WEBVTT

00:00:00.827 --> 00:00:02.858
ผมมักเขียนบทความเกี่ยวกับสถาปัตยกรรม

00:00:02.858 --> 00:00:05.383
และสิ่งก่อสร้าง 
การเขียนเกี่ยวกับสถาปัตยกรรมนั้น

00:00:05.383 --> 00:00:08.124
ตั้งอยู่บนข้อสมมุติอย่างหนึ่ง

00:00:08.124 --> 00:00:10.582
นักออกแบบออกแบบอาคาร ซึ่งจะกลายเป็นสถานที่

00:00:10.582 --> 00:00:13.062
หรือนักออกแบบหลายคนออกแบบหลายอาคาร

00:00:13.062 --> 00:00:16.336
ซึ่งจะกลายเป็นเมือง 
โดยไม่ได้สนใจการผสมผสานกันอย่างซับซ้อน

00:00:16.336 --> 00:00:18.733
ระหว่างแรงทางการเมือง วัฒนกรรม และเศรษฐกิจที่

00:00:18.733 --> 00:00:21.736
ก่อรูปร่างสถานที่เหล่านี้ขึ้น และในที่สุด คุณก็สามารถไป

00:00:21.736 --> 00:00:24.392
และเยี่ยมชมมันได้ คุณเดินรอบ ๆ มันได้

00:00:24.392 --> 00:00:26.065
คุณดมกลิ่นมันได้ แล้วคุณก็รู้สึกถึงมันได้

00:00:26.065 --> 00:00:29.558
คุณรู้สึกถึงสัมผัสของสถานที่เหล่านั้น

NOTE Paragraph

00:00:29.558 --> 00:00:31.907
แต่สิ่งที่สะดุดผมตลอดหลายปีมานี้

00:00:31.907 --> 00:00:35.282
ก็คือ ผมออกไปยังโลกกว้างน้อยลงเรื่อยๆ

00:00:35.282 --> 00:00:38.511
และผมยิ่งนั่งอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์นานขึ้นเรื่อยๆ

00:00:38.511 --> 00:00:42.831
โดยเฉพาะตั้งแต่ปี 2007 เมื่อผมได้ไอโฟนมา

00:00:42.831 --> 00:00:44.707
ผมไม่ใช่แค่นั่งอยู่หน้าจอทั้งวันเท่านั้น

00:00:44.707 --> 00:00:46.804
ในตอนเย็นผมต้องลุกขึ้นมา

00:00:46.804 --> 00:00:50.104
และมองหาหน้าจอเล็ก ๆ ที่อยู่ในกระเป๋าผม

00:00:50.104 --> 00:00:52.963
และที่ทำให้ผมประหลาดใจคือ ความเร็ว

00:00:52.963 --> 00:00:55.900
ที่ความสัมพันธ์ระหว่างผมกับโลกกายภาพเปลี่ยนไป

00:00:55.900 --> 00:00:57.675
ในช่วงเวลาสั้น ๆ นี้

00:00:57.675 --> 00:01:01.131
จะเรียกมันว่า 15 ปีที่แล้วกับโลกออนไลน์

00:01:01.131 --> 00:01:04.090
หรือจะเรียกว่า 4 ถึง 5 ปีแห่งการออนไลน์ตลอดเวลา

00:01:04.090 --> 00:01:07.264
ความสัมพันธ์ระหว่างสิ่งรอบตัวเราได้เปลี่ยนไปโดยที่

00:01:07.264 --> 00:01:09.063
ความสนใจเราถูกแบ่งแยกเสมอ

00:01:09.063 --> 00:01:11.627
เราทั้งมองภายในหน้าจอ และเรามองออกไป

00:01:11.627 --> 00:01:13.459
ยังโลกรอบตัวเรา

NOTE Paragraph

00:01:13.459 --> 00:01:15.986
และสิ่งที่กระทบผมยิ่งกว่า สิ่งที่

00:01:15.986 --> 00:01:18.988
ผมติดใจคือว่า โลกที่อยู่ในหน้าจอ

00:01:18.988 --> 00:01:22.777
นั้นดูจะไม่มีความเป็นจริงทางกายภาพของมันเอง

00:01:22.777 --> 00:01:25.545
หากคุณเข้าไปหารูปของอินเตอร์เน็ต

00:01:25.545 --> 00:01:28.663
นี่คือสิ่งที่คุณจะเจอ ภาพชื่อดังของ ออปต์ (Opte)

00:01:28.663 --> 00:01:31.793
ที่แสดงให้เห็นว่าอินเตอร์เน็ต
เป็นเหมือนทางช้างเผือกที่กว้างใหญ่

00:01:31.793 --> 00:01:33.889
ที่ที่เราไม่รู้ว่าเราอยู่ตรงไหน

00:01:33.889 --> 00:01:36.313
เราไม่สามารถรับรู้ถึงความสุดยอดของมันได้หมด

00:01:36.313 --> 00:01:39.930
มันทำให้ผมนึกถึงรูปของโลกจากยานอพอลโล

00:01:39.930 --> 00:01:42.660
ภาพลูกหินสีเงิน ที่อยู่เคว้งคว้างในอวกาศ

00:01:42.660 --> 00:01:45.357
ผมคิดว่านะ ว่าเราไม่สามารถเข้าใจมันได้ท้งหมด

00:01:45.357 --> 00:01:49.042
เราเป็นสิ่งเล็กๆในพื้นที่ที่กว้างใหญ่นี้เสมอ

NOTE Paragraph

00:01:49.042 --> 00:01:52.407
ผมไม่มีทางที่จะเอาโลกใบนี้ กับหน้าจอนี้

00:01:52.407 --> 00:01:55.264
และโลกภายภาพรอบตัวผม

00:01:55.264 --> 00:01:58.245
มาผสานเป็นหนึ่งเดียวกันได้เลย

NOTE Paragraph

00:01:58.245 --> 00:02:01.452
แต่แล้วมันก็เกิดขึ้น

00:02:01.452 --> 00:02:04.050
วันหนึ่งอินเตอร์เน็ตผมเสีย ซึ่งก็เสียเป็นพักๆ

00:02:04.050 --> 00:02:06.784
ช่างเคเบิลก็มาซ่อมมัน เขาก็เริ่มด้วย

00:02:06.784 --> 00:02:08.911
กลุ่มสายเคเบิลสกปรกหลังเก้าอี้ผม

00:02:08.911 --> 00:02:12.121
แล้วเขาก็ไล่ตามมันไปยังหน้าอาคาร ชั้นใต้ดิน ออกไปสนามหลังบ้าน

00:02:12.121 --> 00:02:14.997
มีสายเคเบิลมัดใหญ่อยู่ติดผนัง

00:02:14.997 --> 00:02:17.551
แล้วเขาก็เห็นกระรอกวิ่งไปตามสาย

00:02:17.551 --> 00:02:20.342
แล้วเขาก็บอกว่า "นี่ล่ะปัญหา

00:02:20.342 --> 00:02:24.763
กระรอกมันกำลังเคี้ยวอินเตอร์เน็ตคุณอยู่" (เสียงหัวเราะ)

00:02:24.763 --> 00:02:27.890
ผมประหลาดใจ เพราะอินเตอร์เน็ต

00:02:27.890 --> 00:02:31.264
เป็นไอเดียเหนือธรรมชาติ เป็นมาตรฐานที่ปฎิวัติทุกสิ่ง

00:02:31.264 --> 00:02:34.719
ตั้งแต่การช็อปปิ้ง การออกเดต ไปจนถึงการปฏิวัติ

00:02:34.719 --> 00:02:37.348
มันไม่ใช่สิ่งที่กระรอก

00:02:37.348 --> 00:02:40.659
จะเคี้ยวได้นะ (เสียงหัวเราะ)

00:02:40.659 --> 00:02:42.537
แต่ที่จริง มันกลับเกิดขึ้นได้

00:02:42.537 --> 00:02:45.739
กระรอกตัวหนึ่งเคี้ยวอินเตอร์เน็ตได้จริง ๆ (เสียงหัวเราะ)

00:02:45.739 --> 00:02:47.926
แล้วผมก็เกิดภาพในหัวว่า จะเกิดอะไรขึ้น

00:02:47.926 --> 00:02:50.106
ถ้าเรากระชากสายจากผนัง แล้วไล่ตามมันไป

00:02:50.106 --> 00:02:51.710
มันจะไปยังที่ใด?

00:02:51.710 --> 00:02:55.218
อินเตอร์เน็ตที่จริงแล้วเป็นสถานที่ที่คุณไปเยี่ยมได้ไหม?

00:02:55.218 --> 00:02:56.567
ผมจะไปยังไง? ผมจะเจอใคร?

00:02:56.567 --> 00:02:59.943
คุณก็รู้ จะมีอะไรไหมอยู่ ณ ที่นั้น?

NOTE Paragraph

00:02:59.943 --> 00:03:02.980
คำตอบ ในทุกคำถาม คือ ไม่

00:03:02.980 --> 00:03:05.760
นี่คืออินเตอร์เน็ต กล่องสีดำที่มีไฟสีแดง

00:03:05.760 --> 00:03:09.190
ปรากฏในซิดคอมเรื่อง "The IT Crowd".

00:03:09.190 --> 00:03:12.749
ปกติมันจะอยู่บนยอดบิ๊กเบน

00:03:12.749 --> 00:03:15.831
เพราะนั่นคือที่ที่คุณจะรับส่งสัญญาณได้ดีที่สุด

00:03:15.831 --> 00:03:19.136
แต่พวกเขาตกลงว่า ผู้ร่วมงานของพวกเขาสามารถยืม

00:03:19.136 --> 00:03:22.308
มันไปตอนบ่ายเพื่อใช้แสดงในออฟฟิศได้

00:03:22.308 --> 00:03:24.682
ผู้อาวุโสแห่งอินเตอร์เน็ต ยอมที่จะพรากจากมัน
เป็นเวลาสั้นๆ

00:03:24.682 --> 00:03:27.548
เธอมองมัน และกล่าวว่า

00:03:27.548 --> 00:03:30.938
"นี่คืออินเตอร์เน็ตเหรอ? อินเตอร์เน็ตทั้งหมดเนี่ยนะ? มันหนักไหม?"

00:03:30.938 --> 00:03:34.898
พวกเขาบอกว่า "ไม่หรอก อินเตอร์เน็ตไม่มีน้ำหนักเลย"

NOTE Paragraph

00:03:34.898 --> 00:03:37.215
ได้ยินแล้วผมอายทีเดียว ผมกำลังมองหาสิ่งนี้

00:03:37.215 --> 00:03:39.511
ที่ดูโง่มากที่จะตามหามัน

00:03:39.511 --> 00:03:42.346
อินเตอร์เน็ตคือก้อนไร้รูปร่าง

00:03:42.346 --> 00:03:44.592
หรือกล่องสีดำบื้อๆ ที่มีไฟสีแดงกะพริบอยู่

00:03:44.592 --> 00:03:46.920
มันไม่ใช่โลกแห่งความจริงข้างนอกนั่น

NOTE Paragraph

00:03:46.920 --> 00:03:50.232
แต่อันที่จริง มันเป็นอย่างนั้น 
มันมีโลกแห่งความจริงของอินเตอร์เน็ตอยู่ภายนอก

00:03:50.232 --> 00:03:51.998
และนั่นคือสิ่งที่ผมใช้เวลาสองปีอยู่กับมัน

00:03:51.998 --> 00:03:55.543
ในที่เหล่านี้ของอินเตอร์เน็ต 
ผมอยู่ในศูนย์ข้อมูลขนาดใหญ่

00:03:55.543 --> 00:03:58.188
ที่ใช้พลังงานมากเท่าที่เมืองที่เราอยู่

00:03:58.188 --> 00:04:01.377
และผมเยี่ยมสถานที่แบบนี้ เช่นเลขที่ 60 ถนนฮัดสัน ในนิวยอร์ก

00:04:01.377 --> 00:04:03.085
ซึ่งเป็นหนึ่งในอาคารบนโลกนี้

00:04:03.085 --> 00:04:05.983
หนึ่งในรายชื่อสั้น ๆ ประมาณโหลนึง

00:04:05.983 --> 00:04:08.627
ซึ่งมีเครือข่ายอินเตอร์เน็ตเชื่อมต่อกัน

00:04:08.627 --> 00:04:09.985
มากกว่าที่ใดๆ

00:04:09.985 --> 00:04:12.602
และการเชื่อมต่อนั้นเป็นกระบวนการทางกายภาพอย่างปฏิเสธไม่ได้

00:04:12.602 --> 00:04:15.087
มันเหมือนกับราวน์เตอร์ของเครือข่ายนึง เฟสบุคหรือ

00:04:15.087 --> 00:04:18.029
กูเกลิ หรือ บีที หรือ คอมแคสต์ หรือ ไทม์ วอร์เนอร์ อะไรก็ตาม

00:04:18.029 --> 00:04:20.460
เชื่อมต่อกันด้วยสายใยแก้วนำแสงสีเหลืองขึ้นไป

00:04:20.460 --> 00:04:23.154
ตามเพดานและลงไปในเราเตอร์ของเครือข่ายอื่น

00:04:23.154 --> 00:04:27.531
และนั่นเป็นเรื่องกายภาพ 
และนั่นเป็นเรื่องใกล้ตัวอย่างน่าประหลาด

00:04:27.531 --> 00:04:30.824
อาคารอย่างเช่น 60 ฮัดสัน และอื่น ๆ อีกโหลนึง

00:04:30.824 --> 00:04:33.150
มีเครือข่ายอีก 10 เท่าเชื่อมต่อกัน

00:04:33.150 --> 00:04:34.998
มากกว่าอาคารลำดับชั้นรองลงมา

00:04:34.998 --> 00:04:37.066
ซึ่งมีอยู่ไม่กี่ที่จริงๆ

00:04:37.066 --> 00:04:39.974
โดยเฉพาะ 60 ฮัดสัน นั้นน่าสนใจเพราะมันคือบ้าน

00:04:39.974 --> 00:04:42.563
ของเครือข่ายสำคัญประมาณหกเครือข่าย

00:04:42.563 --> 00:04:44.861
ซึ่งเป็นเครือข่ายเคเบิลใต้ทะเล

00:04:44.861 --> 00:04:47.209
เดินทางใต้มหาสมุทร

00:04:47.209 --> 00:04:49.462
เชื่อมต่อยุโรปและอเมริกา และเชื่อมต่อเราทุกคน

00:04:49.462 --> 00:04:53.049
และนั่นคือเคเบิลที่ผมอยากเจาะจงโดยเฉพาะ

NOTE Paragraph

00:04:53.049 --> 00:04:56.909
หากอินเตอร์เน็ตคือปรากฏการณ์ระดับโลก

00:04:56.925 --> 00:04:59.365
หากเราอยู่ในหมู่บ้านที่ชื่อว่าโลกได้ 
นั่นเป็นเพราะเรามีสายเคเบิล

00:04:59.365 --> 00:05:01.470
ใต้มหาสมุทรแบบนี้

00:05:01.470 --> 00:05:04.356
และในมิตินี้ มันเล็กอย่างเหลือเชื่อ

00:05:04.356 --> 00:05:07.298
คุณสามารถถือมันในมือคุณได้ มันเหมือนกับสายยางในสวน

00:05:07.298 --> 00:05:11.361
แต่ในอีกมิตินึง มันแผ่ขยายอย่างไม่น่าเชื่อ

00:05:11.361 --> 00:05:13.001
ขยายไปเท่าที่คุณจะนึกได้

00:05:13.001 --> 00:05:15.556
มันขยายข้ามมหาสมุทร มันยาวสาม ห้า

00:05:15.556 --> 00:05:18.167
หรือแปดพันไมล์

00:05:18.167 --> 00:05:20.776
และหากวัสดุศาสตร์และเทคโนโลยีการคำนวณ

00:05:20.776 --> 00:05:24.309
นั้นซับซ้อนอย่างไม่น่าเชื่อ หลักการทางกายภาพพื้นฐาน

00:05:24.309 --> 00:05:28.089
นั้นก็ง่ายอย่างน่าตะลึง แสงเคลื่อนที่จากปลายหนึ่งของมหาสมุทร

00:05:28.089 --> 00:05:31.374
และออกไปยังอีกปลายหนึ่ง และมันมัก

00:05:31.374 --> 00:05:34.007
มาจากอาคารหนึ่ง ที่เรียกว่าสถานีภาคพื้น

00:05:34.007 --> 00:05:36.954
ที่ตั้งอยู่อย่างเนียนๆ ในย่านริมทะเลเล็กๆ

00:05:36.954 --> 00:05:39.688
และมีตัวขยายที่ตั้งอยู่บนพื้นมหาสมุทร

00:05:39.688 --> 00:05:42.208
ที่ดูคล้ายปลาทูน่าครีบฟ้า

00:05:42.208 --> 00:05:45.865
และทุก ๆ 50 ไมล์มันจะขยายสัญญาณ

00:05:45.865 --> 00:05:49.071
และเนื่องจากอัตราการส่งนั้นเร็วมาก
หน่วยเป็น 10 กิกะไบต์ต่อวินาที

00:05:49.071 --> 00:05:51.569
ความยาวคลื่นของแสง อาจเป็นพันเท่า
ของอินเตอร์เน็ตที่บ้านคุณ

00:05:51.569 --> 00:05:54.753
หรือสามารถส่งวิดีโอได้ถึง 10,000 สตรีม

00:05:54.753 --> 00:05:58.031
ไม่เพียงแค่นั้น คุณไม่ได้ใช้แค่ความยาวคลื่นแสงเดียว

00:05:58.031 --> 00:06:00.988
ผ่านไฟเบอร์เส้นหนึ่ง

00:06:00.988 --> 00:06:04.007
แต่คุณใส่ 50 หรือ 60 หรือ 70 ความยาวคลื่นหรือสีของแสงต่าง ๆ กัน

00:06:04.007 --> 00:06:06.875
ผ่านไฟเบอร์อันเดียว และคุณอาจมี

00:06:06.875 --> 00:06:09.477
ไฟเบอร์แปดเส้นในสายเส้นเดียว สี่เส้นไป สี่เส้นกลับ

00:06:09.477 --> 00:06:12.967
และพวกมันเล็กมาก มันหนาเท่ากับเส้นผม

NOTE Paragraph

00:06:12.967 --> 00:06:14.796
มันต่อกับพื้นทวีปสักที่

00:06:14.796 --> 00:06:17.134
พวกมันถูกเชื่อมต่อในหลุมแบบนี้เลย

00:06:17.134 --> 00:06:20.223
นี่คือที่ที่สายเคเบิลยาว 5,000 ไมล์มาเชื่อมกัน

00:06:20.223 --> 00:06:24.713
ในฮาลิแฟกซ์ สายเคเบิลที่ลากจากฮาลิแฟกซ์ไปยังไอร์แลนด์

00:06:24.713 --> 00:06:27.694
และภูมิทัศน์กำลังเปลี่ยนไป เมื่อสามปีที่แล้ว

00:06:27.694 --> 00:06:29.590
ตอนที่ผมเริ่มคิดถึงเรื่องนี้ เรามีเคเบิลสายเดียว

00:06:29.590 --> 00:06:32.757
ลากลงไปยังชายฝั่งตะวันตกของแอฟริกา

00:06:32.757 --> 00:06:35.631
แสดงในแผนที่นี้โดย สตีฟ ซอง (Steve Song) 
ด้วยเส้นสีดำบางนั่น

00:06:35.631 --> 00:06:40.476
ตอนนี้มีสายเคเบิลหกสายที่ถูกวาง ชายฝั่งละสามเส้น

00:06:40.476 --> 00:06:43.107
เมื่อมีประเทศหนึ่งเชื่อมต่อกับเคเบิลสายหนึ่ง

00:06:43.107 --> 00:06:44.907
เขาก็จะรู้ว่ามันไม่พอ ที่จะสร้าง

00:06:44.907 --> 00:06:47.723
อุตสาหกรรมอย่างหนึ่งใกล้ๆ เขาต้องรู้ว่าการเชื่อมต่อ

00:06:47.723 --> 00:06:50.433
นั่นไม่ใช่แค่ชั่วคราว แต่ถาวร 
เพราะหากสายเคเบิลขาด

00:06:50.433 --> 00:06:52.500
คุณต้องส่งเรือออกไปในน้ำ

00:06:52.500 --> 00:06:55.415
โยนตะขอจับลงไปด้านข้าง 
เกี่ยวมันขึ้น หาอีกปลายนึง

00:06:55.415 --> 00:06:58.458
เชื่อมสองปลายเข้าด้วยกัน แล้วทิ้งมันกลับลงไป

00:06:58.458 --> 00:07:02.998
มันเป็นกระบวนการทางกายภาพล้วน ๆ

NOTE Paragraph

00:07:02.998 --> 00:07:07.296
และนี่คือเพื่อนผม ไซมอน คูปเปอร์ (Simon Cooper)
ผู้ที่ไม่นานมานี้

00:07:07.296 --> 00:07:09.968
ทำงานให้ Tata Communications ในฝ่ายการสื่อสาร

00:07:09.968 --> 00:07:12.966
ของ Tata กลุ่มอุตสาหกรรมขนาดใหญ่ของอินเดีย

00:07:12.966 --> 00:07:15.948
และผมไม่เคยเจอเขา เราแค่ติดต่อกัน

00:07:15.948 --> 00:07:19.405
ผ่านระบบทางไกลนี้ ซึ่งทำให้ผม

00:07:19.405 --> 00:07:23.301
คิดว่าเขาเป็นมนุษย์ในอินเตอร์เน็ตเสมอ (หัวเราะ)

00:07:23.301 --> 00:07:26.498
และเขาเป็นชาวอังกฤษ อุตสาหกรรมสายเคเบิลใต้ทะเลนั้น

00:07:26.498 --> 00:07:30.143
นำโดยชาวอังกฤษ และพวกเขาดูเหมือนจะอายุ 42 กันหมด

00:07:30.143 --> 00:07:33.318
(เสียงหัวเราะ) เพราะพวกเขาล้วนเริ่มต้นพร้อมกัน

00:07:33.318 --> 00:07:35.818
โดยความนิยมประมาณ 20 ปีที่แล้ว

00:07:35.818 --> 00:07:39.078
และ Tata ได้ก่อตัวขึ้นจากอุตสาหกรรมการสื่อสาร

00:07:39.078 --> 00:07:41.543
โดยเขาซื้อเคเบิลสองสาย อันหนึ่งข้ามแอตแลนติก

00:07:41.543 --> 00:07:44.703
และอีกอันข้ามแปซิฟิก และทำการเพิ่มส่วน

00:07:44.703 --> 00:07:48.247
ต่อจากมัน กระทั่งได้สร้างเข็มขัดรอบโลกขึ้น

00:07:48.247 --> 00:07:50.344
ซึ่งหมายความว่า เขาสามารถส่งบิตของคุณไปทางตะวันออกหรือตกก็ได้

00:07:50.344 --> 00:07:52.567
เขามี -- มันคือลำแสงจริงวิ่งรอบโลก

00:07:52.567 --> 00:07:54.778
และหากสายเคเบิลพังในแปซิฟิก มันจะส่งไป

00:07:54.778 --> 00:07:57.963
อีกทาง แล้วเมื่อทำเช่นนั้น

00:07:57.963 --> 00:08:01.907
เขาก็เริ่มหาที่ต่อสายอันต่อไป

00:08:01.907 --> 00:08:04.397
เขามองหาทีที่ยังไม่ได้เชื่อมต่อ นั่นหมายถึง

00:08:04.397 --> 00:08:07.191
เหนือและใต้ โดยเฉพาะเคเบิลที่ไปยังแอฟริกา

00:08:07.191 --> 00:08:10.962
แต่สิ่งที่ประทับใจผมคือ
จินตนาการด้านภูมิศาสตร์ อันไม่น่าเชื่อของไซมอน

00:08:10.962 --> 00:08:13.921
เขาคิดถึงโลกที่มีการขยายตัวอย่างเหลือเชื่อ

NOTE Paragraph

00:08:13.921 --> 00:08:17.234
และผมสนใจเป็นพิเศษเพราะผมอยากเห็น

00:08:17.234 --> 00:08:20.086
สายเคเบิลเหล่านี้สร้างขึ้น เพื่อที่ทุกครั้งที่ออนไลน์

00:08:20.086 --> 00:08:22.406
เราจะรู้สึกถึงชั่วขณะของการเชื่อมต่อ

00:08:22.406 --> 00:08:25.700
ความใกล้ชิดชั่วขณะ เช่น ทวีต หรือโพสต์เฟสบุค

00:08:25.700 --> 00:08:29.540
หรืออีเมล์ และมันดูเหมือนมีกระบวนการกายภาพคู่กัน

00:08:29.540 --> 00:08:31.616
มันดูเหมือนว่าขณะที่ทวีปถูกเชื่อมต่อกัน

00:08:31.616 --> 00:08:33.963
และผมอยากเห็นช่วงเวลานั้น

00:08:33.963 --> 00:08:36.248
และไซมอนกำลังทำเคเบิลใหม่

00:08:36.248 --> 00:08:38.759
ระบบเคเบิลแอฟริกาตะวันตก หรือ WACS 
(West Africa Cable System)

00:08:38.759 --> 00:08:40.880
ซึ่งเชื่อมจากลิสบอนลงไปยังฝั่งตะวันตกของแอฟริกา

00:08:40.880 --> 00:08:43.749
ไปยังโกตดิวัวร์ กานา ไนจีเรีย และแคมอรูน

00:08:43.749 --> 00:08:46.082
และเขาบอกว่ามันจะมาในไม่ช้า

00:08:46.082 --> 00:08:48.276
ขึ้นอยู่กับสภาพอากาศ 
และเขาจะบอกผมเมื่อวันนั้นมาถึง

00:08:48.276 --> 00:08:51.477
เขาแจ้งล่วงหน้าประมาณ 4 วัน

00:08:51.477 --> 00:08:54.308
ให้ผมไปที่หาดทางใต้ของลิสบอน 
และในช่วงเก้าโมงเช้า

00:08:54.308 --> 00:08:58.004
ชายคนนี้จะเดินขึ้นมาจากน้ำ (เสียงหัวเราะ)

00:08:58.004 --> 00:09:02.324
และเขาจะถือสายไนลอนสีเขียว สายน้ำหนักเบา

00:09:02.324 --> 00:09:05.037
ที่เรียกว่าสายส่งข้อมูล (messenger line) 
ซึ่งเป็นส่วนเชื่อมต่อแรก

00:09:05.037 --> 00:09:07.590
ระหว่างทะเลกับแผ่นดิน

00:09:07.590 --> 00:09:11.453
การเชื่อมต่อนี้จะสร้างเส้นทาง 9,000 ไมล์สำหรับแสง

00:09:11.453 --> 00:09:14.043
รถแทรกเตอร์จะเริ่มดึงสายเคเบิล

00:09:14.043 --> 00:09:17.400
จากเรือวางเคเบิล โดยจะผูกสาย

00:09:17.400 --> 00:09:20.148
ไว้กับทุ่นลอยตัว จนกว่าจะเข้าที่เข้าทาง

00:09:20.148 --> 00:09:22.890
คุณจะเห็นวิศวกรชาวอังกฤษที่คอยควบคุม

00:09:22.890 --> 00:09:25.703
และเมื่อมันอยู่ถูกที่แล้ว เขาก็จะกลับลงไปในน้ำ

00:09:25.703 --> 00:09:29.062
ถือมีดอันใหญ่ คอยตัดทุ่นออกทีละทุ่น

00:09:29.062 --> 00:09:31.361
ทุ่นก็จะลอยขึ้นไปในอากาศ ส่วนสายเคเบิล

00:09:31.361 --> 00:09:33.266
ก็จะตกลงไปอยู่บนพื้นทะเล 
และเขาทำอย่างนั้นเรื่อยๆ

00:09:33.266 --> 00:09:35.139
จนกว่าจะถึงเรือวางเคเบิล

00:09:35.139 --> 00:09:37.552
เมื่อถึงแล้ว พวกเขาจะให้น้ำผลไม้กับคุกกี้

00:09:37.552 --> 00:09:39.971
แล้วเขาก็จะกระโดดกลับไป ว่ายกลับฝั่ง

00:09:39.971 --> 00:09:47.131
แล้วกลับขึ้นมาจุดบุหรี่ (เสียงหัวเราะ)

NOTE Paragraph

00:09:47.131 --> 00:09:49.843
เมื่อเคเบิลอยู่บนฝั่งแล้ว

00:09:49.843 --> 00:09:53.347
เขาก็เตรียมเชื่อมต่อมันกับอีกฝั่ง

00:09:53.347 --> 00:09:56.304
ต่อกับเคเบิลที่เชื่อมลงมาจากสถานีภาคพื้น

00:09:56.304 --> 00:09:59.162
เริ่มจากตัดมันด้วยเลื่อยตัดโลหะ

00:09:59.162 --> 00:10:02.098
แล้วเฉือนพลาสติกหุ้มออก คล้ายๆงานพ่อครัว

00:10:02.098 --> 00:10:04.160
และสุดท้ายเขาก็ทำงาน

00:10:04.160 --> 00:10:06.868
เหมือนช่างเพชรพลอยเพื่อให้เส้นใยหนาเท่าเส้นผม

00:10:06.868 --> 00:10:08.545
ต่อเข้ากับเคเบิลที่ลากลงมา

00:10:08.545 --> 00:10:11.536
ด้วยเครื่องตอกรูนี้

00:10:11.536 --> 00:10:14.867
และเมื่อคุณเห็นคนพวกนี้จัดการเคเบิลด้วยเลื่อย

00:10:14.867 --> 00:10:17.510
คุณจะเลิกคิดว่าอินเตอร์เน็ตเป็นเพียงเมฆหมอกจางๆ

00:10:17.510 --> 00:10:21.447
มันเริ่มดูเหมือนของกายภาพที่น่าอัศจรรย์

00:10:21.447 --> 00:10:23.955
และที่ทำให้ผมตะลึงอีกอย่างคือ ของพวกนี้

00:10:23.955 --> 00:10:26.802
ล้วนมาจากเทคโนโลยีอันซับซ้อน

00:10:26.802 --> 00:10:29.707
ถึงแม้จะเป็นสิ่งที่ใหม่อย่างเหลือเชื่อ 
กระบวนการทางกายภาพ

00:10:29.707 --> 00:10:33.474
ที่มีอยู่เป็นเวลานาน และวัฒนธรรมก็ยังคงเหมือนเดิม

00:10:33.474 --> 00:10:35.463
คุณเห็นกรรมกรท้องถิ่น คุณเห็นวิศวกรชาวอังกฤษ

00:10:35.463 --> 00:10:38.638
คอยสั่งงานอยู่เบื้องหลัง 
และที่สำคัญกว่านั้น

00:10:38.638 --> 00:10:41.281
สถานที่ก็ยังคงเป็นที่เดิม 
เคเบิลเหล่านี้ยังคงต่อกับ

00:10:41.281 --> 00:10:44.331
เมืองท่าดั้งเดิมเหล่านี้ 
สถานที่อย่างลิสบอน มอมบาซา

00:10:44.331 --> 00:10:47.490
มุมไบ สิงคโปร์ นิวยอร์ก

NOTE Paragraph

00:10:47.490 --> 00:10:51.576
และกระบวนการบนฝั่งใช้เวลาสามถึงสี่วัน

00:10:51.576 --> 00:10:55.767
เมื่อทุกอย่างเสร็จสิ้น เขาก็วางฝาหลุม

00:10:55.767 --> 00:10:58.738
แล้วกดทรายทับ

00:10:58.738 --> 00:11:01.820
แล้วทุกคนก็จะลืมมัน

NOTE Paragraph

00:11:01.820 --> 00:11:04.071
และผมเห็นว่า เราพูดถึงอินเตอร์เน็ตกลุ่มเมฆบ่อย ๆ

00:11:04.071 --> 00:11:05.981
แต่ทุกครั้งที่เราใส่อะไรลงไปในกลุ่มเมฆ

00:11:05.981 --> 00:11:08.183
เรายกความรับผิดชอบมันไป

00:11:08.183 --> 00:11:12.047
เราเชื่อมต่อกับมันน้อยลง เราปล่อยให้คนอื่นจัดการแทน

00:11:12.047 --> 00:11:13.330
และนั่นไม่ถูกต้องนัก

00:11:13.330 --> 00:11:15.672
มีคำพูดของนีล สตีเฟนสัน ที่เจ๋งอยู่

00:11:15.672 --> 00:11:20.069
เขากล่าวว่า คนที่ถูกเชื่อมต่อควรรู้เกี่ยวกับการเชื่อมต่อบ้าง

00:11:20.069 --> 00:11:22.339
และผมว่า เราควรรู้

00:11:22.339 --> 00:11:25.092
ว่าอินเตอร์เน็ตของเรามาจากไหน และเราควรรู้ว่า

00:11:25.092 --> 00:11:29.914
มันเชื่อมต่อเราทั้งหมดด้วยกายภาพ

00:11:29.914 --> 00:11:32.253
ขอบคุณครับ (เสียงปรบมือ)

00:11:32.253 --> 00:11:34.650
(เสียงปรบมือ)

00:11:34.650 --> 00:11:38.260
ขอบคุณ (เสียงปรบมือ)