1 00:00:00,906 --> 00:00:06,850 Opowiadaliśmy już o cyklu życia gwiazd o masach podobnych do naszego Słońca. 2 00:00:06,850 --> 00:00:12,933 W tym filmie chciałbym opowiedzieć więcej o gwiazdach masywnych. 3 00:00:12,933 --> 00:00:21,491 Mówiąc o masywnej gwieździe mam na myśli gwiazdę o masie większej niż 9 mas Słońca. 4 00:00:21,491 --> 00:00:28,467 Ogólna koncepcja rozwoju jest podobna, na pewno zacznie się od ogromnej chmury złożonej głównie z wodoru. 5 00:00:28,537 --> 00:00:34,867 Teraz chmura musi być większa od chmur z których powstały gwiazdy takie jak nasze Słońce. 6 00:00:34,867 --> 00:00:43,498 Zaczniemy od czegoś takiego, w końcu grawitacja spowoduje skupienie się tej materii tak, że powstanie wystarczająco gorące i gęste jądro w którym zapoczątkują 7 00:00:43,498 --> 00:00:47,948 się reakcje termojądrowe, innymi słowy fuzja wodoru. 8 00:00:48,089 --> 00:01:04,807 Następuje fuzja wodoru. Wodór spala się teraz w centrum. 9 00:01:04,807 --> 00:01:12,098 Wokół jest jest chmura złożona z innych pierwiastków i reszty wodoru. Centrum jest teraz rozgrzane, jest to tak naprawdę plazma. Coś w rodzaju zupy elektronów 10 00:01:12,098 --> 00:01:16,600 i jąder atomowych zamiast dobrze ułożonych atomów. Szczególnie blisko jądra. 11 00:01:16,600 --> 00:01:20,271 W tym momencie mamy fuzję wodoru, widzieliśmy że potrzeba do tego temperatury około 10 milionów kelwinów. 12 00:01:20,271 --> 00:01:24,776 Żeby była jasność, mówimy o bardziej masywnych gwiazdach, również na tym etapie rozwoju w ciągu głównym, 13 00:01:24,776 --> 00:01:34,250 na jądro jest wywierane większe ciśnienie grawitacyjne. 14 00:01:34,250 --> 00:01:40,600 Ze względu na swoją masywność gwiazda będzie się spalała szybciej i goręcej. 15 00:01:40,600 --> 00:01:51,851 Będzie się spalać szybciej i goręcej niż coś o masie naszego Słońca. W związku z czym nawet początkowa faza będzie przebiegać 16 00:01:51,851 --> 00:01:58,533 znacznie szybciej niż u gwiazdy podobnej do Słońca. Nasze Słońce łącznie będzie istniało od 10 do 11 miliardów lat, 17 00:01:58,533 --> 00:02:03,832 tutaj mówimy o życiu gwiazdy liczonym w dziesiątkach milionów lat, 18 00:02:03,832 --> 00:02:07,919 czyli około 1000x krótszym okresie czasu. Zastanówmy się jednak co się stanie, 19 00:02:07,919 --> 00:02:12,238 znany z mniej masywnych gwiazd model rozwoju jest w dużej mierze powtórzony w gwiazdach masywnych, 20 00:02:12,238 --> 00:02:17,467 jednak z powodu większego ciśnienia, grawitacji i temperatury kolejne fazy kończą się znacznie szybciej. 21 00:02:20,597 --> 00:02:26,333 Ostatecznie cały ten wodór ulegnie fuzji i powstanie jądro złożone z helu, 22 00:02:26,333 --> 00:02:32,764 wokół którego powstanie otoczka - gdzie dalej będzie się odbywała fuzja wodoru. 23 00:02:32,764 --> 00:02:36,671 I dalej reszta gwiazdy wokół tego. Pozwólcie, że dopisze oznaczenia. 24 00:02:36,944 --> 00:02:42,238 Tutaj znajduje się jądro złożone z helu. 25 00:02:42,238 --> 00:02:46,502 Coraz więcej helu będzie się w nim odkładać w miarę spalania się warstwy wodoru. 26 00:02:46,926 --> 00:02:50,504 W gwiazdach o masie naszego Słońca 27 00:02:50,504 --> 00:02:56,267 to jest etap kiedy gwiazda przeradza się w czerwonego giganta. Jądro staje się coraz bardziej gęste 28 00:02:56,267 --> 00:02:59,188 w miarę jak więcej helu jest produkowane. 29 00:02:59,188 --> 00:03:01,200 W miarę jak jądro staje się coraz bardziej gęste 30 00:03:01,200 --> 00:03:03,925 większe ciśnienie grawitacyjne jest wywierane 31 00:03:03,925 --> 00:03:09,916 na zewnętrzną warstwę wodoru, gdzie w dalszym ciągu trwa fuzja. 32 00:03:09,916 --> 00:03:16,836 Co powoduje wydzielenie się na zewnątrz większej ilości energii, która z kolei powoduje powiększenie się promienia gwiazdy 33 00:03:16,836 --> 00:03:22,007 Istnieje pewien ogólny schemat rozwoju - wraz ze zwiększaniem się masy początkowej gwiazdy 34 00:03:22,007 --> 00:03:25,845 w jądrze będą powstawać coraz to cięższe pierwiastki, 35 00:03:25,845 --> 00:03:28,818 te coraz cięższe pierwiastki wraz wzrostem gęstości gwiazdy 36 00:03:28,818 --> 00:03:30,867 również zaczną syntezować w jeszcze cięższe, utrzymując jądro. 37 00:03:30,944 --> 00:03:37,672 Ale ponieważ jądro samo w sobie staje się coraz gęstsze i gęstsze, lżejsze pierwiastki są wypychane na zewnątrz z coraz większą energią. 38 00:03:37,867 --> 00:03:42,842 Pomimo to jeżeli gwiazda jest wystarczająco masywna to materia nie zostanie wypchnięta tak daleko 39 00:03:42,842 --> 00:03:46,933 jak ma to miejsce w przypadku czerwonych olbrzymów będących jednym z etapów ewolucji podobnych do Słońca gwiazd. 40 00:03:46,933 --> 00:03:48,926 Zastanówmy się jak będzie kontynuowany ten cykl. 41 00:03:48,926 --> 00:03:52,594 Ostatecznie jądro składające się z helu stanie się dostatecznie gęste, 42 00:03:52,594 --> 00:03:58,260 by rozpoczęła się fuzja helu wskutek której powstaje węgiel. 43 00:03:58,260 --> 00:04:08,430 To jest już jądro złożone z węgla, nad nim formuje się jądro złożone z helu. Na granicy pomiędzy nimi tworzy 44 00:04:08,430 --> 00:04:15,600 się warstwa helu ulegającemu fuzji do węgla, tworząc coraz to bardziej gęste, węglowe jądro. 45 00:04:15,600 --> 00:04:28,000 Wokół tego wszystkiego znajduje się otoczka w której następuje synteza wodoru, wokół otoczki znajduje się reszta gwiazdy. 46 00:04:28,000 --> 00:04:30,333 Proces jest kontynuowany, 47 00:04:30,333 --> 00:04:32,254 w końcu rozpocznie się synteza znajdującego się w jądrze węgla 48 00:04:32,254 --> 00:04:33,926 i w gwieździe zaczną powstawać coraz to cięższe pierwiastki. 49 00:04:35,598 --> 00:04:39,591 To jest przedstawienie dosyć dojrzałej, masywnej gwiazdy (ściągnięte z Wikipedii). 50 00:04:40,938 --> 00:04:43,446 W gwieździe ciągle powstają kolejne warstwy coraz to cięższych pierwiastków. 51 00:04:43,446 --> 00:04:47,904 Powstają coraz to cięższe jądra pierwiastków, do momentu kiedy dojdziemy do żelaza. 52 00:04:47,904 --> 00:04:50,923 Konkretnie chodzi nam o 53 00:04:50,923 --> 00:04:53,941 żelazo-56. Żelazo o masie atomowej 56. 54 00:04:55,567 --> 00:04:57,333 W układzie okresowym żelazo posiada liczbę atomową 26 - oznacza ona liczbę protonów w jądrze. 55 00:04:59,839 --> 00:05:04,251 56 jest interpretowane jako liczba protonów i neutronów, 56 00:05:04,251 --> 00:05:05,923 ale nie jest tak do końca. 57 00:05:05,923 --> 00:05:12,239 Powodem, dla którego zatrzymujemy się przy żelazie jest to, że jego fuzja nie dostarcza energii. 58 00:05:12,239 --> 00:05:17,161 Fuzja żelaza w cięższe od niego pierwiastki wymaga dostarczenia energii, 59 00:05:17,161 --> 00:05:19,530 jest więc tak naprawdę procesem endotermicznym. 60 00:05:19,530 --> 00:05:23,617 Czyli fuzja żelaza nie jest w stanie utrzymać jądra. 61 00:05:23,617 --> 00:05:28,933 W ten sposób tworzą się cięższe pierwiastki: 62 00:05:28,933 --> 00:05:30,908 zaczynamy od wodoru, 63 00:05:30,908 --> 00:05:35,598 wodór syntezuje się do helu, hel syntezuje się do węgla i później kolejne syntezy pierwiastków 64 00:05:35,598 --> 00:05:38,942 w różnych kombinacjach, nie będę wchodził w szczegóły tworzą się nowe pierwiastki: 65 00:05:40,846 --> 00:05:43,261 neon, tlen i krzem. 66 00:05:43,261 --> 00:05:45,861 Nie są to jedyne pierwiastki jaki są tworzone, ale stanowią znaczącą większość. 67 00:05:48,183 --> 00:05:51,573 Po drodze tworzą się również inne pierwiastki: lit, beryl, bor. 68 00:05:51,573 --> 00:05:53,849 W ten sposób tworzą się pierwiastki 69 00:05:53,849 --> 00:05:56,264 z układu okresowego, aż po żelazo-56. 70 00:05:57,936 --> 00:06:03,601 Będąc zupełnie dokładnym w ten sposób da się wytworzyć pierwiastki aż po nikiel-56. 71 00:06:03,601 --> 00:06:06,109 Będzie również trochę niklu-56. 72 00:06:06,109 --> 00:06:08,245 Który ma taką samą masę jak żelazo-56, 73 00:06:08,245 --> 00:06:11,267 posiada po prostu dwa mniej neutrony i dwa więcej protony. 74 00:06:11,267 --> 00:06:18,183 Powstanie również nikiel-56, czyli będziemy mieć do czynienia z niklowo-żelaznym jądrem. 75 00:06:18,183 --> 00:06:22,800 Mniej więcej do tego punktu jest w stanie dojść gwiazda, niezależnie od tego jak bardzo jest masywna. 76 00:06:22,800 --> 00:06:26,333 Przynajmniej podążając klasycznym schematem syntezy pierwiastków. 77 00:06:28,493 --> 00:06:29,933 W tym miejscu chciałbym was zostawić, 78 00:06:29,933 --> 00:06:36,202 tak byście mogli się zastanowić, co może się stać później w momencie, kiedy w jądrze gwiazdy nie może utrzymywać się dalej synteza i staję się ono niestabilne. 79 00:06:36,202 --> 99:59:59,999 Przekonamy się, że czeka nas supernowa.