WEBVTT

00:00:02.669 --> 00:00:10.113
(Brawa)

00:00:11.098 --> 00:00:13.091
To, co mam dziś do powiedzenia,

00:00:13.091 --> 00:00:15.048
jest ważne

00:00:15.048 --> 00:00:17.249
i każdy powinien to wiedzieć,

00:00:17.249 --> 00:00:20.811
a to, że tylko niewielu to wie, sprawia,

00:00:20.811 --> 00:00:24.156
że na samym niemieckim obszarze językowym

00:00:24.156 --> 00:00:30.409
firmy co roku bezsensownie
tracą miliardowe sumy.

00:00:30.409 --> 00:00:33.802
A jak to robią,

00:00:33.802 --> 00:00:35.660
widać tutaj.

00:00:35.660 --> 00:00:39.113
[Jak idzie reorganizacja
w pańskim dziale?]

00:00:42.178 --> 00:00:44.804
Firmy nie wiedzą,
jak radzić sobie ze zmianami,

00:00:44.804 --> 00:00:48.534
które często są pilnie potrzebne,

00:00:48.534 --> 00:00:53.498
a przez niewłaściwą politykę i zarządzanie

00:00:53.498 --> 00:00:56.171
wywołują opór u pracowników.

00:00:56.171 --> 00:00:58.375
Managerowie nie radzą sobie

00:00:58.375 --> 00:01:00.139
i potrafią wtedy tylko

00:01:00.139 --> 00:01:02.559
wywierać presję na pracowników,

00:01:02.559 --> 00:01:05.242
którzy tak to odbierają:

00:01:05.242 --> 00:01:06.279
[Restrukturyzacja...

00:01:06.279 --> 00:01:09.087
Wyczuwam u pana trochę oporu.
Proszę tu zaraz w lewo...]

00:01:14.973 --> 00:01:18.886
Często także w życiu prywatnym
chcemy coś bezskutecznie zmienić.

00:01:18.886 --> 00:01:21.474
Chcielibyśmy schudnąć,
ćwiczyć więcej, zdrowiej żyć,

00:01:21.474 --> 00:01:25.473
czy też podejmujemy się czegoś innego,
ale tego nie realizujemy.

00:01:25.473 --> 00:01:27.402
Dlaczego?

NOTE Paragraph

00:01:27.402 --> 00:01:30.564
Przyczyna jest ta sama.

00:01:30.564 --> 00:01:33.888
Nie żyjemy w możliwie najlepszy sposób,

00:01:33.888 --> 00:01:36.940
a w najgłupszym przypadku
będzie to wyglądać tak:

00:01:36.940 --> 00:01:39.658
[Czy poza tym, że nigdy
nie opuścił pan zebrania,

00:01:39.658 --> 00:01:42.392
jest pan jeszcze z czegoś dumny?]

00:01:47.342 --> 00:01:50.694
Mój dzisiejszy temat to
"Change", "Leadership"

00:01:50.694 --> 00:01:54.460
oraz dokonywanie zmian
w odpowiedni dla mózgu sposób.

00:01:54.046 --> 00:01:57.400
Chcę opowiedzieć o tym, 
jak to zrobić we własnym życiu

00:01:57.400 --> 00:02:00.830
i jak firmy mogą to robić z pracownikami.

00:02:00.830 --> 00:02:02.851
Na początek przyjrzyjmy się

00:02:02.851 --> 00:02:04.179
działaniu mózgu.

00:02:04.179 --> 00:02:05.901
Gdy doświadczamy zmian,

00:02:05.901 --> 00:02:09.181
która część mózgu naprawdę nami kieruje?

00:02:09.181 --> 00:02:10.479
Prosty przykład.

00:02:10.479 --> 00:02:13.859
Trochę za dużo przytyliście
i chcecie znowu schudnąć.

00:02:13.859 --> 00:02:17.289
Rozum mówi,
jak wspaniale można to zrobić.

00:02:17.289 --> 00:02:21.884
Podpowiada, żeby nie jeść po 20:00.

00:02:21.884 --> 00:02:23.917
Twardo się tego trzymacie,

00:02:23.917 --> 00:02:26.331
dokładnie przez 48 godzin,

00:02:26.331 --> 00:02:29.894
po czym nagle kolo 22:00
znów jesteście przed lodówką

00:02:29.894 --> 00:02:31.318
z rękę na uchwycie.

00:02:31.318 --> 00:02:32.804
Do akcji wkracza rozum i mówi:

00:02:32.804 --> 00:02:36.118
"Ustaliliśmy, że po 20.00 nie ma jedzenia,

00:02:36.118 --> 00:02:39.101
to się źle skończy, bo blablabla".

00:02:39.101 --> 00:02:42.119
Rozum poucza, a tymczasem,
prawa ręka już otworzyła lodówkę,

00:02:42.119 --> 00:02:44.101
lewa chwyciła obiekt pożądania,

00:02:44.101 --> 00:02:48.927
który już bez oporu ląduje w żołądku.

00:02:49.817 --> 00:02:54.141
Możemy zatem stwierdzić,

00:02:54.141 --> 00:02:59.308
że w tej sytuacji decyzji 
nie podjął rozum,

00:02:59.308 --> 00:03:01.724
bo był on bez wątpienia przeciwko.

00:03:01.724 --> 00:03:04.862
Była to inna część mózgu.

00:03:04.862 --> 00:03:06.862
W tej chwili dzieje się coś ciekawego.

00:03:06.862 --> 00:03:09.233
Rozum musiałby teraz przyznać się,

00:03:09.233 --> 00:03:11.604
że w tej sytuacji nie ma nic do gadania.

00:03:12.664 --> 00:03:13.977
Ale nie chce tego zrobić.

00:03:13.977 --> 00:03:16.884
Rozum jest tak skonstruowany,
że zawsze chce mieć rację

00:03:16.884 --> 00:03:18.340
i robi zręczne posunięcie.

00:03:18.340 --> 00:03:21.577
W ostatniej chwili przedstawia
racjonalne wytłumaczenie,

00:03:21.577 --> 00:03:23.721
które może brzmieć tak:

00:03:23.721 --> 00:03:27.958
"No, tak, ale ten dzień
był cholernie ciężki

00:03:27.958 --> 00:03:31.968
i naprawdę zasłużyłeś
na tę niewielką nagrodę".

00:03:31.968 --> 00:03:37.180
Potem sądzimy, 
że podjęliśmy racjonalną decyzję.

00:03:37.180 --> 00:03:38.351
Ale tak nie jest.

00:03:38.351 --> 00:03:41.931
Pytanie, kto za was zadecydował?

00:03:41.931 --> 00:03:43.884
Odpowiedź brzmi:

00:03:43.884 --> 00:03:47.899
zadecydował układ limbiczny,

00:03:47.899 --> 00:03:50.884
konkretnie środkowy układ limbiczny.

00:03:50.884 --> 00:03:53.632
To tam powstają emocje,

00:03:53.632 --> 00:03:59.722
a układ ten steruje zachowaniem,

00:03:59.722 --> 00:04:02.055
przesuwa dźwignie i wciska guziki.

00:04:02.055 --> 00:04:06.960
Rozum znajduje się na zewnątrz
i może tylko dawać zalecenia przez radio,

00:04:06.960 --> 00:04:10.804
ale nie ma możliwości wciskania guzików.

00:04:10.804 --> 00:04:15.472
Pokażę wam to na przykładzie.

00:04:15.472 --> 00:04:17.723
Podam wam fakt.

00:04:17.723 --> 00:04:21.684
Co trzy sekundy umiera dziecko
w wieku do pięciu lat

00:04:21.684 --> 00:04:24.583
na skutek zanieczyszczenia wody pitnej

00:04:24.583 --> 00:04:28.048
albo innej łatwo uleczalnej choroby.

00:04:29.608 --> 00:04:32.070
Co to u was powoduje?

00:04:32.070 --> 00:04:34.825
Chcecie zerwać się teraz z miejsca?

00:04:34.825 --> 00:04:36.647
Coś zmienić na świecie?

00:04:36.647 --> 00:04:38.660
Przekażecie dziś wieczorem darowiznę?

00:04:38.660 --> 00:04:40.694
Odpowiedź brzmi nie. Dlaczego?

00:04:40.694 --> 00:04:42.544
Zwróciłem się do waszego rozumu,

00:04:42.544 --> 00:04:47.426
a on nie ma możliwości
spowodowania działania.

00:04:47.426 --> 00:04:49.236
Opowiem wam teraz krótką historię,

00:04:49.236 --> 00:04:52.102
która trafia bezpośrednio
do układu limbicznego.

00:04:52.102 --> 00:04:54.549
Jej bohaterem jest Axel,

00:04:54.549 --> 00:04:58.165
pracownik Agencji Pomocy Technicznej.

00:04:58.165 --> 00:05:00.944
Wyjeżdża regularnie do pracy zagranicą

00:05:00.944 --> 00:05:02.565
i był kiedyś w Afryce.

00:05:02.565 --> 00:05:04.564
Właśnie widzieliście, jak to wygląda

00:05:04.564 --> 00:05:06.213
na przedmieściach dużego miasta,

00:05:06.213 --> 00:05:09.855
które można określić jako slumsy.

00:05:09.855 --> 00:05:13.503
Axel miał za zadanie uzdatniać wodę
wraz z innymi pracownikami.

00:05:13.503 --> 00:05:17.530
Przyjechali ciężarówką
i podbiegła do niego kobieta

00:05:17.530 --> 00:05:20.669
wyglądająca na zdesperowaną
i zaczęła do niego mówić.

00:05:20.669 --> 00:05:23.157
Tłumacz przetłumaczył,

00:05:23.157 --> 00:05:28.666
że ma ona ciężko chorego w domu
i prosi o pomoc.

00:05:28.666 --> 00:05:29.944
Tłumacz mówi też,

00:05:29.944 --> 00:05:31.852
żeby w żadnym razie tam nie iść,

00:05:31.852 --> 00:05:33.760
bo tylko tu mogą
zapewnić bezpieczeństwo,

00:05:33.760 --> 00:05:35.669
a jeśli pójdzie, może zostać napadnięty

00:05:35.669 --> 00:05:38.972
albo, co się już zdarzało, uprowadzony.

00:05:38.972 --> 00:05:41.058
Axel zastanawia się. Wie, że może pomóc.

00:05:41.058 --> 00:05:44.966
Ma kwalifikacje ratownika medycznego.
Przygląda się tej kobiecie i sądzi,

00:05:44.966 --> 00:05:47.417
że widzi w jej twarzy
prawdziwą desperację.

00:05:47.417 --> 00:05:49.802
Decyduje się z nią pójść.

00:05:49.802 --> 00:05:52.809
Kobieta idzie przed nim,
coraz węższą drogą,

00:05:52.809 --> 00:05:55.187
w prawo, lewo, lewo, prawo, prawo,

00:05:55.187 --> 00:05:57.554
w końcu Axel traci orientację i wie,

00:05:57.554 --> 00:05:59.339
że sam już nie odnajdzie drogi.

00:05:59.339 --> 00:06:02.889
Nagle czuje strach.

00:06:02.889 --> 00:06:06.103
Dochodzą wtedy do szopy
zbudowanej z odpadów.

00:06:06.103 --> 00:06:08.639
Wisi przed nią stara, brudna szmata.

00:06:08.639 --> 00:06:14.375
Kobieta odsłania ją, 
a dalej widać ciemną jamę.

00:06:14.375 --> 00:06:18.582
Pokazuje, że trzeba tam wpełznąć.

00:06:18.582 --> 00:06:21.787
Axel zastanawia się, 
w głowie kotłują mu się różne wizje.

00:06:21.787 --> 00:06:24.900
"Jak tam wejdę, 
dostanę sztangą w głowę".

00:06:24.900 --> 00:06:27.669
Zastanawia się,
czy jeszcze zobaczy rodzinę,

00:06:27.669 --> 00:06:30.623
ale opanowuje ogarniającą go panikę,

00:06:30.623 --> 00:06:34.262
schyla się i wpełza do jamy.

00:06:34.262 --> 00:06:39.566
Potrzebuje sporo czasu,
żeby przyzwyczaić się do ciemności,

00:06:39.566 --> 00:06:41.267
po czym stwierdza,

00:06:41.267 --> 00:06:44.759
że na dnie leży nagie ciało.

00:06:44.759 --> 00:06:50.326
Ciało to składa się już tylko
ze skóry i kości.

00:06:50.326 --> 00:06:56.750
Oczy zapadły się głęboko.

00:06:56.750 --> 00:06:59.081
Bada ciało dotykiem, czuje puls i wie,

00:06:59.081 --> 00:07:04.252
że musi natychmiast coś zrobić,
jeśli chce uratować to życie.

00:07:04.252 --> 00:07:06.858
Leżący tam człowiek

00:07:06.858 --> 00:07:11.618
to trzyletni afrykański chłopiec.

00:07:11.618 --> 00:07:16.058
Bierze go w silne ramiona,
pełznie do wyjścia,

00:07:16.058 --> 00:07:17.393
gdzie czeka matka,

00:07:17.393 --> 00:07:21.629
biegną z powrotem tam,
gdzie jest ratunek.

00:07:21.629 --> 00:07:24.491
Docierają na miejsce,
Axel wie, że dziecko będzie uratowane,

00:07:24.491 --> 00:07:28.471
inni pracownicy przynoszą apteczkę,

00:07:28.471 --> 00:07:31.269
leki, wodę, rozkładają koc,

00:07:31.269 --> 00:07:35.660
na którym ostrożnie kładzie dziecko

00:07:35.660 --> 00:07:39.103
i w tym samym momencie

00:07:39.103 --> 00:07:41.590
Axel zauważa,

00:07:41.590 --> 00:07:46.207
że dziecko nie żyje.

00:07:49.777 --> 00:07:55.341
Zmarło na biegunkę wywołaną
zanieczyszczoną wodą pitną,

00:07:55.341 --> 00:07:57.366
a parę małych tabletek

00:07:57.366 --> 00:08:01.924
mogło uratować mu życie.

00:08:01.924 --> 00:08:06.828
Co trzy sekundy umiera dziecko

00:08:06.828 --> 00:08:09.314
w wieku do pięciu lat

00:08:09.314 --> 00:08:13.160
na skutek zanieczyszczenia wody pitnej

00:08:13.160 --> 00:08:19.808
albo innej łatwo uleczalnej choroby.

00:08:19.808 --> 00:08:24.422
To, co teraz opowiedziałem,
jest faktem.

00:08:24.422 --> 00:08:28.104
To smutna rzeczywistość.

00:08:28.104 --> 00:08:32.388
Chciałbym jednak wrócić
do tematu prelekcji.

00:08:32.388 --> 00:08:35.576
Zauważyliście, co się teraz dzieje?

00:08:35.576 --> 00:08:40.242
Przypuszczam, że chcecie teraz,
jeśli odpowiednio was wychowano,

00:08:40.242 --> 00:08:42.619
dokonać jakiejś zmiany.

00:08:42.619 --> 00:08:46.458
Pojawia się w was uczucie,
że nie można na coś takiego pozwolić.

00:08:46.458 --> 00:08:52.150
Może nawet zastanawiacie się,
co można teraz zrobić, żeby tego uniknąć.

00:08:52.150 --> 00:08:54.890
To jest właśnie działanie
układu limbicznego.

00:08:54.890 --> 00:08:59.029
Zaapelowałem do waszych emocji
i co się dzieje?

00:08:59.029 --> 00:09:04.247
Dyspozytornia da teraz
impuls do działania.

00:09:04.247 --> 00:09:09.029
To jest coś, czego firmy 
do dziś nie pojęły.

00:09:09.029 --> 00:09:11.353
Kiedy firmy muszą dokonać zmian,

00:09:11.353 --> 00:09:14.213
są to często bardzo nieprzyjemne zmiany.

00:09:14.213 --> 00:09:17.062
Redukcja zatrudnienia, kosztów,

00:09:17.062 --> 00:09:20.910
rzeczy, które nie sprawiają
żadnej przyjemności.

00:09:20.910 --> 00:09:23.016
A co robią managerowie?

00:09:23.016 --> 00:09:25.590
Dyskutują cały czas, argumentują

00:09:25.590 --> 00:09:27.996
i próbują racjonalnie przekonać ludzi,

00:09:27.996 --> 00:09:31.787
dlaczego ma to sens i wyliczają argumenty,

00:09:31.787 --> 00:09:34.639
które pracownicy oczywiście rozumieją,

00:09:34.639 --> 00:09:37.311
ale nie podejmują działań.

00:09:37.311 --> 00:09:38.630
Dlaczego?

00:09:38.630 --> 00:09:43.420
Bo nie przemawia to
do układu limbicznego ani emocji.

00:09:43.420 --> 00:09:47.678
Oznacza to, że firmy i managerowie
muszą się nauczyć

00:09:47.678 --> 00:09:50.382
przemawiać do emocji pracowników.

00:09:50.382 --> 00:09:52.821
Muszą wywołać u ludzi poczucie,
że ich to dotyczy,

00:09:52.821 --> 00:09:56.323
żeby pojawił się impuls do działania.

00:09:56.323 --> 00:09:59.132
Pytanie, jak to zrobić.

00:09:59.132 --> 00:10:01.364
Podam wam dwa przykłady.

00:10:01.364 --> 00:10:03.365
Jeden już podałem.

00:10:03.365 --> 00:10:08.444
To mówienie przy użyciu
emocjonalnych obrazów,

00:10:08.444 --> 00:10:11.985
czy w ogóle analogii, metafor.

00:10:11.985 --> 00:10:15.777
Osobą, która świetnie się tym posługiwała,
a potrafią to nieliczni managerowie,

00:10:15.777 --> 00:10:18.459
bo wielu twierdzi, że na emocje
nie ma w pracy miejsca,

00:10:18.459 --> 00:10:22.815
co, jak właśnie czytaliśmy, jest brednią,

00:10:22.815 --> 00:10:24.837
był Winston Churchill.

00:10:24.837 --> 00:10:28.150
W 1940 roku wygłosił słynną mowę

00:10:28.150 --> 00:10:31.001
"Blood, Sweat and Tears"
[Krew, pot i łzy]

00:10:31.001 --> 00:10:33.305
i powiedział ludziom w Anglii prawdę,

00:10:33.305 --> 00:10:36.117
ale używając emocjonalnego języka.

00:10:36.117 --> 00:10:40.130
Powiedział, że nie ma nic do zaoferowania
poza krwią, potem i łzami,

00:10:40.130 --> 00:10:43.268
ale trzeba powstać i zniszczyć

00:10:43.268 --> 00:10:47.140
największą tyranię w dziejach ludzkości.

00:10:47.140 --> 00:10:52.717
Dzięki emocjonalnej przemowie
zmobilizował cały naród.

00:10:52.717 --> 00:10:57.092
Managerowie muszą się tego nauczyć.

00:10:57.092 --> 00:11:00.017
Nie staną się małymi Churchillami,

00:11:00.017 --> 00:11:02.751
ale muszą się nauczyć
posługiwać nowym językiem.

00:11:02.751 --> 00:11:07.899
Mówić językiem rozumu, ale i emocji.

00:11:07.899 --> 00:11:10.177
Podam drugi przykład.

00:11:10.177 --> 00:11:14.138
Managerowie, ale też rodzice,
muszą to, czego wymagają

00:11:14.138 --> 00:11:17.488
pokazywać jasno własnym postępowaniem.

00:11:17.488 --> 00:11:20.382
Jeśli potrzebne są oszczędności,

00:11:20.382 --> 00:11:23.276
muszą zacząć najpierw od siebie.

00:11:23.276 --> 00:11:26.172
Szef musi pierwszy
przestać latać w klasie biznes,

00:11:26.172 --> 00:11:28.119
a zacząć w ekonomicznej.

00:11:28.119 --> 00:11:29.744
To jest najważniejsze.

00:11:29.744 --> 00:11:32.217
Jeśli szefowi wolno zamówić
nowy samochód służbowy,

00:11:32.217 --> 00:11:34.461
bo minęły dwa lata,

00:11:34.461 --> 00:11:37.042
to nie powinien zamawiać Audi A6
z pełnym wyposażeniem,

00:11:37.042 --> 00:11:40.345
ani Audi A4, tylko golfa
z wyposażeniem standardowym.

00:11:40.345 --> 00:11:44.549
W ten sposób szef wywołuje poczucie
u pracowników, że ich to też dotyczy.

00:11:44.549 --> 00:11:47.663
Mówią oni wtedy: "Boże, jak szef
tak bardzo na sobie oszczędza,

00:11:47.663 --> 00:11:52.402
to musi być to poważna sprawa
i my też musimy oszczędzać".

00:11:52.402 --> 00:11:55.210
Faktycznie w większości firm
wygląda to inaczej:

00:11:55.210 --> 00:11:57.852
[Jak to tak, szefie?
Oszczędności, oszczędności!

00:11:57.852 --> 00:12:00.295
A tu nowiutki samochód służbowy?]

00:12:00.295 --> 00:12:05.231
[No, wie pani! Od początku nie włączam
podgrzewania foteli ani klimatyzacji!]

00:12:06.723 --> 00:12:08.988
Ale jeszcze musi coś dojść do tego.

00:12:08.988 --> 00:12:10.499
Trzeba czuć, że to nas dotyczy.

00:12:10.499 --> 00:12:12.118
Na pewno często się tak czuliście.

00:12:12.118 --> 00:12:13.676
Czytacie o zdrowym żywieniu

00:12:13.676 --> 00:12:15.467
i stwierdzacie, że źle jecie,

00:12:15.467 --> 00:12:18.260
przez trzy dni gotujecie inaczej,

00:12:18.260 --> 00:12:21.414
a potem wracacie do starych nawyków.

00:12:21.414 --> 00:12:22.808
Czemu tak się dzieje?

00:12:22.808 --> 00:12:25.633
Czemu jest nam tak trudno
prywatnie się zmienić?

00:12:25.633 --> 00:12:29.089
Na następnym slajdzie widać, w czym rzecz.

00:12:29.089 --> 00:12:32.806
[Jeśli nie chce mnie pan więcej widzieć,
musi pan zmienić nawyki.

00:12:32.806 --> 00:12:37.161
No to, doktorze, zapowiada się 
długa znajomość.]

00:12:42.700 --> 00:12:46.495
Jako ludzie jesteśmy
zbudowani z nawyków.

00:12:46.495 --> 00:12:49.181
Rytm dnia tworzą nawyki, nawet jeśli

00:12:49.181 --> 00:12:50.729
nie zdajemy sobie z tego sprawy.

00:12:50.729 --> 00:12:52.663
Zauważcie, jak rano wstajecie,

00:12:52.663 --> 00:12:55.184
każdy ma jakieś swoje nawykowe czynności.

00:12:55.184 --> 00:12:57.250
Gdybym powiedział teraz, żeby je zmienić,

00:12:57.250 --> 00:13:00.773
że musicie od jutra biegać rano,
potem jeść świeże owoce

00:13:00.773 --> 00:13:02.234
i wziąć zimny prysznic,

00:13:02.234 --> 00:13:03.575
to co byście pomyśleli?

00:13:03.575 --> 00:13:07.530
Teraz widzicie, co to znaczy,
zmienić nawyki.

00:13:07.530 --> 00:13:10.027
Mamy ciekawe badania,

00:13:10.027 --> 00:13:12.679
obecnie jest ich już wiele,

00:13:12.679 --> 00:13:15.007
dotyczące ludzi po zawale albo udarze.

00:13:15.007 --> 00:13:18.712
Jeśli przeżyją, lekarz mówi im,

00:13:18.712 --> 00:13:21.213
że muszą zmienić tryb życia

00:13:21.213 --> 00:13:23.761
na zdrowszy,

00:13:23.761 --> 00:13:27.601
muszą być aktywni fizycznie
i ograniczyć ilość stresu,

00:13:27.601 --> 00:13:31.851
inaczej za trzy lata znowu tutaj będą,

00:13:31.851 --> 00:13:34.041
jeśli będą mieć szczęście,
bo statystycznie

00:13:34.041 --> 00:13:37.261
będzie to ich kolejny atak
i jak kiepsko pójdzie,

00:13:37.261 --> 00:13:41.457
mogą już nie móc pracować
albo nawet znajdą się na wózku

00:13:41.457 --> 00:13:44.529
albo pójdą prosto do trumny.

00:13:44.529 --> 00:13:46.273
Jak się wam wydaje,

00:13:46.273 --> 00:13:50.094
ilu ludzi zmienia nawyki,
kiedy słyszą od lekarza coś takiego?

00:13:50.094 --> 00:13:54.486
"Zmień się albo umrzesz za trzy lata!"

00:13:54.486 --> 00:13:56.506
Wyniki wszystkich badań są takie same.

00:13:56.506 --> 00:13:58.276
Fascynująca liczba.

00:13:58.276 --> 00:14:03.810
90% ludzi się nie zmienia.

00:14:03.810 --> 00:14:11.644
Tylko 1 na 10 udaje się zmienić
i tym samym uratować życie.

00:14:11.644 --> 00:14:16.148
Pozostali żyją jeszcze trochę,
ale przeważnie nie za długo.

00:14:16.148 --> 00:14:19.113
Pojawia się amerykański lekarz,

00:14:19.113 --> 00:14:23.383
który nazywa się Dean Ornish

00:14:23.383 --> 00:14:26.130
i ma 200 pacjentów

00:14:26.130 --> 00:14:28.877
tuż przed poważną operacją serca.

00:14:28.877 --> 00:14:31.624
W ramach eksperymentu
zamiast iść na operację,

00:14:31.624 --> 00:14:34.945
przechodzą z Ornishem program

00:14:34.945 --> 00:14:36.743
trwający rok.

00:14:36.743 --> 00:14:39.651
Zostawiono ich w spokoju na dwa lata,

00:14:39.651 --> 00:14:44.189
po czym sprawdzono,

00:14:44.189 --> 00:14:46.481
jakie mają wyniki i jak żyją.

00:14:46.481 --> 00:14:52.903
Fascynujące, że 7 na 10 pacjentów 
tak radykalnie zmieniło życie,

00:14:52.903 --> 00:14:58.872
że mieli wyniki prawie w normie
i można ich było określić jako zdrowych.

00:14:58.872 --> 00:15:03.590
Pytanie, co takiego zrobił Ornish,
że nie 1 na 10 ,

00:15:03.590 --> 00:15:09.662
ale 7 na 10 osób 
zmieniło na stałe zachowanie

00:15:09.662 --> 00:15:13.635
i co możecie z tego mieć?

00:15:13.635 --> 00:15:15.339
Oto, co zrobił.

00:15:15.339 --> 00:15:18.018
Ćwiczył z tymi ludźmi

00:15:18.018 --> 00:15:22.173
nowe zachowanie,

00:15:22.173 --> 00:15:25.835
tak długo, aż utkwiło im to
w pamięci proceduralnej,

00:15:25.835 --> 00:15:28.897
a więc w pełni zautomatyzowanej pamięci,

00:15:28.897 --> 00:15:31.020
dzięki której można 
jechać autem i dzwonić.

00:15:31.020 --> 00:15:33.345
Po prostu wyćwiczył u nich nowe nawyki

00:15:33.345 --> 00:15:36.178
przez dłuższy czas, czyli rok,

00:15:36.178 --> 00:15:40.090
ale, co ważne, zrobił to tak,

00:15:40.090 --> 00:15:46.138
żeby system limbiczny
został w to włączony.

00:15:46.138 --> 00:15:49.433
Stworzył ludziom poczucie sukcesu,

00:15:49.433 --> 00:15:53.652
żeby zmiana ta sprawiała im radość.

00:15:53.652 --> 00:15:57.410
Co to dla was oznacza,
kiedy chcecie zmienić życie?

00:15:57.410 --> 00:16:02.313
To znaczy, że musicie nauczyć się
znajdować nowe strategie.

00:16:02.313 --> 00:16:04.585
My, ludzie, stosujemy kiepskie strategie,

00:16:04.585 --> 00:16:06.857
kiedy chcemy się zmienić.

00:16:06.857 --> 00:16:09.592
Przyjmijmy, że ktoś chce jeść
mniej mięsa a więcej warzyw.

00:16:09.592 --> 00:16:11.412
Co robi większość?

00:16:11.412 --> 00:16:13.991
Kupuje książkę kucharską,
zapisuje przepisy

00:16:13.991 --> 00:16:16.075
i idzie do sklepu i nie może nic znaleźć!

00:16:16.075 --> 00:16:17.994
Gdzie jest kumin? Gdzie leży bulgur?

00:16:17.994 --> 00:16:20.769
Mija 45 minut, a wy nadal
snujecie się po supermarkecie,

00:16:20.769 --> 00:16:23.112
lista nie jest kompletna,
a to jest deprymujące.

00:16:23.112 --> 00:16:24.767
W końcu jesteście w domu,

00:16:24.767 --> 00:16:26.839
nie możecie spamiętać
tego głupiego przepisu

00:16:26.839 --> 00:16:29.419
i musicie, gotując, 
zaglądać do niego jeszcze 8 razy.

00:16:29.419 --> 00:16:31.910
W końcu gotowe,
ale wcale nie wygląda jak w książce,

00:16:31.910 --> 00:16:35.598
a w smaku jest, 
jeśli macie szczęście, neutralne.

00:16:35.598 --> 00:16:38.393
Przeważnie jest jednak inaczej.

00:16:38.393 --> 00:16:41.127
Róbcie tak przez trzy dni,
a powiem wam, co się dzieje.

00:16:41.127 --> 00:16:44.736
Układ limbiczny zaciąga
hamulec bezpieczeństwa.

00:16:44.736 --> 00:16:47.237
Następnym razem w supermarkecie,

00:16:47.237 --> 00:16:50.076
wyciągacie automatycznie rękę po kotlety,

00:16:50.076 --> 00:16:52.241
a wasz rozum, jak już wiecie,

00:16:52.241 --> 00:16:55.314
podsuwa potem dobre uzasadnienie.

00:16:55.314 --> 00:16:58.035
To znaczy, jeśli chcecie
zmiany w swoim życiu,

00:16:58.035 --> 00:17:04.817
to przeprowadzajcie ją tak,
żeby szło to w parze z układem limbicznym.

00:17:04.817 --> 00:17:07.700
Jeśli chcecie się nauczyć
zdrowiej odżywiać,

00:17:07.700 --> 00:17:09.536
to zastanówcie się,

00:17:09.536 --> 00:17:12.991
czyby raz w miesiącu nie poszukać
i wypróbować nowego przepisu.

00:17:12.991 --> 00:17:15.874
Robiąc tak przez 12 miesięcy,
macie potencjał,

00:17:15.874 --> 00:17:18.720
żeby prawie przez dwa tygodnie
zdrowo gotować.

00:17:18.720 --> 00:17:21.269
Większość ludzi przecenia to,

00:17:21.269 --> 00:17:23.625
na co ich stać w krótkim czasie,

00:17:23.625 --> 00:17:28.160
a nie docenia tego, co mogą osiągnąć
w dłuższej perspektywie.

00:17:28.160 --> 00:17:30.447
Układ limbiczny chętniej
pójdzie z wami w parze,

00:17:30.447 --> 00:17:32.734
kiedy robicie coś długoterminowo i powoli,

00:17:32.734 --> 00:17:35.021
niż krótko i gwałtownie,

00:17:35.021 --> 00:17:37.229
bo, jest jak guma,
która ściąga was z powrotem.

00:17:37.229 --> 00:17:39.374
Kiedy robicie coś wolno
i krok po kroku,

00:17:39.374 --> 00:17:41.519
guma powoli się rozciąga

00:17:41.519 --> 00:17:43.664
i kiedyś pęknie.

00:17:43.664 --> 00:17:48.222
Co powinniście wynieść dziś z tej sali?

00:17:48.222 --> 00:17:51.377
Po pierwsze, że my, ludzie,
jesteśmy emocjonalnymi stworzeniami,

00:17:51.377 --> 00:17:56.470
podejmujemy decyzje pod wpływem emocji,
a rozum ma tylko funkcję doradcy.

00:17:56.470 --> 00:18:01.472
Po drugie, że firmy muszą się nauczyć
posługiwać nowym językiem.

00:18:01.472 --> 00:18:05.857
Nie językiem rozumu, ale emocji.

00:18:05.857 --> 00:18:08.999
Wy, ale też managerowie,
musicie się nauczyć,

00:18:08.999 --> 00:18:11.694
nie tylko akceptować emocje,

00:18:11.694 --> 00:18:14.402
ale radzić sobie z nimi, a następnie

00:18:14.402 --> 00:18:18.202
także świadomie je wywoływać.

00:18:18.202 --> 00:18:22.959
Po trzecie, że chcąc zmienić swoje życie,

00:18:22.959 --> 00:18:26.577
trzeba poszukać mądrej strategii,

00:18:26.577 --> 00:18:31.704
która włączy w to układ limbiczny
z pozytywnymi emocjami.

00:18:31.704 --> 00:18:35.370
Wtedy niemożliwe stanie się możliwe.

00:18:35.370 --> 00:18:36.960
Dziękuję.

00:18:36.960 --> 00:18:45.750
(Brawa)