WEBVTT

00:00:00.000 --> 00:00:05.000
मी इस्लामच्या दृष्टीकोनातून अनुकंपेबद्दल बोलतोय,

00:00:05.000 --> 00:00:08.000
आणि कदाचित माझ्या श्रद्धेमागं खूप गहन विचार नसेलही

00:00:08.000 --> 00:00:12.000
कारण ती दयेच्या भावनेवरच आधारीत आहे.

00:00:12.000 --> 00:00:14.000
पण सत्य परिस्थिती वेगळीच आहे.

NOTE Paragraph

00:00:14.000 --> 00:00:20.000
आमच्या कुराण या पवित्र ग्रंथामध्ये ११४ अध्याय आहेत,

00:00:20.000 --> 00:00:24.000
आणि प्रत्येक अध्यायाचा आरंभ 'बिस्मिल्लाह' नं होतो,

00:00:24.000 --> 00:00:30.000
त्या परमदयाळू, क्षमाशील ईश्वराच्या नामस्मरणानं,

00:00:30.000 --> 00:00:32.000
किंवा, सर रिचर्ड बर्टन यांनी म्हटल्याप्रमाणं,

00:00:32.000 --> 00:00:35.000
हे रिचर्ड बर्टन म्हणजे एलिझाबेथ टेलरचे पती नव्हेत,

00:00:35.000 --> 00:00:38.000
तर हे शंभर वर्षांपूर्वी होऊन गेलेले सर रिचर्ड बर्टन

00:00:38.000 --> 00:00:40.000
जे जगप्रवासी होते

00:00:40.000 --> 00:00:44.000
आणि कित्येक साहित्यकृतींचे भाषांतरकार होते,

00:00:44.000 --> 00:00:51.000
त्यांच्या शब्दांत, “करुणेनं ओतप्रोत भरलेल्या दयाळू ईश्वराच्या नामस्मरणानं.”

NOTE Paragraph

00:00:51.000 --> 00:00:58.000
आणि मुस्लिमांसाठी, ईश्वराचं मानवजातीशी संवाद साधण्याचं माध्यम असणार्या कुराणातील एका वचनात,

00:00:58.000 --> 00:01:01.000
ईश्वर बोलतोय आपल्या प्रेषित मोहम्मदाशी,

00:01:01.000 --> 00:01:04.000
जे अखेरचे प्रेषित मानले जातात, प्रेषितांच्या मालिकेतील,

00:01:04.000 --> 00:01:10.000
जी सुरु होते आदम पासून, नोवा, मोझेस, अब्राहम सहित

00:01:10.000 --> 00:01:14.000
येशू ख्रिस्तासहित, आणि संपते मोहम्मदापाशी,

00:01:14.000 --> 00:01:17.000
तो म्हणाला, “हे मोहम्मदा, आम्ही तुला पाठवलंच नसतं,

00:01:17.000 --> 00:01:23.000
जर आम्हाला मनुष्यजातीबद्दल रहम नसता, करुणा नसती.”

NOTE Paragraph

00:01:23.000 --> 00:01:27.000
आणि आपण सर्व मनुष्य प्राण्यांसाठी, आणि आम्हा मुस्लिमांसाठी नक्कीच,

00:01:27.000 --> 00:01:32.000
प्रेषितानं दाखविलेल्या मार्गावर चालण्यामागं ज्यांचं ध्येय, आणि ज्यांचं उद्दिष्ट

00:01:32.000 --> 00:01:36.000
स्वतःला त्या प्रेषितासारखं बनविणं हे आहे,

00:01:36.000 --> 00:01:38.000
आणि त्या प्रेषितानं आपल्या एका वचनात म्हटलं आहे,

00:01:38.000 --> 00:01:43.000
“स्वतःला दैवी गुणांनी अलंकृत करा.”

00:01:43.000 --> 00:01:49.000
आणि ईश्वरानं स्वतःच सूचित केलं आहे की करुणा हा त्याचा मूळ गुणधर्म आहे,

00:01:49.000 --> 00:01:54.000
वास्तविक, कुराण असं सांगतं की, “ईश्वरानं स्वतःला दयाळू बनण्याचा आदेश दिला"

00:01:54.000 --> 00:01:58.000
अथवा, “स्वतःवर करुणेचा अंमल प्रस्थापित केला.”

00:01:58.000 --> 00:02:05.000
म्हणूनच, आपलं उद्दिष्ट आणि ध्येय असलं पाहिजे, करुणेचे स्रोत बनणं,

00:02:05.000 --> 00:02:09.000
करुणेचे संप्रेरक होणं, करुणेचे पाईक बनणं,

00:02:09.000 --> 00:02:13.000
करुणेचे प्रसारक बनणं, आणि करुणेचे कार्यकर्ते बनणं.

NOTE Paragraph

00:02:13.000 --> 00:02:16.000
हे सर्व ठीक आहे,

00:02:16.000 --> 00:02:19.000
पण आपलं चुकतं कुठं,

00:02:19.000 --> 00:02:24.000
आणि या जगात करुणाहीनतेचे स्रोत काय आहेत?

00:02:24.000 --> 00:02:29.000
याचं उत्तर आपण अध्यात्मिक मार्गानं शोधूयात.

00:02:29.000 --> 00:02:36.000
प्रत्येक धार्मिक प्रथेमध्ये, एक बाह्य मार्ग असतो आणि एक अंतःमार्ग,

00:02:36.000 --> 00:02:41.000
किंवा उघड मार्ग आणि गुप्त मार्ग.

00:02:41.000 --> 00:02:49.000
इस्लामचा गुप्त मार्ग सुफीवाद, किंवा अरेबिक मध्ये तसव्वुफ म्हणून ओळखला जातो.

00:02:49.000 --> 00:02:52.000
आणि हे पंडीत अथवा गुरु,

00:02:52.000 --> 00:02:56.000
सुफी परंपरेचे धर्मगुरु,

00:02:56.000 --> 00:03:00.000
आमच्या प्रेषिताच्या शिकवणीचा आणि उदाहरणांचा दाखला देतात,

00:03:00.000 --> 00:03:04.000
की आपल्या समस्यांचं मूळ कुठं आहे.

NOTE Paragraph

00:03:04.000 --> 00:03:08.000
प्रेषितानं पुकारलेल्या एका लढाईत,

00:03:08.000 --> 00:03:13.000
त्यानं आपल्या अनुयायांना सांगितलं, “आपण छोट्या युद्धाकडून परतत आहोत

00:03:13.000 --> 00:03:17.000
मोठ्या युद्धाकडं, मोठ्या लढाईकडं.”

NOTE Paragraph

00:03:17.000 --> 00:03:22.000
आणि ते म्हणाले, “हे देवदूता, आम्ही लढाईला विटलो आहोत.

00:03:22.000 --> 00:03:25.000
अजून मोठ्या लढाईला आम्ही कसं तोंड देणार?”

NOTE Paragraph

00:03:25.000 --> 00:03:33.000
तो म्हणाला, “ती स्वतःची लढाई असेल, अहंकाराशी लढाई.”

00:03:33.000 --> 00:03:42.000
मानवी समस्यांचं मूळ स्वार्थामध्येच असलं पाहिजे, 'मी' मध्ये.

NOTE Paragraph

00:03:42.000 --> 00:03:48.000
प्रसिद्ध सुफी गुरु रुमी, जे तुमच्यापैकी बर्याचजणांना माहिती असतील,

00:03:48.000 --> 00:03:54.000
त्यांच्या एका गोष्टीत ते एका व्यक्तीबद्दल बोलतात जी एका मित्राच्या घरी जाते

00:03:54.000 --> 00:03:57.000
आणि दार ठोठावते,

00:03:57.000 --> 00:04:00.000
आणि एक आवाज येतो, “कोण आहे?”

NOTE Paragraph

00:04:00.000 --> 00:04:05.000
“मी आहे,” किंवा व्याकरणदृष्ट्या अचूक सांगायचं तर, “तो मी आहे,”

00:04:05.000 --> 00:04:07.000
इंग्रजीमध्ये असंच म्हणतात.

NOTE Paragraph

00:04:07.000 --> 00:04:10.000
आतून आवाज येतो, “निघून जा.”

NOTE Paragraph

00:04:10.000 --> 00:04:18.000
कित्येक वर्षांच्या प्रशिक्षण, शिस्त, शोध व धडपडीनंतर,

00:04:18.000 --> 00:04:20.000
ती व्यक्ती परत येते,

00:04:20.000 --> 00:04:24.000
आणि अतिशय विनम्रतेनं, ती परत दार ठोठावते.

NOTE Paragraph

00:04:24.000 --> 00:04:27.000
आतून आवाज येतो, “कोण आहे?”

NOTE Paragraph

00:04:27.000 --> 00:04:31.000
ती म्हणते, “तूच आहेस, पाषाणहृदयी.”

NOTE Paragraph

00:04:31.000 --> 00:04:35.000
धाडकन दार उघडतं, आणि आवाज येतो,

00:04:35.000 --> 00:04:42.000
“आता आत ये, कारण या घरात दोन 'मी'साठी जागा नाही,

00:04:42.000 --> 00:04:46.000
दोन इंग्रजी आय (I), आय म्हणजे डोळा नव्हे, दोन अहं साठी.

NOTE Paragraph

00:04:46.000 --> 00:04:55.000
आणि रुमीच्या कथा अध्यात्मिक वाटेवरील रुपकं आहेत.

00:04:55.000 --> 00:05:01.000
ईश्वराच्या उपस्थितीत, एका अहं पेक्षा जास्त जणांसाठी जागाच नसते,

00:05:01.000 --> 00:05:06.000
आणि तो अहं ईश्वरी असतो.

00:05:06.000 --> 00:05:10.000
एका शिकवणीमध्ये, जिला आमच्या परंपरेत हदिथ कद्सी म्हणतात,

00:05:10.000 --> 00:05:16.000
ईश्वर म्हणतो की, “माझा सेवक,” किंवा "माझी निर्मिती, मनुष्य प्राणी,

00:05:16.000 --> 00:05:22.000
तोपर्यंत माझ्या निकट येत नाहीत, जोपर्यंत ते करत नाहीत,

00:05:22.000 --> 00:05:25.000
जे मी त्यांना करायला सांगितलं आहे.”

00:05:25.000 --> 00:05:29.000
आणि तुमच्यातील मालक लोकांना माझं म्हणणं तंतोतंत कळेल.

00:05:29.000 --> 00:05:33.000
तुमच्या कामगारांनी तुम्ही सांगितलेलं काम करावं अशी तुमची इच्छा असते,

00:05:33.000 --> 00:05:35.000
आणि ते पूर्ण केल्यावर ते अधिक काम करु शकतात,

00:05:35.000 --> 00:05:38.000
पण तुम्ही त्यांना जे करायला सांगितलंय त्याकडं दुर्लक्ष न करता.

NOTE Paragraph

00:05:38.000 --> 00:05:44.000
आणि ईश्वर म्हणतो, “माझा सेवक माझ्या अधिकाधिक निकट येत राहतो,

00:05:44.000 --> 00:05:47.000
मी त्यांना सांगितलेलं अधिकाधिक करुन,”

00:05:47.000 --> 00:05:49.000
आपण त्याला जास्तीचं पुण्य म्हणू शकतो,

00:05:49.000 --> 00:05:53.000
“जोपर्यंत मी त्याच्यावर किंवा तिच्यावर प्रेमाचा वर्षाव करत नाही.

00:05:53.000 --> 00:05:56.000
आणि जेव्हा मी माझ्या सेवकावर प्रेम करतो,” ईश्वर म्हणतो,

00:05:56.000 --> 00:06:02.000
मी ते डोळे बनतो ज्यानं तो किंवा ती पाहू शकतात,

00:06:02.000 --> 00:06:08.000
ते कान ज्यानं तो किंवा ती ऐकू शकतात,

00:06:08.000 --> 00:06:13.000
तो हात ज्यानं तो वा ती पकडू शकतात,

00:06:13.000 --> 00:06:17.000
आणि तो पाय ज्यानं तो वा ती चालू शकतात,

00:06:17.000 --> 00:06:22.000
आणि ते हृदय ज्यानं त्याला वा तिला जाणीव येते.”

00:06:22.000 --> 00:06:27.000
आपली हीच ईश्वराबरोबरची एकरुपता आहे,

00:06:27.000 --> 00:06:35.000
जी आपल्या अध्यात्माची आणि सर्व श्रद्धा परंपरांची शिकवण व उद्दीष्ट आहे.

NOTE Paragraph

00:06:35.000 --> 00:06:41.000
मुस्लिम येशूला सूफी गुरु मानतात,

00:06:41.000 --> 00:06:48.000
तो महान प्रेषित व दूत जो अध्यात्मिक मार्गाचं महत्त्व पटवून द्यायला आला.

00:06:48.000 --> 00:06:52.000
जेव्हा तो म्हणतो, “मीच आत्मा आहे, आणि मीच मार्ग आहे,”

00:06:52.000 --> 00:06:57.000
जेव्हा प्रेषित मोहम्मद म्हणाले, “माझं दर्शन घेणार्याला ईश्वराचंच दर्शन घडतं,”

00:06:57.000 --> 00:07:02.000
कारण ते ईश्वराचं इतकं एकरुप साधन बनले,

00:07:02.000 --> 00:07:04.000
की ते ईश्वराचाच अंश बनले,

00:07:04.000 --> 00:07:08.000
इतकं की ईश्वरेच्छा त्यांच्याच माध्यमातून प्रकट झाली

00:07:08.000 --> 00:07:12.000
आणि त्यांनी स्वतंचं अस्तित्व आणि अहंकार सोडून दिले.

00:07:12.000 --> 00:07:19.000
करुणा ही आपल्यामध्ये असतेच.

00:07:19.000 --> 00:07:24.000
आपल्याला फक्त आपल्या अहंकाराला बाजूला सारायचं आहे,

00:07:24.000 --> 00:07:27.000
आपला स्वार्थ दूर लोटायचा आहे.

NOTE Paragraph

00:07:27.000 --> 00:07:35.000
मला खात्री आहे, कदाचित तुमच्यापैकी सर्वांनी, किंवा तुमच्यापैकी बहुतेकांनी,

00:07:35.000 --> 00:07:39.000
एक अशी अध्यात्मिक स्थिती अनुभवली आहे,

00:07:39.000 --> 00:07:46.000
तुमच्या आयुष्यातील तो क्षण, काही सेकंद, कदाचित एखादा मिनीट,

00:07:46.000 --> 00:07:52.000
जेव्हा तुमचा अहंकार गळून पडला.

00:07:52.000 --> 00:07:59.000
आणि त्या क्षणी, तुम्ही विश्वाशी एकरुपता अनुभवली,

00:07:59.000 --> 00:08:05.000
त्या पाण्याच्या भांड्याशी एकरुपता, सकल मानव प्राण्यांशी एकरुपता,

00:08:05.000 --> 00:08:09.000
त्या जगनिर्मात्याशी एकरुपता,

00:08:09.000 --> 00:08:14.000
आणि सर्वशक्तीनिशी, तो दरारा,

00:08:14.000 --> 00:08:18.000
गूढतम प्रेम, गूढ करुणेची व दयेची जाणीव

00:08:18.000 --> 00:08:22.000
जी तुमच्या आयुष्यामध्ये आजवर अनुभवली नव्हती.

NOTE Paragraph

00:08:22.000 --> 00:08:28.000
हाच क्षण म्हणजे आपल्याला मिळालेली दैवी देणगी आहे,

00:08:28.000 --> 00:08:32.000
अशी भेट की, एका क्षणासाठी, तो पुसून टाकतो ती सीमारेषा

00:08:32.000 --> 00:08:38.000
जी आपल्याला भरीस पाडते मी, मी, मी, माझं, माझं, माझं म्हणायला,

00:08:38.000 --> 00:08:42.000
आणि त्याऐवजी, रुमीच्या कथेतील व्यक्तीप्रमाणं,

00:08:42.000 --> 00:08:48.000
आपण म्हणतो, “अरेच्चा, हे तर सर्व तूच आहेस.”

00:08:48.000 --> 00:08:50.000
हे सर्व तूच आहेस. आणि हेच सर्व आपण आहोत.

00:08:50.000 --> 00:08:56.000
आणि आम्ही, मी, व आपण सारे तुझाच अंश आहोत.

00:08:56.000 --> 00:09:02.000
सर्व ईश्वरीय, सर्व उद्दिष्टं, आपला जीवनस्रोत,

00:09:02.000 --> 00:09:04.000
आणि आपला अंत.

00:09:04.000 --> 00:09:09.000
तू आमची हृदयं तोडणाराही आहेस.

00:09:09.000 --> 00:09:15.000
तूच आहेस ज्याच्याकडं आम्ही सर्वांनी बघायचं, ज्याच्या हेतूसाठी आम्ही जगायचं,

00:09:15.000 --> 00:09:19.000
आणि ज्याच्या हेतूसाठी आम्ही मरायचं,

00:09:19.000 --> 00:09:23.000
आणि ज्याच्या हेतूसाठी आमचं पुनरुत्थान केलं जाईल

00:09:23.000 --> 00:09:30.000
ईश्वराला उत्तर देण्यासाठी की आम्ही किती करुणामय जीव आहोत.

NOTE Paragraph

00:09:30.000 --> 00:09:34.000
आज आमचा संदेश, आणि आमचा उद्देश,

00:09:34.000 --> 00:09:37.000
आणि तुमच्यापैकी जे आज इथं आहेत,

00:09:37.000 --> 00:09:42.000
आणि या करुणेच्या सनदेचा उद्देश आहे, आठवण करुन देणं.

00:09:42.000 --> 00:09:50.000
कारण कुराण नेहमीच आम्हाला लक्षात ठेवायला उद्युक्त करतं, एकमेकांना आठवण करुन देण्यासाठी,

00:09:50.000 --> 00:09:58.000
कारण सत्यज्ञान हे प्रत्येक मनुष्यप्राण्यात असतं.

NOTE Paragraph

00:09:58.000 --> 00:10:01.000
आपण हे सर्व जाणतो.

00:10:01.000 --> 00:10:03.000
आपल्यासाठी हे सर्व उपलब्ध आहे.

00:10:03.000 --> 00:10:07.000
जंगनं त्याला सुप्त मन संबोधलं असेल.

00:10:07.000 --> 00:10:11.000
आपल्या सुप्त मनातून, तुमच्या स्वप्नांतून,

00:10:11.000 --> 00:10:19.000
ज्याला कुराणमध्ये म्हटलं आहे, आपली निद्रीतावस्था, दुय्यम मृत्यु,

00:10:19.000 --> 00:10:23.000
क्षणिक मृत्यु.

00:10:23.000 --> 00:10:28.000
आपल्या निद्रीतावस्थेत आपल्याला स्वप्नं पडतात, आपल्याला दिव्य दृष्टी मिळते,

00:10:28.000 --> 00:10:34.000
आपण आपल्या शरीराच्या बाहेरही भ्रमण करतो, आपल्यापैकी बरेचजण,

00:10:34.000 --> 00:10:37.000
आणि आपल्याला विस्मयकारक गोष्टी दिसतात.

00:10:37.000 --> 00:10:42.000
आपण आपल्याला ज्ञात अशा अवकाशाच्या मर्यादेबाहेर भ्रमण करतो,

00:10:42.000 --> 00:10:46.000
आणि आपल्याला ज्ञात असणार्या कालमर्यादेबाहेर.

00:10:46.000 --> 00:10:56.000
पण हे सर्व त्या जगनिर्मात्याचं गुणगान गाण्यासाठी

00:10:56.000 --> 00:11:02.000
ज्याचं मूळ नाव आहे करुणेनं ओतप्रोत भरलेला दयाळू ईश्वर.

NOTE Paragraph

00:11:02.000 --> 00:11:09.000
ईश्वर, बोख, तुम्हाला जे नाव द्यावं वाटेल ते, अल्लाह, राम, ओम,

00:11:09.000 --> 00:11:12.000
कुठलंही नाव ज्यायोगे तुम्ही संबोधता

00:11:12.000 --> 00:11:16.000
अथवा मिळवता दैवी अस्तित्व,

00:11:16.000 --> 00:11:22.000
तेच निःसंशय अस्तित्वाचं निश्चित स्थान आहे,

00:11:22.000 --> 00:11:26.000
निःसंशय प्रेम आणि दया आणि करुणा,

00:11:26.000 --> 00:11:29.000
आणि निःसंशय ज्ञान व विद्वत्ता,

00:11:29.000 --> 00:11:32.000
ज्याला हिंदू म्हणतात सच्चिदानंद.

00:11:32.000 --> 00:11:35.000
भाषा वेगळी असेल,

00:11:35.000 --> 00:11:39.000
पण उद्देश एकच आहे.

NOTE Paragraph

00:11:39.000 --> 00:11:41.000
रुमीची अजून एक कथा आहे

00:11:41.000 --> 00:11:44.000
तिघांबद्दल, एक तुर्क, एक अरब,

00:11:44.000 --> 00:11:48.000
आणि तिसरा कोण ते मी विसरलो, पण माझ्यामते, तो मलय असू शकतो.

00:11:48.000 --> 00:11:51.000
एकजण अंगूर मागत असतो, एक जण, एक इंग्रज समजू,

00:11:51.000 --> 00:11:56.000
एकजण एनेब मागत असतो, आणि एक जण ग्रेप्स मागत असतो.

00:11:56.000 --> 00:11:59.000
आणि त्यांच्यात भांडण आणि वादविवाद होतात कारण,

00:11:59.000 --> 00:12:03.000
मला ग्रेप्स हवेत, मला एनेब हवेत, मला अंगूर हवेत,

00:12:03.000 --> 00:12:06.000
हे न कळाल्यामुळं की ते म्हणत असलेले शब्द

00:12:06.000 --> 00:12:09.000
वेगवेगळ्या भाषांमध्ये एकाच वस्तूबद्दल बोलतात.

NOTE Paragraph

00:12:09.000 --> 00:12:15.000
निःसंशय वास्तव ही एकच संकल्पना आहे,

00:12:15.000 --> 00:12:18.000
निःसंशय अस्तित्व ही एकच संकल्पना,

00:12:18.000 --> 00:12:21.000
कारण निःसंशय म्हणजेच, एकमेव,

00:12:21.000 --> 00:12:24.000
आणि परिपूर्ण व एकमेवाद्वितीय.

00:12:24.000 --> 00:12:27.000
हेच परिपूर्ण अस्तित्वाचं केंद्रीकरण,

00:12:27.000 --> 00:12:30.000
हेच परिपूर्ण शुद्धीचं केंद्रीकरण,

00:12:30.000 --> 00:12:40.000
जाणीव, करुणा व प्रेमाचं निःसंशय स्थान

00:12:40.000 --> 00:12:44.000
हेच ठरवतं देवत्वाचे मुलभूत गुणधर्म.

NOTE Paragraph

00:12:44.000 --> 00:12:47.000
आणि तेच असले पाहिजेत

00:12:47.000 --> 00:12:52.000
मानवी अस्तित्वाचे मुलभूत गुणधर्म.

00:12:52.000 --> 00:12:58.000
कारण मानवजातीची व्याख्या, बहुदा जीवशास्त्रीयदृष्ट्या

00:12:58.000 --> 00:13:01.000
शरीरविज्ञानशास्त्र म्हणून होते,

00:13:01.000 --> 00:13:09.000
पण ईश्वर मानवतेची व्याख्या करतो आपल्या परमार्थानुसार, आपल्या स्वभावानुसार.

NOTE Paragraph

00:13:09.000 --> 00:13:13.000
आणि कुराणात म्हटलंय, तो देवदूतांशी बोलतो व म्हणतो,

00:13:13.000 --> 00:13:17.000
“जेव्हा मी मातीपासून आदम निर्माण केला,

00:13:17.000 --> 00:13:21.000
आणि त्यामध्ये माझे प्राण फुंकले,

00:13:21.000 --> 00:13:25.000
तेव्हा अतिशय थकून गेलो.”

00:13:25.000 --> 00:13:33.000
देवदूत थकतात, मानवी शरीरासमोर नव्हे,

00:13:33.000 --> 00:13:36.000
तर मानवी आत्म्यासमोर.

00:13:36.000 --> 00:13:40.000
का? कारण त्या आत्म्यामध्ये, मानवी आत्म्यामध्ये,

00:13:40.000 --> 00:13:46.000
दैवी श्वासाचा एक अंश असतो,

00:13:46.000 --> 00:13:49.000
ईश्वरीय आत्म्याचा एक अंश.

NOTE Paragraph

00:13:49.000 --> 00:13:54.000
हे बायबलच्या शब्दकोशातही व्यक्त केलं आहे

00:13:54.000 --> 00:14:00.000
जेव्हा आपल्याला शिकवलं जातं की ईश्वरीय प्रतिमेतूनच आपली निर्मिती झाली.

00:14:00.000 --> 00:14:02.000
ईश्वराचं वर्णन कसं कराल?

00:14:02.000 --> 00:14:06.000
ईश्वराचं वर्णन म्हणजे परिपूर्ण अस्तित्व,

00:14:06.000 --> 00:14:09.000
परिपूर्ण जाणीव आणि ज्ञान आणि विद्वत्ता

00:14:09.000 --> 00:14:12.000
आणि परिपूर्ण करुणा व प्रेम.

NOTE Paragraph

00:14:12.000 --> 00:14:16.000
आणि, म्हणूनच, आपल्याला मनुष्य बनण्यासाठी,

00:14:16.000 --> 00:14:20.000
मनुष्य बनण्याच्या व्यापक अर्थानं,

00:14:20.000 --> 00:14:23.000
मानवतेच्या सर्वात सुखी कल्पनेनं,

00:14:23.000 --> 00:14:29.000
म्हणजेच आपल्यालाही बनावं लागेल योग्य वाहक

00:14:29.000 --> 00:14:33.000
आपल्यातील ईश्वरी श्वासाचे,

00:14:33.000 --> 00:14:38.000
आणि अस्तित्वाच्या परिपूर्णतेचा स्वतःमध्ये शोध घेत,

00:14:38.000 --> 00:14:41.000
जगण्याचे, अस्तित्वाचे,

00:14:41.000 --> 00:14:46.000
विद्वत्तेच्या, शुद्धीच्या, जाणीवेच्या गुणधर्माचे,

00:14:46.000 --> 00:14:51.000
आणि करुणामय व प्रेमळ बनण्याच्या गुणधर्माचे.

NOTE Paragraph

00:14:51.000 --> 00:14:57.000
माझ्या श्रद्धा परंपरांमधून मला हेच समजतं,

00:14:57.000 --> 00:15:04.000
आणि इतर श्रद्धा परंपरांच्या माझ्या अभ्यासातून मला हेच समजतं,

00:15:04.000 --> 00:15:10.000
आणि अशा समान व्यासपीठावर आपण एकत्र आलं पाहिजे,

00:15:10.000 --> 00:15:13.000
आणि जेव्हा आपण यासारख्या व्यासपीठावर एकत्र येतो,

00:15:13.000 --> 00:15:19.000
तेव्हा मला खात्री पटते की आपण एक सुंदर जग निर्माण करु शकतो.

NOTE Paragraph

00:15:19.000 --> 00:15:25.000
आणि माझा वैयक्तिक विश्वास आहे की, आपण ती मर्यादा गाठली आहे,

00:15:25.000 --> 00:15:29.000
आणि तुमच्यासारख्या लोकांच्या उपस्थितीनं व मदतीनं,

00:15:29.000 --> 00:15:35.000
आपण ईसाही चं भाकीत सत्यात उतरवू शकतो.

00:15:35.000 --> 00:15:39.000
कारण त्यानं सांगून ठेवलाय असा काळ

00:15:39.000 --> 00:15:46.000
जेव्हा लोक त्यांच्या तलवारींचे नांगर बनवतील

00:15:46.000 --> 00:15:52.000
आणि अजून परत युद्ध करणार नाहीत.

NOTE Paragraph

00:15:52.000 --> 00:15:58.000
आपण मानवी इतिहासाच्या त्या स्थितीप्रत आलो आहोत, जिथं आपल्याकडं पर्याय नाही.

00:15:58.000 --> 00:16:07.000
आपल्याला आपला अहंकार उतरवलाच पाहिजे

00:16:07.000 --> 00:16:12.000
अहंकारावर नियंत्रण आणलंच पाहिजे, मग तो वैयक्तिक अहंकार असेल, व्यक्तिगत अहंकार असेल,

00:16:12.000 --> 00:16:18.000
कौटुंबिक अहंकार, की राष्ट्रीय अहंकार,

00:16:18.000 --> 00:16:23.000
आणि सर्वजण त्या एकमेवाद्वितीयाचं गुणगान गावोत.

NOTE Paragraph

00:16:23.000 --> 00:16:25.000
धन्यवाद, आणि देव तुमचं भलं करो.

00:16:25.000 --> 00:16:26.000
(टाळ्या)