1
00:00:00,827 --> 00:00:02,858
ผมมักเขียนบทความเกี่ยวกับสถาปัตยกรรม

2
00:00:02,858 --> 00:00:05,383
และสิ่งก่อสร้าง 
การเขียนเกี่ยวกับสถาปัตยกรรมนั้น

3
00:00:05,383 --> 00:00:08,124
ตั้งอยู่บนข้อสมมุติอย่างหนึ่ง

4
00:00:08,124 --> 00:00:10,582
นักออกแบบออกแบบอาคาร ซึ่งจะกลายเป็นสถานที่

5
00:00:10,582 --> 00:00:13,062
หรือนักออกแบบหลายคนออกแบบหลายอาคาร

6
00:00:13,062 --> 00:00:16,336
ซึ่งจะกลายเป็นเมือง 
โดยไม่ได้สนใจการผสมผสานกันอย่างซับซ้อน

7
00:00:16,336 --> 00:00:18,733
ระหว่างแรงทางการเมือง วัฒนกรรม และเศรษฐกิจที่

8
00:00:18,733 --> 00:00:21,736
ก่อรูปร่างสถานที่เหล่านี้ขึ้น และในที่สุด คุณก็สามารถไป

9
00:00:21,736 --> 00:00:24,392
และเยี่ยมชมมันได้ คุณเดินรอบ ๆ มันได้

10
00:00:24,392 --> 00:00:26,065
คุณดมกลิ่นมันได้ แล้วคุณก็รู้สึกถึงมันได้

11
00:00:26,065 --> 00:00:29,558
คุณรู้สึกถึงสัมผัสของสถานที่เหล่านั้น

12
00:00:29,558 --> 00:00:31,907
แต่สิ่งที่สะดุดผมตลอดหลายปีมานี้

13
00:00:31,907 --> 00:00:35,282
ก็คือ ผมออกไปยังโลกกว้างน้อยลงเรื่อยๆ

14
00:00:35,282 --> 00:00:38,511
และผมยิ่งนั่งอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์นานขึ้นเรื่อยๆ

15
00:00:38,511 --> 00:00:42,831
โดยเฉพาะตั้งแต่ปี 2007 เมื่อผมได้ไอโฟนมา

16
00:00:42,831 --> 00:00:44,707
ผมไม่ใช่แค่นั่งอยู่หน้าจอทั้งวันเท่านั้น

17
00:00:44,707 --> 00:00:46,804
ในตอนเย็นผมต้องลุกขึ้นมา

18
00:00:46,804 --> 00:00:50,104
และมองหาหน้าจอเล็ก ๆ ที่อยู่ในกระเป๋าผม

19
00:00:50,104 --> 00:00:52,963
และที่ทำให้ผมประหลาดใจคือ ความเร็ว

20
00:00:52,963 --> 00:00:55,900
ที่ความสัมพันธ์ระหว่างผมกับโลกกายภาพเปลี่ยนไป

21
00:00:55,900 --> 00:00:57,675
ในช่วงเวลาสั้น ๆ นี้

22
00:00:57,675 --> 00:01:01,131
จะเรียกมันว่า 15 ปีที่แล้วกับโลกออนไลน์

23
00:01:01,131 --> 00:01:04,090
หรือจะเรียกว่า 4 ถึง 5 ปีแห่งการออนไลน์ตลอดเวลา

24
00:01:04,090 --> 00:01:07,264
ความสัมพันธ์ระหว่างสิ่งรอบตัวเราได้เปลี่ยนไปโดยที่

25
00:01:07,264 --> 00:01:09,063
ความสนใจเราถูกแบ่งแยกเสมอ

26
00:01:09,063 --> 00:01:11,627
เราทั้งมองภายในหน้าจอ และเรามองออกไป

27
00:01:11,627 --> 00:01:13,459
ยังโลกรอบตัวเรา

28
00:01:13,459 --> 00:01:15,986
และสิ่งที่กระทบผมยิ่งกว่า สิ่งที่

29
00:01:15,986 --> 00:01:18,988
ผมติดใจคือว่า โลกที่อยู่ในหน้าจอ

30
00:01:18,988 --> 00:01:22,777
นั้นดูจะไม่มีความเป็นจริงทางกายภาพของมันเอง

31
00:01:22,777 --> 00:01:25,545
หากคุณเข้าไปหารูปของอินเตอร์เน็ต

32
00:01:25,545 --> 00:01:28,663
นี่คือสิ่งที่คุณจะเจอ ภาพชื่อดังของ ออปต์ (Opte)

33
00:01:28,663 --> 00:01:31,793
ที่แสดงให้เห็นว่าอินเตอร์เน็ต
เป็นเหมือนทางช้างเผือกที่กว้างใหญ่

34
00:01:31,793 --> 00:01:33,889
ที่ที่เราไม่รู้ว่าเราอยู่ตรงไหน

35
00:01:33,889 --> 00:01:36,313
เราไม่สามารถรับรู้ถึงความสุดยอดของมันได้หมด

36
00:01:36,313 --> 00:01:39,930
มันทำให้ผมนึกถึงรูปของโลกจากยานอพอลโล

37
00:01:39,930 --> 00:01:42,660
ภาพลูกหินสีเงิน ที่อยู่เคว้งคว้างในอวกาศ

38
00:01:42,660 --> 00:01:45,357
ผมคิดว่านะ ว่าเราไม่สามารถเข้าใจมันได้ท้งหมด

39
00:01:45,357 --> 00:01:49,042
เราเป็นสิ่งเล็กๆในพื้นที่ที่กว้างใหญ่นี้เสมอ

40
00:01:49,042 --> 00:01:52,407
ผมไม่มีทางที่จะเอาโลกใบนี้ กับหน้าจอนี้

41
00:01:52,407 --> 00:01:55,264
และโลกภายภาพรอบตัวผม

42
00:01:55,264 --> 00:01:58,245
มาผสานเป็นหนึ่งเดียวกันได้เลย

43
00:01:58,245 --> 00:02:01,452
แต่แล้วมันก็เกิดขึ้น

44
00:02:01,452 --> 00:02:04,050
วันหนึ่งอินเตอร์เน็ตผมเสีย ซึ่งก็เสียเป็นพักๆ

45
00:02:04,050 --> 00:02:06,784
ช่างเคเบิลก็มาซ่อมมัน เขาก็เริ่มด้วย

46
00:02:06,784 --> 00:02:08,911
กลุ่มสายเคเบิลสกปรกหลังเก้าอี้ผม

47
00:02:08,911 --> 00:02:12,121
แล้วเขาก็ไล่ตามมันไปยังหน้าอาคาร ชั้นใต้ดิน ออกไปสนามหลังบ้าน

48
00:02:12,121 --> 00:02:14,997
มีสายเคเบิลมัดใหญ่อยู่ติดผนัง

49
00:02:14,997 --> 00:02:17,551
แล้วเขาก็เห็นกระรอกวิ่งไปตามสาย

50
00:02:17,551 --> 00:02:20,342
แล้วเขาก็บอกว่า "นี่ล่ะปัญหา

51
00:02:20,342 --> 00:02:24,763
กระรอกมันกำลังเคี้ยวอินเตอร์เน็ตคุณอยู่" (เสียงหัวเราะ)

52
00:02:24,763 --> 00:02:27,890
ผมประหลาดใจ เพราะอินเตอร์เน็ต

53
00:02:27,890 --> 00:02:31,264
เป็นไอเดียเหนือธรรมชาติ เป็นมาตรฐานที่ปฎิวัติทุกสิ่ง

54
00:02:31,264 --> 00:02:34,719
ตั้งแต่การช็อปปิ้ง การออกเดต ไปจนถึงการปฏิวัติ

55
00:02:34,719 --> 00:02:37,348
มันไม่ใช่สิ่งที่กระรอก

56
00:02:37,348 --> 00:02:40,659
จะเคี้ยวได้นะ (เสียงหัวเราะ)

57
00:02:40,659 --> 00:02:42,537
แต่ที่จริง มันกลับเกิดขึ้นได้

58
00:02:42,537 --> 00:02:45,739
กระรอกตัวหนึ่งเคี้ยวอินเตอร์เน็ตได้จริง ๆ (เสียงหัวเราะ)

59
00:02:45,739 --> 00:02:47,926
แล้วผมก็เกิดภาพในหัวว่า จะเกิดอะไรขึ้น

60
00:02:47,926 --> 00:02:50,106
ถ้าเรากระชากสายจากผนัง แล้วไล่ตามมันไป

61
00:02:50,106 --> 00:02:51,710
มันจะไปยังที่ใด?

62
00:02:51,710 --> 00:02:55,218
อินเตอร์เน็ตที่จริงแล้วเป็นสถานที่ที่คุณไปเยี่ยมได้ไหม?

63
00:02:55,218 --> 00:02:56,567
ผมจะไปยังไง? ผมจะเจอใคร?

64
00:02:56,567 --> 00:02:59,943
คุณก็รู้ จะมีอะไรไหมอยู่ ณ ที่นั้น?

65
00:02:59,943 --> 00:03:02,980
คำตอบ ในทุกคำถาม คือ ไม่

66
00:03:02,980 --> 00:03:05,760
นี่คืออินเตอร์เน็ต กล่องสีดำที่มีไฟสีแดง

67
00:03:05,760 --> 00:03:09,190
ปรากฏในซิดคอมเรื่อง "The IT Crowd".

68
00:03:09,190 --> 00:03:12,749
ปกติมันจะอยู่บนยอดบิ๊กเบน

69
00:03:12,749 --> 00:03:15,831
เพราะนั่นคือที่ที่คุณจะรับส่งสัญญาณได้ดีที่สุด

70
00:03:15,831 --> 00:03:19,136
แต่พวกเขาตกลงว่า ผู้ร่วมงานของพวกเขาสามารถยืม

71
00:03:19,136 --> 00:03:22,308
มันไปตอนบ่ายเพื่อใช้แสดงในออฟฟิศได้

72
00:03:22,308 --> 00:03:24,682
ผู้อาวุโสแห่งอินเตอร์เน็ต ยอมที่จะพรากจากมัน
เป็นเวลาสั้นๆ

73
00:03:24,682 --> 00:03:27,548
เธอมองมัน และกล่าวว่า

74
00:03:27,548 --> 00:03:30,938
"นี่คืออินเตอร์เน็ตเหรอ? อินเตอร์เน็ตทั้งหมดเนี่ยนะ? มันหนักไหม?"

75
00:03:30,938 --> 00:03:34,898
พวกเขาบอกว่า "ไม่หรอก อินเตอร์เน็ตไม่มีน้ำหนักเลย"

76
00:03:34,898 --> 00:03:37,215
ได้ยินแล้วผมอายทีเดียว ผมกำลังมองหาสิ่งนี้

77
00:03:37,215 --> 00:03:39,511
ที่ดูโง่มากที่จะตามหามัน

78
00:03:39,511 --> 00:03:42,346
อินเตอร์เน็ตคือก้อนไร้รูปร่าง

79
00:03:42,346 --> 00:03:44,592
หรือกล่องสีดำบื้อๆ ที่มีไฟสีแดงกะพริบอยู่

80
00:03:44,592 --> 00:03:46,920
มันไม่ใช่โลกแห่งความจริงข้างนอกนั่น

81
00:03:46,920 --> 00:03:50,232
แต่อันที่จริง มันเป็นอย่างนั้น 
มันมีโลกแห่งความจริงของอินเตอร์เน็ตอยู่ภายนอก

82
00:03:50,232 --> 00:03:51,998
และนั่นคือสิ่งที่ผมใช้เวลาสองปีอยู่กับมัน

83
00:03:51,998 --> 00:03:55,543
ในที่เหล่านี้ของอินเตอร์เน็ต 
ผมอยู่ในศูนย์ข้อมูลขนาดใหญ่

84
00:03:55,543 --> 00:03:58,188
ที่ใช้พลังงานมากเท่าที่เมืองที่เราอยู่

85
00:03:58,188 --> 00:04:01,377
และผมเยี่ยมสถานที่แบบนี้ เช่นเลขที่ 60 ถนนฮัดสัน ในนิวยอร์ก

86
00:04:01,377 --> 00:04:03,085
ซึ่งเป็นหนึ่งในอาคารบนโลกนี้

87
00:04:03,085 --> 00:04:05,983
หนึ่งในรายชื่อสั้น ๆ ประมาณโหลนึง

88
00:04:05,983 --> 00:04:08,627
ซึ่งมีเครือข่ายอินเตอร์เน็ตเชื่อมต่อกัน

89
00:04:08,627 --> 00:04:09,985
มากกว่าที่ใดๆ

90
00:04:09,985 --> 00:04:12,602
และการเชื่อมต่อนั้นเป็นกระบวนการทางกายภาพอย่างปฏิเสธไม่ได้

91
00:04:12,602 --> 00:04:15,087
มันเหมือนกับราวน์เตอร์ของเครือข่ายนึง เฟสบุคหรือ

92
00:04:15,087 --> 00:04:18,029
กูเกลิ หรือ บีที หรือ คอมแคสต์ หรือ ไทม์ วอร์เนอร์ อะไรก็ตาม

93
00:04:18,029 --> 00:04:20,460
เชื่อมต่อกันด้วยสายใยแก้วนำแสงสีเหลืองขึ้นไป

94
00:04:20,460 --> 00:04:23,154
ตามเพดานและลงไปในเราเตอร์ของเครือข่ายอื่น

95
00:04:23,154 --> 00:04:27,531
และนั่นเป็นเรื่องกายภาพ 
และนั่นเป็นเรื่องใกล้ตัวอย่างน่าประหลาด

96
00:04:27,531 --> 00:04:30,824
อาคารอย่างเช่น 60 ฮัดสัน และอื่น ๆ อีกโหลนึง

97
00:04:30,824 --> 00:04:33,150
มีเครือข่ายอีก 10 เท่าเชื่อมต่อกัน

98
00:04:33,150 --> 00:04:34,998
มากกว่าอาคารลำดับชั้นรองลงมา

99
00:04:34,998 --> 00:04:37,066
ซึ่งมีอยู่ไม่กี่ที่จริงๆ

100
00:04:37,066 --> 00:04:39,974
โดยเฉพาะ 60 ฮัดสัน นั้นน่าสนใจเพราะมันคือบ้าน

101
00:04:39,974 --> 00:04:42,563
ของเครือข่ายสำคัญประมาณหกเครือข่าย

102
00:04:42,563 --> 00:04:44,861
ซึ่งเป็นเครือข่ายเคเบิลใต้ทะเล

103
00:04:44,861 --> 00:04:47,209
เดินทางใต้มหาสมุทร

104
00:04:47,209 --> 00:04:49,462
เชื่อมต่อยุโรปและอเมริกา และเชื่อมต่อเราทุกคน

105
00:04:49,462 --> 00:04:53,049
และนั่นคือเคเบิลที่ผมอยากเจาะจงโดยเฉพาะ

106
00:04:53,049 --> 00:04:56,909
หากอินเตอร์เน็ตคือปรากฏการณ์ระดับโลก

107
00:04:56,925 --> 00:04:59,365
หากเราอยู่ในหมู่บ้านที่ชื่อว่าโลกได้ 
นั่นเป็นเพราะเรามีสายเคเบิล

108
00:04:59,365 --> 00:05:01,470
ใต้มหาสมุทรแบบนี้

109
00:05:01,470 --> 00:05:04,356
และในมิตินี้ มันเล็กอย่างเหลือเชื่อ

110
00:05:04,356 --> 00:05:07,298
คุณสามารถถือมันในมือคุณได้ มันเหมือนกับสายยางในสวน

111
00:05:07,298 --> 00:05:11,361
แต่ในอีกมิตินึง มันแผ่ขยายอย่างไม่น่าเชื่อ

112
00:05:11,361 --> 00:05:13,001
ขยายไปเท่าที่คุณจะนึกได้

113
00:05:13,001 --> 00:05:15,556
มันขยายข้ามมหาสมุทร มันยาวสาม ห้า

114
00:05:15,556 --> 00:05:18,167
หรือแปดพันไมล์

115
00:05:18,167 --> 00:05:20,776
และหากวัสดุศาสตร์และเทคโนโลยีการคำนวณ

116
00:05:20,776 --> 00:05:24,309
นั้นซับซ้อนอย่างไม่น่าเชื่อ หลักการทางกายภาพพื้นฐาน

117
00:05:24,309 --> 00:05:28,089
นั้นก็ง่ายอย่างน่าตะลึง แสงเคลื่อนที่จากปลายหนึ่งของมหาสมุทร

118
00:05:28,089 --> 00:05:31,374
และออกไปยังอีกปลายหนึ่ง และมันมัก

119
00:05:31,374 --> 00:05:34,007
มาจากอาคารหนึ่ง ที่เรียกว่าสถานีภาคพื้น

120
00:05:34,007 --> 00:05:36,954
ที่ตั้งอยู่อย่างเนียนๆ ในย่านริมทะเลเล็กๆ

121
00:05:36,954 --> 00:05:39,688
และมีตัวขยายที่ตั้งอยู่บนพื้นมหาสมุทร

122
00:05:39,688 --> 00:05:42,208
ที่ดูคล้ายปลาทูน่าครีบฟ้า

123
00:05:42,208 --> 00:05:45,865
และทุก ๆ 50 ไมล์มันจะขยายสัญญาณ

124
00:05:45,865 --> 00:05:49,071
และเนื่องจากอัตราการส่งนั้นเร็วมาก
หน่วยเป็น 10 กิกะไบต์ต่อวินาที

125
00:05:49,071 --> 00:05:51,569
ความยาวคลื่นของแสง อาจเป็นพันเท่า
ของอินเตอร์เน็ตที่บ้านคุณ

126
00:05:51,569 --> 00:05:54,753
หรือสามารถส่งวิดีโอได้ถึง 10,000 สตรีม

127
00:05:54,753 --> 00:05:58,031
ไม่เพียงแค่นั้น คุณไม่ได้ใช้แค่ความยาวคลื่นแสงเดียว

128
00:05:58,031 --> 00:06:00,988
ผ่านไฟเบอร์เส้นหนึ่ง

129
00:06:00,988 --> 00:06:04,007
แต่คุณใส่ 50 หรือ 60 หรือ 70 ความยาวคลื่นหรือสีของแสงต่าง ๆ กัน

130
00:06:04,007 --> 00:06:06,875
ผ่านไฟเบอร์อันเดียว และคุณอาจมี

131
00:06:06,875 --> 00:06:09,477
ไฟเบอร์แปดเส้นในสายเส้นเดียว สี่เส้นไป สี่เส้นกลับ

132
00:06:09,477 --> 00:06:12,967
และพวกมันเล็กมาก มันหนาเท่ากับเส้นผม

133
00:06:12,967 --> 00:06:14,796
มันต่อกับพื้นทวีปสักที่

134
00:06:14,796 --> 00:06:17,134
พวกมันถูกเชื่อมต่อในหลุมแบบนี้เลย

135
00:06:17,134 --> 00:06:20,223
นี่คือที่ที่สายเคเบิลยาว 5,000 ไมล์มาเชื่อมกัน

136
00:06:20,223 --> 00:06:24,713
ในฮาลิแฟกซ์ สายเคเบิลที่ลากจากฮาลิแฟกซ์ไปยังไอร์แลนด์

137
00:06:24,713 --> 00:06:27,694
และภูมิทัศน์กำลังเปลี่ยนไป เมื่อสามปีที่แล้ว

138
00:06:27,694 --> 00:06:29,590
ตอนที่ผมเริ่มคิดถึงเรื่องนี้ เรามีเคเบิลสายเดียว

139
00:06:29,590 --> 00:06:32,757
ลากลงไปยังชายฝั่งตะวันตกของแอฟริกา

140
00:06:32,757 --> 00:06:35,631
แสดงในแผนที่นี้โดย สตีฟ ซอง (Steve Song) 
ด้วยเส้นสีดำบางนั่น

141
00:06:35,631 --> 00:06:40,476
ตอนนี้มีสายเคเบิลหกสายที่ถูกวาง ชายฝั่งละสามเส้น

142
00:06:40,476 --> 00:06:43,107
เมื่อมีประเทศหนึ่งเชื่อมต่อกับเคเบิลสายหนึ่ง

143
00:06:43,107 --> 00:06:44,907
เขาก็จะรู้ว่ามันไม่พอ ที่จะสร้าง

144
00:06:44,907 --> 00:06:47,723
อุตสาหกรรมอย่างหนึ่งใกล้ๆ เขาต้องรู้ว่าการเชื่อมต่อ

145
00:06:47,723 --> 00:06:50,433
นั่นไม่ใช่แค่ชั่วคราว แต่ถาวร 
เพราะหากสายเคเบิลขาด

146
00:06:50,433 --> 00:06:52,500
คุณต้องส่งเรือออกไปในน้ำ

147
00:06:52,500 --> 00:06:55,415
โยนตะขอจับลงไปด้านข้าง 
เกี่ยวมันขึ้น หาอีกปลายนึง

148
00:06:55,415 --> 00:06:58,458
เชื่อมสองปลายเข้าด้วยกัน แล้วทิ้งมันกลับลงไป

149
00:06:58,458 --> 00:07:02,998
มันเป็นกระบวนการทางกายภาพล้วน ๆ

150
00:07:02,998 --> 00:07:07,296
และนี่คือเพื่อนผม ไซมอน คูปเปอร์ (Simon Cooper)
ผู้ที่ไม่นานมานี้

151
00:07:07,296 --> 00:07:09,968
ทำงานให้ Tata Communications ในฝ่ายการสื่อสาร

152
00:07:09,968 --> 00:07:12,966
ของ Tata กลุ่มอุตสาหกรรมขนาดใหญ่ของอินเดีย

153
00:07:12,966 --> 00:07:15,948
และผมไม่เคยเจอเขา เราแค่ติดต่อกัน

154
00:07:15,948 --> 00:07:19,405
ผ่านระบบทางไกลนี้ ซึ่งทำให้ผม

155
00:07:19,405 --> 00:07:23,301
คิดว่าเขาเป็นมนุษย์ในอินเตอร์เน็ตเสมอ (หัวเราะ)

156
00:07:23,301 --> 00:07:26,498
และเขาเป็นชาวอังกฤษ อุตสาหกรรมสายเคเบิลใต้ทะเลนั้น

157
00:07:26,498 --> 00:07:30,143
นำโดยชาวอังกฤษ และพวกเขาดูเหมือนจะอายุ 42 กันหมด

158
00:07:30,143 --> 00:07:33,318
(เสียงหัวเราะ) เพราะพวกเขาล้วนเริ่มต้นพร้อมกัน

159
00:07:33,318 --> 00:07:35,818
โดยความนิยมประมาณ 20 ปีที่แล้ว

160
00:07:35,818 --> 00:07:39,078
และ Tata ได้ก่อตัวขึ้นจากอุตสาหกรรมการสื่อสาร

161
00:07:39,078 --> 00:07:41,543
โดยเขาซื้อเคเบิลสองสาย อันหนึ่งข้ามแอตแลนติก

162
00:07:41,543 --> 00:07:44,703
และอีกอันข้ามแปซิฟิก และทำการเพิ่มส่วน

163
00:07:44,703 --> 00:07:48,247
ต่อจากมัน กระทั่งได้สร้างเข็มขัดรอบโลกขึ้น

164
00:07:48,247 --> 00:07:50,344
ซึ่งหมายความว่า เขาสามารถส่งบิตของคุณไปทางตะวันออกหรือตกก็ได้

165
00:07:50,344 --> 00:07:52,567
เขามี -- มันคือลำแสงจริงวิ่งรอบโลก

166
00:07:52,567 --> 00:07:54,778
และหากสายเคเบิลพังในแปซิฟิก มันจะส่งไป

167
00:07:54,778 --> 00:07:57,963
อีกทาง แล้วเมื่อทำเช่นนั้น

168
00:07:57,963 --> 00:08:01,907
เขาก็เริ่มหาที่ต่อสายอันต่อไป

169
00:08:01,907 --> 00:08:04,397
เขามองหาทีที่ยังไม่ได้เชื่อมต่อ นั่นหมายถึง

170
00:08:04,397 --> 00:08:07,191
เหนือและใต้ โดยเฉพาะเคเบิลที่ไปยังแอฟริกา

171
00:08:07,191 --> 00:08:10,962
แต่สิ่งที่ประทับใจผมคือ
จินตนาการด้านภูมิศาสตร์ อันไม่น่าเชื่อของไซมอน

172
00:08:10,962 --> 00:08:13,921
เขาคิดถึงโลกที่มีการขยายตัวอย่างเหลือเชื่อ

173
00:08:13,921 --> 00:08:17,234
และผมสนใจเป็นพิเศษเพราะผมอยากเห็น

174
00:08:17,234 --> 00:08:20,086
สายเคเบิลเหล่านี้สร้างขึ้น เพื่อที่ทุกครั้งที่ออนไลน์

175
00:08:20,086 --> 00:08:22,406
เราจะรู้สึกถึงชั่วขณะของการเชื่อมต่อ

176
00:08:22,406 --> 00:08:25,700
ความใกล้ชิดชั่วขณะ เช่น ทวีต หรือโพสต์เฟสบุค

177
00:08:25,700 --> 00:08:29,540
หรืออีเมล์ และมันดูเหมือนมีกระบวนการกายภาพคู่กัน

178
00:08:29,540 --> 00:08:31,616
มันดูเหมือนว่าขณะที่ทวีปถูกเชื่อมต่อกัน

179
00:08:31,616 --> 00:08:33,963
และผมอยากเห็นช่วงเวลานั้น

180
00:08:33,963 --> 00:08:36,248
และไซมอนกำลังทำเคเบิลใหม่

181
00:08:36,248 --> 00:08:38,759
ระบบเคเบิลแอฟริกาตะวันตก หรือ WACS 
(West Africa Cable System)

182
00:08:38,759 --> 00:08:40,880
ซึ่งเชื่อมจากลิสบอนลงไปยังฝั่งตะวันตกของแอฟริกา

183
00:08:40,880 --> 00:08:43,749
ไปยังโกตดิวัวร์ กานา ไนจีเรีย และแคมอรูน

184
00:08:43,749 --> 00:08:46,082
และเขาบอกว่ามันจะมาในไม่ช้า

185
00:08:46,082 --> 00:08:48,276
ขึ้นอยู่กับสภาพอากาศ 
และเขาจะบอกผมเมื่อวันนั้นมาถึง

186
00:08:48,276 --> 00:08:51,477
เขาแจ้งล่วงหน้าประมาณ 4 วัน

187
00:08:51,477 --> 00:08:54,308
ให้ผมไปที่หาดทางใต้ของลิสบอน 
และในช่วงเก้าโมงเช้า

188
00:08:54,308 --> 00:08:58,004
ชายคนนี้จะเดินขึ้นมาจากน้ำ (เสียงหัวเราะ)

189
00:08:58,004 --> 00:09:02,324
และเขาจะถือสายไนลอนสีเขียว สายน้ำหนักเบา

190
00:09:02,324 --> 00:09:05,037
ที่เรียกว่าสายส่งข้อมูล (messenger line) 
ซึ่งเป็นส่วนเชื่อมต่อแรก

191
00:09:05,037 --> 00:09:07,590
ระหว่างทะเลกับแผ่นดิน

192
00:09:07,590 --> 00:09:11,453
การเชื่อมต่อนี้จะสร้างเส้นทาง 9,000 ไมล์สำหรับแสง

193
00:09:11,453 --> 00:09:14,043
รถแทรกเตอร์จะเริ่มดึงสายเคเบิล

194
00:09:14,043 --> 00:09:17,400
จากเรือวางเคเบิล โดยจะผูกสาย

195
00:09:17,400 --> 00:09:20,148
ไว้กับทุ่นลอยตัว จนกว่าจะเข้าที่เข้าทาง

196
00:09:20,148 --> 00:09:22,890
คุณจะเห็นวิศวกรชาวอังกฤษที่คอยควบคุม

197
00:09:22,890 --> 00:09:25,703
และเมื่อมันอยู่ถูกที่แล้ว เขาก็จะกลับลงไปในน้ำ

198
00:09:25,703 --> 00:09:29,062
ถือมีดอันใหญ่ คอยตัดทุ่นออกทีละทุ่น

199
00:09:29,062 --> 00:09:31,361
ทุ่นก็จะลอยขึ้นไปในอากาศ ส่วนสายเคเบิล

200
00:09:31,361 --> 00:09:33,266
ก็จะตกลงไปอยู่บนพื้นทะเล 
และเขาทำอย่างนั้นเรื่อยๆ

201
00:09:33,266 --> 00:09:35,139
จนกว่าจะถึงเรือวางเคเบิล

202
00:09:35,139 --> 00:09:37,552
เมื่อถึงแล้ว พวกเขาจะให้น้ำผลไม้กับคุกกี้

203
00:09:37,552 --> 00:09:39,971
แล้วเขาก็จะกระโดดกลับไป ว่ายกลับฝั่ง

204
00:09:39,971 --> 00:09:47,131
แล้วกลับขึ้นมาจุดบุหรี่ (เสียงหัวเราะ)

205
00:09:47,131 --> 00:09:49,843
เมื่อเคเบิลอยู่บนฝั่งแล้ว

206
00:09:49,843 --> 00:09:53,347
เขาก็เตรียมเชื่อมต่อมันกับอีกฝั่ง

207
00:09:53,347 --> 00:09:56,304
ต่อกับเคเบิลที่เชื่อมลงมาจากสถานีภาคพื้น

208
00:09:56,304 --> 00:09:59,162
เริ่มจากตัดมันด้วยเลื่อยตัดโลหะ

209
00:09:59,162 --> 00:10:02,098
แล้วเฉือนพลาสติกหุ้มออก คล้ายๆงานพ่อครัว

210
00:10:02,098 --> 00:10:04,160
และสุดท้ายเขาก็ทำงาน

211
00:10:04,160 --> 00:10:06,868
เหมือนช่างเพชรพลอยเพื่อให้เส้นใยหนาเท่าเส้นผม

212
00:10:06,868 --> 00:10:08,545
ต่อเข้ากับเคเบิลที่ลากลงมา

213
00:10:08,545 --> 00:10:11,536
ด้วยเครื่องตอกรูนี้

214
00:10:11,536 --> 00:10:14,867
และเมื่อคุณเห็นคนพวกนี้จัดการเคเบิลด้วยเลื่อย

215
00:10:14,867 --> 00:10:17,510
คุณจะเลิกคิดว่าอินเตอร์เน็ตเป็นเพียงเมฆหมอกจางๆ

216
00:10:17,510 --> 00:10:21,447
มันเริ่มดูเหมือนของกายภาพที่น่าอัศจรรย์

217
00:10:21,447 --> 00:10:23,955
และที่ทำให้ผมตะลึงอีกอย่างคือ ของพวกนี้

218
00:10:23,955 --> 00:10:26,802
ล้วนมาจากเทคโนโลยีอันซับซ้อน

219
00:10:26,802 --> 00:10:29,707
ถึงแม้จะเป็นสิ่งที่ใหม่อย่างเหลือเชื่อ 
กระบวนการทางกายภาพ

220
00:10:29,707 --> 00:10:33,474
ที่มีอยู่เป็นเวลานาน และวัฒนธรรมก็ยังคงเหมือนเดิม

221
00:10:33,474 --> 00:10:35,463
คุณเห็นกรรมกรท้องถิ่น คุณเห็นวิศวกรชาวอังกฤษ

222
00:10:35,463 --> 00:10:38,638
คอยสั่งงานอยู่เบื้องหลัง 
และที่สำคัญกว่านั้น

223
00:10:38,638 --> 00:10:41,281
สถานที่ก็ยังคงเป็นที่เดิม 
เคเบิลเหล่านี้ยังคงต่อกับ

224
00:10:41,281 --> 00:10:44,331
เมืองท่าดั้งเดิมเหล่านี้ 
สถานที่อย่างลิสบอน มอมบาซา

225
00:10:44,331 --> 00:10:47,490
มุมไบ สิงคโปร์ นิวยอร์ก

226
00:10:47,490 --> 00:10:51,576
และกระบวนการบนฝั่งใช้เวลาสามถึงสี่วัน

227
00:10:51,576 --> 00:10:55,767
เมื่อทุกอย่างเสร็จสิ้น เขาก็วางฝาหลุม

228
00:10:55,767 --> 00:10:58,738
แล้วกดทรายทับ

229
00:10:58,738 --> 00:11:01,820
แล้วทุกคนก็จะลืมมัน

230
00:11:01,820 --> 00:11:04,071
และผมเห็นว่า เราพูดถึงอินเตอร์เน็ตกลุ่มเมฆบ่อย ๆ

231
00:11:04,071 --> 00:11:05,981
แต่ทุกครั้งที่เราใส่อะไรลงไปในกลุ่มเมฆ

232
00:11:05,981 --> 00:11:08,183
เรายกความรับผิดชอบมันไป

233
00:11:08,183 --> 00:11:12,047
เราเชื่อมต่อกับมันน้อยลง เราปล่อยให้คนอื่นจัดการแทน

234
00:11:12,047 --> 00:11:13,330
และนั่นไม่ถูกต้องนัก

235
00:11:13,330 --> 00:11:15,672
มีคำพูดของนีล สตีเฟนสัน ที่เจ๋งอยู่

236
00:11:15,672 --> 00:11:20,069
เขากล่าวว่า คนที่ถูกเชื่อมต่อควรรู้เกี่ยวกับการเชื่อมต่อบ้าง

237
00:11:20,069 --> 00:11:22,339
และผมว่า เราควรรู้

238
00:11:22,339 --> 00:11:25,092
ว่าอินเตอร์เน็ตของเรามาจากไหน และเราควรรู้ว่า

239
00:11:25,092 --> 00:11:29,914
มันเชื่อมต่อเราทั้งหมดด้วยกายภาพ

240
00:11:29,914 --> 00:11:32,253
ขอบคุณครับ (เสียงปรบมือ)

241
00:11:32,253 --> 00:11:34,650
(เสียงปรบมือ)

242
00:11:34,650 --> 00:11:38,260
ขอบคุณ (เสียงปรบมือ)