:23,460
εάν οι λέξεις που λέμε σήμερα

178
00:08:23,484 --> 00:08:28,681
μπορούν να μας πουν κάτι για το πού
θα είναι ο νους μας σε μερικές μέρες,

179
00:08:28,685 --> 00:08:29,876
σε μερικούς μήνες

180
00:08:29,880 --> 00:08:31,332
ή σε μερικά χρόνια από τώρα.

181
00:08:31,597 --> 00:08:34,617
Και με τον ίδιο τρόπο που πολλοί από εμάς
φοράμε τώρα αισθητήρες

182
00:08:34,641 --> 00:08:36,487
που ανιχνεύουν τον καρδιακό παλμό μας,

183
00:08:36,487 --> 00:08:37,720
την αναπνοή μας,

184
00:08:37,744 --> 00:08:39,395
τα γονίδιά μας,

185
00:08:39,395 --> 00:08:43,030
με την ελπίδα ότι θα μας βοηθήσει
στην πρόληψη ασθενειών,

186
00:08:43,030 --> 00:08:46,761
μπορούμε να ρωτήσουμε εάν η παρακολούθηση
και ανάλυση των λέξεων που λέμε,

187
00:08:46,761 --> 00:08:49,338
που χρησιμοποιούμε σε tweet,
email, που γράφουμε,

188
00:08:49,362 --> 00:08:54,410
μπορούν να προβλέψουν
εάν κάτι θα πάει στραβά με το μυαλό μας.

189
00:08:55,087 --> 00:08:56,641
Και με τον Γκιγιέρμο Σέτσι,

190
00:08:56,645 --> 00:08:59,640
που έχει υπάρξει ο αδερφός μου
σε αυτήν την περιπέτεια,

191
00:08:59,640 --> 00:09:01,615
αναλάβαμε αυτήν την εργασία.

192
00:09:02,228 --> 00:09:07,800
Και το κάναμε αυτό αναλύοντας
τον ηχογραφημένο λόγο 34 νέων ανθρώπων

193
00:09:07,800 --> 00:09:10,835
οι οποίοι είχαν υψηλό κίνδυνο
να αναπτύξουν σχιζοφρένεια.

194
00:09:11,134 --> 00:09:14,279
Μετρήσαμε την ομιλία την πρώτη μέρα,

195
00:09:14,279 --> 00:09:17,651
και μετά ρωτήσαμε εάν οι ιδιότητες
της ομιλίας μπορούσαν να προβλέψουν,

196
00:09:17,651 --> 00:09:20,101
μέσα σε έναν χρονικό ορίζοντα τριετίας,

197
00:09:20,125 --> 00:09:22,160
την μελλοντική ανάπτυξη της ψύχωσης.

198
00:09:23,437 --> 00:09:25,767
Αλλά παρά τις ελπίδες μας,

199
00:09:25,767 --> 00:09:29,294
είχαμε την μία αποτυχία μετά την άλλη.

200
00:09:29,793 --> 00:09:33,705
Δεν υπήρχαν αρκετές πληροφορίες 
στη σημασιολογία

201
00:09:33,705 --> 00:09:36,476
ώστε να προβλεφθεί 
η μελλοντική οργάνωση του νου.

202
00:09:36,476 --> 00:09:39,499
Ήταν επαρκείς ώστε να γίνει διαχωρισμός

203
00:09:39,499 --> 00:09:42,554
ανάμεσα σε μια ομάδα σχιζοφρενών
και μια ομάδα ελέγχου,

204
00:09:42,554 --> 00:09:45,234
περίπου όπως κάναμε με τα αρχαία κείμενα,

205
00:09:45,234 --> 00:09:48,828
αλλά όχι ώστε να προβλέψει
τη μελλοντική εμφάνιση ψύχωσης.

206
00:09:49,164 --> 00:09:50,870
Άλλα μετά συνειδητοποιήσαμε

207
00:09:50,894 --> 00:09:54,982
ότι ίσως το σημαντικότερο
δεν ήταν τόσο πολύ αυτά που έλεγαν,

208
00:09:55,006 --> 00:09:57,059
αλλά το πώς τα έλεγαν.

209
00:09:57,509 --> 00:09:58,593
Πιο συγκεκριμένα,

210
00:09:58,593 --> 00:10:01,840
δεν είχε να κάνει με τη σημασιολογική
γειτονιά που ήταν οι λέξεις,

211
00:10:01,840 --> 00:10:04,374
αλλά με το πόσο μακριά 
και γρήγορα μεταπηδούσαν

212
00:10:04,398 --> 00:10:06,699
από την μια σημασιολογική γειτονιά 
στην άλλη.

213
00:10:06,927 --> 00:10:08,978
Και έτσι προέκυψε
αυτό το σύστημα μέτρησης,

214
00:10:09,002 --> 00:10:11,391
το οποίο το ονομάσαμε 
σημασιολογική συνοχή,

215
00:10:11,415 --> 00:10:16,219
το οποίο στην μετρά την εμμονή της ομιλίας
μέσα σε ένα σημασιολογικό θέμα,

216
00:10:16,243 --> 00:10:18,442
μέσα σε μια σημασιολογική κατηγορία.

217
00:10:19,294 --> 00:10:23,341
Και αποδείχθηκε ότι για αυτή
την ομάδα των 34 ανθρώπων,

218
00:10:23,365 --> 00:10:27,024
ο αλγόριθμος βασιζόμενος στη σημασιολογική
συνοχή μπορούσε να προβλέψει,

219
00:10:27,048 --> 00:10:29,548
με 100% ακρίβεια,

220
00:10:29,572 --> 00:10:32,409
ποιος θα εμφανίσει ψύχωση και ποιος όχι.

221
00:10:32,976 --> 00:10:35,913
Και αυτό είναι κάτι το οποίο
δεν θα μπορούσε να επιτευχθεί

222
00:10:35,937 --> 00:10:37,445
-ούτε κατά προσέγγιση-

223
00:10:37,469 --> 00:10:41,095
με οποιοδήποτε από τα υπόλοιπα υπάρχοντα
κλινικά συστήματα μέτρησης.

224
00:10:42,525 --> 00:10:46,144
Και θυμάμαι πολύ έντονα,
ενώ δούλευα πάνω σε αυτό,

225
00:10:46,144 --> 00:10:48,475
καθόμουν μπροστά στον Η/Υ μου

226
00:10:48,475 --> 00:10:51,134
και είδα μερικές αναρτήσεις 
στο tweeter από τον Πόλο -

227
00:10:51,134 --> 00:10:54,289
ο Πόλο ήταν ο πρώτος μου φοιτητής
πίσω στο Μπουένος Άιρες,

228
00:10:54,289 --> 00:10:56,449
και εκείνο το διάστημα
ζούσε στη Νέα Υόρκη.

229
00:10:56,449 --> 00:10:58,501
Και υπήρχε κάτι σε αυτές τις αναρτήσεις

230
00:10:58,505 --> 00:11:02,026
-δεν μπορούσα να πω ακριβώς τι
επειδή δεν έλεγε κάτι ξεκάθαρα-

231
00:11:02,050 --> 00:11:04,071
αλλά είχα ένα έντονο προαίσθημα,

232
00:11:04,095 --> 00:11:07,050
μια έντονη διαίσθηση
ότι κάτι δεν πήγαινε καλά.

233
00:11:08,347 --> 00:11:11,070
Έτσι σήκωσα το τηλέφωνο
και κάλεσα τον Πόλο,

234
00:11:11,074 --> 00:11:13,013
και όντως δεν αισθανόταν καλά.

235
00:11:13,362 --> 00:11:15,339
Και αυτό το απλό γεγονός,

236
00:11:15,339 --> 00:11:17,854
διαβάζοντας ανάμεσα στις γραμμές,

237
00:11:17,854 --> 00:11:22,100
μπορούσα να νιώσω, μέσα από λέξεις,
τα συναισθήματα του,

238
00:11:22,100 --> 00:11:24,979
ήταν ένας απλός, αλλά πολύ
αποτελεσματικός τρόπος να βοηθήσω.

239
00:11:25,987 --> 00:11:27,625
Αυτά που σας λέω σήμερα

240
00:11:27,649 --> 00:11:30,197
είναι ότι ερχόμαστε κοντά
στο να κατανοήσουμε

241
00:11:30,197 --> 00:11:34,461
το πώς μπορούμε να μετατρέψουμε 
αυτή τη διαίσθηση που όλοι έχουμε,

242
00:11:34,461 --> 00:11:35,886
που όλοι μοιραζόμαστε,

243
00:11:35,886 --> 00:11:37,077
σε έναν αλγόριθμο.

244
00:11:38,102 --> 00:11:39,613
Και κάνοντας το αυτό,

245
00:11:39,613 --> 00:11:44,297
μπορεί να δούμε στο μέλλον 
μια πολύ διαφορετική μορφή ψυχικής υγείας,

246
00:11:44,297 --> 00:11:49,912
βασισμένη σε αντικειμενική, ποσοτική
και αυτοματοποιημένη ανάλυση

247
00:11:49,912 --> 00:11:51,599
των λέξεων που γράφουμε,

248
00:11:51,599 --> 00:11:53,216
των λέξεων που λέμε.

249
00:11:53,216 --> 00:11:54,325
Ευχαριστώ.

250
00:11:54,325 --> 00:11:56,578
(Χειροκρότημα)