1 00:00:01,312 --> 00:00:05,165 Σήμερα ήλπιζα να μιλήσω λίγο για τη δημιουργικότητα. 2 00:00:05,389 --> 00:00:07,219 Ξέρετε, πολλοί άνθρωποι δυσκολεύονται 3 00:00:07,219 --> 00:00:09,736 να επιτρέψουν στον εαυτό τους να είναι δημιουργικός. 4 00:00:09,736 --> 00:00:10,885 Και είναι λογικό. 5 00:00:10,909 --> 00:00:13,666 Εννοώ, όλοι είμαστε λίγο επιφυλακτικοί με το ταλέντο μας. 6 00:00:13,690 --> 00:00:17,670 Θυμάμαι μια ιστορία που μου συνέβη όταν ήμουν γύρω στα 20, 7 00:00:17,694 --> 00:00:19,984 που σήμαινε πολλά για μένα. 8 00:00:20,008 --> 00:00:23,114 Μου άρεσε πολύ ο Άλεν Γκίνσμπεργκ, διάβαζα την ποίησή του. 9 00:00:23,424 --> 00:00:25,552 Έδινε πολλές συνεντεύξεις. 10 00:00:25,923 --> 00:00:30,234 Κάποτε, στην τηλεοπτική εκπομπή του Γουίλιαμ Φ. Μπάκλεϊ, 11 00:00:30,258 --> 00:00:31,798 «Στη Γραμμή του Πυρός», 12 00:00:31,822 --> 00:00:35,689 πήγε ο Γκίνσμπεργκ και τραγούδησε το Χάρε Κρίσνα 13 00:00:35,801 --> 00:00:37,566 παίζοντας αρμόνιο. 14 00:00:37,879 --> 00:00:41,007 Μετά επέστρεψε στη Νέα Υόρκη, στους διανοούμενους φίλους του, 15 00:00:41,007 --> 00:00:43,764 κι όλοι του είπαν, «Δεν ξέρεις πως όλοι σε θεωρούν ηλίθιο, 16 00:00:43,764 --> 00:00:45,316 κι ότι όλη χώρα σε κοροϊδεύει;» 17 00:00:47,369 --> 00:00:49,600 Κι εκείνος είπε, «Αυτή είναι η δουλειά μου. 18 00:00:50,679 --> 00:00:53,140 Είμαι ποιητής και θα κάνω τον χαζό. 19 00:00:53,154 --> 00:00:55,874 Οι περισσότεροι άνθρωποι είναι όλη μέρα στη δουλειά τους, 20 00:00:55,898 --> 00:00:58,266 γυρίζουν σπίτι, τσακώνονται με τον σύντροφό τους, 21 00:00:58,266 --> 00:01:00,463 τρώνε και μετά ανοίγουν το χαζοκούτι, 22 00:01:00,463 --> 00:01:02,608 και κάποιος προσπαθεί να τους πουλήσει κάτι, 23 00:01:02,608 --> 00:01:04,154 κι εγώ τους το χάλασα αυτό. 24 00:01:04,178 --> 00:01:06,353 Πήγα και τραγούδησα για τον Κρίσνα 25 00:01:06,377 --> 00:01:08,522 και τώρα κάθονται στο κρεβάτι τους και λένε, 26 00:01:08,522 --> 00:01:10,383 «Ποιος είναι αυτός ο ηλίθιος ποιητής;» 27 00:01:10,383 --> 00:01:11,853 Και δεν μπορούν να κοιμηθούν». 28 00:01:11,853 --> 00:01:13,924 Κι αυτή είναι η δουλειά του ως ποιητής. 29 00:01:14,235 --> 00:01:15,971 Το βρίσκω πολύ απελευθερωτικό αυτό, 30 00:01:15,971 --> 00:01:18,026 επειδή νομίζω πως οι περισσότεροι 31 00:01:18,026 --> 00:01:21,745 πραγματικά θέλουμε να προσφέρουμε στον κόσμο κάτι ποιοτικό, 32 00:01:21,759 --> 00:01:25,219 κάτι που ο κόσμος θα θεωρήσει ότι είναι καλό ή σημαντικό. 33 00:01:26,463 --> 00:01:28,213 Κι αυτό είναι ο πραγματικός εχθρός, 34 00:01:28,217 --> 00:01:32,625 γιατί δεν εξαρτάται από εμάς αν αυτό που κάνουμε είναι της προκοπής. 35 00:01:32,869 --> 00:01:34,931 Αν μας έχει διδάξει κάτι η ιστορία, 36 00:01:34,955 --> 00:01:38,032 αυτό είναι πως ο κόσμος είναι αναξιόπιστος κριτικός. 37 00:01:38,178 --> 00:01:38,943 Σωστά; 38 00:01:39,450 --> 00:01:41,177 Πρέπει ν' αναρωτηθείτε: 39 00:01:41,891 --> 00:01:45,884 Νομίζετε πως η ανθρώπινη δημιουργικότητα έχει σημασία; 40 00:01:47,349 --> 00:01:48,314 Χμμ... 41 00:01:48,668 --> 00:01:52,424 Τους περισσότερους ανθρώπους δεν τους απασχολεί ιδιαίτερα η ποίηση. 42 00:01:52,770 --> 00:01:54,185 Έχουν τη ζωή τους να ζήσουν 43 00:01:54,185 --> 00:01:57,373 και δεν τους ενδιαφέρουν ιδιαίτερα τα ποιήματα του Άλεν Γκίνσμπεργκ 44 00:01:57,373 --> 00:01:58,699 ή οποιουδήποτε άλλου, 45 00:01:58,699 --> 00:02:01,270 μέχρι να πεθάνει ο πατέρας τους, 46 00:02:01,270 --> 00:02:02,479 να πάνε σε μια κηδεία. 47 00:02:02,479 --> 00:02:04,071 να χάσετε ένα παιδί, 48 00:02:04,475 --> 00:02:07,069 κάποιος σας ραγίζει την καρδιά και δεν σας αγαπάει πια, 49 00:02:07,069 --> 00:02:08,358 και ξαφνικά, 50 00:02:08,358 --> 00:02:11,869 θέλετε απεγνωσμένα να βρείτε κάποιο νόημα σ' αυτή τη ζωή. 51 00:02:12,210 --> 00:02:15,348 «Έχει αισθανθεί κανείς ποτέ τόσο χάλια; 52 00:02:15,653 --> 00:02:17,169 Πώς το ξεπέρασαν;» 53 00:02:17,169 --> 00:02:18,738 Ή το αντίθετο, κάτι υπέροχο. 54 00:02:19,108 --> 00:02:21,345 Γνωρίζετε κάποιον και η καρδιά σας εκρηγνύεται. 55 00:02:21,345 --> 00:02:23,986 Τον αγαπάτε τόσο πολύ που δεν βλέπετε μπροστά σας. 56 00:02:23,986 --> 00:02:25,363 Ζαλίζεστε. 57 00:02:25,387 --> 00:02:28,134 «Έχει αισθανθεί κανείς ποτέ έτσι; Τι μου συμβαίνει;» 58 00:02:28,218 --> 00:02:30,967 Κι εδώ είναι που η τέχνη δεν είναι πολυτέλεια, 59 00:02:30,967 --> 00:02:32,851 είναι κάτι που σε θρέφει. 60 00:02:32,955 --> 00:02:34,477 Τη χρειαζόμαστε. 61 00:02:34,480 --> 00:02:36,128 Λοιπόν, τι είναι; 62 00:02:36,138 --> 00:02:41,656 Η ανθρώπινη δημιουργικότητα είναι η εκδήλωση της φύσης μέσα μας. 63 00:02:41,656 --> 00:02:43,024 Κοιτάμε το... 64 00:02:45,597 --> 00:02:46,979 το Βόρειο Σέλας. 65 00:02:46,979 --> 00:02:49,103 Μικρός έπαιξα στην ταινία «Ο Ασπροδόντης». 66 00:02:49,103 --> 00:02:50,491 Κάναμε γυρίσματα στην Αλάσκα, 67 00:02:50,491 --> 00:02:51,685 και βγαίνεις έξω τη νύχτα 68 00:02:51,685 --> 00:02:55,577 και ο ουρανός κάνει μοβ, ροζ και άσπρους κυματισμούς. 69 00:02:55,577 --> 00:02:57,736 Ήταν το πιο όμορφο πράγμα που είχα δει ποτέ. 70 00:02:57,736 --> 00:02:59,831 Ήταν σαν να έπαιζε ο ουρανός. 71 00:02:59,831 --> 00:03:00,641 Πανέμορφο. 72 00:03:00,641 --> 00:03:02,154 Πάτε στο Γκραν Κάνιον τη δύση. 73 00:03:02,154 --> 00:03:02,952 Είναι πανέμορφο. 74 00:03:02,952 --> 00:03:04,353 Ξέρουμε ότι είναι πανέμορφο. 75 00:03:04,683 --> 00:03:06,232 Όμως το να ερωτεύεστε; 76 00:03:06,676 --> 00:03:08,160 Η ερωμένη σας είναι όμορφη. 77 00:03:08,164 --> 00:03:09,851 Έχω τέσσερα παιδιά. 78 00:03:09,875 --> 00:03:11,399 Να τα βλέπω να παίζουν; 79 00:03:11,423 --> 00:03:13,561 Να τα βλέπω να κάνουν την πεταλούδα 80 00:03:13,561 --> 00:03:15,912 ή να τρέχουν γύρω από το σπίτι, 81 00:03:15,912 --> 00:03:18,248 είναι τόσο όμορφο. 82 00:03:18,272 --> 00:03:22,411 Πιστεύω πως είμαστε στο διάστημα, πάνω σ' αυτό το άστρο, 83 00:03:22,415 --> 00:03:25,015 για να βοηθήσουμε ο ένας τον άλλον. 84 00:03:25,039 --> 00:03:27,371 Πρώτα πρέπει να επιβιώσουμε, 85 00:03:27,371 --> 00:03:28,848 και μετά ν' ανθίσουμε. 86 00:03:28,872 --> 00:03:32,052 Και για ν' ανθίσουμε, για να εκφραστούμε, 87 00:03:32,270 --> 00:03:33,653 -κι εδώ είναι το πρόβλημα- 88 00:03:33,653 --> 00:03:35,230 πρέπει να ξέρουμε τον εαυτό μας. 89 00:03:35,240 --> 00:03:36,591 Τι αγαπάς; 90 00:03:36,960 --> 00:03:39,075 Αν πλησιάσεις αυτό που αγαπάς, 91 00:03:39,075 --> 00:03:41,349 σου αποκαλύπτεται ποιος είσαι, 92 00:03:41,349 --> 00:03:42,644 κι αυτό επεκτείνεται. 93 00:03:42,644 --> 00:03:44,334 Για μένα ήταν πολύ εύκολο. 94 00:03:44,334 --> 00:03:47,111 Πήρα τον πρώτο μου επαγγελματικό ρόλο όταν ήμουν 12 ετών. 95 00:03:47,111 --> 00:03:49,931 Έπαιζα στο έργο «Αγία Ιωάννα» του Τζωρτζ Μπέρναρντ Σω, 96 00:03:49,931 --> 00:03:51,246 στο θέατρο ΜακΚάρτερ. 97 00:03:51,246 --> 00:03:53,152 και -μπαμ!- ερωτεύτηκα. 98 00:03:54,045 --> 00:03:56,001 Ο κόσμος μου είχε μόλις διευρυνθεί. 99 00:03:56,101 --> 00:03:58,773 Αυτό το επάγγελμα -είμαι σχεδόν 50 τώρα- 100 00:03:58,773 --> 00:04:01,479 αυτό το επάγγελμα δεν έπαψε ποτέ να μου δίνει, 101 00:04:01,479 --> 00:04:03,720 και συνεχώς μου δίνει όλο και περισσότερο, 102 00:04:03,720 --> 00:04:05,739 κυρίως, όλως περιέργως, 103 00:04:05,739 --> 00:04:08,117 μέσα από τους χαρακτήρες που υποδυόμουν. 104 00:04:08,117 --> 00:04:10,879 Έχω παίξει τον αστυνομικό, τον εγκληματία, 105 00:04:10,879 --> 00:04:13,546 έχω παίξει τον ιερέα, έχω παίξει τον αμαρτωλό, 106 00:04:13,546 --> 00:04:17,905 και η μαγεία να το κάνεις αυτό μια ζωή, για πάνω από 30 χρόνια, 107 00:04:17,905 --> 00:04:21,345 είναι πως αρχίζεις να βλέπεις πως οι εμπειρίες μου, 108 00:04:21,345 --> 00:04:25,813 εγώ, ο Ίθαν, δεν είμαι τόσο ιδιαίτερος όσο νόμιζα ότι είμαι. 109 00:04:25,957 --> 00:04:28,519 Έχω τόσα κοινά με όλους αυτούς τους ανθρώπους. 110 00:04:28,519 --> 00:04:31,588 Κι έτσι, κι αυτοί έχουν κάτι κοινό με μένα. 111 00:04:32,300 --> 00:04:36,338 Αρχίζεις να βλέπεις πόσο συνδεδεμένοι είμαστε όλοι μας. 112 00:04:36,528 --> 00:04:39,825 Η προγιαγιά μου, Ντέλα Χολ Γουόκερ Γκριν, 113 00:04:40,195 --> 00:04:41,676 στο νεκροκρέβατό της, 114 00:04:42,148 --> 00:04:45,766 έγραψε μια μικρή βιογραφία, στο νοσοκομείο. 115 00:04:45,979 --> 00:04:48,517 Ήταν μόλις 36 σελίδες. 116 00:04:48,627 --> 00:04:51,736 Ξόδεψε περίπου πέντε σελίδες 117 00:04:51,736 --> 00:04:55,091 για τη φορά που είχε φτιάξει τα κοστούμια σε μια παράσταση. 118 00:04:55,091 --> 00:04:57,824 Για τον πρώτο της άντρα, μόλις μια παράγραφο. 119 00:04:58,389 --> 00:05:01,006 Στην καλλιέργεια βαμβακιού που έκανε για 50 χρόνια, 120 00:05:02,090 --> 00:05:03,479 έκανε απλώς μια αναφορά. 121 00:05:03,483 --> 00:05:06,314 Πέντε ολόκληρες σελίδες για τα κοστούμια που έφτιαξε! 122 00:05:06,638 --> 00:05:09,827 Η μητέρα μου μού έδωσε μία από τις κουβέρτες που είχε ράψει, 123 00:05:09,837 --> 00:05:11,121 και μπορείς να το νιώσεις. 124 00:05:11,121 --> 00:05:12,637 Εξέφραζε τον εαυτό της, 125 00:05:12,637 --> 00:05:14,557 κι έχει μια δύναμη που είναι αληθινή. 126 00:05:14,707 --> 00:05:18,647 Θυμάμαι να πηγαίνω με τον ετεροθαλή αδερφό μου να δούμε το «Τοπ Γκαν», 127 00:05:18,647 --> 00:05:20,055 όποια χρονιά κι αν είχε βγει. 128 00:05:20,055 --> 00:05:22,532 Θυμάμαι πως περπατούσαμε έξω από το εμπορικό κέντρο, 129 00:05:22,532 --> 00:05:23,533 είχε απίστευτη ζέστη. 130 00:05:23,533 --> 00:05:24,447 Απλά τον κοίταξα, 131 00:05:24,447 --> 00:05:28,595 και οι δύο αισθανθήκαμε πως η ταινία ήταν σαν κάλεσμα από τον Θεό. 132 00:05:30,740 --> 00:05:31,991 Όμως τελείως διαφορετικά. 133 00:05:32,001 --> 00:05:33,295 Εγώ ήθελα να γίνω ηθοποιός. 134 00:05:33,295 --> 00:05:34,962 Να κάνω τους ανθρώπους να νιώθουν. 135 00:05:34,962 --> 00:05:36,258 Ήθελα να είμαι μέρος αυτού. 136 00:05:36,258 --> 00:05:38,036 Κι εκείνος ήθελε να πάει στον στρατό. 137 00:05:38,036 --> 00:05:42,606 Το μόνο που κάναμε ήταν να παίζουμε FBI, τους στρατιωτικούς, τους ιππότες, 138 00:05:42,606 --> 00:05:44,617 κι εγώ έπαιρνα πόζες με το σπαθί μου, 139 00:05:44,617 --> 00:05:47,737 κι εκείνος κατασκεύαζε τόξα με τα οποία έριχνες βέλη στα δέντρα. 140 00:05:47,737 --> 00:05:49,259 Εκείνος κατατάχθηκε στον στρατό. 141 00:05:49,259 --> 00:05:52,889 Μόλις αποστρατεύτηκε με τον βαθμό του συνταγματάρχη στα ΛΟΚ. 142 00:05:52,889 --> 00:05:56,719 Είναι παρασημοφορημένος βετεράνος του Αφγανιστάν και του Ιράκ. 143 00:05:56,719 --> 00:05:59,917 Τώρα διδάσκει ιστιοπλοΐα σε παιδιά πεσόντων στρατιωτών. 144 00:06:00,227 --> 00:06:02,030 Αφιέρωσε τη ζωή του στο πάθος του. 145 00:06:02,030 --> 00:06:04,268 Η δημιουργικότητά του ήταν η ηγεσία, 146 00:06:04,477 --> 00:06:05,624 να διοικεί άλλους, 147 00:06:05,648 --> 00:06:07,420 η γενναιότητά του, να βοηθάει άλλους, 148 00:06:07,429 --> 00:06:09,270 αυτό ένιωθε ότι ήταν το κάλεσμά του, 149 00:06:09,294 --> 00:06:11,410 και απ' αυτό έλαβε ανταπόδοση. 150 00:06:11,551 --> 00:06:14,112 Ξέρουμε ότι ο χρόνος ζωής που έχουμε είναι λίγος 151 00:06:14,112 --> 00:06:15,416 και πώς τον ξοδεύουμε, 152 00:06:15,416 --> 00:06:18,315 τον ξοδεύουμε κάνοντας αυτό που είναι σημαντικό για εμάς; 153 00:06:18,519 --> 00:06:20,324 Οι περισσότεροι από εμάς, όχι. 154 00:06:20,723 --> 00:06:21,798 Είναι δύσκολο. 155 00:06:21,798 --> 00:06:24,475 Η έλξη της συνήθειας είναι τεράστια, 156 00:06:24,475 --> 00:06:27,240 κι αυτό είναι που κάνει τα παιδιά τόσο υπέροχα δημιουργικά, 157 00:06:27,250 --> 00:06:28,973 επειδή δεν έχουν συνήθειες. 158 00:06:28,973 --> 00:06:31,156 Δεν τα νοιάζει αν κάνουν κάτι καλά. 159 00:06:31,706 --> 00:06:33,627 Δεν χτίζουν πύργους στην άμμο λέγοντας, 160 00:06:33,627 --> 00:06:37,071 «Θα γίνω ένας πολύ καλός κατασκευαστής κάστρων άμμου». 161 00:06:37,282 --> 00:06:40,963 Απλά πέφτουν με τα μούτρα σ' οτιδήποτε τους αναθέτεις, 162 00:06:41,247 --> 00:06:44,305 χορό, ζωγραφική, κατασκευές. 163 00:06:44,517 --> 00:06:46,212 Με κάθε ευκαιρία που τους δίνεται, 164 00:06:46,212 --> 00:06:50,282 προσπαθούν να σου μεταδώσουν τη μοναδικότητά τους. 165 00:06:50,910 --> 00:06:52,484 Είναι τόσο όμορφο. 166 00:06:53,112 --> 00:06:56,226 Υπάρχει κάτι που με ανησυχεί όταν μιλάμε για τη δημιουργικότητα, 167 00:06:56,226 --> 00:06:59,497 γιατί μπορεί να μοιάζει σαν κάτι απλά «ωραίο», 168 00:07:00,126 --> 00:07:02,654 ή «συμπαθητικό» ή «ευχάριστο». 169 00:07:02,978 --> 00:07:03,965 Δεν είναι. 170 00:07:03,965 --> 00:07:05,580 Είναι ζωτικής σημασίας. 171 00:07:05,585 --> 00:07:08,437 Είναι ο τρόπος που θεραπεύουμε ο ένας τον άλλον, 172 00:07:08,437 --> 00:07:10,214 τραγουδώντας το τραγούδι μας, 173 00:07:10,214 --> 00:07:12,280 λέγοντας την ιστορία μας. 174 00:07:12,280 --> 00:07:13,576 Σε καλεί να πεις, 175 00:07:13,576 --> 00:07:16,226 «Κοίτα, άκουσέ με και θα σ' ακούσω κι εγώ». 176 00:07:16,407 --> 00:07:18,039 Ξεκινάμε έναν διάλογο. 177 00:07:18,688 --> 00:07:21,339 Κι όταν το κάνετε αυτό, είναι θεραπευτικό, 178 00:07:21,496 --> 00:07:23,216 και βγαίνουμε από τις γωνιές μας, 179 00:07:23,216 --> 00:07:26,579 κι αρχίζουμε να βλέπουμε την κοινή ανθρωπιά μας, 180 00:07:26,579 --> 00:07:27,912 αρχίζουμε να την εκφράζουμε. 181 00:07:27,912 --> 00:07:30,933 Κι όταν το κάνουμε αυτό, συμβαίνουν πολύ καλά πράγματα. 182 00:07:30,933 --> 00:07:33,398 Έτσι, αν θέλετε να βοηθήσετε τους γύρω σας, 183 00:07:33,398 --> 00:07:35,589 την οικογένειά σας, τους φίλους σας, 184 00:07:35,949 --> 00:07:38,084 πρέπει να εκφραστείτε, 185 00:07:38,084 --> 00:07:41,093 και για να εκφραστείτε, πρέπει να ξέρετε τον εαυτό σας. 186 00:07:41,423 --> 00:07:43,326 Στην πραγματικότητα, είναι πανεύκολο. 187 00:07:43,676 --> 00:07:45,738 Πρέπει απλώς ν' ακολουθήσετε την αγάπη σας. 188 00:07:45,996 --> 00:07:48,314 Δεν υπάρχει μονοπάτι. 189 00:07:48,854 --> 00:07:51,172 Δεν υπάρχει μονοπάτι μέχρι να το περπατήσετε. 190 00:07:51,402 --> 00:07:54,048 Και πρέπει να είστε πρόθυμοι να κάνετε τον χαζό. 191 00:07:54,234 --> 00:07:57,483 Οπότε, μη διαβάσετε το βιβλίο που πρέπει να διαβάσετε, 192 00:07:57,483 --> 00:07:59,554 διαβάστε το βιβλίο που θέλετε να διαβάσετε. 193 00:07:59,554 --> 00:08:02,109 Μην ακούτε τη μουσική που κάποτε σας άρεσε. 194 00:08:02,274 --> 00:08:04,723 Αφιερώστε χρόνο ν' ακούστε νέα μουσική. 195 00:08:04,959 --> 00:08:08,300 Βρείτε χρόνο και μιλήστε με κάποιον που συνήθως δεν μιλάτε. 196 00:08:08,300 --> 00:08:10,636 Σας εγγυώμαι πως αν το κάνετε αυτό, 197 00:08:10,645 --> 00:08:12,114 θα νιώσετε ανόητα. 198 00:08:12,769 --> 00:08:14,026 Αυτός είναι ο στόχος. 199 00:08:14,386 --> 00:08:15,763 Να κάνετε τους χαζούς. 200 00:08:28,694 --> 00:08:29,694 (Παίζει κιθάρα) 201 00:08:42,626 --> 00:08:46,201 (Τραγουδάει) Θέλω να πάω στο Όστιν και θέλω να μείνω σπίτι, 202 00:08:46,576 --> 00:08:49,396 Να καλέσω τους φίλους μου, αλλά να παραμείνω μόνος μου, 203 00:08:49,615 --> 00:08:51,295 Να ζήσω επικίνδυνα, 204 00:08:51,295 --> 00:08:52,636 Να το παίξω χαλαρός, 205 00:08:52,636 --> 00:08:57,023 Έτσι θα με σεβαστούν σαν να'μαι χαζός.