WEBVTT

00:00:07.465 --> 00:00:08.580
ทั่วโลก

00:00:08.580 --> 00:00:13.246
มีคนราว ๆ 60 ล้านคนที่ถูกบีบบังคับ
ให้ต้องทิ้งบ้านตนเอง

00:00:13.246 --> 00:00:16.561
เพื่อหนีสงคราม ความรุนแรง และการฆาตกรรม

00:00:16.561 --> 00:00:20.818
พวกเขาส่วนใหญ่
กลายเป็นคนพลัดถิ่นภายในประเทศ

00:00:20.818 --> 00:00:25.884
ซึ่งนั่นหมายความว่าพวกเขาอพยพจากบ้านตนเอง
แต่ยังคงอยู่ภายในประเทศของตนเอง

00:00:25.884 --> 00:00:31.028
บางคนข้ามพรมแดนเพื่อหาที่อาศัยนอกประเทศ

00:00:31.028 --> 00:00:33.818
พวกเขามักจะถูกเรียกว่าผู้ลี้ภัย

00:00:33.818 --> 00:00:37.253
แล้วนิยามจริง ๆ ของคำนี้คืออะไร

00:00:37.253 --> 00:00:39.973
โลกรู้จักกับผู้ลี้ภัยมานานนับพันปีแล้ว

00:00:39.973 --> 00:00:44.720
แต่นิยามสมัยใหม่ถูกกำหนดขึ้นโดย
การประชุมใหญ่สหประชาชาติปี ค.ศ.1951

00:00:44.720 --> 00:00:46.808
เกี่ยวกับสถานะภาพของผู้ลี้ภัย

00:00:46.808 --> 00:00:52.433
เพื่อสนองตอบต่อการฆาตกรรมครั้งใหญ่
และการอพยพช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง

00:00:52.433 --> 00:00:57.036
มันให้นิยามว่า ผู้ลี้ภัยคือใครก็ตาม
ที่อยู่นอกประเทศที่ตนเองมีสัญชาติอยู่

00:00:57.036 --> 00:00:59.852
และไม่สามารถกลับคืนสู่ถิ่นกำเนิด
ของพวกเขาได้

00:00:59.852 --> 00:01:03.751
เพราะรู้ตัวดีว่าจะต้องถูกทำร้าย

00:01:03.751 --> 00:01:08.753
สาเหตุการสังหารและทำร้ายนั้น
อาจเป็นเพราะเชื้อชาติ ศาสนา ชาติพันธุ์

00:01:08.753 --> 00:01:12.882
การเป็นสมาชิกของบางกลุ่ม
หรือด้วยเหตุผลทางการเมือง

00:01:12.882 --> 00:01:16.964
และมันมักจะเกี่ยวข้องกับสงครามและความรุนแรง

00:01:16.964 --> 00:01:20.847
ทุกวันนี้ ประมาณครึ่งหนึ่ง
ของผู้ลี้ภัยทั่วโลกคือเด็ก

00:01:20.847 --> 00:01:23.441
บางคนไม่มีผู้ใหญ่คอยดูแล

00:01:23.441 --> 00:01:27.092
ซึ่งสถานการณ์ดังกล่าวทำให้พวกเขา
เสี่ยงต่อการเป็นแรงงานเด็ก

00:01:27.092 --> 00:01:29.845
หรือการค้าทางเพศ

00:01:29.845 --> 00:01:31.966
เรื่องราวของผู้ลี้ภัยแต่ละคนต่างแตกต่างกัน

00:01:31.966 --> 00:01:36.811
และหลายคนอาจมีประสบการณ์การเดินทางไกล
ที่อันตรายและมีจุดหมายที่ไม่อาจคาดเดาได้

00:01:36.811 --> 00:01:39.280
แต่ก่อนที่เราจะพูดถึงว่าการเดินทางไกล
ของพวกเขาไปข้องเกี่ยวกับอะไรบ้าง

00:01:39.280 --> 00:01:40.907
มาทำความเข้าใจกับเรื่องหนึ่งเสียก่อน

00:01:40.907 --> 00:01:44.222
มีความสับสนอย่างมากเกี่ยวกับความแตกต่าง
ระหว่างคำว่า

00:01:44.222 --> 00:01:46.570
"ผู้ย้ายถิ่น" กับ "ผู้ลี้ภัย"

00:01:46.570 --> 00:01:50.062
"ผู้ย้ายถิ่น" โดยทั่วไปหมายถึงประชากร
ที่ออกจากประเทศของตนเอง

00:01:50.062 --> 00:01:52.849
ด้วยเหตุผลต่าง ๆ ที่ไม่เกี่ยวข้องกับ
การทำร้ายและสังหาร

00:01:52.849 --> 00:01:55.498
เช่น การหาโอกาสทางเศรษฐกิจที่ดีกว่า

00:01:55.498 --> 00:02:00.127
หรือหลีกหนีจากพื้นที่แห้งแล้งเพื่อหาโอกาสที่ดีกว่า

00:02:00.127 --> 00:02:03.309
มีประชากรจำนวนมากทั่วโลกที่ต้องพลัดถิ่น

00:02:03.309 --> 00:02:05.060
เพราะหายนะทางธรรมชาติ

00:02:05.060 --> 00:02:06.624
ความแร้นแค้นของอาหารการกิน

00:02:06.624 --> 00:02:08.406
และความทุกข์ยากอื่น ๆ

00:02:08.406 --> 00:02:10.714
แต่กฎหมายระหว่างประเทศ
ไม่ว่ามันจะมีความถูกต้องหรือไม่

00:02:10.714 --> 00:02:16.876
ระบุแต่เพียงว่าใครก็ตามที่หนีความขัดแย้ง
และความรุนแรงจึงจะเป็นผู้ลี้ภัย

00:02:16.876 --> 00:02:21.218
แล้วจะอะไรจะเกิดขึ้นเมื่อใครสักคน
หนีออกมาจากประเทศของตนเอง

00:02:21.218 --> 00:02:24.470
การเดินทางไกลของผู้ลี้ภัย
ยาวนานและเต็มไปด้วยภยันตราย

00:02:24.470 --> 00:02:28.215
มีข้อจำกัดในการหาที่พัก น้ำ หรืออาหาร

00:02:28.215 --> 00:02:30.934
เพราะการอพยพอาจเกิดขึ้นอย่างไม่ทันตั้งตัว

00:02:30.934 --> 00:02:33.102
ข้าวของทุกอย่างอาจถูกทิ้งไว้เบื้องหลัง

00:02:33.102 --> 00:02:37.876
และคนที่หลบหนีจากความขัดแย้ง
ก็มักจะไม่มีเอกสารที่จำเป็น

00:02:37.876 --> 00:02:42.631
เช่น หนังสือเดินทาง เพื่อขึ้นเครื่องบิน
และเข้าเมืองต่าง ๆ อย่างถูกกฎหมาย

00:02:42.631 --> 00:02:46.410
ข้อจำกัดทางการเงินและการเมือง
ยังอาจเป็นอุปสรรคต่อการเดินทางของพวกเขา

00:02:46.410 --> 00:02:48.190
ด้วยวิถีทางตามปกติ

00:02:48.190 --> 00:02:51.813
นั่นหมายถึงว่า โดยทั่วไปพวกเขาต้องเดินทาง
ทางบกหรือทางทะเลเท่านั้น

00:02:51.813 --> 00:02:54.760
และบางทีต้องฝากความหวังไว้
กับพวกลักลอกพาคนหลบหนีเข้าเมือง

00:02:54.760 --> 00:02:57.164
ให้ช่วยพาพวกเขาข้ามชายแดน

00:02:57.164 --> 00:03:00.033
ในขณะที่บางคนแสวงหาที่ปลอดภัย
ไปพร้อมกับครอบครัวของพวกเขา

00:03:00.033 --> 00:03:03.973
บางคนพยายามที่จะเดินทางเพียงลำพัง
และทิ้งคนรักพวกเขาไว้เบื้องหลัง

00:03:03.973 --> 00:03:06.847
ด้วยความหวังว่าจะกลับไปพบกันในภายหลัง

00:03:06.847 --> 00:03:10.190
การแยกจากกันอาจสะเทือนใจ
และทำให้ต้องกล้ำกลืนฝืนทนเป็นเวลานาน

00:03:10.190 --> 00:03:13.880
ในขณะที่ของผู้ลี้ภัยทั่วโลกมากกว่าครึ่งหนึ่ง
ต่างอยู่ในเมือง

00:03:13.880 --> 00:03:18.465
บางครั้งจุดพักแรกของผู้อพยพจากความขัดแย้ง
คือค่ายพักผู้ลี้ภัย

00:03:18.465 --> 00:03:23.414
ซึ่งโดยทั่วไปจัดการโดยองค์การเพื่อผู้ลี้ภัย
ของสหประชาชาติ หรือรัฐบาลท้องถิ่น

00:03:23.414 --> 00:03:26.757
ค่ายพักผู้ลี้ภัยจงใจถูกสร้างขึ้นมา
ให้มีโครงสร้างอย่างง่าย ๆ

00:03:26.757 --> 00:03:30.659
เพื่อให้ที่พักอาศัยในช่วงเวลาสั้น ๆ
จนกว่าผู้อยู่อาศัยจะพร้อมกลับบ้าน

00:03:30.659 --> 00:03:32.626
เข้าร่วมอยู่กับประเทศเจ้าบ้าน

00:03:32.626 --> 00:03:35.138
หรือไปตั้งรกรากใหม่ในประเทศอื่น

00:03:35.138 --> 00:03:39.762
แต่บ่อยครั้งที่การไปตั้งรกรากใหม่
และการเข้าอยู่ในระยะยาวมีข้อจำกัด

00:03:39.762 --> 00:03:44.284
ทำให้ผู้ลี้ภัยหลายคนถูกทอดทิ้ง
ทำให้จำต้องอยู่ในค่ายที่พักเป็นเวลาหลายปี

00:03:44.284 --> 00:03:47.440
และบางครั้งก็หลายสิบปี

00:03:47.440 --> 00:03:51.106
เมื่อเข้าเข้าไปในประเทศใหม่แล้ว
ขั้นตอนทางกฎหมายแรกสำหรับคนพลัดถิ่น

00:03:51.106 --> 00:03:53.135
คือการสมัครเข้าไปอยู่สถานที่ลี้ภัย

00:03:53.135 --> 00:03:56.067
ณ จุดนี้เอง พวกเขาคือผู้ขอลี้ภ้ย

00:03:56.067 --> 00:04:01.472
และยังไม่มีสถานภาพการเป็นผู้ลี้ภัย
จนกว่าคำร้องจะผ่านการพิจารณายอมรับ

00:04:01.472 --> 00:04:04.943
ขณะที่หลายประเทศมีความเข้าใจ
ต่อความหมายของคำว่าผู้ลี้ภัยคล้ายกัน

00:04:04.943 --> 00:04:09.683
ทุกประเทศเจ้าบ้านต่างก็ต้องรับผิดชอบ
กับการตรวจสอบคำร้องเพื่อขอลี้ภัย

00:04:09.683 --> 00:04:13.816
และพิจารณาว่าผู้ยื่นคำร้อง
จะได้รับสถานะภาพเป็นผู้ลี้ภัยหรือไม่

00:04:13.816 --> 00:04:17.355
แต่ละประเทศมีแนวทางที่แตกต่างกันอย่างมาก

00:04:17.355 --> 00:04:19.820
ประเทศเจ้าบ้านมีหน้าที่สองสามอย่าง

00:04:19.820 --> 00:04:22.618
ต่อคนที่ได้รับการรับรองสถานภาพว่าเป็นผู้ลี้ภัย

00:04:22.618 --> 00:04:27.874
เช่น ให้หลักประกันมาตรฐานขั้นต่ำ
ในการรักษาพยาบาล และการไม่เลือกปฏิบ้ติ

00:04:27.874 --> 00:04:31.891
พันธกรณีที่เป็นพื้นฐานที่สุดคือ
ต้องไม่ส่งตัวผู้ลี้ภัยกลับประเทศ

00:04:31.891 --> 00:04:35.139
ซึ่งเป็นหลักการพื้นฐานเพื่อป้องกันประเทศ
จากการส่งตัวบุคคล

00:04:35.139 --> 00:04:38.723
กลับไปยังประเทศ
ที่ชีวิตและเสรีภาพของพวกเขาถูกคุกคาม

00:04:38.723 --> 00:04:41.881
แต่ตามความจริงแล้ว
ผู้ลี้ภัยต่างตกเป็นเหยื่อ

00:04:41.881 --> 00:04:45.378
ของความไม่แน่นอนและการเลือกปฏิบัติ

00:04:45.378 --> 00:04:49.376
พวกเขาต่างถูกบังคับให้สร้างชีวิตขึ้นใหม่
ท่ามกลางคนที่เกลียดชังคนต่างถิ่นอย่างพวกเขา

00:04:49.376 --> 00:04:50.974
และการเหยียดเชื้อชาติ

00:04:50.974 --> 00:04:54.192
และบ่อยครั้ง พวกเขาไม่ได้รับอนุญาตให้ทำงาน

00:04:54.192 --> 00:04:57.135
และต้องพึ่งพาความช่วยเหลือทางด้านมนุษยธรรม

00:04:57.135 --> 00:05:01.135
ยิ่งไปกว่านั้น พวกเด็กผู้ลี้ภัยจำนวนมาก
ต้องออกจากโรงเรียน

00:05:01.135 --> 00:05:04.845
เนื่องจากขาดทุนสนับสนุนเพื่อการศึกษา

00:05:04.845 --> 00:05:07.434
ถ้าคุณมองย้อนกลับไปดูประวัติครอบครัวของคุณ

00:05:07.434 --> 00:05:11.061
เป็นไปได้ว่าคุณจะพบจุดสำคัญ

00:05:11.061 --> 00:05:13.878
ที่บรรพบุรุษของคุณ
ถูกบังคับให้ออกจากบ้านเกิดของตนเอง

00:05:13.878 --> 00:05:19.246
ไม่ว่าจะเป็นการหนีภัยสงคราม
หรือจากการถูกเลือกปฏิบัติ และการถูกทำร้าย

00:05:19.246 --> 00:05:22.569
มันเป็นสิ่งที่ดี ที่เราควรจะจดจำเรื่องราวเหล่านี้

00:05:22.569 --> 00:05:25.594
เมื่อเราได้ยินเรื่องราวเกี่ยวกับผู้ลี้ภัย
ที่ตอนนี้ต้องอพยพย้ายที่อยู่

00:05:25.594 --> 00:05:28.307
เพื่อหาบ้านหลังใหม่