WEBVTT 00:00:00.000 --> 00:00:02.000 در حرفه من 00:00:02.000 --> 00:00:05.000 این باور وجود دارد که عکس ها می توانند جهان را تغییر دهند 00:00:05.000 --> 00:00:08.000 بسیار خب ما بی تجربه ولی به هوش هستیم 00:00:08.000 --> 00:00:10.000 حقیقت این است که می دانیم 00:00:10.000 --> 00:00:12.000 عکس ها به تنهایی نمی توانند جهان را تغییر دهند، 00:00:12.000 --> 00:00:15.000 ولی ما از زمان پیدایش عکاسی از این موضوع آگاه بودیم که، 00:00:15.000 --> 00:00:18.000 عکس ها می توانند واکنش هایی را در مردم برانگیزند، 00:00:18.000 --> 00:00:21.000 و ان واکنش ها تغییراتی را به وجود بیاورند NOTE Paragraph 00:00:21.000 --> 00:00:24.000 اجازه بدهید با نمایش چند عکس شروع کنیم 00:00:24.000 --> 00:00:26.000 بسیار تعجب خواهم کرد 00:00:26.000 --> 00:00:29.000 اگر شما تعدادی یا اغلب آنان را قبلا ندیده باشید. 00:00:29.000 --> 00:00:31.000 آنها نمونه های شاخص و نمادگونه ای هستند، 00:00:31.000 --> 00:00:34.000 بسیار تمثیلی، شاید به گونه ای حتی کلیشه ای. 00:00:34.000 --> 00:00:36.000 در حقیقت، آنها آنقدر شناخته شده اند 00:00:36.000 --> 00:00:38.000 که ممکن است شما آنها را به خاطر بیاورید 00:00:38.000 --> 00:00:41.000 البته به شکل ها و گونه های متفاوتی. NOTE Paragraph 00:00:42.000 --> 00:00:44.000 ( خنده حضار) NOTE Paragraph 00:00:45.000 --> 00:00:47.000 اما فکر میکنم ما به دنبال چیزهای بیشتری هستیم. 00:00:47.000 --> 00:00:49.000 ما به دنبال چیزهای بیشتری هستیم. 00:00:49.000 --> 00:00:51.000 ما به دنبال عکس هایی هستیم که بدرخشند، 00:00:51.000 --> 00:00:54.000 و نوری بر مسایل بحث برانگیز بتابانند، 00:00:54.000 --> 00:00:57.000 عکس هایی که خطوط مرزی و مذهبی را کنار بزنند، 00:00:57.000 --> 00:00:59.000 عکس هایی که ما را تحریک کند تا 00:00:59.000 --> 00:01:01.000 قدمی برداریم و کاری انجام دهیم، 00:01:01.000 --> 00:01:03.000 به بیانی دیگر، حرکتی کنیم. 00:01:03.000 --> 00:01:06.000 خب، این عکس، که همه شما دیده اید. 00:01:06.000 --> 00:01:08.000 دیدگاه ما را نسبت به جهان فیزیکی تغییر داد. 00:01:08.000 --> 00:01:11.000 ما هیچ گاه سیاره خود را از این دیدگاه ندیده بودیم. 00:01:11.000 --> 00:01:13.000 بسیاری مردم 00:01:13.000 --> 00:01:15.000 به وجود آمدن بیشتر نهضت های محیط زیستی را 00:01:15.000 --> 00:01:17.000 به اینگونه دیدن زمین نسبت می دهند 00:01:17.000 --> 00:01:19.000 برای نخستین بار. 00:01:19.000 --> 00:01:21.000 کوچکی و شکنندگی آن. NOTE Paragraph 00:01:22.000 --> 00:01:25.000 چهل سال قبل، این گروه بیش از پیش 00:01:25.000 --> 00:01:27.000 از قدرت های مخربی آگاه بودند که 00:01:27.000 --> 00:01:30.000 که بشر می تواند روی محیط اطرافش اعمال کند. 00:01:30.000 --> 00:01:33.000 و در آخر، ما برآن شدیم تا در مورد آن کاری انجام دهیم. 00:01:34.000 --> 00:01:37.000 این قدرت مخرب اشکالی متفاوتی به خود می گیرد. 00:01:37.000 --> 00:01:40.000 به عنوان مثال، این عکس ها توسط برند استیرتون ( عکاس) 00:01:40.000 --> 00:01:42.000 در کنگو گرفته شده، 00:01:42.000 --> 00:01:45.000 این گوریل ها به قتل رسیده اند، شاید بتوان گفت مصلوب شده اند 00:01:45.000 --> 00:01:47.000 و تعجبی ندارد که، 00:01:47.000 --> 00:01:49.000 ( این عکس ها) خشم بین المللی را برانگیخت. 00:01:49.000 --> 00:01:51.000 در همین اواخر، 00:01:51.000 --> 00:01:54.000 به شکل تراژیکی ما قدرت ویرانگر خود طبیعت را به یاد می آوریم 00:01:54.000 --> 00:01:56.000 با زلزله اخیر در هائیتی. NOTE Paragraph 00:01:57.000 --> 00:02:00.000 چیزی که فکر میکنم بدتر هم باشد، 00:02:00.000 --> 00:02:02.000 ویرانگری است که انسان بر انسان های دیگر اعمال میکند. 00:02:02.000 --> 00:02:05.000 ساموئل پیسار، یکی از زندانیان نجات یافته از اردوگاه آشوییتس می گوید، 00:02:05.000 --> 00:02:07.000 و من از اون نقل می کنم : 00:02:07.000 --> 00:02:09.000 " هولوکاست به ما آموخت که طبیعت، 00:02:09.000 --> 00:02:12.000 حتی در بی رحمانه ترین لحظات، 00:02:12.000 --> 00:02:15.000 در مقایسه با انسان مهربان جلوه می کند، 00:02:15.000 --> 00:02:18.000 البته در شرایطی که انسان جهت گیری اخلاقی و منطقی را از دست بدهد." NOTE Paragraph 00:02:18.000 --> 00:02:21.000 اینجا نوع دیگری از مصلوب شدن را می بینید. 00:02:21.000 --> 00:02:23.000 عکس های هراس انگیزی از زندان ابوغربب 00:02:23.000 --> 00:02:25.000 همچنین عکس های از گوانتانامو 00:02:25.000 --> 00:02:27.000 که تاثیر عمیقی داشت. 00:02:27.000 --> 00:02:29.000 انتشار آن عکسها، 00:02:29.000 --> 00:02:31.000 برخلاف خود عکسها، 00:02:31.000 --> 00:02:34.000 باعث شد تا دولت سیاست های خود را تغییر دهد. 00:02:34.000 --> 00:02:36.000 بعضی عقیده دارند که آن عکسها 00:02:36.000 --> 00:02:39.000 به قیام و شورش در عراق بیشتر از 00:02:39.000 --> 00:02:41.000 هر گونه فعالیت دیگری دامن زد. 00:02:41.000 --> 00:02:44.000 به علاوه،؛ آن عکس ها برای همیشه 00:02:44.000 --> 00:02:47.000 موضع به اصطلاح اخلاقی نیروهای اشغال گر را حذف کردند. NOTE Paragraph 00:02:47.000 --> 00:02:49.000 اجازه بدهید کمی به عقب برگردیم 00:02:49.000 --> 00:02:51.000 در دهه های 1960 و 1970 00:02:51.000 --> 00:02:53.000 جنگ ویتنام به طور اساسی، 00:02:53.000 --> 00:02:55.000 در اتاق های نشیمن آمریکایی ها در روز و شب به تصویر کشیده می شد. 00:02:55.000 --> 00:02:58.000 عکس های خبری مردم را با 00:02:58.000 --> 00:03:01.000 قربانیان جنگ مواجه می کرد، مثل عکس این دختر کوچکی که با بمب ناپالم سوخته. 00:03:02.000 --> 00:03:04.000 و دانشجویی که توسط گارد ملی کشته شده 00:03:04.000 --> 00:03:07.000 در دانشگاه ایالت کنت در اوهایو و در خلال تظاهرات اعتراض آمیز. 00:03:07.000 --> 00:03:09.000 در حقیقت، این عکسها 00:03:09.000 --> 00:03:11.000 خودشان به صدای اعتراض مبدل شدند. NOTE Paragraph 00:03:11.000 --> 00:03:13.000 حالا، عکس ها این قدرت را دارند تا 00:03:13.000 --> 00:03:15.000 نوری بر ادراک انسانی 00:03:15.000 --> 00:03:17.000 و روی شک، جهل بتابانند. 00:03:17.000 --> 00:03:19.000 و به خصوص... - صحبت های بسیاری در این مورد کردم. 00:03:19.000 --> 00:03:22.000 اما من الان می خواهم عکسی را نشان دهم 00:03:22.000 --> 00:03:24.000 با موضوع ایدز / اچ آی وی 00:03:25.000 --> 00:03:28.000 در دهه 1980بدنامی افرادی که به این بیماری مبتلا می شدند 00:03:28.000 --> 00:03:30.000 مانع عظیمی بود 00:03:30.000 --> 00:03:32.000 تا حتی در مورد آن بیماری بحث شود و اطلاعاتی ارایه شود. 00:03:32.000 --> 00:03:35.000 در یک حرکت ساده در سال 1987 ، از یکی از مشهورترین زنان جهان 00:03:35.000 --> 00:03:37.000 شاهزاده ولز 00:03:37.000 --> 00:03:39.000 یک کودک مبتلا به اچ آی وی / ایدز را لمس کرد. 00:03:39.000 --> 00:03:42.000 حرکت بزرگی که به خصوص در اروپا موجب توقف این دیدگاه شد. 00:03:42.000 --> 00:03:45.000 او، بیشتر از همه از قدرت این تصاویر آگاه بود. NOTE Paragraph 00:03:46.000 --> 00:03:48.000 پس وقتی ما با یک عکس قدرتمند روبه رومی شویم، 00:03:48.000 --> 00:03:50.000 همه یک انتخاب داریم. 00:03:50.000 --> 00:03:53.000 می توانیم نگاهمان برگردانیم، یا می توانیم آن را متوجه عکس کنیم. 00:03:53.000 --> 00:03:55.000 خوشبختانه، وقتی این عکسها 00:03:55.000 --> 00:03:57.000 در 1998 در روزنامه گاردین منتشر شدند، 00:03:57.000 --> 00:04:00.000 آنها توجه بسیار زیاد و در پایان پول بسیار زیادی را 00:04:00.000 --> 00:04:02.000 به تلاش های رهایی سازی از قحطی سودان معطوف کردند. 00:04:02.000 --> 00:04:04.000 آیا این عکس ها جهان را تغییر دادند؟ 00:04:04.000 --> 00:04:06.000 نه، اما تاثیر عظیمی بر جای گذاشتند. 00:04:07.000 --> 00:04:09.000 عکس ها معمولا باعث می شوند تا به اعتقادات اساسی خود شک کنیم 00:04:09.000 --> 00:04:12.000 و به احساس مسوولیت در برابر یکدیگر. 00:04:12.000 --> 00:04:14.000 ما همه این عکس های بعد از طوفان کاترینا را دیدیم، 00:04:14.000 --> 00:04:16.000 و من فکر میکنم برای میلیون ها نفر، 00:04:16.000 --> 00:04:18.000 تاثیر شگرفی داشتند، 00:04:18.000 --> 00:04:20.000 و فکر میکنم بسیار غیر محتمل است 00:04:20.000 --> 00:04:22.000 و بسیار دور از ذهن آمریکایی ها بوده باشد 00:04:22.000 --> 00:04:25.000 وقتی آنها در اتنخابات نوامبر 2008 شرکت کردند NOTE Paragraph 00:04:26.000 --> 00:04:29.000 متاسفانه چند عکس بسیار مهم 00:04:29.000 --> 00:04:32.000 به نظر بسیار گرافیکی و یا حتی بسیار آزارنده برای ما جلوه می کردند. 00:04:33.000 --> 00:04:35.000 من یکی از آنها را به شما اینجا نشان میدهم، 00:04:35.000 --> 00:04:38.000 و آن عکسی است که توسط ایگن ریچارد از یک سرباز جنگ عراق گرفته شده 00:04:38.000 --> 00:04:40.000 یک اثر هنری فوق العاده، 00:04:40.000 --> 00:04:43.000 که هرگز منتشر نشده و " جنگ خصوصی است" نام دارد. 00:04:43.000 --> 00:04:45.000 اما عکس ها نیاز به گرافیکی شدن ندارند 00:04:45.000 --> 00:04:47.000 تا به ما تراژدی جنگ را یادآوری کنند 00:04:47.000 --> 00:04:50.000 جان مور این عکس را در قبرستان آرلینگتون گرفته است 00:04:50.000 --> 00:04:52.000 بعد از تمام لحظات تشویش زای درگیری، 00:04:52.000 --> 00:04:55.000 در تمام مناطق درگیری در سراسر جهان، 00:04:55.000 --> 00:04:58.000 عکسی از مکانی ساکت تر وجود دارد 00:04:58.000 --> 00:05:01.000 که من را هنوز هم تحت تاثیر قرار می دهد، بیشتر از بقیه عکسها. NOTE Paragraph 00:05:02.000 --> 00:05:05.000 آنسل آدامز می گوید، که البته من با او مخالفم، 00:05:05.000 --> 00:05:08.000 " شما عکس را نمی گیرید، آن را می سازید." 00:05:08.000 --> 00:05:10.000 به نظر من، این عکاس نیست که عکس را به وجود می آورد، 00:05:10.000 --> 00:05:12.000 این شمایید. 00:05:12.000 --> 00:05:14.000 ما هر عکس را 00:05:14.000 --> 00:05:16.000 با ارزش های خودمان، با باورهای خودمان ارزیابی می کنیم و 00:05:16.000 --> 00:05:19.000 در نتیجه عکس به نوعی به وجود ما گره می خورد. 00:05:19.000 --> 00:05:21.000 شرکت من صاحب 70میلیون عکس است. 00:05:21.000 --> 00:05:24.000 من یک عکس را در اتاق کارم قرار داده ام. 00:05:24.000 --> 00:05:26.000 که این است. 00:05:26.000 --> 00:05:28.000 امیدوارم دفعه بعدی که شما تصویری می بینید 00:05:28.000 --> 00:05:30.000 که در شما چیزی را شعله ور می کند، 00:05:30.000 --> 00:05:32.000 سعی کنید بفهمید که چرا، 00:05:32.000 --> 00:05:35.000 و من می دانم، صحبتم با مخاطبان است، 00:05:35.000 --> 00:05:37.000 حتما در مورد آن کاری می کنید. NOTE Paragraph 00:05:37.000 --> 00:05:39.000 با تشکر از تمام عکس های شما NOTE Paragraph 00:05:39.000 --> 00:05:41.000 (تشویق حضار)