WEBVTT

00:00:07.837 --> 00:00:11.207
ما در جهانی پهناور، بر سیاره ای
کوچک و مرطوب زندگی می کنیم،

00:00:11.207 --> 00:00:12.677
که در آن میلیاردها سال پیش

00:00:12.677 --> 00:00:16.017
اشکالی از حیات تک سلولی از همان عناصر

00:00:16.017 --> 00:00:18.722
مثل تمام مواد غیر زنده اطراف آنها،

00:00:18.722 --> 00:00:23.312
در پرتوی باور نکردنی از اشکال پیچیده زندگی
تکثیر و منتشر شد.

00:00:23.312 --> 00:00:27.242
تمام این موجوداتِ - زنده و بی جان،
میکروسکوپی و کیهانی-

00:00:27.242 --> 00:00:31.402
توسط قوانین ریاضی با
ثابت های ظاهرا دلخواه اداره می شوند.

00:00:31.402 --> 00:00:33.313
و این پرسشی را مطرح می کند:

00:00:33.313 --> 00:00:36.263
اگرجهان به طور کامل
توسط این قوانین اداره شود،

00:00:36.263 --> 00:00:39.853
آیا یک کامپیوتر به قدر کافی قوی
نمی تواند به طور دقیق آن را شبیه سازی کند؟

00:00:39.853 --> 00:00:43.853
آیا واقعیت هستی ما در واقع می تواند
یک شبیه سازی بسیار دقیق باشد

00:00:43.853 --> 00:00:46.853
که توسط تمدنی بسیارپیشرفته تر
ایجاد شده باشد؟

NOTE Paragraph

00:00:46.893 --> 00:00:49.453
این ایده ممکن است مانند
داستان علمی تخیلی به نظر برسد،

00:00:49.453 --> 00:00:51.933
اما همواره موضوع پژوهش های جدی بوده است.

00:00:51.933 --> 00:00:55.023
فیلسوف نیک باستروم
استدلالی قانع کننده ای ارائه داد

00:00:55.023 --> 00:00:57.313
این که ما احتمالا
در یک شبیه سازی زندگی می کنیم،

00:00:57.313 --> 00:01:00.203
و برخی دانشمندان هم فکر می کنند
این یک احتمال است.

00:01:00.203 --> 00:01:03.323
این دانشمندان شروع به اندیشیدن
درباره آزمایش های تجربی کرده اند

00:01:03.323 --> 00:01:06.463
تا بفهمند که آیا جهان ما
یک شبیه سازی است یا خیر.

00:01:06.463 --> 00:01:10.663
آنها در حال فرضیه پردازی هستند که
محدودیت های شبیه سازی، ممکن است چگونه بوده

00:01:10.663 --> 00:01:14.732
و چگونه این محدودیت ها می توانند منجر به
نشانه های قابل شناسایی در جهان شوند.

00:01:14.732 --> 00:01:17.409
پس از کجا می توان در پی اِشکالات آن باشیم؟

NOTE Paragraph

00:01:17.409 --> 00:01:20.109
یک ایده این است که
همینکه شبیه سازی اجرا می شود،

00:01:20.109 --> 00:01:22.749
ممکن است با گذشت زمان خطاها جمع آوری شود.

00:01:22.749 --> 00:01:24.169
برای تصحیح این خطاها،


00:01:24.169 --> 00:01:27.739
شبیه سازها می توانند مقادیر ثابت موجود
در قوانین طبیعت را تنظیم کنند.

00:01:27.739 --> 00:01:29.419
این تغییرات می توانند کوچک باشند -

00:01:29.419 --> 00:01:30.259
به عنوان مثال،

00:01:30.259 --> 00:01:33.889
مقادیر ثابت خاصی که ما با دقت
جزء در میلیون اندازه گیری کرده ایم،

00:01:33.889 --> 00:01:35.569
برای دهه ها ثابت مانده است،

00:01:35.569 --> 00:01:39.189
بنابراین هر گونه تغییرات باید
در مقیاس کوچکتری انجام شود.

00:01:39.189 --> 00:01:42.479
اما همان طور که دقت بیشتری در سنجش
این مقادیر ثابت به دست می آوریم،

00:01:42.479 --> 00:01:45.419
ممکن است تغییراتی جزیی را
در طول زمان کشف کنیم.

NOTE Paragraph

00:01:45.419 --> 00:01:49.659
جایِ ممکن دیگر ناشی از این مفهوم است که
قدرت محاسباتی محدود،

00:01:49.659 --> 00:01:53.119
مهم نیست چقدر بزرگ باشد، نمی تواند
ابدیت و بینهایت ها را شبیه سازی کند.

00:01:53.119 --> 00:01:54.962
اگر فضا و زمان پیوسته باشند،

00:01:54.962 --> 00:01:58.402
پس حتی یک قطعه کوچک از جهان
دارای نقاطی نامتناهی است

00:01:58.402 --> 00:02:02.092
و برای شبیه سازی با توان محاسباتی محدود
غیرممکن می شود.

00:02:02.092 --> 00:02:06.912
پس یک شبیه سازی باید مکان و زمان
را در قطعات بسیار کوچک نشان دهد.

00:02:06.912 --> 00:02:09.610
اینها تقریبا به طرز غیرقابل درکی
بسیار کوچک خواهند بود.

00:02:09.610 --> 00:02:12.380
اما ممکن است بتوانیم با استفاده از
ذرات زیر اتمی خاص و مشخص

00:02:12.380 --> 00:02:15.160
به عنوان کاوشگر به دنبال آنها بگردیم.

00:02:15.160 --> 00:02:18.500
اصل اساسی این است: هرچه چیزی کوچکتر باشد،

00:02:18.500 --> 00:02:20.910
نسبت به ضربه حساستر خواهد بود --

00:02:20.910 --> 00:02:24.200
تصور کنید که با تخته اسکیتی به چاله ای
در مقابل یک کامیون برخورد کنید.

00:02:24.200 --> 00:02:26.870
هر واحد در فضا-زمان آن قدر کوچک خواهد بود

00:02:26.870 --> 00:02:29.810
که اغلب چیزها بدون اختلال
از آن عبور می کنند --

00:02:29.810 --> 00:02:32.870
نه فقط اشیا به اندازه کافی بزرگ
که با چشم غیر مسلح دیده شوند،

00:02:32.870 --> 00:02:36.450
بلکه مولکول ها، اتمها و
حتی الکترونهایِ اتمی دیگر

00:02:36.450 --> 00:02:39.750
و بیشتر ذرات زیراتمی
باشند که کشف کرده ایم.

NOTE Paragraph

00:02:39.750 --> 00:02:43.060
اگر واحدی کوچک را در فضا-زمان
یا ثابت متغیری را

00:02:43.060 --> 00:02:45.690
در یک قانون طبیعی کشف کنیم،

00:02:45.690 --> 00:02:48.360
آیا ثابت می کند که
جهان یک شبیه سازی است؟

00:02:48.360 --> 00:02:51.030
خیر- این فقط نخستین گام از
مراحل بسیار خواهد بود.

00:02:51.030 --> 00:02:54.210
ممکن است توضیحات دیگری برای
هریک از این یافته ها وجود داشته باشد.

00:02:54.210 --> 00:02:57.730
و شواهد بسیار بیشتری
برای اثبات فرضیه شبیه سازی

00:02:57.730 --> 00:02:59.890
به عنوان یک نظریه عملی
از طبیعت مورد نیاز است.

NOTE Paragraph

00:02:59.890 --> 00:03:02.220
با این حال، بسیاری از آزمونهایی
که طراحی می کنیم،

00:03:02.220 --> 00:03:05.320
محدود به برخی از فرضیاتی هستیم
که همگی آنها با هم مشترک هستند.

00:03:05.320 --> 00:03:08.460
درک کنونی ما از دنیای طبیعی
در سطح کوانتومی،

00:03:08.460 --> 00:03:11.390
در آنچه که به عنوان مقیاس پلانک
شناخته می شود، تجزیه می شود.

00:03:11.390 --> 00:03:14.040
اگر واحد فضا-زمان در این مقیاس باشد،

00:03:14.040 --> 00:03:17.700
با درک علمی کنونی مان
نمی توانیم به دنبال آن باشیم.

00:03:17.700 --> 00:03:19.410
هنوز گستره وسیعی از چیزها وجود دارد

00:03:19.410 --> 00:03:21.920
که کوچکتر از آن است که
در حال حاضر قابل مشاهده باشد،

00:03:21.920 --> 00:03:24.790
اما بزرگتر از مقیاس پلانک
جهت پژوهش و بررسی است.

NOTE Paragraph

00:03:24.790 --> 00:03:29.410
به همین ترتیب، تغییر در ثابت هایِ
قوانین طبیعی به قدری به کندی رخ می دهد

00:03:29.410 --> 00:03:32.762
که فقط در طول عمر جهان
قابل مشاهده خواهند بود.

00:03:32.762 --> 00:03:35.142
بنابراین آنها می توانند وجود داشته باشند،

00:03:35.142 --> 00:03:38.092
حتی اگر در طول قرن ها یا هزاران سال
سنجش آنها را تشخیص ندهیم.

00:03:38.092 --> 00:03:42.222
همچنین مایلیم که فکر کنیم
شبیه ساز جهان ما، اگر وجود داشته باشد،

00:03:42.222 --> 00:03:44.772
محاسبات را همان طور انجام می دهد
که ما انجام می دهیم،

00:03:44.772 --> 00:03:47.362
با محدودیت های محاسباتی مشابه.

00:03:47.362 --> 00:03:49.052
واقعا، هیچ راهی برای دانستن اینکه

00:03:49.052 --> 00:03:52.452
محدودیت ها و روش های تمدن بیگانه
چه خواهند بود را نداریم --

00:03:52.452 --> 00:03:54.382
اما باید از جایی شروع کنیم.

NOTE Paragraph

00:03:54.382 --> 00:03:58.362
شاید هرگز به طور قطع نتوان ثابت کرد که

00:03:58.362 --> 00:04:00.256
جهان یک شبیه سازی هست یا خیر،

00:04:00.256 --> 00:04:03.066
اما همیشه علم و فناوری را

00:04:03.066 --> 00:04:04.746
به سمت و سوی این سوال پیش می بریم:

00:04:04.746 --> 00:04:07.306
ماهیت حقیقتِ هستی چیست؟