- Merhaba, kutumu açtım.

Neden kasıklarımı gösteriyorum bilmiyorum.

Kutunun kasıklarımın önünde olduğunu hayal edelim.

Kutuda *** olduğunu değil.

Ve sizlerin kutuya bazı sorularınızı atmanıza izin verdim.

İlk gördüğüm şey, "Neden..."

[bu videoyu yaptığıma pişman oluyorum]

"Neden?"

"Neden?"

"Neden pornisim acıyor?"

Sadece kanalımı silmemi istiyorsun.

Kapatsam mı bunu?

Yani, ben olsam bir doktora görünürdüm

çünkü herkes iki pornis olması gerektiğini bilir.

Daniel.

"Ben Avustralya'dayken bitkileri suladın mı?"

Silah emojisi!

Evet, Daniel, bak, şuna bak.

Harika durumda.

Kesinlikle bu bitkinin aynısından alıp

aynı saksıya koymadım.

"Seni ne gey yaptı?"

Yani, başka şeyler de vardı

ama bende "Seks Oyunları"nın bir videosu vardı

ve kendime Sarah Michelle Gellar için olduğunu söylüyordum.

Büyük aydınlanış aslında Ryan Philippe'in

o havuzdan çıkışıydı.

Vay canına.

"AmazingPhil TikToker devri ne zaman?"

Uzun zamandır TikTok'um var

ama sizin onu bulacak Sherlock yetenekleriniz yoktu.

TikTok'ta amazingphil'im.

Hemen bu videoyu durdurun.

Gidip beni takip edin.
[YOKSA]

Aşağıda bir link var.

Muhtemelen sadece filtrelerle oynayacağım

ama bana eşlik etmenizi isterim.

"En sevdiğin kuru yemiş türü, benimki badem."

Ben kajucuyum.

Burada böyle diyoruz.

Herkes "Nasıl diyor?" "Tuhaf diyor." demeden söyleyeyim.

Ama nasıl yetiştiklerini gördüğümde

benim gözümde biraz mahvoldular.

Ne? Burada ne oluyor?

Bir yemiş için bu kadar uğraşılmaz.

Grindr'da birisi çok uzakta olunca.

Pardon.

"Dürüst hayat güncellemesi lütfen."

Tamam, sanırım artık itiraf etme vakti.

Adım Kyle.

Aslında Amerikan'ım.

Hayır, gerçekten, dürüst hayat güncellemesi.

Tamam, gizli eşim Susan gayet iyi.

Büyük bir gelişme yok aslında.

Bir yıl önceki şeyi hatırlıyor olabilirsiniz,

hani son zamanlarda biraz başım dönüyor demiştim.

- Tuhaf bir baş dönmesiyle uğraşıyorum.

- Eh, o hiç geçmedi.

Sağ ol, beyin.

O yüzden bunun hiç geçmeyeceğini fark ettim

ve bu beni bir süre biraz üzdü.

Neyse ki beyin yeni bir senaryoya alışmakta çok iyi.

Uzun süre gemide olunca gemi yolculuğuna alışmak gibi

bu normal olmama normalliğine alıştım

ve şimdi doğal olarak yaklaşık %50 daha iyiyim.

Vestibüler rehabilitasyona gittim,

epey eğlenceli.

Bir sürü bundan yapıyorsunuz,

parmaklarınıza bakıyorsunuz ve duvardaki şeylere bakıyorsunuz

ve bu da yine beyninizi iyileşmeye ayarlıyor.

Yeni ilaca başladım

ve bence gayet işe yarıyor,

bayağı tuhaf rüyalar görmeme sebep olsa da.

Ayrıca bedavaya sarhoş olmak gibi.

Yani iyi tarafından bakmaya çalışıyorum.

İyi günlerde pek fark etmiyorum.

Kötü günlerde puba gidip yedi içki içmiş gibi oluyorum.

Yine, bu gerçekten kötü bir şey mi?

Düzgün bir "teşhisin bu" durumu olmadı

ama en mümkün görünen şey vestibüler migren

ve PPPD'nin birleşimi bir şey.
[Persistan Postural Algısal Baş Dönmesi]

Kendimi bildim bileli baş ağrılarım oluyor

ama şimdi nedense, bir virüsten olabilir,

beynime başka bir şey olmuş olabilir,

özetle artık baş ağrısı olarak acı çekeceğime başım dönüyor.

Ve normalde insanlara bu bir iki gün falan olur

ama ben sürekli olan insanların olduğu

o ufak yüzdelikteyim.

Hey, en azından enderim.

Moralimin buna bozuk olmasından biraz sıkıldım.

Çünkü bu benim hayatım.

Yaşayacak tek hayatım bu.

O yüzden bari bir şeyler yapayım.

Yaratıcılığım bir bardağa doldurulmaya hazır.

İçin.

"Yat, evlen, öldür: TATINOF, Interactive Introverts, We're All Doomed (Hepimiz Mahvolduk)".

Aklınızda tutun, burada turları kişileştiriyorum.

Tamam, TATINOF'la evlenmem gerekecek

çünkü o ilk turdu.

Çok içimi ısıtıyor ve benim için çok nostaljik.

Ve Dan ve Phil ve internet kültürüne dair

2016'dan önceki her şeyin bir kutlaması olsa da

bence sabahları bana güzel kahvaltılar hazırlardı.

Fazladan akçaağaç şurubu koyardı.

"Hepimiz Mahvolduk"la yatacağım.

Çünkü bence çaresiz, dünyanın sonu sevişmesi iyi gider.

Ne demek istediğimi anlıyor musunuz?

Hayatınızın son 10 dakikası, sirenler çalıyor,

siz ve o kişi, iyi sevişirsiniz.

Kendini tutmak yok.

İyi vakit geçirilir.

Bu demek oluyor ki "Introverts"ü öldürmem gerekecek

ve bu canımı acıtıyor.

Bunu yapmak istemiyorum

çünkü çok efsanevi ve inanılmazdı.

Ama bir daha dönen bir tekerleğe bağlanma

riskini almayı asla istemiyorum.

Bu sebepten dolayı öldürüyorum.

"Gözlerini kapayınca gelen benekler ne renk?"

Sadece gözlerimi açınca o uçuşan şeyler var.

Biliyorsunuz ya, size eşlik eden o minik arkadaşlar,

dolaşıp duruyorlar?

Gözlerimi kapayınca bir kaleydoskoba düşmüş

ve bir sürü uyuşturucu kullanmış gibi oluyorlar.

Yeşilimsi, mor bir karışım gibi.

Sakin olun.

"Açılmadan önceden başka gey hikâyen var mı?"

Bir yılbaşı partisindeydim

ve bir çocukla öpüşmüştüm

ki bu nadir olan ve heyecanlandırıcı bir şeydi.

Neyse, bir montun altında uyudum.

Ertesi sabah mutfağa inip onu gördüm.

Hey dedim.

Ve dedi ki, "Biliyor musun?

Dün geceden hiçbir şey hatırlamıyorum.

Çok çılgınca.

Olmuş olan her şeyin anısı tamamen gitmiş."

O kadar utanç verici miyim? Vay be.

Ben de "Evet, evet, aynen, aynen." dedim.

"Düzenli olarak Fortnite oynuyor musun?"

Hayır ama Apex oynuyorum.

Statlerim böyle.

Berbatım ama seviyorum.

Gibraltar benim kocam.

"En çok parayı hangi sponsordan kazandın?"

Yüzsüz.

Normalde bunlar kaçındığım sorular değil.

Söylemeye iznim yok ama kesinlikle sandığınız değil.

"Dur, 'Kötü Kızlar' 'Truth Bombs (Gerçeklik Bombaları)'u mu kopyalamış?"

Hayır, arkadaşız aslında.

Alması havalı bir e-postaydı,

Paramount, "Truth Bombs"un kurallarını

kendi "Kötü Kızlar Burn Book" oyununa çevirmekle ilgileniyordu

ki bu, kutu oyunu dünyasında epey sık oluyor.

Sponsor değil ama her satıştan birazcık

telif hakkı ücreti alıyorum.

Ve isimlerimiz bile minicik harflerle kutuda yazıyor.

"Şu anki favori çorapların hangileri?"

Bu internette ayaklarımı göstermem için

kurnaz bir numara mı?

Seni wikiFeet admini.

"Mutlu Noeller" diyen bu penguenler.

"Toplumun gözü önünde olmanın en zor yanı ne?"

Ne zaman biri bundan yakınsa herkes

"Vay be, ünlü olmak ne üzücü ve korkunçtur, Jennifer Lawrance." oluyor.

O yüzden kendimi o tuzağa düşürmemeye çalışacağım.

Çok daha iyi bir hâle geldi

ama bence 2015, 2016 zamanlarında

internetteki kişilere gelince çok daha az sınır vardı.

Çünkü tüm bunlar yeniydi.

Kimse ne yaptığını pek bilmiyordu.

Gizli kapaklı biri olmayı ve yaptığım her şeyi

ve gittiğim her yeri didik didik eden

devamlı bir yorum olmadan var olmayı epey zor buldum.

O yüzden sürekli peşimde olan bir

CCTV kamerası varmış gibi hissediyordum.

İşte nereye gidiyorum?

Nereye seyahat ediyorum?

Ailem nerede oturuyor?

Ne zaman bir şey yapsam tanınıyordum ki bu çok hoştu

ve sonra birinin "Hint yemeği nasıldı?" diye tweet attığını görüyordum.

Ki bunun kendi başına niyeti kötü değil

ama ben "İnsanlar Hint yemeği yediğimi nereden biliyor?" oluyordum.

Aa, evet, biri beni tanımıştı ve sonra yayılmış.

Ve bir de yanımda şu kişi vardı

ve şimdi ne yaptığını görmek için o kişinin Twitter'ına bakıyorlar

ve bu beni biraz klostrofobik hissettiriyordu.

Ama bu, işin bir parçası.

Kendinizi göz önüne çıkardığınızda

insanlar ne yaptığınızla ilgileniyorlar

ve hayatınızda neler olduğunu bilmek istiyorlar.

Yani çıplak bir şekilde denize koşabilsem güzel olurdu

ama yapmayacağım çünkü birinin resmimi çekme riski var

ve hepiniz muhteşem vücudumu kıskanırsınız.

Artık daha saygılı sınırlar var gibi hissediyorum,

o yüzden çok daha rahatım ve daha az stresliyim.

Ve eğer benim için durum böyleyse

Taylor Swift veya Harry Styles falan olmayı düşünemiyorum,

yani onlar dışarı çıkıyorlar mı ki?

Bir şeyler yapıyorlar mı?

Sinemaya gidiyorlar mı?

Bilmiyorum, garip bir şey, değil mi?

Çünkü bir sürü insan onları tanıyor

ama onlar aslında sizi tanımıyor.

Evet, bu mesleğimi değiştirmezdim

ve ayrıca en destekleyici ve sevimli izleyici kitlesine

sahip olduğumu hissediyorum, ne kadar olabilirse.

"Son zamanlarda eğlenceli bir uyuşturucu (ilaç anlamına da gelir) kullandın mı?"

Aslında baş dönmem için ilaca başlamıştım

ama bana hiç iyi gelmedi

ve geceleri halüsinasyon görmeme sebep oldu.

Yatakta yatıyordum ve şaka yapmıyorum,

duvardan kuşa benzer bir surat çıktığını gördüm.

Gagası falan ve kocaman parlak gözleri vardı

ve ben yatakta yatarken yaklaştıkça yaklaştı

ve sonra birden şöyle yaptı

ve ben de şöyle yaptım ve gitti.

Bir rüyaya mı dalıyordum bilmiyorum,

aynı kuşla aynı şey üç kere oldu.

O yüzden bence farklı bir boyuta açılan

bir pencere falan gördüm.

Neyse, artık onu kullanmıyorum.

"Tek başına tura çıkar mıydın?"

Yani, bunlar hayatımın en iyi zamanlarındandı

ve sizleri gerçek hayatta görmeyi de gerçekten özlüyorum.

O yüzden sanırım iyi bir fikrim olsa çıkardım

ama acele etmiyorum

ve yakın gelecek planlarımda yok.

"Dil hâlâ yaşıyor mu?"

Her oyun videosu izlediğinizde Dil'i hayatta tutuyorsunuz.

Durdurulmuş bir Sims kaydı gibi.

Geri dönüp bir video izleyin.

Ne zaman biri oynata bassa o anda

o neşeyi veya aile üyelerinden biri

yangın çıkardığındaki ümitsizliği yeniden yaşıyor.

O yüzden gidin, onu yaşatın.

"Erkeklerden hoşlanıyor musun?"

Maalesef.

"Sence (Avatar'daki) Jake Sully çekici mi?

"Evet mi hayır mı?"

İnsan Jake mi mavi Jake mi?

Çünkü ikisine de evet.

Bana mı öyle geliyor yoksa "Avatar 2"deki tüm götler daha mı belirgin?

Yani, 3D'de çok dikkatimi dağıttılar.

Bende mi bir sorun var?

Evet.

"Son zamanlarda yaptığın eğlenceli ne var?"

Üstünde surat olan çömlekler yapılan bir çömlekçilik dersine gittim

ve yapabileceğim en korkuncunu yapmaya karar verdim

ve bu canavarı yaptım.

Dan'in yanlışlıkla kırmasını dört gözle bekliyorum.

"Dan'in evde olmamasına dair en çok neyi sevdin?"

Tüm dolap kapaklarını huzur içinde açık bırakabiliyorum,

doğada olması gerektiği gibi!

Ayrıca içe dönük biri olmama rağmen

hâlâ epey sosyal bir varlık olduğumu fark etmemi sağladı,

o yüzden kesinlikle dışarı çıkıp

o Sims çubuğunu doldurmam gerekiyor.

Yoksa kendi kendime konuşmaya başlayacağım.

"Squart yapıyor mu?"

Bu ne demek ki?

"Delik göster", tamam, bu kadar yeter.

Bitiriyoruz!

Tamam, işte favori deliğim.

Antarktika'daki IceCube Nötrina Gözlemevi.

1.5 kilometreden daha derin.

Donmuş bir dinozor bulup hayata döndürecekler mi?

Umarım.

Günün bilimsel deliği bu.
[günün deliği]

Aydınlatıcı bir deneyim oldu.

Kendimi biraz yeniden tanıtmam gerekmiş gibi hissettim.

Yani, hücresel bir seviyede

tamamen farklı birine dönüştüm

o yüzden doğru zamanmış gibi geldi, bilirsiniz ya.

Ben kaçayım.

Umarım gününüz güzel geçiyordur.

TikTok'ta beni takip etmediyseniz gidip edin, amazingphil.

Ekranda havai fişek çıkması için videoyu beğenin.

Tamam, tıklayın.

Hadi. İşte oldu.

Tadını çıkarın.

Hak ettiniz.

Abone olun.

Zili gıdıklayın, diğer her şeyi yapın.

Umarım güzel bir hayatınız olur ve çok yakında görüşürüz.

Hoşça kalın.