WEBVTT 00:00:14.845 --> 00:00:16.289 Ik werk in de reclamebranche. 00:00:16.289 --> 00:00:20.009 Ik heb altijd gewerkt met communicatie- en informatietechnologie, 00:00:20.099 --> 00:00:24.360 maar ik deed ook vrijwilligerswerk in ziekenhuizen voor kinderen met kanker. 00:00:24.670 --> 00:00:28.240 Ik doe dit al jarenlang, aan de zijde van de kinderen. 00:00:28.240 --> 00:00:31.740 Maar zelfs met al mijn kennis van communicatie 00:00:31.740 --> 00:00:35.250 was ik vele malen niet in staat de kinderen uit te leggen wat kanker is, 00:00:35.520 --> 00:00:39.250 wat de behandelingen en de procedures zijn. 00:00:39.780 --> 00:00:42.250 En ze wisten dat ik een eierstokcyste had 00:00:42.250 --> 00:00:44.630 die de dokters een teratoom noemden. 00:00:45.006 --> 00:00:48.236 Op een dag zei een van hen: "Ze maken je hoofd open 00:00:48.236 --> 00:00:52.086 of ze maken je buik open voor een tumor, maar een cyste laat je niet verwijderen?" 00:00:52.086 --> 00:00:54.336 Ze stelden me dus op de proef. 00:00:54.336 --> 00:00:57.256 Ik kon er in datzelfde ziekenhuis aan geopereerd worden. 00:00:57.259 --> 00:01:00.219 Ik kende de dokters en de zusters al. 00:01:00.219 --> 00:01:02.069 Ik besloot om het te laten doen. 00:01:02.939 --> 00:01:04.313 Ik verzamelde moed. 00:01:04.313 --> 00:01:09.003 Ik lag nog nooit in het ziekenhuis. Ik had nog geen hechtingen gehad. Niets. 00:01:09.003 --> 00:01:12.203 Ik ging dus voor een simpele ingreep, een operatie van twee uur 00:01:12.456 --> 00:01:14.882 en 10 uur later werd ik wakker op de intensive care, 00:01:14.882 --> 00:01:17.944 dezelfde afdeling waar ik altijd bij de kinderen met kanker zat. 00:01:18.300 --> 00:01:22.181 Ik keek omlaag en zag al die buisjes en bandjes -- 00:01:22.181 --> 00:01:24.085 (Gelach) 00:01:24.085 --> 00:01:25.714 mijn buik helemaal dichtgenaaid. 00:01:25.717 --> 00:01:28.168 Ik riep de zuster en vroeg: "Kanker?" 00:01:28.168 --> 00:01:29.748 Ze zei: "Ja." 00:01:29.818 --> 00:01:31.810 Ik vroeg of ik mijn ouders kon bellen, 00:01:31.810 --> 00:01:34.760 maar ze zei dat het nu geen bezoekuur was. 00:01:35.200 --> 00:01:38.830 Ik vroeg haar om mijn hand vast te houden tot ik in slaap viel. 00:01:39.118 --> 00:01:41.143 Toen ik wakker werd, lag ik op een kamer. 00:01:41.832 --> 00:01:45.448 Ik had kanker, uitzaaiingen en lymfoedeem. 00:01:46.118 --> 00:01:49.982 Ik zei de kinderen altijd: "Dat moet je niet Googelen hoor!" 00:01:49.985 --> 00:01:54.228 Dat was tenslotte niet de beste plaats om te zoeken, 00:01:54.230 --> 00:01:56.230 zelf niet als je geluk had. 00:01:57.123 --> 00:02:01.025 Ik zocht dus informatie op betrouwbare plaatsen. 00:02:01.025 --> 00:02:03.813 Ik begon rond te kijken op ziekenhuissites. 00:02:03.820 --> 00:02:07.305 En de enige betrouwbare informatie die ik op dat moment kon vinden 00:02:07.305 --> 00:02:08.596 was dat ik dood zou gaan, 00:02:08.600 --> 00:02:12.850 want het was zeer een agressieve tumor met weinig kans op genezing. 00:02:13.413 --> 00:02:17.321 Langzaam begon ik me te realiseren dat ik met al die informatie, 00:02:17.533 --> 00:02:20.215 die vaak niet behulpzaam was, ook niet verder zou komen. 00:02:20.215 --> 00:02:22.318 En hoe krijg je iemand betrokken 00:02:22.328 --> 00:02:26.055 als ze soms het woord 'kanker' niet eens hardop kan zeggen? 00:02:26.885 --> 00:02:29.092 Ik was kaal 00:02:31.062 --> 00:02:34.632 en de pruik irriteerde me; ze was warm en ze jeukte. 00:02:34.632 --> 00:02:37.418 Maar mijn vrienden doneerden hun haar om te helpen. 00:02:37.948 --> 00:02:39.738 Toen begon ik in te zien 00:02:39.742 --> 00:02:43.245 wat hun haardonaties eigenlijk betekenden. 00:02:43.248 --> 00:02:46.998 De pruik was feitelijk niet voor mij maar voor hen, 00:02:46.998 --> 00:02:49.174 omdat zij me niet kaal wilden zien. 00:02:49.504 --> 00:02:51.799 Daarmee begon ik een heleboel dingen te begrijpen 00:02:51.804 --> 00:02:54.655 en niet allemaal even prettig. 00:02:55.335 --> 00:02:59.111 Toen ik kaal het ziekenhuis inliep, zeiden de kinderen: 00:02:59.114 --> 00:03:02.415 "Waaw! Je hebt je haar geschoren om er uit te zien als ons!" 00:03:02.415 --> 00:03:04.796 Ik zei: "Nee, ik ben nu zoals jullie! 00:03:04.802 --> 00:03:08.142 Ik heb kanker. Ik heb het van jullie. 00:03:08.547 --> 00:03:12.496 Nee! Grapje! Kanker is niet besmettelijk. Je kunt gerust dichtbij komen." 00:03:13.597 --> 00:03:17.673 Het grapje werkte en de kinderen begonnen over van alles te praten, 00:03:17.673 --> 00:03:20.573 zoals over de procedures. 00:03:20.573 --> 00:03:24.573 Toen ik het catheter in ging doen -- 00:03:24.573 --> 00:03:27.951 ik had al chemo gedaan, de eerste intraveneus -- 00:03:27.953 --> 00:03:29.948 kreeg ik een setje van het ziekenhuis. 00:03:29.948 --> 00:03:35.315 In dat setje zat een stuk zeep, een tandenborstel en tandpasta, 00:03:35.318 --> 00:03:39.214 maar ook shampoo, een haarkapje en een kam. 00:03:39.215 --> 00:03:40.688 Maar ik had geen haar. 00:03:41.761 --> 00:03:43.641 Ik moest iets met die informatie doen. 00:03:43.646 --> 00:03:45.783 Ik begon de procedures te fotograferen, 00:03:45.784 --> 00:03:47.719 alles wat ik meemaakte. 00:03:47.719 --> 00:03:50.174 En ik stuurde de foto's naar de kinderen en zei: 00:03:50.174 --> 00:03:52.882 "Kijk, dit soort dingen mag je verwachten." 00:03:52.882 --> 00:03:54.222 En wat gebeurde er? 00:03:54.222 --> 00:03:57.561 De kinderen gaven me feedback over die procedures. 00:03:57.794 --> 00:04:00.782 Ze lieten me dingen zien zoals video's van een prik krijgen, 00:04:00.782 --> 00:04:03.993 dat ze chemokuur ondergingen en radiotherapie. 00:04:03.996 --> 00:04:07.801 Ze lieten me ook sommige procedures zien die ik zelf niet had ondergaan. 00:04:08.172 --> 00:04:10.981 Daarmee kwamen we samen spelend vooruit. 00:04:11.121 --> 00:04:14.142 Maar wij denken dat kinderen het niet snappen, toch? 00:04:14.145 --> 00:04:16.422 We denken dat ze het niet weten. 00:04:16.427 --> 00:04:19.145 Ze kennen het protocol, de naam voor chemotherapie, 00:04:19.148 --> 00:04:21.555 de procedures en alles. 00:04:21.555 --> 00:04:24.461 Om ze te beschermen, hebben ouders het er maar niet over, 00:04:24.461 --> 00:04:26.496 en als het echt moet, zeg je zoiets als: 00:04:26.501 --> 00:04:30.117 "Chemotherapie is zware medicatie, daarom valt je haar uit." 00:04:30.127 --> 00:04:32.947 Dan gaat een kind met moeder naar de apotheek en die zegt: 00:04:32.947 --> 00:04:34.715 "Dat is een zwaar middel." 00:04:34.719 --> 00:04:37.328 Wat denkt dat kind? Dat zijn haar uit zal vallen! 00:04:37.328 --> 00:04:41.628 Maar als je uitlegt dat chemotherapie zorgt voor haaruitval 00:04:41.630 --> 00:04:45.313 omdat het cellen dood die zich snel verdubbelen, 00:04:45.313 --> 00:04:48.826 maar dat niet alleen kankercellen zich snel verdubbelen 00:04:48.826 --> 00:04:50.940 maar haarcellen ook, 00:04:50.940 --> 00:04:53.946 dan snappen ze dat en zeggen: "Oh. Dus het werkt!" 00:04:54.366 --> 00:04:56.342 Zo raken kinderen betrokken. 00:04:56.346 --> 00:04:59.223 En we begonnen veel te praten over procedures. 00:04:59.229 --> 00:05:02.316 Tot op een dag de dokters me begonnen te vragen: 00:05:02.316 --> 00:05:05.111 "Simone, deze patient gaat een catheter krijgen. 00:05:05.111 --> 00:05:06.606 Kun je even komen?" 00:05:06.615 --> 00:05:07.809 Dus ik ging. 00:05:07.811 --> 00:05:10.008 "We moeten het been van deze patient amputeren. 00:05:10.008 --> 00:05:11.045 Kom je even?" 00:05:11.045 --> 00:05:15.397 Ik zei: "Dokter, ik ben een orgaan kwijt, maar ik heb beide benen nog, hoor." 00:05:15.398 --> 00:05:17.742 "Rennen dan!" 00:05:17.742 --> 00:05:19.231 En ik ging. 00:05:19.231 --> 00:05:23.322 Tot ik geen tijd meer had voor het reclamewerk. 00:05:23.322 --> 00:05:27.786 Ik belde met dokters, creative vrienden, gezondheidsprofessionals 00:05:27.789 --> 00:05:29.817 en we besloten een ngo op te zetten. 00:05:29.817 --> 00:05:31.158 We richten Beaba op. 00:05:31.158 --> 00:05:34.112 Het heet Beaba -- het A-B-C van kanker. 00:05:34.112 --> 00:05:38.126 Meestal zijn mensen die informatie verstrekken over geneeskunde 00:05:38.128 --> 00:05:40.363 geneeskundigen of reclamemensen, 00:05:40.363 --> 00:05:43.396 al zeggen ze dat het van de patiënten komt. 00:05:43.396 --> 00:05:45.817 Maar de patient ziet het materiaal pas op het eind. 00:05:45.817 --> 00:05:48.940 De patient keurt het goed, maar heeft het niet bedacht. 00:05:48.940 --> 00:05:51.716 Wij besloten dat de patient de drijvende kracht moest zijn. 00:05:51.716 --> 00:05:54.066 Dus zetten we de kinderen aan het werk. 00:05:54.656 --> 00:05:58.630 We hebben goed nagedacht over wat er allemaal beter kon, 00:05:58.630 --> 00:06:02.818 de vragen die de informatie van de dokters altijd bij ons opriepen. 00:06:02.859 --> 00:06:07.516 En zo illustreerden we de meest gebruikte woorden 00:06:07.516 --> 00:06:09.210 in de oncologie. 00:06:09.210 --> 00:06:13.910 We illustreerden ze met behulp van zorgprofessionals, 00:06:13.910 --> 00:06:15.762 maar dit was heel belangrijk: 00:06:15.762 --> 00:06:20.405 soms hoef je niet alles in beeld te brengen. 00:06:20.405 --> 00:06:24.253 Als je van iemand houdt en je schrijft "Ik hou van je" met een hartje erbij, 00:06:24.253 --> 00:06:26.387 teken je er dan de hartkamers aan? 00:06:26.387 --> 00:06:28.062 Nee, toch? 00:06:28.062 --> 00:06:29.675 Dus zo gingen we te werk. 00:06:29.675 --> 00:06:32.681 En zo begonnen de kinderen de processen te begrijpen. 00:06:32.681 --> 00:06:36.275 Het eerste wat we uitbrachten was een gids. 00:06:36.695 --> 00:06:39.991 Deze gids wordt uitgedeeld aan kinderen die behandeling ondergaan. 00:06:39.991 --> 00:06:44.806 Helaas kunnen we maar twee tot drieduizend gidsen per jaar drukken, 00:06:44.806 --> 00:06:46.785 dus als er een sponsor in de zaal is ... 00:06:46.785 --> 00:06:48.235 (Gelach) 00:06:48.275 --> 00:06:52.392 Er wordt in Brazilië per jaar bij 13.000 kinderen kanker vastgesteld. 00:06:52.392 --> 00:06:54.285 En hoe loopt het? 00:06:54.745 --> 00:06:57.791 Ziekenhuizen begonnen de gids te gebruiken en erom te vragen; 00:06:57.791 --> 00:07:00.503 we zitten in meer dan 40 ziekenhuizen in Brazilië. 00:07:00.503 --> 00:07:03.602 Kinderen in het buitenland zagen het en begonnen erom te vragen -- 00:07:03.602 --> 00:07:06.427 kinderen uit Nieuw-Zeeland, Japan, uit verschillende landen. 00:07:06.427 --> 00:07:10.113 Ik zei: "Maar het is in het Portugees!" En zij: "Maar we hebben een vertaler!" 00:07:10.113 --> 00:07:13.216 De gids is heel populair in noord en noordoost Brazilië, 00:07:13.216 --> 00:07:17.714 want de kinderen en hun ouders zijn daar meestal analfabeet. 00:07:17.714 --> 00:07:19.124 De dokters vragen erom 00:07:19.124 --> 00:07:22.753 en markeren de pagina's met procedures die de kinderen zullen ondergaan. 00:07:23.063 --> 00:07:27.854 Daarmee nemen we de vraagtekens weg, verhogen we de betrokkenheid, 00:07:27.854 --> 00:07:30.024 om maar een paar dingen te noemen. 00:07:30.024 --> 00:07:33.348 Informatie is erg belangrijk, mensen. 00:07:33.348 --> 00:07:36.393 Als je het hebt over informatietechnologie, 00:07:36.393 --> 00:07:42.187 denk dan niet alleen aan modern, complex, 3D, robotica. 00:07:42.205 --> 00:07:45.953 Soms geeft de kam in een setje je informatie. 00:07:45.953 --> 00:07:49.104 Wat is dus onze boodschap? 00:07:49.404 --> 00:07:51.962 Dat je alles kunt gebruiken om te informeren. 00:07:51.962 --> 00:07:56.191 Misschien weet je dat niet, maar wanneer we bijvoorbeeld een activiteit plannen, 00:07:56.212 --> 00:08:01.240 krijgen kale kinderen veel meer aandacht en presentjes dan niet kale. 00:08:01.565 --> 00:08:03.261 Maar soms is het kale kind 00:08:03.261 --> 00:08:05.561 al helemaal door de behandelingen heen. 00:08:05.561 --> 00:08:09.386 Soms heeft juist het kind met haar kanker en krijgt het geen chemo. 00:08:09.405 --> 00:08:13.193 Die krijgen bijvoorbeeld op dat moment palliatieve zorg. 00:08:14.073 --> 00:08:16.847 Soms gebeurt dit niet alleen bij kinderen 00:08:16.847 --> 00:08:18.870 maar in de gemeenschap in het algemeen. 00:08:19.400 --> 00:08:22.343 Toen ik behandeld werd -- 00:08:22.343 --> 00:08:25.492 Ik kom uit de reclamewereld en helaas weet je gewoon hoe het werkt. 00:08:25.492 --> 00:08:27.989 Je weet dat een kaal, depressief kind beter verkoopt, 00:08:27.989 --> 00:08:30.576 je haalt er meer geld mee binnen. 00:08:30.576 --> 00:08:32.919 Maar op Beaba's website vindt je niets van dat al. 00:08:33.449 --> 00:08:36.689 En hoe is het als je patient bent? 00:08:36.689 --> 00:08:39.625 Ik lag vaak in het ziekenhuis, voelde me zwak, 00:08:39.625 --> 00:08:42.123 en dan kreeg ik materialen en dan dacht ik soms: 00:08:42.123 --> 00:08:44.776 "Haal ik dat stadium nog?" 00:08:44.776 --> 00:08:49.190 En dan krijg ik telefoontjes van ouders met gezonde kinderen 00:08:49.206 --> 00:08:52.712 die me vragen: "Simone, mijn dochter is zo vreselijk lastig. 00:08:52.719 --> 00:08:56.434 Ik wil haar in het ziekenhuis laten zien hoe goed zij het feitelijk heeft." 00:08:56.974 --> 00:08:58.597 Ik snap dat wel van een moeder, 00:08:58.597 --> 00:09:00.646 maar denkt ze er wel bij na dat in die kamer 00:09:00.646 --> 00:09:03.123 een kind of een volwassene is -- ik, op dat moment -- 00:09:03.123 --> 00:09:05.331 die in de etalage zit waar ze dan voorbij lopen 00:09:05.331 --> 00:09:07.516 om te zien hoe goed ze het hebben? 00:09:07.516 --> 00:09:09.656 En op dat soort momenten 00:09:09.656 --> 00:09:13.292 wanneer we hulp, kracht en zelfvertrouwen nodig hebben, 00:09:13.484 --> 00:09:16.074 zien we dus alleen maar meer deprimerende dingen. 00:09:16.504 --> 00:09:20.926 Dus het is belangrijk dat we daar ook op letten, 00:09:20.926 --> 00:09:23.665 niet de patiënten, maar de gemeenschap. 00:09:24.305 --> 00:09:28.045 We creëren de informatie samen met veel mensen die helpen, 00:09:28.045 --> 00:09:29.668 maar ook met een hoop liefde, 00:09:29.668 --> 00:09:31.999 want wij denken dat dat heel belangrijk is. 00:09:31.999 --> 00:09:35.419 Ik ging naar het ziekenhuis om een paar kinderen te helpen 00:09:35.419 --> 00:09:36.968 en zij redden mij het leven 00:09:36.968 --> 00:09:38.649 en nu is het enige wat ik kan doen, 00:09:38.649 --> 00:09:41.446 is informatie creëren die het leven van anderen kan redden. 00:09:41.446 --> 00:09:42.578 Dankjewel. 00:09:42.638 --> 00:09:45.855 (Applaus)