Η πιστωτική κρίση οπτικοποιημένη Τι είναι η πιστωτική κρίση; Είναι ένα παγκόσμιο φιάσκο που αφορά όρους που πιθανό να έχετε ξανακούσει όπως # Υποθήκες υψηλού κινδύνου #Εξασφαλισμένα ομόλογα χρέους και #Δεσμευμένες Πιστωτικές αγορές Ποιός επηρεάζεται απο αυτό; ΌΛΟΙ Πώς έγινε; Έτσι... Η πιστωτική κρίση φέρνει δύο ομάδες ανθρώπων μαζί. Τους εγχώριους ιδιοκτήτες και τους επενδυτές. Οι εγχώριοι ιδιοκτήτες αντιπροσωπεύουν της υποθήκες τους και οι επενδυτές αντιπροσωπεύουν τα χρήματα τους Αυτές οι υποθήκες αντιπροσωπεύουν σπίτια και αυτά τα χρήματα αντιπροσωπεύουν μεγάλα ιδρύματα όπως τα συνταξιοδοτικά ταμεία, εταιρίες ασφαλιστικών, τα κρατικά επενδυτικά ταμεία, αμοιβαία κεφάλαια κτλ. Αυτές οι ομάδες φέρνονται μαζί από το οικονομικό σύστημα, μια μάτσα τράπεζες και μεσίτες συνήθως γνωστή ως Wall Street. Ενώ δεν φαίνεται έτσι αυτές οι τράπεζες στο Wall Street είναι στενά συνδεδεμένες με αυτα τα σπίτια στο δρόμο σας. Για να καταλάβουμε πως ας αρχίσουμε από την αρχή. Πριν χρόνια οι επενδυτές κάθονται πάνω στο βουνό χρημάτων τους γυρεύοντας καλές επενδύσεις για να βγάλουν κιάλια χρήματα, παραδοσιακά πάνε στην Ομοσπονδιακή Τράπεζα (ιδιωτική) όπου αγοράζουν κρατικά ομόλογα, που πιστεύονται να είναι οι ποιο ασφαλές επενδύσεις. Αλλά με τον ερχομό της χρεοκόπησης Dot Com στης 11 Σεπτεμβρίου Ο πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Τράπεζας Alan Greenspan χαμηλώνει τα επιτόκια στο ποσό 1% για να κρατήσει την οικονομία ισχυρή. Το 1% είναι πολύ χαμηλή απόδοση στης επενδύσεις και οπότε οι επενδυτές λένε: Όχι ευχαριστώ. Από την άλλη αυτό σημαίνει πως οι τράπεζες στο Wall Street μπορούν να δανηστούν χρήματα από την Ομοσπονδιακή Τράπεζα για μόνο 1%. Επιπρόσθετο πλεόνασμα από την Ιαπωνία, Κίνα και τη Μέση Ανατολή και υπάρχει άφθονη πίστωση. Αυτό κάνει τον δανεισμό χρημάτων εύκολο για της τράπεζες και της κάνει να τρελαίνονται με μόχλευση. Η μόχλευση είναι ο δανεισμός χρημάτων για να ενισχυθεί το αποτέλεσμα μιας συμφωνίας. Έτσι δουλεύει σε μία κανονική συμφωνία κάποιος με $10.000 αγοράζει ένα κουτί για $10.000 και τότε το πουλάει σε κάποιο άλλο για $11.000 γ ια ένα κέρδος $1.000, μια καλή συμφωνία. Αλλά χρησιμοποιώντας τη μόχλευση κάποιος με $10.000 θα πήγαινε να δανειστή κι άλλα $990.000. Δίνοντας του $1.000.000 στο χέρι. Μετά πάει και αγοράζει 100 κουτιά με τα $1.000.000 και τα πουλάει σε κάποιον άλλο για $1.100.000. Τότε ξεπληρώνει πίσω τα $990.000 συν $10.000 σε επιτόκια και μετά από τα $10.000 του παραμένει το κέρδος $90.000. Εναντίων του άλλου που είναι $1.000 Η μόχλευση κάνει της καλές συμφωνίες σε υπέροχες συμφωνίες. Αυτός είναι σημαντικός τρόπος που βγάλουν η τράπεζες τα χρήματα τους Έτσι το Wall Street βγάζει τεράστια ποσά πίστωσης κάνει υπέροχες συμφωνίες και γίνεται θαυμάσια πλούσιο. Έπειτα τα πληρώνει πίσω. Οι επενδυτές τα βλέπουν αυτά και θέλουν και αυτοί ένα μέρος της δράσης και αυτό δίνει στο Wall street μια ιδέα Μπορούν να συνδέσουν τους επενδυτές με τους εγχώριους ιδιοκτήτες μέσο της υποθήκες Οπότε έτσι λειτουργεί. Μια οικογένεια θέλει ένα σπίτι, οπότε φυλάνε για την προκαταβολή και επικοινωνούν με ένα μεσίτη υποθηκών. Ο μεσίτης υποθηκών συνδέει την οικογένεια με των δανειστή που τους δίνει μια υποθήκη. Ο μεσίτης βγάλει ωραία προμήθεια. Οι οικογένεια αγοράζει ένα σπίτι και γίνονται εγχώριοι ιδιοκτήτες Αυτό είναι υπέροχο για αυτούς επειδή η τιμές στα σπίτια ανεβαίνουν, πρακτικά, πάντα. Όλα καταλήγουν ωραία. Μια μέρα ο δανειστής παίρνει ένα τηλέφωνο από τραπεζίτη επενδύσεων που θέλει να αγοράσει την υποθήκη. Ο δανειστής του το πουλάει για πολύ καλό ποσό, ο τραπεζίτης επενδύσεων τότε δανείζεται εκατομμύρια δολάρια και αγοράζει κι άλλες χιλιάδες υποθήκες και της βάζει σε ένα ωραίο μικρό κουτί. Αυτό σημαίνει πως κάθε μήνα παίρνει όλες της πληρωμές από όλους τους εγχώριους ιδιοκτήτες στο κουτί. Μετά βάζει τους τράπεζο-μάγους του να κάνουν τα οικονομικά μάγια τους πάνω σε αυτά. Που βασικά τα κόβουν σε τρία κομμάτια τα ασφαλείς, τα εντάξει και τα πιο ριψοκίνδυνα. Αυτοί πακετάρουν ξανά τα κομμάτια στο κουτί και τα αποκαλούν: Εξασφαλισμένα ομόλογα χρέους ή CDO. Ένα CDO δουλεύει σαν καταρράχτης με τρία κουτιά Καθώς τα χρήματα έρχονται μέσα το πρώτο κουτί γεμίζει και μετά ξεχειλίζει μέσα στο κεντρικό και ότι παραμένει στο τελευταίο. Τα χρήματα προέρχονται από τους εγχώριους ιδιοκτήτες που ξεπληρώνουν της υποθήκες τους. Εάν κάποιοι εγχώριοι ιδιοκτήτες δεν πληρώσουν και παραβούν, ποιο λίγα χρήματα έρχονται μέσα και το τελευταίο κουτί μπορεί να μην γεμιστεί Αυτό το κάνει το τελευταίο κουτί πιο ριψοκίνδυνο και το πρώτο πιο ασφαλές, για να αντισταθμιστεί αυτό το ρίσκο το τελευταίο κουτί δέχεται υψηλότερο ποσοστό επιστροφής ενώ το πρώτο χαμηλότερο αλλά ακόμη καλή επιστροφή. Για να γίνει το πρώτο ακόμη πιο ασφαλές η τράπεζες θα το ασφαλίσουν για ένα μικρό ποσό που λέγετε ''ανταλλαγή πιστωτικής αθέτησης''. Η τράπεζες κάνουν όλοι αυτή την δουλειά για να τους εγκρίνουν οι υπηρεσίες αξιολόγησης της πίστωσης και για να τους δώσουνε σφραγίδα για τα πρώτα κουτιά ως ασφαλές ΑΑΑ επενδύσεις, την πιο υψηλή ασφαλής αξιολόγηση που υπάρχει. Το κομμάτι ''εντάξει'' είναι το ΒΒΒ ακόμη είναι αρκετά καλό, και δεν ασχολούνται καν με το πιο ριψοκίνδυνο κομμάτι. Διότι έχει την ΑΑΑ αξιολόγηση ο τραπεζίτης επενδύσεων μπορεί να πουλήσει το ασφαλές κομμάτι σε επενδυτές που θέλουν μόνο ''ασφαλές'' επενδύσεις, πουλάει τα ''εντάξει'' σε άλλους τραπεζίτες και τα ριψοκίνδυνα σαν αντισταθμιστικά κεφάλαια σε άλλους που παίρνουν ρίσκα. Ο τραπεζίτης επενδύσεων βγάζει εκατομμύρια Επομένως ξεπληρώνει τα δάνεια του. Επιτέλους οι επενδυτές έχουν βρει μια καλή επένδυση για τα χρήματα τους πολύ καλύτερα από το 1% από τα κρατικά ομόλογα. Είναι τόσο ευχαριστημένοι που θέλουν κι άλλα CDO κομμάτια Έτσι, ο τραπεζίτης επενδύσεων παίρνει τηλέφωνο των δανειστή θέλοντας κι άλλες υποθήκες, ο δανειστής παίρνει των μεσίτη θέλοντας κι άλλους εγχώριους ιδιοκτήτες , μα ο μεσίτης δεν βρίσκει κανένα. Όσοι δικαιούνταν για αποθήκη ήδη έχει μια. Μα έχουν μία ιδέα. Όταν οι εγχώριοι ιδιοκτήτες παραβούν στην υποθήκη τους ο δανειστής παίρνει το σπίτι και τα σπίτια πάντα αυξάνονται στην τιμή τους, εφόσον είναι καταλυμένοι εαν οι εγχώριοι ιδιοκτήτες παραβούν οι δανειστές μπορούν να προσθέτουν ρίσκα σε νέες υποθήκες χωρίς να χρειάζονται προκαταβολές, χωρίς να χρειάζονται αποδείξεις εισοδήματος καμία υπόδειξη. Και αυτό ακριβός έκαναν. Έτσι αντί να δανείζουν σε υπεύθυνους εγχώριους ιδιοκτήτες που λέγονται πρωταρχικές υποθήκες άρχισαν να παίρνουνε κάποιες που ήταν ας πούμε ποιο μη-υπεύθυνες αυτές είναι υποθήκες υψηλού κινδύνου Αυτό είναι το σημείο όπου γυρίσανε τα πράγματα. Οπότε όπως πάντα ο μεσίτης υποθηκών συνδέει την οικογένεια με έναν δανειστή και την υποθήκη και βγάλει προμήθεια. Οι οικογένεια αγοράζει ένα μεγάλο σπίτι. Ο δανειστής πουλά την υποθήκη στον τραπεζίτη επενδύσεων που το μετατρέπει σε CDO και πουλάει κομμάτια σε επενδυτές και άλλους. Αυτό καταλήγει πολύ καλά για όλους Τους κάνει όλους πλούσιους. Κανείς δεν ανησύχησε, γιατί μόλις πούλησαν την υποθήκη στον επόμενο ήταν δικό του πρόβλημα. Αν οι εγχώριοι ιδιοκτήτες παραβίαζαν δεν τους ένοιαζε. Πουλούσαν το ρίσκο τους στον επόμενο και βγάλαν εκατομμύρια. Όπως το παιχνίδι καυτής πατάτας αλλά με ωρολογιακή βόμβα. Δεν είναι έκπληξη πώς οι εγχώριοι ιδιοκτήτες παραβιάζουν στης υποθήκες τους που σε αυτή τη στιγμή ανήκει του τραπεζίτη. Αυτό σημαίνει κάνει κατάσχεση και μία από της μηνιαίες πληρωμές του γίνονται σπίτι. Δεν είναι κάτι σπουδαίο το βάλει για πώλησή. Αλλά όλο και περισσότερα από τα μηνιαίες πληρωμές του γίνονται σπίτια. Τώρα υπάρχουν τόσα πολλά σπίτια στην αγορά που υπάρχει περισσότερη προμήθεια από ότι υπάρχει ζήτηση και η τιμές τον σπιτιών δεν αυξάνονται πιο κατά γεγονός πέφτουνε σαν βολίδα. Αυτό δημιουργεί ενδιαφέρον πρόβλημα στους εγχώριους ιδιοκτήτες που ακόμη πληρώνουν της υποθήκες τους, ενώ όλα τα σπίτια στης γειτονιές τους αρχίζουν να πηγαίνουν προς πώληση, η αξία του σπιτιού τους κατεβαίνει και αρχίζουν να αναρωτιούνται γιατί ξεπληρώνουν $300.000 υποθήκη όταν το σπίτι τώρα έχει αξία $90.000. Αποφασίζουν πως δεν βγάζει νόημα να συνεχίζουν να πληρώνουν ακόμη και όταν διαθέτουν να πληρώνουν και σταματάνε την συμφωνία. Η ποσότητες παραβιάσεων στης υποθήκες ανεβαίνουν σε όλη την χώρα. Οι τιμές πέφτουνε πάνε κατακόρυφα. Τώρα ο τραπεζίτης επενδύσεων κρατάει ένα κουτί με άχριστα σπίτια. Πέρνει των φίλο του των επενδυτή για να πουλήσει το CDO του αλλά ο επενδυτής δεν είναι ηλίθιος και λέει '''Οχι ευχαριστώ''. Ξέρει πως η ροή των χρημάτον δεν είναι κάν σταγώνες ποιον. Ο τραπεζίτης πρωσπαθή να πουλήσει σε όλους αλλά κανένας δεν θέλει να του αγοράσει τα ομόλογα. Φρικάρει διότι δανείστηκε εκατομμύρια και κάποιες φορές δισεκατομμύρια δολάρια για να αγοράσει αυτά τα ομόλογα και δεν μπορεί να τα ξεπληρώσει, όπως και να προσπαθεί δεν μπορεί να τα ξεφορτωθεί. Αλλά δεν είναι ο μόνος, οι επενδυτές έχουν ήδη αγοράσει χιλιάδες από αυτά τα ομόλογα. Ο δανειστής τηλεφωνάει προσπαθώντας να πουλήσει την υποθήκη του αλλά ο τραπεζίτης δεν το αγοράζει και ο μεσίτης είναι χωρίς δουλειά. Όλο το οικονομικό σύστημα έχει παγώσει και τα πράγματα γίνονται σκοτεινά Όλοι αρχίζουν να πέφτουν σε πτώχευση. Όχι μόνο αυτό, ο επενδυτής παίρνει τους εγχώριους ιδιοκτήτες και τους λέει πως η επενδύσεις τους είναι άχρηστες. Μπορείτε να αρχίσετε να βλέπετε πως η κρίση κυλάει σε κύκλο. Καλώς ήρθατε στην πιστωτική κρίση.