WEBVTT

00:00:05.433 --> 00:00:07.339
هنر...

00:00:07.339 --> 00:00:11.091
....زیر یک سوال [کاراگاه هنر]

00:00:11.091 --> 00:00:13.461
ماه،

00:00:13.461 --> 00:00:16.062
کلیسا،

00:00:16.062 --> 00:00:20.510
درخت سرو.

00:00:20.510 --> 00:00:24.192
یک تصویر از وینسان ون گوگ.

00:00:24.192 --> 00:00:28.845
یک شب آرام در یک ییلاق؟

00:00:28.845 --> 00:00:29.659
هنوز

00:00:29.659 --> 00:00:38.167
آرامیدن در زیر آسمان برآشفته و خشمناک بعید به نظر می رسد،

00:00:38.167 --> 00:00:42.161
در حقیقت، ون گوگ نقاشی صحنه شب را در یک دیوانه خانه

00:00:42.161 --> 00:00:45.982
یکسال قبل از اینکه خودش را بُکشد کشید.

00:00:45.982 --> 00:00:50.026
گریه عاصی نابغه ای که از زمان خود جلوتر است؟

00:00:50.026 --> 00:00:54.295
در حالی که هم عصرانش تسلیم چراغهای روشن شهر شده بودند،

00:00:54.295 --> 00:00:59.135
ون گوگ، از پاریس فرار میکند و و به ما رویای آرامبخش خارج ازشهر را میدهد.

00:00:59.135 --> 00:01:02.196
پس، اجازه دهید در دیوانگی هنر آزادی و رهایی را بیابیم،

00:01:02.196 --> 00:01:06.576
و با لذت سکوت زندگی خارج دنیای شهری دوباره مرتبط شویم.

00:01:06.576 --> 00:01:16.014
آیا دیدگاه مشتاقانه او از شب و ستاره به سادگی- عطشی برای گذشته است؟

00:01:20.037 --> 00:01:26.547
شب پر ستاره - ون گوگ - تجلی شب است

00:01:26.547 --> 00:01:29.802
بخش اول: دیوانگی- با روش

00:01:29.802 --> 00:01:33.058
آیا این نفاشی او به تولید خودبه خود دیوانگیست؟

00:01:33.058 --> 00:01:35.704
یک نتیجه گیری زودهنگام و عجولانه:

00:01:35.704 --> 00:01:43.404
صحنه شب ون گوگ تاریخش از سال ۱۸۸۹ - زمانی که ستاره شناسی علاقه مندان آماتوربه خود جذب کرد بود، و الهام بخش یک رشته کتابچه های مشهور شد،

00:01:43.404 --> 00:01:48.811
که حاوی اولین عکسها از شبهای آسمان بودند.

00:01:48.811 --> 00:01:52.413
برای مثال ، این حلقه مارپیچی بر مبنای یک سحابی واقعیست.

00:01:52.413 --> 00:01:56.820
زهره، به پایان چرخه اش نزدیک است، بطورغیر منتظره ای در آن سال درخشان است

00:01:56.820 --> 00:02:00.325
و ماه فقط به شکلی است که نقاش ممکن است آن را از سلول اش دیده باشد ...

00:02:00.325 --> 00:02:05.038
... قبل از سپیده َدم می سال ۱۸۸۹

00:02:05.038 --> 00:02:09.162
اما زاویه دید پنجره اتاق ون گوگ کوتاه و توسط دیوار بسته است.

00:02:09.162 --> 00:02:11.878
او یک چشم انداز ابداع میکند،

00:02:11.878 --> 00:02:15.146
اضافه کردن این درخت سرو و برج کلیسای روستا،

00:02:15.146 --> 00:02:17.894
که به تصویر عمیق

00:02:17.894 --> 00:02:21.677
و ساختار می دهند.

00:02:21.677 --> 00:02:27.341
و حتی کلیدهای مارپیچی رام نشدنی در نقطه محو تصویر، مستقیما در زیر آن است.

00:02:27.341 --> 00:02:29.675
اگرعقل بر ترکیب نقاشی فرمانروایی کند،

00:02:29.675 --> 00:02:36.145
قطعا این قدرت دیوانگی کار قلم موی سرکش است ؟

00:02:36.145 --> 00:02:42.341
ون گوگ خیلی سریع کار میکند و بخشی از بوم را خالی میگذارد!

00:02:42.341 --> 00:02:47.259
در حقیقت، بکار گیری شدت و قدرت رنگها تضاد بین دو نیمه تصویر است.

00:02:47.259 --> 00:02:54.145
در پائین، خانه با خط سیاه مشخص شده است، مانند شکلی که در شیشه رنگامیزی شده پنجره است،

00:02:54.145 --> 00:02:59.440
درختان مانند کلافهای متراکم پشمی هستند،

00:02:59.440 --> 00:03:03.030
و زمین دارای یک قوس استوار است،

00:03:03.030 --> 00:03:08.662
در حالی که آسمان چرخان و موجدار است، مانند فوجی از ماهی،

00:03:08.662 --> 00:03:14.542
و نور ستارگان به بیرون از امواج متحدالمرکز گسترش می یابد.

00:03:14.542 --> 00:03:20.038
بطور خلاصه، حرکات ضربتی تصویر یک عمل آگاهانه است، و ون گوگ از این روش استفاده میکند تا یک تضاد قدرتمند بین اینها خلق کند:

00:03:20.038 --> 00:03:22.891
استواری ملموس زمین، و

00:03:22.891 --> 00:03:26.808
آسمان خروشان مواج .

00:03:26.808 --> 00:03:34.421
چسبناک همچون قیر ،مرتعش همچون شعله، درخت سرو آنها را مانند یک پل به هم وصل میکند.

00:03:34.421 --> 00:03:38.421
چرا ون گوگ تمامی این دراما را در این شب که بطور بالقوه آرام است وارد میکند؟

00:03:43.871 --> 00:03:44.663
بخش دوم: شب- خطر و رهایی

00:03:44.663 --> 00:03:45.455
دیدگاه ون گوگ از شب...

00:03:45.455 --> 00:03:46.671
به عنوان آسمان پر ستاره،

00:03:46.671 --> 00:03:52.370
توسط یکی دیگر از قبل انجام شده است-- شب به عنوان رهایی، هنگامی که کار روزانه انجام شده است.

00:03:52.370 --> 00:04:00.884
یک تضاد بزرگ با هنرمندان پیشرو، کسانی که از زرق و برق و شلوغی ساعات دیر وقت شهر لذت میبرند .

00:04:00.884 --> 00:04:03.790
ون گوگ خط بسیار متفاوتی را انتخاب میکند

00:04:03.790 --> 00:04:07.221
او نجابت نور ضعیف شام دهقانان را احساس میکند...

00:04:07.221 --> 00:04:11.318
... و روشنایی شهر را عملی غیر انسانی بر ساکنین آن .

00:04:11.318 --> 00:04:13.769
در نگاه اول، بدوی و غم انگیزه است...

00:04:13.769 --> 00:04:18.306
این صحنه صرف غذا، که در آن صرف کنندگان غذا نگاه و کلماتی

00:04:18.306 --> 00:04:23.272
را زیر نورتسلی بخش تنها لامپ رد و بدل میکنند، جشنیست برای فراغت از کار روزانه است.

00:04:23.272 --> 00:04:29.506
افراد خانواده گردهم آمدند، مانند خانه های کوچکی که خوشه وار گرد برج کلیسا قرار گرفته اند، که این بر پایه باور مسیحی بنا شده است.

00:04:29.506 --> 00:04:34.252
ون گوگ اولین کسی نیست که نجابت ساده دهقانان را جشن می گیرد.

00:04:34.252 --> 00:04:37.591
سلف محترمش، ژان فرانسوا میلت اولین بود.

00:04:37.591 --> 00:04:43.551
حس صمیمیت و همدلی با آسمان و زمین برنقاشی " آنجلس " میلت سایه افکنده...

00:04:43.551 --> 00:04:48.290
که باعث می شود نقاشی های ون گوگ از زندگی شبانه در شهر مانند تصوراتی از جهنم به نظر برسد.

00:04:48.290 --> 00:04:57.273
در " سالن رقص آرلی، نوری که مردم با هم جمع میکند از میان رفته است، وتعدادی از لامپ های کم سو گذاشته شده اند.

00:04:57.273 --> 00:05:04.874
رقصنده های فردی به نظر می رسد درمیان چرخندگان گم گشته اند، ازدحام هیستریک .

00:05:04.874 --> 00:05:09.809
این کافه تمام طول شب است، و همه شب هوای مه آلود الکل آن را پوشاند.

00:05:09.809 --> 00:05:15.618
مکمل های قرمز و سبز ترکیب شعله واری را ایجاد میکنند

00:05:15.618 --> 00:05:18.854
میز بیلیارد جایگزین قطعه ای ازمبلمان آبرومند در آشپزخانه خانوادگی شده است:

00:05:18.854 --> 00:05:23.256
علاقه شدید به بازی شیرازه وجد و قدرت این مردم را کشیده است، وهمچنین توانایی آنها را برای ارتباط با یکدیگر.

00:05:23.256 --> 00:05:29.703
مردمان مست سر گردان در لبه های تصویر به نظر میرسد که مانند بید ،

00:05:29.703 --> 00:05:34.310
در تابش خیره کننده سوزان این سه خورشید کاذب خشک شده اند.

00:05:34.310 --> 00:05:40.742
در این تصاویر، به نظر می رسد که ون گوگ با استفاده از تکنیک های چاپ ژاپنی کذب زندگی مدرن را آشکار میکند .

00:05:40.742 --> 00:05:45.057
با بهره گیری از قدرت احساسی خطوط سیاه و سفید،

00:05:45.057 --> 00:05:48.590
تغییرات ناگهانی دیدگاه،

00:05:48.590 --> 00:05:54.368
و تضاد شدید رنگ های مکمل،

00:05:54.368 --> 00:06:04.726
او آسمان پر ستاره را در مقابل زرق و برق و درخشش شهر چال میکند.

00:06:04.726 --> 00:06:07.920
اما نتیجه نامشخص است.

00:06:07.920 --> 00:06:10.356
شاید آسمان بی تحرک و قانع کننده باشد،

00:06:10.356 --> 00:06:13.032
اما ستاره ها رنگ پریده و بی روح هستند ...

00:06:13.032 --> 00:06:17.893
در کنار تابش خیره کننده چراغهای خیابان که در آب منعکس شده اند.

00:06:17.893 --> 00:06:21.854
ون گوگ آنچه که ما امروز آن را " آلودگی نوری" میگویم را کشف کرده است:

00:06:21.854 --> 00:06:25.168
نور مصنوعی ستارگان را بر ما می پوشاند

00:06:25.168 --> 00:06:33.308
و حتی به حومه شهرها نیز حمله می کند - مثل این چراغ خیابان، که نشان می دهد که یکی دیگر از تکه های حومه شهری به زودی جذب شهر خواهد شد،

00:06:33.308 --> 00:06:41.985
یا این تصویر ماهواره ای ناسا، بیش از یک قرن از زمان ون گوگ، که در آن زمین خود ، شبیه به یک آسمان پر ستاره است.

00:06:41.985 --> 00:06:46.559
قبل از تلاش مجدد، ون گوگ از آرلی به یک روستا عقب نشینی میکند ...

00:06:46.559 --> 00:06:50.674
که کار با قلم موی خود را اساسا تغییر است.

00:06:50.674 --> 00:06:54.620
زمین بی حرکت و تغییر ناپذیر مانند آسمان میشود،

00:06:54.620 --> 00:06:58.742
در حالی که آسمان و ستاره ها به وضوح نورافشانی و پویایی دارند ...

00:06:58.742 --> 00:07:04.609
نسبت به روشنایی مصنوعی مدرن.

00:07:04.609 --> 00:07:10.887
نتیجه های دیدنی و جذاب است، اما - رک و پوست کنده - در بالا: دوباره، نابغه دیوانه هست !

00:07:10.887 --> 00:07:15.117
چرا ون گوگ تمایل به ستایش قدرت از آسمان را دارد؟

00:07:15.117 --> 00:07:19.117
آیا فراموش شده که ستاره ها واقعا یک موضوع مهم هستند؟

00:07:22.929 --> 00:07:25.780
بخش سوم: برگشت حملات شبانه

00:07:25.780 --> 00:07:28.632
صرف نظر از آنچه ون گوگ و هنرمندان دیگر با آن انجام دهد، آسمان شب ما را مجذوب خود میکند، زیرا اسمان ما را با دو چیز اساسی که

00:07:28.632 --> 00:07:31.145
زیبایی و تعالی باشند مرتبط میکند.

00:07:31.145 --> 00:07:39.496
دیدگاه کلاسیک در مورد آسمان این است که آسمان گنبدی بی کران است که بسیار زیباست زیرا بر نظم و کمال قرار گرفته است.

00:07:39.496 --> 00:07:42.277
از دور دیدن ، به نظر میرسد که ستاره های درخشان و جاودان

00:07:42.277 --> 00:07:47.417
کاملا از جهان یکنواخت و خسته کننده دور هستند ، که در آن تغییر و فساد هنجاراست!

00:07:47.417 --> 00:07:54.840
ممکن است که فیزیک مدرن این دیدگاه بی گناهی اسمان را شکسته باشد، اما هنوزاشتیاق برای کمال باقی مانده است.

00:07:54.840 --> 00:08:01.694
ون گوگ آسمان پر از ستاره را به عنوان یک نقشه می بینید، و مرگ خود را به عنوان نوعی شاتل فضایی.

00:08:01.694 --> 00:08:09.081
"تماشای ستاره گان در من رویایی ایجا د می کند کاملا به سادگی نقطه های سیاهی که شهرها و روستاها را بر روی یک نقشه نشان میدهند ."

00:08:09.081 --> 00:08:14.674
"من فکر می کنم که آن این غیرممکن نیست که وبا و سرطان معنای آسمانی برای جنبش و حرکت باشد...

00:08:14.674 --> 00:08:21.913
... ماشینهای بخار ، اتوبوسها ها و راهآهن

00:08:21.913 --> 00:08:25.415
هر دو صحنه شب او محصول دیدگاه او هستند:

00:08:25.415 --> 00:08:35.594
اولی، به گونه ای است که درآن آسمان بوم الهی و تغییرناپذیر به نظر میرسد، و تلقی او از ستاره معمولی است،

00:08:35.594 --> 00:08:44.761
و دومی، که در آن درخت سرو - درخت سنتی گورستان ها - تداعی مرگ، که ما را از جهان مان به قلمرو نور آسمانی انتقال میدهد.

00:08:44.761 --> 00:08:51.513
اما دومی نیز نشان دهنده یک پاسخ مدرن تر به آسمان است - یک پاسخ مرتبط با یک حس نامحدود و بیکران.

00:08:51.513 --> 00:08:59.080
در دنیای موسیقی،گنبد بهشت  را به عنوان تصویر پشت این طرح تعیین شده برای "فلوت جادویی" موتزارت دور میزند.

00:08:59.080 --> 00:09:04.617
اما صدای رفیعی که ما در ملکه شی آریا احساس میکنیم دیگر نشان دهنده آرزوی نظم نیست، اما احساس و معنایی

00:09:04.617 --> 00:09:12.199
از کوچکی ما در مواجهه با عظمت هست .

00:09:12.199 --> 00:09:25.047
همچنین، در معماری، روزنه ها مقبره بزرگ اتین لوئی بولی برای اسحاق نیوتن نور ستاره ها را شبیه سازی میکند و انسان را به اندازه مورچه کوچک میکند.

00:09:25.047 --> 00:09:27.955
دلیل هر دو جشن پیروزی بر تخیل هستند : ملکه شب توسط خرد ساراسترو مغلوب شده ، وبولی علم نیوتنیی را تهنیت میگوید - " کمال ریاضی"

00:09:27.955 --> 00:09:30.864
عظمت ، موضوع ون گوگ درنقاشی صحنه شب او هست.

00:09:30.864 --> 00:09:35.179
او با دادن قدرت عنصری به آسمانش زمین جدید را می شکند، و این به طور موثری توسط سایر هنرمندان دنبال شد:

00:09:35.179 --> 00:09:38.212
آتشفشان ها

00:09:38.212 --> 00:09:40.814
بهمن ها

00:09:40.814 --> 00:09:43.758
و سیل ها

00:09:43.758 --> 00:09:50.214
او در حال جشن و پایکوبیست * نه برای دانش علمی، بلکه برای نیروی اراده ای

00:09:50.214 --> 00:09:55.594
که انسان قادر می سازد از نیروهایی که حتی او را تهدید به نابودی میکنند سر پیچی کند.

00:09:55.594 --> 00:10:04.609
این چهره "پویا و متعالی" است، همانطور که در دقیقه ای گنجانده شده است، اما وجودی استواراست که در برابر عناصر ایستادیگی میکند.

00:10:04.609 --> 00:10:12.780
ال گرکو در قرن هفدهم چشم اندازی از شهر تولدو نقاشی میکند که در آن کلیسای جامع را نشانه غیر قابل تزلزلی درزیر آسمان طوفانی میکشد.

00:10:12.780 --> 00:10:21.129
ون گوگ این نیروهای عنصری را در آسمان پرستاره در بالای برج کلیسا ی سنت رمی جا به جا میکند،

00:10:21.129 --> 00:10:28.860
که در آن خرد و نه دیوانگی جنون، قلم موی او را راهنمایی میکند ، این روستا ناشناخته موقعیتی افسانه ای را بدست می آورد،

00:10:28.860 --> 00:10:32.860
به عنوان یک نقطه ثابت متعالی دریک جهان متزلزل و چرخش جریان مدرنیته گشته است.

99:59:59.999 --> 99:59:59.999
سپاس ویژه : ترجمه انگلیسی وینسنت نش