WEBVTT

00:00:00.000 --> 00:00:05.000
من درباره شفقت از نقطه نظر اسلام صحبت می کنم،

00:00:05.000 --> 00:00:08.000
و شاید ایمان من به عنوان یک ایمانی که

00:00:08.000 --> 00:00:12.000
پایه اش در شفقت باشد بنظر نیاید.

00:00:12.000 --> 00:00:14.000
حقیقت موضوع چیز دیگریست.

NOTE Paragraph

00:00:14.000 --> 00:00:20.000
قرآن، کتاب مقدس ما، شامل ۱۱۴ سوره میباشد،

00:00:20.000 --> 00:00:24.000
و هر سوره با "بسم الله" آغاز میشود،

00:00:24.000 --> 00:00:30.000
که می گوید بنام خداوند رحمان و بخشنده،

00:00:30.000 --> 00:00:32.000
یا به قول سر ریچارد بورتون،

00:00:32.000 --> 00:00:35.000
نه ریچارد بورتونی که با الیزابت تیلور ازدواج کرد،

00:00:35.000 --> 00:00:38.000
همان سر ریچارد بورتونی که یک قرن پیش زندگی می کرد،

00:00:38.000 --> 00:00:40.000
و یک جهانگرد بزرگ بود،

00:00:40.000 --> 00:00:44.000
و مترجم کارهای ادبی بسیار بود،

00:00:44.000 --> 00:00:51.000
که به این صورت ترجمه کرده: "بنام خداوند رحمان و رحیم."

NOTE Paragraph

00:00:51.000 --> 00:00:58.000
و در قرآن، که از نظر مسلمین گفتار خداوند با بشریت است،

00:00:58.000 --> 00:01:01.000
خداوند به پیامبرش محمد (ص)،

00:01:01.000 --> 00:01:04.000
که به اعتقاد ما، آخرین پیامبر سلسله پیامبران،

00:01:04.000 --> 00:01:10.000
که با حضرت آدم شروع شده و شامل حضرات نوح و موسی و ابراهیم،

00:01:10.000 --> 00:01:14.000
عیسی مسیح و خاتم آن حضرت محمد (ص) است،

00:01:14.000 --> 00:01:17.000
فرمود: "ای محمد، تو را نفرستادیم

00:01:17.000 --> 00:01:23.000
مگر برای رحم و منبع رحمت برای بشریت."

NOTE Paragraph

00:01:23.000 --> 00:01:27.000
و برای ما انسانها و مخصوصا برای ما مسلمانان،

00:01:27.000 --> 00:01:32.000
که ماموریت و هدف از پیمودن راه پیامبر،

00:01:32.000 --> 00:01:36.000
خود را تا آنجا که می شود شبیه پیامبر کردن، میباشد،

00:01:36.000 --> 00:01:38.000
و پیامبر، در یکی از روایاتش گفته است:

00:01:38.000 --> 00:01:43.000
"خود را با صفات خداوند بیارایید."

00:01:43.000 --> 00:01:49.000
و چون خود خدا فرمود که اولین صفتش رحمت است،

00:01:49.000 --> 00:01:54.000
در حقیقت، قرآن می گوید که: "خداوند بر خود شفقت را حکم کرد،"

00:01:54.000 --> 00:01:58.000
یا "با شفقت خود را حکمفرما فرمود."

00:01:58.000 --> 00:02:05.000
بنابراین، مقصود و ماموریت ما باید منبع شفقت بودن،

00:02:05.000 --> 00:02:09.000
فعال کننده شفقت، بازیگران شفقت،

00:02:09.000 --> 00:02:13.000
مبلغین شفقت و مجریان شفقت باشد.

NOTE Paragraph

00:02:13.000 --> 00:02:16.000
که همه خوب هستند،

00:02:16.000 --> 00:02:19.000
ولی در کجا از این راه سرگردان شدیم،

00:02:19.000 --> 00:02:24.000
و منبع کمبود شفقت در جهان چیست؟

00:02:24.000 --> 00:02:29.000
برای جواب این سوال، ما رو به سوی طریقت روحانیمان میکنیم.

00:02:29.000 --> 00:02:36.000
در تمام سنتهای مذهبی، هم مسیر درونی و هم مسیر بیرونی وجود دارد،

00:02:36.000 --> 00:02:41.000
یا مسیر خارجی و عمومی و مسیر درونی و محرمانه.

00:02:41.000 --> 00:02:49.000
مسیر درونی و محرمانه در اسلام بیشتر مشهور به صوفیسم (Sufism) و یا تصوف، به زبان عربی، است.

00:02:49.000 --> 00:02:52.000
و این دکترها یا این اساتید،

00:02:52.000 --> 00:02:56.000
این اساتید روحانی سنت عرفانی،

00:02:56.000 --> 00:03:00.000
به آموزه ها و نمونه های پیامبرمان،

00:03:00.000 --> 00:03:04.000
که به ما منبع مشکل هایمان را می آموزدند، اشاره می کنند.

NOTE Paragraph

00:03:04.000 --> 00:03:08.000
در یکی از جنگهایی که پیمابر شرکت کرد،

00:03:08.000 --> 00:03:13.000
به پیروانش فرمود: "ما از جنگ کوچکتر برمیگردیم

00:03:13.000 --> 00:03:17.000
به جنگی بزگتر، به مبازره ای بزرگتر."

NOTE Paragraph

00:03:17.000 --> 00:03:22.000
و آنها گفتند؛ "ای پیامبر خدا، ما که از جنگ بیزاریم،

00:03:22.000 --> 00:03:25.000
چگونه به جنگ بزرگتر برویم؟

NOTE Paragraph

00:03:25.000 --> 00:03:33.000
فرمودند: " آن جنگ با خویش است، نبرد با نفس."

00:03:33.000 --> 00:03:42.000
منابع مشکلات بشریت ربط به خودپرستی دارد، به "من".

NOTE Paragraph

00:03:42.000 --> 00:03:48.000
استاد نامی عرفان، حضرت مولانا، که بیشتر شما به خوبی او را میشناسید،

00:03:48.000 --> 00:03:54.000
داستانی دارد که در آن مردی به خانه دوستش می رود

00:03:54.000 --> 00:03:57.000
و درب را میزند،

00:03:57.000 --> 00:04:00.000
صدایی جواب میدهد: "کیست؟"

NOTE Paragraph

00:04:00.000 --> 00:04:05.000
"منم"، یا به صورت گرامری صحیحتر، "این من هستم"

00:04:05.000 --> 00:04:07.000
همانطوری که در انگلیسی میگوییم.

NOTE Paragraph

00:04:07.000 --> 00:04:10.000
صدا گفت: "برو دور شو"

NOTE Paragraph

00:04:10.000 --> 00:04:18.000
بعد از سالها آموزش و انتظام و جستجو و تفحص،

00:04:18.000 --> 00:04:20.000
آن شخص برمی گردد،

00:04:20.000 --> 00:04:24.000
با فروتنی بسیار بیشتر، دوباره درب را می زند.

NOTE Paragraph

00:04:24.000 --> 00:04:27.000
صدا می پرسد: "کیست؟"

NOTE Paragraph

00:04:27.000 --> 00:04:31.000
او گفت: "تو، ای دلربا"

NOTE Paragraph

00:04:31.000 --> 00:04:35.000
در باز می شود و صدا می گوید:

00:04:35.000 --> 00:04:42.000
"بیا تو، چون در این خانه جا برای دو من نیست"،

00:04:42.000 --> 00:04:46.000
منظور دو کلمه من و نه چشمها برای دو نفس.

NOTE Paragraph

00:04:46.000 --> 00:04:55.000
و داستانهای مولانا استعاره هایی هستند برای مسیر روحانی.

00:04:55.000 --> 00:05:01.000
در حضور خدا، جایی برای بیشتر از یک من وجود ندارد،

00:05:01.000 --> 00:05:06.000
که آن من الوهیت است.

00:05:06.000 --> 00:05:10.000
در حدیث قدسی،

00:05:10.000 --> 00:05:16.000
خداوند میفرماید: "بنده من" یا "مخلوق من، بشر آفریده من،

00:05:16.000 --> 00:05:22.000
بسوی من بجز بصورت آنچه که برایم عزیزتر است،

00:05:22.000 --> 00:05:25.000
که آن آنچه که از او خواسته ام میباشد، نمیاید."

00:05:25.000 --> 00:05:29.000
و از شما، آنهایی که کارفرما هستید، می دانید که دقیقا منظور من چیست.

00:05:29.000 --> 00:05:33.000
شما از کارمندتان می خواهید چیزی را که خواسته اید انجام دهند،

00:05:33.000 --> 00:05:35.000
و اگر آن کار را انجام دهند، پس می توانند اضافه تر هم کار کنند،

00:05:35.000 --> 00:05:38.000
ولی فراموش نکنید که از آنها چه خواسته اید که انجام دهند.

NOTE Paragraph

00:05:38.000 --> 00:05:44.000
و خدا میفرماید: " بنده من، با اطاعت از دستوراتم،

00:05:44.000 --> 00:05:47.000
به من نزدیکتر می شود،"

00:05:47.000 --> 00:05:49.000
شاید بخواهیم آن را اعتبار اضافه بنامیم،

00:05:49.000 --> 00:05:53.000
"تا زمانی که عاشقش شوم

00:05:53.000 --> 00:05:56.000
خدا میفرماید: "زمانی که من عاشق بنده ام می شوم،

00:05:56.000 --> 00:06:02.000
من آن چشمی میشوم که او از پشت آن میبیند،

00:06:02.000 --> 00:06:08.000
گوشی که او از آن میشنود،

00:06:08.000 --> 00:06:13.000
دستانی که با آنها میگیرد،

00:06:13.000 --> 00:06:17.000
پایی که با آن راه میرود،

00:06:17.000 --> 00:06:22.000
و قلبی که با آن درک میکند."

00:06:22.000 --> 00:06:27.000
این ادغام ما با الهیات است که

00:06:27.000 --> 00:06:35.000
تعلیم و هدف مسیر روحانی و تمام سنتهای اعتقادی ماست.

NOTE Paragraph

00:06:35.000 --> 00:06:41.000
مسلمانها حضرت عیسی را به عنوان یک استاد عرفان میشمارند،

00:06:41.000 --> 00:06:48.000
بزرگترین پیامبر که برای تایید طریقت روحانی ظهور فرمود.

00:06:48.000 --> 00:06:52.000
زمانی که میفرماید: "من روح هستم، و من مسیر هستم،"

00:06:52.000 --> 00:06:57.000
زمانی که حضرت محمد (ص) میفرماید: "هر کسی که مرا دیده، خدا را دیده،"

00:06:57.000 --> 00:07:02.000
بخاطر این است که آنها تبدیل به ابزار خداوند شده اند،

00:07:02.000 --> 00:07:04.000
آنها پاره ای از دم خدا شده اند،

00:07:04.000 --> 00:07:08.000
و خواست خداوند از طریق آنها آشکار میشود،

00:07:08.000 --> 00:07:12.000
نه از طریق خودشان و یا نفسشان.

00:07:12.000 --> 00:07:19.000
شفقت روی زمین بخشیده شده و در درون ماست.

00:07:19.000 --> 00:07:24.000
تنها کاری که ما باید انجام بدهیم این است که نفس خود را از سر راهش برداریم،

00:07:24.000 --> 00:07:27.000
نفسانیت و خودپرستی خودمان را از سر راه برداریم.

NOTE Paragraph

00:07:27.000 --> 00:07:35.000
مطمئنم، شاید همه شما، همانا اکثریت شما،

00:07:35.000 --> 00:07:39.000
یک تجربه روحانی داشته اید،

00:07:39.000 --> 00:07:46.000
لحظه ای در زندگیتان که برای چند ثانیه، گویا چند دقیقه،

00:07:46.000 --> 00:07:52.000
مرزهای نفستان ناپدید شدند.

00:07:52.000 --> 00:07:59.000
و در آن لحظه، خود را یک با جهان حس کردید،

00:07:59.000 --> 00:08:05.000
یک با آن پارچ آب، یک با تمام بشریت،

00:08:05.000 --> 00:08:09.000
یک با آفریدگار،

00:08:09.000 --> 00:08:14.000
و خود را در حضور قدرت، هیبت،

00:08:14.000 --> 00:08:18.000
عمیقترین عشق، عمیقترین حس رحمت و مرحمتی

00:08:18.000 --> 00:08:22.000
که در تمام زندگیتان ترجبه کرده اید، حس کردید.

NOTE Paragraph

00:08:22.000 --> 00:08:28.000
آن لحظه هدیه خداوند به ماست،

00:08:28.000 --> 00:08:32.000
هدیه ای است که، زمانیکه برای یک لحظه، او آن مرزها را بر میدارد،

00:08:32.000 --> 00:08:38.000
مرزهایی که ما را اصرار به من، من، من می کند،

00:08:38.000 --> 00:08:42.000
یکدفعه، مانند آن شخص در داستان مولانا،

00:08:42.000 --> 00:08:48.000
می گوییم: "وای، همه چیز تویی."

00:08:48.000 --> 00:08:50.000
همه چیز تویی و همه چیز ماییم.

00:08:50.000 --> 00:08:56.000
و ما و من و ما، همه جزوی از توییم.

00:08:56.000 --> 00:09:02.000
همش آفریدگارست، تمام اهداف، منشاء هستی ما،

00:09:02.000 --> 00:09:04.000
و پایان سفر ما.

00:09:04.000 --> 00:09:09.000
تو هم شکننده قلبهای ما هستی.

00:09:09.000 --> 00:09:15.000
تو آنی که ما میبایست بسویش حرکت کنیم، دلیلی که ما بخاطرش زندگی کنیم،

00:09:15.000 --> 00:09:19.000
و دلیلی که بخاطرش بایست بمیریم،

00:09:19.000 --> 00:09:23.000
و دلیلی که بخاطرش دوباره قیام کنیم

00:09:23.000 --> 00:09:30.000
تا به خدا، به حدی که انسانی شفیق بوده ایم، گزارش دهیم.

NOTE Paragraph

00:09:30.000 --> 00:09:34.000
پیام و هدف امروز ما،

00:09:34.000 --> 00:09:37.000
و همه شماها که امروز اینجا هستید،

00:09:37.000 --> 00:09:42.000
و هدف این منشور شفقت، یادآورن است.

00:09:42.000 --> 00:09:50.000
چرا که قرآن همیشه ما را به یادآوری تشویق می کند، که همدیگر را یادآور کنیم،

00:09:50.000 --> 00:09:58.000
چون دانش حقیقت در درون همه انسانهاست.

NOTE Paragraph

00:09:58.000 --> 00:10:01.000
ما همه چیز را میدانیم.

00:10:01.000 --> 00:10:03.000
و به همه چیز دستیابی داریم.

00:10:03.000 --> 00:10:07.000
کارل گوستاو یونگ آنرا ضمیر ناخودآگاه نامید.

00:10:07.000 --> 00:10:11.000
از طریق ضمیر ناخودآگاهمام و رویاهایمان،

00:10:11.000 --> 00:10:19.000
که قرآن حالت خواب را مرگ خفیف مینامد،

00:10:19.000 --> 00:10:23.000
مرگ موقتی.

00:10:23.000 --> 00:10:28.000
در خواب، ما رویا می بینیم، مشاهداتی داریم،

00:10:28.000 --> 00:10:34.000
حتی بیرون از بدنمان سفر میکنیم،

00:10:34.000 --> 00:10:37.000
و چیزهای خارق العاده ای را می بینیم.

00:10:37.000 --> 00:10:42.000
ما، ماوراء محدودیتهای فضایی و زمانی

00:10:42.000 --> 00:10:46.000
سفر میکنیم.

00:10:46.000 --> 00:10:56.000
ولی همه اینها از برای اینست تا ما نام آفریدگار را تجلیل کنیم،

00:10:56.000 --> 00:11:02.000
که اسم احدش، رحمان و رحیم میباشد.

NOTE Paragraph

00:11:02.000 --> 00:11:09.000
خدا یا هر چیز دیگه ای که می خواهید بنامیدش، اللّه، رم، اُم،

00:11:09.000 --> 00:11:12.000
هر نامی، که بوسیله آن

00:11:12.000 --> 00:11:16.000
دسترسی به حضور الوهیت میدارید،

00:11:16.000 --> 00:11:22.000
آن مکان وجود مطلق است،

00:11:22.000 --> 00:11:26.000
عشق، شقفت و رحمت مطلق،

00:11:26.000 --> 00:11:29.000
و دانش و معرفت مطلق،

00:11:29.000 --> 00:11:32.000
که هندوها آنرا "ستچی داناندا" می نامند.

00:11:32.000 --> 00:11:35.000
زبانها تفاوت دارند،

00:11:35.000 --> 00:11:39.000
ولی هدف یکی است.

NOTE Paragraph

00:11:39.000 --> 00:11:41.000
مولانا داستان دیگری دارد،

00:11:41.000 --> 00:11:44.000
درباره سه نفر، یک ترک و یک عرب،

00:11:44.000 --> 00:11:48.000
و سومین نفر را فراموش کرده ام، ولی به نظرم می تونه مالای باشه.

00:11:48.000 --> 00:11:51.000
یکی در جستجوی انگور بود، بگوییم که او انگلیسی بود،

00:11:51.000 --> 00:11:56.000
یکی به دنبال عنب و دیگری به دنبال grape بود.

00:11:56.000 --> 00:11:59.000
بین آنها بحث و دعوا شد چون،

00:11:59.000 --> 00:12:03.000
من grape می خواهم و من عنب می خواهم و من انگور،

00:12:03.000 --> 00:12:06.000
بدون اینکه بدانند که لغتی را که دارند استفاده میکنند،

00:12:06.000 --> 00:12:09.000
به یک واقعیت در زبانهای مختلف اشاره می کند.

NOTE Paragraph

00:12:09.000 --> 00:12:15.000
در تعریف، تنها یک واقعیت مطلق،

00:12:15.000 --> 00:12:18.000
و یک هستی مطلق وجود دارد،

00:12:18.000 --> 00:12:21.000
زیرا، که در تعریف، مطلق واحد است،

00:12:21.000 --> 00:12:24.000
و مطلق و منفرد.

00:12:24.000 --> 00:12:27.000
یک مجموعه هستی مطلق،

00:12:27.000 --> 00:12:30.000
یک مجموعه آگاهی مطلق،

00:12:30.000 --> 00:12:40.000
هشیاری، یک مرکز مطلق رحمت و عشق وجود دارد،

00:12:40.000 --> 00:12:44.000
که صفات اولیه وحدانیت را توصیف می کند.

NOTE Paragraph

00:12:44.000 --> 00:12:47.000
و آن نیز میبایست

00:12:47.000 --> 00:12:52.000
صفات اولیه انسان باشد.

00:12:52.000 --> 00:12:58.000
چون آنچه که بشریت را تعریف می کند، از لحاظ بیولوژیکی،

00:12:58.000 --> 00:13:01.000
فیزیولوژی ماست،

00:13:01.000 --> 00:13:09.000
ولی خدا بشریت را با روحانیت تعریف می کند با طبیعتمان.

NOTE Paragraph

00:13:09.000 --> 00:13:13.000
و در قرآن، خدا با فرشتگان صحبت می کند و میفرماید:

00:13:13.000 --> 00:13:17.000
"زمانی که آدم را از گل رس شکل دادم،

00:13:17.000 --> 00:13:21.000
و از روح خودم درونش دمیدم،

00:13:21.000 --> 00:13:25.000
در آنزمان، او را سجده کنید."

00:13:25.000 --> 00:13:33.000
فرشتگان سجده کردند، نه بسوی جسم انسانی،

00:13:33.000 --> 00:13:36.000
بلکه بسوی روح انسان.

00:13:36.000 --> 00:13:40.000
چرا؟ چون روح، روح انسان،

00:13:40.000 --> 00:13:46.000
تکه ای از دم الهی را در جسم نگه دارد،

00:13:46.000 --> 00:13:49.000
تکه ای از روح الهی.

NOTE Paragraph

00:13:49.000 --> 00:13:54.000
در زبان انجیل نیز به این مسئله اشاره شده

00:13:54.000 --> 00:14:00.000
زمانی که یاد گرفتیم که خداوند ما را بصورت خود آفرید.

00:14:00.000 --> 00:14:02.000
تصویر خداوند چیست؟

00:14:02.000 --> 00:14:06.000
تصویر خدا وجود مطلق است،

00:14:06.000 --> 00:14:09.000
آگاهی و دانش و معرفت مطلق

00:14:09.000 --> 00:14:12.000
و عشق و رحمت مطلق.

NOTE Paragraph

00:14:12.000 --> 00:14:16.000
پس بنابراین برای اینکه ما انسان باشیم،

00:14:16.000 --> 00:14:20.000
در والاترین معنای انسان بودن،

00:14:20.000 --> 00:14:23.000
در لذت بخشترین معنای انسان بودن،

00:14:23.000 --> 00:14:29.000
الزام بر این دارد که ما نیز

00:14:29.000 --> 00:14:33.000
خادم شایسته ی آن دم الهی در درونمان باشیم،

00:14:33.000 --> 00:14:38.000
و بکوشیم تا صفات هستی،

00:14:38.000 --> 00:14:41.000
زنده بودن، بودن،

00:14:41.000 --> 00:14:46.000
معرفت، آگاهی، هشیاری،

00:14:46.000 --> 00:14:51.000
و صفت رحمان بودن و عاشق بودن را، در وجودمان کامل کنیم.

NOTE Paragraph

00:14:51.000 --> 00:14:57.000
این چیزی است که من از آموزه های ایمانی ام درک کرده ام،

00:14:57.000 --> 00:15:04.000
و این چیزی است که از مطالعه آموزه های ایمانی دیگر فهمیده ام،

00:15:04.000 --> 00:15:10.000
و این سکویی عمومی است که همه ما باید روی آن بایستیم،

00:15:10.000 --> 00:15:13.000
و زمانی که همچنان روی چنین سکویی بایستیم،

00:15:13.000 --> 00:15:19.000
معتقدم که می توانیم دنیای شگفت آوری را بسازیم.

NOTE Paragraph

00:15:19.000 --> 00:15:25.000
و شخصا معتقدم که ما نزدیک هستیم،

00:15:25.000 --> 00:15:29.000
و با حضور و کمک افرادی چون شما،

00:15:29.000 --> 00:15:35.000
می توانیم پیشگویی مسیح را به وقوع بپیواندانیم.

00:15:35.000 --> 00:15:39.000
زیرا او زمانی را پیش بینی کرد

00:15:39.000 --> 00:15:46.000
که مردم شمشیرهایشان را به گاوآهن تبدیل خواهند کرد،

00:15:46.000 --> 00:15:52.000
و دیگر جنگ نخواهند کرد.

NOTE Paragraph

00:15:52.000 --> 00:15:58.000
ما به مرحله ای از تاریخ بشریت رسیده ایم که گزینه دیگری نداریم.

00:15:58.000 --> 00:16:07.000
ما باید نفس خود را فرو کشیم،

00:16:07.000 --> 00:16:12.000
نفس خود را کنترل کنیم، چه بخواهد نفس شخصی، انفرادی،

00:16:12.000 --> 00:16:18.000
خانوادگی، یا ملی باشد،

00:16:18.000 --> 00:16:23.000
و بگذاریم همه آنها جهت تکریم آن احد باشد.

NOTE Paragraph

00:16:23.000 --> 00:16:25.000
متشکرم و خداوند شما را حفظ کند.

00:16:25.000 --> 00:16:26.000
(تشویق)