0:00:06.545,0:00:08.985
จากการศึกษาในปี 1990

0:00:08.985,0:00:13.887
ผู้เข้าร่วมถูกทำให้นึกถึงช่วงเวลา[br]ในวัยเด็กตอนที่พลัดหลงในห้างสรรพสินค้า

0:00:13.887,0:00:17.207
บางคนสามารถเล่าได้อย่างชัดเจน

0:00:17.207,0:00:20.887
บางคนจำได้แม้กระทั่ง[br]ว่ามีชายชราที่มาช่วยเหลือเขานั้น

0:00:20.887,0:00:23.863
สวมเสื้อสักหลาด

0:00:23.863,0:00:28.148
แต่จริง ๆ แล้วไม่มีใครเลยที่[br]เคยหลงในห้างสรรพสินค้าจริง ๆ

0:00:28.148,0:00:30.378
พวกเขาสร้างความทรงจำผิด ๆ

0:00:30.378,0:00:35.096
เมื่อนักจิตวิทยาที่ศึกษาเรื่องนี้[br]บอกพวกเขาว่าพวกเขาเคยหลง

0:00:35.096,0:00:37.696
และถึงแม้ว่าพวกเขา[br]จะไม่สามารถจำเหตุการณ์พลัดหลงนั้นได้

0:00:37.696,0:00:40.456
แต่ครอบครัวของพวกเขา[br]ก็ช่วยยืนยันอีกเสียงหนึ่ง

0:00:40.456,0:00:45.311
และมันไม่ใช่แค่หนึ่งหรือสองคน[br]ที่คิดว่าจำได้ว่าตนเคยพลัดหลง

0:00:45.311,0:00:48.161
แต่เป็นจำนวนหนึ่งในสี่[br]ของพวกเข้าร่วมเลยต่างหาก

0:00:48.161,0:00:50.921
การค้นพบนี้อาจจะฟังดูเหลือเชื่อ

0:00:50.921,0:00:54.571
แต่มันค่อนข้างสะท้อน[br]ถึงความเป็นจริงพื้นฐานที่ว่า

0:00:54.571,0:00:57.821
ความทรงจำของเรานั้น[br]ในบางครั้งเชื่อถือไม่ได้

0:00:57.821,0:01:01.821
แต่ถึงอย่างนั้นพวกเรายังคง[br]ไม่รู้อย่างแน่ชัดว่าอะไรทำให้มันแย่ลง

0:01:01.821,0:01:03.591
ในทางประสาทวิทยา

0:01:03.591,0:01:07.591
งานวิจัยได้ชี้ชัดว่า[br]บางส่วนของความทรงจำของเรานั้น

0:01:07.591,0:01:10.591
แตกต่างไปจากสิ่งที่เคยเกิดขึ้นจริง

0:01:10.591,0:01:14.431
งานศึกษาเรื่องห้างสรรพสินค้าแสดง[br]ให้เห็นว่าเราสามารถประมวลผลข้อมูลผิด ๆ

0:01:14.431,0:01:16.161
จากปัจจัยภายนอก

0:01:16.161,0:01:18.391
เช่น คนอื่น ๆ หรือข่าวสารต่าง ๆ

0:01:18.391,0:01:22.566
มารวมเข้ากับความ[br]ทรงจำของเราโดยไม่รู้ตัว

0:01:22.566,0:01:27.129
ซึ่งข้อสังเกตุนี้เป็นเพียงแค่ตัวอย่างหนึ่ง[br]ที่ส่งผลต่อความทรงจำของเรา

0:01:27.129,0:01:28.249
ในอีกการศึกษาหนึ่ง

0:01:28.249,0:01:32.574
ที่ซึ่งผู้ศึกษานั้นได้แสดงให้เห็น[br]โดยแสดงภาพถ่ายแบบสุ่ม

0:01:32.574,0:01:34.174
ให้กลุ่มศึกษา

0:01:34.174,0:01:39.817
โดยในรูปเหล่านั้นมีรูปถ่ายมหาวิทยาลัย[br]ที่พวกเขาไม่เคยไปเลยซักครั้ง

0:01:39.817,0:01:42.367
สามสัปดาห์ต่อมา

0:01:42.367,0:01:47.246
ผู้เข้าร่วมส่วนใหญ่ในกลุ่มศึกษา[br]บอกว่าพวกเขาอาจจะหรือค่อนข้างมั่นใจ

0:01:47.246,0:01:50.076
เคยมีโอกาสได้ไปที่มหาวิทยาลัยนั้น[br]ในอดีต

0:01:50.076,0:01:55.669
ผู้เข้าร่วมนั้นเกิดข้อมูลที่ผิดเพี้ยน [br]จากเพียงภาพถ่ายที่พวกเขาเคยเห็น

0:01:55.669,0:02:01.067
ไปสู่ความทรงจำที่[br]พวกเขาเชื่อว่ามันเคยเกิดขึ้นจริง ๆ

0:02:01.067,0:02:05.545
ในการทดลองหนึ่ง ผู้ทดลอง[br]ได้ถูกแสดงภาพของแว่นขยาย

0:02:05.545,0:02:09.065
และถูกบอกให้จินตนาการ[br]ถึงภาพของอมยิ้ม

0:02:09.065,0:02:13.994
พวกเขามักจะคิดว่าเขาเคยเห็น[br]ทั้งแว่นขยายและอมยิ้มจริง ๆ

0:02:13.994,0:02:17.464
พวกเขาต้องพยายามที่จะเชื่อมโยง[br]วัตถุนั้นเพื่อให้ได้ข้อมูลที่ถูกต้อง

0:02:17.464,0:02:21.464
ไม่ว่าพวกเขาจะเคยเห็นมันจริง ๆ [br]หรือแค่เพียงจินตนาการถึงมันก็ตาม

0:02:21.464,0:02:25.464
มีอีกการศึกษาหนึ่งที่นักจิตวิทยาถาม[br]คำถามกับผู้เข้าร่วมกว่า 2,000 คน

0:02:25.464,0:02:29.044
เกี่ยวกับความเห็นถึงการ[br]ทำให้กัญชาถูกกฎหมาย

0:02:29.044,0:02:32.494
ซึ่งงานนี้แสดงให้เห็นถึงอีก[br]ปัจจัยหนึ่งที่มีอิทธิพลต่อความทรงจำ

0:02:32.494,0:02:38.462
ผู้เข้าร่วมตอบคำถามที่มีทั้ง[br]ปี 1973 และปี 1982

0:02:38.462,0:02:43.361
กลุ่มของพวกที่กล่าวว่าพวกเขา[br]สนับสนุนกัญชาให้ถูกกฎหมายในปี 1973 นั้น

0:02:43.361,0:02:46.841
แต่มีรายงานบอกว่าที่จริงพวกเขา[br]นั้นได้คัดค้านกฎหมายนี้ในปี 1982

0:02:46.841,0:02:53.402
พวกเขามีแนวโน้มที่จะระลึกได้ว่าพวกเขา[br]ต่อต้านการทำให้ถูกกฎหมายจริง ๆ ในปี 1973

0:02:53.402,0:02:57.790
ซึ่งนับเป็นการนำเอาทัศนคติเดิม ๆ [br]ต่อเรื่องหนึ่งมาเปรียบกับทัศนคติใหม่

0:02:57.790,0:03:00.920
โดยความคิดเห็น, ความรู้สึก, [br]และประสบการณ์ของเราในปัจจุบัน

0:03:00.920,0:03:04.920
สามารถที่จะทำให้เกิดความขัดแย้ง[br]ในด้านความรู้สึกต่อความทรงจำในอดีต

0:03:04.920,0:03:06.060
ในอีกงานวิจัยหนึ่ง

0:03:06.060,0:03:10.262
ผู้วิจัยได้ทำการแบ่งผู้เข้าร่วมออก[br]เป็นสองกลุ่มและให้ข้อมูลพื้นฐาน

0:03:10.262,0:03:16.672
เกี่ยวกับประวัติสงครามและให้[br]พวกเขาเหล่านั้นโหวตว่าฝ่ายไหนจะชนะ

0:03:16.672,0:03:19.232
ผู้วิจัยให้ข้อมูล[br]แต่ละกลุ่มเหมือนกันทุกอย่าง

0:03:19.232,0:03:23.539
เว้นแต่ผู้วิจัยบอกว่าใคร[br]จะชนะสงครามเพียงกับแค่หนึ่งกลุ่มเท่านั้น

0:03:23.539,0:03:27.139
โดยที่อีกกลุ่มไม่ได้รู้[br]ว่าผลจะออกมาเป็นอย่างไร

0:03:27.139,0:03:30.549
ในทางทฤษฎี คำตอบของ[br]ทั้งสองกลุ่มนั้นควรที่จะเหมือนกัน

0:03:30.549,0:03:32.839
เพราะความน่าจะเป็น[br]ที่แต่ละฝ่ายจะชนะนั้น

0:03:32.839,0:03:35.519
ไม่ได้ส่งผลว่าใครจะชนะจริง ๆ

0:03:35.519,0:03:39.879
ถ้าบอกว่ามีโอกาสเพียง 20% ที่จะเกิด[br]พายุฟ้าคะนองและพายุฟ้าคะนองเกิดขึ้นจริง ๆ

0:03:39.879,0:03:44.976
นั่นไม่ได้ทำให้โอกาสที่จะเกิด[br]พายุฟ้าคะนองกลายเป็น 100% ขึ้นมา

0:03:44.976,0:03:48.366
ถึงอย่างนั้นกลุ่มที่รู้คำตอบ[br]ว่าสงครามจะจบอย่างไร

0:03:48.366,0:03:53.956
ได้โหวตฝ่ายที่ชนะมากกว่าฝ่ายที่ท่าทาง[br]เหมือนจะชนะมากกว่ากลุ่มที่ไม่รู้คำตอบ

0:03:53.956,0:03:58.195
ความผิดเพี้ยนของความทรงจำทั้งหมด[br]สามารถที่จะส่งผลกระทบต่อโลกความเป็นจริง

0:03:58.195,0:04:03.502
ถ้าตำรวจสอบปากคำโดยใช้[br]คำถามชี้นำกับพยานหรือผู้ต้องสงสัย

0:04:03.502,0:04:10.813
คำตอบที่ได้อาจจะระบุไม่ถูกต้อง[br]หรือได้รับคำสารภาพที่ไม่น่าเชื่อถือ

0:04:10.813,0:04:13.393
หรือแม้จะไม่ใช้คำถามชี้นำ

0:04:13.393,0:04:17.775
การกล่าวอ้างหรือให้ข้อมูลผิด ๆ ของตำรวจก็[br]สามารถที่นำไปสู่การให้การผิด ๆ ของพยานได้

0:04:17.775,0:04:18.655
ในศาล

0:04:18.655,0:04:21.685
หากผู้พิพากษากล่าวว่า[br]หลักฐานนั้นไม่เป็นที่ยอมรับ

0:04:21.685,0:04:26.263
และให้คณะลูกขุนมองข้ามมันไป[br]พวกเขาอาจจะไม่สามารถขัดอย่างนั้นได้

0:04:26.263,0:04:29.773
ในทางการแพทย์ หากคนไข้[br]นั้นมองหาความเห็นที่สองเพิ่มเติม

0:04:29.773,0:04:33.773
และผู้ให้ความเห็นที่สองนั้นพะวง[br]ถึงคำวินิจฉัยของคนแรก

0:04:33.773,0:04:37.403
ซึ่งอาจก่อให้เกิดผลกระทบต่อข้อสรุปได้

0:04:37.403,0:04:41.403
ความทรงจำนั้นไม่ได้เป็นตัวแทน[br]ที่หนักแน่นที่จะแสดงถึงความเป็นจริง

0:04:41.403,0:04:43.753
แต่เป็นตัวแทนของการรับรู้ส่วนบุคคล

0:04:43.753,0:04:46.653
และมันก็ไม่ได้ผิดอะไร

0:04:46.653,0:04:50.653
แต่ปัญหาจะเกิดขึ้นเมื่อเราคิดว่า[br]ความทรงจำนั้นเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นจริง

0:04:50.653,0:04:53.023
แทนที่เราจะยอมรับว่ามันเป็นสัจธรรมพื้นฐาน

0:04:53.023,0:04:56.063
เกี่ยวกับธรรมชาติของความทรงจำ