Ik ben Ryan, een vriend van Lizzie. Ik doe onderzoek in biofysika aan de Universiteit van Georgetown, Ik coordineer ook twee non-profit organisaties die zich richten op de ondersteuning van families en het helpen van mensen met hun relaties. Hier is mijn gezin. Mijn doel in het leven is mensen helpen met elkaar om te gaan en daarom organiseer ik veel cursussen met gezinnen. 8 00:00:25,800 --> 00:00:28,760 Ik help ook gezinnen om medische onderwerpen beter te leren begrijpen. 9 00:00:31,363 --> 00:00:34,131 Ik ben hier vandaag om te praten over besnijdenis. Ik noem het ‘de olifant in het ziekehuis’, omdat het een enorm belangrijk iets is in onze cultuur, maar dat er heel weinig discussie over is. Er worden tussen 500.000 en een miljoen besnijdenissen uitgevoerd elk jaar in de Verenigde Staten, 14 00:00:47,441 --> 00:00:51,667 bijna uitsluitend bij kinderen gedurende de eerste drie levensdagen; 15 00:00:52,347 --> 00:00:56,849 En ik geloof dat dit, gebaseerd om mijn onderzoek, heel schadelijk is Voor kinderen. Wat we nu willen bespreken, zo snel mogelijk, is wat dit proces betekent vanuit het standpunt van het kind, wat voor effecten het heeft op besneden volwassenen, hoe we ouders zo ver krijgen om in te stemmen en wat ze ervan weten, en waarom we medici zo ver krijgen om het uit te voeren. Voordat we hiermee beginnen, wik ik eerst kijken wie we in het publiek hebben. 23 00:01:26,450 --> 00:01:32,209 Daarom ga ik eerst wat vragen stellen, waarbij ik een tradionele vraagtechniek ga gebruiken. Ik ga u verzoeken om in een bepaalde richting te wijzen, als ik vraag wat uw mening is over een onderwerp. Deze muur betekent ‘goed’, het plafond is ‘neutraal’ en die muur" is ‘schadelijk’. Bijvoorbeeld, wat is uw mening over het inbinden van voeten? Ik bedoel, jullie zijn antropologen; de meesten onder u weten van het inbinden van voeten is. Welke richting? Ok, iedereen die heeft gereageerd, denkt dat het schadelijk is. 32 00:01:55,984 --> 00:01:57,731 Heel goed, ik ben blij met deze reactie. Vrouwelijk Genitale Verminking, hoeveel onder u hebben hiervan gehoord? 35 00:02:01,599 --> 00:02:03,209 Ok, fantastisch, we zijn dus allemaal van mening dat het schadelijk is. Wat als we als voorzorg de gezwollen borstklieren bij kinderen weghalen, 37 00:02:07,752 --> 00:02:09,185 om borstkanker te stoppen en honderduizenden levens van vrouwen redden per jaar, en laten we zeggen, we snijden gewoon deze borstklierzwellingen weg bij babies? 40 00:02:15,896 --> 00:02:17,880 Goed? Schadelijk? Neutraal? Ok, sommigen ‘neutraal’, sommigen ‘schadelijk’. 42 00:02:22,001 --> 00:02:23,316 Ok. En wat denkt u van het afsnijden van niet belangrijk weefsel van een kind, laten we zeggen, we snijden gewoon de oorlellen van elk kind af, 45 00:02:29,590 --> 00:02:32,229 omdat we vinden dat het ongemak bezorgd, irritant is of gewoon lelijk eruit ziet? 46 00:02:33,005 --> 00:02:34,394 Ok ‘schadelijk’. En wat betreft besnijdenis? Wat is hier onze mening? Wat is hier uw mening? Ok, goed, we hebben dus een divers publiek. Nu een paar andere vragen, om elkaar wat meer te leren kennen. Wie onder jullie denkt dat hij een voorhuid heeft? Iemand? Wie gelooft dat hij een voorhuid heeft, dat stukje dat ze weghalen tijdens de besnijdenis, niet? 57 00:02:59,018 --> 00:03:00,329 Ok, dat is dus een moeilijke vraag. Mannen en vrouwen worden beiden geboren met een voorhuid. ‘Voorhuid’ is alleen maar de naam voor een gedeelte van de clitoris of penis. En waarschijnlijk hebben de meeste vrouwen hier er één en misschien sommigen van de mannen ook. Wie hier komt van een cultuur waar Vrouwelijk Genitale Verminking sociale norm is? Niemand, ok. Wie hier komt er van een cultuur waar mannelijke genitale verminking de sociale norm is? Ok, dat is zo’n beetje de meerderheid. En wie kent iemand die als een kind een genitale verandering heeft gehad? Dat kun je zelf zijn, een vriend, je ouders of je kind. De meerderheid. Zo, dit is allemaal om aan te tonen dat iedereen er wel mee the maken heeft in zijn leven. Wat ik wil aantonen, is dat het iets heel belangrijks is, maar dat we er niet veel over praten. Dus moet ik uitleggen waarom ik denk dat dit zo is. Ik geloof namelijk dat de argumentatie voor besnijdenis in onze cultuur wordt gebruikt om waar het eigenlijk om gaat in het proces, te verbergen. Je hebt waarschijnlijk dingen gehoord Zoals ‘het is hygiënischer’ en dergelijke. Of ‘iedereen doet het, ik ben besneden en ik ben ok’. ‘Het is maar een klein sneetje’ of ‘het is een nutteloos stukje huid’. en dit soor vergoelijkende woorden. We hebben allemaal dit soort dingen gehoord. Wat ik jullie ga vragen om te doen, is dit opzij te zetten, 82 00:04:18,154 --> 00:04:20,394 al die ervaringen in je hoofd, en te proberen met een nieuwe kijk dit onderwerp te beschouwen en al de onlogische argumenten opzij te zetten in je denken. Ik wil aantonen dat besnijdenis dit cyclische proces is in onze cultuur waarbij we iets toepassen op kinderen, die zelf ermee weer volwassen worden, sommige worden weer ouders, en artsen overtuigen hen weer om de ingreep toe te passen op hun kinderen. In tegenstelling tot elke andere operatie in ziekenhuizen in de VS, wordt er in dit geval een gezond deel van het lichaam weggehaald, met uitzondering van geslachtsverandering, wat er erg op lijkt trouwens. Er wordt een gezond deel van het lichaam weggehaald. Het is geen behandeling. Artsen zien het niet als behandeling van kinderen; zij weten dat het een ‘sociale’ ingreep is. Het geeft enorme complicaties. Het wordt uitgevoerd op minderjarigen die niet hun toestemming kunnen geven. Het is illegaal, en het is trouwens een strafbaar feit om het op meisjes uit te voeren, terwijl het nu juist wordt aangemoedigd bij jongens. Het resulteert in levenslang functieverlies, en het huidweefsel wordt ook voor commerciële doeleinden gebruikt. Dit om een beetje de context weer te geven. Ik weet wat je nu denkt, geloof me, en ik zal het allemaal bewijzen. Ik zou niet zoiets radicaals kunnen beweren, zonder met bewijs aan te komen. We willen deze context afsluiten met zowel de geografie en de geschiedenis. Dit is zo’n beetje de wereldkaart. De groene gedeeltes zijn de landen waar over het algemeen geen besnijdenis plaats vindt. In de paar gele landen in het noorden wordt de legale status in twijfel getrokken. 111 00:05:54,518 --> 00:05:57,886 Besnijdenis is nu zeldzaam in Canada, Engeland en Australie, waar het vroeger werd uitgevoerd op babies, maar waar het nu is gestopt. In fact, in Engeland in de vijftiger jaren werd er een artikel gepubliceerd dat aangaf dat het leidde tot de dood van een aantal kinderen, ongeveer 14 per jaar. En daarom zijn ze met deze praktijk daar gestopt. En in andere plaatsen, buiten de VS, waar het wordt toegepast op babies, wordt het meestal uitgevoerd op adolescenten, zoals in Sub-Sahara Afrika en in Sunnie Islamitsche culturen. Nu, hoe is dit ontstaan? Het is meer een medische ingreep geworden, dan iets dat plaats vindt in een stam of bepaalde cultuur. En dit gebeurde eind 1800, toen de mensen nog niet het verband zagen tussen ziekte en bacterieën, maar hadden de theorie dat ziekte werd veroorzaakt door stimulatie van het zenuwgestel. En er was een strenge moraliteit, ze zagen wat ze wilden zien meestal. Je vindt dus heel wat medische literatuur die aangeeft dat besnijdenis condities geneest zoals, verlammingen, epilepsie, arthritis en allerlei soorten problemen wat in onze tijd erg ongeloofwaardige feiten zouden zijn geweest. Het doel was om werkelijk de genitalieën van kinderen te beschadigen. Zij dachten dat het hen op de lange duur zou helpen omdat het zou voorkomen dat de kinderen te veel sexuele stimulatie zouden hebben, en dit was in deze strenge morele cultuur het gevaarlijkste type opwinding die iemand kon hebben. Sorry! Ik had jullie moeten waarschuwen? Mijn excuses. Er komen een aantal wat schokkende beelden, 139 00:07:29,389 --> 00:07:33,370 en u kunt natuurlijk een andere kant op kijken, als u ze niet wil zien. Ik zal vaker waarschuwen als deze beelden gaan komen. Ik wil ook voor iets anders waarschuwen: ik ga me anders verwoorden. Ik ga vanaf nu de term ‘besnijdenis’ vervangen door ‘genitaal snijden’ omdat ik vind dat het een meer neutrale term is, het is meer accuraat en beschrijft het proces beter. Ik geloof dat de term ‘besnijdenis’ een eufemisme is met een associatie naar iets ‘goeds’. De term ‘niet besneden’ ga ik vervangen door ‘intact, want ook de uitdrukking ‘niet besneden’ geeft de indruk dat het de norm is, en dat diegenen die niet zijn besneden het ‘nog niet’ zijn. Om vrouwen met borsten ‘vrouwen zonder Masectomie’ te noemen; zou nogal vreemd zijn. Zo hoop ik ook dat u zich bewust wordt van de betekenis van ‘intact’ in tegenstelling tot de term ‘niet besneden’. De volgende beelden zijn wat minder aangenaam en nogmaals, u hoeft niet te kijken als u dat niet wilt. Dit is het gedeelte over het kind. We laten u zien wat de procedure is voor het kind. Het is het gedeelte met de meest grafische beelden waarbij complicaties worden getoond. Denk bij deze beelden dat er vaak wordt gepraat over ‘het gezichtspunt van de ouders’; ‘ouders hebben het recht te kiezen’. Ik zou willen dat u deze argumentatie in twijfel trekt en denkt aan het gezichtspunt van het kind. Wie bezit het lichaam van het kind? Welke recht heeft het kind? Waarom doen we dit bij jongens en niet bij meisjes? Wat zegt dat over de manier waarop wij denken over mannen en vrouwen? Deze dia toont drie verschillende scenario’s van personen tijdens genitaal besnijden. De bovenste is van een jong meisje dat wordt besneden in een culturele context. Rechtsboven is van een jongen ook in een culturele context. Rechtsonder is van een jongetje in een ziekenhuis. Kijk naar hun gezichten, kijk gewoon, want ik wil dat u zich voorstelt hoe zij dit ervaren. Voor mij hebben ze bijna identieke ervaringen. En toch, in onze cultuur, 175 00:09:42,382 --> 00:09:44,471 waar ik ons zie als imperialisten, zijn we al snel geneigd met onze vinger te wijzen en te zeggen: ‘O, wat doen ze die kinderen toch aan in die landen waar Vrouwelijke Genitale Verminking? plaats vindt’. Terwijl we niet praten over het mannelijke genitale besnijden, dat plaats vindt onder dezelfde hygiënische omstandigheden en met hetzelfde aantal doden als in die andere landen; En in ons land wordt het aangemoedigd bij jongens. Zo, hoe wordt een besnijdenis gedaan? De volgende beelden zullen het meest Schokkend zijn. Dit wordt gebruikt om de baby in te leggen tijdens de besnijdenis. De baby wordt erin vastgbonden, waarna ze de procedure uitvoeren, waarvan ik u een korte video zal laten zien. Er is ook geluid bij, als ik het goed heb aangesloten. Nogmaals, het is prima als u niet wilt kijken. Ik vind het persoonlijk onaangenaam. Ik zou graag willen dat u diep inademt, indien u moeite heeft met ademen net zoals ik dit had tijdens deze video. Er zijn een aantal dingen die opvallen, bijvoorbeeld de rustige, afstandelijk stem van de arts. Hij lijkt in het geheel niet aangedaan te zijn door wat er gebeurt. En de manier waarop de baby huilt, Het is voor mij een huilen alsof de baby heel erg aan het lijden is, niet een ‘ik heb honger’ huilen. Buiten de pijn van de procedure zelf en de pijn gedurende de dagen dat het heelt, zijn er ook mogelijke complicaties tijdens de besnijdenis die het kind in gevaar kunnen brengen. Je kunt deze in twee categorieën onderverdelen. Complicaties als gevolg van de operatie, 205 00:11:49,427 --> 00:11:51,117 die minimaal kunnen zijn, zoals het litteken die iedereen heeft van zijn besnijdenis. Veel mannen weten eigenlijk niet dat de ring om hun penis het litteken is van de besnijdenis, of ze beseffen het nu ik erover praat. Maar dat is dus altijd. Er zijn echter een aantal problematische complicaties die niet altijd voorkomen. Bijvoorbeeld vasthechting aan de penis: wanneer het niet goed heelt en de twee gedeelten die niet samen moeten komen, zich aan elkaar vast hechten. Hier (A) ziet u linksboven wat een fistel wordt genoemd. Een soort door de dokter veroorzaakte hipospadias. deze zwarte lijn is een sonde die de opening van de urethra binnengaat, en komt naar buiten door een extra opening die de arts heeft gemaakt. Hier (B) (rechtsboven) ziet u een bijna geamputeerde eikel van de penis. Hieronder (C) (Linksonder), ziet u dat er zoveel huid van de penis is verwijderd, dat het corpus caverosum en eikel van de penis nu binnen in het scrotum zitten. In (D) kunt u zien dat de penis per ongeluk in zijn geheel is geamputeerd. Er zijn ook een aantal post-operatieve complicaties, zoals moeite met borstvoeding, wat heel belangrijk is, want het leren zuigen aan de borst is essentieel voor de baby. Bloeden, wat ook niet zo belangrijk klinkt, wat op een toestemmingsverklaring een term is, je denkt ‘o, ja het kan bloeden’, maar als je beseft dat een baby maar zo?n 300 mililiters bloed heeft, dan betekent een beetje bloed verliezen dat het kind kan sterven of dat het een bloedtransfusie nodig heeft. Een verhoogde pijnreactie. Infectie, ook heel ernstig bij een pastgeboren baby. Meatitis, wat irritatie is van de opening. 239 00:13:21,750 --> 00:13:24,345 dat kan ook een probleem geven als het erger wordt, want de baby kan dan niet plassen, waardoor het gecatheteriseerd moet worden. Necrosis en zelfs permanent verlies van de penis, of overlijden. Ik heb gesproken met een kinderuroloog, Hij is het type arts die te maken krijgt met de complicaties. Hij vertelde dat hij over een periode van 2 jaar 275 kinderen had behandeld, waarbij bijna de helft geopereerd moest worden; ze moesten dus weer een operatie ondergaan, om wat er was beschadigd te herstellen. We zijn bijna door het meest schokkende gedeelte; nog een paar dia’s en dan laten we plaatjes zien van de anatomie van een volwassenen. Als u dit niet wilt zien, kunt u een andere kant uitkijken. Hoeveel onder u heeft een penis gezien die nog intact was? Of die van u zelf of van één van uw vrienden? Ok, als dit niet het geval is, kunt u misschien iemand vinden die het u wil laten zien. Ik heb met honderden mannen gepraat, zowel mannen die besneden of onbesneden zijn. Ik hoor dat vele besneden mannen er niet gelukkig mee zijn. Ze beseffen of zijn gaan beseffen, dat iets is weggenomen bij ze en dat hun lichaam iets is aangedaan zonder ervoor gekozen te hebben. Ouders vertellen me ook over hun spijt ten aanzien van de procedure. Zo, wat is de voorhuid? De voorhuid is een soor ‘sociale constructie’. Het is in feite alleen een stukje penis, maar omdat we het hebben afgesneden, moeten we het een andere naam geven. In feite is één van de complicaties die worden genoemd op de toestemmingsverklaring het risico dat de penis beschadigd kan worden. We hebben een realiteit gecreëerd waarin het snijden van de penis niet wil zeggen verwonden; alleen het stukje dat je wilt dat achterblijft is dan een wond. Ik wil u laten zien wat de voorhuid is. Hieraan wil ik veel tijd besteden. 272 00:15:22,357 --> 00:15:25,000 De voorhuid van een volwassen man, het gedeelte dat weggesneden zou worden, is ongeveer 30 tot 40 cm, Het is ongeveer even groot als een 8 x 10 cm indexkaartje. Het is het meest erogene gebied bij de man. Het heeft tussen de 10.000 en 20.000 fijne gevoelszenuwen. En het maakt ook de huid van de penis-schacht beweeglijk. Het is het verschil tijdens sexuele gemeenschap of een ander soort van interactie, 280 00:15:44,540 --> 00:15:47,000 tussen dit soort interactie of iets met een deel van je lichaam waarbij de huid vrij beweegt. Mijn wangen bijvoorbeeld zijn slap, daarom kan ik dit doen. En dat is inderdaad heel belangrijk, want er is een ander soort zenuwcel die mechano receptoren heten, die worden gestimuleerd tijdens beweging, en op deze manier draagt de man bij tot een mechanische lubricatie tijdens de gemeenschap, tussen man-man, of tussen man-vrouw. De voorhuid bestaat uit een paar gebieden: het frenulum is ? mijn hand is niet lang genoeg, maar het is dit gebied dat eruit ziet als een waaier. Eronder is de geribbelde ring waar De meeste zenuwen zitten. De Dartos is een huidspier die ervoor zorgt dat de voorhuid kan reageren op kou of angst door zich te wikkelen om de penis en hem naar het lichaam toe te trekken. In 2007 is er voor het eerst onderzoek gedaan om te kijken waar precies de penis gevoelig is. Ze namen een groep mannen die onbesneden was en een groep die besneden was. In dit gekleurde diagram kunt u zien dat de meest gevoelige gebieden kastanjebruin zijn, en die daarna wordt in paars weergegeven. Als we dat vergelijken met een besneden penis, zien we dat het gevoelige gedeelte merendeels is verwijderd, en dat alleen dit gedeelte rondom het litteken over is en de rest van het frenulum, waar de meeste besneden mannen alleen nog maar gevoelig zijn. Zo kun je het dus vergeljken. Maar je hoeft me niet te geloven, je kunt het daarom ook aan uw vrienden vragen, eentje die niet is besneden en eentje die wel is, of misschien bij u zelf kijken waar het precies gevoelig is. Bij de meeste mannen is dit bij het frenulum of bij het overgebleven litteken. Om u een realistisch beeld te geven, heeft John, hij is een fotograaf, een persoon met voorhuid genomen en deze lijnen getrokken, zodat je ziet hoeveel weefsel er over is als het wordt teruggetrokken. Een ander verschil dat ik wil aantonen is dat het binnenste normaal de penis omhult, het is als het ware een invaginatie, het omsluit de penis en het houdt hem vochtig. Als je dit met de onbesneden penis vergelijkt, dan ziet het weefsel er zachter uit, vochtiger en warmer, en er is ook veel meer en het heeft ook geen litteken. Deze pijlen wijzen naar het litteken, zodat u kunt zient waar het zich bevindt. Als u wilt, kunt u vragen stellen, tijdens de presentatie, want ik geef u veel informatie. Ok, laten we verder gaan met de ouders. Ik heb gepraat met honderden ouders, vooral tijdens het werk dat ik doe met ouders. Velen begrijpen wanneer ze hun kind terug krijgen, waarvoor ze eigenlijk toestemming hebben gegeven. Er is dus een probleem met de bewoording op het toestemmings formulier; aan de ene kant is de informatie onvolledig, 340 00:18:48,522 --> 00:18:51,891 aan de andere kant wordt het gevraagd op een ongeschikt moment, zoals tijdens de bevalling. en op een manier alsof het niets betekent. Alsof je vraagt ‘zou u een kussen willen’? Of ‘wilt u een kopje thee’? Of ‘wilt u uw kind laten besnijden’? Het wordt gevraagd op dezelfde toon. 346 00:19:07,673 --> 00:19:08,715 En dat vind ik zorgelijk. Voor ons is dit een pseudo-proces van toestemming vragen gebaseerd op verzonnen informatie waarbij ouders medici moeten vertrouwen. We gaan ervan uit dat dokters hun beroep goed uitoefenen. Ouders wordt oppervlakkige informatie gegeven, er wordt weinig gezegd over de complicaties, die worden gebagatelliseerd, de functies van de voorhuid worden niet genoemd, er wordt niet gezegd dat het een sexueel orgaan is, er worden geen ethische vragen gesteld wat betreft het feit dat het een beslissing is over het lichaam van het kind. Ook is er een belangenconflict, omdat het weefsel op grote schaal voor commerciele doeleinden wordt gebruikt. De ouders weten ook niet dat het pijnlijk zal zijn voor een week of langer. Het is niet alleen tijdens het proces dat de baby lijdt, ook moet de wond helen; het is een wond op de penis, en babies zijn erg gevoelig voor pijn. Hoeveel onder u heeft gespeeld met een baby, die van een vriend, uzelf, een paar dagen oud? Het zijn erg fragiele wezentjes, die we dus een wond bezorgen. Deze ouders wennen net aan een pasgeboren baby waarbij we ze ook opzadelen met extra complicaties zoals het letten op tekenen van infectie, het verband steeds verwisselen bij een baby die nog meer van slag is dan het normaal al was geweest. Als we dit vergelijken met een onbesneden kind, hoeft een ouder, ja, eigenlijk helemaal niets te doen. Je hoeft zelfs de penis niet te wassen. Net zoals je de vagina van een baby niet wast met zeep: je spoelt het alleen maar. Het is niet nodig om de voorhuid terug te trekken, dat gebeurt uit zichzelf. Je hebt een baby met minder gezondheidsproblemen, en veel gelukkiger. Ik heb u beloofd om aan te tonen Dat we inderdaad het weefsel van de voorhuid gebruiken. We gebruiken het voor drie dingen die ik ben tegengekomen. Onderzoek. Er zijn talrijke producten die we kunnen kopen van Invitrogen, een bedrijf waar ik ook andere dingen koop die geen voorhuid weefsel bevatten, voor mijn biofysisch onderzoek. Dus enkele van hun producten bevatten weefsel van neonatale voorhuiden, u kunt het zelf opzoeken. In het ziekenhuis kunt u ‘magische huidcreme’ krijgen, die is gemaakt uit gecultiveerde cellen van voorhuidweefsel. En als u rijk bent, kunt u cosmetica producten kopen, die ook zijn gebaseerd op weefselcellen van de voorhuid. Cosmetische producten? Kunt U wat luider praten? Waarom zouden mensen dat willen gebruiken op hun huid? Mensen denken dat ze daardoor minder rimpels krijgen. Het idee is dat het komt van baby cellen; die zijn jong, werken nog goed. En als u dat schokkend vindt, dat is goed, want ik wil dat u dat schokkend vindt. Laten we eens horen hoe een verloskundige praat over dit onderwerp. Dit is Lisa Masterson, die wordt geinterviewed tijdens de show van Craig Ferguson. Nogmaals, het is een persoonlijke keuze. Als verloskundige praat ik uitgebreid hierover met mijn patienten. 403 00:22:15,645 --> 00:22:19,194 Er zijn een groot aantal gezondheidsvoordelen en er zijn wat risico’s, maar het is in feite een sociale procedure. 405 00:22:21,479 --> 00:22:24,749 Je moet besluiten of je wilt dat je zoon er net zoals jij uit ziet. Het is iets cultureels, sociaal. Er zijn een paar gezondheidsvoordelen, meer voor de vrouw dan de man, er is namelijk een verminderde kans op SOA’s en de overdracht van HPV, dat kan leiden tot baarmoederhals kanker. Vermindering van SOA’s en kanker, dus dat is goed! Maar kun je niet hetzelfde bereiken door je plassertje regelmatig te wassen? Ja natuurlijk. Dus het is een keuze tussen ‘dit eraf snijden’ of ‘je vaak wassen, Wat denkt u? Inderdaad. Dat is een moeilijke beslissing dokter. Ik ben er niet zo zeker van. U begrijpt dat ik achter de mening van Craig sta. Hij komt uit Schotland, waar ze trouwens dit niet bij kinderen doen. En denk aan wat ze zei. Er wordt hier gezegd dat je als ouder moet kiezen; en daar zet ik vraagtekens bij. Moeten wij ook kiezen tussen andere opties van lichaamsveranderingen van ons kind? Zoals een andere neus of iets anders? En als het idee dat we onze kinderen iets aandoen omdat hun uiterlijk ons niet aanstaat, u afstoot, dat ben ik daar blij om, ik wil dat dit idee schokkend is. Ik wil dat we ons afvragen waarom we ons zo bezig houden hoe jongens en meisjes er uit zouden moeten zien. In dit geval het idee dat het geslachtsdeel van jongens er op een bepaalde manier moet uitzien. Het laatste gedeelte gaat over hoe we dokters zo ver krijgen om dit te doen. Ik heb een paar uitspraken van gezondheidswerkers die met besnijdenis zijn gestopt, zoals Marilynn Milos, een verpleegkundige, die nadat ze het had gezien, weigerde nog verder hieraan mee te doen, en werd ontslagen doordat ze ouders vertelde dat ze het niet hoeven te doen. Michelle Storms, een bekende verloskundige, die belachelijk werd gemaakt en waarop neergekeken werd toen nadat ze ermee stopte in 1988. Ik heb gesproken met het hoofd verloskunde aan de universiteit van Georgetown, omdat besnijdenis vooral door verloskundigen wordt uitgevoerd en zij zegt: Medisch gezien is het zinloos. Ik doe het niet graag, maar ik ben er goed in. Ik heb duizenden besnijdenissen uitgevoerd. Ze gaf duidelijk aan dat het een sociale procedure is, en dat het medisch gezien geen nut heeft, maar ze gaf aan dat ze er niet mee wilde stoppen. Zo, hoe krijgen we dokters zo ver om dit te doen? Allereerst beginnen we met het medicaliseren van een gezond orgaan. De voorhuid wordt in medische en anatomie teksten nauwelijks besproken in de V.S, en daardoor is er geen informatie over de functie van de voorhuid. Het wordt niet beschouwd als een orgaan met een sexuele functie; Ze worden alleen opgeleid hoe ze het kunnen verwijderen. En ze worden verkeerd opgeleid wat betreft de theorie van het ‘terugtrekken en wassen’, wat een probleem is, wat je hier beneden in dit beeld kunt zien, de voorhuid zit meestal vast aan de eikel wanneer je wordt geboren. We zagen eerder in een video dat een dokter met een instrument de voorhuid losmaakt zodat het afgesneden kan worden. Het zit vast op deze manier om de babies te beschermen tegen bepaalde baby dingen. Ze kunnen poep of urine in hun luier hebben, en daardoor krasjes krijgen. De voorhuid heeft een beschermende functie als je jong bent. Geleidelijk raakt het losser en wordt het intrekbaar. Maar als je het forceert, dan scheurt het, en kan het geïnfecteerd raken. Ook als je het met zeep wast, kan dat tot infectie leiden. En tenslotte, we maken ook een verkeerde diagnose wat betreft ‘phimosis’. Er is een echte aandoening die phimosis heet, waarbij zich littekenweefsel bevindt 465 00:25:49,450 --> 00:25:52,525 bij de opening van de voorhuid, zodat het niet kan terugtrekken, wat behandeld kan worden met bijvoorbeed met hormonenzalf om het littekenweefsel zachter te maken. Het is echter verkeerd om te denken dat een baby van drie maanden phimosis heeft, omdat we de voorhuid niet kunnen terug trekken zonder dat de baby begint te huilen. Het is de bedoeling dat het op die manier vast zit en het wordt vanzelf intrekbaar. Zo, waarom doen we deze besnijdenissen? Als je dit ouders vraagt, geven ze aan dat uiterlijk de belangrijkste reden is. Ze willen dat hun kind er net zo uit ziet als andere kinderen of net zo als hun vader. Ze denken dat het er beter uit ziet of dat het makkelijker is om het schoon te maken. Ik geloof dat de vraag die wordt gesteld door de dokters deze keuze versterkt of bekrachtigd. Wil je dat je kind wordt besneden? Deze vraag komt zo redelijk over. Dokters geven vaak ook verschillende redenen waarom het een goed idee is: ze zeggen bijvoorbeeld dat de kans op penis kanker zo wordt verminderd, evenals urinebuis ontstekingen. Dat het leidt tot lagere cijfers in baarmoederhals kanker bij vrouwelijke partners later in hun leven. Dat het ook leidt tot verminderde overdraagbaarheid van HIV van vrouw tot man, is de meest recente reden. Dus, zoals ik al aan het begin aangaf, hebben we deze culturele bagage waardoor we allerlei redenen geven waarom we deze besnijdenissen moesten doen die tegenwoordig niet meer zinnig zijn. We moeten komen met a posteriori redenen zodat we ons comfortabel voelen met wat we doen. Ik zal hier later dieper op in gaan. Naast de sociale criteria, werden er denk ik redenenen verzonnen om ons goed te voelen. Als we kijken naar uiterlijk en schoonheid, de twee belangrijkste redenen, zien we dat deze argumenten worden gebruikt voor zowel vrouwelijke als mannerlijke besnijdenis, in elke cultuur waar deze praktijken voorkomen. Dit zijn redenen die zijn verzonnen; Hoe weten we dat het schoner is als we dit of dat doen? De Amerikaanse kanker vereniging zegt dat het niet beschermt tegen peniskanker. Het is ook niet relevant; het komt 1 op de 100.000 voor. Er sterven waarschijnlijk meer mensen als gevolg van besnijdenis dan peniskanker. Wat betreft urineweginfecties; die cijfers zijn gebaseerd op een groot onderzoek in 1986, uitgevoerd door meneer Wiswell. (dit is geen grap). Het probleem was dat zijn instructies urineweginfecties veroorzaakten in subjecten met intacte voorhuid omdat hij ouders adviseerde de voorhuid stevig terug te trekken en hem te wassen met zeep. Dat is hetzelfde als de vagina van een meisje grondig wordt gewassen; hierdoor krijg je natuurlijk meer schimmels en urineweginfecties omdat je het bacteriele evenwicht in de vagina verstoort. Wat betreft baarmoederhalskanker in vrouwelijke partners: allereerst is dit een preventieve ingreep om de vrouwelijke partner eventueel te beschermen als ze ouder zijn. Maar hoe weten we of deze persoon niet monnik wordt of homosexueel is? Ze zouden het alsnog kunnen doen later in hun leven. Ook wordt baarmoederhalskanker veroorzaakt door het Humaan Papilloma Virus; De meesten onder u hebben dit geleerd tijdens sexuele voorlichting op school. Dezelfde onderzoekers keken naar dit virus bij zowel de man als de vrouw en ontdekten dat ze een verschillend type HPV hadden. Ik weet natuurlijk niet of hier stiekum polygamie had plaats gevonden… maar het zet wel een vraagteken bij de resultaten van dit onderzoek, want de mannen droegen niet het HPV type dat de vrouwen baarmoederhalskanker geeft. Gesundheit. Het laatste argument is besnijdenis als bescherming tegen HIV. 518 00:29:13,938 --> 00:29:17,390 Dat idee kwam op vooral in de jaren vanaf 2000. Het bewijs komt van drie Randomized Controlled Trials uitgevoerd in Afrika waarschijnlijk omdat het onmogelijk is een medische commissie te vinden die dit toestaat in de EU. Ze kozen mannelijke vrijwilligers die bereid waren zich te laten besnijden, willekeurig werd de helft besneden en men wachtte gewoon hoe snel ze HIV kregen. In hun methodologie zaten problemen, waarop ik later op terug zal komen Ze beweerden dat de snelheid waarmee mannen HIV opliepen, verminderde met 60 %. Bijna al de andere onderzoeken naar besnijdenis voor bescherming tegen HIV geven het tegenovergestelde aan. Als we de geografische data bekijken wat betreft de correlatie tussen het percentage besnijdenissen en HIV cijfers in popluaties, dan komt het niet overeen met deze conclusie. Bijvoorbeeld, de Verenigde Staten heeft het hoogste aantal HIV patienten in de geindustrialiseerde wereld en heeft ook het hoogste aantal besnijdenissen. Je zou iets anders verwachten indien een besnijdenis beschermend werkt. Ik heb nog een paar minuten over om uit te leggen wat er verkeerd is met dit onderzoek. In deze onderzoeken werd een groep onbesneden en een groep besneden mannen gekozen, en werd gekeken hoe snel ze HIV kregen. Het probleem was echter dat elke keer als ze de kliniek bezochten, werd hun condooms gegeven, en kregen ze sexuele voorlichting. De besneden groep kwam echter minstens twee keer, omdat ze besneden moesten worden en terug kwamen voor het follow- up onderzoek. Daarbij, als je wordt besneden, duurt het wel vier tot zes weken voordat je sex kunt hebben. En de besneden groep werd gevraagd zich te onthouden van sex voor zes weken. Maar ze begonnen niet pas te tellen na zes weken; maar al vanaf het begin, en zo had de besneden groep zes weken bescherming omdat ze geen sex konden hebben. Daarbij gebruikten ze een antilichaam test waarbij wordt verteld dat vanaf je laatste HIV contact je drie maanden moet wachten als je echt wil weten of je HIV hebt. Maar nogmaals, ze begonnen niet pas te tellen na drie maanden, terwijl het meeste van of de helft van het voordeel gebeurde in die tijd, dus die infecties begonnen voor het onderzoek, de randomisatie en de ingreep. Er waren ook problemen wat betreft controle factoren, zoals blootstelling aan bloed en ontvangende anale sex. Ik ben ook bezorgd omdat de auteurs van dit onderzoek besnijdenis vergeleken met een effectieve vaccinatie. Alles wat ze zeggen is, als hun resultaten correct zijn, wat ik niet geloof, dat het de kans op het krijgen van HIV verminderd met 60 % elke keer dat iemand sex heeft. Dus als je vaak genoeg sex hebt, krijg je zowiezo HIV met risicovol gedrag. Als je wordt gevaccineerd voor mazelen en het tweede vaccin krijgt, is 99 % onder u immuun. Wat u dus nu bent waarschijnlijk. Zo ziet een effectief vaccin eruit. 99 procent permanente immuniteit. Niet 60 % minder kans om besmet te worden elke keer dat je blootgesteld wordt. Er zijn mensen die denken dat ze immuun zijn voor HIV omdat ze zijn besneden in Afrikaanse landen. Ik maak me erg ongerust daarover. Ter samenvatting, Er zijn sociale vooroordelen ten aanzien van besnijdenis, in het bijzonder bij jongens. Ik geloof dat het heel schadelijk is voor kinderen, en ook voor de overlevenden, de ouders, die het beste willen voor hun kinderen, en ook voor de artsen, want ik geloof dat medische studenten geneeskunde studeren om mensen te helpen, en hen wordt een ingreep geleerd buiten de juiste context. De meeste mensen waarmee ik praat, vinden dat het hun verantwoordelijkheid niet is, inclusief professionele organisaties zoals de Amerikaanse academie voor kindergeneeskunde, het Amerikaanse college voor verloskunde en gynocologie, de gezondheidswerkers, omdat ze een goede naam willen behouden. Ze willen dus niet iets negatiefs vertellen, want dat zou een verkeerde indruk geven. Het bestuur van een ziekenhuis en de artsen willen niet anders zijn; De verloskundigen zien het kind waarop ze opereren niet als hun patient. The etische commissie van het ziekenhuis zeiden dat ik aan het verkeerde adres was met mijn bezorgheid. Ik denk dat ouders, kinderen en wij door al deze organisaties verwaarloosd worden. Ik hoop dat u dit onderwerp interessant hebt gevonden, en dat u deze informatie doorgeeft aan andere personen, want als zij niet verantwoordelijkheid op zich nemen, dan hopelijk kunnen wij dat doen. Vertel het dus aan uw vrienden. Ik zal de link naar deze diapresentatie doorsturen naar uw professor.