1
00:00:00,000 --> 00:00:02,000
در حرفه من

2
00:00:02,000 --> 00:00:05,000
این باور وجود دارد که عکس ها می توانند جهان را تغییر دهند

3
00:00:05,000 --> 00:00:08,000
بسیار خب ما بی تجربه ولی به هوش هستیم

4
00:00:08,000 --> 00:00:10,000
حقیقت این است که می دانیم

5
00:00:10,000 --> 00:00:12,000
عکس ها به تنهایی نمی توانند جهان را تغییر دهند،

6
00:00:12,000 --> 00:00:15,000
ولی ما از زمان پیدایش عکاسی از این موضوع آگاه بودیم که،

7
00:00:15,000 --> 00:00:18,000
عکس ها می توانند واکنش هایی را در مردم برانگیزند،

8
00:00:18,000 --> 00:00:21,000
و ان واکنش ها تغییراتی را به وجود بیاورند

9
00:00:21,000 --> 00:00:24,000
اجازه بدهید با نمایش چند عکس شروع کنیم

10
00:00:24,000 --> 00:00:26,000
بسیار تعجب خواهم کرد

11
00:00:26,000 --> 00:00:29,000
اگر شما تعدادی یا اغلب آنان را قبلا ندیده باشید.

12
00:00:29,000 --> 00:00:31,000
آنها نمونه های شاخص و نمادگونه ای هستند،

13
00:00:31,000 --> 00:00:34,000
بسیار تمثیلی، شاید به گونه ای حتی کلیشه ای.

14
00:00:34,000 --> 00:00:36,000
در حقیقت، آنها آنقدر شناخته شده اند

15
00:00:36,000 --> 00:00:38,000
که ممکن است شما آنها را به خاطر بیاورید

16
00:00:38,000 --> 00:00:41,000
البته به شکل ها و گونه های متفاوتی.

17
00:00:42,000 --> 00:00:44,000
( خنده حضار)

18
00:00:45,000 --> 00:00:47,000
اما فکر میکنم ما به دنبال چیزهای بیشتری هستیم.

19
00:00:47,000 --> 00:00:49,000
ما به دنبال چیزهای بیشتری هستیم.

20
00:00:49,000 --> 00:00:51,000
ما به دنبال عکس هایی هستیم که بدرخشند،

21
00:00:51,000 --> 00:00:54,000
و نوری بر مسایل بحث برانگیز بتابانند،

22
00:00:54,000 --> 00:00:57,000
عکس هایی که خطوط مرزی و مذهبی را کنار بزنند،

23
00:00:57,000 --> 00:00:59,000
عکس هایی که ما را تحریک کند تا

24
00:00:59,000 --> 00:01:01,000
قدمی برداریم و کاری انجام دهیم،

25
00:01:01,000 --> 00:01:03,000
به بیانی دیگر، حرکتی کنیم.

26
00:01:03,000 --> 00:01:06,000
خب، این عکس، که همه شما دیده اید.

27
00:01:06,000 --> 00:01:08,000
دیدگاه ما را نسبت به جهان فیزیکی تغییر داد.

28
00:01:08,000 --> 00:01:11,000
ما هیچ گاه سیاره خود را از این دیدگاه ندیده بودیم.

29
00:01:11,000 --> 00:01:13,000
بسیاری مردم

30
00:01:13,000 --> 00:01:15,000
به وجود آمدن بیشتر نهضت های محیط زیستی را

31
00:01:15,000 --> 00:01:17,000
به اینگونه دیدن زمین نسبت می دهند

32
00:01:17,000 --> 00:01:19,000
برای نخستین بار.

33
00:01:19,000 --> 00:01:21,000
کوچکی و شکنندگی آن.

34
00:01:22,000 --> 00:01:25,000
چهل سال قبل، این گروه بیش از پیش

35
00:01:25,000 --> 00:01:27,000
از قدرت های مخربی آگاه بودند که

36
00:01:27,000 --> 00:01:30,000
که بشر می تواند روی محیط اطرافش اعمال کند.

37
00:01:30,000 --> 00:01:33,000
و در آخر، ما برآن شدیم تا در مورد آن کاری انجام دهیم.

38
00:01:34,000 --> 00:01:37,000
این قدرت مخرب اشکالی متفاوتی به خود می گیرد.

39
00:01:37,000 --> 00:01:40,000
به عنوان مثال، این عکس ها توسط برند استیرتون ( عکاس)

40
00:01:40,000 --> 00:01:42,000
در کنگو گرفته شده،

41
00:01:42,000 --> 00:01:45,000
این گوریل ها به قتل رسیده اند، شاید بتوان گفت مصلوب شده اند

42
00:01:45,000 --> 00:01:47,000
و تعجبی ندارد که،

43
00:01:47,000 --> 00:01:49,000
( این عکس ها) خشم بین المللی را برانگیخت.

44
00:01:49,000 --> 00:01:51,000
در همین اواخر،

45
00:01:51,000 --> 00:01:54,000
به شکل تراژیکی ما قدرت ویرانگر خود طبیعت را به یاد می آوریم

46
00:01:54,000 --> 00:01:56,000
با زلزله اخیر در هائیتی.

47
00:01:57,000 --> 00:02:00,000
چیزی که فکر میکنم بدتر هم باشد،

48
00:02:00,000 --> 00:02:02,000
ویرانگری است که انسان بر انسان های دیگر اعمال میکند.

49
00:02:02,000 --> 00:02:05,000
ساموئل پیسار، یکی از زندانیان نجات یافته از اردوگاه آشوییتس می گوید،

50
00:02:05,000 --> 00:02:07,000
و من از اون نقل می کنم :

51
00:02:07,000 --> 00:02:09,000
" هولوکاست به ما آموخت که طبیعت،

52
00:02:09,000 --> 00:02:12,000
حتی در بی رحمانه ترین لحظات،

53
00:02:12,000 --> 00:02:15,000
در مقایسه با انسان مهربان جلوه می کند،

54
00:02:15,000 --> 00:02:18,000
البته در شرایطی که انسان جهت گیری اخلاقی و منطقی را از دست بدهد."

55
00:02:18,000 --> 00:02:21,000
اینجا نوع دیگری از مصلوب شدن را می بینید.

56
00:02:21,000 --> 00:02:23,000
عکس های هراس انگیزی از زندان ابوغربب

57
00:02:23,000 --> 00:02:25,000
همچنین عکس های از گوانتانامو

58
00:02:25,000 --> 00:02:27,000
که تاثیر عمیقی داشت.

59
00:02:27,000 --> 00:02:29,000
انتشار آن عکسها،

60
00:02:29,000 --> 00:02:31,000
برخلاف خود عکسها،

61
00:02:31,000 --> 00:02:34,000
باعث شد تا دولت سیاست های خود را تغییر دهد.

62
00:02:34,000 --> 00:02:36,000
بعضی عقیده دارند که آن عکسها

63
00:02:36,000 --> 00:02:39,000
به قیام و شورش در عراق بیشتر از

64
00:02:39,000 --> 00:02:41,000
هر گونه فعالیت دیگری دامن زد.

65
00:02:41,000 --> 00:02:44,000
به علاوه،؛ آن عکس ها برای همیشه

66
00:02:44,000 --> 00:02:47,000
موضع به اصطلاح اخلاقی نیروهای اشغال گر را حذف کردند.

67
00:02:47,000 --> 00:02:49,000
اجازه بدهید کمی به عقب برگردیم

68
00:02:49,000 --> 00:02:51,000
در دهه های 1960 و 1970

69
00:02:51,000 --> 00:02:53,000
جنگ ویتنام به طور اساسی،

70
00:02:53,000 --> 00:02:55,000
در اتاق های نشیمن آمریکایی ها در روز و شب به تصویر کشیده می شد.

71
00:02:55,000 --> 00:02:58,000
عکس های خبری مردم را با

72
00:02:58,000 --> 00:03:01,000
قربانیان جنگ مواجه می کرد، مثل عکس این دختر کوچکی که با بمب ناپالم سوخته.

73
00:03:02,000 --> 00:03:04,000
و دانشجویی که توسط گارد ملی کشته شده

74
00:03:04,000 --> 00:03:07,000
در دانشگاه ایالت کنت در اوهایو و در خلال تظاهرات اعتراض آمیز.

75
00:03:07,000 --> 00:03:09,000
در حقیقت، این عکسها

76
00:03:09,000 --> 00:03:11,000
خودشان به صدای اعتراض مبدل شدند.

77
00:03:11,000 --> 00:03:13,000
حالا، عکس ها این قدرت را دارند تا

78
00:03:13,000 --> 00:03:15,000
نوری بر ادراک انسانی

79
00:03:15,000 --> 00:03:17,000
و روی شک، جهل بتابانند.

80
00:03:17,000 --> 00:03:19,000
و به خصوص... - صحبت های بسیاری در این مورد کردم.

81
00:03:19,000 --> 00:03:22,000
اما من الان می خواهم عکسی را نشان دهم

82
00:03:22,000 --> 00:03:24,000
با موضوع ایدز / اچ آی وی

83
00:03:25,000 --> 00:03:28,000
در دهه 1980بدنامی افرادی که به این بیماری مبتلا می شدند

84
00:03:28,000 --> 00:03:30,000
مانع عظیمی بود

85
00:03:30,000 --> 00:03:32,000
تا حتی در مورد آن بیماری بحث شود و اطلاعاتی ارایه شود.

86
00:03:32,000 --> 00:03:35,000
در یک حرکت ساده در سال 1987 ، از یکی از مشهورترین زنان جهان

87
00:03:35,000 --> 00:03:37,000
شاهزاده ولز

88
00:03:37,000 --> 00:03:39,000
یک کودک مبتلا به اچ آی وی / ایدز را لمس کرد.

89
00:03:39,000 --> 00:03:42,000
حرکت بزرگی که به خصوص در اروپا موجب توقف این دیدگاه شد.

90
00:03:42,000 --> 00:03:45,000
او، بیشتر از همه از قدرت این تصاویر آگاه بود.

91
00:03:46,000 --> 00:03:48,000
پس وقتی ما با یک عکس قدرتمند روبه رومی شویم،

92
00:03:48,000 --> 00:03:50,000
همه یک انتخاب داریم.

93
00:03:50,000 --> 00:03:53,000
می توانیم نگاهمان برگردانیم، یا می توانیم آن را متوجه عکس کنیم.

94
00:03:53,000 --> 00:03:55,000
خوشبختانه، وقتی این عکسها

95
00:03:55,000 --> 00:03:57,000
در 1998 در روزنامه گاردین منتشر شدند،

96
00:03:57,000 --> 00:04:00,000
آنها توجه بسیار زیاد و در پایان پول بسیار زیادی را

97
00:04:00,000 --> 00:04:02,000
به تلاش های رهایی سازی از قحطی سودان معطوف کردند.

98
00:04:02,000 --> 00:04:04,000
آیا این عکس ها جهان را تغییر دادند؟

99
00:04:04,000 --> 00:04:06,000
نه، اما تاثیر عظیمی بر جای گذاشتند.

100
00:04:07,000 --> 00:04:09,000
عکس ها معمولا باعث می شوند تا به اعتقادات اساسی خود شک کنیم

101
00:04:09,000 --> 00:04:12,000
و به احساس مسوولیت در برابر یکدیگر.

102
00:04:12,000 --> 00:04:14,000
ما همه این عکس های بعد از طوفان کاترینا را دیدیم،

103
00:04:14,000 --> 00:04:16,000
و من فکر میکنم برای میلیون ها نفر،

104
00:04:16,000 --> 00:04:18,000
تاثیر شگرفی داشتند،

105
00:04:18,000 --> 00:04:20,000
و فکر میکنم بسیار غیر محتمل است

106
00:04:20,000 --> 00:04:22,000
و بسیار دور از ذهن آمریکایی ها بوده باشد

107
00:04:22,000 --> 00:04:25,000
وقتی آنها در اتنخابات نوامبر 2008 شرکت کردند

108
00:04:26,000 --> 00:04:29,000
متاسفانه چند عکس بسیار مهم

109
00:04:29,000 --> 00:04:32,000
به نظر بسیار گرافیکی و یا حتی بسیار آزارنده برای ما جلوه می کردند.

110
00:04:33,000 --> 00:04:35,000
من یکی از آنها را به شما اینجا نشان میدهم،

111
00:04:35,000 --> 00:04:38,000
و آن عکسی است که توسط ایگن ریچارد از یک سرباز جنگ عراق گرفته شده

112
00:04:38,000 --> 00:04:40,000
یک اثر هنری فوق العاده،

113
00:04:40,000 --> 00:04:43,000
که هرگز منتشر نشده و " جنگ خصوصی است" نام دارد.

114
00:04:43,000 --> 00:04:45,000
اما عکس ها نیاز به گرافیکی شدن ندارند

115
00:04:45,000 --> 00:04:47,000
تا به ما تراژدی جنگ را یادآوری کنند

116
00:04:47,000 --> 00:04:50,000
جان مور این عکس را در قبرستان آرلینگتون گرفته است

117
00:04:50,000 --> 00:04:52,000
بعد از تمام لحظات تشویش زای درگیری،

118
00:04:52,000 --> 00:04:55,000
در تمام مناطق درگیری در سراسر جهان،

119
00:04:55,000 --> 00:04:58,000
عکسی از مکانی ساکت تر وجود دارد

120
00:04:58,000 --> 00:05:01,000
که من را هنوز هم تحت تاثیر قرار می دهد، بیشتر از بقیه عکسها.

121
00:05:02,000 --> 00:05:05,000
آنسل آدامز می گوید، که البته من با او مخالفم،

122
00:05:05,000 --> 00:05:08,000
" شما عکس را نمی گیرید، آن را می سازید."

123
00:05:08,000 --> 00:05:10,000
به نظر من، این عکاس نیست که عکس را به وجود می آورد،

124
00:05:10,000 --> 00:05:12,000
این شمایید.

125
00:05:12,000 --> 00:05:14,000
ما هر عکس را

126
00:05:14,000 --> 00:05:16,000
با ارزش های خودمان، با باورهای خودمان ارزیابی می کنیم و

127
00:05:16,000 --> 00:05:19,000
در نتیجه عکس به نوعی به وجود ما گره می خورد.

128
00:05:19,000 --> 00:05:21,000
شرکت من صاحب 70میلیون عکس است.

129
00:05:21,000 --> 00:05:24,000
من یک عکس را در اتاق کارم قرار داده ام.

130
00:05:24,000 --> 00:05:26,000
که این است.

131
00:05:26,000 --> 00:05:28,000
امیدوارم دفعه بعدی که شما تصویری می بینید

132
00:05:28,000 --> 00:05:30,000
که در شما چیزی را شعله ور می کند،

133
00:05:30,000 --> 00:05:32,000
سعی کنید بفهمید که چرا،

134
00:05:32,000 --> 00:05:35,000
و من می دانم، صحبتم با مخاطبان است،

135
00:05:35,000 --> 00:05:37,000
حتما در مورد آن کاری می کنید.

136
00:05:37,000 --> 00:05:39,000
با تشکر از تمام عکس های شما

137
00:05:39,000 --> 00:05:41,000
(تشویق حضار)